Shane Mysti Roque (POV)
"Are you happy, Wife?"
Naiiyak ako. Ginawa niya talaga 'to para sa akin. After two months of being together ngayon lang siya nag-effort para makasama ako.
He made a dinner date na siya mismo ang
nag set up. May balloons na may pictures naming dalawa, tapos nagpe- play 'yung favorite song namin na MINAMAHAL by: Sarah Geronimo.
"Gina.. Sniff... Ginawa .. Sniff.. mo talaga to.... Sniff…" umiiyak na sabi ko sa kanya.
He then hugged me. "Shhh! Don't cry. I want you to be happy. Please smile, wife." Pagsusumamo niya na lalong nagpa-iyam sa akin. It's been 8 weeks since we've been together.
"I love you, Zeke. Thank you for everything."
"Misty, gising ka na ba?"
"Girl, nandito kami. Ano ba n
ang yayari sa'yo?"
Minulat ko ang mga mata ko at nabungaran ko sila Estella, Shaira at Carla na naka-upo sa gilid ng kama ko.
"Anong nangyari?" takhang tanong ko. Agad ko ding pahid sa mga luha sa mata ko. Bakit ako umiiyak? Why? Dahil ba sa panaginip ko? Nagpa- flash back na naman sa akin ang nakaraan. Hindi na ba talaga ako tatantanan ng masakit na nakaraan na 'yun?
"Ay nako, babae! Lasing na lasing ka kagabi. 'Di ka naman pala malakas sa alak uminom ka pa ng marami," panenermon sa akin ni Shaira habang nagsasalin siua ng tubig sa baso.
"Inumin mo 'tong gamot na 'to. Iwas sakit ng ulo," ani naman ni Estella sabay abot niya sa akin ng gamot.
"Kaya nga, girlalu! 'Di mo ba alam na ang swerte mo kagabi. Emeged! Pinag-aagawan ka ng dalawang papabels. Emged Mysti ganda mo talaga!" tili ni Carla. Huh! Pinag-agawan ako?
Wala akong naalala na may nangyari na ganun. O sadyang lasing lang talaga ako?
"Huh? Sino?" takha kong tanong. Hindi kaya siya talaga 'yung narinig ko at naamoy ko? Pero… Hindi hindi. Ito na naman ako, napa-praning na naman ako dahil lang may nagpapaalala sa kanya. Kainis .
"Hala ka l, Mysti, may amnesia ka ba? Grabe tinawag mo pang Husband 'yung lalaking napaka gwapo-"
"Hindi nga? Totoo? Sino siya? Ano raw ang pangalan niya? Anong ginawa niya sa akin?" sunod- sunod na tanong ko hindi pa man tapos magsalita si Carla at agad din na in- obserbahan ang sarili ko. Arg! Totoo ba talaga? Siya ba talaga 'yun? O nag iimagine lang ako?
Ahhh! No way! I mean, sana... Nooooo! Ayokong makita niya akong ganito. Aish! Ano ba Shane Mysti Roquel! Umayos ka nga. Tama na, okay? Tama na.
"Easy Mysti, bakit ba aligaga ka? Huwag kang mag alala. Walang nawala sa katawan mo. Buo ka pa din," natatawa na ani Estella.
"Sino nga 'yung lalaki? Sino dun? Hindi naman siya si Zeke 'di ba?" tarantang sigaw ko.
"Emeged girl! Ang shakit sa ear. Para ka namang ni re-rape," maarteng ani ni Carla habang nakatakip sa taenga niya.
"Atsaka, 'wag ka ngang ano diyan. Ano bang problema? At sino ba ang Zeke huh?" naka palumbabang bulalas ni Shaira.
"Oo nga! At hindi naman Zeke name niya. Nate ang pangalan niya. Ano bang meron huh? Ano issue?" takhang tanong din ni Estella.
"Korak! At sino ang Zeke na sinasabi mo aber! Ex mo ba? Kalerki ka," naka ngiting ani ni Carla.
Umiling- iling ako. Inalog-alog ko rin ang utak ko baka sakaling napasukan lang ng alak. Ang paranoid ko na masyado. At masyado na rin akong obvious. Ano ba ang gagawin ko? Mas makakahalata pa sila at maku- curious kung natataranta ako ng ganito. Bakit ba kasi nagkakaganito na naman ako? Hays! Wala 'yun Shane. Wala 'yun. Walang nangyari. Wala lang. Okay? Okay!
"Nothing. Ewan. Nagugutom ako," bulalas ko sabay tayo mula sa pagkakahiga at hindi alintana ang kumikirot ko na ulo. Agad din akong tumungo sa kusina at nakita kong sumunod naman sila.
Hindi ko sila pinansin at kumuha ng maluluto sa ref. Buti na lang rin at hindi na sila nag tanong pa. Narinig kong binuksan nila yung T.V salamat at hindi sila nangulit.
Habang nagluluto ay ni focus ko na lamang ang atensyon ko sa pagmamasid sa loob ng maliit kong apartment. Naalala ko, gusto pa lang ipaayos 'to ni Carla. Gusto niya raw palakihin at gawan ng second floor para sa kanila ni Shaira at Estella kapag nag i stay sila dito. Hindi ako pumayag kase bukod sa maiingay sila mas gusto ko madalas na mapag isa, lalo na kapag nilalamon ako ng kalungkutan.
Isa pa, walang naman sira ang apartment na tinutuluyan ko. Gusto ko na ganito lang 'to. Simple lang atsaka tahimik tapos malapit sa sa kumpanya na pinapasukan ko.
Mas gusto ko na ganito. Simpleng tirahan at simpleng pamumuhay. Sa tuwing naghahangad kase ako, nasasaktan lang ako. Ayoko na maghangad at umasa pa. Ayoko ng mangarap nang alam kong mahirap maabot.
Nang matapos akong magluto ay inihain ko na agad 'yon sa harapan nung tatlo na busy sa panunuod ng kung ano. Sabay- sabay kaming kumain ng tahimik at nararamdaman ko na maya maya din ay may magtatanong na sa kanila. Kaya kailangan ko mag open ng topic para 'di na sila makapag tanong pa.
"Hindi ba kayo umuwi sa mga bahay niyo? At dito pa kayo nanginginain alam nyo namang poor ako," ani ko na kunyaring nagtataray ako sa kanila.
Nakasalampak kaming apat sa sahig dahil dalawa lamang ang upuan sa kusina tapos ay maliit pa ang lamesa. Dito naman sa sala ay medyo malawak ang space. May sofa pero dalawang tao lang ang kasya, tapos wala pang center table dahil nabasag ko. Hindi ko na pinalitan, siguro kapag sinipag na lang ako.
"Ay atey! Grabi ka. Pagkatapos ka naming iuwi dito sa balay mo tatarayan mo kami?" hiyaw ni Carla sabay tusok sa hotdog. At kinain 'to.
"Siya nga ba, Baklush! Ang bigat bigat mo pa man din," turan naman Shaira sabay tusok sa itlog at kinain ito.
"Ano ba 'yan wala nakong tutusukin. Tsk. Hotdog na nga lang din," reklamo ni Estella sabay tusok roon sa hotdog. Apat na itlog at apat na hotdog lang kasi ang niluto ko. Hindi pa rin kase ko nakakapamili kaya wala pang kalaman laman ang ref ko.
"Alam mo kase, Mysti, pwede ka naman sumama sa amin sa condo para 'di kana nag titiis dito. Hay nako!" pangungulit pa ni Shaira.
"Tumpak ka diyan, Shaira, napaka arte mo kase Mysti ikaw na maganda. Hmp!"
sulsol pa ni Carla sabay tusok sa Hotdog. Nako! Nakailang tusok na 'yo sa hotdog. Paano naman kami?
"Walang hiya ka, Carla! Hotdog ko 'yan! Naka dalawa kana," biglang sumigaw si Estella. Ayan na nga ba ang sinasabi ko.
"Aber aber Estella, kailan ka pa nagka- hotdog? For your info lalaki lang ang may hotdog at ako meron kaya this is mine. Aarp!" ani Carla sabay subo ng hotdog na kinuha niya kanina. Pilit naman 'yong inagaw ni Estella.
"Bakla ka talaga! Baka nakakalimutan mo wala kanang hotdog dahil vagina na meron ka. 'Diba! Matakaw na bakla," Inis na asik rito ni Estella.
Ano ba naman 'itong dalawa na 'to. Kumakain kami 'yung mga bunganga
hindi ma ipreno. Nag tinginanan na lamang kami ni Shaira at nagkibit balikat habang pinag papatuloy ang pag kain.
At 'yung dalawa? Ayun, patuloy sa pag rarambulan.
"Ouch ouch! Bitawan mo aketch.
My fretty face, baka ma- damage. Mas mahal ko ang facelak ko kesa sa'yo. Ouch!" Daing ni Carla ng daganan siya ni Estella. Nako talaga. Baka mabasag ang pinggan ko.
"Oy mga bakla kayo. Tigilan niyo 'yan maka sira kayo. Wala akong pera pamalit," awat ko sa kanila. Habang si Shaira ay parang walang naririnig. Gumawa na ng sarili niyang mundo.
"Hindi ako bakla! No! Ito lang bakla dito!" turan ni Estella habang sinasabunutan at dinadaganan si Carla na walang kalaban laban. Kawawang Carla, kahit na lalaki ang lakas niya, hindi pa rin niya magawang manalo kay Estella. Hays. Kaya ayoko talaga ng makipagtalo sa babaeng 'to 'e. Masyadong bayolente.
"Huhuhu. Im so damage na girl. Stop na you. Papalitan ko na lang, true hotdog pa. You want?" pagsuko ni Carla ng mahila ko si Estella mula sa pagkaka- dagan sa kanya.
"Siguraduhin mo lang. Kung ayaw mong hiwain ko ang pangit mong mukha," pagbabanta pa ni Estella. Grabe talaga pag ka sadista ng babaeng 'to.
Tumigil na rin sila at umayos na ng upo. Tinusok na rin ni Estella 'yung kalahati ng hotdog na nasa plato. Sa pagkakaalam ko ay kay Shaira 'yun dahil sa pinggan ni Shaira nakalagay. Nako po! Gulo na naman.
"Ah! Letse ka, Estella! Ibalik mo ang hotdog ko!" sigaw ni Shaira sabay damba nito kay Estella. Naghilahan na silang dalawa. Kaya ayokong andito ang mga ito. Kundi nagkakalat, puro ramble ang ginagawa.
"Emeged! I'm gonna go now. Ayoko masira ang fretty face ko. Babush."
Mabilis naman na tumakas si Carla. Hindi ko alam kung saang lupalop iyon tumakbo dahil pilit na inawat ko 'yung dalawa.
"Masakit! Shaira na bakulaw!" Daing ni Estella. Parang mga bata. Jusko!
Hanggang sa may narinig ako na nag- crack. Hala! 'Yung plato ko! Nadagan nila 'yung plato ko. Ang plato ko! Plastic na nga nasira pa. Jusko talaga!
"Tama na 'yan! Parang awa niyo na. Hotdog lang 'yan!" awat ko sa kanila. Parang gusto ko tuloy iprito ang dalawang ito.
"Aray! Letse ka! Hindi ako bakulaw!' galit na daing rin ni Shaira.
"Bwiset kang bakulaw ka! Bakulaw!" daing rin ni Estella. Jusko talaga. Daig pa ang mga bata. Feeling ko tuloy naging babysitter ulit ako.
Ang hirap awatin ng mga gutom sa hotdog. Lesson learned, kuhanan mo na ang taong gutom 'wag lang ang mga taong sabik sa hotdog.
Bisti 'yung puso kong wasak at ang pagkatao kong magulo ang inaasikaso ko sila
pa ngayon ang inaayos ko.
Huhu. Maawa kayo sa broken na katulad ko. Sawa nako sa magulong mundo.
(TO BE CONTINUED)
Shane Mysti Roquel (POV)Hindi ko alam kung gaano katagal ba ang pagtatalo ng dalawa ng dahil lang sa hotdog. Buti na lang at bumalik galing kung saan si Carla at may bitbit na sandamakmak na Jolly hotdog. Ayun, tumigil rin ang dalawa. Laking pasasalamat ko talaga at bumalik si Carla. Buti pa siya bumalik samantalang 'yung iba, umalis na nga ng walang pasabi hindi na rin bumalik."Pero curios talaga ako," biglang usal ni Estella out of nowhere. Natigilan tuloy ako sa ginawa kong pag pe- pedicure ng kuko ko. Bigla kase naglabas si Carla ng mga cutics kanina at kesa ma out of place ako sa kanila. Naki linis na rin ako ng mga kuko ko."Parati ka namang curious, girl. Alaws na bago," segunda ni Carla sabay irap nito at flip ng imaginary long hair niya."Loka loka! Napapaisip lang kasi ako kung sino ba 'yung mga lalaking nag aagawan sa ating dilag na si Mysti. 'Di ba kayo nagtataka? Parang may something?" pahayag pa ni Estella at nangalumbaba sa harapan ko.Umiling-iling ako ng pati sina S
Shane Mysti Roquel (POV)♪ Even if the stars and moon collide,I never want you back into my life,You can take your words and all your lies,Ooh ooh ooh... I really don't careOoh ooh ooh... I really don't care ♪Nagising ako dahil sa tunog ng alarm ko. Pinatay ko naman agad ito at sabay na umunat habang naghihikab. Tapos na din ang 1 week leave ko na wala man lang akong napala bukod sa pamamalagi rito sa apartment ko. Sumaya nga ako kasama ang mga bugok na kaibigan ko ng isang linggo pero panandalian lang naman.Tumayo na ako mula sa kama at nagsimulang mag asikaso para pumasok sa trabaho.Masaya nga pero hindi naman pang habang buhay. Sabagay, lahat naman ng kasayahan may hangganan at may kaakibat na pighati at kalungkutan.Ang hirap pala talagang mag move on. Lalo na kung ang kakalimutan mo ay ang taong bumuo ng buhay mo, ang nagbibigay saya sayo at ang tao na hanggang ngayon ay mahal mo.Dahil sa mga isipin kong iyon ay hindi ko na namalayang tumutulo na pala ang mga luha sa mata
7:10 na. First time ko ma late. Hays!Nag mamadali kong pinindot ang button ng elevator ang kaso, nasa 18th floor pa 'yung elevator. Tapos 'yung iba naman nasa pinaka tuktok pa. Argh. No choice kailangan kong takbuhin slash akyatin ang hagdan. 12th floor pa man din 'yung office namin. Arg! Grabe ang taas nun.Hinihingal na ako kakatakbo at akyat ng hagdan pero patuloy pa rin ako. Kainis! Hanggang kelan ba ako mag papakahirap? Sawa na ako.5th floor6th floor7th floor8th floor9th floor10th floor11 floorAt last, 12th floor. Kaya mo ito Shane Mysti Roquel. Wala ka namang hirap at sakit na dinanas na hindi mo kinaya. Isa lang naman ang hindi mo kinaya, ang pag kawala niya. Hay nako Shane! Ngayon mo pa ba iisipin 'yan? Kung kailan nasa alanganin ka na naman.7:30 am na at saktong nasa 12 floor na ako. Napaka tahimik. Malamang, office hours na. Naka yuko at hingal na hingal ako habang naka hawak sa tuhod ko ng makarating ako sa floor ko."Another late employee, but worst you're.... 32
Shane Mysti Roquel (POV)"Long time no talk, Misis Harmes," rinig kong bati niya atsaka siya humarap sa akin.Sobrang nagulat ako. At pakiramdam ko ay nanlalamig ang buong katawan ko. Para bang may hinugot na punyal sa dibdib ko at isinaksak ito muli. Hindi ako nakakibo. Ramdam ko takot ng dahil lang sa mga salitang sinabi niya.Titig na titig ito sa akin. Napalunok ako. Sino ka ba Sabrina Mae Cassue? Gusto ko 'yon itanong sa kaniya ngunit wala akong lakas ng loob upang tanungin siya."I-I'm so-sorry, M-ma'am but I-I'm not Misis Ha-Harmes," utal na sabi ko. Ramdam ko ang panginginig ng mga kamay ko. Hindi ko alam pero sobrang na tetense ako.Napayuko naman ako ng biglang tumaas ang kilay niya sa gawi ko. Totoo nga, may impact pa din talaga sa akin at sa buong pag sistema ko si Zeke. My one and only ex-husband. Akala ko, naka move on na ako, akala ko ok na ako at akala ko lang pala ang lahat ng iyon."Okay, Sasa. Congrats again on your wedding. I'm sorry if I can't attend. I'm kind of b
Siguro nakaranas din si ma'am nang ganong nakaraan. Sabagay, madalas naman ay babae na lang palagi ang masasaktan. Napaka unfair talaga ng mundo. Kung sino pa ang mahihina sila pa parati ang sinasaktan. Kahit alam nila na wala kaming kalaban laban ay patuloy pa rin nila kaming pinapahirapan."Bakit naging taken kana ba, Shane?" tanong niya. Natigilan pa ako saglit ng tawagin niya ako sa first name ko. Feeling ko tuloy close na kami."Ma'am, sa ating dalawa lang po ito ah? Ang totoo po kase masalimuot po ang first relationship ko at ayun rin po ang huli. Kaya i promise niyo po, Ma'am na secret lang po natin 'to. Pangako ko rin po na pag igihan ko sa trabaho," pangungusap ko.Tumango- tango siya at umayos ng upo."Of course. I told you that this is a private matter. And can you just call me Sab? 'Di ako sanay ng Ma'am," ani niya.Nakahinga naman ako ng malalik atsaka ko siya sinagot, "Thank you po Ma'am.""I told you, just Sab at 'wag mo na ako i po at opo. Feeling ko tuloy ang tanda ko
Shane Mysti Roquel (POV)"Careful, my Baby, baka madapa ka.""A-hi-hi-hi, habulin mo ako, Mommy. Ahihihi.""No... No, stop Baby! No!""Good bye, Mommy.""No!"Napabalikwas ako ng bangon mula sa kama. What was that dream? Pawis na pawis at hinihingal ako na para bang galing ako sa pagtakbo. Hindi ko alam kung anong klaseng panaginip iyon pero pakiramdam ko ay binangungot ako.Ipinilig ko ang ulo ko at mariing pumikit upang pakalmahin ang sarili ko. It's just a nightmare. Pilit na tinatatak ko sa isip ko.Hanggang sa hindi ko na namalayang umiiyak na naman pala ako. Kahit anong gawin ko hindi ko magawang takasan ang mga ala-ala sa nakaraan ko. Bakit ba masakit pa rin? Ang tanga ko kase. Napaka tanga ko. Kung hindi sana ako nag paka gaga edi sana, masaya ako ngayon kahit paano."I'm tired…," humihikbi na usal ko.Muli akong humiga sa kama ko at sinubsob ang mukha ko sa unan. Bakit ba patuloy akong ginugulo ng nakaraan ko? Bakit ba hindi ito nag sasawang saktan ako araw-araw? Samantalang a
I am Shane Mysti Roquel. Twenty- two years old. I'm a half british and half filipino. 'Yung Mom ko ang British at 'yung Dad ko naman ang Filipino.Gusto ko lang ikwento sa inyo ang nangyari sa buhay ko. Though, masakit 'man at masaklap pero wala naman akong magagawa. Ang naka- tadhanang mangyari ay mangyayari kahit na iwasan ko man.Kung pwede nga lang ibalik ang nakaraan kung saan walang problema baka matagal ko ng ginawa at baka hindi ganito masalimuot ang buhay ko ngayon.Sa buong buhay ko naging masaya ako nung mga panahong kasama ko pa ang pamilya ko at ang mga kaibigan ko. Halos hindi ko na nga matandaan kung kailan 'ang huli na naging masaya ako. Until trials and disaster came into our life.I was once a very happy girl, pero hindi na ngayon. When I lost my Mom and Dad my life changed. Then it continues, when all my friends are gone. I thought I could count on them when I'm down but the truth is I can't and I couldn't.Mom died when I was thirteen years old dahil sa panganganak
"Emeged girl... Masakit... Aw aw aw/""Easy, Carla. Malapit na!""Wait for me! Eto na!""Aray! Naiipit ako!" hiyaw ko. Habang sila, patuloy sa pag hawak sa akin. At pilit na sinusuot sa akin 'yung damit na kulang sa tela."Ipasok mo kase 'yan, Carla.""Jeske lord nemen oh! It's so sikip nemen.""Bilisan mo kase.""Eto na nga!""Emeged done na me!"Pawis na pawis ako ng matapos sila. Ehem! Don't get us wrong. Binibihisan lang nila ako ng sapilitan.Ang sakit ng likod ko ka inis! Agad nila akong inalaayan upang makatayo. Pakiramdam ko binugbog ako."Emeged girl! You are so pretty like me," tili ni Carla at hinampas pa ako. Naka busangot na hinimas ko 'yung balikat ko na hinampas niya. Nag peace sign lang siya at nag flying kiss pa."So whats next?" tanong ni Estella. Sabay tingin sa akin mula ulo hanggang paa na waring isa siyang high-tech na scanner. Jusko! Hindi ko gusto ang susunod na magaganap. Kinukutuban ako ng masama."The last…," malumanay na bulalas ni Shaira habang nasa kabila
Shane Mysti Roquel (POV)"Careful, my Baby, baka madapa ka.""A-hi-hi-hi, habulin mo ako, Mommy. Ahihihi.""No... No, stop Baby! No!""Good bye, Mommy.""No!"Napabalikwas ako ng bangon mula sa kama. What was that dream? Pawis na pawis at hinihingal ako na para bang galing ako sa pagtakbo. Hindi ko alam kung anong klaseng panaginip iyon pero pakiramdam ko ay binangungot ako.Ipinilig ko ang ulo ko at mariing pumikit upang pakalmahin ang sarili ko. It's just a nightmare. Pilit na tinatatak ko sa isip ko.Hanggang sa hindi ko na namalayang umiiyak na naman pala ako. Kahit anong gawin ko hindi ko magawang takasan ang mga ala-ala sa nakaraan ko. Bakit ba masakit pa rin? Ang tanga ko kase. Napaka tanga ko. Kung hindi sana ako nag paka gaga edi sana, masaya ako ngayon kahit paano."I'm tired…," humihikbi na usal ko.Muli akong humiga sa kama ko at sinubsob ang mukha ko sa unan. Bakit ba patuloy akong ginugulo ng nakaraan ko? Bakit ba hindi ito nag sasawang saktan ako araw-araw? Samantalang a
Siguro nakaranas din si ma'am nang ganong nakaraan. Sabagay, madalas naman ay babae na lang palagi ang masasaktan. Napaka unfair talaga ng mundo. Kung sino pa ang mahihina sila pa parati ang sinasaktan. Kahit alam nila na wala kaming kalaban laban ay patuloy pa rin nila kaming pinapahirapan."Bakit naging taken kana ba, Shane?" tanong niya. Natigilan pa ako saglit ng tawagin niya ako sa first name ko. Feeling ko tuloy close na kami."Ma'am, sa ating dalawa lang po ito ah? Ang totoo po kase masalimuot po ang first relationship ko at ayun rin po ang huli. Kaya i promise niyo po, Ma'am na secret lang po natin 'to. Pangako ko rin po na pag igihan ko sa trabaho," pangungusap ko.Tumango- tango siya at umayos ng upo."Of course. I told you that this is a private matter. And can you just call me Sab? 'Di ako sanay ng Ma'am," ani niya.Nakahinga naman ako ng malalik atsaka ko siya sinagot, "Thank you po Ma'am.""I told you, just Sab at 'wag mo na ako i po at opo. Feeling ko tuloy ang tanda ko
Shane Mysti Roquel (POV)"Long time no talk, Misis Harmes," rinig kong bati niya atsaka siya humarap sa akin.Sobrang nagulat ako. At pakiramdam ko ay nanlalamig ang buong katawan ko. Para bang may hinugot na punyal sa dibdib ko at isinaksak ito muli. Hindi ako nakakibo. Ramdam ko takot ng dahil lang sa mga salitang sinabi niya.Titig na titig ito sa akin. Napalunok ako. Sino ka ba Sabrina Mae Cassue? Gusto ko 'yon itanong sa kaniya ngunit wala akong lakas ng loob upang tanungin siya."I-I'm so-sorry, M-ma'am but I-I'm not Misis Ha-Harmes," utal na sabi ko. Ramdam ko ang panginginig ng mga kamay ko. Hindi ko alam pero sobrang na tetense ako.Napayuko naman ako ng biglang tumaas ang kilay niya sa gawi ko. Totoo nga, may impact pa din talaga sa akin at sa buong pag sistema ko si Zeke. My one and only ex-husband. Akala ko, naka move on na ako, akala ko ok na ako at akala ko lang pala ang lahat ng iyon."Okay, Sasa. Congrats again on your wedding. I'm sorry if I can't attend. I'm kind of b
7:10 na. First time ko ma late. Hays!Nag mamadali kong pinindot ang button ng elevator ang kaso, nasa 18th floor pa 'yung elevator. Tapos 'yung iba naman nasa pinaka tuktok pa. Argh. No choice kailangan kong takbuhin slash akyatin ang hagdan. 12th floor pa man din 'yung office namin. Arg! Grabe ang taas nun.Hinihingal na ako kakatakbo at akyat ng hagdan pero patuloy pa rin ako. Kainis! Hanggang kelan ba ako mag papakahirap? Sawa na ako.5th floor6th floor7th floor8th floor9th floor10th floor11 floorAt last, 12th floor. Kaya mo ito Shane Mysti Roquel. Wala ka namang hirap at sakit na dinanas na hindi mo kinaya. Isa lang naman ang hindi mo kinaya, ang pag kawala niya. Hay nako Shane! Ngayon mo pa ba iisipin 'yan? Kung kailan nasa alanganin ka na naman.7:30 am na at saktong nasa 12 floor na ako. Napaka tahimik. Malamang, office hours na. Naka yuko at hingal na hingal ako habang naka hawak sa tuhod ko ng makarating ako sa floor ko."Another late employee, but worst you're.... 32
Shane Mysti Roquel (POV)♪ Even if the stars and moon collide,I never want you back into my life,You can take your words and all your lies,Ooh ooh ooh... I really don't careOoh ooh ooh... I really don't care ♪Nagising ako dahil sa tunog ng alarm ko. Pinatay ko naman agad ito at sabay na umunat habang naghihikab. Tapos na din ang 1 week leave ko na wala man lang akong napala bukod sa pamamalagi rito sa apartment ko. Sumaya nga ako kasama ang mga bugok na kaibigan ko ng isang linggo pero panandalian lang naman.Tumayo na ako mula sa kama at nagsimulang mag asikaso para pumasok sa trabaho.Masaya nga pero hindi naman pang habang buhay. Sabagay, lahat naman ng kasayahan may hangganan at may kaakibat na pighati at kalungkutan.Ang hirap pala talagang mag move on. Lalo na kung ang kakalimutan mo ay ang taong bumuo ng buhay mo, ang nagbibigay saya sayo at ang tao na hanggang ngayon ay mahal mo.Dahil sa mga isipin kong iyon ay hindi ko na namalayang tumutulo na pala ang mga luha sa mata
Shane Mysti Roquel (POV)Hindi ko alam kung gaano katagal ba ang pagtatalo ng dalawa ng dahil lang sa hotdog. Buti na lang at bumalik galing kung saan si Carla at may bitbit na sandamakmak na Jolly hotdog. Ayun, tumigil rin ang dalawa. Laking pasasalamat ko talaga at bumalik si Carla. Buti pa siya bumalik samantalang 'yung iba, umalis na nga ng walang pasabi hindi na rin bumalik."Pero curios talaga ako," biglang usal ni Estella out of nowhere. Natigilan tuloy ako sa ginawa kong pag pe- pedicure ng kuko ko. Bigla kase naglabas si Carla ng mga cutics kanina at kesa ma out of place ako sa kanila. Naki linis na rin ako ng mga kuko ko."Parati ka namang curious, girl. Alaws na bago," segunda ni Carla sabay irap nito at flip ng imaginary long hair niya."Loka loka! Napapaisip lang kasi ako kung sino ba 'yung mga lalaking nag aagawan sa ating dilag na si Mysti. 'Di ba kayo nagtataka? Parang may something?" pahayag pa ni Estella at nangalumbaba sa harapan ko.Umiling-iling ako ng pati sina S
Shane Mysti Roque (POV)"Are you happy, Wife?"Naiiyak ako. Ginawa niya talaga 'to para sa akin. After two months of being together ngayon lang siya nag-effort para makasama ako.He made a dinner date na siya mismo ang nag set up. May balloons na may pictures naming dalawa, tapos nagpe- play 'yung favorite song namin na MINAMAHAL by: Sarah Geronimo."Gina.. Sniff... Ginawa .. Sniff.. mo talaga to.... Sniff…" umiiyak na sabi ko sa kanya. He then hugged me. "Shhh! Don't cry. I want you to be happy. Please smile, wife." Pagsusumamo niya na lalong nagpa-iyam sa akin. It's been 8 weeks since we've been together."I love you, Zeke. Thank you for everything.""Misty, gising ka na ba?""Girl, nandito kami. Ano ba nang yayari sa'yo?"Minulat ko ang mga mata ko at nabungaran ko sila Estella, Shaira at Carla na naka-upo sa gilid ng kama ko."Anong nangyari?" takhang tanong ko. Agad ko ding pahid sa mga luha sa mata ko. Bakit ako umiiyak? Why? Dahil ba sa panaginip ko? Nagpa- flash back na nam
"Emeged girl... Masakit... Aw aw aw/""Easy, Carla. Malapit na!""Wait for me! Eto na!""Aray! Naiipit ako!" hiyaw ko. Habang sila, patuloy sa pag hawak sa akin. At pilit na sinusuot sa akin 'yung damit na kulang sa tela."Ipasok mo kase 'yan, Carla.""Jeske lord nemen oh! It's so sikip nemen.""Bilisan mo kase.""Eto na nga!""Emeged done na me!"Pawis na pawis ako ng matapos sila. Ehem! Don't get us wrong. Binibihisan lang nila ako ng sapilitan.Ang sakit ng likod ko ka inis! Agad nila akong inalaayan upang makatayo. Pakiramdam ko binugbog ako."Emeged girl! You are so pretty like me," tili ni Carla at hinampas pa ako. Naka busangot na hinimas ko 'yung balikat ko na hinampas niya. Nag peace sign lang siya at nag flying kiss pa."So whats next?" tanong ni Estella. Sabay tingin sa akin mula ulo hanggang paa na waring isa siyang high-tech na scanner. Jusko! Hindi ko gusto ang susunod na magaganap. Kinukutuban ako ng masama."The last…," malumanay na bulalas ni Shaira habang nasa kabila
I am Shane Mysti Roquel. Twenty- two years old. I'm a half british and half filipino. 'Yung Mom ko ang British at 'yung Dad ko naman ang Filipino.Gusto ko lang ikwento sa inyo ang nangyari sa buhay ko. Though, masakit 'man at masaklap pero wala naman akong magagawa. Ang naka- tadhanang mangyari ay mangyayari kahit na iwasan ko man.Kung pwede nga lang ibalik ang nakaraan kung saan walang problema baka matagal ko ng ginawa at baka hindi ganito masalimuot ang buhay ko ngayon.Sa buong buhay ko naging masaya ako nung mga panahong kasama ko pa ang pamilya ko at ang mga kaibigan ko. Halos hindi ko na nga matandaan kung kailan 'ang huli na naging masaya ako. Until trials and disaster came into our life.I was once a very happy girl, pero hindi na ngayon. When I lost my Mom and Dad my life changed. Then it continues, when all my friends are gone. I thought I could count on them when I'm down but the truth is I can't and I couldn't.Mom died when I was thirteen years old dahil sa panganganak