Kabanata 4

KABANATA 4

"Okay!" Siara clapped three times. "Start walking Adrina!"

Huminga ako nang malalim dahil bukod sa mataas na heels at may nakapatong ding dalawang aklat sa aking ulo.

I started walking and tried my best to copy my sister's graceful walks.

"Doing great… Doing great, Adri!"

"I'll take that as a compliment," sagot ko kay Siara habang patuloy na naglalakad nang kaswal. 

Sa tinagal-tagal nakabisado ko na ang tamang galaw kapag mataas na heels ang suot. May mga ganito naman ako dati pero hindi apat na inch ang taas.

"Woah! Nice one, girl! May dala akong pizza!"

Parang kuminang bigla ang mata ko nang sumulpot si Tamarine sa pintuan bitbit ang isang manipis na box.

"Tama na, Adri. Mamaya ulit," ani Siara.

Masaya kong ibinaba ang mga aklat sa mesa at nakigulo sa pagkuha ng pizza. 

The two are actually vegetarians kaya ayos lang sa kanila na kumain ng mga dahon araw-araw, kabaligtaran ko na magkakasakit yata kapag hindi nakakain ng karne.

They are letting me eat meats and fish naman pero gusto nilang sanayin din ako sa pagkain ng gulay. 

"Oh my…"

Halos sabay-sabay kaming napasinghap nang iharap ako sa salamin.

Inayusan at binihisan ako bilang si Kelly. Ang mahaba at alon-alon kong buhok ay ginupitan para maging shoulder length. Pinalantsya iyon para maging kasing tuwid ng sa kay Kelly at nilagyan ng brown highlights.

Kahit ako ay hindi makapaniwala sa nakita.

Dati ko pa alam na magkamuha kami pero hi di ganitong mistula iisang tao.

"You look… Fab!" bulalas ni Siara.

Pinatayo ako ni Tamarine para yakapin. Yumakap din sa amin si Siara. Tuloy para kaming pinagdikit-dikit na papel, halos ayaw maghiwa-hiwalay.

"I knew it Adri, I never doubted you!" 

"Weh?" panabay naming pag-angal ni Tamarine.

"Fine," inirapan kami ni Siara. "Maybe a little bit dahil hindi ka marunong mag high heels."

Imbis na maoffend ay tinawanan ko na lamang siya. Seems like this will be my new world.

Tinuruan nila ako ng mga hacks para sa simpleng pagma-make up. Nasanay kase akong walang arte si Miss Fae kahit mukhang binagyo ang mga mukha namin basta at malinis ang suot na uniporme.

"So eto ang updated data ni Kelly, she likes to cook—"

"Hindi sobrang galing Adrina," sabat ni Tamarine nang mapansin na sa unang bitaw pa lamang ay nakukot na ang aking mukha. "I remember Kelly cooking sinigang but instead of calamansi she put orange, literally the fruit."

Well… mukhang pareho naman pala kami. Ang kaibahan lang, mula pa noon si Kelly ay interesado na sa kusina habang ako ay nagtuto lamang para mabuhay at may makain.

"And she likes classical music too. Marunong ka ba ng contemporary dances? She's nailing it every time she dances."

"Waltz at sway, Sia."

Dahil iyon ang kalmado at hindi masyadong kailangang gumalaw. Nung senior years ko sa Florida kailangan kong sumayaw para sa P.E. kaya kahit ayaw ko, natutunan ko iyon. Mabuti na lamang pala.

"Good. Ayos na yan. Yan lang naman ang basics. At vegetarian ang kakambal mo."

"And I hate vegetables," dagdag ko sa sinabi ni Siara.

"Kailangan mong matutong kumain ng gulay, Adri…" ani Tamarine.

Natagal pa bago matapos ang orientation namin sa naging buhay ni Kelly sa loob ng sampung taon na wala ako.

Hinayaan nila akong magpahinga pero matapos mag dinner ay nag byahe na kami patungong New York.

Chopper ng mga Del Prado ang naghatid sa amin. Nakatulog ako sa byahe ngunit nagising din nang dahil sa marahang pagyugyog ni Siara sa aking balikat.

"Adri, nasa rooftop na tayo. Sa kuwarto mo na lang ituloy ang pagtulog mo."

Kumurap-kurap ako at halos mapasinghap nang manuot sa aking balat ang lamig ng hangin. Mas malamig dito kumpara sa Florida mabuti na lamang pala at nagsuot ako ng cardigan. Manipis iyon ngunit ang scarf sa aking leeg ay malaking tulong din para hindi ako manigas sa lamig.

"Sina Tamarine?"

"Nauna na sila ni Fredo."

"H-Hindi sila sasama pauwi sa Pilipinas?"

"Susunod sila, pero hindi natin kasabay. Gagamit tayo ng public transpo at yun ang pinakaayaw ni Fredo kapag out of the country trip."

Tumango-tango ako at inilibit ang mata sa paligid.

Sa kabila ng lamig ay hindi ko napigilang humanga sa maliwanag na mga ilaw sa paligid. Dahil nasa itaas kami, mas visible ang skyscrapers ng lungsod.

Welcome to the city that never sleeps, Adri.

Nag hagdan kami pababa hanggang marating ang elevator. Bumaba kami hanggang sa ikalabing isang palapag at dumiretso sa isang presidential suite style room.

"Eto ang Del Prado Condominiums, New York. Pag-aari ito ng pamilya namin kaya pwedeng dito tayo mag-stay ngayon. Bukas ay uuwi din tayo sa Pilipinas."

Maganda ang lugar at moderno ang bawat sulok. Ang buong 11th floor hanggang rooftop ay exclusive lamang pala sa mga Del Prado. 

"Maiwan na kita, magpahinga ka ng mabuti."

Maaga kaming nagbyahe kinabukasan. Earliest flight patungo sa Pilipinas.

Sa buong oras ng byahe ay tulog ako gayon din si Siara sa aking tabi.

Nang makalapag ang eroplano ay halos ayaw kong tumayo dahil antok na antok pa ako.

Kahit wala akong ibang ginawa kundi matulog ay pagod na pagod ang pakiramdam ko. 

Hilo pa sa labing pitong oras na byahe, tahimik lamang akong nakasunod kay Siara palabas sa airport.

"What?— No way— Sunduin mo kami dito— Ha? Bakit alam ni Kuya? Hindi ko sinabi— The hell Jin!"

Halos magpapadyak si Siara habang nakatitig sa cellphone. 

"Pinatayan ako ng gago!" palatak niya.

"Sia, may problema ba?"

Hilaw siyang ngumisi at inilingan ako.

"Wala. Ayos lang, someone will be here any minute to fetch us here— Oh Lando is here."

Lumapit sa amin ang isang lalaking edad kuwarenta at magalang na yumuko.

"Magandang gabi po," bati nito.

Tipid akong ngumiti nang magtama ang mata namin.

"Lando, inutusan ka ba ni Kuya? Sinong nagsabi sa kanya?"

"Ah ma'am hindi ko po alam, ihahatid ko na po kayo…"

Sa gilid ng aking mata ay nakita ko ang pag irap ni Siara dahil pareho kaming walang choice kundi ang sumakay sa kulay itim na limousine. 

Nalaglag na ang panga ko sa kintab ng sasakyan pero mas lalo pa akong namangha nang isakay nila sa bukod pang SUV ang mga bagahe namin. Turns out na si Lando ay may kasama pang limang lalaki o baka higit pa hindi ko lamang nakita.

"Are you comfortable Ad— uhm… Kelly?"

Humugot ako ng hininga. 

Hearing her name gives me pain and it sucks that I can't do anything about it. I thought after years I spent away from them, I will be stronger, but it turns out that I'm that same thin girl ten years ago. Soft and fragile.

"Okay ka lang?" pabulong na tanong ni Siara kahit na pwede naman siyang magsalita ng normal.

Ilang metro ang layo namin kay Lando at sa tindi nang mga busina sa labas, duda akong maririnig nya pa kami.

The ride was tiring too. Kahit halos hating gabi na ay medyo mabigat pa din ang traffic.

No doubt, Pilipinas nga ito.

"We're here! This is my house," deklara ni Siara.

Napaayos ako sa pagkakaupo dahil hindi ko namalayang nakaidlip pala ako.

Hindi na niya hinintay na pagbuksan siya ni Lando, nagkusa na siyang bumaba kaya ganoon din ang ginawa ko. Nang makababa ay sinulyapan ko ang aking relong ini-adjuet ko pagkalapag na pagkalapag ng eroplano. 

Alas tres ng madaling araw.

"Nakalimutan kong sabihin na— Oh my God, he's here. No!"

Mula sa bricks na pathway ay umangat ang mata ko para sundan ang tinitingnan niya at sigurado akong kumalabog ang puso ko hindi dahil sa ininom kong kape sa eroplano.

Hindi pwede…

Nothing seems to change except for his broader and prouder frame, everything is just the same. His hooded eyes, pointed nose, prominent jaw and thin lips. Every inch of his physique defines the word perfection.

"K-Kuya Emir…" pabulong na saad ni Siara.

"May nakakagulat ba?" mariing tanong nito at saka sumulyap sa akin.

Tumuwid ako ng pagkakatayo at itinagong pilit ang pagkagulat.

Kelly is always composed, prim, and proper. Remember that Adrina.

"W-Wala naman, akala ko lang…"

"My wife is here. I'm just fetching her."

His what?

Gustuhin ko mang ilibot ang tingin ay alam kong magtataka lamang si Emir dahil kami lamang ang nandito. Incest naman kung si Siara. Maliban na lang kung si Lando ang type nya.

Mariin ang naging pagtitug ni Emir sa akin pero nagkunwari akong hindi apektado. Hangga't maaari ay iniwasan ko ang kahit anong emosyon na makakaapekto sa pag-arte ko bilang Kelly.

"Kuya, Kelly has an amnesia," ani Sia tunog nagbabanta.

Oo nga pala. Papalabasin namin na may amnesia ako para gawing excuse sa mga bagay na hindi ko 'maalala'. Tingin ko naman ay hindi ako mahihirapan sa parteng iyon dahil literal naman akong walang alam sa naging buhay ni Kelly.

Lalo na sa parteng may asawa na pala sya. At si Emir Del Prado?!

"Hindi ko nakakalimutan," he quickly fired.

Bumuka ang labi ni Siara pero walang lumabas na salita kaya sa huli ay inis niyang itinikom iyon.

"I know how to take good care of my wife, Sia in case that's what are you worried about."

Nagpapanick ang mata ni Sia nang mapasulyap sa akin marahil nakita ang kalituhan ko. Mabuti na lamang at hindi na ako muli pang sinulyapan ni Emir.

"Kuya, hayaan mo muna kaya dito si Kelly? Hindi ko pa nasasabi sa kanya ang tungkol sa inyo—"

"Rest, Sia. Mahaba ang naging byahe nyo iuuwi ko na ang asawa ko," matigas pa ring saad ni Emir.