Sobrang lakas ng tawa ko ng mabilis akong kiniliti ni Rameses habang nakatingin sa harap ng salamin. Hindi muna kami umuwi at nagdesisyong huwag munang pumasok sa trabaho para masulit namin ang pagpunta dito sa Baguio.
“ Sure ka ba na magreresign ka?” Nag-aalala kong tanong kay Rameses habang nag-eemail ito ng letter niya kay Stefan. Buong magdamag niya ata akong kinulit para dito pero hindi ko padin maisip kung bakit kailangan niyang gawin iyon. Technically, isa padin ako sa mga may-ari ng kumpanya kaya pwede akong hindi pumasok kahit kailan ko gusto. Nag-iwan naman ako ng mensahe kay Stefan pero alam kong hindi niya ako sasagutin dahil sa huling pag-uusap namin.
Seryoso lang si Rameses na bumalik sa kanyang laptop. Noong una ko siyang nakita, hindi ko naisip na balak niyang mag-abogado. All I know is that he’s a medical student before until he decided to shift into the legal career. Mukha naman siyang masaya sa ginagawa niya pero minsan napapaisip a
“ Wuhoo! Power shot!” Magkasabay naming nilagok ni Rameses ang hawak naming whiskey matapos naming magkita para ngayong gabi. The brute really did resign from work at hindi din ako pinapansin ni Stefan. The atmosphere is so gloomy to the point that I didn’t even know what is happening to our life right now. Kanina lang ay naabutan ko nanaman siya, with the girl that I caught the last time…I think they are doing some nasty things in the office. Hindi naman ganoon si Stefan, before, he can still be decent pero ngayon mukhang lantaran na. “ I’m jealous.” “ Huh?” agad kong tanong kay Rameses ng higitin niya ako pasandal sa kanyang matigas na dibdib. We are in the corner of this bar, leaning into the glass railings habang nakatingin sa mga sumasayaw sa ibaba. I insisted to be here dahil hindi ko na masikmura ang nakakasulasok na amoy ng alak at sigarilyo sa baba. Palibhasa’y mukhang disente ang pangalawang palapag kaya’t napapayag ako ni Ram
Saksi ang mga kumikinang na mga butuin sa kalangitan kung paano ko nagustuhan at minahal si Matthew dahil sa mabuti niyang puso, ngunit ang makita siyang lango sa alak at gumagawa ng mga bayolenteng bagay ay talaga namang nakakapagpagababag sa aking isipan.“ Matthew!” Agad kaming napahinto sa paglalakad ni Matthew ng marinig namin ang hinihingal na tawag ni Sabrina. Right, the fiancé.She looks so messed up. “ Sa gilid lang ako, after your talk, I will bring you home,” she concluded before she looked at me with so much pain in her eyes. Hindi ko alam kung anong mararamdaman ko, she’s a homewrecker who ruined our relationship but why does it feels like she’s suffering too much?Ni hindi man lang siya tinapunan ng kahit anong tugon ni Matthew bagkus ay nagpatuloy lang ito sa paglalakad. Pagod na tumingin sakin si Sabrina ngunit ngumiti siya kalaunan at hinayaan akong umalis at sundan ang kanyang minamahal.After I
“ You’re breaking up with me?” kalmadong tanong ni Rameses matapos niyang tumingin sakin habang nakasandal sa salamin na pader ng kanyang condo. I simply nodded and look so small while sitting in his bed. Sinadya ko siyang puntahan dito, just to say that I want to break-up.Tinignan niya ako na para bang nagpapatawa ako. “Wala pa tayong one month,” he pointed out before stepping forward and sitting in front of me with both of his knees touching the floor.“ Why?” he asked in a serious voice, holding my face with both of his hands and making me looked at him. He looks confused and hurt at the same time.Sabi ko sa sarili ko, it’s wrong. Mali na magmahal hangga’t hindi pa naghihilom ang sugat sa puso ko. I chose to see this and needed to do this for the sake of our heart.“ You’re a good man, baby.” I smile as the words came out of my mouth. Rameses is indeed a good
" Grabe ka na talaga, Architect. Ganito ba kapag broken? Mas lalong gumaganda?"Napairap nalang ako sa pambobola ni Nathaniel matapos kong ilapag ang dala kong coffee para sa amin ngayong araw. It's morning and usually, we will have our meeting for the plans that is approved before mag-proceed sa pagpapatayo ng mga infrastracture. It's a usual meeting, assembly meeting actually matapos lahat ng nakakapagod na pangyayari sa buhay naming lahat.Luckily, no one leaves the company. Stefan is still the head of the firm, he is still avoiding me but I don't think it's because he's angry. It's to tame our wild heart, the one that is broken for too long. I just wished that it will be fixed immediately, because Stefan? I miss his banters and just being with him.He's my soulmate. Lagi lagi at magpakailanman.Rameses entered the room, he's not happy nor sad. Usual na talaga para sa kanya ang poker face habang bitbit ang mahiwagang leather bag
“ Tell me that you didn’t get hurt,” malakas kong sabi sa kanya matapos kong buksan ang pintuan at makita siya sa kanyang mesa.Nothings changed. He was still in his messy dress shirt pero ngayon ko lang napansin ang maliit na sugat sa gilid ng labi niya. Immediately, I found myself grabbing his jaw to look at it.Marahan niyang hinawi ang kamay ko. “ Hindi mo na kailangang malaman.”“ Stefan naman,” sabi ko matapos mabatid na hanggang ngayon ay galit padin siya. The last time, he told me to avoid each other pero hindi ko pala kayang gawin iyon sa kanya.We’ve been friends ever since that I can remember, it is not easy to let go when every part of me remembers him. I just cannot leave him behind just because both of us cannot settle a feeling that should’ve never sufficed in the first place.Hinarap ko si Stefan sakin bago huminga ng malalim. “ I broke up with Rameses,” sumbong
Every day I am holding to fate, wishing that someday everything will go back to its rightful place and I don’t know that this day will be that day. “ Shit, nasaan ba kasi iyon!?” frustrated kong sabi sa aking sarili matapos mapagod na mag-ikot dito sa grocery kakahanap sa pinapabiling condiments. Inis kong tinignan ang suot kong white heels at white dress dahil kanina pa ako pinagtitinginan ng mga tao. I looked like a frustrated bride-to-be. Nakakainis naman kasi at kailangan ko pang dumaan dito sa grocery bago umuwi, gaano ba kaimportante ang bisita ni mama. “ You okay?” dinig kong may nagtanong sa aking gilid at sa tingin at patagong pagtawa pa lamang ng mga tao ay alam ko ng isang tukmol ang nagtanong niyan. “ Nahanap mo!?” nakapamaywang kong tanong sa kanya bago ko suriin ang ayos niya sa oras na iyon. He looks like my groo
“ Excited na ba kayo para sa mga activities?” nakangiting tanong sa amin ni Ate Aileen matapos makita na nakahanda na kaming magkakaklase para sa Zombie fun run para mamaya. Tanaw namin mula dito sa labas ng camping tent ang unti-unting pagsikat ng araw at ang unti-unting pagdami ng mga estudyanteng nakikiparticipate para sa event. Isa ito sa mga pakulo ng school organization namin para sa early celebration ng holidays at para sa field trip na ito. Andito kami ngayon sa isang team building camp at halos malayo din ang marathon na kailangan naming takbuhin to finish the race. “ Sure ba ate na may zombies?” natatawa kong tanong habang sinusuot ang aking sapatos, I should wear a very comfortable shoes. “Are you scared, love?” rinig kong tawa ni Stefan mula sa loob ng aming tent habang prenteng nakahiga na para bang wala kaming activity na pupuntahan. “ Bawal yan ha? Mga mahaharot kayo!” turan ni Ate Aileen at pabiro akong sin
“ Why am I here again?” Bobong tanong ni Stefan matapos tamad na humiga sa kama ko at kalikutin ang kanyang cellphone. His body seems to be a foreign object in my bed. Inis kong pinagbabato sa gilid ang lahat ng sinusukat kong damit at napasabunot nalang sa sarili dahil halos isang oras na akong pumipili ng susuotin pero hanggang ngayon ay wala pa akong nakikitang babagay para sa akin. All my clothes looks formal and slutty para sa isang pagkikita. I don’t wear something that is normal dahil lagi ako sa nightclub so I’ll always have a dress na babagay sa ganoong buhay. I love drinking and it is my hobby. Bakit nga ba ako namromroblema? Kukunin ko lang naman iyong necklace ko. But then I remembered that I ripped that poor necklace so I can have his attention at kailangan kong magmukhang normal sa paningin niya. “ Anong susuotin ko?” nakapamaywang kong tanong kay Stefan at inis siyang tinignan. Isang sulyap lang iginawad niya sa akin bago ti
“ Tell me that you didn’t get hurt,” malakas kong sabi sa kanya matapos kong buksan ang pintuan at makita siya sa kanyang mesa.Nothings changed. He was still in his messy dress shirt pero ngayon ko lang napansin ang maliit na sugat sa gilid ng labi niya. Immediately, I found myself grabbing his jaw to look at it.Marahan niyang hinawi ang kamay ko. “ Hindi mo na kailangang malaman.”“ Stefan naman,” sabi ko matapos mabatid na hanggang ngayon ay galit padin siya. The last time, he told me to avoid each other pero hindi ko pala kayang gawin iyon sa kanya.We’ve been friends ever since that I can remember, it is not easy to let go when every part of me remembers him. I just cannot leave him behind just because both of us cannot settle a feeling that should’ve never sufficed in the first place.Hinarap ko si Stefan sakin bago huminga ng malalim. “ I broke up with Rameses,” sumbong
" Grabe ka na talaga, Architect. Ganito ba kapag broken? Mas lalong gumaganda?"Napairap nalang ako sa pambobola ni Nathaniel matapos kong ilapag ang dala kong coffee para sa amin ngayong araw. It's morning and usually, we will have our meeting for the plans that is approved before mag-proceed sa pagpapatayo ng mga infrastracture. It's a usual meeting, assembly meeting actually matapos lahat ng nakakapagod na pangyayari sa buhay naming lahat.Luckily, no one leaves the company. Stefan is still the head of the firm, he is still avoiding me but I don't think it's because he's angry. It's to tame our wild heart, the one that is broken for too long. I just wished that it will be fixed immediately, because Stefan? I miss his banters and just being with him.He's my soulmate. Lagi lagi at magpakailanman.Rameses entered the room, he's not happy nor sad. Usual na talaga para sa kanya ang poker face habang bitbit ang mahiwagang leather bag
“ You’re breaking up with me?” kalmadong tanong ni Rameses matapos niyang tumingin sakin habang nakasandal sa salamin na pader ng kanyang condo. I simply nodded and look so small while sitting in his bed. Sinadya ko siyang puntahan dito, just to say that I want to break-up.Tinignan niya ako na para bang nagpapatawa ako. “Wala pa tayong one month,” he pointed out before stepping forward and sitting in front of me with both of his knees touching the floor.“ Why?” he asked in a serious voice, holding my face with both of his hands and making me looked at him. He looks confused and hurt at the same time.Sabi ko sa sarili ko, it’s wrong. Mali na magmahal hangga’t hindi pa naghihilom ang sugat sa puso ko. I chose to see this and needed to do this for the sake of our heart.“ You’re a good man, baby.” I smile as the words came out of my mouth. Rameses is indeed a good
Saksi ang mga kumikinang na mga butuin sa kalangitan kung paano ko nagustuhan at minahal si Matthew dahil sa mabuti niyang puso, ngunit ang makita siyang lango sa alak at gumagawa ng mga bayolenteng bagay ay talaga namang nakakapagpagababag sa aking isipan.“ Matthew!” Agad kaming napahinto sa paglalakad ni Matthew ng marinig namin ang hinihingal na tawag ni Sabrina. Right, the fiancé.She looks so messed up. “ Sa gilid lang ako, after your talk, I will bring you home,” she concluded before she looked at me with so much pain in her eyes. Hindi ko alam kung anong mararamdaman ko, she’s a homewrecker who ruined our relationship but why does it feels like she’s suffering too much?Ni hindi man lang siya tinapunan ng kahit anong tugon ni Matthew bagkus ay nagpatuloy lang ito sa paglalakad. Pagod na tumingin sakin si Sabrina ngunit ngumiti siya kalaunan at hinayaan akong umalis at sundan ang kanyang minamahal.After I
“ Wuhoo! Power shot!” Magkasabay naming nilagok ni Rameses ang hawak naming whiskey matapos naming magkita para ngayong gabi. The brute really did resign from work at hindi din ako pinapansin ni Stefan. The atmosphere is so gloomy to the point that I didn’t even know what is happening to our life right now. Kanina lang ay naabutan ko nanaman siya, with the girl that I caught the last time…I think they are doing some nasty things in the office. Hindi naman ganoon si Stefan, before, he can still be decent pero ngayon mukhang lantaran na. “ I’m jealous.” “ Huh?” agad kong tanong kay Rameses ng higitin niya ako pasandal sa kanyang matigas na dibdib. We are in the corner of this bar, leaning into the glass railings habang nakatingin sa mga sumasayaw sa ibaba. I insisted to be here dahil hindi ko na masikmura ang nakakasulasok na amoy ng alak at sigarilyo sa baba. Palibhasa’y mukhang disente ang pangalawang palapag kaya’t napapayag ako ni Ram
Sobrang lakas ng tawa ko ng mabilis akong kiniliti ni Rameses habang nakatingin sa harap ng salamin. Hindi muna kami umuwi at nagdesisyong huwag munang pumasok sa trabaho para masulit namin ang pagpunta dito sa Baguio.“ Sure ka ba na magreresign ka?” Nag-aalala kong tanong kay Rameses habang nag-eemail ito ng letter niya kay Stefan. Buong magdamag niya ata akong kinulit para dito pero hindi ko padin maisip kung bakit kailangan niyang gawin iyon. Technically, isa padin ako sa mga may-ari ng kumpanya kaya pwede akong hindi pumasok kahit kailan ko gusto. Nag-iwan naman ako ng mensahe kay Stefan pero alam kong hindi niya ako sasagutin dahil sa huling pag-uusap namin.Seryoso lang si Rameses na bumalik sa kanyang laptop. Noong una ko siyang nakita, hindi ko naisip na balak niyang mag-abogado. All I know is that he’s a medical student before until he decided to shift into the legal career. Mukha naman siyang masaya sa ginagawa niya pero minsan napapaisip a
“ Still cold, babe?”Pakiramdam ko ay sobrang pula na nang mukha ko dahil sa mga ginagawa ni Rameses. He found me bawling my eyes in the office after I heard what Stefan said. Umiling ako dito at tumingin nalang sa magandang tanawin ng night lights dito sa Baguio City. No matter how beautiful the view is, all I can think about is Stefan. Pagod akong napabuntong-hininga bago ko naramdaman na mas hinapit ako ni Rameses sa kanyang katawan.He’s hugging me from behind. And I don’t know where this feeling started pero sobrang komportable ko sa kanya. It feels like, I am home.Gamit ang isang libreng kamay ay marahan niyang hinaplos ang hibla ng aking mga buhok. “ I thought this would make you happy.”“ Hmmm… I’m happy, thank you, Rameses.” Pinilit kong pasayahin ang boses ko para hindi siya masaktan. Alam kong he’s doing all of his efforts pero magulo lang kasi ang buhay ko. Bumuntong-hininga s
“Delivery?!”Napairap ako ng makita ang nakangising mukha ni Engr. Corpuz. May hawak pa itong milktea sa kanyang kamay habang masayang inaabot ‘to sakin. On this gloomy office, siya lang mag-isa ang may ganang ngumiti ngayong araw. We are all busy doing our works, no one is coming outside of our office at ramdam ng mga empleyado iyon, lalo na dahil parehas na mainit ang ulo ni Stefan at Rameses.“ I told you, mali itong drinaft mo!”Huminga ako ng malalim at kinuha ang papel bago ito marahas na nilukot. That was Rameses, scolding his assistant. Pang-ilang sigaw na ba iyong narinig ko ngayong araw? Mukhang nagpapalitan lang sila ni Stefan. Hindi ko na mabilang sa daliri ko kung ilang empleyado na ang nakita kong umiiyak dahil sa mga ugali nila.“ Tsk….ganda mo kasi, Architect.” Mabilis na umilag si Engr. Corpuz matapos kong ibato sa kanya ang blueprint na hawak ko. Kanina pa ako n
The sound of my heels echoes along the empty hallway of our office. Mukhang napaaga ata ako dahil kahit isang tao ay wala akong nakikita. I looked at my wristwatch and notice na medyo napaaga nga ang oras ng dating ko. Stefan and I needed a brief meeting about some of the building plan na na-bid namin. But I guess he wasn’t here yet. Nangilabot ako ng makarinig ako ng malakas na boses na parang nahihirapan kasabay ng ilang kalampag ng mga bagay. Huminto muna ako sa paglalakad hanggang sa nagdesisyon ako na sundan ang pinagmumulan ng ingay. I was curious and frozen in my place when I noticed where it was coming from. Nakatayo ako sa harap ng opisina ni Stefan, nakasarado ang mga blinds ng kanyang bintana but the wooden door wasn’t locked.Pinihit ko iyon at nagulantang sa nakita. “ What the hell?!” I shouted when I saw Stefan, sitting in his office chair, nakapikit at sarap na sarap habang may babae sa paanan nito. Parehas kaming nagulat sa presensya ng