วันนี้วันศุกร์ไม่มีเรียนจ้าถึงทำภารกิจกับพี่วิณณ์ได้ยันเช้า พี่วิณณ์นะที่เช้าส่วนฉันหลับไปตั้งแต่ตอนไหนก็ไม่รู้ เรื่องอะไรหลายๆอย่างที่ผ่านมามันพิสูจน์ให้ฉันเห็นแล้วว่าพี่วิณณ์รักฉันแค่ไหน
"พี่วิณณ์คะ ธิชาขอโทษนะคะที่เคยไม่เชื่อใจพี่วิณณ์แล้วหนีพี่วิณณ์ไปโดยที่ไม่ฟังอะไรเลย" ฉันเอ่ยกับคนตรงหน้าอย่างรู้สึกผิดแล้วสวมกอดคนนอนข้างๆอย่างกลัวเขาจะหายไป
"พี่ไม่เคยโกรธธิชาเลยครับพี่เข้าใจทุกๆอย่างเลยครับ ตอนนี้เราก็เริ่มต้นใหม่กันแล้วอย่าไปคิดถึงอดีตเลยนะครับ" พี่วิณณ์พูดก่อนจะลูบหัวฉันอย่างปลอบโยน
"ธิชารู้สึกผิดแล้วก็รู้สึกเสียดายเวลามากๆเลยค่ะ ถ้าตอนนั้นไม่หนีไปตอนนี้เราคงได้ทำไรร่วมกันเยอะแยะเลยนะคะ" ฉันว่า
"ทำไมหนูไม่ลองคิดว่าเราห่างกันเพื่อพิสูจน์หัวใจหล่ะครับ พอมันถึงเวลาที่เหมาะสมเราก็กลับมาอยู่ด้วยกันแบบนี้ไงครับ" งื้อออออ ตกหลุมรักผู้ชายคนเดิมรอบที่ล้าน
"ก็จริงค่ะ ธิชาเรียนรู้จากอดีตแล้วก็ทำปัจจุบันให้ดีที่สุด พี่วิณณ์รอธิชาไหวนะคะ" ฉันถาม
"ให้รอนานแค่ไหนก็ได้ครับเพราะใจพี่เป็นของธิชาแค่คนเดียว ไม่ให้รอคนนี้ให้รอคนไหนหล่ะครับ" พูดจบก็ดึงแก้มฉันเล่นอย่างหมั่นเขี้ยว
จุ้บ ฉันจุ้บปากพี่วิณณ์เบาๆพอก่อนจะวิ่งเข้าห้องน้ำมาอาบน้ำ ไม่กล้าทำมากกว่าจุ้บกลัวพี่เขาไม่ไปทำงาน เห็นว่ามีประชุมตอนบ่ายสอง
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
"ขาาาาาาาาาาาา"
"หนูลืมผ้าเช็ดตัวนะคะพี่เอามาแขวนไว้ให้หน้าประตูนะครับ"
"ขอบคุณนะคะ"
เป็นไงหล่ะ เขินจนลืมผ้าเช็ดตัวอาการหนักแล้วนะธิชา สมงสมองจะอ๊องตั้งแต่อายุแค่นี้ไม่ได้ ฉันอาบน้ำแต่งตัวอย่างอารมณ์ดีก่อนจะเดินออกมาเจอท่านประธานบริษัทใส่สูทเต็มยศมีประชุมก็งี้แหละเนาะ
"ไปบริษัทกับพี่ไหมคะ" พี่วิณณ์ชวน
"ไม่อยากห่างหนูหล่ะสิ" ฉันแซว
"ใช่ครับ ไม่อยากห่างเลยสักวินาทีเดียว" ตอบตรงปายยยยยยย เขินไม่ไหวล้าวว
"งั้นหนูขอเปลี่ยนชุดก่อนนะคะ" แก้เขินด้วยการหนีไปตั้งหลักก่อน
ฉันก็เข้าไปรื้อค้นเจอเดรสสีดำเข้ารูปยาวประมาณเหนือเข่าสองสามเซ็นมาใส่ก่อนจะใส่เสื้อคลุมไปอีกชั้น รองเท้าส้นสูงพอประมาณให้ท่านประธานไม่อายใครก็พอเนาะ ก่อนจะเดินไปกินข้าวที่ท่านประธานทำไว้ให้ ดีขนาดนี้จะไปหาจากไหนอีกหล่ะค้าาาา
"พี่ว่าพี่ปฏิวัติตู้เสื้อผ้าหนูไปแล้วนะคะ" พี่วิณณ์มองชุดฉันก่อนจะยิ้มที่ทำฉันเสียวสันหลังเบาๆ
"แหงะ กูหนูแต่งตัวแบบนี้ละมั่นใจอ้ะ" เถียงหน่อยหน่อยเดียวจริงๆนะ
"พี่หวงอ้ะไม่อยากให้ใครเห็น" ตรงไป ตรงเกินไปค่ะ
"คนอื่นก็ได้แค่มองแต่คนได้ครอบครองคือพี่นะคะ" เอาใจเขาหน่อย
หลังจากกินข้าวล้างจานเสร็จฉันก็เดินตามผู้บริหารหนุ่มมาขึ้นรถไปทำงานกับพี่วิณณ์ครั้งแรกจะเป็นภาระพี่เขาไหมน้าาา ฉันจะเจอคนหมั่นไส้ไหมนะ แต่ช่างสิพี่วิณณ์เขาเลือกฉัน ฉันจะมีไรมาไม่มั่นใจเนาะ อย่าคิดมากได้แต่คุยกับตัวเองในใจ
"ธิชาเรียนให้จบไวๆสักสามปีได้ไหมครับ" พี่วิณณ์ถามขึ้นตอนที่เราอยู่บนรถ
"ทำไมคะ" ฉันถามอย่างงงๆ
"พี่อยากไปขอธิชามาเป็นเมียแบบเต็มตัวตอนนี้กลัวโดนข้อหาพรากผู้เยาว์" พี่เขาว่า
"ก็ไปขอกับแม่สิคะ มาขอกับธิชาทำไม" เฉไฉไปเรื่อยหวังว่าพี่เขาจะเข้าใจ
"งั้นพรุ่งนี้ไปบ้านธิชากัน เคยคุยแต่ในโทรศัพท์ไม่ได้เจอตัวเป็นๆสักที" พี่เขาพูด
"ก็ดีนะคะ ไม่ได้กลับบ้านนานแล้วเหมือนกัน" ฉันว่าก่อนจะซบหน้าลงที่แขนพี่เขาอย่างอ้อนๆ
"อย่าน่ารักมากได้ไหมครับ"
"ทำไมคะ"
"พี่รักจนไม่รู้จะหาความรักที่ไหนมาให้ธิชาได้แล้วเนี่ย" เอาไปสิบตลบจ้ะช็อตนี้ อยากกรี๊ดดังๆแก้เขินแต่ที่ทำได้คือซบหน้าลงกับท่อนแขนแข็งแกร่งของคนข้างๆหลบตาไม่กล้ามอง
"ถึงแล้วครับ" พี่วิณณ์พูดก่อนจะถอยรถเข้าซองอย่างชำนาญ
"งื้ออ หนูตื่นเต้น" ฉันพูดแค่นั้นก่อนจะลงรถจัดผมจัดชุดแล้วเดินตามท่านประธานไปในบริษัท แต่ไม่นานมือหนาก็มาคว้ามือฉันไปจับแล้วพาเดินไปข้างๆท่ามกลางสายตาและเสียงนินทา
"สวัสดีค่ะท่านประธาน"
"สวัสดีครับท่านประธาน"
"สวัสดีครับทุกคนทำงานเหนื่อยกันไหมครับ"
"ไม่เลยค่ะท่านประธาน นี่น้องสาวเหรอคะน่ารักจังเลยนะคะ" พี่พนักงานผู้หญิงคนนึงที่ดูท่าจะสนิทกับพี่วิณณ์พอควรถามขึ้น
"อ้อ ทุกคนครับ นี่ธิชา แฟนของผมคนที่ผมเคยแถลงข่าวหน่ะครับ" พี่วิณณ์แนะนำฉันให้ทุกคนรู้จัก ฉันก็ยกมือไหว้พี่ๆอย่างนอบน้อม เด็กดีต้องมีมารยาทนะคะ แต่มีสายตาของผู้หญิงบางคนที่ไม่พอใจส่งมาแต่ฉันก็แกล้งไม่เห็นแล้วฉีกยิ้มหวาน
"สวัสดีค่ะทุกคนฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ" ทำตัวให้น่ารักพี่ๆเขาจะได้เอ็นดู
"ผมขอตัวก่อนนะครับ" พี่เขาว่าก่อนจะเดินไปกดลิฟท์ไปชั้นบริหาร
"พี่วิณณ์ไม่มีเลขาเหรอคะ" ฉันถามอย่างแปลกใจที่ไม่เห็นเลขาพี่วิณณ์นั่งหน้าห้อง
"ตั้งแต่คนเก่าลาออกไปพี่ก็ไม่รับใครเข้ามาอีกเลยเพราะรอเด็กดืื้อคนนี้มาเป็นเลขาให้ไงคะ" พี่วิณณ์ตอบ
"แต่หนูยังเรียนไม่จบเลยน้าาาา" ฉันว่าเสียงยาว
"เรียนจบตอนไหนก็มาทำไงคะ ตำแหน่งนี้รอธิชาคนเดียวเลยนะ" งื้อออ น่ารัก น่าหยิก
"แล้วจัดการทุกอย่างคนเดียวแบบนี้ไม่เหนื่อยแย่เหรอคะ" อันนี้เป็นห่วงจริงๆ
"แค่มีธิชาอยู่ข้างๆพี่ก็หายเหนื่อยแล้วครับ" พี่เขาตอบก่อนจะก้มลงมาหอมแก้มฉันไปฟอด
ฟอด
"ชื่นใจจัง" ยังมีหน้ามาพูดอีก ฉันนี่เขินจนจะแทะโซฟาห้องทำงานเขาแล้ว
"พี่ไปประชุมประมาณชั่วโมงนึงอยากไปด้วยหรือจะนั่งเล่นรอในห้องนะคะ"
"นั่งเล่นค่ะ"
ก่อนจะคุยกันต่อสักพักพี่เขาก็เดินถือเอกสารไปประชุม ส่วนฉันก็นั่งเล่นโน่นเล่นนี่ไปเรื่อยๆ มีแอบสำรวจห้องทำงานพี่วิณณ์นิดหน่อย เขาถือว่าประสบความสำเร็จไวมากเลยนะ อายุ 25 กำลังจะ 26 แต่มีคอนโดที่สร้างเองลงทุนเองจัดการดูแลทุกอย่างถึง 30 กว่าที่ แถมยังไปซื้อหุ้นห้างสรรพสินค้าแห่งนึงมาอีก 35 เปอร์เซ็น จะเก่งไปไหนคะเนี่ย หล่อ รวย เพอร์เฟคขนาดนี้ไม่แปลกเลยที่ใครๆก็อยากเข้าหา แต่ตอนนี้ฉันก็เชื่อใจเขา และไม่ว่าจะเกิดเรื่องอะไรขึ้นฉันก็จะมั่นใจในตัวของคนที่ฉันรัก เพราะถ้าเราไม่รักกันมากพอเราคงไม่สามารถผ่านอะไรมาด้วยกันได้ อดีตสอนให้ฉันรู้ว่าความเชื่อใจต้องมาควบคู่กับความรัก แค่รักอย่างเดียวมันไม่พอ แล้วเมื่อเราโตขึ้นพอมองย้อนกลับไปมันก็จะตลกตัวเองหน่อยๆแหละ
.
.
.
.
วันเสาร์
เมื่อวานหลังจากพี่วิณณ์ประชุมเสร็จเราก็ไปกินข้าวดูหนังงุ้งงิ้งๆกันเหมือนคนจีบกันใหม่ๆแต่เราแทบจะไม่ต้องเรียนรู้หรือปรับตัวใดๆหากันเลยเพราะว่าพี่วิณณ์รู้ใจฉันที่สุดเหมือนที่ฉันก็รู้ใจพี่วิณณ์ที่สุด
"โอ๊ยยย ลูกแม่กลับบ้าน" ทันทีที่ก้าวเข้าบ้านนี่คือคำทักของแม่ดิฉันเองค่า
"สวัสดีค่า ธิชาคนเดิมเองค่าาาา" ฉันรีบวิ่งไปกอดออเซาะคุณแม่ทันที
"ตาวิณณ์มาด้วยเหรอลูก" แม่ฉันทักพี่วิณณ์
"สวัสดีครับ" พี่วิณณ์ไหว้อย่างนอบน้อม
"ไงไอเสือ ลูกพ่อดื้อมากไหม" พ่อฉันเดินมาตบไหล่ทักพี่วิณณ์อย่างคุ้นเคย
"ไม่ดื้อครับ ไม่ดื้อน้อยนะครับ ดื้อมากกกก" พี่วิณณ์ตอบแบบนั้นฉันเลยหันไปทำตาเขียวให้หนึ่งที
"55555 ดูแลน้องดีๆนะ พ่อฝากน้องด้วย" แหม่พ่อ ไม่หวงหน่อยเหรอนี่ลูกนะ
"ได้เลยครับพ่อ" นี่ก็ตอบรับเก่ง
"พ่อ หวงหนูหน่อยดิ" ฉันท้วง
"โอ๊ย หวงทำไม สมัยพ่อกับแม่ก็ยังงี้แหละ คู่กันแล้วมันไม่แคล้วกันหรอก" พ่อฉันว่า
"นั่นสิจะหวงทำไม โตขนาดนี้คิดเองตัดสินใจเองได้แล้วเนาะพ่อเนาะ" แม่ก็เอากับพ่อ
"ผมไม่สัญญานะครับว่าจะรักน้องแค่ไหน แต่ผมจะให้เวลาพิสูจน์ว่าผมรักและจริงใจกับน้องแค่ไหน" พี่วิณณ์พูดก่อนจะกุมมือฉันไว้
"แต่งเลยมั้ย" พ่อฉันแซวแหละ แซวเนาะ
"พ่อออออออออออ" ฉันรีบเรียกขัดพ่อก่อน
"ก็ดีนะครับเดี๋ยวผมให้แม่มาขอเลย" พี่วิณณ์ก็ไปบ้าจี้ตามพ่อ
"ใจเย็นๆกันนะคะ รอธิชาเรียนจบก่อนเนาะ" ฉันว่า
"แต่งแล้วก็เรียนได้ อย่าคิดเยอะดิ" พ่อฉันว่า
"พ่ออออออออออออ เผื่อให้หนูได้เลือกคนอื่นบ้างดิ" ฉันแกล้งว่า
"ถ้าจะเลือกคนอื่นมันเลือกไปนานแล้วมันไม่นั่งรอนอนรอเขาไปง้อหรอก อย่าคิดว่าพ่อไม่รู้" พ่อว่า
"หนูไม่คุยกับพ่อแล้ว" แล้วฉันก็สะบัดหน้าหนีพ่ออย่างงอนๆแต่พ่อหาสนใจไม่ไปคุยงุ้งๆงิ้งๆกับพี่วิณณ์เรียบร้อย
ขอบคุณฟ้าที่ส่งผู้ชายคนนี้มาให้ฉัน มันอาจจะมีอุปสรรคบ้างแต่ฉันกับพี่วิณณ์ก็ผ่านมันมาจนได้ นับจากนี้ต่อไปฉันจะทำทุกวันให้ดีที่สุด แล้วถ้าต้องจากกันฉันจะไม่มีอะไรให้เสียใจอีกเลย
ฉันกำลังเดินทางกลับมาประเทศไทยพร้อมกับ "เนตรดาว" หรือ "เนตร" เพื่อนสนิทของฉัน เราไปเรียนไฮสคูลด้วยกันที่อเมริกา ส่วนเหตุผลที่ไปหน่ะเหรอ อย่าไปถามถึงมันเลย มันเป็นความเฮงซวยช่วงนึงของชีวิตฉันเองแหละ ความเฮงซวยที่ฉันตั้งใจจะลืมมันไปให้หมด เรียกได้ว่าเหตุการณ์นั้นเป็นจุดเปลี่ยนของชีวิตฉันเลยก็ว่าได้ แต่ก็นะ ฉันหนีไปไกลข้ามทวีปก็แล้ว สุดท้ายฉันก็หยุดหลอกตัวเองไม่ได้ว่าฉันไม่เคยลืม"เขา"คนนั้น คนที่ตราตรึงในห้วงหัวใจของฉัน และคิดว่ามันจะตราตรึงแบบนี้ตลอดไป โชคดีนะที่มียัยเนตรไปด้วยฉันเลยไม่ค่อยบ้าเท่าไหร่ ที่หมายความว่ายังมีความบ้าอยู่บ้าง แต่ก็ไม่หนักมากอ่ะนะ ตอนนี้ฉันกับยัยเนตรตัดสินใจที่จะกลับมาประเทศไทยเพื่อเรียนต่อมหาวิทยาลัย มันเป็นการตัดสินใจที่ฉันเองก็ไม่รู้ว่าทำไมถึงตัดสินใจแบบนั้น จะว่าใช้เหตุผลก็ไม่ใช่ ใช้อารมณ์ก็ไม่เชิง แต่ไหนๆก็ทำแล้ว ฉันก็จะไปให้สุด และแน่นอนว่าเราสองคนสอบติดคณะบริหารธุรกิจ สาขาธุรกิจระหว่างประเทศ ภาคอินเตอร์ของมหาวิทยาลัย KT มหาวิทยาลัยอันดับหนึ่งของไทย ซึ่งถ้าไม่ใช่ที่นี่ ฉันก็ไม่เรียนแน่นอน ไม่ใช่ว่าหยิ่งยโสหรืออวดเก่งอะไร ด้วยอาชีพของฉัน การสร้างภาพ
แชะ"น้องธิชาเอียงซ้ายนิดนึงนะครับ" เสียงช่างภาพบอกตำแหน่งให้ฉันขยับ ซึ่งฉันก็ยินดีทำตามอย่างว่าง่ายแชะ"น้องธิชาครับจิกมาเลยครับ"เป็นช่างภาพที่บิ๊วเก่งมาก เอาวะธิชา สู้เขา เอาวิญญาณไก่ วิญญาณนก เข้าร่าง แล้วจิกให้กล้องแตกไปเลยแชะ"สวยครับ"ช่างภาพที่นี่เขาชมเก่งนะคะ ชมไม่หยุดเลย ชมจนฉันคิดว่าตัวเองมีีปีกเป็นนางฟ้าที่เทวดาถีบตกลงมาจากสวรรค์แล้วนะเนี่ยะแชะ"แบบนี้แหละครับ ดีเลยครับ"ไม่ว่าฉันจะทำท่าไหน โพสต์แบบไหน พี่ช่างภาพก็คือชมไม่หยุด ชมเก่ง บิ๊วเก่ง มืออาชีพสุด ฉันชอบทำงานกับคนแบบนี้แหละ ไม่ใช่เพราะเขาชมฉันนะ แต่เพราะเขาทำงานเป็นมืออาชีพ งานก็จะรันไว เสร็จไว ฉันก็จะพักไวยังไงหล่ะ บางกองที่ช่างภาพไม่มืออาชีพนะไม่อยากจะพูด ถ่ายเสร็จค่อยมาเช็ครูป โฟกัสไม่เข้าบ้าง ฉันยืนไม่ได้องศาบ้าง เบี้ยวบ้าง อะไรบ้าง ต้องมาถ่ายแก้ เสียเวลาสุดๆไปเลยแชะ"ว้าว เซ็กซี่มากครับน้องธิชา"ฉันตั้งใจที่จะทำหน้าเซ็กซี่ และใช้มือลูบไล้ร่างกายเพื่อเพิ่มความเซ็กซี่เข้าไปให้ตรงคอนเซ็ปท์ที่เจ้าของงานอยากได้ รับรองเลยว่าทุกรูปต้องสวย แซ่บ ถูกใจพี่เจ้าของงาน และต้องจ้างฉันซ้ำอย่างแน่นอนแชะ"เรียบร้อยครับน้องธิชา"
วันถ่ายแบบเครื่องประดับ WTวันนี้ฉันต้องมาทำงานอีกแล้ว เป็นงานที่เหมือนจะง่ายแต่ไม่ง่าย เหมือนจะยากแต่ไม่ยาก แต่สิ่งที่ทำให้ฉันรู้สึกแปลกๆก็คือลางสังหรณ์ ทุกคนเคยตาขวากระตุกรัวๆไหมคะ ตอนนี้มันกำลังเกิดกับธิชาคนนี้ค่ะทุกคน กระตุกมาตั้งแต่เมื่อคืน ยันตอนนี้จะ 7 โมงเช้าแล้ว ตอนแรกก็จะไม่คิดอะไร แต่วันนี้ฉันมีถ่ายแบบเครื่องประดับเซ็ทใหม่ของ WT แบรนด์ที่กำลังมาแรงระดับโลกเลยในตอนนี้ตอนฉันอยู่เมกาก็เคยไปร่วมงานอยู่ครั้งนึง ถือว่างานดีเงินดีเลยทีเดียวเชียวตืดดึ้ด ตืดดึ้ด เสียงโทรศัพท์ฉันเอง"สวัสดีค่ะ ธิชาพูดสายค่ะ"(เสร็จยังอ้ะ ฉันมาถึึงหน้าคอนโดแกแล้วเนี่ย) อ้าวยัยเนตรถึงแล้วเหรอเนี่ย"แปปนึง กำลังใส่รองเท้าแล้ว" ฉันโกหก(อย่ามาตอ แกยังไม่ได้อาบน้ำใช่ไหม) บอกแล้วว่ามันเพื่อนรักฉัน"ไม่ใช่ แค่ใกล้เคียง กำลังแต่งตัว" อันที่จริงพึ่งทาครีมเสร็จ คริคริ(เออให้ไว รอที่เดิม)"รับทราบเจ้าค่า"ติ้ดหลังจากวางสายยัยเนตรใส่เกียร์หมาสิ วิ่งสิวิ่งรออัลไลคะท่านผู้ชม ถ้ามันบ่นขึ้นมาสามวันไม่มีจบ ยาวกว่าพระเทศน์ก็ยัยเนตรบ่นนี่แหละค่าาาา...แฮก แฮก หอบเป็นหมาเลย ลิฟท์บ้ามาเสียไรวันนี้ฉันวิ่งตั้งแต่ชั้น
"อีชา ผู้คือดีย์" อีเนตรจีบปากจีบคอบอกฉันหลังจากที่เราดื่มกันมาสักพัก"หึ อ่อยเลยป้ะหล่ะ" ฉันแซวยัยเนตร"อย่าช้า" ยัยเนตรพูดพร้อมขยิบตาให้ฉันไม่รู้สิ ฉันแอบสังเกต และมีความรู้สึกเหมือนเนตรมันต้องการทำประชด หรือทำใส่ใครด้วยเลยอ่ะ แต่ฉันอาจจะคิดมากไปก็ได้แหละ ยัยเนตรมันบอกฉันตลอดว่าไม่มีแฟน ไม่มีคนคุย ไม่มีใครเลย ฉันก็เชื่อเพื่อนนะ แต่ก็แอบ เอ๊ะ อยู่ว่าเพื่อนสวย แซ่บ ขนาดนั้นจะไม่มีใครจริงๆเหรอ เนตรกับฉันค่อนข้างแตกต่างกัน ฉันจะเป็นคนหน้าดูแรง เหวี่ยง เฉี่ยว ดูไม่น่าทะนุถนอมเท่าไหร่ แต่เนตรจะเป็นคนที่ดูบอบบาง นุ่มนิ่ม น่าทะนุถนอม แต่บอกเลยว่าแซ่บลืมนะคะ และพวกฉันไม่ใสค่ะ ไสเดียวของพวกเราคือไสยาศาสตร์จ้า หน้างี้มูเตลูหนักมากนะคะฉันและยัยเนตรไม่ได้เดินตรงๆเพื่อเข้าหาเหยื่อแต่เราต่างโยกย้ายร่างกายอวดสะโพกอันกลมกลึง เอวที่คอดเป็นตัวเอส และหน้าอกที่พอดีตัวไปกับแสงสีและเสียงดนตรี ผับฉันนี่มันดีจริงๆเพลงที่เปิด แสงไฟสลัวๆแต่มองเห็นชัดเจน มันทำให้ฉันเซ็กซี่ขึ้นเป็นบ้า เราสองคนมักจะเล็งเหยื่อ แล้วทำให้เหยื่อรู้สึกอยากเข้ามาหาเรา และสุดท้ายเราก็เท ค่ะ เท ฉันกับเนตรไม่เคยไปต่อกับใครเลยสักครั้ง เ
"อีชา ผู้คือดีย์" อีเนตรจีบปากจีบคอบอกฉันหลังจากที่เราดื่มกันมาสักพัก"หึ อ่อยเลยป้ะหล่ะ" ฉันแซวยัยเนตร"อย่าช้า" ยัยเนตรพูดพร้อมขยิบตาให้ฉันไม่รู้สิ ฉันแอบสังเกต และมีความรู้สึกเหมือนเนตรมันต้องการทำประชด หรือทำใส่ใครด้วยเลยอ่ะ แต่ฉันอาจจะคิดมากไปก็ได้แหละ ยัยเนตรมันบอกฉันตลอดว่าไม่มีแฟน ไม่มีคนคุย ไม่มีใครเลย ฉันก็เชื่อเพื่อนนะ แต่ก็แอบ เอ๊ะ อยู่ว่าเพื่อนสวย แซ่บ ขนาดนั้นจะไม่มีใครจริงๆเหรอ เนตรกับฉันค่อนข้างแตกต่างกัน ฉันจะเป็นคนหน้าดูแรง เหวี่ยง เฉี่ยว ดูไม่น่าทะนุถนอมเท่าไหร่ แต่เนตรจะเป็นคนที่ดูบอบบาง นุ่มนิ่ม น่าทะนุถนอม แต่บอกเลยว่าแซ่บลืมนะคะ และพวกฉันไม่ใสค่ะ ไสเดียวของพวกเราคือไสยาศาสตร์จ้า หน้างี้มูเตลูหนักมากนะคะฉันและยัยเนตรไม่ได้เดินตรงๆเพื่อเข้าหาเหยื่อแต่เราต่างโยกย้ายร่างกายอวดสะโพกอันกลมกลึง เอวที่คอดเป็นตัวเอส และหน้าอกที่พอดีตัวไปกับแสงสีและเสียงดนตรี ผับฉันนี่มันดีจริงๆเพลงที่เปิด แสงไฟสลัวๆแต่มองเห็นชัดเจน มันทำให้ฉันเซ็กซี่ขึ้นเป็นบ้า เราสองคนมักจะเล็งเหยื่อ แล้วทำให้เหยื่อรู้สึกอยากเข้ามาหาเรา และสุดท้ายเราก็เท ค่ะ เท ฉันกับเนตรไม่เคยไปต่อกับใครเลยสักครั้ง เ
"ใจเย็นๆสิคะพี่ฟีล ไปอาบน้ำก่อนมั้ยคะจะได้สบายตัว ยังไงคืนนี้เราก็คงสนุกด้วยกันทั้งคืน" ฉันพูดพลางลูบไล้นิ้วไปตามแผงอกของพี่ฟีลหวังปลุกปั่นอารมณ์และหาทางเอาตัวรอดไปจากสถานการณ์ตรงนี้ อย่างน้อยตอนที่เขาอาบน้ำก็พอจะยื้อ จะซื้อเวลาให้ฉันได้อยู่บ้าง ไม่มากก็น้อย และฉันก็ภาวนาให้เหนื่อติดกับด้วยเถิด เพี้ยงงง"ได้สิครับแล้วน้องธิชาจะไปถูหลังให้พี่ไหมครับ" โอ๊ย ฉันเกลียดผู้ชายคนนี้ ถ้าพี่วิณณ์คือผู้ชายที่ฉันเกลียดอันดับ 1 พี่ฟีลคืออันดับ 2 ไปเลย สายตา น้ำเสียง ท่าทาง มันทำให้ใบหน้าของเขาที่จัดว่าดูดี กลายเป็นดูแย่ขึ้นมาทันที สายตาที่หื่นกระหายของเขา มันทำให้ฉันกลัวจนใจสั่น แต่ฉันก็ต้องพยายามแสดงออกไปว่าฉันยินดี"เดี๋ยวธิชารอเตรียมเซอไพร้ให้พี่ฟีลดีกว่าค่ะ" ฉันยิ้มหวานพร้อมผลักอกให้พี่ฟีลออกห่างตัว ซึ่งทักษะพวกนี้ฉันจำมาจากในละคร"หึ พี่จะรอเซอร์ไพรส์จากน้องธิชานะครับ" พี่ฟีลพูดทิ้งท้ายก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำไปปึ้งทันทีที่เสียงประตูห้องน้ำปิด ฉันก็มองซ้าย มองขวา แล้วค่อยๆเดินย่องเบาไปหยิบกระเป๋าแล้วก็ถือรองเท้าส้นสูงค่อยๆบิดประตูแล้วแทรกตัวออกจากห้อง จากนั้นใส่เกียร์หมาวิ่งไปยังถนนด้านหน้า เพ
Wynn Talkกรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดเสียงกรีดร้องของธิชาดังสนั่นทันทีที่ผมอุ้มเธอพาดบ่าเดินเข้าห้องนอนถึงเธอจะตัวสูงมากถ้าเทียบกับผู้หญิงด้วยกันแต่เธอก็ตัวเล็กกว่าผมอยู่ดีนั้นแหละ"ร้องไป ถ้าเธอลืมว่าห้องนี้เก็บเสียง" ผมพูดสั้นๆ อย่างจริงจัง เพราะผมเอาจริง โกรธจริง หึงจริง หวงจริง แม้จะไม่มีสิทธิ์ แต่จังหวะนี้ ผมไม่สนใจสิทธิ์เสิทไรอีกแล้ว ผมอยากสอนเด็กดื้อตรงหน้ามากกว่าตุบ ผมโยนเธอลงบนเตียง"คุณจะทำอะไร" แววตาคนตรงหน้าผมเกรงกลัวเล็กน้อยก่อนจะเปลี่ยนเป็นเรียบนิ่งอย่างรวดเร็ว เธอเป็นนักแสดง และเธอกำลังใช้วิชาที่เธอมีกับผม แน่นอนผมรู้ทัน และมันไม่มีผลกับผมแน่ๆ"หึ ทำไรดีหล่ะธิชา" ผมจงใจจะแกล้งธิชาไม่ตอบแต่เงยหน้ามองผมด้วยแววตาท้าทายทำให้ผมอยากจะปราบพยศเธอ แววตาอวดเก่ง อวดดี ของเธอตอนี้ผมไม่ชอบเลย ผมอยากได้แววตาออดอ้อน ไร้เดียวสาคู่เดิมของเธอกลับมา"เลิกเรียกพี่ว่าคุณ แล้วเลิกแทนตัวเองว่าฉัน" ผมสั่งคนตรงหน้าเสียงดุ"ค่ะท่าน ข้าพเจ้าจะปฏิบัติตามค่ะ" ประชดเก่งกว่าผู้หญิงคนตรงหน้าผมนี้มีไหมครับ"ประชด?" ผมมองหน้าเธอแล้วสบตาคู่สวยของเธอนิ่ง ความวูบไหวปรากฎเล็กน้อย ก่อนจะแปรเปลี่ยนเป็นปกติ
หมับบ๊วบ บ๊วบแผล็บ แผล็บธิชาดูดเลียให้ผมอย่างชำนาญ เหมือนทำบ่อยจนคุ้นชิน ซึ่งผมรู้ดีว่าเธอไม่เคย และนี่ก็คือการแสดงอย่างนึงของเธอ เพราะเธอใช้แค่ปาก แต่มือของเธอไม่รู้จะต้องจับต้องไหน วางยังไง แต่ถือว่าเป็นเรื่องแปลกมากสำหรับผม ธิชาที่ผมรู้จักเธอค่อนข้างจะปิดกั้นตัวเองจากเรื่องพวกนี้พอสมควร แล้วเธอก็คงเกลียดผมมากถึงขนาดยอมอมแต่ไม่ยอมเรียกผมว่าพี่ ทั้งๆที่ถ้าเธอเรียก ผมก็จะหยุดทุกอย่าง เพราะผมไม่เคยคิดจะบังคับเธอ โดยที่เธอไม่เต็มใจ แม่งน่าตลกเนอะ เธอเกลียดผมมากขนาดที่ว่าอมให้ผมได้ แต่"อ่าาาาห์" ผมครางเสียงต่ำ เมื่อธิชากำลังจะทำให้ผมถึงจุดสูงสุด ปากนุ่มๆของเธอ สร้างความปั่นป่วนให้กับลูกชายผม ผมไม่เคยแตกง่ายขนาดนี้มาก่อนเลยนะ แต่เพราะเป็นธิชา ทุกอย่างของเธอ มันส่งผลต่อระบบร่างกายผมทุกอย่าง ผมไม่สามารถควบคุมตัวเองได้เลย เมื่อเป็นธิชา"หึ" ธิชาร้องในลำคอ ก่อนจะถอนปากออกจากท่อนเอ็นก่อนจะค่อยๆคลานมานั่งคล่อมตัวผม แล้วก้มลงประกบจูบผมลิ้นร้อนตวัดเกี่ยวกับลิ้นผมอย่างชำนาญ มือเธอค่อยๆลูบไล้แผงอกแกร่งไล่ลงไปยังซิกแพ็คแล้วก็วิณณ์น้อยของผม ปกติก็เซ็กซี่อยู่แล้ว ยิ่ฃเธอทำแบบนี้ แม่งเอ้ย ผมอยากจะค
วันนี้วันศุกร์ไม่มีเรียนจ้าถึงทำภารกิจกับพี่วิณณ์ได้ยันเช้า พี่วิณณ์นะที่เช้าส่วนฉันหลับไปตั้งแต่ตอนไหนก็ไม่รู้ เรื่องอะไรหลายๆอย่างที่ผ่านมามันพิสูจน์ให้ฉันเห็นแล้วว่าพี่วิณณ์รักฉันแค่ไหน"พี่วิณณ์คะ ธิชาขอโทษนะคะที่เคยไม่เชื่อใจพี่วิณณ์แล้วหนีพี่วิณณ์ไปโดยที่ไม่ฟังอะไรเลย" ฉันเอ่ยกับคนตรงหน้าอย่างรู้สึกผิดแล้วสวมกอดคนนอนข้างๆอย่างกลัวเขาจะหายไป"พี่ไม่เคยโกรธธิชาเลยครับพี่เข้าใจทุกๆอย่างเลยครับ ตอนนี้เราก็เริ่มต้นใหม่กันแล้วอย่าไปคิดถึงอดีตเลยนะครับ" พี่วิณณ์พูดก่อนจะลูบหัวฉันอย่างปลอบโยน"ธิชารู้สึกผิดแล้วก็รู้สึกเสียดายเวลามากๆเลยค่ะ ถ้าตอนนั้นไม่หนีไปตอนนี้เราคงได้ทำไรร่วมกันเยอะแยะเลยนะคะ" ฉันว่า"ทำไมหนูไม่ลองคิดว่าเราห่างกันเพื่อพิสูจน์หัวใจหล่ะครับ พอมันถึงเวลาที่เหมาะสมเราก็กลับมาอยู่ด้วยกันแบบนี้ไงครับ" งื้อออออ ตกหลุมรักผู้ชายคนเดิมรอบที่ล้าน"ก็จริงค่ะ ธิชาเรียนรู้จากอดีตแล้วก็ทำปัจจุบันให้ดีที่สุด พี่วิณณ์รอธิชาไหวนะคะ" ฉันถาม"ให้รอนานแค่ไหนก็ได้ครับเพราะใจพี่เป็นของธิชาแค่คนเดียว ไม่ให้รอคนนี้ให้รอคนไหนหล่ะครับ" พูดจบก็ดึงแก้มฉันเล่นอย่างหมั่นเขี้ยวจุ้บ ฉันจุ้บปากพี่ว
"มีอะไรยะ" มันถาม"เธอคิดว่าพี่วิณณ์เขารักเธอจริงๆเหรอ" ฉันถาม"นี่ธิชา ฉันจะบอกให้นะ เมื่อคืนอ้ะเขาขอฉันคบเลยด้วยซ้ำแต่ฉันแค่เกรงใจแกเลยจะมาบอกแกก่อน" มันว่า"เหรอ" ฉันตอบ"เธอมันก็แค่ดาราที่ดับเพราะมีข่าวฉาวไม่เว้นวันจนพี่เขาต้องมาออกรับแทน เธอไม่คิดว่าพี่เขาจะอายบ้างเหรอที่พอใครถามถึงแฟนแล้วพอพูดชื่อไปคนก็อ้อ ธิชาที่เคยเป็นดาราแล้วต้องออกจากวงการเพราะโดนผู้ชายลากไปข่มขืนงี้อ้ะ อีกอย่างนะแต่งตัวก็โชว์ซะทุกที่ทุกเวลาเธอคิดว่าผู้ชายแบบพี่วิณณ์ได้แล้วจะไม่ทิ้งเธอเหรอ เขาก็มาแค่หลอกฟันแหละจ้ะ เพราะคนที่เขาจะเอามาเป็นแม่ของลูกต้องเรียบร้อย รู้กาละเทศะ โชว์บ้างบางเวลาให้เขาตื่นเต้นเล่น ไม่ใช่ดาราชื่อเสียแบบเธอ" มันว่าเล่นเอาฉันเจ็บจี๊ดๆเลย"งั้นเหรอ เธอพูดจริงเหรอว่าพี่วิณณ์บอกชอบเธอแล้วฝากแหวนมาคืนฉัน" ยิ่งคนมองฉันยิ่งทำให้คนมอง"ฉันจะโกหกทำไมหล่ะ ถ้าเธอไม่หลอกตัวเองก็คงคิดได้นะว่าถ้ามันไม่จริงแหวนนั้นจะมาอยู่กับฉันได้ไง" มันว่าอย่างเหนือกว่า"ทำไมจะอยู่ไม่ได้หล่ะ ถ้าเธอไม่ได้ขโมยมันไปตอนที่ไปทะเล" อีเนตรว่าติ้ด"ว่าไงครับ" (เนสเป็นห่วงพี่วิณณ์อ้ะค่ะ เลยลองโทรมาถามดู) "พี่โอเคครับ"
Wynn Talkตอนนี้ก็ผ่านมาสามอาทิตย์หลังจากแหวนหาย ผมก็ไม่อยากเชื่อธิชาที่สงสัยเพื่อนตัวเองเท่าไหร่แต่ก็ลองทำตามที่เธอบอกคือให้เล่นตามน้ำเนสทักผมชวนไปกินข้าวบอกมีเรื่องจะปรึกษาผมก็ไปเนสก็ปรึกษาเรื่องเรียนบ้าง เรื่องโน้นเรื่องนี้บ้าง นอกจากนั้นก็มีไลน์มาหาผมบ้างแต่ส่วนใหญ่ผมก็ให้ธิชาอ่านแล้วก็ตอบเองเลย ซึ่งหลังๆผมก็เริ่มมองว่าเนสอ้ะร้าย ต่อหน้าธิชาคือเพื่อนที่หวังดี แต่แอบคุยกับผมตลอด หาเรื่องเรียนมาบังหน้าบ้าง ล่าสุดคือรถเสียอยู่ซอยเปลี่ยวๆแล้วโทรมาหาผมบอกว่ากลัวมาก เผอิญผมอยู่แถวนั้นพอดีก็เลยไปช่วยน้องแต่ไม่ต้องกลัวนะครับผมโทรหาธิชาตลอดแต่เนสไม่รู้ และล่าสุดตอนนี้ธิชาอัพเลเวลคือแกล้งทะเลาะกับผมแล้วไปเล่าให้กลุ่มเพื่อนฟัง ซึ่งเนสก็แสดงความเป็นห่วงบอกให้คุยกันดีๆแต่ทักมาหาผมถามว่าโอเคมั้ย ไปดื่มมั้ยเธอไปเป็นเพื่อนได้นะ แต่ไม่ชวนธิชา คือสุดจัดอ้ะผู้หญิงแบบนี้ แต่ผมก็ไม่เข้าใจว่าเนสทำแบบนั้นทำไมเหมือนกันติ้งNest : ดีกับธิชาหรือยังคะWynn : ยังครับNest : อ่ออออNest : ถึงว่าWynn : มีอะไรหรือป่าวครับNest : ไม่มีค่ะ เนสถามเฉยๆWynn : มีอะไรก็บอกพี่ได้นะครับ ตอนนี้พี่ก็มีแค่น้องเนสให้เป็น
Wynn Talkตอนนี้ก็ผ่านมาสามอาทิตย์หลังจากแหวนหาย ผมก็ไม่อยากเชื่อธิชาที่สงสัยเพื่อนตัวเองเท่าไหร่แต่ก็ลองทำตามที่เธอบอกคือให้เล่นตามน้ำเนสทักผมชวนไปกินข้าวบอกมีเรื่องจะปรึกษาผมก็ไปเนสก็ปรึกษาเรื่องเรียนบ้าง เรื่องโน้นเรื่องนี้บ้าง นอกจากนั้นก็มีไลน์มาหาผมบ้างแต่ส่วนใหญ่ผมก็ให้ธิชาอ่านแล้วก็ตอบเองเลย ซึ่งหลังๆผมก็เริ่มมองว่าเนสอ้ะร้าย ต่อหน้าธิชาคือเพื่อนที่หวังดี แต่แอบคุยกับผมตลอด หาเรื่องเรียนมาบังหน้าบ้าง ล่าสุดคือรถเสียอยู่ซอยเปลี่ยวๆแล้วโทรมาหาผมบอกว่ากลัวมาก เผอิญผมอยู่แถวนั้นพอดีก็เลยไปช่วยน้องแต่ไม่ต้องกลัวนะครับผมโทรหาธิชาตลอดแต่เนสไม่รู้ และล่าสุดตอนนี้ธิชาอัพเลเวลคือแกล้งทะเลาะกับผมแล้วไปเล่าให้กลุ่มเพื่อนฟัง ซึ่งเนสก็แสดงความเป็นห่วงบอกให้คุยกันดีๆแต่ทักมาหาผมถามว่าโอเคมั้ย ไปดื่มมั้ยเธอไปเป็นเพื่อนได้นะ แต่ไม่ชวนธิชา คือสุดจัดอ้ะผู้หญิงแบบนี้ แต่ผมก็ไม่เข้าใจว่าเนสทำแบบนั้นทำไมเหมือนกันติ้งNest : ดีกับธิชาหรือยังคะWynn : ยังครับNest : อ่ออออNest : ถึงว่าWynn : มีอะไรหรือป่าวครับNest : ไม่มีค่ะ เนสถามเฉยๆWynn : มีอะไรก็บอกพี่ได้นะครับ ตอนนี้พี่ก็มีแค่น้องเนสให้เป็น
ฉัน ยัยเนตร อีเจ๊ พี่พาสต้า ถอดเสื้อถอดผ้าใส่บิกินนี่แล้วเดินออกไป ไม่ได้ไปเต้นแข่งนะคะ ไปลงสระแล้วว่ายน้ำค่ะ ปล่อยมันบ้าเต้นไปคนเดียว ฉันว่านางน่าจะรู้สึกได้นะว่าพวกฉันรู้ทันแล้วก็เริ่มไม่เอานางแล้วอ้ะ เพราะพวกฉันก็แสดงออกชัดเจนอยู่น้า แต่คนมันมึนอ้ะทำไงได้เนาะฉันไปนั่งไขว่ห้างสวยๆบนห่วงยางรูปหงส์ตัวใหญ่ อีเนตรก็ไปนั่งหงส์อีกตัวข้างๆกัน ส่วนพี่พาสต้าก็ดำผุดดำว่ายก็จะโผล่ขึ้นมาสยายผมอย่างเซ็กซี่ อีเจ๊ก็ไม่พลาดถ่ายรูปเก็บทุกช็อตที่มุมสระ"วู้วววววว" เสียงพี่คิณแซว"ว้าวววววว" ตามมาด้วยเสียงว่าที่สามีอิชั้นเองค่ะ"มองเหี้ยไรกันไปมองเมียมึงโน้นนนนน" เสียงพี่ตฤณ"เขามีหวงหว่ะเห้ยยย" พี่วิณณ์ว่า"รีบๆหวงก่อนเขามีผัวนะโว้ย" พี่คิณพูดตู้ม เสียงคนโดดลงน้ำมาไม่ต้องแปลกใจพี่ตฤณเองจ้า โดดลงมาอุ้มพี่พาสต้าขึ้นจากสระแล้วเดินดุ่มๆเข้าห้องเลยจ้า เพื่อนกันเนาะ ทำแบบนี้เพื่อนกัน"เข้าห้องได้แล้วครับ"ตู้มมมมฉันเกี่ยวคอพี่วิณณ์ลากลงมาในน้ำ ก่อนจะกอดรัดฟัดเหวี่ยงกันในน้ำอ้ะเกินไป พอลงน้ำก็ว่ายน้ำเล่นกันไปมองหน้ากันไปหัวเราะคิกคักๆมีความสุขกันนั่นแหละก่อนที่จะขึ้นจากน้ำแล้วแยกย้ายเข้าห้อง พี่เขาก็งอแง
"พี่วิณณ์ขาาาาาาาาาาาาาา" ฉันลากเสียงยาวอย่างออดอ้อนก่อนจะหย่อนตูดลงนั่งบนตักของว่าที่สามีในอนาคตทันที"ว่าไงคะ" พี่วิณณ์ตอบก่อนจะเอามือมากอดเอวฉันไว้หลวมๆกันตก หันไปมองยัยเนตรก็ไปออเซาะพี่คิณเหมือนกัน"คิดถึงเค้ามั้ย" ไม่รู้จะถามไรอ้ะเลยได้แต่เฉไฉออดอ้อนไปเรื่อยฟอด"คิดถึงค่ะ" พี่วิณณ์หอมแก้มก่อนจะตอบ ทำเอาคนใกล้ๆนั่งตาร้อนไปหนึ่งกรุบ"เดี๋ยวธิชาไปย่างกุ้งมาให้นะคะ" ฉันพูดอย่างเอาใจ"แกนั่งกับพี่วิณณ์ไปเถอะ เดี๋ยวฉันไปเอามาให้เอง" ยัยเนสสอดเอ้ยพูดขึ้นมา"ไม่เป็นไร แกก็ไปย่างกินของแกเถอะ เดี๋ยวแฟนฉันฉันดูแลเอง" ตอบเสร็จก็เดินออกมาสวยๆ เคยได้ยินม้ะ ไม่ใช่แฟนทำแทนไม่ได้จำไว้นะคะเด็กๆ"คนที่ไม่ใช่แฟน ทำแทนทุกเรื่องไม่ด้ายยยยยยยยยย" อีเจ๊แกล้งร้องเพลงแล้วลากเสียงยาว"อะไรอีเจ๊" ฉันว่า"ป๊าววว ร้องเพลงเฉยๆ" อีเจ๊มันว่าก่อนจะยักคิ้วหลิ่วตาอย่างอารมณ์ดี"เพลงมันอาจจะไปกระทบใจใครแถวนี้ก็ได้นะ อุ๊บส์" อีเนตรพูดก่อนจะปิดปากเสแสร้งว่าหลุดพูดเต็มที่"กุ้งตัวนี้ตัวใหญ๊ใหญ่" ฉันว่าก่อนจะคีบกุ้งมาใส่จานไว้"ปูตัวนี้กูเอาไปให้พี่คิณดีกว่า" อีเนตรว่าก่อนจะพลิกปูให้สุกได้ที่"หอยนี่เจ๊ย่างเองกินเองได้
โอ้ทะเลแสนงาม ฟ้าสีครามสดใส มองเห็นเรือใบ แล่นอยู่ในทะเล ฉันฮัมเพลงอย่างอารมณ์ดี ตอนนี้ฉันกำลังจะได้ไปทะเลคร่าาาาาาาา ตั้งแต่คบกันมาจะสองเดือนนี่ฉันไม่เคยไปเที่ยวไหนไกลๆกับพี่วิณณ์เลยนะ ไปแค่ห้าง ก็พี่เขาทำงาน ฉันก็เรียนเข้าใจได้อยู่ ไม่งอแง ลุคส์ไม่ให้อ้ะ แอบกระซิบบอกว่าฉันกับยัยเนตรแอบซุกบิกินี่ใส่กระเป๋ามาด้วยจ้า แต่ไม่ได้เอามาตอนนี้นะฉันฝากอีเจ๊ที่จะตามาพร้อมกับยัยเนสทีหลัง ตอนแรกฉันก็ไม่อยากฝากหรอกแต่ถ้าไม่ฝากคงไม่มีโอกาสได้ใส่ฉันสงสัยอะไรยัยเนสเหรอก็สงสัยว่านางแอ๊บใสไง ตอนแรกไม่มั่นใจแต่ตอนนี้ฉันว่าชัวร์เกือบแปดสิบเปอร์เซ็นละ อีเจ๊มันก็กระซิบให้ฉันระวังผัวให้ดี เพราะเจ๊แกก็สังเกตว่านางจ้องจะงาบผัวฉันอยู่ ส่วนอีเนตรตอนนี้นางก็บอกให้เอาเรื่องที่มันจะทำมาพิสูจน์ความมั่นคงของพี่วิณณ์ที่มีต่อฉันไปเลยจ้า"คิดอะไรอยู่ หื้มมม" พี่วิณณ์ถามก่อนจะลากกระเป๋าฉันไปขึ้นรถ วันนี้เราไปกันเป็นรถตู้ของบ้านพี่พาสต้าที่มีพี่ตฤณขับ พี่พาสต้าเลยนั่งข้างๆคนขับ ข้างหน้าฉันเป็นพี่คิณกับยัยเนตร แล้วถัดมาก็พี่วิณณ์กับน้องธิชา"คิดว่าจะกินปูกี่ตัว กุ้งกี่ตัว หอยกี่โลดีค่ะ" ฉันแกล้งตอบพี่วิณณ์ไปเรียกเสียงหั
หลังจากวันนั้นเพื่อนฉันก็เริ่มสนิทกับพี่วิณณ์มากขึ้นซึ่งมันดีมากค่า เพื่อนสนิทกับหลัวใครไม่ชอบบ้าง ส่วนฉันก็สนิทกับแก๊งค์พี่เขามากขึ้นแล้วแหละ แล้วที่รู้มาแต่ละคนคือไม่ธรรมดาเลยนะ อย่างพี่ตฤณคือเจ้าของมหาวิทยาลัย KT ที่ฉันเรียนอยู่ซึ่งมันเป็นมหาลัยอันดับหนึ่งของประเทศที่ใครๆก็แย่งกันเข้า ส่วนพี่อคิณก็เป็นเจ้าของสนามแข่งรถที่มีชื่อเสียงระดับโลกรายนี้โดนยัยเนตรสอยไปแล้วไม่รู้ใครเอาใครอยู่เห็นง้องแง้งกันประจำ ส่วนพี่พาสต้าสาวสวยประจำกลุ่มก็เป็นเจ้าของธุรกิจเสริมความงามเช่น สปา ร้านทำเล็บ แล้วกำลังจะทำแบรนด์เสื้อผ้าอีกต่างหากเป็นไงหล่ะ แต่ที่น่าแปลกคือฉันไม่เคยเห็นสาวของพี่ตฤณพอๆกับไม่เคยเห็นหนุ่มของพี่พาสต้านั่นแหละค่ะ"มึง คืนนี้ตี้ป้ะพวกพี่เขาจะไปผับมึง" ยัยเนตรถามฉัน"เอาดิ ลองชวนอีเจ๊กับยัยนั่นดู" ฉันตอบ"ชวนละไม่มีใครพลาด" มันว่า"โอเคเริ่ด"Wynn Talkวันนี้พวกผมตั้งใจมานั่งคุยกันที่ผับของแฟนผม เขินจังเรียกแฟนเต็มปากแล้วนะครับ ธิชาเป็นแฟนผมเต็มตัวแล้วไม่ได้มโนไปคนเดียวแล้ว รอวันนี้มาพอสมควรได้เป็นแล้วก็ขอคุยหน่อยละกันอย่าหมั่นไส้ผมนะ"มึงสังเกตน้องเนสเพื่อนใหม่เมียมึงกันดีๆนะ" ไอตฤณ
ตอนนี้ฉันก็เปิดเรียนเป็นที่เรียบร้อยจ้า จริงๆคือเปิดมาเป็นเดือนละแหละ คณะบริหารธุรกิจรับน้องชิวๆ ไม่โหด เน้นฮา ฉันเลยผ่านรับน้องมาแบบชิวๆ พี่วิณณ์ก็จะเป็นสารถีรับส่งฉันตามคำพูดเป๊ะ เข้าทำงานเลิกงานตามเวลาฉันมาเรียนเลิกเรียนดีไปอี้ก ก็ขึ้นแท่นผู้บริหารเต็มตัวแล้วนี่เนาะ พี่วิณณ์ทำบริษัทเกี่ยวกับการทำคอนโดไรพวกนี้ซึ่งมันมีหลากหลายไม่แปลกใจที่พี่วิณณ์จะรวยมาก หล่อมาก มีเสน่ห์มาก เพอร์เฟคบอยเลยนะแฟนฉันแถมปีนี้อายุก็ย่างเข้า 27 ปีแล้ว สาวๆหมายมั่นปั้นมือจะจับพี่วิณณ์ทำสามีกันระนาวแต่ขุ่นพี่เขาซื่อสัตย์และมั่นคงต่ออินางธิชาคนนี้มากจ้า ใครมาวอแวก็รายงานตลอด จนฉันแบบมีความลับบ้างก็ได้ แค่เลขาหน้าห้องทำกาแฟหกใส่เสื้อยังไลน์มาบอกอ้ะคิดดู แล้วจะไม่ให้ฉันรักเขาได้ยังไง"มึ้งงงงงงงงงง" เสียงเจ๊พายอาร์หรือไออาร์เพื่อนชายใจหญิงที่แต่งหญิงสวยกว่าฉันอีกเอ่ยเรียกขึ้น"เรียกใคร" ยัยเนสถามขึ้น อ้ะอัพเดตก่อนตอนนี้ฉันกับยัยเนตรมีคนคบเพิ่มอีกสองคือพายอาร์ร่างชายใจหญิงแต่งหญิงแล้วสวยมาก แล้วก็ยัยเนสสาวสวยที่พูดคุยกันถูกคอตอนรับน้องแล้วพอเปิดเทอมอยู่เซคเดียวกันเลยสนิทกันเฉย มีคนอื่นมาสนิทบ้างพอเป็นสีสันชีวิตเ