Chapter 127

“Hindi!” Natataranta kong sigaw habang nanlalaki ang aking mga mata. Nagtataka na inilayo ni daddy ang kanyang sarili sa akin at labis itong naguguluhan kung bakit ang mukha ko ay parang natuyuan ng dugo. Mabilis na bumitaw ako sa aking ama, at nagmamadali na lumapit kay Mr. Storm. Nanginginig ang aking mga kamay na ikinulong ko ang mukha ni Mr. Storm sa ‘king mga palad.

“I’m sorry! I’m sorry! Hindi ko sinasadya! Please! Pakiusap huwag mo akong iiwan! Huwag!” Natataranta kong sabi habang patuloy ako sa pag-iyak. Palipat-lipat ang mga tingin ko sa kanyang mga mata na nanatili lang nakatitig sa aking mukha. Sa sobrang pagkataranta ko ay inilapat ko ang aking bibig sa kanyang bibig. Halos s******n kong maigi ang kanyang mga laway habang hawak ko ng mahigpit ang magkabilang pisngi niya.

“H-Hindi ko kaya, kapag namatay ka, mas mabuti pang mamatay na rin ako na kasama mo.” Nauutal kong saad sa tuwing ilalayo ko ang aking bibig mula sa kanya. Gusto kong s******n ang lahat ng lason sa loob