Novels by Serene Santelle

Chapter 56: The New LeavesElias opens his eyes in a familiar place. The familiar bed he’s laying, the dark room he’s in, and the familiar figure from the window.One thing sinks in his mind is the alpha’s room.Seeing him from a distant, Elias could nto help but runs toward the alpha’s direction. he hugs him from his waist which makes the alpha stills.“Apollo,” he cries.“Glad what you are touching?”Elias slaps his abs lightly as Apollo chuckles at his shyness. Apollo turns his body towards Elias and faces him with all his heart.“You are late.”“Huh?” Elias looks confuse.“Why did you wake up so late? Everyone has been waiting for our wedding?”“Wedding?” He pulls himself from him.“Yeah. Our wedding. Shahida takes care of everything while Rowan keeps on nagging me because you sleep for an entire season.”“I sleep the entire season?”“Do you have anything to say other than questioning me back of what I have said?”“The last time I check, we are in a war and I died. I met Aunt Isad

Chapter 54: Should I Give Up? “Let Elias leave and you will have your precious daughter back.” Shahida threatens the Senior Council which makes him stands up. Even Andrius himself stops what he is doing with Rico and focuses on Isabelle instead. Apollo never expects that Shahida would make Isabelle a hostage. This is not part of the plan. She is supposed to be in the hideout as of this moment. “Shahida, what are you doing here?” Apollo blurts out. “You’re suppose to be away from here.” “Shahida!” Rowan exclaims. “Drop that weapon.” “I’m sorry, gentlemen, but I could not let you both stay here. This war starts because of me,” Shahida admits. “If I didn’t like Rowan before, we will not be here fighting one another.” Rowan feels guilty. “Shahida, you are so young back then. You have no idea what’s happening. The adults have wronged you, not yourself,” Sergio lectures her who is beside her trying to stop her. Shahida grips Isabelle’s neck tighter with her left arm as her right ho

Chapter 53: The War“Stop!”The warrior from the entrance of the Valencourt mansion cut them from entering the premises. Apollo and Rowan share glances as the warrior comes to inspect what they bring.“Do you have an invitation for the event? You cannot go inside without invitation,” asks the warrior.Because of their cloak and look, the warrior fails to recognize them. Shahida paints them make up for them to look like the Nightingale’s staff—a tavern which sells women and wines.Rowan answers, “We are from the Nightingale and the Senior Council… I mean the new Alpha orders us new goods for tonight. We are runnin late and we need to take them inside.”Apollo should stay silent because his voice is too arrogant and authorative. He will be recognize once he speaks one word.“You can check it if you’re doubting,” Rowan offers, motioning his hand to the closed wagon.“I’ll check the goods, then.”The warrior checks the wagon from the small window. He sneaks and finds women with their silk

Chapter 52: The Preparation The next morning, the training were divided into five and they were spearheaded by Sergio, Rowan, Apollo, Shahida, while other old people helped Elias in making sleeping bomb. Those people whom they saved last night helped in making weapons and since they were warriors who had sentenced in their lifetime. It wasn’t hard for Apollo in the training. They were also given the chance to surrender themselves to the Northcrest and they were automatically be free if they win their battle. If not, Apollo will let them do what they want to do with their lives. Thye just need to stay alive… whatever it takes. Sergio trained some for combat fight. He grouped them in pair and each pair had to fight. Meanwhile Rowan and Apollo took the other to use weapons and tools for fighting. Apollo has expertise in swords so he taught them the proper stance and the correct posture so that they will not hurt themselves. Shahida, on the other hand, taught women physical combat and

Chapter 51: The Plans “Alpha, our armed forces are not enough for the war you have been planning. We were only few in here. Our women couldn’t fight, especially old and children.” Sergio explained his concerns as Apollo planned to attack his mansion. He had already told Rowan about his plan. However, as Sergio mentioned it would be hard for them to visualize in the real time. Most people here are old and children which are unable to be with them. Their women have no experience when it comes to war and they have been deprive of the Northcrest to wear and bring tools for war. They are only reserved in the kitchen, in the house. There, Apollo realized what he have been missing all these years. The discrimination and culture he preserved for the Northcrest became a sad truth as they only make them investment inside the house. “Our weapon are nothing compared to theirs. You know that, beta Rowan. We will surely lose even we will try so hard. We’ll just go there and die,” the other one

Chapter 50: The Fake Winning Three days after… “The alpha of Northcrest has dead. The alpha of Northcrest has dead!” The news spread like wildfire inside Northcrest, that Apollo---the alpha---left the universe. People at the public market couldn’t believe it. As the news bearer continued announcing while throwing the newspaper into the air. People stopped from what they’re doing. They knelt down on the ground and stayed silent to give the alpha’s soul and commemoration. It was a long silence and the alpha’s apologists couldn’t believe what they hear, especially Heban, who once attended to Elias and Shahida. “The Senior Council must have done this. The alpha won’t die like this. That is impossible.” Heban is a seer. He could see future and feel if the person is dead or not. To his confusion, he can still feel the presence of the alpha. Meanwhile at Valencourt’s mansion, Isabelle ordered everyone to remove all the things Elias used. They fired people who were loyalists

Epiloque: Makalipas ang tatlong taon, naging maayos ang buhay ni Aaliya sa Barcelona. Nagta-trabaho siya bilang sekretarya sa isang malaking kumpanya roon. Bumalik ng Pilipinas si Marga noong nakaraang taon dahil kinailangan siya ng ina para sa kanilang natitirang negosyo sa Pilipinas. Samantalang si Ria naman ay sinundan ni Fred sa Barcelona at patuloy pa rin sa pagpapagaling. “Did you book me a ticket to the Philippines tomorrow, Ms. Asistio?” tanong ng kaniyang Amerikanong amo habang pumipirma ng dokumento. “Yes, I did, Mr. Darcey.” “Good. You come with me tomorrow. My wife couldn’t make it,” utos nito sa kaniya. Aalis patungong Pilipinas si Mr. Darcey bukas upang i-seal ang kontrata sa isang construction company. Akala ni Aaliya ay makakapagpahinga siya gayong weekend naman ngunit nagkakamali siya. At sa Pilipinas pa talaga. “WH

Chapter 45:“My dearest Daddy…” pagsisimula ng sulat.“Ako nga pala si Hope Eleanor. Of course, you know me already. I was the one who gave you band aid kasi akala ko you don’t know what to do. Noong nakita po kita, na-inlove na po ako sa inyo. Sabi kasi ni Mumma, kapag tinititigan mo po raw ang lalaking gusto mo, kumikislap daw dapat ang mata. Kaya po sabi ko, ikaw na nga po ‘yon. “Matagal na po kitang hinintay. I saw you crying over a woman at the hospital kaya nalungkot po ako kay Mumma ko. Tapos po, h’wag mo pong sabihin kay Mumma na pinuntahan talaga kita sa pinagtatrabahuhan ni Tita Mommy. Nakita ko kasi ang pangalan niyo po sa isang card kaya po pinuntahan kita kaya lang hindi mo ako nakilala agad. Pero that’s okay. “Siya nga po pala, ang saya-saya ko no’ng Family Day. Salamat po at pumunta kayo

Chapter 44:Napaatras din si Rocco ng ilang pulgada nang napagtanto niyang hindi si Keos ang kaniyang nabaril. Si Elya. Hindi pa nakabawi si Keos sa pagkagulat nang may sinasabi si Elya mula sa nakatakip niyang bibig.Sa kabilang banda, mabilis pa sa alas kuwatro ang paghila ng mga tauhan ni Rocco sa kaniya upang tumakas. Maging si Aaliya ay nabigla sa nangyari kaya hindi siya makagalaw agad. Pilit siyang kumakawala sa kaniyang tali pero mahigpit talaga. Nakalislis pa rin ang kaniyang damit at kitang-kita ang kaniyang strap. Humahagulhol na si Aaliya habang nakikita ang anak na unti-unti ng nawawalan ng malay sa bisig ni Keos.“Keos!” sigaw ni Aaliya na ikinagising ni Keos mula sa pagkakagulat. “Do something.”Agad na nakawala si Keos sa kaniyang pagkakatali saka naupo sa sahig habang inaalo-alo si Elya. Hindi niya alam kung bakit pero sunod-sunod na dumadaloy ang mga luha sa

Chapter 43:“Paano mo nagawa sa amin ‘to, Rocco?”Kanina pa sinisigawan ni Aaliya si Rocco na malapad na nakangiti sa kanila habang nakaupo sa king-sized leather chair na nakaharap sa kanila. Mahigpit ang hawak ni Keos sa pulsuhan ni Aaliya ngunit nagpupumiglas ito.Sinugod ni Aaliya sa Rocco na prenteng nakaupo at saka kinuwelyuhan.“Pinagkatiwalaan kita sa tanang buhay ko. Hindi ako naniniwala sa mga sinasabi ni Keos dahil akala ko kakampi kita. Bakit mo ako tinraydor?” sigaw niya ulit.Madaling naiwakli ni Rocco si Aaliya sa sahig at nagkagalos ito sa tuhod ngunit binalewala niya ang sakit no’n. Mas masakit pa rin ang ginawa ni Rocco sa kaniya. Agad na dinaluhan ni Keos si Aaliya sa sahig at tinulungan itong tumayo bago pinaulanan ng suntok si Rocco.Ngunit hindi nagpatinag si Rocco at bumawi ng suntok. Nang naitapon niy

Chapter 42:“Elya!”Nagpupumiglas ang walang muwang na si Elya sa kaniyang inuupuan habang nilalabanan ang salit na nararamdaman ng kaniyang kamay. Nagmamakaawa ang mga mata nitonang makita ang kaniyang ina na natataranta sa kaniyang harapan.Kahit anong gawin nila, wala silang magagawa upang makuha si Elya dahil nakasalalay ang buhay nila sa lalake sa speaker. Hindi pa rin ito nagpapakilala sa kanila kaya labis na lamang ang galit ni Keos nang nakitang nahihirapan na si Elya.“Elya, don’t move. I’m here. I-I’m here. Your uncle is here,” pagtatahan niya sa bata subalit takot na takot na si Elya at may nais itong sabihin kaya lang nakatakip ang bibig nito.Sinubukan ni Rocco na lumapit sa kinaroroonan ni Elya ng pasikreto subalit namataan din siya ng lalake.“Hep, hep! Ano sa tingin mo ang ginagawa mo, plus one?&

Chapter 41:Gabi na ng nagising si Aaliya. Ipinalibot niya ang kaniyang tingin sa paligid at napagtanto niyang nasa kuwarto siya ni Keos. Nag-iba na ang loob nito marahil ay bumili na ng bagong furniture dulot ng nagdaang nangyari. Mas naging tahimik ang dating ng kuwarto niya kumpara noon na parang walang buhay.Bumukas ang pinto ng kuwarto at lumuwa roon ang nanghihinang si Ria kasama si Fred na inalalayan ito. Nagulat siya nang nakita ang kaibigan kaya agad siyang tumayo mula sa kama at tinulungan si Fred.“Ria, ano ang ginagawa mo rito?” tanong niya agad. Pinaupo ito ni Fred malapit sa paanan ng kama at kinumutan ang pang-ibaba nito.“Nag-aalala si Keos sa kaniya sa hospital baka balikan no’ng humahabol sa inyo kaya minabuting dito na muna siya,” paliwanag ni Fred habang nakahawak ang kamay nito sa dalaga.“I’m sorry, Ri. Nadamay ka p

Mansion’s Secret“She can’t eat too much sweets.”Gustong magmura ni Kayla pero pinigilan niya ang sarili dahil kaharap niya ang anak. He grabbed Nabi from Kayla and let her sit on the swing.“Do you feel hurt? Are you dizzy?” Maging si Leandro ay nag-aalala na rin. Her mother used to have Congenital hyperinsulinism. “Let’s go to the hospital.”“No, she’s fine. Wala namang symptoms.” Agad kinuha ni Kayla ang glucometer sa bag niya and measured Nabi’s sugar.“See. It’s still normal.”Magmamatigas pa sana si Leandro nang tumunog ang telepono niya.“Diego…” panimula niya.“Your meeting with Velasco has been cancelled. Galit na galit ang matanda sa ginawa mo kanina sa restaurant.”“I’ll be there.”Tiningnan niya si Nabi at Kayla na nag-aasikaso ng umalis. Kitang-kita niya sa mukha ni Kayla ang pagod.“I’ll give you a ride.”“It’s fine, Mr. Gavincci. Malapit lang din naman ang bahay namin dito.”“I insist. Look at your shoes.“Hindi alam ni Kayla kung saan nakakuha ng seatbelt for kids si

Too Much Sweets Hurt Kayla asked for a week preparation to move in. Gusto niya munang ipaliwanag sa anak kung bakit aalis na naman sila sa tinutuluyan nila. “To daddy’s house?” tanong ni Nabi. Kayla smiled. “Nope. You can call him uncle. Hindi naman ‘yon ang daddy, eh. What will my Nabi do to if we’re at uncle’s house?” “I’ll behave.” “Very good. Now, go to sleep.” Nang nakatulog na si Nabi, napabuntong-hininga siya habang nakikipag-usap kay Mona. “Sigurado ka ba sa gagawin mo? Hindi mo kilala ang taong ‘yon,” may pag-aalangan na sabi ni Mona. “Kilala ko si Carlos, Mona.” “Pero hindi na siya ‘yong dating Carlos na kilala mo. He has changed. Hindi nga natin alam kung may asawa na.” “I need a bulletproof for my kid.” “Sana ‘di mo sinunog mga litrato niya. Eh hindi sana alam ko kung paano ka matutulungan.” “You’re his new executive assistant. That’s more than enough.” Maagang pumasok si Kayla sa restaurant na pinagtatrabahuhan niya. Kasabay din niya ang paghatid kay Nabi sa A

An Offer I Could Definitely Refuse Matapos magpadala ng invitation si Fabio para sa isang limited auction event, agad naghanda si Kayla at inayos ang gamit niya. Iniwan niya si Nabi kay Mona pansamantala. Mula sa malayong parte ng event nakapuwesto si Kayla. Suot ang itim na tight pants at jacket, tinatago niya ang sarili sa dilim. Maghahating-gabi na at papunta na sa huling item. They started the art auctions pero ang totoo ay ang tunay na auction magsisimula na. Agad na ginamit ni Kayla ang sniper nang tinawag si Leandro sa podium para magbigay ng speech. Nang kalabitin na niya ang gatilyo, may naramdaman siyang tumusok sa kan’yang tagiliran. Pinikit niya ang mata dulot ng sakit no’n at tinanggal. Isa itong syringe na may asul na likido. Hindi batid ni Kayla kung anong klase ‘yon pero nararamdaman na niya ang epekto. If she’s not mistaken, it’s a liquid for someone to feel high sexual tension. Unti-unting nanlalabo ang paningin ni Kayla hanggang sa tuluyan siyang nawalan ng mala

A Crack of an Egg Nakauwi si Kayla sa kan’yang apartment umaga na. Dali-dali siyang pumunta sa tindahan ni Aling Rosa upang makahingi ng tawad dahil inumaga na siya. “Aling Rosa, pasensya na at natagalan ako. Nagkaroon lang ako ng emergency,” pagsisinungaling niya. Ngumiti si Aling Rosa sa kan’ya habang masaya siyang sinalubong ng anak. “Mama,” sabi ni Nabi. Niyakap niya agad ang anak at hindi na bumitaw. Napatawa na lang siya rito. “Walang problema, Kayla. Nasabihan naman ako ng uncle mo na uumagahin ka. At saka h’wag mo ng problemahin ang renta mo dahil binayaran na niya.” “Po?” gulat na tugon ni Kayla. Ngumiti na lang siya kay Aling Rosa at nagpasalamat. “Maraming salamat po sa pagbabantay, Aling Rosa. Babawi po ako sa inyo.” “Pabili po, ” sigaw ng isang bata. Tumango-tango lang si Aling Rosa at pinagpatuloy ang ginagawa. Agad niyang pinagbilhan ang bata at umalis naman sina Kayla. MALIIT lang ang inuupahan nina Kayla na k’warto. Kasya lang sa kanilang dalawa. Dalawang buw

A 100 Million Dollar Head Mabilis ang mga hakbang ni Kayla nang maramdaman niyang may sumusunod sa kan’ya. Karga-karga ang apat na taong gulang na anak, tagaktak ang pawis niya habang tumatakbo papalayo. Sa tuwing dumudoble ang takbo niya ay gano’n din ang mga sumusunod sa kan’ya. Hindi siya natatakot para sa sarili kung hindi para kay Nabi. Hindi niya nais na madamay ito sa buhay niya na kinagisnan niya. “Aling Rosa, p’wede pabantay naman ako ni Nabi ko. Aalis lang ako saglit. Nakalimutan ko ang gatas niya sa grocery. Sayang naman ‘yon,” dahilan ni Kayla habang hinihingal. “Oo naman. Bakit ka ba hinihingal? Gusto mo ng tubig?” alok ng matanda pero tinanggihan niya. Agad na ibinigay niya ang inaantok na si Nabi sa matanda. “Mama…” tawag ni Nabi. Nakakapagsalita na nang maayos si Nabi at palatanong na bata. Hindi naman siya nahihirapan sa pagpapalaki ng anak dahil hindi naman makulit ito. Sumusunod sa kan’ya at naglalaro lang sa gilid. “Yes, baby. Babalik din si Mama.” Bago umali

Mula sa munting butas ng pinto nakasilip ang mga inosenteng mata ni Kayla. Hindi niya mawari kung ano ang nangyayari sa labas matapos siyang pagbilinan ng ama na huwag lalabas kahit na anong mangyari.“Kayla, h’wag na h’wag kang lalabas ng pintong ito, maliwanag? Babalik ang daddy.”Impit at sigaw ang mga naririnig ni Kayla mula sa loob. Muli siyang sumilip at nakitang nakatutok ang baril ng binata sa ulo ng ama. Rinig niyang nagmamakaawa ito ngunit hindi man lang pinakinggan ng binata.Sa halip ay pinutok nito ang gatilyo dahilan upang bumagsak ang ama. Dumaloy ang dugo sa makintab na sahig habang nakatingin ang ama sa kinaroroonan niya.Napasinghap ang walong sampung taong gulang na si Kayla at tahimik na umiiyak. Biglang lumingon ang binata sa kinaroroonan niya at dahan-dahang naglakad. Malakas ang kabog ng dibdib ni Kayla habang papalapit ito.Maliliit na mata ngunit matalim ang titig. Tila wala itong sinasanto… kahit sino ka man. Subalit, tinawag ang binata ng kung sinuman sa lab

Kabanata XIII. Vodi Flux Cup (Huling Parte) Hindi na muna ginising ni Pietro si Claudia dahil mahimbing ang tulog nito. Ilang minuto na ang lumipas subalit hindi pa rin sila lumalabas sa kotse. “Alpha, narito na ang dating alpha,” imporma ni Aru na nakadungaw sa labas ng bintana. Naalimpungatan si Claudia sa boses ni Aru kaya siya ay nagising. Kinukusot niya ang mga mata niya at humikab. Nagulat siya nang namalayang nakasandal na siya sa asawa at nakatitig ito nang mariin sa kan’ya. Kaya binawi niya agad ang kan’yang ulo sa balikat nito. Pinandilatan naman ni Pietro si Aru at bumalik ang tingin kay Claudia. “Gising ka na?” tanong ni Pietro habang may nakakurbang ngisi sa labi nito. “Dumeretso ka na sa k’warto at magbihis. Ipapahanda ko na kay Senior Penelope ang hapunan.” Tumango si Claudia sa sinabi ni Pietro at hindi na umangal. Nahihiya pa rin siya sa pagsandal niya rito. Sabay silang lumabas sa sasakyan at pumasok sa mansion. Sinalubong sila ni Senior Penelope sa may pinto.

Kabanata XIII. (Unang Parte)Nagpang-abot ang dalawang kilay ni Claudia dahil sa hindi niya maiintindihan ang nangyayari. Sa isip niya, bakit hindi sapat ang pagpapakasal niya kay Pietro gayong ito lang ang magiging dahilan upang mahinto ang balak ng Hawthorne.“Anong nangyayari, Pietro? Headmaster?” Pabaling-baling ang tingin ni Claudia sa dalawa habang pini-pet niya ang pusa.“Claudia, anong ginagawa mo rito? ‘Di ba sabi ko sa labas ka na maghintay?” Agad siyang nilapitan ni Pietro na tila nais iiwas ang topiko.“Palabas na sana ako nang makarinig ako ng ingay dito kaya sinundan ko. May hindi ba dapat akong marinig?” tanong ni Claudia habang pinagmamasdan ang balisang Headmaster.“Wala naman. Nag-uusap lang kami ni Uncle. Ready ka na?” agad na tugon ni Pietro. Sinenyasan din niya ang kan’yang tiyuhin n

Kabanata XII. Nang makaalis ang g’wardiya ay doon lang namalayan ni Claudia na mahigpit na siyang nakayakap kay Pietro. Namilog ang kan’yang mata saka tinulak niya ang asawa. Tumama si Pietro sa malamig na pader. “Kung saan-saan ka na naman dumidikit,” reklamo niya. Lumayo siya ng konti sa kan’yang asawa. “Ako pa talaga, ah. Sino ba nakayakap?” tanong nito pabalik. “Kamuntikan na nga tumayo ang alaga ko.” “Eew!” Inirapan niya ako. “Asa ka kung tatayo ‘yan.” “Wanna see? I can show it to you,” alok ng alpha na may nakakalokong ngiti. “No, thanks. Hindi naman ‘yan maganda sa paningin ko. Kaya itago mo na lang ‘yan o ‘di kaya’y ibenta mo para mapakinabangan.” Kinindatan ni Claudia si Pietro at saka taas-noong umalis sa kinaroroonan nila. Dumukwat ang ngiti sa labi ni Pietro. Iniwan ni Claudia si Pietro d

Kabanata XI. Third Person’s POVHindi maiwasang isipin ni Pietro ang umiiyak na si Claudia kanina. Isa si Claudia sa mga taong nakilala niya na hindi umiiyak agad sa simpleng salita lamang. Lagi siya ang nagpapalakas ng loob at siya ang naging sandigan noon nina Jilliane at Pietro. Sa isip ni Pietro, tila kakaiba ang pinapakita ni Claudia sa kan’ya. Nagtaka si Pietro na umagos ang mga luha ng dalaga nang walang habas.Likas na masakit magsalita si Pietro at kadalasan ay hindi niya inaasahan ang mga lumalabas sa kan’yang bibig. Sa kabilang banda, Claudia is the exact opposite. Malimit magsalita ang dala at hindi balat-sibuyas. Hindi maiwasan ni Pietro na manibago. Sa isip niya ay baka dahil sa memoryang nawala nito.Mariing nakapikit si Breanna habang nakahiga sa clinic ng school. Ini-eksamina siya ng doktor na nakatoka ngayong araw. Kanina pa siya nag-aalangan na dumilat dahil g

Kabanata X.Nagsimula na ang pagsusulit sa lima kong kaklase at binigyan sila ng perpektong marka. Sumunod naman ang grupo nina Claire at Jilliane at gano’n din ang nangyari.Unang pumanhik si Bree sa unahan at mataas ang kumpiyansa niya sa sarili na kaya niyang gumawa ng antidote sa isang wolfsbane. Ang wolfsbane ay isang herb na nakakapagpahina ng isang werewolf kapag ito’y nakain, nainom, at nalanghap kahit konti. But for humans, they’re as poisonous as poison dart frog. Napag-aralan namin ‘to noong high school.Subalit, hindi ko alam kung paano gumawa ng antidote. Nasa harapan namin ang lahat naming kailangan pero hindi ko alam ang proseso. Nang hinawakan ko ang isang dahon ng herb, tumaas ang gilid ng labi ni Bree.May sinasabi si Jilliane sa likod ko pero agad din siyang pinapatahimik ng prof. Binalaan siya na kapag tutulungan niya ako ay ibabawas niya ‘yon sa naku

Kabanata IX.“Pietro, umayos ka nga!”Kanina pa siya naglilikot sa kama. Kanina pa rin niya ako hindi tinigilan sa pagsuot ng panty. Sinubukan ko naman suotin ‘yong binigay niya kanina kaya lang, hindi talaga kumportable.“Can’t you just wear my boxer?” tanong nito nang mahina. “Kapag nahawakan ko ‘yan, h’wag na h’wag kang magrereklamo sa ‘kin, ah.”“Kaya nga may unan, ‘di ba? You’re an alpha. Alam mo na hindi p’wedeng lumagpas sa isang border,” saad ko habang nakatalikod sa kan’ya.Biglang tumahimik ang paligid nang hindi nagsalita si Pietro. Akala ko natutulog na siya dahil lumalim na rin ang kan’yang paghinga. Iniba ko ang aking p’westo at pasimpleng sumisilip sa kan’ya. Ngunit biglang nagpang-abot ang aming titig sa isa’t-isa na ikinabigla namin