CARINA CHERYL'S POV
LOUD music and a very crowded place. That's how I describe the place where am I right now. Yes, I am at a bar. Sabi kasi ni Olivia ay dito daw kami magkita-kita.
After what happened earlier nakaramdam ako ng konting awa kay Radcliff. Seeing him hurt because my friends hate him, I can also feel the pain. What's the meaning of this? Do I still love him? Oh come on Carina Cheryl Jones, don't fool yourself, you love him, and it hasn't disappeared or changed.
Yeah right, I admit I love Radcliff so much to the point that even though he left me hanging years ago, I still love him, yes, I hate him for leaving me, but it doesn't change the fact that I love him, I still love him.
"Carina!" Sigaw ng isang pamilyar na boses na nagpabalik sa akin sa malalim na pag-iisip.
"Hi, Oliv! Hi Tejay!"
I smiled at them then kissed them on the cheek and tell them to sit on the chair.
"So, let's talk about what we've seen earlier my dear best friend, what's the meaning of that?"
"He explained." I said in a moderate voice para marinig nila dahil medyo may kalakasan ang musika sa loob ng bar.
"You believe?" Parang nang-iinsulto ang tono nito sapagkat sinabi niya ito ng hindi patanong, para bang sigurado siya dito.
I slowly nodded.
"He explained everything Olivia, he explained why he left me years ago, nasaktan ako noon sobra, pero ng malaman ko yung dahilan niya mas nasaktan ako hindi para sa sarili ko, mas nasaktan ako para sa kanya." I said before handing the bottle of beer, agad ko itong tinungga na agad kong pinagsisihan dahil dumaloy ang kakaibang init mula sa aking lalamunan patungo sa aking tiyan.
"What did he said? What is his reason? You know na botong-boto ako sa kanya noon pa, but I just hate him since he left you, pero sige papakinggan ko ang sasabihin mo para malinis ang pangalan niya sa paningin ko."
"Hazel Montemayor," panimula ko na agad na ikinakunot ng noo nila.
"Wait, Hazel? That bitch?" Malditang saad ni Olivia na agad namang sinuway ni Tejay.
"Your mouth babe," Tejay said that made me laugh a little.
"Hazel blackmailed Radcliff. You know how dangerous Hazel's family is, na kahit gaano pa kayaman ang pamilya naming dalawa ni Radcliff hindi namin sila kaya, kasi kami lumalaban ng patas, habang sila hindi. That girl blackmailed Radcliff that she's going to kill me kapag hindi ako iniwan ni Cliff, that's why he choose to let me go rather than killed."
"Omg! All this time hinusgahan ko yung Williams na yun? Pero ginawa niya lang naman pala ang bagay na yun para sa kaligtasan mo! Goshh! Pinagmukha ko pa siyang kawawa kanina sa restaurant!" Nag-he-hesterical na saad ni Olivia. Tipid akong ngumiti bago muling nagsalita.
"He's asking for another chance. He's asking for a second ch-"
"Forgive him already! Omg! Team RylCliff pa rin ako noh!" Olivia shouted. Team RylCliff? Wait, what?
"RylCliff?" I uttered at naguguluhang tumingin sa kanya.
"Oh best, it's a combination of Cheryl and Radcliff." She said with her chin up as if she's proud.
Agad kong natakpan ng isa kong kamay ang aking bibig at gulat na napatingin sa kanilang dalawa. Tejay just shrugged then take a sip in his vodka.
"What's the matter?"
"I am working at RylCliff company!" I shout then unconsciously drink my beer straight from the bottle in just one blink.
"So it means, pinangalan ni Radcliff Williams ang kompanyang pinaghirapan niya sa pinaghalong pangalan niyo? You're so lucky! He loves you so damn much." She exclaimed.
Nanatili akong tahimik at bumukas ulit ng panibagong beer kahit pa nakakaramdam na ako ng pagkahilo.
"So what's your plan Carina? Are you going to give him a chance? Oh dear, please give him another chance, sabi ko na nga ba eh hindi ka iiwan nun ng walang dahilan, kaya yun yung manok ko para sayo." She playfully said and drink her beer also. Agad siyang sinuway ni Tejay ng inisang tungga niya din ang beer.
"I don't know." Mahinang sabi ko sapat lang para marinig nila kahit pa may napakalakas na musikang nakapailanlang. Muli akong uminom at malalim na nag-isip.
"Give him a chance Carina. I know him, I know Williams, he loves you so much. Saksi ako ng paghihirap na dinanas mo ng mawala siya sayo, pero hindi natin alam ang hirap na dinanas niya ng mas pinili niyang mawala ka sa piling niya kapalit ng kaligtasan mo." Tejay seriously uttered.
Should I give him a chance? Paano kung iwan niya ako ulit?
"What if he'll leave me again?" Hindi ko alam na naisatinig ko pala iyon.
"Take the risk, paano mo malalaman kung hindi mo susubukan, sa ngayon ikaw naman yung lumaban para sa kanya, dahil inilaban ka na niya noon, mas pinili ka niyang mabuhay kahit wala siya, kaysa sa manganib ka habang nasa piling niya. Don't wait for the time that he'll feel tired of chasing you. Huwag mong hayaang dumating yung araw na mapagod na siya kakapaliwanag sayo, na dumating yung araw na tuluyan ka na niyang iiwan dahil kung patuloy mo siyang iiwasan, ipaparamdam mo sa kanya ang pakiramdam na parang ayaw mong nandito siya sa buhay mo."
Hindi ko alam pero tinamaan ako sa bawat salitang inilalabas ng bibig ni Tejay, minsan lang siya mag seryoso, at alam kong kapag nagsalita siya ng seryoso, tinitimbang niya muna ang sitwasyon.
Inubos ko ang laman ng panibagong beer na binuksan ko bago muling nag-isip.
"Babe is right, Carina. Handa ka bang makita siyang mapagod kakahabol sayo?" Napailing agad ako sa tanong nito.
"'Yun naman pala eh, then forget about what happened, learn to listen and hear him up."
Mabagal akong tumango-tango at muling nagbukas ng alak at tinungga iyon ng tinungga hanggang sa hindi ko na alam kung ilan na ang nainom ko.
"I love him, I love him so much," I said as a tear escaped my eyes.
Napatingin ako sa nag-aalalang mukha ng dalawa kong kaibigan sa harap ko kahit pa nanlalabo na ang paningin ko dahil sa luha at may tama na din ako ng alak.
"Hey, stop crying, paano ka na niyan uuwi? Kanina ka pa namin pinipigilan sa pag tungga ng alak pero hindi ka mapigil." Olivia said softly the caressed my cheek.
"I wanna see him, I wanna be with him," I said while sobbing. Inilapag ko ang cellphone at pouch na hawak ko sa table namin, sumandal na din ako sa upuan ko at tumingala bago mariing pumikit. I know lasing na ako, but I don't care.
"Babe, what should we do to her? Hindi natin siya pwedeng ihatid sa bahay nila, mapapagalitan tayo nila tita, hindi ko din alam kung saan ang condo niyan kasi hindi sinasabi sa akin simula nung bumili siya ng bagong condo." Narinig kong bulong ni Oliv.
"Get her phone, call him." I also heard Tejay muttered.
"Hello?"
"Sorry did I wake you up? This is Olivia- Yes, we are here at ***** bar, she's ahm, she's totally drunk and I don't know what to do with her."
"No, no. We just have a hangout, wait why am I explaining? Just help me with her, she's crying nonstop, Mygodd!"
Rinig kong saad ni Olivia na para bang may kausap. Pilit kong iminulat ang aking mga mata at nakita ko siyang may hawak na telepono na agad niyang inilapag sa mesa ng makitang nakabukas na ang mata ko. It's my phone.
Mahigit labing dalampong minuto pa akong nakaupo hanggang sa napagdesisyunan ko ng tumayo at umuwi.
"I'm going," I said then get my things, akmang tatayo ako ngunit agad akong nahilo at muling napa upo sa couch na inuukopa ko.
"Just hang in there, Carina. We'll just wait for someone."
"No Tejay, I really need to go, may trabaho pa ako bukas."
Muli kong sinubukan ang pagtayo ngunit sa ikalawang pagkakataon ay muli na naman akong natumba, ngunit sa pagkakataong ito ay may umalalay na sa akin, ramdam ko ang maingat na paghawak nito sa bewang ko, maging sa braso.
"Hey, you're drunk." A man with a soft voice said that makes my heart, beat fast. That voice, that voice is from the man I love.
"I'm glad your here Williams, ikaw na bahala sa bestfriend ko ha? Pagkakatiwalaan na kitang muli ngayon, pero oras na saktan mong muli ang kaibigan ko, hinding-hindi mo na makukuha ang tiwala ko, at maging ang kaibigan ko, kung kailangan ko siyang ilayo sayo para hindi mo na siya saktan ulit gagawin ko, tandaan mo yan." Olivia said to the man at my back.
"I'm not going to hurt her again Olivia, thank you for informing me about her whereabouts." Seryosong saad ni Radcliff at pinalibot niya ang kanyang matitipunong braso sa bewang ko. Narinig ko ang pagtayo nina Olivia at Tejay.
"Una na kami, Carina, take care okay? You'll be going with Radcliff ha? I know you both need time to talk. Radcliff Williams, I trust you, take care of her. Let's go, babe."
"Sige pare, una na kami, paki-alagaan na lang si Carina ha? Kanina ka pa hinahanap niyan." Malokong saad ni Tejay sa huling sinabi. Agad na uminit ang mukha ko ng marinig kong mahinang natawa si Radcliff sa likod ko.
"Let's go? Bakit ka ba kasi nag lasing, hmm?" Radcliff whisper in my ear then guided me to walk.
"Don't leave me," I said or should I say beg ng akayin ako nito papasok sa sasakyan niya.
"I won't, I won't leave you again, I promise." He said then kissed my forehead at ikinabit ang seatbelt sa akin bago isinara ang pinto ng front seat para umikot patungo sa driver's seat at mag simulang magmaneho.
Hindi ko na napigilang isara ang mata ko dahil na rin sa antok at tama ng alak at idagdag pa ang katahimikan.
"Cheryl..."
Huling narinig ko bago ako lamunin ng kadiliman.
CARINA CHERYL'S POV PILITkong iminulat ang mabigat na talukap ng aking mga mata, ngunit agad ko ding ipinikit muli ng masilaw ako dahil sa sinag ng araw na tumatagos sa bintana dahil sa nakaawang na kurtina. Nang makapag-adjust sa liwanag ay nagmulat muli ako, agad akong nagtaka ng hindi pamilyar ang lugar na kinalalagyan ko. What happened? Where the hell am I? Nakaramdam din ako ng sakit ng ulo na para bang binibiyak ito, argh, hang over. Hawak ang aking sentido nilibot ko ang aking tingin sa buong silid, light grey ang kulay ng pader at kulay puti naman ang kisame, masasabi kong napakaganda ng buong silid, dahil na rin sa napakalawak nito at halatang mamahalin ang mga gamit. Napatingin ako sa side table at nangunot ang aking noo ng may makita ako doong litrato, isang litrato ko nung panahong nag-aaral pa ako bilang senior high school student. Nasaan ba talaga ako? Nasag
KABANATA 10 CARINA CHERYL'S POV NAPAKALAWAKng ngiti sa aking labi ng tuluyan ng gumaan ang aking pakiramdam, dahil ang sakit na matagal ko ng dinadala ay unti-unti ng nababawasan, ang sugat sa puso ko ay unti-unti ng naghihilom. "You wanna go somewhere?" Napabalik ako sa reyalidad mula sa malalim na pag-iisip ng biglang magtanong ang lalaking kailan man ay hindi ko tinigilang mahalin. Bakas sa mga mata nito ang kasiyahan kaya't bahagya akong ngumiti. "No, I wanna spend this day with you but I don't want to go outside, I'm feeling lazy." Napag-usapan 'rin
KABANATA 11 CARINA CHERYL'S POV PILITkong hinihigpitan ang pagkakayapos sa kanya upang kahit papaano ay tuluyan na siyang kumalma. "What's wrong?" Pinapanatili ko ring kalmado ang boses ko kahit pa sobrang kaba na ang nararamdaman ko, bahagya kong nilingon ang kanyang kamao at mas lalong dumoble ang takot na nararamdaman ko ng patuloy na umagos ang dugo mula rito. Napapitlag ako ng biglang kumulog at unti-unting pumatak ang tubig mula sa langit. "Let's go inside, please?" Hindi ko napigilan ang hikbing kumawala sa akin kaya't alam kong narinig iyon ni Radcliff kaya't agad itong lumingon sa akin.
KABANATA 12 CARINA CHERYL'S POV NAIWANako sa may bukana ng gate habang gulat at nagtatakang nakatingin sa mga magulang ko at kay Radcliff. "Hey! Come here, love." Tinig ni Radcliff na nakapagpagising sa diwa ko. Dali-dali akong naglakad patungo sa direksyon nila at bahagyang lumapit kila mommy. "Am I missing something?" Nakita ko ang bahagyang pag ngiwi ng mga magulang ko at ang lalong pag ngisi ni Radcliff. "What do you mean?" Pagmamaang-maangan ng kupal na lalaking nasa harap ko, sarap sampalin ng mukha. But in the other hand huwag na lang sayang ng kagwapuhan kung sas
KABANATA 13 CARINA CHERYL'S POV MAAGAakong nagising dahil na rin sa may dadaanan pa ako bago pumasok sa opisina. Pagkatapos kong gawin ang mga dapat gawin ay bumaba na ako ng hagdan. Nadatnan ko sina Mom, and Dad na abala sa kusina. "Good morning Mom, Dad." "Good morning, Princess. Take a sit, the breakfast is ready." Nagkatinginan ang mga magulang ko dahil sa sabay silang nagsalita at tugmang-tugma pa ang sinabi nila. Bahagya silang natawa na sinabayan ko na rin. "Mom, Dad, hindi ko po dadalhin yung kotse ko ngayon, mag co-commute na lang po ako, may dadaanan pa po kasi ako eh, baka magkaroon ng traffic at ma-late
CARINA CHERYL'S POV RAMDAMko ang hirap sa paghinga ng mas lalo pang lumapit sa akin ang tatlong lalaki, pasimple kong inilibot ang aking mga mata sa paligid ngunit malayo ang mga tao sa kung saan ako naroroon, ang iba ay nagtatawiran patungo sa kabilang kalsada at ang iba naman ay papasakay sa sari-sarili nilang mga sasakyan. "E-excuse me, I have to go." Pinilit kong hindi mautal habang nagsasalita, ang aking paningin ay nananatili lamang na nakatingin sa baba kaya kita ko ang bahagyang panginginig ng aking tuhod. "Mukhang mag-isa ka miss ahh. Gusto mo bang samahan ka muna namin?" Lalong lumakas ang kabog ng dibdib ko, ang paghinga ko ay biglang bumigat, at ang tanging nasa isip ko na lamang ay kung paano makatakas.
KABANATA 15CARINA CHERYL'S POVTAHIMIK na nakatingin ako sa labas ng bintana ng kotse. Kasalukuyan naming tinatahak ang daan patungo sa bahay upang kuhanin ang mga gamit ko. Hindi nga talaga nagbibiro si Radcliff sa sinabi niya kanina na sa bahay na niya ako titira.I sighed when we reached my house gate."Go get your things, baby. I'm going to talk to your parents." Saad ni Radcliff habang inaalalayan akong bumaba sa sasakyan. Inakay ako nito papasok sa entrance ng bahay, agad kaming sinalubong ng mga nakangiting mga kasambahay kaya wala akong nagawa kundi ngumiti din pabalik.Nagdadabog na umakyat ako sa hagdan at nilagpasan siya. Agad kung binuksan ang pinto ng aking silid at padabog itong isinara."He really has the guts, argh!" Inis na usal ko habang kinukuha ang maleta sa walk in closet ko. "Porke't close pa rin sila nina Mom and Dad without me knowing papaalisin niy
CARINA CHERYL'S POVABALAkaming mga senior high student sa pag-aayos ng sari-sariling booth. Intramurals kasi ngayon kaya naatasan kaming gumawa nito. Kahit nakakapagod ay hindi kami nagreklamo. Graduatin na din naman kami eh."Carina, paabot naman nung thumbtack sa lamesa, natatanggal kasi sa pagkakadikit tong kurtina eh." Saad ng bestfriend kong abala sa pagkakabit ng kurtina sa booth namin.Photo booth yung napili naming gawin dahil napansin naming wala pang gumagawa nito."Shaina, bakit parang andaming naka civilian? Diba dapat naka-uniform pa rin kahit intrams?" Nagtatakang baling ko dito habang inaabot ang hinihingi nitong thumtacks.
KABANATA 15CARINA CHERYL'S POVTAHIMIK na nakatingin ako sa labas ng bintana ng kotse. Kasalukuyan naming tinatahak ang daan patungo sa bahay upang kuhanin ang mga gamit ko. Hindi nga talaga nagbibiro si Radcliff sa sinabi niya kanina na sa bahay na niya ako titira.I sighed when we reached my house gate."Go get your things, baby. I'm going to talk to your parents." Saad ni Radcliff habang inaalalayan akong bumaba sa sasakyan. Inakay ako nito papasok sa entrance ng bahay, agad kaming sinalubong ng mga nakangiting mga kasambahay kaya wala akong nagawa kundi ngumiti din pabalik.Nagdadabog na umakyat ako sa hagdan at nilagpasan siya. Agad kung binuksan ang pinto ng aking silid at padabog itong isinara."He really has the guts, argh!" Inis na usal ko habang kinukuha ang maleta sa walk in closet ko. "Porke't close pa rin sila nina Mom and Dad without me knowing papaalisin niy
CARINA CHERYL'S POV RAMDAMko ang hirap sa paghinga ng mas lalo pang lumapit sa akin ang tatlong lalaki, pasimple kong inilibot ang aking mga mata sa paligid ngunit malayo ang mga tao sa kung saan ako naroroon, ang iba ay nagtatawiran patungo sa kabilang kalsada at ang iba naman ay papasakay sa sari-sarili nilang mga sasakyan. "E-excuse me, I have to go." Pinilit kong hindi mautal habang nagsasalita, ang aking paningin ay nananatili lamang na nakatingin sa baba kaya kita ko ang bahagyang panginginig ng aking tuhod. "Mukhang mag-isa ka miss ahh. Gusto mo bang samahan ka muna namin?" Lalong lumakas ang kabog ng dibdib ko, ang paghinga ko ay biglang bumigat, at ang tanging nasa isip ko na lamang ay kung paano makatakas.
KABANATA 13 CARINA CHERYL'S POV MAAGAakong nagising dahil na rin sa may dadaanan pa ako bago pumasok sa opisina. Pagkatapos kong gawin ang mga dapat gawin ay bumaba na ako ng hagdan. Nadatnan ko sina Mom, and Dad na abala sa kusina. "Good morning Mom, Dad." "Good morning, Princess. Take a sit, the breakfast is ready." Nagkatinginan ang mga magulang ko dahil sa sabay silang nagsalita at tugmang-tugma pa ang sinabi nila. Bahagya silang natawa na sinabayan ko na rin. "Mom, Dad, hindi ko po dadalhin yung kotse ko ngayon, mag co-commute na lang po ako, may dadaanan pa po kasi ako eh, baka magkaroon ng traffic at ma-late
KABANATA 12 CARINA CHERYL'S POV NAIWANako sa may bukana ng gate habang gulat at nagtatakang nakatingin sa mga magulang ko at kay Radcliff. "Hey! Come here, love." Tinig ni Radcliff na nakapagpagising sa diwa ko. Dali-dali akong naglakad patungo sa direksyon nila at bahagyang lumapit kila mommy. "Am I missing something?" Nakita ko ang bahagyang pag ngiwi ng mga magulang ko at ang lalong pag ngisi ni Radcliff. "What do you mean?" Pagmamaang-maangan ng kupal na lalaking nasa harap ko, sarap sampalin ng mukha. But in the other hand huwag na lang sayang ng kagwapuhan kung sas
KABANATA 11 CARINA CHERYL'S POV PILITkong hinihigpitan ang pagkakayapos sa kanya upang kahit papaano ay tuluyan na siyang kumalma. "What's wrong?" Pinapanatili ko ring kalmado ang boses ko kahit pa sobrang kaba na ang nararamdaman ko, bahagya kong nilingon ang kanyang kamao at mas lalong dumoble ang takot na nararamdaman ko ng patuloy na umagos ang dugo mula rito. Napapitlag ako ng biglang kumulog at unti-unting pumatak ang tubig mula sa langit. "Let's go inside, please?" Hindi ko napigilan ang hikbing kumawala sa akin kaya't alam kong narinig iyon ni Radcliff kaya't agad itong lumingon sa akin.
KABANATA 10 CARINA CHERYL'S POV NAPAKALAWAKng ngiti sa aking labi ng tuluyan ng gumaan ang aking pakiramdam, dahil ang sakit na matagal ko ng dinadala ay unti-unti ng nababawasan, ang sugat sa puso ko ay unti-unti ng naghihilom. "You wanna go somewhere?" Napabalik ako sa reyalidad mula sa malalim na pag-iisip ng biglang magtanong ang lalaking kailan man ay hindi ko tinigilang mahalin. Bakas sa mga mata nito ang kasiyahan kaya't bahagya akong ngumiti. "No, I wanna spend this day with you but I don't want to go outside, I'm feeling lazy." Napag-usapan 'rin
CARINA CHERYL'S POV PILITkong iminulat ang mabigat na talukap ng aking mga mata, ngunit agad ko ding ipinikit muli ng masilaw ako dahil sa sinag ng araw na tumatagos sa bintana dahil sa nakaawang na kurtina. Nang makapag-adjust sa liwanag ay nagmulat muli ako, agad akong nagtaka ng hindi pamilyar ang lugar na kinalalagyan ko. What happened? Where the hell am I? Nakaramdam din ako ng sakit ng ulo na para bang binibiyak ito, argh, hang over. Hawak ang aking sentido nilibot ko ang aking tingin sa buong silid, light grey ang kulay ng pader at kulay puti naman ang kisame, masasabi kong napakaganda ng buong silid, dahil na rin sa napakalawak nito at halatang mamahalin ang mga gamit. Napatingin ako sa side table at nangunot ang aking noo ng may makita ako doong litrato, isang litrato ko nung panahong nag-aaral pa ako bilang senior high school student. Nasaan ba talaga ako? Nasag
CARINA CHERYL'S POVLOUDmusic and a very crowded place. That's how I describe the place where am I right now. Yes, I am at a bar. Sabi kasi ni Olivia ay dito daw kami magkita-kita.After what happened earlier nakaramdam ako ng konting awa kay Radcliff. Seeing him hurt because my friends hate him, I can also feel the pain. What's the meaning of this? Do I still love him? Oh come on Carina Cheryl Jones, don't fool yourself, you love him, and it hasn't disappeared or changed.Yeah right, I admit I love Radcliff so much to the point that even though he left me hanging years ago, I still love him, yes, I hate him for leaving me, but it doesn't change the fact that I love him, I still love him."Carina!" Sigaw ng isang pamilyar na boses na nagpabalik sa akin sa malalim na pag-iisip."Hi, Oliv! Hi Tejay!"I smiled at them then kissed them on the cheek and tell them to sit on the chair."So, le
CARINA CHERYL'S POVISANGaraw na ang nakakalipas simula ng ma-ospital ako, at ngayon ay tinatahak kong muli ang daan patungo sa pinagtatrabahuhan ko, I don't want to go back there but I need to.As I arrive at the building's parking lot, I immediately park my car in a parking space, then head my way to my boss's office.Hindi ko alam kung ako lang ba ngunit ramdam ko ang mapanuring titig ng mga empleyado ng kompanyang ito, isinawalang bahala ko na lamang at nagpatuloy muli sa paglalakad.Nang makarating ako sa pinakamataas na palapag ay tahimik kong tinahak ang daan patungo sa bungad ng opisina ng taong hindi ko hiniling na muling makita.I understand his reason, but it still hurts, masakit pa rin, sariwa pa din yung sugat na naiwan kahit pa limang taon na ang nakakalipas. Maybe I can forgive him, but not now, not now.Ilang sandali pa ay nakarating na ako sa may pinto, nagtaka pa ako