Kabanata 03 - Unexpected

“Radia, come out for a minute!”rinig kong tawag ni daddy mula sa labas ng aking kwarto. Inis kong tinignan ang aking wall clock para tignan kung anong oras palang ng umaga. 

“ What now?” inaantok kong tanong kay daddy habang nakasandal sa pintuan.

He looks casual in his clothes for today. I surveyed him and assumes that he might be going to the orphanage to visit the children .

“ Be ready at 9, you will accompany me today!” strikto nitong sabi before turning his back on me. 

“ But dad, I don’t want to!” reklamo ko dito pero agad akong napatigil ng saglit niya akong tinignan sa isang istriktong paraan before continuing to walk away. 

“ Wear normal clothes!” rinig ko pang sigaw niya bago siya tuluyang nawala sa paningin ko. 

Napapadyak nalang ako sa inis at agad na nagmessage kay Matthew upang sabihin na hindi ako makakapunta.

Sobra akong nanghihinayang dahil magkikita dapat kami ngayon at ginawa kong rason ang naiwan niyang kumot but my dad… my dad just needed to ruin this day. 

I decided to wear a simple jeans and a white tank top. I partnered it with a black high heels and decided to do my hair in a high ponytail to emphasize my collarbones. I look in the mirror to check my look but I feel like something was missing so I scanned my accessories and find my gold hoop earring to finish my look for the day.

Nakasimangot akong lumabas sa bahay dahil naalala ko naman na dapat may date kami ni Matthew kung hindi lang dahil kay daddy.

“ I told you to wear normal clothes!” he hissed as soon as daddy saw me entering the car. He looks disappointed while surveying my clothes and I just can’t understand what his problem about my clothes. 

“ But dad! This is normal!” I argued as I pointed my clothes. I had to look on our driver for him to say that I am wearing a normal clothes but he just looked away afraid of dad. 

“ A shirt and jeans could suffice at nagheels ka pa! Orphanage pupuntahan natin iha!” pangaral niya bago ito umiling at sa huli ay tumahimik din. 

Sa buong biyahe ay nakasimangot lamang ako dahil hindi ko talaga gusto na pumunta sa orphanage hindi dahil ayaw kung tumulong pero dahil naiinis ako lalo na’t gustong-gusto ng magulang ko ang mga ganoong bagay na siyang nagiging dahilan kung bakit laging wala sila sa bahay. 

Nakakainis pero hindi ko magawang magalit nang tuluyan dahil alam ko namang malinis ang intensyon nila sa pagtulong sa mga bata. 

“ Behave yourself.” 

Napakurap nalang ako dahil sa bilin ni daddy bago ako sumunod papasok sa orphanage kung saan naabutan ko ang mga madre na nakapila at nakangiting sinalubong si daddy.

Huminto ako sa paglalakad dahil ayaw kong pilitin ang sarili ko na ngumiti kaya kahit na tinatawag ni daddy ay tumalikod ako at dumiretso sa bandang dulo ng gusali kung saan nandoon ang maliit na bakuran. 

Noong una ay lagi kaming nagpupunta dito, bata pa lamang ako ay tumutulong na sila daddy dito pero kalaunan ay hindi ko na ginusto pa dahil naiingit ako sa paraan ng pag-aalaga nila sa mga bata. 

Tuloy-tuloy lang ako sa paglalakad hanggang sa huminto ako at napapadyak s ainis dahil ang tinatambayan kong lugar ay napupuno ng mga nakasampay na kumot. 

Napahilot ako sa sentido ko dahil sa sobrang inis, sobrang malas ko ata ngayong araw dahil nadapa pa ako ng hinangin ang isang kumot na siyang naging dahilan upang matabingan ang paningin ko habang naglalakad. 

“ Okay ka lang?” 

Napapitlag ako at agad bumangon mula sa pagkakadapa ng makitang may lalaking tumulong sa akin. Dahil nakatingin ako sa pantalon kong narumihan ay hindi ko napansin ang mukha nito hanggang sa marinig ko ang pamilyar niyang tawa. 

“ Matthew?!” gulat kong sambit matapos ko siyang makita sa harapan ko na tumatawa habang pinagmamasdan ako sa harapan niya. 

“ Hey.” Bati niya bago lumuhod at pagpagan ang nadumihan kong pantalon. Nanatili lang akong gulat na nakatingin sa kaniya na para bang hindi ako makapaniwala na nandito talaga siya sa harapan ko. 

“ Anong ginagawa mo dito?” pang-uusisa ko bago ko siya sundan ng maglakad siya patungo sa likod ng mga labahin at doon ko lang din napansin kung ano ang suot niya.

Nakasimpleng black t-shirt lang siya at isang itim na shorts habang nakatsinelas. Pinagmasdan ko siyang sikupin ang mga nakakalat na damit bago ito ilagay sa isang parang balde na may laman ng tubig. 

“ Tumutulong ako dito tuwing may bakanteng oras.” 

Pagpapaliwanag niya bago ako tignan at tignan ang suot ko. Doon ko lang napansin na sobrang out of place ko siguro sa lugar na ito dahil sa suot ko ngayon. Napa mental slap tuloy ako dahil kung alam ko lang na makikita ko siya ngayon ay dapat mas simpleng damit nalang din ang sinuot ko. 

“ Miss, tawag po kayo ng daddy niyo.” 

Tinignan ko ang nagsalitang driver sa harapan ko bago tumingin kay Matthew na ngayon ay abala na sa paglalaba ng mga kumot.

Pinagmasdan ko muna siya ng ilang segundo bago tumango sa driver at sumunod sa kanya patungo kay daddy na nakikipagtawanan sa mga bata na naroroon. 

“ Dad.” 

Nilingon niya saglit ang mga bata bago ako hilahin sa malayong bahagi. 

“ Saan ka galing?!” galit nitong sabi sa akin. 

“ Tulungan mo sila manong sa paglilinis sa labas ha?!” dagdag nito bago tignan si manong driver na ngayon ay may dala ng dalawang walis at nag-aabang sa akin. 

“ Maglalaba ako dad!” 

Kita ko ang gulat ni daddy dahil sa sinabi ko at nakagat ko ang dila ko bago lumingon sa kinalalagyan ni Matthew.

Halata kay daddy na hindi siya kumbinsido sa sinabi ko pero kalaunan ay pinakawalan din niya ako kaya masaya akong tumakbo pabalik kay Matthew na ngayon ay abala na sa pagbabanlaw ng isang kumot. 

“ Hi ulit!” nakangiti kong bati dito.

Tinignan niya lang ako ng isang beses bago nagpatuloy sa pagkuskos. 

Hindi ko alam kung ilang minuto akong nandoon at pinagmamasdan siya sa ginagawa pero kalaunan ay may naisip akong magandang ideya para matulungan siya. 

Agad napabaling si Matthew sa akin ng marinig niya akong nagbobomba ng tubig. Sobrang hirap pala nito lalo na dahil nakaheels lang ako.

Ngumiti ako sa kanya at nagkunwari na basic lang sa akin ang ginagawa kahit ang totoo ay pakiramdam ko matatanggal ang braso ko tuwing magbobomba ako. 

“ Aray!” 

Napahawak ako sa ilong ko ng tumama ito sa gilid ng bomba dahil nadulas ako at naputol ang takong ng suot kong heels. 

“ Okay ka lang?!” nataranta si Matthew habang pinagmamasdan akong nakaupo sa lupa at nakahawak sa ilong hanggang sa alalayan niya ako paupo sa bakanteng bench sa gilid. 

Ramdam ko padin ang hapdi ng ilong ko pero hindi din naman gaanong kasakit iyon sadya lang talagang nagulat ako dahil sa pagkakaputol ng heels ko noong oras na iyon.

Tinignan ko ang heels at muntik ng mapaiyak dahil sobrang sira na iyon, wala pa naman akong dalang kahit ano kaya paano ako uuwi niyan. 

“ Tsk.” 

Rinig ko ang buntong hininga ni Matthew bago ito naglakad paalis sa harapan ko at may kinuha sa gilid.

Napapitlag nanaman ako ng makita ko siyang lumuhod at hubarin ang suot kong heels bago nito isuot ang isang malinis na panlalakeng tsinelas. 

“ Huwag ka ng tumulong mukhang hindi mo alam,” litanya niya pero agaran akong tumayo at humarap sa kanya. 

“ Marunong akong maglaba!"

Pagpapasikat ko sa kanya bago naglakad sa binabanlawan niya kanina at pumwesto doon para ipakita na marunong din akong maglaba. 

Natatawa niya akong pinagmasdan ng ilang segundo bago iiling iling na pumunta sa tabi ko at magbanlaw din katulad ko. 

“ Dalian mo madami pa tayong wawalisan,” natatawa niyang dagdag at syempre dahil nga naisip ko na magandang oportunidad ito para mas ma-impress siya sa akin ay nakangiti akong tumango dito bago mas nagconcentrate sa paglalaba.