Kabanata 6
Dahil siguro sa pagod mula sa pinagsamang byahe at pag-iyak ay mabilis akong nakatulog matapos mag half bath.
Komportable ang kama at presko ang hangin mula sa sliding window na iniwan kong bukas kagabi.
Napadilat ako bigla at napatitig sa bintanang nakasara.
But I thought I left it open last night because I want some fresh air…
Nagkibit-balikat na lamang ako at winala ang isiping iyon.
Sa banyo ako dumiretso para magshower. Para akong baliw habang tinitimpla ang tamang temperatura ng tubig dahil matagal na akong walang heater sa Miami. Kahit taglamig ay naliligo ako ng malamig na tubig dahil masyadong malaki ang magagastos kung sakaling bumili ako noon.
"Heaven…" sambit ko nang tumapat sa maligamgam na shower.
Pakanta-kanta pa ako habang naliligo kaya naman napamulag
KABANATA 1Mabini ang simoy ng pang-umagang hangin na sumalubong sa akin. It's almost August, kalagitnaan ng summer kaya nakakapagtaka ang malamig na hangin ngayong araw.Bumaba agad ang aking tingin nang marinig ang mahinang patahol ni Meow, ang alaga kong white and caramel papillon."What's the matter baby? You're hungry? Hmmm?"The little creature barked again one more time.Hindi pala ang corndog stand sa gilid ang tinitingnan niya kundi ang dalawang batang chinito na naghahabulan sa di kalayuan.Hindi ko mapigilan ang pagsilay ng tipid na ngiti sa aking labi dahil kagaya ko rin silang dayo sa lugar na ito. Nakasalubong ko ang nanay nila sa mini mart noon at naikwento niyang nagpunta sila sa Florida para sana takasan ang masalimuot na buhay sa China. Pero sadyang mapait ang buhay. May mga bagay na kahit pagsikapan ay hindi madaling nakukuha. T
KABANATA 2Pinapasok ko si Siara sa loob ng apartment ko. Mabuti na lamang at medyo in tucked na ang mga gamit ko di gaya nung unang mga taon.Si Mitchie ang palaging nagrereklamo kung gaano kakalat at kadumi ang bahay ko. Hindi pa kase ako masyadong marunong maglinis noon."Tea? Water? Juice?" tanong ko matapos imuwestra sa kanya ang nag-iisang sofa.Wala kaseng laman ang apartment kung hindi kama, dalawang maliit na kabinet— ang isa ay nasa kuwarto ang isa ay nasa kusina, lamesa na may apat na upuan. Ang ref ko nga ay luma pero gumagana pa naman sa kabutihang paladSpeaking of ref. Pipi akong nagdasal nang maalala na ubos na nga pala ang stock ko ng tea. Wala din akong juice o kape."Water please," aniya habang tumitingin-tingin sa paligid.Nakahinga ako nang maluwag.Mabuti na lang. 
KABANATA 3"Bye baby! Pakabait ka kay Auntie Mitch…"Niyakap ko ang maliit na alaga bago ito iabot kay Mitchie."Adri… This is so sudden. I mean…""I'll tell everything once I'm back Mitch. Please look after my baby, for me…"Hindi ko na pinatagal ang paalaman dahil emosyonal ako.Sa huling pagkakataon ay kumaway ako kay Mitchie na karga sa kanyang bisig ang umiingit na si Meow, mistulang umiiyak.Tumalikod ako at pinigilan ang muling paglingon.Leaving the people you love and cherrish was indeed hard. Even though Meow is not a human, I treated her as one.I got her at my third year here in Miami. Nag-ipon ako ng pera para mabili lamang siya. I was so bored at kahit nakakasama ko si Mitch, sometimes when I'm alone at night I overthink and cry.
KABANATA 4"Okay!" Siara clapped three times. "Start walking Adrina!"Huminga ako nang malalim dahil bukod sa mataas na heels at may nakapatong ding dalawang aklat sa aking ulo.I started walking and tried my best to copy my sister's graceful walks."Doing great… Doing great, Adri!""I'll take that as a compliment," sagot ko kay Siara habang patuloy na naglalakad nang kaswal.Sa tinagal-tagal nakabisado ko na ang tamang galaw kapag mataas na heels ang suot. May mga ganito naman ako dati pero hindi apat na inch ang taas."Woah! Nice one, girl! May dala akong pizza!"Parang kuminang bigla ang mata ko nang sumulpot si Tamarine sa pintuan bitbit ang isang manipis na box."Tama na, Adri. Mamaya ulit," ani Siara.Masaya kong ibinaba ang mga aklat sa mesa at nakigulo sa
KABANATA 5Gustuhin man namin ni Siara na tumutol ay wala kaming nagawa. Nagkatinginan na lamang kami at saglit na nakapuslit para makapag-usap nang kausapin ni Emir ang mga lalaki sa SUV para ilipat sa kotse niya na idinadrive ni Lando ang mga gamit ko.It turns out na si Lando pala ay hindi tauhan ni Siara kundi kay Emir."Sorry… Nakalimutan kong sabihin yung tungkol sa kasal. Alam ko namang mas mahihirapan ako kumbinsihin ka eh…" pabulong na sambit ni Siara.Guilt is evident not only in her eyes, it is also all over her face."Wala yun Sia. Nagulat lang ako," sabi ko na lamang kahit ang totoo ay medyo sang-ayon ako sa sinabi niya.Mas mabuti pang hanapin ko mag-isa ang sagot sa pagkamatay ng kapatid ko kesa maging 'asawa' si Emir Del Prado. Hinding-hindi ako papayag kahit pa anong suhol ang ialok sa akin. Pero ngayong napasubo na ay wala nama
Kabanata 6Dahil siguro sa pagod mula sa pinagsamang byahe at pag-iyak ay mabilis akong nakatulog matapos mag half bath.Komportable ang kama at presko ang hangin mula sa sliding window na iniwan kong bukas kagabi.Napadilat ako bigla at napatitig sa bintanang nakasara.But I thought I left it open last night because I want some fresh air…Nagkibit-balikat na lamang ako at winala ang isiping iyon.Sa banyo ako dumiretso para magshower. Para akong baliw habang tinitimpla ang tamang temperatura ng tubig dahil matagal na akong walang heater sa Miami. Kahit taglamig ay naliligo ako ng malamig na tubig dahil masyadong malaki ang magagastos kung sakaling bumili ako noon."Heaven…" sambit ko nang tumapat sa maligamgam na shower.Pakanta-kanta pa ako habang naliligo kaya naman napamulag
KABANATA 5Gustuhin man namin ni Siara na tumutol ay wala kaming nagawa. Nagkatinginan na lamang kami at saglit na nakapuslit para makapag-usap nang kausapin ni Emir ang mga lalaki sa SUV para ilipat sa kotse niya na idinadrive ni Lando ang mga gamit ko.It turns out na si Lando pala ay hindi tauhan ni Siara kundi kay Emir."Sorry… Nakalimutan kong sabihin yung tungkol sa kasal. Alam ko namang mas mahihirapan ako kumbinsihin ka eh…" pabulong na sambit ni Siara.Guilt is evident not only in her eyes, it is also all over her face."Wala yun Sia. Nagulat lang ako," sabi ko na lamang kahit ang totoo ay medyo sang-ayon ako sa sinabi niya.Mas mabuti pang hanapin ko mag-isa ang sagot sa pagkamatay ng kapatid ko kesa maging 'asawa' si Emir Del Prado. Hinding-hindi ako papayag kahit pa anong suhol ang ialok sa akin. Pero ngayong napasubo na ay wala nama
KABANATA 4"Okay!" Siara clapped three times. "Start walking Adrina!"Huminga ako nang malalim dahil bukod sa mataas na heels at may nakapatong ding dalawang aklat sa aking ulo.I started walking and tried my best to copy my sister's graceful walks."Doing great… Doing great, Adri!""I'll take that as a compliment," sagot ko kay Siara habang patuloy na naglalakad nang kaswal.Sa tinagal-tagal nakabisado ko na ang tamang galaw kapag mataas na heels ang suot. May mga ganito naman ako dati pero hindi apat na inch ang taas."Woah! Nice one, girl! May dala akong pizza!"Parang kuminang bigla ang mata ko nang sumulpot si Tamarine sa pintuan bitbit ang isang manipis na box."Tama na, Adri. Mamaya ulit," ani Siara.Masaya kong ibinaba ang mga aklat sa mesa at nakigulo sa
KABANATA 3"Bye baby! Pakabait ka kay Auntie Mitch…"Niyakap ko ang maliit na alaga bago ito iabot kay Mitchie."Adri… This is so sudden. I mean…""I'll tell everything once I'm back Mitch. Please look after my baby, for me…"Hindi ko na pinatagal ang paalaman dahil emosyonal ako.Sa huling pagkakataon ay kumaway ako kay Mitchie na karga sa kanyang bisig ang umiingit na si Meow, mistulang umiiyak.Tumalikod ako at pinigilan ang muling paglingon.Leaving the people you love and cherrish was indeed hard. Even though Meow is not a human, I treated her as one.I got her at my third year here in Miami. Nag-ipon ako ng pera para mabili lamang siya. I was so bored at kahit nakakasama ko si Mitch, sometimes when I'm alone at night I overthink and cry.
KABANATA 2Pinapasok ko si Siara sa loob ng apartment ko. Mabuti na lamang at medyo in tucked na ang mga gamit ko di gaya nung unang mga taon.Si Mitchie ang palaging nagrereklamo kung gaano kakalat at kadumi ang bahay ko. Hindi pa kase ako masyadong marunong maglinis noon."Tea? Water? Juice?" tanong ko matapos imuwestra sa kanya ang nag-iisang sofa.Wala kaseng laman ang apartment kung hindi kama, dalawang maliit na kabinet— ang isa ay nasa kuwarto ang isa ay nasa kusina, lamesa na may apat na upuan. Ang ref ko nga ay luma pero gumagana pa naman sa kabutihang paladSpeaking of ref. Pipi akong nagdasal nang maalala na ubos na nga pala ang stock ko ng tea. Wala din akong juice o kape."Water please," aniya habang tumitingin-tingin sa paligid.Nakahinga ako nang maluwag.Mabuti na lang. 
KABANATA 1Mabini ang simoy ng pang-umagang hangin na sumalubong sa akin. It's almost August, kalagitnaan ng summer kaya nakakapagtaka ang malamig na hangin ngayong araw.Bumaba agad ang aking tingin nang marinig ang mahinang patahol ni Meow, ang alaga kong white and caramel papillon."What's the matter baby? You're hungry? Hmmm?"The little creature barked again one more time.Hindi pala ang corndog stand sa gilid ang tinitingnan niya kundi ang dalawang batang chinito na naghahabulan sa di kalayuan.Hindi ko mapigilan ang pagsilay ng tipid na ngiti sa aking labi dahil kagaya ko rin silang dayo sa lugar na ito. Nakasalubong ko ang nanay nila sa mini mart noon at naikwento niyang nagpunta sila sa Florida para sana takasan ang masalimuot na buhay sa China. Pero sadyang mapait ang buhay. May mga bagay na kahit pagsikapan ay hindi madaling nakukuha. T