Pagmamahal na walang iwanan, pagmamahal kung saan nagsumpaang hindi ka pababayaan, marami mang pagsubok ang dumaan, mananatiling ikaw ang laman, mananatiling ikaw ang sinisigaw at tanging sayo lamang may pagtingin ang pusong simula palang ay pag-aari mo na at hindi nino man. ‘Pinakawalan na kita noon, hinding-hindi ko na hahayaang maulit pa ‘yun.’
View MoreKABANATA 15CARINA CHERYL'S POVTAHIMIK na nakatingin ako sa labas ng bintana ng kotse. Kasalukuyan naming tinatahak ang daan patungo sa bahay upang kuhanin ang mga gamit ko. Hindi nga talaga nagbibiro si Radcliff sa sinabi niya kanina na sa bahay na niya ako titira.I sighed when we reached my house gate."Go get your things, baby. I'm going to talk to your parents." Saad ni Radcliff habang inaalalayan akong bumaba sa sasakyan. Inakay ako nito papasok sa entrance ng bahay, agad kaming sinalubong ng mga nakangiting mga kasambahay kaya wala akong nagawa kundi ngumiti din pabalik.Nagdadabog na umakyat ako sa hagdan at nilagpasan siya. Agad kung binuksan ang pinto ng aking silid at padabog itong isinara."He really has the guts, argh!" Inis na usal ko habang kinukuha ang maleta sa walk in closet ko. "Porke't close pa rin sila nina Mom and Dad without me knowing papaalisin niy
CARINA CHERYL'S POV RAMDAMko ang hirap sa paghinga ng mas lalo pang lumapit sa akin ang tatlong lalaki, pasimple kong inilibot ang aking mga mata sa paligid ngunit malayo ang mga tao sa kung saan ako naroroon, ang iba ay nagtatawiran patungo sa kabilang kalsada at ang iba naman ay papasakay sa sari-sarili nilang mga sasakyan. "E-excuse me, I have to go." Pinilit kong hindi mautal habang nagsasalita, ang aking paningin ay nananatili lamang na nakatingin sa baba kaya kita ko ang bahagyang panginginig ng aking tuhod. "Mukhang mag-isa ka miss ahh. Gusto mo bang samahan ka muna namin?" Lalong lumakas ang kabog ng dibdib ko, ang paghinga ko ay biglang bumigat, at ang tanging nasa isip ko na lamang ay kung paano makatakas.
KABANATA 13 CARINA CHERYL'S POV MAAGAakong nagising dahil na rin sa may dadaanan pa ako bago pumasok sa opisina. Pagkatapos kong gawin ang mga dapat gawin ay bumaba na ako ng hagdan. Nadatnan ko sina Mom, and Dad na abala sa kusina. "Good morning Mom, Dad." "Good morning, Princess. Take a sit, the breakfast is ready." Nagkatinginan ang mga magulang ko dahil sa sabay silang nagsalita at tugmang-tugma pa ang sinabi nila. Bahagya silang natawa na sinabayan ko na rin. "Mom, Dad, hindi ko po dadalhin yung kotse ko ngayon, mag co-commute na lang po ako, may dadaanan pa po kasi ako eh, baka magkaroon ng traffic at ma-late
KABANATA 12 CARINA CHERYL'S POV NAIWANako sa may bukana ng gate habang gulat at nagtatakang nakatingin sa mga magulang ko at kay Radcliff. "Hey! Come here, love." Tinig ni Radcliff na nakapagpagising sa diwa ko. Dali-dali akong naglakad patungo sa direksyon nila at bahagyang lumapit kila mommy. "Am I missing something?" Nakita ko ang bahagyang pag ngiwi ng mga magulang ko at ang lalong pag ngisi ni Radcliff. "What do you mean?" Pagmamaang-maangan ng kupal na lalaking nasa harap ko, sarap sampalin ng mukha. But in the other hand huwag na lang sayang ng kagwapuhan kung sas
KABANATA 11 CARINA CHERYL'S POV PILITkong hinihigpitan ang pagkakayapos sa kanya upang kahit papaano ay tuluyan na siyang kumalma. "What's wrong?" Pinapanatili ko ring kalmado ang boses ko kahit pa sobrang kaba na ang nararamdaman ko, bahagya kong nilingon ang kanyang kamao at mas lalong dumoble ang takot na nararamdaman ko ng patuloy na umagos ang dugo mula rito. Napapitlag ako ng biglang kumulog at unti-unting pumatak ang tubig mula sa langit. "Let's go inside, please?" Hindi ko napigilan ang hikbing kumawala sa akin kaya't alam kong narinig iyon ni Radcliff kaya't agad itong lumingon sa akin.
KABANATA 10 CARINA CHERYL'S POV NAPAKALAWAKng ngiti sa aking labi ng tuluyan ng gumaan ang aking pakiramdam, dahil ang sakit na matagal ko ng dinadala ay unti-unti ng nababawasan, ang sugat sa puso ko ay unti-unti ng naghihilom. "You wanna go somewhere?" Napabalik ako sa reyalidad mula sa malalim na pag-iisip ng biglang magtanong ang lalaking kailan man ay hindi ko tinigilang mahalin. Bakas sa mga mata nito ang kasiyahan kaya't bahagya akong ngumiti. "No, I wanna spend this day with you but I don't want to go outside, I'm feeling lazy." Napag-usapan 'rin
CARINA CHERYL'S POV PILITkong iminulat ang mabigat na talukap ng aking mga mata, ngunit agad ko ding ipinikit muli ng masilaw ako dahil sa sinag ng araw na tumatagos sa bintana dahil sa nakaawang na kurtina. Nang makapag-adjust sa liwanag ay nagmulat muli ako, agad akong nagtaka ng hindi pamilyar ang lugar na kinalalagyan ko. What happened? Where the hell am I? Nakaramdam din ako ng sakit ng ulo na para bang binibiyak ito, argh, hang over. Hawak ang aking sentido nilibot ko ang aking tingin sa buong silid, light grey ang kulay ng pader at kulay puti naman ang kisame, masasabi kong napakaganda ng buong silid, dahil na rin sa napakalawak nito at halatang mamahalin ang mga gamit. Napatingin ako sa side table at nangunot ang aking noo ng may makita ako doong litrato, isang litrato ko nung panahong nag-aaral pa ako bilang senior high school student. Nasaan ba talaga ako? Nasag
CARINA CHERYL'S POVLOUDmusic and a very crowded place. That's how I describe the place where am I right now. Yes, I am at a bar. Sabi kasi ni Olivia ay dito daw kami magkita-kita.After what happened earlier nakaramdam ako ng konting awa kay Radcliff. Seeing him hurt because my friends hate him, I can also feel the pain. What's the meaning of this? Do I still love him? Oh come on Carina Cheryl Jones, don't fool yourself, you love him, and it hasn't disappeared or changed.Yeah right, I admit I love Radcliff so much to the point that even though he left me hanging years ago, I still love him, yes, I hate him for leaving me, but it doesn't change the fact that I love him, I still love him."Carina!" Sigaw ng isang pamilyar na boses na nagpabalik sa akin sa malalim na pag-iisip."Hi, Oliv! Hi Tejay!"I smiled at them then kissed them on the cheek and tell them to sit on the chair."So, le
CARINA CHERYL'S POVISANGaraw na ang nakakalipas simula ng ma-ospital ako, at ngayon ay tinatahak kong muli ang daan patungo sa pinagtatrabahuhan ko, I don't want to go back there but I need to.As I arrive at the building's parking lot, I immediately park my car in a parking space, then head my way to my boss's office.Hindi ko alam kung ako lang ba ngunit ramdam ko ang mapanuring titig ng mga empleyado ng kompanyang ito, isinawalang bahala ko na lamang at nagpatuloy muli sa paglalakad.Nang makarating ako sa pinakamataas na palapag ay tahimik kong tinahak ang daan patungo sa bungad ng opisina ng taong hindi ko hiniling na muling makita.I understand his reason, but it still hurts, masakit pa rin, sariwa pa din yung sugat na naiwan kahit pa limang taon na ang nakakalipas. Maybe I can forgive him, but not now, not now.Ilang sandali pa ay nakarating na ako sa may pinto, nagtaka pa ako
CARINA CHERYL'S POVABALAkaming mga senior high student sa pag-aayos ng sari-sariling booth. Intramurals kasi ngayon kaya naatasan kaming gumawa nito. Kahit nakakapagod ay hindi kami nagreklamo. Graduatin na din naman kami eh."Carina, paabot naman nung thumbtack sa lamesa, natatanggal kasi sa pagkakadikit tong kurtina eh." Saad ng bestfriend kong abala sa pagkakabit ng kurtina sa booth namin.Photo booth yung napili naming gawin dahil napansin naming wala pang gumagawa nito."Shaina, bakit parang andaming naka civilian? Diba dapat naka-uniform pa rin kahit intrams?" Nagtatakang baling ko dito habang inaabot ang hinihingi nitong thumtacks....
Comments