Discovering an unknown city in the middle of the forest, a proud lesbian Claudia Laurel is transported to the night that she’s going to marry the rumored gay alpha, Pietro Leicester, to stop the prophesied war. Thinking that it was outrageous, she did everything she could to leave the place but she failed. Determined to go back home, she agreed on living with the alpha for 100 days and leaves afterward. However, upon learning the truth of her identity, that she’s not much of a stranger to this city and the man she’s living with, will she still choose to leave? Would love be enough for her to stay in his world forever?
View MoreKabanata XIII. Vodi Flux Cup (Huling Parte) Hindi na muna ginising ni Pietro si Claudia dahil mahimbing ang tulog nito. Ilang minuto na ang lumipas subalit hindi pa rin sila lumalabas sa kotse. “Alpha, narito na ang dating alpha,” imporma ni Aru na nakadungaw sa labas ng bintana. Naalimpungatan si Claudia sa boses ni Aru kaya siya ay nagising. Kinukusot niya ang mga mata niya at humikab. Nagulat siya nang namalayang nakasandal na siya sa asawa at nakatitig ito nang mariin sa kan’ya. Kaya binawi niya agad ang kan’yang ulo sa balikat nito. Pinandilatan naman ni Pietro si Aru at bumalik ang tingin kay Claudia. “Gising ka na?” tanong ni Pietro habang may nakakurbang ngisi sa labi nito. “Dumeretso ka na sa k’warto at magbihis. Ipapahanda ko na kay Senior Penelope ang hapunan.” Tumango si Claudia sa sinabi ni Pietro at hindi na umangal. Nahihiya pa rin siya sa pagsandal niya rito. Sabay silang lumabas sa sasakyan at pumasok sa mansion. Sinalubong sila ni Senior Penelope sa may pinto.
Kabanata XIII. (Unang Parte)Nagpang-abot ang dalawang kilay ni Claudia dahil sa hindi niya maiintindihan ang nangyayari. Sa isip niya, bakit hindi sapat ang pagpapakasal niya kay Pietro gayong ito lang ang magiging dahilan upang mahinto ang balak ng Hawthorne.“Anong nangyayari, Pietro? Headmaster?” Pabaling-baling ang tingin ni Claudia sa dalawa habang pini-pet niya ang pusa.“Claudia, anong ginagawa mo rito? ‘Di ba sabi ko sa labas ka na maghintay?” Agad siyang nilapitan ni Pietro na tila nais iiwas ang topiko.“Palabas na sana ako nang makarinig ako ng ingay dito kaya sinundan ko. May hindi ba dapat akong marinig?” tanong ni Claudia habang pinagmamasdan ang balisang Headmaster.“Wala naman. Nag-uusap lang kami ni Uncle. Ready ka na?” agad na tugon ni Pietro. Sinenyasan din niya ang kan’yang tiyuhin n
Kabanata XII. Nang makaalis ang g’wardiya ay doon lang namalayan ni Claudia na mahigpit na siyang nakayakap kay Pietro. Namilog ang kan’yang mata saka tinulak niya ang asawa. Tumama si Pietro sa malamig na pader. “Kung saan-saan ka na naman dumidikit,” reklamo niya. Lumayo siya ng konti sa kan’yang asawa. “Ako pa talaga, ah. Sino ba nakayakap?” tanong nito pabalik. “Kamuntikan na nga tumayo ang alaga ko.” “Eew!” Inirapan niya ako. “Asa ka kung tatayo ‘yan.” “Wanna see? I can show it to you,” alok ng alpha na may nakakalokong ngiti. “No, thanks. Hindi naman ‘yan maganda sa paningin ko. Kaya itago mo na lang ‘yan o ‘di kaya’y ibenta mo para mapakinabangan.” Kinindatan ni Claudia si Pietro at saka taas-noong umalis sa kinaroroonan nila. Dumukwat ang ngiti sa labi ni Pietro. Iniwan ni Claudia si Pietro d
Kabanata XI. Third Person’s POVHindi maiwasang isipin ni Pietro ang umiiyak na si Claudia kanina. Isa si Claudia sa mga taong nakilala niya na hindi umiiyak agad sa simpleng salita lamang. Lagi siya ang nagpapalakas ng loob at siya ang naging sandigan noon nina Jilliane at Pietro. Sa isip ni Pietro, tila kakaiba ang pinapakita ni Claudia sa kan’ya. Nagtaka si Pietro na umagos ang mga luha ng dalaga nang walang habas.Likas na masakit magsalita si Pietro at kadalasan ay hindi niya inaasahan ang mga lumalabas sa kan’yang bibig. Sa kabilang banda, Claudia is the exact opposite. Malimit magsalita ang dala at hindi balat-sibuyas. Hindi maiwasan ni Pietro na manibago. Sa isip niya ay baka dahil sa memoryang nawala nito.Mariing nakapikit si Breanna habang nakahiga sa clinic ng school. Ini-eksamina siya ng doktor na nakatoka ngayong araw. Kanina pa siya nag-aalangan na dumilat dahil g
Kabanata X.Nagsimula na ang pagsusulit sa lima kong kaklase at binigyan sila ng perpektong marka. Sumunod naman ang grupo nina Claire at Jilliane at gano’n din ang nangyari.Unang pumanhik si Bree sa unahan at mataas ang kumpiyansa niya sa sarili na kaya niyang gumawa ng antidote sa isang wolfsbane. Ang wolfsbane ay isang herb na nakakapagpahina ng isang werewolf kapag ito’y nakain, nainom, at nalanghap kahit konti. But for humans, they’re as poisonous as poison dart frog. Napag-aralan namin ‘to noong high school.Subalit, hindi ko alam kung paano gumawa ng antidote. Nasa harapan namin ang lahat naming kailangan pero hindi ko alam ang proseso. Nang hinawakan ko ang isang dahon ng herb, tumaas ang gilid ng labi ni Bree.May sinasabi si Jilliane sa likod ko pero agad din siyang pinapatahimik ng prof. Binalaan siya na kapag tutulungan niya ako ay ibabawas niya ‘yon sa naku
Kabanata IX.“Pietro, umayos ka nga!”Kanina pa siya naglilikot sa kama. Kanina pa rin niya ako hindi tinigilan sa pagsuot ng panty. Sinubukan ko naman suotin ‘yong binigay niya kanina kaya lang, hindi talaga kumportable.“Can’t you just wear my boxer?” tanong nito nang mahina. “Kapag nahawakan ko ‘yan, h’wag na h’wag kang magrereklamo sa ‘kin, ah.”“Kaya nga may unan, ‘di ba? You’re an alpha. Alam mo na hindi p’wedeng lumagpas sa isang border,” saad ko habang nakatalikod sa kan’ya.Biglang tumahimik ang paligid nang hindi nagsalita si Pietro. Akala ko natutulog na siya dahil lumalim na rin ang kan’yang paghinga. Iniba ko ang aking p’westo at pasimpleng sumisilip sa kan’ya. Ngunit biglang nagpang-abot ang aming titig sa isa’t-isa na ikinabigla namin
Kabanata VIII.“Claudia! Claudia…”Napakasarap pakinggan ang boses ni Pietro sa aking tainga. Mauungusan nito ang paborito kong musika na ikinasasaya ko noon. Hindi ko maidilat ang aking mga mata subalit panatag ang aking damdamin na narito siya, kasama ko.“Claudia, you’re safe. I’m here. So please, wake up.” Iniyugyog niya ako ng ilang beses ngunit hindi ko talaga mabuksan ang mga mata ko. Anong nangyayari?“This can’t be. Please, wake up,” patuloy nitong pagmamakaawa. Kahit gusto kong magsalita, tila nakatutop ang aking dila at hindi makabigkas.“I think she’s been cursed. Kailangan natin siyang dalhin sa downtown,” anunsyo ng isang order.“Let’s go the mansion and get her friend’s help immediately,” utos niya na siyang ikinangiti ko.
Kabanata VII.Lahat sila napatigagal sa nasaksihan. Patuloy na umaagos ang dugo mula sa aking palad at unti-unti ng kumikirot ito, kaya napapikit ako sa sakit. Maging ang professor namin ay nagulat sa aking ginawa. Nang napansin niya ang patuloy na pagdurugo, agad siyang kumumpas sa kaniyang kamay at may binanggit na kataga na ikinatigil ng lahat na parang mga estatwa.Napatda ako. Dumating si Jilliane sa arena at agad na pinigilan ang pagdurugo. Compared sa lahat, Claire and Jilliane seems to be controlled with their strength dahil hindi man lang sila natinag sa dugo ko. Alam kong isa silang werewolf kaya nakakapanibago pa rin na hindi sila nape-preskuhan.“Hingang malalim,” utos ni Jilliane agad nang napansin niyang parang nawawala ako. “Stay with me and don’t close your eyes.”Hindi ko alam ang sinasabi niya pero nagsimulang maglitanya si Jilliane ng kung anu-ano. At
Kabanata VI.Matapos ang maikling palabas na ginawa ni Pietro sa bayan at nang tumigil ang mga kuro-kuro sa paligid, nagpaalam na kaming umalis at magkahawak pa ang aming mga kamay. Biglang nagbago ang pakikitungo sa ‘kin ni Pietro na tila isa akong mamahaling porselana na pag-aari niya. Ngunit kabaliktaran ang mga nangyari sa tunay niyang nararamdaman.Pagkapasok namin sa kotse, bago ipinaandar ng driver ang makina, binigyan siya ng isang wet tissue ng order sa unahan. I scoffed when I saw him removing the relics of my kisses on his lips, like it was the most disgusting and rotten desert he had eaten.“Talaga lang ha? Wala man lang bang thank you?” tanong ko sa kan’ya dahil parang siya pa ang mas dehado sa lagay na ‘yon. Kalalakeng tao, ang arte.“Hindi ko naman sinabi sa ‘yo na gawin mo ‘yon. And besides, it was me who was abused and belittled there,&
Kabanata I. “Malayo pa ba tayo, Manong?” Isa’t kalahating oras na ang aming binabiyahe mula pa kanina pero hanggang ngayon hindi pa rin kami nakakarating sa tinatawag nilang Evergreen City. Mula sa mataong lungsod, unti-unting nawawala sa aking paningin ang kumikislap na mga ilaw at napapalitan ito ng mga nagtataasang puno. Ang kaninang mainit na panahon ay napapalitan ng malamig na simoy ng hangin. Kakamatay lang ng aking Nana na tinuturing kong Lola simula noong nagkaisip ako. At bago siya pumanaw, ibinilin niya sa akin na magtungo sa Evergreen City at doon mamuhay nang payapa, malayo sa aking ina-inahan at suluterang kapatid. Matagal ko ng tinitikis ang pagmamaltrato nila sa akin at ngayon nga ay pinalayas na nila akong tuluyan dahil sinugod ko siya dahil sinulot niya ang aking kasintahang babae. Yes, I am girl who likes my own kind. At hindi ko ikinakah...
Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.
Comments