KABANATA 14

CARINA CHERYL'S POV

RAMDAM ko ang hirap sa paghinga ng mas lalo pang lumapit sa akin ang tatlong lalaki, pasimple kong inilibot ang aking mga mata sa paligid ngunit malayo ang mga tao sa kung saan ako naroroon, ang iba ay nagtatawiran patungo sa kabilang kalsada at ang iba naman ay papasakay sa sari-sarili nilang mga sasakyan.

"E-excuse me, I have to go." Pinilit kong hindi mautal habang nagsasalita, ang aking paningin ay nananatili lamang na nakatingin sa baba kaya kita ko ang bahagyang panginginig ng aking tuhod.

"Mukhang mag-isa ka miss ahh. Gusto mo bang samahan ka muna namin?" Lalong lumakas ang kabog ng dibdib ko, ang paghinga ko ay biglang bumigat, at ang tanging nasa isip ko na lamang ay kung paano makatakas.

"N-no, I-I'm so sorry I have to go." Pag-uul it ko at lumiko para lagpasan sila ngunit agad na hinigit ng isang lalaki ang aking braso at hinila papalapit sa kanila.

'No, don't panic Cheryl, you can escape these three. Just calm down.'  Pilit na pinapakalma ko ang aking sarili.

Muli kong inilibot ang aking tingi, nagbabakasakali na may kahit isang tao lamang na dadaan patungo dito sa direksyon ko. At laking pasasalamat ko ng may lalaki akong nakitang naglalakad sa daan papunta sa kinaroronan ko.

"Kuya," I said as if I'm begging.

Nagkaroon ako ng pagkakataon na makawala sa kamay ng tatlong lalaking may masamang balak sa akin ng tumigil sa unahan ko ang lalaking nakita kong naglalakad kanina.

Tumingin ako dito gamit ang nagpapasalamat na tingin bago kumaripas ng takbo papalayo sa lugar na yun. Ang kaninang hawak kong iced tea ay nabitawan ko na pala ng hindi ko namamalayan. Muntik na 'rin akong matumba dahil sa kakatakbo dahil ramdam ko na 'rin ang panginginig ng aking mga tuhod.

Nang tatawid na ako ng kalsada, hindi ko napansing naka red light pa pala ang traffic light at bawal pang tumawid ngunit hindi ko iyon pinansin, patuloy ako sa pagtakbo at hindi inalintana ang sunod-sunod na pag busina ng iba't-ibang sasakyan dahil sa basta-bastang pagtawid ko. Ilang sandali pa ay narating ko na ang bukana ng kompanya ni Radcliff.

Hinihingal na pumasok ako dito at lakad-takbong tinungo ko si Manong Guard na nagtatakang nakatingin sa akin.

"Ma'am Carina,ayos lang po ba kayo?" 

"I-is R-Radcliff already there?" Nauutal na anas ko. Nakita ko naman ang sunod-sunod na pagtango nito bago nagsalita.

"Kanina pa po siya nasa office, Ma'am." He said. Nanghihina naman akong napatango.

Nabaling ang atensyon ko ng makita ko ang isang empleyado ni Radcliff na parang may kausap sa telepono.

"She's here, and it seemed like she's very scared, sir." Hindi ko masyadong naintindihan ang iwinika nito dahil medyo malayo ito sa kinaroroonan ko.

Nang makabawi ng hangin ay lakad-takbo kong tinungo ang elevator. Unti-unti nang namumuo ang luhang kanina ko pa pinipigilan, unti-unting nanghina ng tuluyan ang mga tuhod ko kaya unti-unti 'rin akong napaupo sa sahig ng elevator. 

Nang bumukas ang pinto ng elevetor ay agaran akong tumayo kahit nanghihina pa at nilakad-takbo ang daan tungo sa opisina ni Radcliff. Nang malapit na ako sa pinto ay bigla itong bumukas at iniluwa nito si Radcliff na bakas sa mukha ang pag-aalala.

Mas lalo ko pang binilisan ang aking paglalakad at ng malapit na ako sa kanya ay dinamba ko siya ng yakap bago isinubsob ang aking mukha sa kanyang dibdib. Ang mga luhang namumuo kanina pa ay bigla na lang tumulo, ang takot na kanina ay namutawi sa buong pagkatao ko ay bigla na lang nawala ng maramdaman ko ang biglang pag yakap nito sa akin ng mahigpit at ang pag haplos nito sa aking buhok.

"What happened?" Maya-maya'y wika nito.

Patuloy lang ako sa pag-iyak ng maramdam ko na umangat ang aking katawan at namalayan ko na lang na binuhat ako ni Radcliff patungo sa loob ng opisina. 

Naramdaman kong umupo ito sa sofa habang ako ay naka-kandong paharap sa kanya. Pinanatili ko pa 'rin na nakasubsob ang aking mukha sa matitipuno niyang dibdib, dahil sa patuloy pa 'rin ang pag-agos ng aking mga luha.

"I'm asking you, Cheryl. What happened?" Madiin ngunit may halong pag-aalalang wika nito.

"I-I was cornered by three men near the cafe." Kinakabahang wika ko. I know what will happen next kaya pasimpleng tinakpan ko ang aking tenga.

"What!?" He screamed.

"I told you yesterday that I'll fetch you but you said you don't want to because you have something to do and I allow you. Look what happened? You've been cornered!? Cheryl!" Pag sesermon nito, hindi ko napigilan ang pag hikbi ko dahil sa sinigawan niya ako.

"Oh sh*t! I'm so sorry I didn't mean to shout at you, I'm sorry. Are you okay? Natandaan mo ba mukha ng mga gagong yun? Did they touch you, ha? Love?" Sunod-sunod na wika nito.

"Nang bigla akong hinigit nung lalaki, may biglang dumaan sa gawi namin na isang lalaki din, and that was my cue to leave, I run as fast as I could just to leave that place."

"I'll hunt them." Mariing saad nito na ikinatingin ko sa kanya. Ang panga nito ay nakaigting at puno ng galit ang mababakas sa kanyang mga mata. 

Ang kabang nararamdaman ko kanina ay biglang bumalik ngunit sa pagkakataong ito ay si Radcliff na ang dahilan.

I know how cruel he is when he's mad, and the worst part of it is that I am involved in why he is mad right now.

"N-no, no, don't seek for them, I'm fine now, nothing bad happens," I said nervously as I look him in the eye.

"And if something happened, huh? Paano kung may nangyari sayo doon, while I'm here sitting pretty and clueless." Mahina ngunit may riin ang bawat salitang banggit nito.

"I'm sorry," Mahinang usal ko at napayuko na lamang.

"You'll be staying with me. I'll come with you later, get your things and move to my house, that's final."

Marahang naka-awang ang bibig na tumingin ako dito. Is he serious? I'm going to stay with him under one roof? 

 "You're joking, right?" Pagak pa akong natawa ngunit agad ding nawala ng seryoso niyang ibaling ang tiningin sa akin.

"Who's said I'm joking? Do I look like I'm joking, Carina Cheryl?"