CARINA CHERYL'S POV
"Carina! Hurry up, baka ma-late ka sa first day of work mo!" Rinig kong sigaw ni Mommy mula sa kusina.
"I'm almost done, Mom!" Pasigaw na saad ko bago dali-daling kinuha ang bag na dadalhin ko sa trabaho.
Habang pababa ng hagdan ay nakasalubong ko pa si Daddy na nakangiti akong sinulyapan.
"Morning, Dad!" Masiglang bati ko bago ito halikan sa pisngi.
"Morning, my princess." Malambing na bati nito pabalik na ikina-ngiti ko.
"Ang tagal kumilos ng mag-amang toh, bilisan niyo na d'yan at baka maging traffic na ang daan papunta sa mga opisina ninyo!" Sermon ni Mommy na ikinatawa lang namin ni Daddy.
"Mommy, bakit ko pa kailangang mag trabaho sa ibang kompanya kung pwede namang sa company na lang natin, ni hindi mo sinasabi sakin kung sinong magiging boss ko." Nakangusong tanong ko dito habang sumusubo ng bacon.
"Kailangan mo munang pag-aralan ang mga kailangan gawin sa isang kompanya, Carina. Nilagay kita sa ibang kompanya upang mahasa ang kakayahan mo, dahil sa oras na ikaw na ang hahawak ng kompanyang itinayo namin ng Daddy mo, hindi na kami mag-aalala sayo." Pag papaliwanag ng aking ina na ikinatango ko na lang.
It's been almost 5 years, maraming nangyari, nakapagtapos na ako ng pag-aaral. At ngayon nga'y magtatrabaho na ako sa isang kompanyang hindi ko alam kung sino ang may-ari. Si Mommy kasi ang siyang nagpasok sa akin sa kompanyang iyon.
About Olivia? Oh, she's happy and in love right now. Sabi ko na nga ba't sila ng kaibigan naming si Tejay ang magkakatuluyan.
Sa loob ng limang taon, ang daming naganap, ang daming masasaya't malulungkot na nangyari. Marami akong naranasan, naranasan kong mahirapan, mag mahal, at masaktan.
Dahil sa loob ng limang taon na yun, naranasan kong madurog dahil sa salitang pagmamahal.
Napabalik lamang ako sa reyalidad ng biglang tumikhim si Dad.
"Sasabay ka ba sa akin anak, or you'll drive your car?" Tanong nito.
"I'll drive my car Dad, baka ma-late ka pa for work kapag hinatid mo ako,"
"I gotta go, bye my dear parents," I said and kiss them on the cheeks.
"Take care!" Sabay nilang sabi bago ako makalabas ng pinto. Muli ko silang nilingon at matamis na ngumiti.
Nang tuluyang makasakay sa sasakyan ay agad ko nang binuksan ang makina at umalis na.
Binuksan ko pa ang radyo upang makinig ng musika at hindi ko namalayang napapasabay na pala ako sa kanta.
Ilang sandali pa ay nakarating na ako sa harap ng napakalaking building na may nakasulat na 'RylCliff Corporation' nagtataka nga ako kung bakit RylCliff? Apelyido ata ng owner? Napaka-private na tao naman kasi ng magiging boss ko eh.
Naglakad na ako patungo sa entrance ng building kung saan agad akong binati ng guard na may ngiti sa labi.
"Magandang araw po, Ma'am." Binati ko naman ito pabalik bago naglakad muli.
Lumapit ako sa babaeng nasa may entrance para mag tanong kung saan ang opisina ng CEO.
"Good morning, miss. I just wanna ask, where's the CEO's office?" Magalang na tanong ko. Nabaling naman ang tingin nito sa akin na galing sa monitor.
"Good morning Ma'am. The CEO's office is located on the 50th floor. Do you have any appointments, Ma'am?"
"I'm the new secretary of the CEO, I'm Carina Cheryl Jones." Pakilala ko rito. Nakita ko ang pagdaan ng pagkagulat sa kanyang ekspresyon na isinawalang bahala ko naman.
"Oh, I'm sorry Ma'am, I didn't recognize you. You can proceed to the top floor, Sir Cliff is expecting you." She said that makes me nod.
"Thank you." Sabi ko bago tumungo sa elevator. I pressed the 50th number in the elevator and patiently wait until I reach the top.
Pagkalabas ko ng elevator ay namangha ako sapagkat isang room lang talaga ang nandito, so it means na ang buong floor na ito ay nakalaan lamang para sa CEO.
"Hi Ma'am, are you Carina Cheryl Jones? I'm Ma. Ellaine Torres, I'm from the accounting department. Sir Cliff has been waiting for you for a while now." The lady wearing an office uniform said.
"Yes, where's the door to his office?"
"I'll lead the way Ma'am, just follow me." Matamis ang ngiti sa kanyang labi bago ako iginiya patungo sa pinto ng opisina.
She knocked thrice before opening the door. Pagkabukas na pagkabukas ng pinto ay agad kong inilibot ang namamanghang mata sa buong opisina. Huli na ng mapagtanto ko na tinitingnan na pala ako ni Ellaine.
"I'm so sorry, I was just amazed at the ambiance of the office." I shyly said.
"Ehem, welcome to RylCliff corporation, Cheryl." Saad ng isang baritonong boses na nagpapako sa akin kung saan ako nakatayo.
'Sana nagkakamali lang ako.' Saad ko sa aking sarili bago unti-unting ibinaling ang tingin sa lalaking prenteng naka-upo sa kanyang swivel chair.
Mariin ako nitong tiningnan bago ibinaling ang tingin kay Ellaine na parang sinasabing maaari na kami nitong iwan.
Sa sobrang pagkabigla ay napabalik lang ako sa reyalidad ng marinig ang pagsara ng pinto.
"It's nice to finally meet you again, baby." Malalim na boses na saad nito.
"Cliff..." Mahinang sabi ko ngunit hindi ito nakatakas sa pandinig niya.
"I'm sorry-" Nang marinig ko ang sasabihin niya ay nagsalita na ako upang pigilan ako.
"Where's my table, Sir? Can I start my work now?" I said and look at him in the eye. Tinatagan ko ang sarili kong tingan siya sa mata na parang wala lang. At nagpapasalamat din ako sa sarili ko dahil hindi ako nautal habang nagsasalita.
Nakita ko ang pagkagat nito sa ibabang labi at mariing ipinikit ang mga mata.
"Your table is over there," turo nito sa isang side ng kanyang malaking opisina kung saan may isa pang office table. "And you can start now." Dagdag pa niya na nakaiwas ang tingin at tinalikuran ako.
"Wait, 'diba dapat nasa labas ako ng office mo? Para kapag may naghanap sayo, I can ask them if may appointment sila? The secretary's office is usually outside the boss's office, Sir." Magalang na untag ko.
Naghintay pa ako ng ilang minuto upang marinig ang sagot niya ngunit hindi na ito nagsalita pa, kaya naglakad na lamang ako patungo sa table na tinuro niya.
Ilang sandali pa matapos kong ayusin ang mga gamit ko sa table ay nagsalita na ang magaling kong boss.
"What's my schedule for today, Cheryl?" He coldly said while still looking at the screen of his laptop.
Agad ko namang dinampot ang journal notebook na nasa ibabaw ng mesa ko at lumapit sa kanya.
"You have a lunch meeting with Mr. Hashimita. At 2:00 pm you're going to visit the lot in Makati where you will build a new company. After that, babalik na po kayo dito at pipirma ng mga papeles galing sa iba't-ibang departamento." I said while reading the schedule in my journal notebook.
"That's all?" He said that makes me look at him. Nabigla ako ng makitang ang dalawang siko nito ay nakapatog na sa mesa at nakapatong ang baba nito sa kanyang magkasaklop na kamay habang matiim na tinitingnan ako.
"Yes, Sir."
"You will join me at the lunch meeting, as well as in Makati City." Napipilitan akong tumango rito. Akala ko hindi ko siya makakasama ng matagal ngayong araw, tsk.
CARINA CHERYL'S POV"SIR, we have to go to the said restaurant, Mr. Hashimata will arrive there soon," I said after walking closer to his table.Tumingin ito saglit sa direksyon ko bago dinampot ang kanyang cellphone at may kung anong tinipa roon bago ilagay sa kanyang bandang tenga."Hello, Manong Bert, prepare the car." Yun lamang ang sinabi nito sa kabilang linya bago ibinaba ang tawag."Get your things, we're going." Baling nito sa akin na agad ko namang sinunod.Bumaba kami ng building na walang nagsasalita. Parang kaninang pagpasok ko sa opisina ay kung umasta siya ay parang close kami, tapos ngayon 'ni hindi man lang bumubuka
CARINA CHERYL'S POVPILITkong iminulat ang aking mga mata, puting kisame ang sumalubong sa akin. Pinikit kong muli ang aking mga mata dahil nabigla ito at nasilaw sa liwanag na nanggagaling sa ilaw maging ng sinag ng araw na tumatagos sa bintana ng silid."Hey," a baritone voice said and gently hold my hand."Are you okay? Do you need anything?" He added then stood up.Tumingin ako sa paligid at napagtanto kong nasa isa akong hospital bed."What happened?" Namamalat na untag ko."Are you hungry?" Saad nito na binalewala ang tanong ko. Bahagya akong umiling at pinilit ang sariling maupo.Kita ko ang mga konting galos sa iba't-ibang parte ng aking katawan.'Ano bang nangyari?'Ang natatandaan ko ay may isang boses na tumawag sa pangalan ko bago ako kainin ng kadiliman."If you're wondering why you end up lying in that bed. You're hi
CARINA CHERYL'S POVMATAPOSng mainit naming sagutan ay umalis ako sa opisina niya na tanging wallet ang dala, tutal lunch break na din naman, kakain nalang ako sa canteen ng building. Nakahinga lang ako ng maluwag ng tahimik akong makasakay sa elevator.Pagkarating sa canteen ay mga mangilan-ngilang empleyado ang bumati sa akin na nginitian ko na lang. Wala ako sa mood para makipag-usap."Ate, isang rice nga po tsaka isang adobo." Saad ko sa tindera sa canteen. Madali lang naman niya itong ibinigay sa akin kaya naglakad na ako pagkatapos kong ibigay yung bayad. Buti na lang may isang bakanteng mesa pa sa may bandang gitna.Nang makaupo ay sinimulan ko na agad ang pagkain
CARINA CHERYL'S POV I met Radcliff when I was in my senior high school days. FLASHBACK ABALAkaming mga senior high student sa pag-aayos ng sari-sariling booth. Intramurals kasi ngayon kaya naatasan kaming gumawa nito. Kahit nakakapagod ay hindi kami nagreklamo. Graduatin na din naman kami eh. "Carina, paabot naman nung thumbtack sa lamesa, natatanggal kasi sa pagkakadikit tong kurtina eh." Saad ng bestfriend kong abala sa pagkakabit ng kurtina sa booth namin. Photo booth yung napili naming gawin dahil napansin naming wala pang gumagawa nito. "Shaina, ba
CARINA CHERYL'S POVNAGISINGna ramdam ang bigat ng aking mga mata, pagkauwi ko galing sa lugar na nagpakalma sa akin kahapon ay dumiretso ako ng uwi sa bahay at nagkulong lang sa kwarto. Buong mag damag akong umiyak.Ang sakit pa rin pala.Napatingin ako sa orasan sa tabi ng higaan ko, napabalikwas ako ng makitang malapit na mag alas otso."Late na ako!" Sigaw ko at lakad-takbong nagtungo sa banyo. Ilang minuto lang ang iginugol ko sa pagliligo at pagbihis. Naglagay na din ako ng light make up at agad na dinampot ang bag ko at ilang papeles na kailangan sa trabaho.Ayoko pa sanang pumasok dahil ayaw ko pa siyang makita n
CARINA CHERYL'S POVISANGaraw na ang nakakalipas simula ng ma-ospital ako, at ngayon ay tinatahak kong muli ang daan patungo sa pinagtatrabahuhan ko, I don't want to go back there but I need to.As I arrive at the building's parking lot, I immediately park my car in a parking space, then head my way to my boss's office.Hindi ko alam kung ako lang ba ngunit ramdam ko ang mapanuring titig ng mga empleyado ng kompanyang ito, isinawalang bahala ko na lamang at nagpatuloy muli sa paglalakad.Nang makarating ako sa pinakamataas na palapag ay tahimik kong tinahak ang daan patungo sa bungad ng opisina ng taong hindi ko hiniling na muling makita.I understand his reason, but it still hurts, masakit pa rin, sariwa pa din yung sugat na naiwan kahit pa limang taon na ang nakakalipas. Maybe I can forgive him, but not now, not now.Ilang sandali pa ay nakarating na ako sa may pinto, nagtaka pa ako
CARINA CHERYL'S POVLOUDmusic and a very crowded place. That's how I describe the place where am I right now. Yes, I am at a bar. Sabi kasi ni Olivia ay dito daw kami magkita-kita.After what happened earlier nakaramdam ako ng konting awa kay Radcliff. Seeing him hurt because my friends hate him, I can also feel the pain. What's the meaning of this? Do I still love him? Oh come on Carina Cheryl Jones, don't fool yourself, you love him, and it hasn't disappeared or changed.Yeah right, I admit I love Radcliff so much to the point that even though he left me hanging years ago, I still love him, yes, I hate him for leaving me, but it doesn't change the fact that I love him, I still love him."Carina!" Sigaw ng isang pamilyar na boses na nagpabalik sa akin sa malalim na pag-iisip."Hi, Oliv! Hi Tejay!"I smiled at them then kissed them on the cheek and tell them to sit on the chair."So, le
CARINA CHERYL'S POV PILITkong iminulat ang mabigat na talukap ng aking mga mata, ngunit agad ko ding ipinikit muli ng masilaw ako dahil sa sinag ng araw na tumatagos sa bintana dahil sa nakaawang na kurtina. Nang makapag-adjust sa liwanag ay nagmulat muli ako, agad akong nagtaka ng hindi pamilyar ang lugar na kinalalagyan ko. What happened? Where the hell am I? Nakaramdam din ako ng sakit ng ulo na para bang binibiyak ito, argh, hang over. Hawak ang aking sentido nilibot ko ang aking tingin sa buong silid, light grey ang kulay ng pader at kulay puti naman ang kisame, masasabi kong napakaganda ng buong silid, dahil na rin sa napakalawak nito at halatang mamahalin ang mga gamit. Napatingin ako sa side table at nangunot ang aking noo ng may makita ako doong litrato, isang litrato ko nung panahong nag-aaral pa ako bilang senior high school student. Nasaan ba talaga ako? Nasag
KABANATA 15CARINA CHERYL'S POVTAHIMIK na nakatingin ako sa labas ng bintana ng kotse. Kasalukuyan naming tinatahak ang daan patungo sa bahay upang kuhanin ang mga gamit ko. Hindi nga talaga nagbibiro si Radcliff sa sinabi niya kanina na sa bahay na niya ako titira.I sighed when we reached my house gate."Go get your things, baby. I'm going to talk to your parents." Saad ni Radcliff habang inaalalayan akong bumaba sa sasakyan. Inakay ako nito papasok sa entrance ng bahay, agad kaming sinalubong ng mga nakangiting mga kasambahay kaya wala akong nagawa kundi ngumiti din pabalik.Nagdadabog na umakyat ako sa hagdan at nilagpasan siya. Agad kung binuksan ang pinto ng aking silid at padabog itong isinara."He really has the guts, argh!" Inis na usal ko habang kinukuha ang maleta sa walk in closet ko. "Porke't close pa rin sila nina Mom and Dad without me knowing papaalisin niy
CARINA CHERYL'S POV RAMDAMko ang hirap sa paghinga ng mas lalo pang lumapit sa akin ang tatlong lalaki, pasimple kong inilibot ang aking mga mata sa paligid ngunit malayo ang mga tao sa kung saan ako naroroon, ang iba ay nagtatawiran patungo sa kabilang kalsada at ang iba naman ay papasakay sa sari-sarili nilang mga sasakyan. "E-excuse me, I have to go." Pinilit kong hindi mautal habang nagsasalita, ang aking paningin ay nananatili lamang na nakatingin sa baba kaya kita ko ang bahagyang panginginig ng aking tuhod. "Mukhang mag-isa ka miss ahh. Gusto mo bang samahan ka muna namin?" Lalong lumakas ang kabog ng dibdib ko, ang paghinga ko ay biglang bumigat, at ang tanging nasa isip ko na lamang ay kung paano makatakas.
KABANATA 13 CARINA CHERYL'S POV MAAGAakong nagising dahil na rin sa may dadaanan pa ako bago pumasok sa opisina. Pagkatapos kong gawin ang mga dapat gawin ay bumaba na ako ng hagdan. Nadatnan ko sina Mom, and Dad na abala sa kusina. "Good morning Mom, Dad." "Good morning, Princess. Take a sit, the breakfast is ready." Nagkatinginan ang mga magulang ko dahil sa sabay silang nagsalita at tugmang-tugma pa ang sinabi nila. Bahagya silang natawa na sinabayan ko na rin. "Mom, Dad, hindi ko po dadalhin yung kotse ko ngayon, mag co-commute na lang po ako, may dadaanan pa po kasi ako eh, baka magkaroon ng traffic at ma-late
KABANATA 12 CARINA CHERYL'S POV NAIWANako sa may bukana ng gate habang gulat at nagtatakang nakatingin sa mga magulang ko at kay Radcliff. "Hey! Come here, love." Tinig ni Radcliff na nakapagpagising sa diwa ko. Dali-dali akong naglakad patungo sa direksyon nila at bahagyang lumapit kila mommy. "Am I missing something?" Nakita ko ang bahagyang pag ngiwi ng mga magulang ko at ang lalong pag ngisi ni Radcliff. "What do you mean?" Pagmamaang-maangan ng kupal na lalaking nasa harap ko, sarap sampalin ng mukha. But in the other hand huwag na lang sayang ng kagwapuhan kung sas
KABANATA 11 CARINA CHERYL'S POV PILITkong hinihigpitan ang pagkakayapos sa kanya upang kahit papaano ay tuluyan na siyang kumalma. "What's wrong?" Pinapanatili ko ring kalmado ang boses ko kahit pa sobrang kaba na ang nararamdaman ko, bahagya kong nilingon ang kanyang kamao at mas lalong dumoble ang takot na nararamdaman ko ng patuloy na umagos ang dugo mula rito. Napapitlag ako ng biglang kumulog at unti-unting pumatak ang tubig mula sa langit. "Let's go inside, please?" Hindi ko napigilan ang hikbing kumawala sa akin kaya't alam kong narinig iyon ni Radcliff kaya't agad itong lumingon sa akin.
KABANATA 10 CARINA CHERYL'S POV NAPAKALAWAKng ngiti sa aking labi ng tuluyan ng gumaan ang aking pakiramdam, dahil ang sakit na matagal ko ng dinadala ay unti-unti ng nababawasan, ang sugat sa puso ko ay unti-unti ng naghihilom. "You wanna go somewhere?" Napabalik ako sa reyalidad mula sa malalim na pag-iisip ng biglang magtanong ang lalaking kailan man ay hindi ko tinigilang mahalin. Bakas sa mga mata nito ang kasiyahan kaya't bahagya akong ngumiti. "No, I wanna spend this day with you but I don't want to go outside, I'm feeling lazy." Napag-usapan 'rin
CARINA CHERYL'S POV PILITkong iminulat ang mabigat na talukap ng aking mga mata, ngunit agad ko ding ipinikit muli ng masilaw ako dahil sa sinag ng araw na tumatagos sa bintana dahil sa nakaawang na kurtina. Nang makapag-adjust sa liwanag ay nagmulat muli ako, agad akong nagtaka ng hindi pamilyar ang lugar na kinalalagyan ko. What happened? Where the hell am I? Nakaramdam din ako ng sakit ng ulo na para bang binibiyak ito, argh, hang over. Hawak ang aking sentido nilibot ko ang aking tingin sa buong silid, light grey ang kulay ng pader at kulay puti naman ang kisame, masasabi kong napakaganda ng buong silid, dahil na rin sa napakalawak nito at halatang mamahalin ang mga gamit. Napatingin ako sa side table at nangunot ang aking noo ng may makita ako doong litrato, isang litrato ko nung panahong nag-aaral pa ako bilang senior high school student. Nasaan ba talaga ako? Nasag
CARINA CHERYL'S POVLOUDmusic and a very crowded place. That's how I describe the place where am I right now. Yes, I am at a bar. Sabi kasi ni Olivia ay dito daw kami magkita-kita.After what happened earlier nakaramdam ako ng konting awa kay Radcliff. Seeing him hurt because my friends hate him, I can also feel the pain. What's the meaning of this? Do I still love him? Oh come on Carina Cheryl Jones, don't fool yourself, you love him, and it hasn't disappeared or changed.Yeah right, I admit I love Radcliff so much to the point that even though he left me hanging years ago, I still love him, yes, I hate him for leaving me, but it doesn't change the fact that I love him, I still love him."Carina!" Sigaw ng isang pamilyar na boses na nagpabalik sa akin sa malalim na pag-iisip."Hi, Oliv! Hi Tejay!"I smiled at them then kissed them on the cheek and tell them to sit on the chair."So, le
CARINA CHERYL'S POVISANGaraw na ang nakakalipas simula ng ma-ospital ako, at ngayon ay tinatahak kong muli ang daan patungo sa pinagtatrabahuhan ko, I don't want to go back there but I need to.As I arrive at the building's parking lot, I immediately park my car in a parking space, then head my way to my boss's office.Hindi ko alam kung ako lang ba ngunit ramdam ko ang mapanuring titig ng mga empleyado ng kompanyang ito, isinawalang bahala ko na lamang at nagpatuloy muli sa paglalakad.Nang makarating ako sa pinakamataas na palapag ay tahimik kong tinahak ang daan patungo sa bungad ng opisina ng taong hindi ko hiniling na muling makita.I understand his reason, but it still hurts, masakit pa rin, sariwa pa din yung sugat na naiwan kahit pa limang taon na ang nakakalipas. Maybe I can forgive him, but not now, not now.Ilang sandali pa ay nakarating na ako sa may pinto, nagtaka pa ako