KISMET

               Every day I am holding to fate, wishing  that someday everything will go back to its  rightful place and I don’t know that this day will be that day. “ Shit, nasaan ba kasi iyon!?” frustrated kong sabi sa aking sarili matapos mapagod na mag-ikot dito sa grocery kakahanap sa pinapabiling condiments. Inis kong tinignan ang suot kong white heels at white dress dahil kanina pa ako pinagtitinginan ng mga tao.  I looked like a frustrated bride-to-be. Nakakainis naman kasi at kailangan ko pang dumaan dito sa grocery bago umuwi, gaano ba kaimportante ang bisita ni mama. “ You okay?” dinig kong may nagtanong sa aking gilid at sa tingin at patagong pagtawa pa lamang ng mga tao ay alam ko ng isang tukmol ang nagtanong niyan. “ Nahanap mo!?” nakapamaywang kong tanong sa kanya bago ko suriin ang ayos niya sa oras na iyon. He looks like my groo

“ Why am I here again?” Bobong tanong ni Stefan matapos tamad na humiga sa kama ko at kalikutin ang kanyang cellphone. His body seems to be a foreign object in my bed. Inis kong pinagbabato sa gilid ang lahat ng sinusukat kong damit at napasabunot  nalang sa sarili dahil halos isang oras na akong pumipili ng susuotin pero hanggang ngayon ay wala pa akong nakikitang babagay para sa akin. All my clothes looks formal and slutty para sa isang pagkikita. I don’t wear something that is normal dahil lagi ako sa nightclub so I’ll always have a dress na babagay sa ganoong buhay. I love drinking and it is my hobby.  Bakit nga ba ako namromroblema? Kukunin ko lang naman iyong necklace ko. But then I remembered that I ripped that poor necklace so I can have his attention at kailangan kong magmukhang normal sa paningin niya. “ Anong susuotin ko?” nakapamaywang kong tanong kay Stefan at inis siyang tinignan. Isang sulyap lang iginawad niya sa akin bago ti

“ Halla!”  Malakas akong napasigaw dahil nang iaangat ko na ang nilalabhang kumot ay hindi ko akalain na sobrang bigat noon kaya imbes na ang kumot ang umangat ay ako ang nabuhat nito hanggang sa mapasubsob ako sa baldeng nasa harapan ko.  Naiiyak kong pinahiran ang mukha ko na ngayon ay puno ng mga bumubulang sabon. Sobrang hapdi din ng mga mata ko hanggang sa namalayan ko nalang na may tumatawang lumapit sa akin at hinila ako paalis sa balde bago punasan ng isang t-shirt ang mukha ko.  Napalabi ako kay Matthew habang tinitignan siyang tumatawa dahil sa kalagayan ko ngayon. Sobrang basa ng buhok ko at ng damit ko buti nalang ay medyo makapal naman ito kaya masyadong nagbakat ang bra ko sa loob. Naiiyak na ako noong oras na iyon dahil pakiramdam ko ay sobrang napahiya ako sa harap ni Matthew lalo na dahil tuloy tuloy padin siya sa pagtawa na para bang sobrang entertaining ng nangyari sa akin. Sa sobrang inis ko ay inis ko ding i

  “ What did you do?!”  I rolled my eyes at Stefan when I saw how amused his face are habang ikinukwento ko dito kung ano ang ginawa kong kahihiyan sa club. It’s been a week since that happen at hanggang ngayon ay hindi ko padin makalimutan ang kagagahang ginawa ko kay Matthew. Pilit kong sinasabi sa sarili ko na it was just the alcohol in my system but there is a part of me that believes that it is a mixture of alcohol and temptation.  “ I kiss him, okay?! Gosh! I kiss him and left him dumbfounded!”  At isang linggo na ang nakalipas ay sobrang frustrated ko padin dahil hindi ko alam kung anong gagawin ko pagkatapos ng bagay na iyon.  Halos ilang araw din akong nakatitig lang sa aking cellphone contemplating if I will apologize through text or just call him para mag-explain pero I always ended up scared of the thought of him being disgust about me.  “ You naughty girl!”  Stefan chuckle

  “ You just keep embarrassing yourself aren’t you?” Stefan once again laughed because of my miserable face that’s why I can’t help to throw him a daggered look dahil kasalanan niya ang lahat.  If he didn’t passed out and make me drink too much to the point that I almost lost myself then I will not make out with Rameses and I will not shout to Matthew for having a frustrated feelings.  “ Iiyak iyak ka kasi!” galit kong turan dito bago siya tuktukan sa ulo niya dahil sa sobrang inis.  “ I didn’t cry! It was just your stupid hallucination!” he defended habang inaayos ang hawak sa manibela dahil nakasabunot ako sa buhok niya.  Nagbiyabiyahe kami ngayon papunta sa pinakamalapit na coffee shop sa tabi ng school ni Matthew. I am contemplating whether I am going to apologize to him dahil sa nagawa ko. I feel like he didn’t really deserve to be shouted and ignored that way.  “ Mababangga tayo Radia!” Stefan shoute