Share

LOVE MARRIAGE วิวาห์รักพิศวาส
LOVE MARRIAGE วิวาห์รักพิศวาส
Author: Mamaya Writer

บทที่ 1 ความผิดหวัง

Author: Mamaya Writer
last update Last Updated: 2024-10-15 16:33:11

LOVE MARRIAGE วิวาห์รักพิศวาส

(พิมพ์ครั้งที่ 2 ฉบับปรับปรุง)

เรื่องนี้เคยตีพิมพ์กับสำนักพิมพ์มาเเล้วนะคะ ประมาณ 5 ปีก่อนได้ค่ะ

ดังนั้นจึงเอามารีอัพให้อ่านค่ะ ฉบับนี้อาจะมีการปรับเปลี่ยนสำนวน เนื้อหาบางส่วนที่เคยตีพิมพ์ไปเเล้วให้ดีขึ้นนะคะ

โดนจะปรับเปลี่ยนสำนวน เเละฉาก NC เล็กน้อย เเต่ยังคำสำนวนอิโรติกไว้เช่นเดิม ทั้งไม่มีการเพิ่มเหตุการณ์ด้วยค่ะ

บทนำ

เสียงคุณครูสอนประจำคาบวิชาวิทยาศาสตร์ดังทั่วห้อง แต่ก็ไม่ได้เข้าผ่านหูของเด็กสาวร่างอ้วนท้วมที่ส่งสายตามองออกไปนอกหน้าต่างตลอดเวลาด้วยใจเหม่อลอย แม้กระทั่งเสียงเข้มของคุณครูเรียกถึงสามครั้ง

“ชาลิสา !” เด็กสาวสะดุ้งขึ้น เธอหันมามองหน้าคุณครูประจำวิชาพร้อมก้มลงด้วยความรู้สึกผิด

“เธอเหม่ออะไร ถ้าไม่ตั้งใจเรียนอีกครั้งฉันจะให้ออกไปยืนหน้าห้อง” เสียงเข้มของคุณครูประจำวิชาดุ

“ค่ะ คุณครู” ชาลิวาก้มหน้ารับผิด แต่ทว่าสายตาสอดส่องก้มมองขวดคุกกี้ที่อยู่ใต้โต๊ะด้วยความชื่นชม ทลายความรู้สึกผิดออกไปจนหมดสิ้น เธอมองนาฬิกาข้อมือรอเวลาอีกไม่กี่นาทีที่จะหมดลง

กริ๊ง ๆ

เสียงออดดังขึ้นบ่งบอกถึงเวลาพักกลางวัน เด็ก ๆ ต่างพากันเดินออกจากห้องด้วยความเหนื่อยล้าจากการเรียนในคาบที่ผ่านมา ทุกคนตรงไปที่จุดเดียวกัน นั่นคือ โรงอาหาร เรียงรายหลายสิบร้าน แต่ละร้านอัดแน่นเต็มไปด้วยนักเรียนที่กำลังต่อแถวเพื่อซื้ออาหารกลางวันเป็นจำนวนมาก

ชาลิสาเด็กสาวรูปร่างอ้วนท้วม ผิวสีขาวอมชมพูอายุราว ๆ สิบห้าปี เดินมองหารุ่นพี่ที่อายุมากกว่าถึงสามปี ใบหน้าคมเข้มของเขาที่ยังตรึงใจและติดตาอยู่ไม่เลือนหาย เมื่อสองเดือนก่อนเธอพบเขาโดยบังเอิญในงานกีฬาสีของโรงเรียน ตั้งแต่นั้นก็ชอบเขา มองเขาด้วยความชอบทุกครั้ง

“ลิสามองใครน่ะ” เด็กสาวผู้เป็นเพื่อนหันไปถาม พลางส่งสายตามองไปทางที่เพื่อนสาวมอง

“ไม่มีอะไรหรอก” เธอตอบเลี่ยง ๆ

“อ้าวแล้วนี่จะไม่กินข้าวกลางวันหรือไง” ผู้เป็นเพื่อนถาม แต่ไม่ทันเสียแล้ว เพราะเธอเดินจากไปด้วยความรีบร้อนเรื่องอะไรบางอย่าง

ชาลิสาเดินออกมาจากโรงอาหารด้วยความรีบร้อน เธอมาดักรอรุ่นพี่ที่แห่งนี้ เมื่อรู้ว่าทุกเที่ยงเขาจะมาที่สนามบาส วันนี้ตั้งใจจะมอบของให้เขา คุกกี้ช็อกโกแลตถูกบรรจุใส่ขวดโหลอย่างดี พร้อมกับการ์ดเล็ก ๆ สีชมพูน่ารัก ๆ อยากให้รู้ว่าเธอชอบเขา

สายตาเธอสอดส่องมองเขาตลอดเวลาเพื่อที่จะรอรุ่นพี่เดินมายังสนามบาส ฯ ทันใดนั้นก็ปรากฏร่างสูงโปร่งที่เดินเข้ามายังสนาม แววตาของเธอเป็นประกายเมื่อมองเห็นเขา ร่างอ้วนท้วมของเธอรีบวิ่งเข้าไปหาเขาด้วยความตื่นเต้นอย่างทันที

สายตาเยือกเย็นของรุ่นพี่หนุ่มมองมายังเด็กสาวร่างอ้วนท้วมที่วิ่งเข้ามาหา เขาจึงส่ายหน้าอย่างรำคาญแล้วเดินหนีไป แต่ว่าเสียงเรียกของเธอทำให้เขาหยุดแล้วหันกลับไปมอง

“รุ่นพี่คะ เดี๋ยวค่ะ” ชาลิสาวิ่งเข้ามาหาเขา เธอก้มหน้าพลางสูดหายใจเข้าลึก ๆ ด้วยความเหนื่อย ก่อนจะเงยหน้าไปมองใบหน้าคมเข้ม ส่งสายตามาที่เธอ

“คือว่าฉันทำมาให้รุ่นพี่ค่ะ” เธอก้มหน้าพูดแล้วยกขวดคุกกี้ให้

“... ” เขามองขวดคุกกี้ในมือของเด็กสาวอ้วนท้วม ก่อนตัดสินใจรับมาด้วยความรำคาญ มือหนาเอื้อมไปรับขวดคุกกี้ ก่อนหันหลังเดินจากไป ใบหน้าของชาลิสายิ้มออกมาด้วยความเขินอาย ก่อนจะเดินกลับไปที่โรงอาหารอย่างร่าเริง

ช่วงเวลาเย็นหลังเลิกเรียน ชาลิสาก้าวออกจากห้องเรียนอย่างอารมณ์ดี เธอเดินเข้าไปทักเพื่อนสาวที่กำลังเดินอยู่ แต่แล้วสายตาก็ต้องสะดุดเข้ากับของบางสิ่งบางอย่างในมือเพื่อนสาวของเธอ คุกกี้ที่เธอให้รุ่นพี่เมื่อช่วงเที่ยงมาอยู่ในมือของรินดา เพื่อนของเธอ !

“อ้าว ลิสามาพอดีเลย มีอะไรจะให้” รินดาพูดแล้วยื่นขวดคุกกี้ให้

“เอ่อ...” ชาสิลามองขวดคุกกี้ในมือรินดา จุกจนพูดแทบไม่ออก คุกกี้ที่ตั้งใจทำมาให้รุ่นพี่ แต่กลับมาอยู่ในมือของรินดาได้ยังไง !

“เอาไปเหอะ พี่ตั้มให้ฉันมา เขาบอกว่าเพื่อนเขาไม่อยากได้ เห็นทีตอนแรกบอกว่าจะทิ้งด้วยนะ แต่พี่ตั้มเห็นแล้วเสียดายก็เลยเอามาให้ฉัน แต่ฉันไม่ชอบกินคุกกี้สักเท่าไหร่ ก็เลยเอามาให้ลิสา ฉันต้องรีบด้วย แม่มีงานเลี้ยง นี่ให้” รินดาพูดจบแล้วยัดคุกกี้ใส่มือของเธอก่อนจะรีบวิ่งไป แต่คนที่ถูกรับกลับไม่ได้ดีใจเลยสักนิด คุกกี้ที่เธอพยายามทำมาให้เขา แลกกับรอยแผลเป็นบนฝ่ามือที่โดนไฟลวก แต่เขากลับเอาไปให้คนอื่น สุดท้ายแล้วก็ต้องกลับมาอยู่ที่เธอ ใบหน้าเนียนขาวเต็มไปด้วยน้ำตาที่เอ่อคลอ ความรู้สึกเจ็บได้ถมทับร่างกายของเธออย่างที่ไม่เคยเป็น

ชาลิสาค่อยๆ ก้าวออกมาจากตึกอย่างเหม่อลอยราวกับร่างไร้วิญญาณ สายตามองไปรถที่อยู่จอดตรงหน้า พร้อมกับคนขับรถที่รอรับเธออยู่ก่อนแล้ว

“คุณหนูเป็นอะไรหรือครับ” ลุงเชิดถามด้วยความเป็นห่วง พลางมองเห็นใบหน้าของเด็กสาวที่มีคราบน้ำตา แต่เธอกลับมองหน้าของลุงเชิดแล้วเดินขึ้นรถไปโดยไม่ตอบคำถาม

เวลาผ่านไปราวๆ สามชั่วโมงนับตั้งแต่กลับมาถึงบ้าน ชาลิสาเก็บตัวเงียบอยู่แต่ภายในห้องสี่เหลี่ยมขนาดใหญ่ ร่างอวบขดตัวอยู่ที่พื้นข้างเตียงนอน เสียงสะอื้นที่ร้องออกมาเป็นระยะค่อยๆ หยุดเงียบลง เมื่อประตูเปิดออกพร้อมกับร่างของใครบางคนที่คุ้นเคยเดินเข้ามาหา

หญิงสาวร่างอวบเดินเข้ามาพร้อมถาดอาหาร เธอวางถาดอาหารลงที่โต๊ะเขียนหนังสือ ก่อนจะเดินเข้ามาหาชาลิสาแล้วนั่งลงข้าง ๆ แม้ใบหน้าของเธอจะดูเหี่ยวย่นไปตามกาลเวลา แต่รอยยิ้มอ่อนโยนเวลามองมาที่ ชาลิสาก็ยังคงไม่เปลี่ยนแปลง

“คุณหนูของนมเป็นอะไรไปคะ”

“แม่นม...เพราะว่า...ลิ...สาไม่สวย ใช่ไหมคะ...”

เสียงสะอื้นชาลิสาของนมฟังดูแล้วติดขัด แต่ถ้อยคำที่เธอพูดออกมาเต็มไปด้วยความน้อยใจและตัดพ้อ

“ไม่นะคะ คุณหนูของนมสวยเสมอ” แม่นมพูดพลางลูบผมสีดำเพื่อปลอบโยน แม่นมได้แต่มองคุณหนูอย่างสงสารและเอ็นดู ถึงแม้ว่าจะไม่รู้ว่าสาเหตุที่แท้จริงคืออะไร

“แม่นมโกหก ลิสาอ้วนจะตายไป” ชาลิสาพูดด้วยน้ำเสียงที่ตัดพ้อ

“ไม่หรอกค่ะ แม่นมจะโกหกคุณหนูทำไม คุณหนูน่ารักในแบบของคุณหนู” แต่คนฟังได้แต่นั่งนิ่งเงียบไม่ตอบใดๆ ทั้งสิ้น

“คุณหนูคะ รับประทานอาหารเย็นดีกว่า นี่ก็ดึกมากแล้วค่ะ” แม่นมพูดขึ้นพร้อมกับเดินไปหยิบถาดอาหารมาวางไว้บนเตียงของเธอ

“กินเถอะค่ะ เดี๋ยวคุณหนูจะไม่สบายอีกนะคะ” คนฟังได้แต่นั่งนิ่งเงียบแล้วเงยหน้าไปมองแม่นม ก่อนจะลุกขึ้นมารับประทานอาหาร แล้วอาบน้ำเข้านอน ทั้งที่หัวใจนั้นยังร้องไห้

เช้าวันรุ่งขึ้น ชาลิสาเดินเข้ามาภายในห้องเรียนมาด้วยดวงตาที่หมองคล้ำและแดงก่ำ รินดาเดินเข้ามาทักถามด้วยเสียงใส

“ลิสาเป็นไงบ้าง คุกกี้เมื่อวานที่ให้อร่อยไหม” คนถูกถามได้ฟังแล้วถึงกับต้องกำหมัดแน่นเพื่อระงับอารมณ์ไว้

“อืม อร่อยมากเลยล่ะ”

ช่วงเวลาที่ดูยาวนานผ่านพ้นไปของตลอดทั้งวัน เสียงออดดังขึ้นบ่งบอกว่าเวลาเรียนได้หมดลงแล้ว ชาลิสาเก็บของลงกระเป๋าแล้วเดินออกจากห้องทันที เธอเดินลงมายังบันไดและพบกับใครคนหนึ่ง ใบหน้าคมเข้มที่คุ้นเคย

รุ่นพี่ !

สายตาคู่สวยมองไปยังเขาที่เดินผ่านเธอไปแบบไม่สนใจ เธอตัดสินใจเดินเข้าไปหา แต่ว่ามีคนเดินเข้ามาหาเขาเสียก่อน หญิงสาวจึงหยุดชะงักลงเพื่อรอ

“ไงดล เมื่อวานเห็นตั้มบอกว่าแกให้คุกกี้มันเหรอ แปลกมาก ! แล้วให้มันทำไม ?” ผู้เป็นเพื่อนถามออกมาด้วยความสงสัย เขารู้ดีว่าคนอย่างภูวดลจะไม่รับของจากผู้หญิงคนไหนและจะไม่ให้ของใครสักเท่าไร

“เปล่าก็แค่ได้มาน่ะ ไม่ค่อยได้สนใจเท่าไร อันที่จริงก็ไม่อยากจะรับไว้เท่าไหร่” ภูวดลตอบด้วยน้ำเสียที่เรียบและไม่ค่อยใส่ใจ

“อ้าว ไม่อยากจะรับ ทำไมไม่ปฏิเสธเขาไป”

“รำคาญก็เลยรับมา”

“แล้วสวยไหม” ผู้เป็นเพื่อนถามอย่างอยากรู้ แต่คนตอบกลับตอบกลับมาว่า

“อ้วนแบบนั้นใครจะไปชอบลง อย่าไปสนใจเลย ไร้สาระ” เขาพูดจบแล้วเดินจากไป คนเป็นเพื่อนได้แต่ยืนส่ายหน้าแล้วเดินตามไป

ชาลิสายืนฟังได้แต่น้ำตาไหลพรากออกมา คำพูดที่ฟังแล้วทิ่มแทง เธอดูน่าเกลียดมากหรือ แล้วทำไมไม่พูดกันตรง ๆ ทำไมต้องพูดลับหลังแบบนี้ ในเวลานี้ภาพลักษณ์ของรุ่นพี่ที่เธอแอบชอบค่อย ๆ จางลงไป เหลือเพียงแต่ความเจ็บและความเกลียดเอาไว้

Related chapters

  • LOVE MARRIAGE วิวาห์รักพิศวาส   บทที่ 2 คำขอร้อง

    LOVE MARRIAGE วิวาห์รักพิศวาสChapter 1รถยนต์คันหรูหยุดจอดลงใต้ชายคาบ้านหน้าคฤหาสน์หลังใหญ่สีขาว ประตูรถถูกเปิดออกพร้อมกับปรากฏร่างระหงที่ก้าวเท้าออกมา หญิงสาวหยุดอยู่สักพักเพื่อมองก่อนจะเดินเข้าบ้าน สายตาคู่สวยมองไปยังสิ่งที่ยังคงอยู่เหมือนเดิมไม่เปลี่ยน นานแล้วที่จากที่นี่ไป สี่ปีนับตั้งแต่เธอเรียนจบมัธยมหก ก็ตัดสินใจไปเรียนเมืองนอกทันทีชาลิสาเดินขึ้นบันไดมายังหน้าห้องนอน สายตาจ้องมองไปยังกรอบรูปบนโต๊ะขณะสาวเท้าเดินไป รูปในอดีตเด็กสาวร่างอ้วนท้วมถ่ายภาพคู่กับบิดาใช่แล้ว... นั่นเป็นเพียงอดีต เด็กสาวในภาพคืออดีตเมื่อหกปีก่อน หลังจากที่ถูกรุ่นพี่ปฏิเสธอย่างเยือกเย็น เธอไม่เคยลืมเขา ผู้ชายที่ไร้หัวใจคนนั้น ทั้งที่หลายปีผ่านมาก็พยายามที่จะลืมแล้วก็ตาม แต่สุดท้ายก็ได้แต่หลอกตัวเองว่าเธอลืมเขาแล้วจริง ๆสายตาหยุดจ้องมองของสิ่งหนึ่งที่ตั้งอยู่บนตู้โชว์ขนาดกลาง ขวดคุกกี้ที่เธอเคยให้ใครบางคน ใครคนนั้นที่ไม่เคยเห็นค่าแม้แต่น้อย มือเรียวเอื้อมหยิบขวดคุกกี้ขึ้นมามองด้วยความเจ็บปวดก่อนจะวางลงที่เดิม ถึงแม้คุกกี้จะถูกเททิ้งไปแล้ว แต่เธอก็ยังอยากจะเก็บขวดแก้วไว้เพื่อเตือนใจเธอ ทั้งที่รู้ว่ายังคง

    Last Updated : 2024-10-15
  • LOVE MARRIAGE วิวาห์รักพิศวาส   บทที่ 3 ข่าวดี

    LOVE MARRIAGE วิวาห์รักพิศวาสChapter 2“เอานังผู้หญิงคนนี้ออกไป !” สุชารัตน์พูดด้วยน้ำเสียงที่พยายามระงับความโกรธ พลางส่งสายตาจิกไปหาหญิงสาวที่ยืนอยู่ข้างลูกชาย“น่าอาย ฮึ โรงแรมฉันไม่ใช่ที่หล่อนควรจะมา ถึงหล่อนจะเป็นนางแบบ หล่อนเองก็ไม่ต่างจาก...ผู้ดีเข้าไม่ทำกันหรอก !”“ว่าแต่ลูกชายของคุณแม่ก็ชอบด้วยสิคะ” พิมพ์ดาราตอบพร้อมยิ้มหวานกลับมาพร้อมกับเดินเข้าไปใกล้ภูวดลเพื่อควงแขนของเขา ก่อนจะพูดต่อไปว่า “ว่าแต่เพิ่งจะรู้นะคะ ว่าผู้ดีเขาพูดกันอย่างนี้” เธอพูดแล้วยิ้มเย้ยหยันให้ สุชารัตน์เมื่อเห็นสีหน้าของเธอเดิมที่เต็มไปด้วยความโกรธอยู่แล้วยิ่งหนักเข้าไปใหญ่“นังคนชั้นต่ำ ! ออกไปเดี๋ยวนี้”“คุณแม่ขา ผู้ดีค่ะ อย่าทำสันดานเหมือนคนชั้นต่ำแบบหนูสิคะ” เธอตอบกลับ แววตาของหล่อนเต็มไปด้วยความเหยียดหยามคนตรงหน้า“ออกไปก่อน ลูซี่” ชายหนุ่มพูดเสียงเรียบ ๆ เมื่อรู้ว่าถ้าเธออยู่ต่อวันนี้คงไม่จบเท่านี้แน่ แต่คนข้างกายเขามองด้วยแววตาที่ไม่พอใจ ก่อนจะเดินออกไปโดยส่งสายตายิ้มหวานให้สุชารัตน์“แล้วพบกันใหม่นะคะคุณแม่” หล่อนพูดแล้วยิ้มก่อนเดินสะบัดออกไป สุชารัตน์ได้แต่จิกหางตามองนางแบบสาวจนเดินออกจากห้องไป

    Last Updated : 2024-10-15
  • LOVE MARRIAGE วิวาห์รักพิศวาส   บทที่ 4 รุ่นพี่

    LOVE MARRIAGE วิวาห์รักพิศวาสChapter 3วันรุ่งเช้าอากาศที่แจ่มใส ทว่าคนที่ลุกจากที่เตียงนอนนั้นไม่ได้แจ่มใสด้วยเลย เกือบตลอดทั้งคืนชาลิสาแทบข่มตาหลับไม่ลง คิดแต่เรื่องงานแต่งงานที่ไม่พร้อมที่จะแต่งงานในตอนนี้หญิงสาวเดินเข้าห้องน้ำไปก่อนประตูจะถูกปิดลง สายน้ำจากฝักบัวที่รดลงมายังร่างกาย ก่อนจะหลับตาลงเพื่อทบทวนเรื่องของเมื่อวานนี่เธอต้องทำเพื่อครอบครัวจริง ๆ หรือนี่เวลาผ่านไปไม่นานชาลิสาเดินเข้ามานั่งที่โต๊ะอาหาร โดยมีผู้เป็นบิดาแล้วมารดานั่งรอเธออยู่ก่อนแล้ว เก้าอี้ถูกลากออกมาอย่างพอดี ก่อนที่จะนั่งลง“ขอโทษค่ะ ที่ตื่นสายไปหน่อย”“ไม่เป็นไรหรอก พ่อกับแม่ก็เพิ่งลงมาเหมือนกัน” ชาลิสายิ้มตอบกลับ ก่อนจะเริ่มตักโจ๊กกินอย่างเงียบๆ“เย็นนี้ลูกว่างไหม” ชลรินดาถามขึ้นคนฟังเมื่อฟังก็เงยหน้ามองอย่างสงสัย “มีอะไรหรือคะ”“คือ...คุณสหรัฐเขามานัดดูตัวหนูกับลูกชายเขาน่ะ แม่ก็อยากจะถามลูกว่าว่างไหม ถ้าไม่ว่างแม่จะโทรไปเลื่อนให้”ชลรินดามองลูกสาวที่เริ่มมีสีหน้าลำบากใจ“เอ่อ...ถ้าลูกไม่สบายใจไม่อยากไป แม่ก็จะ...”“ไปค่ะ ลิสาว่าง แล้วเย็นนี้ตอนกี่โมงคะ” ชาลิสาตอบ ในเมื่อจะต้องแต่งงานกัน เธอก็อยากจะ

    Last Updated : 2024-10-18
  • LOVE MARRIAGE วิวาห์รักพิศวาส   บทที่ 5 ความทรงจำ

    LOVE MARRIAGE วิวาห์รักพิศวาสChapter 4รุ่นพี่ !“ตาดลทำไมมาช้า ปล่อยให้พ่อกับแม่ต้องรอ” สุชารัตน์พูดตำหนิลูกชายอย่างเสียอารมณ์“ไหน ๆ ก็มาแล้วสั่งอาหารเถอะ” สหรัฐพูดพร้อมหยิบเมนูขึ้นมาดู“จริงสิตาดล มาทำความรู้จักกับน้องลิสาเขาสิ อีกหน่อยจะต้องแต่งงานกันแล้วนะ” สุชารัตน์แนะนำ“สวัสดีครับ พี่ชื่อภูวดล เรียกว่าพี่ดลก็ได้ครับ” ชายหนุ่มเอ่ยทัก พลางสำรวจใบหน้าสวยตรงหน้าเขาชาลิสาได้แต่ยิ้มตอบกลับแล้วหลบสายตา เมื่อรู้ว่าคนตรงหน้าของเธอมอง มือที่อยู่ใต้โต๊ะกำแน่นเพื่อเก็บซ่อนความรู้สึก“สวัสดีค่ะ พี่ดล” ชาลิสาพูดพร้อมยกมือขึ้นไหว้เพียงเวลาผ่านไปไม่นาน อาหารถูกเสิร์ฟลงบนโต๊ะ ชาลิสาได้แต่รับประทานอย่างนิ่งเงียบโดยไม่พูดไม่จา ซึ่งแตกต่างจากชายหนุ่มที่คุยสนิทสนมกับพ่อแม่ของเธอ แล้วเวลาแห่งความสุขก็หมดลงเมื่อมีเสียงหวานแทรกขึ้น ทุกคนต่างหยุดชะงักอย่างทันที“ที่รักคะ มาทานข้าวทำไมไม่ชวนลูซี่มาด้วย”สายตาของทุกคนเงยขึ้นไปจับจ้องต้นเสียง ร่างหญิงสาวอรชรอยู่ในชุดเกาะอกสี

    Last Updated : 2024-10-18
  • LOVE MARRIAGE วิวาห์รักพิศวาส   บทที่ 6 พนักงานใหม่

    LOVE MARRIAGE วิวาห์รักพิศวาสChapter 5แสงอรุณยามเช้าสาดส่องเข้าทางหน้าต่าง ชายหนุ่มลุกขึ้นจากเตียงนอนด้วยความอ่อนล้า เดินเข้าห้องน้ำไปพลางบีบคอสะบัดเบา ๆ เวลาผ่านไปไม่ถึงยี่สิบนาทีประตูห้องน้ำเปิดออก เขาเดินมายังตู้เสื้อผ้าเพื่อเลือกชุดใส่ไปทำงานในวันนี้ตู้เสื้อผ้าเรียงรายด้วยชุดทำงานเป็นแถวทางด้านขวามือของเขา ส่วนทางด้านซ้ายมือเป็นชุดสำหรับไปเวท ภูวดลเอื้อมมือไปหยิบชุดทำงานสีดำสนิท ก่อนจะเปิดตู้ด้านล่างเพื่อเลือกหยิบเนคไทภูวดลอยู่หน้ากระจกใส่ชุดสูทผูกไทอย่างเรียบร้อย ก่อนจะเดินออกจากห้อง ถึงแม้จะเป็นเวลาเช้าที่เขาจะต้องไปทำงาน แต่เมื่อคืนเขานั้นแทบจะนอนไม่หลับ เพราะเมื่อวานหลังจากที่เขากลับมาถึงบ้าน มารดาของเขาว่ากล่าวเขาอยู่นาน ที่ไปมีความสัมพันธ์กับพิมพ์ดาราหรือลูซี่ อีกทั้งยังเป็นการไม่ให้เกียรติเพื่อนของผู้เป็นบิดา ทำให้ต้องขายหน้าคนในร้านอาหารชายหนุ่มก้าวลงบันได ออกมาพร้อมกับกระเป๋าเอกสารที่ถืออยู่ในมือซ้าย เมื่อเขาเดินลงมาสุด เขายื่นกระเป๋าลงให้ลุงแช่มคนขับรถประจำบ้านเพื่อนำไปเก็บไว้ในรถของเขา“ตาดล จะไปทำงานเหรอ ไม่ทานข้าวเช้าก่อนล่ะ&

    Last Updated : 2024-10-19
  • LOVE MARRIAGE วิวาห์รักพิศวาส   บทที่ 7 ฟ้อง

    LOVE MARRIAGE วิวาห์รักพิศวาสChapter 6ภายในบ้านของอธิพัฒน์เดชากร สุชารัตน์ที่กำลังนั่งดูทีวีในยามสายอยู่ต้องละสายตาแล้วหันไปมอง เสียงรถยนต์คันหรูที่แล่นเข้ามาแล้วหยุดจอดลงอย่างช้าๆ“นวลไปดูสิว่าใครมา” สุชารัตน์กล่าวแล้วหันกลับไปจดจ้องทีวีต่อ นวลเมื่อได้รับคำสั่งก็เดินออกไป แต่พบกับหญิงสาวร่างงามที่ยืนอยู่ตรงหน้า“อุ๊ย คุณผู้หญิงค่า นวลว่าไม่ต้องไปดูแล้วค่ะ” เมื่อได้ยินนวลพูดขึ้นสุชารัตน์จึงละสายตาจากทีวีแล้วลุกขึ้นจากโซฟาก่อนจะหันไปมอง“หนูลิสา”“สวัสดีค่ะคุณแม่” หญิงสาวเจ้าของร่างงามเดินมาหาก่อนจะยกมือไหว้ สุชารัตน์จึงยกมือไหว้รับตอบ“นั่งลงก่อนสิ มีอะไรถึงมาหาแม่” สุชารัตน์นั่งลง ชาลิสาจึงค่อยนั่งลงตาม พลางบีบน้ำตาออกมาเพื่อเรียกความสงสาร เมื่อสุชารัตน์เห็นจึงตกใจอย่างทันที“เป็นอะไรไปหนูสาร้องไห้ทำไม” สุชารัตน์ถามแล้วเขยิบเข้าไปเพื่อที่จะปลอบ มือที่เหี่ยวย่นได้เอื้อมเข้าไปกุมมือเรียวของเธอ“พี่ดลคะ” ชาลิสาพูดแล้วเอียงตัวเข้าไปซุกในอ้อมกอดของสุชารัตน์ก

    Last Updated : 2024-10-20
  • LOVE MARRIAGE วิวาห์รักพิศวาส   บทที่ 8 ข้อตกลง

    LOVE MARRIAGE วิวาห์รักพิศวาสChapter 7“ฉันไม่ไป ฉันจะฟ้องคุณแม่ !” เธอขู่ฟ่อ เมื่อคนฟังได้ยินก็ยิ้มออกมาอย่างทันที ชาลิสามองรอยยิ้มของเขาอย่างนึกขึ้นกลัวมาทันที“เชิญครับ แต่กว่าคุณจะได้ฟ้องแม่ บางทีเราสองคน...” เขาโน้มตัวใกล้ๆ ที่ต้นคอ พูดขู่เธอต่อไปว่า “อาจจะมีหลานให้ท่านวันนี้เลยก็ได้นะครับ” เธอดันอกเขาออกห่างทันที แล้วมองด้วยสายตาที่โกรธเมื่อได้ยินจากปากของเขา“นั่นมันความคิดสกปรกของคุณ ไม่ใช่ของฉัน !” ภูวดลสำรวจใบหน้าสวยแล้วยิ้มกว้างออกมา เขาจะยอมเธอก็ตอนนี้เท่านั้นแหละ แต่หลังจากแต่งงานแล้ว เธอจะได้รู้ว่าไม่ควรมาเล่นกับไฟอย่างเขา“ขึ้นรถดีกว่าไหมครับ หรือถ้าคุณไม่ขึ้นผมจะอุ้มเข้าบ้านคุณแทนนะ” เมื่อได้ยินก็ค้อนเขาอย่างทันที เขาพูดจาไม่ให้เกียรติเธอเลยสักนิดภูวดลมองสายตาคู่หวานของคนตรงหน้าที่มีสีหน้าลังเล เธอมองเขาอย่างโกรธ แต่ชายหนุ่มก็ไม่สนใจพลางส่งสายตาให้เธอประมาณว่า ขึ้นรถซะชาลิสามองเขาด้วยความขุ่นเคือง สุดท้ายเธอก็ต้องยอมจำใจขึ้นรถของเขาไป ชายหนุ่มลอบยิ้มออกมาอย่างพอใจแล้วเดิ

    Last Updated : 2024-10-21
  • LOVE MARRIAGE วิวาห์รักพิศวาส   บทที่ 9 ข้อตกลง II

    LOVE MARRIAGE วิวาห์รักพิศวาสChapter 8“ข้อตกลงอะไรคะ ?”“หลังจากคุณแต่งงานกับผมแล้ว ภายในหนึ่งปีเราจะหย่ากัน” เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่เฉยเมิน ชาลิสาเมื่อได้ยินก็ช็อก นิ้วเรียวสวยของเธอค่อยกำแน่นเพื่อเก็บอารมณ์ไม่ให้เขารู้“ผมแค่ต้องการอิสระ และอีกอย่างคุณกับผมเราไม่ได้รักกัน”ชาลิสาได้แต่ก้มหน้านิ่งเงียบ เขาจะรู้ไหมนะที่เขาพูดมาทั้งหมดเธออยากจะร้องไห้ออกมาซะตรงนี้เลย ทำไมล่ะเธอไม่คู่ควรที่จะได้รับความรักจากเขางั้นเหรอ“ค่ะ ฉันทราบเรื่องนี้ดี ฉันเองก็อยากจะเป็นอิสระเหมือนกัน แต่ว่าแม่ของคุณ...” เธอข่มเสียงตอบกลับไป พลางหลบสายตาของเขา“เรื่องแม่ของผม ผมจะจัดการเอง ส่วนคุณเมื่อถึงเวลาก็ช่วยรักษาสัญญาด้วย” เขากล่าวด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง จนเธอรู้สึกเจ็บปวด แต่งงานเพราะความจำเป็น แต่หนึ่งปีเขาไม่คิดที่จะรักเธอบ้างเลยอย่างงั้นหรือ“ตกลงค่ะ เพราะว่าฉันก็ไม่มีความจำเป็นที่ต้องอยู่ต่อ” ในเมื่อเธอไม่เคยอยู่ในสายตาเขาแต่แรก ได้เพียงแค่พูดต่อในใจ แต่ไม่กล้าที่จะพูดต่อออกไป“ดี

    Last Updated : 2024-10-22

Latest chapter

  • LOVE MARRIAGE วิวาห์รักพิศวาส   บทที่ 46 อ้อมกอด (จบ)

    บทสรุป (จบ) แสงนวลของดวงจันทร์ส่องไปทั่วท้องฟ้ายามราตรี หลังจากที่เขียนบันทึกเสร็จชาลิสาเดินออกมาอยู่ที่หน้าระเบียง เธอแหงนหน้าขึ้นมองท้องฟ้า พร้อมสูดหายใจเข้าลึก ๆ คิดอะไรไปเรื่อย โดยที่ไม่รู้ว่าสมุดบันทึกที่อยู่บนโต๊ะของเธอนั้นได้อยู่ในสายตาของใครบางคนที่จ้องจะอ่านมานานมากแล้ว ทันทีที่เขาเดินออกห้องน้ำ สายตาเขามองไปที่โต๊ะแต่ไม่เห็นภรรยา กลับเห็นสมุดที่ชาลิสาชอบหยิบขึ้นมาเขียนหลายครั้ง ภูวดลหยิบสมุดขึ้นมาพร้อมยิ้มด้วยชัยชนะ เขาเปิดอ่านเนื้อความข้างในตั้งแต่หน้าแรก ....วันนี้ฉันได้พบกับรุ่นพี่คนหนึ่ง เขาหล่อมากๆ เลยล่ะ แต่จะทำยังไงให้เขารู้นะว่าฉันแอบชอบ...... สายตาของภูวดลไล่เปิดอ่าน อ่านไปเรื่อยๆ จนกระทั่งหยุดอยู่ที่หน้ากระดาษแผ่นหนึ่ง ...รุ่นพี่คนนั้น เค้าใจร้ายทำกับฉันได้ อุตส่าห์ทำคุกกี้ให้แล้วแท้ๆ แต่ทำไมไม่รับของจากฉัน แถมยังเอาไปให้คนอื่นอีก...เจ็บมากเลย... มือหนาพลิกกระดาษหน้าต่อไป เรื่องราวยิ่งคุ้นๆ มากขึ้นเรื่อยๆ ราวกับเธอเคยเล่าให้เขาฟัง ...เขาด่าฉัน...ฉันไม่สวย อ้วน...ทำไมต้องทำร้ายจิตใจฉันด้วยนะ...เจ็บจัง... ข้อความนั้นก็ไม่ได้ทำให้ภูวดลสนใจไปกว่าหน้านี้ วันที่ที

  • LOVE MARRIAGE วิวาห์รักพิศวาส   บทที่ 45 เริ่มต้น(ใหม่)

    LOVE MARRIAGE วิวาห์รักพิศวาสChapter 45 [The End]เสียงเพลงในผับยังคงดังกระหึ่มเหมือนทุกครั้งที่เข้ามา พิมพ์ดาราก้าวเท้าเข้ามากวาดสายตาหามุมที่เงียบสงบนั่ง เพียงแค่ให้เธอได้อยู่ทำใจสักพัก ทั้งที่ต้องไปงานแต่งของน้องสาวตัวเอง แต่กลับทำใจรับไม่ได้ เธอจึงได้แค่ส่งตัวน้องสาวของเธอจากที่คอนโด ฯ แค่นั้น ถ้าหากเธอไปเธอจะห้ามใจไม่ให้เลิกรักเขาได้ ขออยู่ห่างเขา ใช้เวลาเป็นเครื่องแปรเปลี่ยนทุกอย่าง เธอจะทำใจและลืมเขาได้ความรู้สึกนี้ทำไมถึงไม่เคยเป็น เธอคงจะเหงา และมากด้วยสินะ วันนี้แพรวาจะไม่ได้อยู่ที่คอนโดของเธออีกแล้ว เธอคงต้องอยู่คนเดียวพิมพ์ดารามองแก้วไวน์ในมือด้วยสายตาที่เหม่อลอย หยดน้ำตาค่อยไหลรินบนใบหน้า หัวใจถูกบีบรัดด้วยความเจ็บปวด เธอควรจะดีใจ และยินดีกับน้องสาวของเธอนานมากแล้วที่เธอพยายามวิ่งตามเขา เพื่อที่จะให้เขาหันมาสนใจ ทำทุกอย่าง เอาใจเขา สุดท้ายก็ได้เพียงแค่นี้ ความสัมพันธ์ทางกาย แล้วร่างกายที่สกปรกของเธอยังจะมีใครต้องการอีก“ผู้หญิงเวลาร้องไห้ ไม่น่ามองนะครับ” เสียงนุ่มเอ่ยทักขึ้น พิมพ์ดาราเงยหน้าขึ้นไปมอง พลางใช้นิ้วเช็ดคราบน้ำต

  • LOVE MARRIAGE วิวาห์รักพิศวาส   บทที่ 44 งานแต่งงาน

    LOVE MARRIAGE วิวาห์รักพิศวาสChapter 44“คุณแคทคะ” ชาลิสาเรียกอีกครั้ง เธอเอื้อมมือไปกุมมือของแคทเธอรีนด้วยความห่วงใยและสงสารใบหน้าที่เอ่อคลอด้วยน้ำตาค่อยๆ หันหน้ามามองชาลิสา เธอเข้าใจแล้ว ทำไมภูวดลถึงรักผู้หญิงตรงหน้ามากกว่าเธอ ทำไมถึงแคร์ผู้หญิงตรงหน้ามากกว่าเธอ เพราะเธอมันเห็นแก่ตัว....“แคท ผมมาเยี่ยมคุณ” ภูวดลพูดด้วยน้ำเสียงที่นุ่มนวลและอบอุ่นหยดน้ำตาบนใบหน้าแคทเธอรีนยังคงไหลอย่างต่อเนื่อง น้ำเสียงที่เขาพูดกับเธอเมื่อครู่ นานมากแล้วที่ไม่ได้ยิน นานมากแล้วที่เธออยากให้เขาพูดกับเธอแบบนี้“วันนี้ท้องฟ้าสดใสนะคะ”“คุณแคท”แคทเธอรีนหันมองที่ชาลิสาและภูวดลทั้งน้ำตา“ขอโทษ...แคทขอโทษ...ทุกอย่างเพราะแคท...” เสียงสะอื้นร้องชาลิสามองแคทเธอรีนด้วยความสงสาร นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่แคทเธอรีนพูดขอโทษ แต่เป็นทุกครั้งที่เธอและภูวดลมาเยี่ยม“อย่าทิ้งแคทนะคะ...อย่าทิ้งแคทไป...”“ลิสากับพี่ดลไม่ทิ้งคุณแคทไปไหนหรอกนะคะ” แคทเธอรีนเอื้อมมือไปจับที่นิ้วเรียวสวยของช

  • LOVE MARRIAGE วิวาห์รักพิศวาส   บทที่ 43 เห็นแก่ตัว

    LOVE MARRIAGE วิวาห์รักพิศวาสChapter 43“แคท” เสียงคุ้นเคย ทำให้แคทเธอรีนหยุดและหันไปมอง ใบหน้าคมเข้มที่เธอคิดถึงและโหยหาตลอด“มาจนได้ ในที่สุดดลก็มา” แคทเธอรีนลุกขึ้นเดินเข้าไปหาภูวดล“ปล่อยลิสาซะ” น้ำเสียงภูวดลยังเยือกเย็นทุกครั้งที่พูดกับหล่อน“โธ่ๆ ใจร้อนจังเลยนะคะ ยังไม่ได้ดูการแสดงของแคทเลย” ว่าแล้วแคทเธอรีนก็เดินไปหยิบขวดที่อยู่ตรงพื้นขึ้นมาพร้อมวางมีดลง ภูวดลมองอย่างพินิจ และน้ำที่อยู่ในขวดนั้นคงไม่ใช้น้ำเปล่าอย่างแน่นอน นอกเสียจากน้ำกรด !!“คุณจะทำอะไร แคท” ภูวดลมองชาลิสาด้วยความเป็นห่วง“ทำลายหัวใจของนายภูวดลยังไงล่ะคะ” แคทเธอรีนยิ้มหวาน ก่อนจะเดินเข้าไปกระซิบใกล้ๆ เขา“แคทมีโอกาสให้ดลเลือกนะคะ” มืออีกข้างที่ไม่ได้ถืออะไร ยกขึ้นลูบไล้ใบหน้าเข้ม“คุณต้องการอะไร”มือของภูวดลปัดแคทเธอรีนออก พร้อมทั้งผลักจนเซ“ดลคะ อย่าเย็นชากับแคทสิคะ เพราะว่าถ้านังนั่นตายขึ้นมา ดลจะมาว่าแคทไม่ได้นะคะ” แคทเธอรีนปรายตามองชาลิสาที่นั

  • LOVE MARRIAGE วิวาห์รักพิศวาส   บทที่ 42 ไม่ใช่ตัวสำรอง

    LOVE MARRIAGE วิวาห์รักพิศวาสChapter 42ทันทีที่ชาลิสาเห็นแคทเธอรีเดินไปหยิบเชือกที่มุมห้องอีกด้าน สองมือพยุงกายขึ้นแล้วรีบวิ่งหนีอย่างสุดกำลัง แต่ทว่าแรงที่ชาลิสามีก็ไม่เทียบเท่ากับแรงแค้นที่แคทเธอรีนมีอยู่ในตอนนี้“จะไปไหน!!” ร่างกายของชาลิสาเซไปตามแรงดึงอีกครั้ง สองมือของชาลิสารั้งมือแคทเธอรีนที่กระชากเธอไว้เพื่อผ่อนความเจ็บ แต่ทว่าแรงที่ดึงกลับมากขึ้นเรื่อยๆ“เจ็บ...”“ร้องสิ !! ทรมานมากไหม” แคทเธอรีนจิกเส้นผมบางของชาลิสามาที่มุมเสากลางบ้าน พร้อมเหวี่ยงเธอลงกับพื้นอย่างแรง ก่อนจะนั่งคร่อมและใช้เชือกที่อยู่ในมือมัดชาลิสาผูกไว้กับเสาชาลิสาพยายามที่จะต่อต้านแรงของแคทเธอรีน แต่ยิ่งต่อต้านเชือกที่มัดอยู่ติดกับแขนของเธอยิ่งรัดและเสียดผิวบางจนเจ็บแสบ เธอไม่มีทางรอดแล้วใช่ไหม“คุณแคททำแบบนี้กับลิสาทำไมคะ” ชาลิสากลั้นน้ำเสียงถามแคทเธอรีนยิ้มหัวเราะกับคำถาม“ทำไมนะเหรอ เพราะแกไงล่ะ ดลถึงทำเหมือนกับฉันไม่มีตัวตน !!” แคทเธอรีนเขย่าตัวของชาลิสาอย่างแรง พลางหัวเราะร้องไห้จนแยกไม่ออก

  • LOVE MARRIAGE วิวาห์รักพิศวาส   บทที่ 41 สำออย

    LOVE MARRIAGE วิวาห์รักพิศวาสChapter 41ชาลิสายกแฟ้มเอกสารที่ทำเสร็จเรียบร้อยแล้วเดินไปไว้ที่โต๊ะทำงานของภูวดล พลางกวาดสายตามองด้วยความเหนื่อยใจ เมื่อเห็นโต๊ะของเขาที่รกเต็มไปด้วยเอกสารที่ไม่ได้จัด เธอวางแฟ้มที่อยู่ในมือไว้ตรงขอบโต๊ะ ก่อนจะจัดเรียงเอกสารที่กระจัดกระจายให้เข้าที่เรียบร้อยปึง !!ประตูค่อยๆ เปิดออกพร้อมกับปิดลงด้วยเสียงที่ดัง ชาลิสาหันไปมองทางประตู ใบหน้าสวยขมวดคิ้วมองเจ้าของร่างอรชรที่ก้าวเข้ามาหาเธอเรื่อยๆ“สวัสดีค่ะ คุณชาลิสา”แคทเธอรีนก้าวเข้ามาใกล้เธอพร้อมยิ้มหวาน“พี่ดลไม่อยู่ค่ะ”เธอตอบก่อนจะหันไปเก็บเอกสารที่อยู่บนโต๊ะแคทเธอรีนมองแผ่นหลังของชาลิสาพร้อมเหยียดยิ้มที่น่าสะพรึงกลัวออกมา เธอไม่ได้ต้องการพบภูวดลอยู่แล้ว คนที่เธอต้องการพบคือผู้หญิงที่เป็นมารหัวใจของเธอ คนที่ยืนอยู่ตรงหน้าของเธอ !!“คุณลิสาคะ แคทไม่ได้มาหาดลหรอกค่ะ แต่แคทมาหาคุณลิสาค่ะ” ชาลิสาเลิกคิ้ว หันมามองแคทเธอรีนด้วยความไม่เข้าใจ จะมาหาเธอทำไมกัน“คือแคทมีเรื่องอยากจะให้คุณลิสาช่วยค่ะ” ไม่เพี

  • LOVE MARRIAGE วิวาห์รักพิศวาส   บทที่ 40 อาบน้ำ

    LOVE MARRIAGE วิวาห์รักพิศวาสChapter 40ชาลิสาส่ายหน้าเป็นคำตอบ ปากก็อยากจะบอกให้เขาหยุด แต่ว่าร่างกายของเธอนี่สิ ทรมานเจียนตายอยู่แล้วภูวดลยิ้มเจ้าเล่ห์ เขาอุ้มเธอลงไปในอ่างอาบน้ำที่แห้งสนิท เขาดันแผ่นหลังบางแนบชิดจิกกับอ่าง ชาลิสารู้สึกถึงความเย็นที่แล่นเข้าสู่หลังของเธอ แต่ก็ไม่เท่ากับไฟปรารถนาที่เขามอบให้เธอในยามนี้ขาเรียวถูกจับแยกออกจากกันอีกครั้ง ก่อนจะถูกพาดขึ้นที่ไหล่หนาทั้งสองข้าง กายหนาค่อยๆ แทรกความแข็งแกร่งของเขาเข้าไป ชาลิสาเบือนหน้าด้วยความอาย ทุกครั้งที่เขาโถมแรงเข้าสู่กายเธอ เสียงครางหวานกรีดร้องด้วยความเสียซ่าน“อ๊ะ...พี่ดล” ยิ่งภูวดลเร่งจังหวะเร็วขึ้น เสียงร้องครวญครางของชาลิสายิ่งดังขึ้นเท่านั้น และเขาเองก็ชอบที่จะฟังเสียงครางของเธอเสียด้วย แต่แล้วบทรักของทั้งสองก็ต้องหยุดชะงักลงเมื่อเสียงเปิดประตูดังขึ้น“คุณชายขา !!” เสียงตะโกนของนวลจากข้างในห้องทำให้ภูวดลหยุดและรอฟัง ทั้งที่ร่างกายเขาแทบจะระเบิดเพราะต้องรอการปลดปล่อย“มีอะไร นวล” ภูวดลข่มเสียงตะโกนถาม“คุณผู้หญิงถามว่าคุณชายจะไ

  • LOVE MARRIAGE วิวาห์รักพิศวาส   บทที่ 39 เหนื่อย

    LOVE MARRIAGE วิวาห์รักพิศวาสChapter 39“พี่...ดล...”ภูวดลค่อยๆ ลากลิ้นลงมาที่หน้าท้องแบนราบ ชาลิสากระตุกเกร็งทุกครั้งที่เขาลากลิ้นลากผ่านตามเรือนร่างจนถึงส่วนอ่นไหวที่น่าหลงใหล“อย่ามอง...” ชาลิสายกมือปกปิด เธอมองเขาอย่างอาย ภูวดลหัวเราะกับท่าทางไร้เดียงสาของภรรยา ก่อนจะแยกขาเรียวออก สายตาคมจ้องมองของเธอด้วยความชื่นชม“พี่ดล...อ๊ะ...” ภูวดลลากลิ้นไปตามส่วนอ่อนไหวที่ชุ่มไปด้วยน้ำหวานล้นออกมา เขาดูดกลืนอย่างกระหาย ชาลิสาจิกผ้าปูบิดกายร้องครางด้วยความเสียวซ่าน“ลิสาต้องการพี่ไหมครับ” ภูวดลถามทั้งที่เขารู้ว่าเธอต้องการเขามากแค่ไหน“พะ..พี่...ดล....” ชาลิสาหายใจหอบ“หืม ขอร้องพี่สิครับ” ภูวดลขยับตัวขึ้นมา ก้มลงลากลิ้นสากไปที่เนินอกของเธอเพื่อเพิ่มความทรมานให้กับชาลิสา แล้วก็ได้ผลเพราะร่างกายของชาลิสาให้ตอนนี้ต้องการเขา“พี่ดลขา....ช่วยลิสาที...ลิสาทรมาน...จังค่ะ” เสียงหวานพร่ากล่าวอ้อนวอน ทันทีที่ได้ยินเสียงอ้อนวอนที่แสนจะหวาน ภูวดลค่อยขึ้นคร่อมเธออีกครั้ง น

  • LOVE MARRIAGE วิวาห์รักพิศวาส   บทที่ 38 อย่ามอง

    LOVE MARRIAGE วิวาห์รักพิศวาสChapter 38หัวใจเธอยิ่งบอบช้ำทุกครั้งที่เห็นเขา ใบหน้าคมเข้มยังคงตรึงตราหัวใจเธอไว้ไม่เสื่อม ทั้งที่เขาเลือกแพรวาแล้วแท้ๆ แต่เธอก็ยังแอบหวังสักวันว่าเขาจะหันมาเหลียวแลเธอ...คงจะมีสักวัน...ใช่ไหมก๊อก ๆพิมพ์ดารายกมือสองข้างขึ้นปาดน้ำตาบนใบหน้าอย่างลวกๆ ก่อนจะเดินไปวางกระเป๋าบนเตียงแล้วเปิดประตูออก“พี่พิมพ์คะ มากินข้าวเย็นกันค่ะ” แพรวาเรียกพี่สาวของเธอพลางมองใบหน้าและขอบตาที่แดงจากการร้องไห้ ก่อนจะเดินไปที่โต๊ะทานข้าวด้วยความรู้สึกผิดพิมพ์ดาราพยักหน้ารับก่อนจะเดินมาที่โต๊ะแล้วนั่งลงข้างแพรวา แต่ตรงหน้าของเธอกลับเป็นกรกฎ !!“พี่พิมพ์วันนี้ทานน้อยจังค่ะ” แพรวาถามด้วยความเป็นห่วง เมื่อเห็นข้าวในจานที่น้อยลงกว่าปกติ“พี่ไม่หิว” พิมพ์ดาราตอบทั้งที่ยังก้มหน้าอยู่“จริงสิคะ คือแพรมีเรื่องจะบอกพี่พิมพ์...” พิมพ์ดาราเงยหน้าขึ้นสบตาแพรวา พลางมองกรกฎที่พยักหน้าให้กับแพรวา แพรวามีสีหน้าลังเล กลัวว่าเมื่อพิมพ์ดาราพี่สาวของเธอรู้จะทำให้เสียใจมากกว่าที่เห็นในตอนนี้&ldqu

DMCA.com Protection Status