Kasalukuyan akong nagpapahangin sa labas ng bahay nang makaramdam akong may nakatingin sa akin. Luminga-linga ako sa paligid pero wala akong makita.
What if multo iyon? O hindi kaya’y may masamang taong nakapasok sa islang ito?
Kinabahan ako sa aking naisip kaya naglakad ako pabalik nang bigla namang magsalita ang kabute. Putragis talaga ito kahit kailan.
“There’s no such thing as that here.” ani nito habang papalapit sa akin‚ ewan ko kung saan galing ito. “At kung mangyaring magkaroon man‚ walang buhay na papalutang-lutang sila sa malawak na karagatan. And what if it’s ghost? Then they’ll taste its sweet second death.” Hindi ko alam kong nagbibiro ba ito o hindi pero nais ko matawa.
“You’re too serious.” I said while chucking.
Nabigla na lamang ako nang bigla niya ang hinapit. “It is sound so sexy when you do that.” Diretso itong nakatingin sa aking mga mata.
“I hate it when strangers just simply touch me as if we’re close.” pagpaparinig ko sa kaniya at nakipaglabanan ng titig.
“Ngayon ka pa magrereklamo? We’ve kissed already‚ bathed in the same ocean and even sleep on the same bed.” saad nito at sa kasuluksulukan ng kaniyang labi ay may sumilay na nakalolokong ngisi.
“First‚ I— mean we’re drunk when we kissed. Second‚ I was enjoying my day when you just barged in and you‚ ruined it. Third‚ I never gave you the consent to sleep in that bed even if bahay mo ito.” seryosong tugon ko sa kaniya. “It looks like you’re harassing me.” dagdag ko.
Bigla nito akong binitiwan at naglakad papasok. Suits him right. Truth hurts. Hindi kasi sa lahat ng panahon na okay lang kung hahawak-hawakan ka‚ sometimes it’s uncomfortable and disturbing.
Pumasok na lang din ako sa bahay nang biglaang dumilim ang paligad‚ rain is coming and I really love it when it do.
Mag-aalas siete na nang biglang may kumatok‚ kakatapos lang namin kumain at kasalukuyan akong nagpapahangin sa veranda. I sluggishly went to open the door‚ wala naman akong ibang inaasahan na kakatok kundi siya lang.
Pagkabukas ko ay bumungad sa akin ang mga mata niyang matamang nakatitig sa akin na wari nagunguusap.
“What do you want?” tanong ko sa kaniya.
Hindi naman ako galit sa kaniya‚ naiinis lang dahil sa mga inaakto niya towards me‚ as if I am something that he bought.
“I just want to say sorry for what I’ve cause you earlier. I’m really sorry.” puno ng senseridad na wika nito.
Humalikipkip ako’t tinitigan siya diretso sa mga mata‚ “I don’t easily forgive... especially forget. I’ll accept your apology but that doesn’t mean na pinapatawad na kita sa ginawa mo.” seryoso kong tugon sa paghingi niya ng tawad.
“I understand‚ and I’ll make it up to you.” ani nito at ngumiti.
Nagkibit-balikat na lang ako sa itinuran niya‚ “Ikaw bahala.” ani ko’t tumalikod na sa kaniya.
Narinig ko ang papalayo na yabag niya kaya naglakad ako papunta sa pinto at isinara iyon. Pabagsak akong humiga sa kama at tumitig sa kesame. At some point‚ I’m glad that he apologized.
Naalimpungatan ako dahil sa mga yabag na akong naririnig na lumalabas-pasok sa kuwarto‚ maagap kong dinukot ang swiss army knife na nasa ilalim ng unan ko. Mabilis akong tumalon sa kama upang sugurin ang tao at sobra akong nagulat at gano’n din siya kaya napahinto ako.
“Woah!” gulat niyang sabi sa akin.
“I thought you’re an intruder.” ani ko at ibinaba ang panangga.
“I’m not. Actually kanina pa ako pabalik-balik dito kasi I want to tour you around the island kaya tinitingnan ko if gising ka na ba ’cause I don’t have the heart to wake you up... ang himbing ng tulog mo.” mahaba-habang paliwanag nito at ngumiti.
Napasilip ako sa wall clock at it’s 3:45 pa in the morning.
“Ang aga pa naman.” nakangiwi kong sabi.
“Ayaw mo bang umalis ng maaga? Aalis kasi tayo bandang four ’pagkatapos nating mag-agahan and actually‚ nakaluto na ako.” nakangising turan nito.
“Magjojogging muna ako‚ I want to witness the sunrise muna.” ani ko.
“I know a place kung saan magandang tingnan ang sunrise kaya huwag ka na magjogging.” tugon nito.
“Hindi ka halatang prepared sa lagay na iyan.” panunukso ko sa kaniya.
“I told you. I want to make it up to you.” Lumapit ito sa akin and he held my hands. “I want to show you that I’m true with my words.” Hindi ko mabasa ang emosyong lumitaw sa kaniyang mga mata.
Binawi ko ang aking mga kamay sa kaniya‚ “Okay.” tamad kong ani at lumabas ng kuwarto.
Pagkatapos naming kumain at maghanda ng mga gagamitin ay nagsimula na kaming maglakad. Nakasunod lamang ako sa kaniya‚ he’s bringing a walking stick him to somehow clear the path.
I am amazed of what I’ve seen‚ there are hanging foliage‚ lianas‚ wild flowers‚ mushrooms‚ the small damps because of the morning dew‚ and other forest treasures that are too many to mention. We are now walking into this not-so-steep-cleft at nakita ko na ang dahan-dahang paglitaw ng araw. After some minutes‚ nakarating kami sa para siyang cave kasi may opening and we sat here.
Tama siya‚ this is a nice place to watched the sunrise. Nakapanghahalina ang dahan-dahang pagsabog ng araw creating a blast of different hues which is very captivating and mesmerizing. This is a sight to behold! Mabilis kong kinuha ang dala-dala kong camera. I want to capture this moment ’cause this is worth reminiscing.
Nakailang kuha na ako ng sunrise sa iba’t ibang angulo. This view is just so perfect and worth the shot. Kahit ilang beses man niya akong yayain papunta rito o kahit araw-araw pa‚ hindi ako aayaw... kahit ako pa ang magyaya sa kaniya.
I will really thank him later for bringing me here.
“Beautiful!” narinig kong sabi ni Sal kaya nakangiti kong nilingon siya.
“Indeed it is.” I can’t agree no more.
“No‚ you!” seryosong saad nito.
Tinahak namin ang daan papasok sa kuweba. Nakasunod lang din ako kay Sal‚ he’s lighting our way using the flashlight. Tanging yabag at tunog lang ng hangin ang naririnig ko. Hindi ko inakala na this is a way going to somewhere I don’t know. Unti-unti ko ng nababanaag ang silaw sa kabilang dulo.Inilagay ko sa ibabaw ng aking mga mata ang aking kaliwang kamay panangga sa silaw ng araw. Then naramdaman ko ang paghawak ni Sal sa isa kong kamay at iginiya sa gilid.“This is the entrance to my so called paradise‚ Sephora.” nakangiti nitong sabi at lumingon sa akin. “Kung may higit pang word sa salitang paraiso‚ I will call it that way.” namamangha kong tugon.Akala ko sa mga kuwento’t pelikula lang nag-eexist ang ganitong mga lugar. A hidden place where no one knows it existed... this is mesmerizing.Tinahak namin ang daan pababa‚ para kaming nagha-hike sa lagay na ito. May nakikita akong mga ibon na ngayon ko pa lang nakita gayon na rin ang ibang punong-kahoy.“Anong kahoy iyan?” I point
Patuloy lang ang pagsanib ng amin mga labi habang ang kaniyang mga kamay nagsimula ng gumapang sa aking katawan and it shivers me big time. Bigla siyang huminto at tinitigan ako‚ “Are you really sure about this? Kasi kung hindi‚ I’ll stop.” seryosong saad nito.Imbis na sumagot ay kinabig ko na lang ang kaniyang batok upang magsanib muli ang aming mga labi. His lips are addicting! Mas hinapit niya ako and I can feel this arousing heat between us.Napaliyad ako nang lumapat ang kaniyang kamay sa kaliwa kong dibdib at pinisil-pisil ’yon. Kahit may suot pa akong bra ay ramdam ko ang init ng kaniyang palad. He unclipped my bra‚ to give himself more access to my breast‚ at mas napaliyad pa ako when I feel the warmth of his hand. Nakababaliw. Naglakbay na ang kaniyang mga labi papunta sa aking tainga‚ he sucked my earlobe naikinaungol ko. This is fvcking insane! Bigla niyang ipinalit ang puwesto namin. Ipinaupo niya ako sa gilid ng pool‚ habang hinahalikan ang aking leeg... he left wet ki
Isang linggo na ang nakaraan simula nang may mangyari sa amin ni Sal at gaya pa rin sa dati kung patunguhan ko siya. Hindi ako maghahabol o mag-iiba dahil lang siya ang nakauna‚ wala rin namang nawala sa akin dahil wala siyang nakuha mula sa akin. Dumating ’yong anak nina Manang Lucing na si Samuel— ’yong naghatid sa akin dito sa isla na isa palang bombero sa Manila. Nagplano sila na magbeach volleyball para hindi raw kami mabuburyo. Tumutulong ako ngayon nina Nica at Manang Lucing sa paghahanda ng makakain na dadalhin doon sa tabing-dagat. “Hindi ka pa gaanong marunong magluto‚ Ineng hano?” Biglang tanong ni Manang Lucing sa akin. “Si Tiyang naman.” ani ni Nica sa tiyahin at siniko ito. “Nagtanong lang naman ako.” Gumanti naman ito ng siko sa pamangkin. Ngumiti ako sa kanila‚ “Lumaki po kasi akong walang ina at hindi po ako gaanong pinapatulong niya kapag nagluluto siya.” sabi ko sa kanila. “Saan ba ang ina mo‚ Ineng?” Puno kuryusidad ang mga mata nito. “Namatay po no’ng ip
“Ni minsan ba’y hindi kayo dinalaw ng signal dito?” tanong ko at pilit pang ihaba ang aking braso habang dala-dala ang cellphone.Kasalukuyan kaming nasa itaas ng punong mangga ni Nica‚ pero hindi talaga ako makahagilap ng punyawang signal.“Wala talaga.” Umiiling-iling na tugon nito. “Bakit naghahanap ka ng signal?”“Nais ko sanang kumustahin si dad.” sabi ko.Napansin ko ang lungkot sa mga mata nito at pagkaraa’y nagliwanag ang mukha.“Pero alam mo‚ may nasabi sa akin si Samuel no’n na may kaunting signal roon sa may pangpang.” masayang aniya.Tatlong araw na nang umalis si Samuel papuntang Manila at sumama si Sal sa kaniya na masama ang loob dahil sa ginawa kong pagbitin sa kaniya.“Sasamahan mo ba ako?” tanong ko sa kaniya.“Oo naman.” nakangiting anito at nauna nang bumaba.Kasalukuyan naming binabagtas ang daan sa naturang pangpang. I can smell and feel the salty air. This is relaxing. Malapit na kami sa aming pupuntahan nang may marinig kaming kaluskos at mga yabag. Maagap kong
Nag-aagahan kami ni Sal dito sa veranda ng kuwarto niya. This is the first time na makapasok ako sa lunggaan niyang ito.“Wife‚ I will bring you to Manila for two days.” saad nito at nabilaukan ako.“Really?” Alam kong masaya ako sa part na ito.“Yes. My grandparents will held a party and I want to take you there.” pag-inform nito sa akin.“Mamemeet ko ba si dad?” tanong ko.“Depende kung pupunta siya roon.” aniya at sumubo ng pagkain.“Aanhin ko naman ang pagpunta ron kung hindi ko alam kung makikita ko si dad.” nakanguso kong saad.“There’s a possibility na magkikita kayo ng ama and apart from that‚ you’ll meet my family.” nakangisi nitong turan.“Anong pake ko sa pamilya mo?” inis kong anas.Nakita kong kumunot ang noo nito‚ “they’re also your family. You’re my wife‚ remember?” aniya at iniemphasize ang salitang WIFE... ganiyan na lang siya palagi parang tanga lang. “Okay‚ sasama ako sa iyo.” sagot ko na ikinangiti naman niya. Tuso talaga ang langya. Huminto ang sasakyang minaman
Nasa kuwarto pa ako habang nag-aayos sa aking sarili. Ako na lang ang nandito kasi pinauna ko ng bumaba si Sal sa party ’pagkat kakailanganin naman siya roon. Nagsusuot na ako ng hikaw nang biglang bumukas ang pinto at iniluwa si Law.“Wow! You look great!” pagpupuri nito sa akin.I am wearing a silky red backless dress na may mahabang slit na hanggang hita paired with silver ankle strap heels.“Thank you. It’s been awhile since the last time I attended a party.” bulaslas ko sa kaniya at ipinagpatuloy ang ginawa.“It’s okay. I know you’ll do great.” nakangiti nitong saad at kinintilan ng halik ang buhok ko. “Let’s go.” aya niya nang matapos ako sa pag-aayos.Dumaan kami sa kuwarto ni Marcin bago dumulog sa party. Nagmamasid lang kami sa maraming bisitang narito nang namataan ko si Sal na may kausap ngunit may babaeng nakalingkis sa kaniya na ikinataas ng kilay ko. “She’s the ex-girlfriend.” biglang saad ni Rolex at inangkla niya ang kamay ko sa kaniyang braso. “Anyway‚ you look stunn
Magkasabay kaming bumaba ni Sal upang magbreakfast. Naabutan namin sa dining hall ang pamilya ni Sal na nag-aalmusal pero may mga hindi pa ukupadong bangko. Tulog pa siguro ang iba.Napag-alaman ko kagabi na may isa pa silang pinsan na nasa abroad at ang mga magulang nila’y busy sa mga negosyo kaya hindi nakarating ang mga ito.“Good morning po sa inyong lahat.” bati ko sa kanilang lahat.Ipinaghila ako ni Sal ng upuan at umupo na rin siya sa tabi ko.“Naks‚ napakagentleman naman ata natin ngayon.” tukso ni Emrie na nakangising nakatingin sa aming dalawa.“You two had sex last night‚ right?” tanong ni Czarwen. Nasamid ako sa itinuran niyang iyon.“I guess I’m right.” ani na naman nito nang walang makuhang sagot sa aming dalawa at kumain ulit.“Was it good?” biglang tanong ni Rath na nakangisi rin.Ramdam ko ang init sa aking mga pisngi. This family is really weird.Lupa bumuka ka at lamunin mo ako. Bilis!“Stop putting her in the hot seat.” sabi ng isang matandang babae na hindi ko n
Pabagsak akong humiga sa aking kama. Kakauwi lang namin ni Sal mula Manila at hindi ko alam kung ano pero there’s something missing parang masaya ako na hindi. Siguro dahil hindi ko nakita si dad sa party or the confusions that I get dahil parang may ipinapahiwatig silang hindi ko alam kung ano. One thing is for sure‚ this shit is driving me crazy. “Are you okay?” napaigtad ako sa biglang nagtanong.“Ikaw talaga, hindi ka marunong kumatok.” inis kong sabi sa kaniya.“I’m not use to it.” tugon nito at sumandal sa pintuan.“Ano na lang purpose ng pinto kung ganiyan.” sambit ko.“To make sure no one enters when we’re making love.” nakangisi nitong usal at kinindatan ako.“Puro na lang kabulastugan ’yang iniisip mo.” iritado kong sabi “Umalis ka nga.”Tumawa ito at lumapit sa akin tsaka umupo sa gilid ng kama‚ “Pero ito... are you okay‚ wife?” tanong nito at may nababanaag akong pag-aalala sa kaniyang mga mata.Bumuntong-hininga ako‚ “I don’t know.” “Just like what I’ve thought.” anito
“Wait for my cue.” Czarwen commanded. Nasa mission siya ngayon together with her subordinates‚ and that is to rescue Sal and Sephora.Pasimple siyang lumipat sa pinagkukublihan ni Lorcan na kagaya niya ay nagmamasid din sa paligid ng warehouse. Hindi naman sila gaanong halata dahil gabi. She waited for one week para gawin ang naturang mission para maisahan niya ang big boss.“We’re all in position‚ chief.” Narinig niyang pag-inporma ni China mula sa kaniyang earpiece.“Okay‚ standby.” utos niya habang inaayos ang suot na bulletproof vest.“Thank you.” Napabaling siya kay Lorcan na siyang nagsalita. “For what?” matabang niyang tanong.“For doing this‚ saving Sal and Sephora. Alam kong galit ka pa but still‚ nais mo pa rin silang iligtas. So‚ thank you.” pahayag ni Lorcan at ngumiti.“You don’t have to be thankful. This is my job. Besides‚ I’m only saving the couple ’cause naaawa na ako kay Salmeria. She doesn’t deserve what she’s into right now.” seryoso niyang tugon kay Lorcan at n
Naalimpungatan si Sal sa pagyugyug ng kung sino sa kaniya‚ pagmulat niya ay bumungad sa kaniya ang mukha ni Emrie na siyang gumising pala sa kaniya.“8:30 na‚ we need to get ready.” sabi nito at naunang lumabas sa tent. Sumunod siya sa pinsan at naabutan niya si Rolex na nakatingin sa binoculars nito. “Anong mga nangyari while I’m asleep?” tanong niya kay Rolex at hiniram ang binoculars mula rito at siya naman ang sumilap.“Nothing exciting.” Naboboryong sabi ni at umupo sa nakausling malaking ugat.Maliwanag at malaki ang buwan kaya nababanaag niya ang mga galaw ng kasama. Ito lang ang tanging ilaw nila para hindi mahalata ng mga kalaban na nandoon sila’t nagmamanman. “Ready na kayo?” tanong niya sa dalawa na nakatingin sa kaniya.“Kanina pa. Hinihintay ka lang namin na magbigay ng go signal.” Nakangising usal ni Rolex habang inaayos ang suot nitong earpiece.Wala sa sariling napangiti siya‚ napakamaasahan talaga ng mga pinsan niya lalo na sa mga ganitong bagay.ALAS 8:45 NANG mag
Kanina niya pa pinupukpuk ang pintong gawa sa metal. Namumula‚ namamanhid at may kaunting gasgas na ang kaniyang mga kamay dahil sa ginawa.“Palabasin ninyo ako!” sigaw niya sa mga taong nasa labas nitong pinagkukulungan sa kaniya. Paos na paos na ang kaniyang boses pero pilit ko pa rin siyang lumaban. Gusto ko pang makita ang asawa ko. Sigaw ng isang bahagi ng utak niya.Hindi niya alam na ang simpleng pagsama niya sa taong iyon ay ito kinahihinatnan. Ang dami niyang taong pero hindiniya masagot-sagot. Naguguluminhan na siya ng sobra! Apart of her is regretting why she believed that person. Sana wala siya sa sitwasyong kinakaharap niya ngayon.ΩNagising siya dahil sa boses na tumatawag sa kaniya mula sa labas. Mabilis siyang bumangon at nagtungo sa may balkonahe nitong kuwarto niya upang silipin ang tumatawag sa kaniya. The is familiar. She thought.“Sephora.” wari nagliwanag ang mukha nito nang makita ang babae.“Bakit?” tanong niyang habang kinusot-kusot ang mga mata dahil sa ant
“Dad‚ why did you brought her here?” Naguguluhan niyang kompronta sa ama.“You don’t want to see and spend time with your daughter?” May pang-uusig ang tono ng boses ng kaniyang ama.“It’s not like that. I’ve been longing for my daughter too ngunit hindi muna sa ngayon kasi‚ things are way too complicated and I don’t want my daughter to get involved sa nangyayari. Kung matutunugan ng mga kalaban baka kunin siya sa akin. Mas lalong hindi ko kakayanin ’yon.” He wanted to cry but ayaw niyang mahalata ng kaniyang anak at baka magtaka ito. Bumuntong-hininga ang kaniyang ama at tinapik-tapik ang kaniyang balik. Magkatabi silang nakaupo sa bar counter habang ang kaniyang anak ay katabi si Rolex sa mini-couch. “I get it son. But huwag mong ipagkakait sa anak mo ’yong pangangalaga ng isang magulang ’cause my granddaughter needs it. Hindi pa magagawa ni Sephora ang obligasyon niya sa anak n’yo‚ kaya ikaw muna ang pumuno no’n... sa ngayon.” Nilingon niya ang bata na masayang nakikipagkuwentuha
Nanginginig ang kaniyang mga kamay habang nakatingin sa hawak na mga litratong kuha sa inatasang secret agent ng kaniyang pinsan.Poot‚ galit‚ pagkamuhi— para siyang bulkan na kahit anumang oras ay puputok na. Kanina pa niya tinutunga ang bote ng alak‚ hindi pait ng alak ang kaniyang nalalasahan kundi pait ng pagkamuhi. Pahigpit nang pahigpit ang pagkakahawak niya sa bote habang nakatiim-bagang na nakatingin sa mga taong nasa litrato. Biglang nabasag ang bote sa sarili niyang kamay— ngunit hindi siya nakaramdam ng sakit kahit tumutulo na ang dugo mula sa kaniyang palad na nahiwa ng mga bubog.Nangungulila na siya sa kaniyang asawa ngunit magpahanggang ngayon ay wala pa rin siyang mahagilap na lead mula kay Czarwen.Mapait siyang napangiti nang maalala ang nangyari the day before nagpunta siya sa Manila.ΩI’VE been long contemplating about this. Tinitingnan ko kasi nang mabuti ang bawat angulo at kung anong mga maaaring mangyari o kahihinatnan nito. Actually‚ I really pity my wife
“Mag-iisang buwan na pero hindi pa rin umuuwi si Sal.” Nanghihina kong usal.Araw-araw akong naghihintay sa kaniya rito‚ but only the waves have reached the shore‚ only the birds returned to its nest. Bakit wala pa siya? Hindi ko alam kung ayos lang ba ang lagay niya roon‚ wala akong balita... sobrang pag-aalala ang nararamdaman ko. Nais kong umiyak‚ nais kong sumigaw... nakababaliw‚ nakatatampo!Naramdaman ko ang kamay na tumatapik sa aking balikat. Nilingon ko siya at mapait na ngumiti. “Maybe he don’t want me anymore.” Naiiyak kong sabi kay Nica. “Maybe he’s tired of having me with this kind of state.” Tumabi siya sa akin at tiningnan ako sa mga mata‚ “Kung naging pagod siya sa kalagayan mong iyan‚ hindi sana siya ganito kapursigido na pabalik-balik sa Manila upang asikasuhin ang mga bagay na naiwan mo roon.” seryosong usal nito.“Mag-iisang buwan na‚ Nica pero hindi siya nagpaparamdam sa akin. Para akong tanga rito na naghihintay sa kaniya araw-araw pero ni anino niya’y hindi lu
Someone“ANG SIMPLE-SIMPLE NG PINAPAGAWA KO SA IYO PERO HINDI MO MAAYOS-AYOS!” galit kong bulyaw sa taong nakayukong nakatayo sa aking harap.“B-Boss‚ ang h-hirap ko kasi m-makatyempo. Ang higpit ng bantay sa kaniya.” nauutal na tugon nito habang nakayuko pa rin.“Itumba mo! Kasimple-simple niyan! I didn’t hired and pay you for nothing!” madiinan kong sumbat sa kaniya. Tumingin ito sa akin‚ “Alam ko. But give me some time... inaaral ko pa ang bawat galaw nila.” seryosong saad nito “Kaunti na lang... kaunti na lang at matutuloy na ang mga plano mo.” “Kung gano’n siguraduhin mo lang na hindi ka papalpak. I can’t stand losing any of my men anymore. Alam mo naman iyan‚ ’di ba?” Matalim ang mga tinging ipinukol ko sa kaniya.Tumango ito sa akin at sinenyasan ko ng umalis. Ang lahat ay nakaplano na pero kupad-kupad ng kilos nila. Pambihira! Nangangati na akong mapasakamay siya‚ kating-kati na!Napatingin ako sa pinto nang marinig na bumukas ito. Napangiti ako nang makita kung sino ang p
Magkasabay kaming bumaba ni Sal upang magbreakfast. Naabutan namin sa dining hall ang pamilya ni Sal na nag-aalmusal pero may mga hindi pa ukupadong bangko. Tulog pa siguro ang iba.Napag-alaman ko kagabi na may isa pa silang pinsan na nasa abroad at ang mga magulang nila’y busy sa mga negosyo kaya hindi nakarating ang mga ito.“Good morning po sa inyong lahat.” bati ko sa kanilang lahat.Ipinaghila ako ni Sal ng upuan at umupo na rin siya sa tabi ko.“Naks‚ napakagentleman naman ata natin ngayon.” tukso ni Emrie na nakangising nakatingin sa aming dalawa.“You two had sex last night‚ right?” tanong ni Czarwen. Nasamid ako sa itinuran niyang iyon.“I guess I’m right.” ani na naman nito nang walang makuhang sagot sa aming dalawa at kumain ulit.“Was it good?” biglang tanong ni Rath na nakangisi rin.Ramdam ko ang init sa aking mga pisngi. This family is really weird.Lupa bumuka ka at lamunin mo ako. Bilis!“Stop putting her in the hot seat.” sabi ng isang matandang babae na hindi ko n
Pabagsak akong humiga sa aking kama. Kakauwi lang namin ni Sal mula Manila at hindi ko alam kung ano pero there’s something missing parang masaya ako na hindi. Siguro dahil hindi ko nakita si dad sa party or the confusions that I get dahil parang may ipinapahiwatig silang hindi ko alam kung ano. One thing is for sure‚ this shit is driving me crazy. “Are you okay?” napaigtad ako sa biglang nagtanong.“Ikaw talaga, hindi ka marunong kumatok.” inis kong sabi sa kaniya.“I’m not use to it.” tugon nito at sumandal sa pintuan.“Ano na lang purpose ng pinto kung ganiyan.” sambit ko.“To make sure no one enters when we’re making love.” nakangisi nitong usal at kinindatan ako.“Puro na lang kabulastugan ’yang iniisip mo.” iritado kong sabi “Umalis ka nga.”Tumawa ito at lumapit sa akin tsaka umupo sa gilid ng kama‚ “Pero ito... are you okay‚ wife?” tanong nito at may nababanaag akong pag-aalala sa kaniyang mga mata.Bumuntong-hininga ako‚ “I don’t know.” “Just like what I’ve thought.” anito