Naalimpungatan si Sal sa pagyugyug ng kung sino sa kaniya‚ pagmulat niya ay bumungad sa kaniya ang mukha ni Emrie na siyang gumising pala sa kaniya.“8:30 na‚ we need to get ready.” sabi nito at naunang lumabas sa tent. Sumunod siya sa pinsan at naabutan niya si Rolex na nakatingin sa binoculars nito. “Anong mga nangyari while I’m asleep?” tanong niya kay Rolex at hiniram ang binoculars mula rito at siya naman ang sumilap.“Nothing exciting.” Naboboryong sabi ni at umupo sa nakausling malaking ugat.Maliwanag at malaki ang buwan kaya nababanaag niya ang mga galaw ng kasama. Ito lang ang tanging ilaw nila para hindi mahalata ng mga kalaban na nandoon sila’t nagmamanman. “Ready na kayo?” tanong niya sa dalawa na nakatingin sa kaniya.“Kanina pa. Hinihintay ka lang namin na magbigay ng go signal.” Nakangising usal ni Rolex habang inaayos ang suot nitong earpiece.Wala sa sariling napangiti siya‚ napakamaasahan talaga ng mga pinsan niya lalo na sa mga ganitong bagay.ALAS 8:45 NANG mag
“Wait for my cue.” Czarwen commanded. Nasa mission siya ngayon together with her subordinates‚ and that is to rescue Sal and Sephora.Pasimple siyang lumipat sa pinagkukublihan ni Lorcan na kagaya niya ay nagmamasid din sa paligid ng warehouse. Hindi naman sila gaanong halata dahil gabi. She waited for one week para gawin ang naturang mission para maisahan niya ang big boss.“We’re all in position‚ chief.” Narinig niyang pag-inporma ni China mula sa kaniyang earpiece.“Okay‚ standby.” utos niya habang inaayos ang suot na bulletproof vest.“Thank you.” Napabaling siya kay Lorcan na siyang nagsalita. “For what?” matabang niyang tanong.“For doing this‚ saving Sal and Sephora. Alam kong galit ka pa but still‚ nais mo pa rin silang iligtas. So‚ thank you.” pahayag ni Lorcan at ngumiti.“You don’t have to be thankful. This is my job. Besides‚ I’m only saving the couple ’cause naaawa na ako kay Salmeria. She doesn’t deserve what she’s into right now.” seryoso niyang tugon kay Lorcan at n
“Dad! Pleaseee just hear me out.” She’s begging. Ayaw n’ya sa ideyang lumalabas ngayon sa bibig ng kaniyang ama. “Anong mapapala ko sa pagpapadala mo sa akin sa probinsya na kahit kailan ay hindi ko alam na nag-eexist!” Alam niya sa sarili niya na nag-aalburuto na siya sa galit ngunit pilit n’ya itong nilalabanan.Matamang tumingin sa kaniya ang kaniyang ama habang nakasalikop ang mga kamay. “You will learn a valuable lesson there‚ young lady!” madiinang ani ng kaniyang ama. Nagpahagalpak siya ng sarkastikong tawa‚ “Valuable lesson? Dad‚ wake up! Ano pang valuable lesson ang dapat kung matututunan aber? I know everything kaya kahit pagtagpi-tagpiin mo man ako ay ayaw kung sundin ang sinasabi mo.” matapang niyang tutol sa ama.“You may know something‚ but not everything and sometimes‚ you tend to forget what that something is! There are still things that you should learn and you should relearn‚ because it seems that you already forgot about those or you simply don’t want to practice it
Napahilamos ako sa mukha dahil sa sobrang inis at galit‚ hindi ko aakalaing sa isang islang malayo sa sebilisasyon ako dadalhin ng bangkang aking kinalulunan ngayon. When dad said province‚ I thought somewhere in the rural areas like mountains or villages kaya hindi ko lubos maisip ang sitwasyon hinaharap ko ngayon.Just what the hell is this?Tatlong oras na kaming lulan ng di kalakihang bangka at kanina pa ako mura nang mura sa aking isipan dahil sa sobrang init! Tanging sombrero lamang ang naging panangga ko under this schorching heat of the sun. “I just can’t endure this! Sana pinili ko na lang ang preposition niya kaysa magpakahirap ako rito.” bulong ko sa sarili.“Kuya‚ malayo pa ba?” tanong ko rito.“Ang totoo’y nadaanan na natin ’yong isla pero kasi sabi ng ama mo’y ipasyal ka na muna at nang maaliw ka raw sa unang araw mo sa Isla Lothario.” nakangiting sagot nito sa akin na ikinainis ko ng todo.Is dad messing up with me?“Well‚ I am not having fun here!” This is so fvcking
Alas kuwarto sa umaga ay gising na ako‚ well nakasanayan ko nang gumising sa ganitong oras kaya my body knows when to wake up like body alarm. I put on my jogging wear‚ shoes and airpods. I connect it sa phone ko and turn the music on. Nagmamadali akong bumaba and lumabas ng bahay. Nagtungo ako sa dalampasigan at nagsimulang magjogging. I love how the cold when envelopes my body as the morning dew started to lift up. Unti-unti ko na ring nasisinagan ang pagsikat ng araw‚ I bet maganda ang sunrise rito. After some minutes na pabalik-balik kong tinakbo ang dalampasigan na dinaungan namin kahapon‚ I looked at my wrist watch at napagtanto kong it’s already 5:07 am. Dahan-dahan akong nag-squat sa buhangin‚ it’s time to meditate... to release my worries away‚ to relax‚ and to have a proper breathing. Best way to calm my mind and body. Suddenly‚ I can feel the light in my face. I slowly open my eyes and there‚ I saw the captivating sunrise. I love how the different hues blasts in the sky‚
Matapos kong malaman ang status naming dalawa ay hindi ko na siya muling nakita. It’s been two days since then. Hindi ko alam kung saan nagliliwaliw ang lalaking ’yon o baka nagkakasalisihan lang kaming dalawa. Ang dami kong katanungan na nais kong sagutin niya. How did we ended up married using that blank oath? And how he know about it? These are crucial questions that I want to know. Gulong-gulo ng isipan ko ngayon‚ hindi ko alam ang aking gagawin.Is dad hiding something from me? I took a cold shower para maibsan ang iniisip ko‚ trying to relax myself. Pagkatapos kong ayusin ang aking sarili ay bumaba na ako. It’s 10 in the morning at ang tahimik dito‚ it’s driving me crazy. I planned to take stroll around para naman maaliw ko ang aking sarili and later on‚ I’m going for a swim. Binagtas ko ang daan na papunta sa likuran ng bahay. I am walking slowly kasi minamasdan ko ang paligid. This is the first time na napunta ako sa bahaging ito and I can say na ang ganda. There were wildf
Buong araw akong hindi lumabas ng kuwarto‚ I am so ashamed of what had happened last night. Wala akong mukhang maihaharap sa kaniya at gutom na gutom na ako. Hindi ko nga nagawa ang morning routine ko that’s why my body is unenergized. Pasado alas nuwebe na and I think tulog na ang loko. This is may chance para kumain sa baba. Maingat akong lumabas sa kuwarto at sa pagbaba ng hagdanan. I’m trying not to make any sounds at baka makarinig siya‚ at kapag nagkataon... I’m doomed! Pero sa lagay kong ito‚ parang magnanakaw ako. Shit.Masaya ako nang makapasok sa kusina and I’m even more happier nang may bagong luto na adobong manok. Maybe he cooked for me dahil alam niyang wala akong kain buong araw. Inaya naman niya ako kanina pero tumanggi ako dahil sa hiya.Nagsimula na akong kumain.He’s thoughtful‚ I guess.“Of course I am‚ wife that’s why you should be grateful.” Muntik na akong nabilaukan dahil sa gulat. Bakit ba palagi na lang sumusulpot ang lalaking ito? Kabute ba siya? “Can you
That was very disturbing and inappropriate action. Hindi ko talaga alam that I just did that to her. I know it is the product of my impulsiveness and now‚ I am so ashamed of myself. Unbelievable. It looks like that I’d just taken an advantage to her while being unconscious... oh I despise myself for doing so.But I don’t know how to control myself and resist this strange urge whenever she’s around... kahit no’ng una pa kaming nagkita sa isang college reunion. There’s just this something in her that is so addictive.Napabuntong-hininga na lamang ako sa kawalan. Kasalukuyan akong nakaupo rito sa sala‚ contemplating of what I’ve done. Bigla akong napatingin sa may hagdanan when I heard some footsteps and I know sa kaniya iyon. Nakababa na ito at nagtungo sa kusina and she’s still wearing that nighties. After some minutes ay lumabas siya at nagtungo sa may gawi ko. Maybe she didn’t noticed or see me since the lights are off. I have a tan skin so that adds up that it seems I’m invisible‚