That was very disturbing and inappropriate action. Hindi ko talaga alam that I just did that to her. I know it is the product of my impulsiveness and now‚ I am so ashamed of myself. Unbelievable. It looks like that I’d just taken an advantage to her while being unconscious... oh I despise myself for doing so.
But I don’t know how to control myself and resist this strange urge whenever she’s around... kahit no’ng una pa kaming nagkita sa isang college reunion. There’s just this something in her that is so addictive.
Napabuntong-hininga na lamang ako sa kawalan. Kasalukuyan akong nakaupo rito sa sala‚ contemplating of what I’ve done. Bigla akong napatingin sa may hagdanan when I heard some footsteps and I know sa kaniya iyon. Nakababa na ito at nagtungo sa kusina and she’s still wearing that nighties. After some minutes ay lumabas siya at nagtungo sa may gawi ko.
Maybe she didn’t noticed or see me since the lights are off. I have a tan skin so that adds up that it seems I’m invisible‚ but her‚ she’s glooming in the dark... ang puti niya lang talaga. Napasandal ito sa pang-isahang upuan and she sighed.
“Can’t sleep?” Biglang tanong ko sa kaniya and I silent smiled when she’s startled. She just look so adorable.
“Putangina mo!” sigaw nito na halatang na gulat. “Bakit ka ganiyan?” tanong nito.
Natawa na lang ako sa itinuran nito.
“Sorry.” ani ko at sumandal sa couch.
“Can’t sleep too‚ kabute?” biglang tanong.
Napantig ang tainga ko sa sinabi niya‚ “K-Kabute?” What the hell!
“It suits you since bigla-bigla ka na lang sumusulpot.” sabi nito at napangiti. Naramdaman ko kahit madilim.
Tumawa lang ako sa itinuran niya. Narinig ko na naman itong bumubuntong-hininga at tumingin sa akin. Siguro sinusubukan ako nitong aninagan.
“Would you mind if I’ll ask you some questions?” biglang tanong nito.
“I won’t mind.” I said.
“Are we really married?” seryosong tanong nito.
“Yes‚ we are.” sagot ko sa kaniya and she might be even surprised on how we ended up with marital status.
“How come? As far as I remembered‚ wala akong maalala na ikinasal ako and paano mo nalaman ang tungkol sa blank oath? It was supposed to be between me and my dad.” puno ng kuryusidad ang tinig nito.
“For now‚ I won’t answer that.” seryoso kong tugon sa kaniya.
I don’t want to get things complicated sa ngayon‚ lalo pa’t nandito siya sa isla at baka bigla na lang itong gustong umuwi kapag nalaman niya ang totoo... it will be a heartbreak for her. It is much better if ang sarili niyang ama ang magsasabi sa kaniya ng totoo. For now‚ I’ll just savor these moments and make the best out of it... since this will only last for a year.
Bigla na lang itong tumayo at umakyat. She must be overthinking by now. I just found myself following her into her room. I leaned into the door frame‚ minamasdan ko lang ang bawat galaw na kaniyang ginawa. She’s restless.
“Are you okay?” tanong ko sa kaniya and there‚ she’s startled again. I can’t get enough everytime she does that.
“I am not.” masama ang tingin nito sa akin.
“Why?” curious kong tanong sa kaniya.
“Because you keep on doing that... startling me.” Alam kong minumura na ako nito sa isipan niya.
I can read people’s mind. It happened when I lost my trust to people... I was betrayed.
Nanatili lang akong nakasandal sa pintuan‚ watching her.
“Get lost.” sabi nito at naglakad nang mabilis papunta sa gawi ko and... she slammed the door.
Okay. Pinagsirhan ako ng pinto sa sarili kong pamamahay.
“That’s a rude way to say good night to your husband.” Pang-aasar ko sa kaniya.
“I don’t care!” sigaw nito from the other side of the door.
This woman is unpredictable.
Masakit ang ulo ko nang magising‚ mas masahol pa sa nagkahang-over. But maybe I am just dehydrated since hindi ako gaanong umiinom ng tubig these past few days. Marahan akong bumangon dahil parang tumitibok ang ulo ko. Pagtingin ko sa aking phone ay 6:03 na ng umaga‚ late rin akong nagising at hindi nakapag-jogging. This is frustrating and I bet my day will be unproductive.
Wala akong gana habang bumaba at nagtungo sa kusina. Nais ko uminom ng maraming tubig kasi parang nanunuyo ang buong lalamunan ko. This fvcking headache is making me crazy.
Nang natapos akong uminom ay napasandal ako sa mesa habang nakapikit na hinihilot ang aking noo. Ngayon lang ako nakaranas ng ganitong headache. This is the first time kaya hindi ko alam ang aking gagawin.
“You look strange.” biglang saad ng pamilyar na boses‚ kabute talaga ang isang ito pero hindi ko na ito pinansin‚ “Your nose and cheeks are semi-red... w-wait‚ are you sick?” Natataranta nitong tanong at mabilis na lumapit sa akin.
Marahang nilapat ni Sal ang kanang kamay niya sa noo ko‚ “Damn‚ you’re burning!” anas nito at madali akong pinaupo. “Do you want something to eat?” tanong nito.
“No‚ I’m good.” Iiling-iling kong tugon sa kaniya at napahawak sa aking noo ng maramamdam kong parang beat ito.
“Well‚ you don’t look good.” saad nito. “W-What the hell! What happened to your legs?”
Napatingin ako sa hita ko and nakita kong medyo namumula ang aking sugat. It’s been days since I gained this pero parang namamaga this time.
“Oh‚ I gained that when I was learning to climb trees.” sagot ko sa kaniya.
“Did you treated it?” tanong nito. I don’t know if nag-aalala ba ito o ewan.
“Obviously hindi‚ wala ka namang nakikitang gamot diyan hindi ba?” iritado kong sagot sa kaniya.
“Wait for me.” ani nito at mabilis na lumabas ng kusina.
After some seconds ay bumalik ito‚ may dala itong medicine kit. Kumuha ito ng tubig sa gripo at nagsquat sa sahig nang mailapag niya ang naturang kit
He slowly stretches my wounded left leg. Marahan niya ito pinakiramdaman using his index finger. Pagkaraan ay inilabas niya ang mga kinakakailangan niya for treating my wound. Hindi naman ito malalim parang galos lang naman pero mahaba.
He wets the cotton and slowly damp my wound to remove some dry blood and to cleanse it.
Kumuha ulit ito ng cotton ay nilagyan ng alcohol‚ “This will be somehow painful but please bear with it.” anito at dahan-dahang idinadampi ang bulak.
Unti-unti kong naramdaman ang hapdi nito na ikinagiwi ko but he suddenly blow my wound‚ somehow it ease the pain pero ewan ko ba’t there’s something strange. May kung anong sensayong gumapang sa aking katawan; maybe it’s his hands in my legs‚ or the blowing to easy the pain or‚ this small gestures that he’s giving me.
I don’t know and I don’t want to think about it.
Biglang itong tumayo at nagsalin ng tubig sa baso‚ he handed me the glass and a medicine.
“Drink it. It will ease your fever.” sabi nito sa akin.
“No. I don’t drink medicine plus isusuka ko lang iyan.” tanggi ko sa kaniya. It’s true. “I just need to rest.”
Tumayo ako at lalakad pero bigla akong nahilo buti na lang napahawak ako sa upuan kaya hindi ako natumba.
Nagulat na lang nang bigla akong buhatin ni Sal na parang bagong kasal. Tahimik lang siya hanggang sa maihiga niya ako sa aking kama.
“Rest well.” sabi nito at kinumutan ako bago lumabas.
Naalimpungatan ako dahil sa wari hiningang tumatama sa aking braso. Pagkamulat ko’y nakita ko si Sal na natutulog habang nakaupo sa upuan. ’Yong ulo niya’y nakadantay sa aking kama habang hawak-hawak ang aking kanang kamay.
Marahan kong binabawi ang aking kamay nang bigla itong gumalaw kaya pumikit ako ulit‚ as if na natutulog pa.
Tinap niya ang tungki ng ilong ko‚ “I know your awake.” I heard him chuckled.
Dahan-dahan kong iminulat ang akin mata at gano’n na lamang ang aking nang tumambad sa akin ang kaniyang mga mata‚ those dark brown eyes... they’re mesmerizing! He’s leaning towards me.
“You’re so beautiful‚ did you know that?” ani nito habang patuloy na nakatitig sa akin‚ parang finafamiliarize niya ang mukha ko.
“Alam ko‚ inborn ’yan but thanks for the compliment tho.” sagot ko sa kaniya. Alam kong uminit ng kaunti ang mukha ko.
“If hindi ka lang nilagnat‚ I would really think that you’re blushing.” saad nito na may sumisilay na ngiti sa labi nito.
“Actually‚ I am.” malakas na loob kong sabi.
“Just like what I’ve thought.” Bigla akong kinintilan ng halik sa noo tapos inilapat niya ang kaniyang palad‚ “How’s your feeling‚ wife?” tanong nito.
“I’m feeling fine but please refrain from calling me wife.” seryoso kong sabi.
“No. I will call you wife.” matigas nitong saad at nakipagtagisan ng titig sa akin.
“You can’t.” sabi ko habang umiiling-iling.
“No one can’t stop me from calling you wife.” seryosong saad nito habang matamang nakatitig sa akin.
“Ewan ko sa iyo. Umalis ka na nga lang‚ ang ingay mo.” inis kong pagtataboy sa kaniya.
“Tatahimik na po.” nakangiting sabi nito at kinindatan ako.
Kasalukuyan akong nagpapahangin sa labas ng bahay nang makaramdam akong may nakatingin sa akin. Luminga-linga ako sa paligid pero wala akong makita.What if multo iyon? O hindi kaya’y may masamang taong nakapasok sa islang ito?Kinabahan ako sa aking naisip kaya naglakad ako pabalik nang bigla namang magsalita ang kabute. Putragis talaga ito kahit kailan.“There’s no such thing as that here.” ani nito habang papalapit sa akin‚ ewan ko kung saan galing ito. “At kung mangyaring magkaroon man‚ walang buhay na papalutang-lutang sila sa malawak na karagatan. And what if it’s ghost? Then they’ll taste its sweet second death.” Hindi ko alam kong nagbibiro ba ito o hindi pero nais ko matawa.“You’re too serious.” I said while chucking.Nabigla na lamang ako nang bigla niya ang hinapit. “It is sound so sexy when you do that.” Diretso itong nakatingin sa aking mga mata.“I hate it when strangers just simply touch me as if we’re close.” pagpaparinig ko sa kaniya at nakipaglabanan ng titig.“Ngay
Tinahak namin ang daan papasok sa kuweba. Nakasunod lang din ako kay Sal‚ he’s lighting our way using the flashlight. Tanging yabag at tunog lang ng hangin ang naririnig ko. Hindi ko inakala na this is a way going to somewhere I don’t know. Unti-unti ko ng nababanaag ang silaw sa kabilang dulo.Inilagay ko sa ibabaw ng aking mga mata ang aking kaliwang kamay panangga sa silaw ng araw. Then naramdaman ko ang paghawak ni Sal sa isa kong kamay at iginiya sa gilid.“This is the entrance to my so called paradise‚ Sephora.” nakangiti nitong sabi at lumingon sa akin. “Kung may higit pang word sa salitang paraiso‚ I will call it that way.” namamangha kong tugon.Akala ko sa mga kuwento’t pelikula lang nag-eexist ang ganitong mga lugar. A hidden place where no one knows it existed... this is mesmerizing.Tinahak namin ang daan pababa‚ para kaming nagha-hike sa lagay na ito. May nakikita akong mga ibon na ngayon ko pa lang nakita gayon na rin ang ibang punong-kahoy.“Anong kahoy iyan?” I point
Patuloy lang ang pagsanib ng amin mga labi habang ang kaniyang mga kamay nagsimula ng gumapang sa aking katawan and it shivers me big time. Bigla siyang huminto at tinitigan ako‚ “Are you really sure about this? Kasi kung hindi‚ I’ll stop.” seryosong saad nito.Imbis na sumagot ay kinabig ko na lang ang kaniyang batok upang magsanib muli ang aming mga labi. His lips are addicting! Mas hinapit niya ako and I can feel this arousing heat between us.Napaliyad ako nang lumapat ang kaniyang kamay sa kaliwa kong dibdib at pinisil-pisil ’yon. Kahit may suot pa akong bra ay ramdam ko ang init ng kaniyang palad. He unclipped my bra‚ to give himself more access to my breast‚ at mas napaliyad pa ako when I feel the warmth of his hand. Nakababaliw. Naglakbay na ang kaniyang mga labi papunta sa aking tainga‚ he sucked my earlobe naikinaungol ko. This is fvcking insane! Bigla niyang ipinalit ang puwesto namin. Ipinaupo niya ako sa gilid ng pool‚ habang hinahalikan ang aking leeg... he left wet ki
Isang linggo na ang nakaraan simula nang may mangyari sa amin ni Sal at gaya pa rin sa dati kung patunguhan ko siya. Hindi ako maghahabol o mag-iiba dahil lang siya ang nakauna‚ wala rin namang nawala sa akin dahil wala siyang nakuha mula sa akin. Dumating ’yong anak nina Manang Lucing na si Samuel— ’yong naghatid sa akin dito sa isla na isa palang bombero sa Manila. Nagplano sila na magbeach volleyball para hindi raw kami mabuburyo. Tumutulong ako ngayon nina Nica at Manang Lucing sa paghahanda ng makakain na dadalhin doon sa tabing-dagat. “Hindi ka pa gaanong marunong magluto‚ Ineng hano?” Biglang tanong ni Manang Lucing sa akin. “Si Tiyang naman.” ani ni Nica sa tiyahin at siniko ito. “Nagtanong lang naman ako.” Gumanti naman ito ng siko sa pamangkin. Ngumiti ako sa kanila‚ “Lumaki po kasi akong walang ina at hindi po ako gaanong pinapatulong niya kapag nagluluto siya.” sabi ko sa kanila. “Saan ba ang ina mo‚ Ineng?” Puno kuryusidad ang mga mata nito. “Namatay po no’ng ip
“Ni minsan ba’y hindi kayo dinalaw ng signal dito?” tanong ko at pilit pang ihaba ang aking braso habang dala-dala ang cellphone.Kasalukuyan kaming nasa itaas ng punong mangga ni Nica‚ pero hindi talaga ako makahagilap ng punyawang signal.“Wala talaga.” Umiiling-iling na tugon nito. “Bakit naghahanap ka ng signal?”“Nais ko sanang kumustahin si dad.” sabi ko.Napansin ko ang lungkot sa mga mata nito at pagkaraa’y nagliwanag ang mukha.“Pero alam mo‚ may nasabi sa akin si Samuel no’n na may kaunting signal roon sa may pangpang.” masayang aniya.Tatlong araw na nang umalis si Samuel papuntang Manila at sumama si Sal sa kaniya na masama ang loob dahil sa ginawa kong pagbitin sa kaniya.“Sasamahan mo ba ako?” tanong ko sa kaniya.“Oo naman.” nakangiting anito at nauna nang bumaba.Kasalukuyan naming binabagtas ang daan sa naturang pangpang. I can smell and feel the salty air. This is relaxing. Malapit na kami sa aming pupuntahan nang may marinig kaming kaluskos at mga yabag. Maagap kong
Nag-aagahan kami ni Sal dito sa veranda ng kuwarto niya. This is the first time na makapasok ako sa lunggaan niyang ito.“Wife‚ I will bring you to Manila for two days.” saad nito at nabilaukan ako.“Really?” Alam kong masaya ako sa part na ito.“Yes. My grandparents will held a party and I want to take you there.” pag-inform nito sa akin.“Mamemeet ko ba si dad?” tanong ko.“Depende kung pupunta siya roon.” aniya at sumubo ng pagkain.“Aanhin ko naman ang pagpunta ron kung hindi ko alam kung makikita ko si dad.” nakanguso kong saad.“There’s a possibility na magkikita kayo ng ama and apart from that‚ you’ll meet my family.” nakangisi nitong turan.“Anong pake ko sa pamilya mo?” inis kong anas.Nakita kong kumunot ang noo nito‚ “they’re also your family. You’re my wife‚ remember?” aniya at iniemphasize ang salitang WIFE... ganiyan na lang siya palagi parang tanga lang. “Okay‚ sasama ako sa iyo.” sagot ko na ikinangiti naman niya. Tuso talaga ang langya. Huminto ang sasakyang minaman
Nasa kuwarto pa ako habang nag-aayos sa aking sarili. Ako na lang ang nandito kasi pinauna ko ng bumaba si Sal sa party ’pagkat kakailanganin naman siya roon. Nagsusuot na ako ng hikaw nang biglang bumukas ang pinto at iniluwa si Law.“Wow! You look great!” pagpupuri nito sa akin.I am wearing a silky red backless dress na may mahabang slit na hanggang hita paired with silver ankle strap heels.“Thank you. It’s been awhile since the last time I attended a party.” bulaslas ko sa kaniya at ipinagpatuloy ang ginawa.“It’s okay. I know you’ll do great.” nakangiti nitong saad at kinintilan ng halik ang buhok ko. “Let’s go.” aya niya nang matapos ako sa pag-aayos.Dumaan kami sa kuwarto ni Marcin bago dumulog sa party. Nagmamasid lang kami sa maraming bisitang narito nang namataan ko si Sal na may kausap ngunit may babaeng nakalingkis sa kaniya na ikinataas ng kilay ko. “She’s the ex-girlfriend.” biglang saad ni Rolex at inangkla niya ang kamay ko sa kaniyang braso. “Anyway‚ you look stunn
Magkasabay kaming bumaba ni Sal upang magbreakfast. Naabutan namin sa dining hall ang pamilya ni Sal na nag-aalmusal pero may mga hindi pa ukupadong bangko. Tulog pa siguro ang iba.Napag-alaman ko kagabi na may isa pa silang pinsan na nasa abroad at ang mga magulang nila’y busy sa mga negosyo kaya hindi nakarating ang mga ito.“Good morning po sa inyong lahat.” bati ko sa kanilang lahat.Ipinaghila ako ni Sal ng upuan at umupo na rin siya sa tabi ko.“Naks‚ napakagentleman naman ata natin ngayon.” tukso ni Emrie na nakangising nakatingin sa aming dalawa.“You two had sex last night‚ right?” tanong ni Czarwen. Nasamid ako sa itinuran niyang iyon.“I guess I’m right.” ani na naman nito nang walang makuhang sagot sa aming dalawa at kumain ulit.“Was it good?” biglang tanong ni Rath na nakangisi rin.Ramdam ko ang init sa aking mga pisngi. This family is really weird.Lupa bumuka ka at lamunin mo ako. Bilis!“Stop putting her in the hot seat.” sabi ng isang matandang babae na hindi ko n
“Wait for my cue.” Czarwen commanded. Nasa mission siya ngayon together with her subordinates‚ and that is to rescue Sal and Sephora.Pasimple siyang lumipat sa pinagkukublihan ni Lorcan na kagaya niya ay nagmamasid din sa paligid ng warehouse. Hindi naman sila gaanong halata dahil gabi. She waited for one week para gawin ang naturang mission para maisahan niya ang big boss.“We’re all in position‚ chief.” Narinig niyang pag-inporma ni China mula sa kaniyang earpiece.“Okay‚ standby.” utos niya habang inaayos ang suot na bulletproof vest.“Thank you.” Napabaling siya kay Lorcan na siyang nagsalita. “For what?” matabang niyang tanong.“For doing this‚ saving Sal and Sephora. Alam kong galit ka pa but still‚ nais mo pa rin silang iligtas. So‚ thank you.” pahayag ni Lorcan at ngumiti.“You don’t have to be thankful. This is my job. Besides‚ I’m only saving the couple ’cause naaawa na ako kay Salmeria. She doesn’t deserve what she’s into right now.” seryoso niyang tugon kay Lorcan at n
Naalimpungatan si Sal sa pagyugyug ng kung sino sa kaniya‚ pagmulat niya ay bumungad sa kaniya ang mukha ni Emrie na siyang gumising pala sa kaniya.“8:30 na‚ we need to get ready.” sabi nito at naunang lumabas sa tent. Sumunod siya sa pinsan at naabutan niya si Rolex na nakatingin sa binoculars nito. “Anong mga nangyari while I’m asleep?” tanong niya kay Rolex at hiniram ang binoculars mula rito at siya naman ang sumilap.“Nothing exciting.” Naboboryong sabi ni at umupo sa nakausling malaking ugat.Maliwanag at malaki ang buwan kaya nababanaag niya ang mga galaw ng kasama. Ito lang ang tanging ilaw nila para hindi mahalata ng mga kalaban na nandoon sila’t nagmamanman. “Ready na kayo?” tanong niya sa dalawa na nakatingin sa kaniya.“Kanina pa. Hinihintay ka lang namin na magbigay ng go signal.” Nakangising usal ni Rolex habang inaayos ang suot nitong earpiece.Wala sa sariling napangiti siya‚ napakamaasahan talaga ng mga pinsan niya lalo na sa mga ganitong bagay.ALAS 8:45 NANG mag
Kanina niya pa pinupukpuk ang pintong gawa sa metal. Namumula‚ namamanhid at may kaunting gasgas na ang kaniyang mga kamay dahil sa ginawa.“Palabasin ninyo ako!” sigaw niya sa mga taong nasa labas nitong pinagkukulungan sa kaniya. Paos na paos na ang kaniyang boses pero pilit ko pa rin siyang lumaban. Gusto ko pang makita ang asawa ko. Sigaw ng isang bahagi ng utak niya.Hindi niya alam na ang simpleng pagsama niya sa taong iyon ay ito kinahihinatnan. Ang dami niyang taong pero hindiniya masagot-sagot. Naguguluminhan na siya ng sobra! Apart of her is regretting why she believed that person. Sana wala siya sa sitwasyong kinakaharap niya ngayon.ΩNagising siya dahil sa boses na tumatawag sa kaniya mula sa labas. Mabilis siyang bumangon at nagtungo sa may balkonahe nitong kuwarto niya upang silipin ang tumatawag sa kaniya. The is familiar. She thought.“Sephora.” wari nagliwanag ang mukha nito nang makita ang babae.“Bakit?” tanong niyang habang kinusot-kusot ang mga mata dahil sa ant
“Dad‚ why did you brought her here?” Naguguluhan niyang kompronta sa ama.“You don’t want to see and spend time with your daughter?” May pang-uusig ang tono ng boses ng kaniyang ama.“It’s not like that. I’ve been longing for my daughter too ngunit hindi muna sa ngayon kasi‚ things are way too complicated and I don’t want my daughter to get involved sa nangyayari. Kung matutunugan ng mga kalaban baka kunin siya sa akin. Mas lalong hindi ko kakayanin ’yon.” He wanted to cry but ayaw niyang mahalata ng kaniyang anak at baka magtaka ito. Bumuntong-hininga ang kaniyang ama at tinapik-tapik ang kaniyang balik. Magkatabi silang nakaupo sa bar counter habang ang kaniyang anak ay katabi si Rolex sa mini-couch. “I get it son. But huwag mong ipagkakait sa anak mo ’yong pangangalaga ng isang magulang ’cause my granddaughter needs it. Hindi pa magagawa ni Sephora ang obligasyon niya sa anak n’yo‚ kaya ikaw muna ang pumuno no’n... sa ngayon.” Nilingon niya ang bata na masayang nakikipagkuwentuha
Nanginginig ang kaniyang mga kamay habang nakatingin sa hawak na mga litratong kuha sa inatasang secret agent ng kaniyang pinsan.Poot‚ galit‚ pagkamuhi— para siyang bulkan na kahit anumang oras ay puputok na. Kanina pa niya tinutunga ang bote ng alak‚ hindi pait ng alak ang kaniyang nalalasahan kundi pait ng pagkamuhi. Pahigpit nang pahigpit ang pagkakahawak niya sa bote habang nakatiim-bagang na nakatingin sa mga taong nasa litrato. Biglang nabasag ang bote sa sarili niyang kamay— ngunit hindi siya nakaramdam ng sakit kahit tumutulo na ang dugo mula sa kaniyang palad na nahiwa ng mga bubog.Nangungulila na siya sa kaniyang asawa ngunit magpahanggang ngayon ay wala pa rin siyang mahagilap na lead mula kay Czarwen.Mapait siyang napangiti nang maalala ang nangyari the day before nagpunta siya sa Manila.ΩI’VE been long contemplating about this. Tinitingnan ko kasi nang mabuti ang bawat angulo at kung anong mga maaaring mangyari o kahihinatnan nito. Actually‚ I really pity my wife
“Mag-iisang buwan na pero hindi pa rin umuuwi si Sal.” Nanghihina kong usal.Araw-araw akong naghihintay sa kaniya rito‚ but only the waves have reached the shore‚ only the birds returned to its nest. Bakit wala pa siya? Hindi ko alam kung ayos lang ba ang lagay niya roon‚ wala akong balita... sobrang pag-aalala ang nararamdaman ko. Nais kong umiyak‚ nais kong sumigaw... nakababaliw‚ nakatatampo!Naramdaman ko ang kamay na tumatapik sa aking balikat. Nilingon ko siya at mapait na ngumiti. “Maybe he don’t want me anymore.” Naiiyak kong sabi kay Nica. “Maybe he’s tired of having me with this kind of state.” Tumabi siya sa akin at tiningnan ako sa mga mata‚ “Kung naging pagod siya sa kalagayan mong iyan‚ hindi sana siya ganito kapursigido na pabalik-balik sa Manila upang asikasuhin ang mga bagay na naiwan mo roon.” seryosong usal nito.“Mag-iisang buwan na‚ Nica pero hindi siya nagpaparamdam sa akin. Para akong tanga rito na naghihintay sa kaniya araw-araw pero ni anino niya’y hindi lu
Someone“ANG SIMPLE-SIMPLE NG PINAPAGAWA KO SA IYO PERO HINDI MO MAAYOS-AYOS!” galit kong bulyaw sa taong nakayukong nakatayo sa aking harap.“B-Boss‚ ang h-hirap ko kasi m-makatyempo. Ang higpit ng bantay sa kaniya.” nauutal na tugon nito habang nakayuko pa rin.“Itumba mo! Kasimple-simple niyan! I didn’t hired and pay you for nothing!” madiinan kong sumbat sa kaniya. Tumingin ito sa akin‚ “Alam ko. But give me some time... inaaral ko pa ang bawat galaw nila.” seryosong saad nito “Kaunti na lang... kaunti na lang at matutuloy na ang mga plano mo.” “Kung gano’n siguraduhin mo lang na hindi ka papalpak. I can’t stand losing any of my men anymore. Alam mo naman iyan‚ ’di ba?” Matalim ang mga tinging ipinukol ko sa kaniya.Tumango ito sa akin at sinenyasan ko ng umalis. Ang lahat ay nakaplano na pero kupad-kupad ng kilos nila. Pambihira! Nangangati na akong mapasakamay siya‚ kating-kati na!Napatingin ako sa pinto nang marinig na bumukas ito. Napangiti ako nang makita kung sino ang p
Magkasabay kaming bumaba ni Sal upang magbreakfast. Naabutan namin sa dining hall ang pamilya ni Sal na nag-aalmusal pero may mga hindi pa ukupadong bangko. Tulog pa siguro ang iba.Napag-alaman ko kagabi na may isa pa silang pinsan na nasa abroad at ang mga magulang nila’y busy sa mga negosyo kaya hindi nakarating ang mga ito.“Good morning po sa inyong lahat.” bati ko sa kanilang lahat.Ipinaghila ako ni Sal ng upuan at umupo na rin siya sa tabi ko.“Naks‚ napakagentleman naman ata natin ngayon.” tukso ni Emrie na nakangising nakatingin sa aming dalawa.“You two had sex last night‚ right?” tanong ni Czarwen. Nasamid ako sa itinuran niyang iyon.“I guess I’m right.” ani na naman nito nang walang makuhang sagot sa aming dalawa at kumain ulit.“Was it good?” biglang tanong ni Rath na nakangisi rin.Ramdam ko ang init sa aking mga pisngi. This family is really weird.Lupa bumuka ka at lamunin mo ako. Bilis!“Stop putting her in the hot seat.” sabi ng isang matandang babae na hindi ko n
Pabagsak akong humiga sa aking kama. Kakauwi lang namin ni Sal mula Manila at hindi ko alam kung ano pero there’s something missing parang masaya ako na hindi. Siguro dahil hindi ko nakita si dad sa party or the confusions that I get dahil parang may ipinapahiwatig silang hindi ko alam kung ano. One thing is for sure‚ this shit is driving me crazy. “Are you okay?” napaigtad ako sa biglang nagtanong.“Ikaw talaga, hindi ka marunong kumatok.” inis kong sabi sa kaniya.“I’m not use to it.” tugon nito at sumandal sa pintuan.“Ano na lang purpose ng pinto kung ganiyan.” sambit ko.“To make sure no one enters when we’re making love.” nakangisi nitong usal at kinindatan ako.“Puro na lang kabulastugan ’yang iniisip mo.” iritado kong sabi “Umalis ka nga.”Tumawa ito at lumapit sa akin tsaka umupo sa gilid ng kama‚ “Pero ito... are you okay‚ wife?” tanong nito at may nababanaag akong pag-aalala sa kaniyang mga mata.Bumuntong-hininga ako‚ “I don’t know.” “Just like what I’ve thought.” anito