Episode 26

Wynn Talk

ตอนนี้ก็ผ่านมาสามอาทิตย์หลังจากแหวนหาย ผมก็ไม่อยากเชื่อธิชาที่สงสัยเพื่อนตัวเองเท่าไหร่แต่ก็ลองทำตามที่เธอบอกคือให้เล่นตามน้ำเนสทักผมชวนไปกินข้าวบอกมีเรื่องจะปรึกษาผมก็ไปเนสก็ปรึกษาเรื่องเรียนบ้าง เรื่องโน้นเรื่องนี้บ้าง นอกจากนั้นก็มีไลน์มาหาผมบ้างแต่ส่วนใหญ่ผมก็ให้ธิชาอ่านแล้วก็ตอบเองเลย ซึ่งหลังๆผมก็เริ่มมองว่าเนสอ้ะร้าย ต่อหน้าธิชาคือเพื่อนที่หวังดี แต่แอบคุยกับผมตลอด หาเรื่องเรียนมาบังหน้าบ้าง ล่าสุดคือรถเสียอยู่ซอยเปลี่ยวๆแล้วโทรมาหาผมบอกว่ากลัวมาก เผอิญผมอยู่แถวนั้นพอดีก็เลยไปช่วยน้องแต่ไม่ต้องกลัวนะครับผมโทรหาธิชาตลอดแต่เนสไม่รู้ และล่าสุดตอนนี้ธิชาอัพเลเวลคือแกล้งทะเลาะกับผมแล้วไปเล่าให้กลุ่มเพื่อนฟัง ซึ่งเนสก็แสดงความเป็นห่วงบอกให้คุยกันดีๆแต่ทักมาหาผมถามว่าโอเคมั้ย ไปดื่มมั้ยเธอไปเป็นเพื่อนได้นะ แต่ไม่ชวนธิชา คือสุดจัดอ้ะผู้หญิงแบบนี้ แต่ผมก็ไม่เข้าใจว่าเนสทำแบบนั้นทำไมเหมือนกัน

ติ้ง

Nest : ดีกับธิชาหรือยังคะ

Wynn : ยังครับ

Nest : อ่ออออ

Nest : ถึงว่า

Wynn : มีอะไรหรือป่าวครับ

Nest : ไม่มีค่ะ เนสถามเฉยๆ

Wynn : มีอะไรก็บอกพี่ได้นะครับ ตอนนี้พี่ก็มีแค่น้องเนสให้เป็นที่ปรึกษา

Nest : คือเนสไม่อยากเห็นพี่วิณณ์โง่อ้ะค่ะ

Nest : แต่เนสก็ไม่อยากขายธิชาให้พี่วิณณ์ฟัง

Wynn : ทำไมครับ

Nest : คือวันนี้เนสเห็นธิชาไปกินข้าวกับผู้ชายที่ห้อง W อ้ะค่ะ

Wynn : ขอบคุณนะครับ

Wynn : ถ้าน้องเนสไม่บอกพี่ก็คงโง่แหละ

Nest : เนสอยู่ข้างๆพี่วิณณ์เสมอนะคะ

"ธิชา วันนี้ไปกินข้าวกับผู้ชายที่ไหนมาคะ เพื่อนหนูไลน์มาฟ้องพี่เนี่ยไปห้าง W ด้วยนะไม่กลัวผัวเห็นเหรอ" ผมแซวคนดื้อที่นอนอ่านข้อความที่ผมคุยกับเนสอยู่ข้างๆ

"นั่นสิน้าาา ห้างนี้พี่วิณณ์พึ่งซื้อหุ้นไป 35 เปอร์เซ็นด้วย ธิชานี่โง่จังเนอะไปกินข้าวกับผู้ชายทั้งทีดันไปห้างที่พี่วิณณ์มีหุ้น" เธอก็ตอบผมแบบกวนตีน

ตึ้ง ตึ้ง ตึ้ง

"พี่วิณณ์กิ๊กพี่วิดีโอคลอมาอ้ะ" ธิชาบอกผมก่อนจะยื่นโทรศัพท์ให้ผมแล้ววิ่งดุ้กดิ้กไปหลบฟังที่หน้าห้อง

"ว่าไงครับ" ไม่รู้จะทักไงอ้ะครับ

(เนสเป็นห่วงพี่วิณณ์อ้ะค่ะ เลยลองโทรมาถามดู)

"พี่โอเคครับ"

(ไม่ต้องเศร้าไปนะคะ ผู้หญิงแบบนั้นไม่คู่ควรให้พี่วิณณ์เศร้าหรอกนะคะ)

"ครับ"

(พี่วิณณ์มีเนสอยู่นะคะ)

"น้องเนสครับ พี่ถามไรอย่างนึงได้ไหมครับ"

(ได้สิคะ)

"น้องเนสรู้สึกกับพี่มากกว่าพี่ชายใช่ไหมครับ"

(พี่วิณณ์รู้เหรอคะ คือเนสรู้นะคะว่ามันผิดมันไม่ดีแต่ความรู้สึกมันห้ามไม่ได้ค่ะ เนสขอโทษนะคะ)

"พี่ยังไม่ได้ว่าไรเลยครับ แล้วถ้าพี่ขอเรียนรู้น้องเนสมากขึ้นจะไวไปไหมครับ"

(งื้อออ พี่วิณณ์ เนสกลัวมองหน้าธิชาไม่ติดอ้ะค่ะ)

"แล้วพี่หล่ะครับ"

(งั้นพรุ่งนี้เนสจะไปเคลียกับธิชาแล้วจะมาบอกพี่วิณณ์นะคะ)

"พี่ถามอีกอย่างได้ไหมครับ"

(ได้เลยค่ะ)

"แหวนพี่อยู่กับเนสป่าวครับ"

(อยู่ค่ะ พี่วิณณ์รู้เหรอคะ)

"ครับ"

(พี่วิณณ์อย่าโกรธเนสเลยนะค้าาา เนสไม่ได้ตั้งใจ)

"ป่าวครับพี่จะบอกว่าฝากคืนธิชาให้พี่ด้วยนะครับ"

(ได้ค่ะ)

"งั้นแค่นี้ก่อนนะครับ"

(สวัสดีค่ะ บ๊ายบาย)

ติ๊ด

"เชื่อธิชายังคะพี่วิณณ์" วางสายปุ๊บคนดื้อก็กระโดดมาใส่ผมก่อนจะถาม

"ขอโทษคร้าบบบบบบบ พี่คิดไม่ถึง" ผมยอมเลยครับ ไม่คิดเหมือนกัน

"เขาถึงว่าไงคะว่าผีเห็นผี" ธิชาเชิดหน้าพูดอย่างเหนือกว่า

"งั้นธิชาก็เป็นผีเหรอครับ" ผมแหย่

"พี่วิณณ์" เสียงเขียวมาเลยครับ

"พี่หยอกเล่นครับ เดี๋ยวพี่สั่งชาบููมากินกันมั้ยครับ"

"ไม่ได้เห็นแก่กินนะคะ แต่ขอสองชุดนะคะ แหะแหะ" พูดจบก็หอมแก้มผมอีกทีแบบนี้จะไปไหนรอดครับ หลงจนไม่รู้จะหลงไงแล้วครับ

End Wynn Talk

วันนี้เป็นวันที่ธิชามาเรียนแบบอารมณ์ดีเป็นพิเศษ แต่แสดงออกไม่ได้เลยต้องคีพลุคทะเลาะกับผัวไว้ เดี๋ยวเหยื่อเอะใจ นี่ฉันเคยเป็นนักแสดงหรอกนะเลยแสดงได้แนบเนียนมาสามอาทิตย์กว่า อีนั้นก็ค่อยๆหยอดผัวกูทุกวัน อีนี่ก็รู้นะปล่อยให้เพื่อนหยอดผัวมาตลอด คือปล่อยให้เหยื่อตายใจเพื่อรอวันนี้เลยค่ะ

"อีชาเป็นไรยะ จะยิ้มก็ไม่ยิ้มจะเศร้าก็ไม่เศร้า" อีเจ๊ทัก

"หน้าชายังไม่เศร้าอีกเหรอ ไม่ได้ๆ เศร้ายังเจ๊" ฉันว่าก่อนจะทำหน้าให้เศร้าสลดกว่าเดิม

"เป็นไรของมันวะ" อีเนตรก็ถามอย่างไม่รู้ ไม่รู้ไรเลยจ้า

"อีเนสมันจะมาเรียนยังวะอีกสิบนาทีเข้าเรียนละเนี่ย" อีเจ๊บ่น

"งั้นขึ้นก่อนละกัน อยากรีบเรียนรีบเลิกจะแย่แล้ว" ฉันว่าก่อนจะเก็บของเดินขึ้นห้องเรียน

วันนี้เป็นวิชาบัญชีพิ้นฐานสบายจ้า ชิวๆเลยจ้า อาจารย์ก็สอนสนุกมันเลยดูง่ายไปหมด แต่ที่สนุกกว่าเรียนคือนั่งสังเกตอีเนสที่ตอบไลน์รัวๆ พอกันกับฉันที่ข้อความเข้ารัวๆ แต่ปิดสั่นปิดเสียงทำเป็นไม่เห็นแต่จริงๆกูอ่านหมดเลยค่า อีเนสคุยไรกับอีพี่บ้างอีพี่รายงานหมด นางชวนอีพี่มาม.ด้วยนะกะให้มารับมันเย้ยฉันเต็มที่ อยากเลิกเรียนใจจะขาดแล้วโว้ยยยย

"สัปดาห์หน้าก็ส่งงานท้ายคาบนะครับ สำหรับวันนี้พอแค่นี้ก่อนครับ"

โอ๊ยใจเต้นตึกตัก ตึกตัก ตื่นเต้นอ้ะ จะเกิดไรขึ้นว้าาาา

"ธิชาเราขอคุยด้วยหน่อยได้ไหม" มาไวมากแม่ เตรียมใจไม่ทันเลยจ้า

"อื้ม ได้สิ มีไรเหรอ" ฉันทำเสียงเศร้าๆตอบไป

"คุยตรงนี้หรือตรงไหนดี" มันถามฉันจ้า ให้ฉันเลือกเหรอได้เลยจ้า

"หน้าตึกก็ได้เดี๋ยวห้องนี้มีคนมาเรียนต่อ" ฉันแกล้งพูดแบบเศร้าสลดใจสุดๆ

"โอเค" หลังจากนั้นก็เก็บของก่อนจะเดินลงมาหน้าตึกที่มีม้าหินอ่อนอยู่ฉันก็นั่งลง ตามด้วยอีเจ๊ ยัยเนตร แล้วก็อีนั่นมาสุดท้าย

"เราขอคุยสองคนได้ไหม" มันว่า

"คุยเลยๆ เราไม่ถือ เจ๊กับเนตรก็เพื่อนกัน พูดมาได้เลย" ฉันว่า อีเนตรกับอีเจ๊คือตาปริบๆ ทั้งงงทั้งอยากรู้แหละดูออก

"อ้ะนี่ พี่วิณณ์ฝากมาคืน" อีเนสยื่นแหวนวงที่ฉันซื้อให้พี่วิณณ์มาให้ท่ากลางสายตาช็อคๆของเพื่อนฝูง อีเนตรจะด่าแต่ฉันส่ายหน้าไว้ ก่อนจะเอื้อมมือไปรับมา

"เนสไปเจอพี่วิณณ์มาเหรอ" ฉันบีบน้ำตาให้คลอหน่อยๆ

"อื้ม ขอโทษนะ แต่พี่วิณณ์เขาฝากเรามาบอกว่าเขาอึดอัดเวลาอยู่กับเธออ้ะ แล้วแหวนอ้ะมันไม่ได้หายแต่เพราะเขาไม่อยากใส่เขาเลยถอด เขายังบอกอีกด้วยนะว่าอยู่กับเราแล้วสบายใจมากกว่าอยู่กับเธอ" ตอแหลมากจ้าอีดอก แต่กูตอแหลกว่าน้ำตานี่ไหลเหมือนสั่งได้เลยจ้า อีเนตรก็มากอดปลอบอีเจ๊นี่ทำเหมือนจะตบแล้วจ้า

"มึงจะไปคบกับผัวอีชาต่อเหรอเนส" อีเจ๊ถาม

"ก็ผู้ชายเขาบอกว่าเขารักเนสอ้ะ ให้เนสมาเคลียกับธิชาแล้วก็ฝากแหวนคืนธิชาด้วยเนี่ย" อีเนสว่า

"คนดีดีเขาไม่ทำกัน" อีเนตรพูด

"ก็ผู้ชายเขาไม่เอาแล้วก็ยอมรับซะนะ พี่วิณณ์เธออ้ะแซ่บดีนะ ขอบคุณมากนะธิชาที่ทำให้ฉันรู้จักผู้ชายดีๆแบบนั้น ทั้งหล่อ ทั้งรวย ฉันคงเป็นคุณนายแน่เลยอ้ะ เสียใจด้วยนะที่วาสนาเธอไม่ถึง ไปทำบุญเยอะๆนะธิชาเผื่อจะมีแต้มบุญได้เจออีกครั้ง" มันว่าก่อนจะหัวเราะ

"เลิกแอ๊บได้แล้วเหรอ" อีเนตรถาม ส่วนฉันก็ยังนั่งบีบน้ำตาเรียกความสงสารอยู่

"ไม่จำเป็นต้องแอ๊บละแหละเพราะฉันก็ไม่อยากคบพวกเธอเท่าไหร่หรอก แต่ผัวอีนี่มันดันแซ่บจนฉันอยากได้เลยต้องทนคบ ตอนนี้ได้แล้วคงไม่ต้องทนคบละแหละ บรัยนะ" มันว่าก่อนจะหมุนตัวเดินหนี

"เดี๋ยว" ฉันเรียก