MAYA
Pagpasok namin sa loob ay dumerecho muna kami sa kuwarto upang ayusin ang mga gamit naming dala. Tinulungan din ako ni Sir Felip na bitbitin ang mga maleta namin pa-akyat sa magiging kuwarto ni Lola na katapat lang ng aking kuwarto. Pansamantalang sinamahan ni Lola Ising si Madam Lola sa labas upang makapag-usap ang dalawang matanda. Paglapag ni Sir Felip ng mga bag ay kaagad ko siyang hinarang.
“S-sir…maari po ba kayong magpaliwanag kung bakit niyo sinabi na girlfriend niyo ako? Diba girlfriend niyo yung kasama niyo kagabi? Bakit hindi na lang po siya ang sinama niyo?” nagtatakang tanong ko sa kanya. Humarap siya sa akin kaya umisang hakbang ako pa-atras sa kanya.
“I’m sorry kung kailangan kong gawin yun. Matagal na kasi akong kinukulit ni Lola Ising na ipakilala ang girlfriend ko. Yung kasama ko kagabi hindi ko yun girlfriend.”
Awang ang labi na tinignan ko siya. “Hindi niyo siya girlfriend? P-pero diba—”
“She’s not my girlfriend, wala kaming label and she agreed na intimate relationship lang ang meron kami.” Nakangiting sabi niya sa akin. Nagsisimula na talaga akong ma-offend sa kanya. Magdadala siya ng babae sa kuwarto niya tapos wala pala silang label?
“Please pumayag ka na, kahit dito lang. Pagbalik natin sa city balik na tayo sa dati.”
“Paano po si Lola Fina?” pahabol na tanong ko sa kanya.
“Hindi naman niya sasabihin yun, baka nga naniniwala na si Grandma na may relasyon tayong dalawa.” Nakangisi niyang sabi niya sa akin. Napabuntong hininga ako.
“Okay, wala na rin naman akong magagawa.” Sumusukong sabi ko.
“Great. Let’s go, baka inaantay na nila tayo.” Aya niya sa akin.
“Wait! Bakit dito mo nilagay ang maleta mo? Wala na bang ibang kuwarto?” nagtatakang tanong ko sa kanya.
“Ito lang ang guest room at yung katapat na kuwarto ni grandma. Si Lola Ising naman ang kasama niya sa kuwarto dahil under renovation pa yung iba. Okay lang yan hindi naman ako nangangat. Sa sofa na lamang ako matutulog kung hindi ka comfortable.” Paliwanag niya. Ayoko man pero wala na akong magagawa dahil naka-oo na ako sa kanya.
Wala naman siguro siyang gagawin na masama sa akin. Sabay kaming lumabas ng kuwarto. Lumabas kami ng bahay at nakita namin sila Lola Ising at Lola Fina na nag-uusap sa may gazebo.
“Naku! Andito na pala ang mag-irog.” Masayang sabi ni Lola Ising. Nag-init ang aking pisngi nang nakangiting tinignan ako ni Sir Felip.
“Ang daming foods ah?” bulalas ni Sir Felip nang makalapit na kami sa kanila dahil sa dami ng fresh cooked seafood na nasa harapan namin.
“Syempre pinahanda ko kaagad yan para sa inyo. Para sa iyo apo at sa girlfriend mo. Kaya lang hindi na matitikman ni Fina.” Malungkot na saad niya. Nakakapagsalita pa naman si Lola Fina ngunit hindi na ito gaano. Mahina na rin siya. Siguro dala ng katandaan at sakit.
“Don’t worry Lola Ising. Kahit ganyan si Grandma I’m sure masaya siyang pumasyal kami dito.” Wika ni Sir Felip. Naupo kami sa kawayan na upuan. Pinagsaluhan namin ang hinanda nilang pagkain. At talagang nag-enjoy ako dahil napakasarap nito. Hindi ko nagawang makakain ng ganito sa abroad.
“Gusto mo pa?” alok ni sir Felip nang kumuha siya ng malaking crab. Mas masarap kasi kapag nakakamay tapos sabaw pa ng buko ang pantulak namin.
“Tama na busog na ako.”
Ini-umang niya sa bibig ko ang laman ng crab.
“Eat more para tumaba ka.”
Kami na lamang ang natira dahil mabilis na natapos ang mga kasabay namin. Inakyat na din ni Lola Ising si Lola Fina.
“Ang dami ko na ngang nakain, baka ma-impatcho na ako Sir—este Felip.” Pagtatama ko. Bilin niya kasi sa akin kanina. Huwag ko siyang tatawagin na sir dahil baka mahalata daw ni Lola Ising.
“Babe kailangan mong kumain para tumaba ka at mas gumanda.”
Napatingin ako sa kanya dahil sa pagtawag niya sa akin ng babe. Hindi ako sanay dahil amo ko pa rin siya. Kahit maya na lang sana ang itawag niya sa akin okay na ako doon.
“Bakit? May dumi ba ako sa mukha?”
Kumuha siya ng tissue at pinunas sa kanyang pisngi at labi.
“Wala po, nanibago lang ako kasi tinawag niyo akong babe. Naiilang talaga ako lalo pa’t—”
“Pasensya na, kung ayaw mo sasabihin ko na lang kay lola—”
“Hoy teka!” pigil ko sa kanya nang akma siyang tatayo.
“Hindi ko naman sinabing ayoko naiilang lang ako dahil alam mo na?”
Bumalik siya sa pagkaka-upo at kumuha naman ng shrimp. Isinubo niya ulit sa bibig ko.
“Kumain pa tayo, say ahhhh…”
Sumihap ako at sinubo ang pagkain. Bahala na, sa mangyayari…
Pagkatapos naming kumain ay umakyat muna ako sa itaas upang tignan si Lola Fina. Pagpasok ko sa kanyang kuwarto at mahimbing pala ang tulog nito.
“Ako na ang mag-aalaga sa kanya, malakas pa naman ako. Puntahan mo na ang irog mo doon. Mamangka kayo, maligo or manghuli kayo ng isda. Puwede niyo rin libutin ang isla. Para naman masulit niyo ang bakasyon niyo. Kaya ko namang alagaan si Fina.” Nakangiting wika ni Lola Ising habang inaayos ang tray na may lamang arrozcaldo. Lumabas kaming dalawa sa kanyang kuwarto at sinamahan ko siya sa kusina.
“Lola, apo niyo rin po si Felip?” usisa ko sa kanya dahil hindi nasabi sa akin ni Felip kung ano ba talaga si Lola Ising sa kanya.
“Oo, anak ko ang mommy ni Felip. Nang mamatay ang mga magulang niya dahil sa aksidente. Kami na ni Fina ang nag-alaga sa kanya.” Sagot niya sa akin. Ako sana ang maghuhugas ng pingan na pinagkainan ni Lola Fina ngunit ayaw naman niya.
“Ganun po ba…pareho pala kami ni Felip wala nang magulang.” Malungkot na saad ko.
“Ganun talaga, diyos lang ang nakaka-alam kung kailan niya tayo kukunin. Ang mahalaga naging maganda ang pamamalagi natin dito sa lupa at gumawa tayo ng mabuti sa ating kapwa.” Nakangiting sagot niya. Masarap talaga kumausap ng matanda dahil marami na silang experience sa buhay.
“Salamat po Lola Ising sa pagtangap niyo sa akin.”
“Naku! Eh ikaw pa? Eh mahal na mahal ka ng apo ko!” hirit niya.
Nakaka-guilty tuloy dahil kailangan pa naming magsinungaling sa kanya upang hindi na daw nito kulitin si Sir Felip na mag-asawa. Nang sa ganun kapag nawala daw sila ni Lola Fina at alam nilang nasa maayos na kalagayan si Felip.
Bumalik ako sa kuwarto ko upang magpalit ng short at t-shirt. Balak ko kasing magtampisaw mamaya sa dagat. Pero napansin ko ang maleta ni Sir kaya minabuti kong ayusin ito sa cabinet pati na rin ang mga gamit ko nang sa ganun hindi na siya mahirapan na kalkalin ang maleta niya mamaya. Ngunit nang buksan ko ang maleta ay bumungad sa akin ang isang baril. Isasarado ko sana ito ngunit nagulat ako nang bumukas ang pinto.
“What are you doing?” seryosong tanong niya sa akin.
“A-ahh…aayusin ko sana yung mga gamit mo sa cabinet—”
Lumapit siya at sinara ang maleta. Inilagay niya ito sa ibabaw ng cabinet.“I’m not angry, meron ako noong for security purposes. Tara sa labas samahan mo akong mag-swimming.” Aya niya sa akin. Tumayo ako sa kama at inabot ko ang kamay ko sa kanya bago kami lumabas ng kuwarto. Kinabahan ako nang makita ko ang bagay na yun. Ngunit sabi niya for security lang daw kaya pilit kong kinalma ang sarili ko.
MAYA Hightide na nang makababa kami kaya kahit nasa malapit lang ay parang malalim na ito. “Let’s go!” aya niya sa akin. “Ikaw na lang, parang ayokong magbasa eh.” taboy ko sa kanya nang nasa gilid na kami ng pampang. Dito niya kasi ako inaya at mas malalim dito at malalaki din ang bato. Hindi naman mainit ang sikat ng araw at malamig pa ang ihip ng hangin. Tinatangay ng hangin ang nakalugay kong buhok habang pinagmamasdan siyang nag-uumpisa nang maghubad. Napatingin ako sa kanyang katawan at hindi ko maiwasan na titigan ito dahil sa mga peklat na nakita ko sa kanyang likod. Nilingon niya ako at nag-iwas ako ng tingin. “Sorry po.” Wika ko sa kanya. Baka kasi akalain niyang pinagnanasahan ko siya. Curious lang naman ako sa nakita ko. “Don’t worry, bata pa ako nang makuha ko ang mga pilat na ito.” Sambit niya. Inabot niya sa akin ang white t-shirt niya. “Kung hindi ka maliligo, hawakan mo na lang yan.” Nakangiting sabi niya sabay dive sa ilalim ng tubig na ikinagulat ko dahil me
MAYALumipas ang maghapon ni- anino ni Sir Felip ay hindi ko nakikita. Wala din naman akong mukhang ihaharap sa kanya dahil pumayag akong makipaghalikan sa kanya sa kuweba. Gusto ko tuloy kaltukan ang sarili dahil pansamantala akong nakalimot sa kung ano ba talaga ang lugar ko dito sa pamilya nila. Maigi na rin yun pero nasaan kaya siya?Abala din kasi ako sa pag-alalaga kay madam lola pagkatapos kong magbihis kanina dahil may iba pang ginagawa si Lola Ising at kailangan ko din tumulong. Hindi naman kasi ako nagpunta dito para magbakasyon.“Madam? Ano po yun?” tanong ko sa kanya nang senyasan niya akong lumapit.“I-I want to see the sunset…” sambit niya.“Sige po ilalabas po kita.” wika ko sa kanya. Kinuhanan ko siya ng kumot dahil baka malamigan siya sa labas. Pagkatapos ay itinulak ko na pababa ang kanyang wheelchair. Hindi naman mahirap para sa akin na mag-isang ibaba si Madam Lola Fina dahil meron talagang daanan ng wheelchair sa loob ng bahay nila katabi ito ng hagdanan. Kailanga
MAYA Kanina pa ako pagising-gising, namamahay siguro ako kaya hindi naging maayos ang tulog ko. Dahan-dahan akong bumangon at iniwasan na gumawa ng ingay dahil katabi ko lamang siya. Mabuti na lamang at malawak ang higaan namin kaya kahit paano ay hindi kami masyadong malapit sa isat’-isa. Nang makaupo ako sa kama at dahan-dahan din akong tumayo baka kasi magising siya. Mukhang mahimbing pa naman ang tulog niya. Kahit walang aircon dito sa loob ay sadyang malamig sa kuwarto at himalang wala ding mga lamok. Paisa-isang hakbang na tinungo ko ang labas ng kuwarto dahil plano kong silipin si Madam Lola kung maayos ba ang pahinga nito. Dahan-dahan kong sinara ang pinto at pagkatapos at nagpunta naman ako sa pinto nila Madam Lola. Maingat ko ding binuksan at sumilip ako ng kaunti.Tahimik sa kuwarto at tulog na tulog na rin sila kaya isinara ko na lamang ang pinto. Nagpasya akong bumaba muna upang magpahangin. Nakatayo lang ako sa tabi ng bahay habang sinasamyo ang malamig na hangin. Napap
MAYANagising ako dahil sa narinig kong malakas na iyak. Napabalikwas ako ng bangon at hindi na pinansin si Sir Felip na tulog din sa tabi ko. Patakbo akong lumabas ng kuwarto at kaagad akong nagpunta sa katapat na kuwarto ni Madam Lola. Bukas ang pinto at mas lalong lumakas ang iyak ni Lola Ising. Nadatnan ko siyang ginigising si Madam Lola. Para akong naitulos sa kinatatayuan ko. Nanlamig ang buong katawan ko.“Grandma!”Napunta kay Sir Felip ang tingin ko nang bigla siyang pumasok at lapitan si Madam Lola. Pilit niya din itong ginigising ngunit hindi na rin ito muling dumilat pa. Tinignan din niya ang pulso nito at nang mapagtanto niyang wala na si Madam Lola Fina at niyakap na niya lang ang matanda. Pati ako ay hindi ko napigilan ang mapaiyak dahil sa tagpo na aking nakita. At masakit sa akin dahil napalapit na rin ako sa kanya.“Madam Lola…” humihikbing sambit ko. Nilapitan ko si Lola Ising at niyakap ko siya. Wala na si Madam Lola…wala na siya…tuluyan na niyang iniwan si Felip.
MAYA“Pagkatapos ng pagmamaalam namin kay Lola Fina ay isa-isa na ring nag-uwian ang mga tao. Si Lola Ising ay abala sa pagliligpit ng kuwarto ni Lola Fina kaya tinulungan ko muna siya.“Ako na po dito Lola, magpahinga na po kayo.” Wika ko sa kanya.“Naku! Maya, ikaw na lang ang magpahinga at kanina ka pa nag-aasikaso ng mga bisita. Kaya ko na ito, puntahan mo na lamang si Felip. At tanungin mo siya kung anong gusto niyang hapunan nang makapagluto na ako.” Taboy niya sa akin kaya lumabas na din ako ng kuwarto. Nagpunta ako sa kuwarto ngunit wala siya doon kaya napasilip ako sa veranda. At nakita ko siyang nasa dalampasigan. Hindi pa rin siya nagpapalit ng damit. Nagpasya akong puntahan siya dahil baka kailangan niya ng kausap.“F-Felip?” bahagya siyang lumingon sa akin ngunit bumalik din ang mga mata niya sa dagat. Lumapit ako sa kanya at hindi ko maiwasan na pagmasdan siya. Habang malalim ang iniisip. Nililipad pa ng hangin ang may kahabaan niyang kulot na buhok. Tinutubuan na rin si
MAYA “Bakit ang tahimik mo?” usisa niya sa akin habang nagmamaneho. Pabalik na kami sa Maynila. Minabuti namin na madilim pa lamang ay umalis nang sa ganun ay hindi kami abutin ng trapik sa kalsada.“Na-guilty ako dahil sa ginawa nating pagsisinungaling kay Lola Ising. Sana inamin mo na lamang ang totoo bago tayo umalis.” Wika ko sa kanya habang nakatingin ako sa labas ng bintana dahil papasikat na ang araw. “Hindi mo kailangan na ma-guilty, ibibigay namin ang gusto niya eh.”Mabilis na lumipat sa kanya ang mga mata ko. Sumilay ang ngiti sa kanyang labi na parang sinusubukan lang siguro ako kung papatulan ko siya sa hirit niya.“Sir Felip, baka nakakalimutan niyo na wala na tayo sa isla at tapos na ang pagpapangap natin?” nakataas ang kilay na tanong ko sa kanya.“I know, but you don’t have a choice dahil nangako ka kay Grandma na hindi mo ako iiwan remember?” pagpapaalala niya. Hindi ko naman nakakalimutan ang sinabi ko.“Nangako akong hindi kita iiwan pero wala akong ibang pinang
MAYAHinawi niya ang buhok ko na tumatakip sa aking mukha habang nakatitig siya sa akin. Bumaba ang titig niya sa aking labi hangang sa unti-unti na niyang inilapit ang kanyang mukha sa akin. Hangang sa napapikit na rin ako nang halikan niya ako. Ganito din ang naramdaman ko noon sa kuweba. Yung pakiramdam na gusto ko nang maging marupok pagdating sa kanya ngunit may kung anong pumipigil sa akin. Huli na para itulak pa siya dahil alipin na ako ng sandaling magkalapat ang labi naming dalawa. Naramdaman ko ang paghawak niya sa ibaba ng aking t-shirt kaya hinawakan ko yun at naghiwalay ang labi naming dalawa.“N-natatakot ako…baka saktan mo lang din ako, Felip.” Nangingilid ang luhang sabi ko sa kanya. Ayoko nang maranasan ulit ang oras na yun. Nakakadurog ng puso at pagkatao ang naranasan ko sa kapatid ko at kay Mark.“I won’t…I promise.” Bulong niya sa akin. Binitawan ko ang kamay niya at itinuloy niya ang kanyang nais gawin. Hinubad niya ang damit ko at napayakap ako sa aking sarili d
MAYANang magising ako ay sinilip ko ang orasan. Madaling araw na at kailangan ko nang umalis. Baka malaman pa ni Kiray na dito ako natulog nakakahiya dahil ang alam lang nila amo ko pa rin si Sir Felip. Nilingon ko siya at naka-awang pa ang kanyang labi habang mabigat ang paghinga. Kinuha ko ang kamay niyang nakayakap sa hubad kong katawan at tinangal ito. Pigil ko ang paghinga dahil baka magising siya. Ngunit akmang bababa pa lamang ako nagulat ako nang hilahin niya akong muli kaya napahiga ulit ako sa braso niya.“S-Saan ka pupunta?”Nilingon ko siya at nanatili siyang nakapikit.“Felip, kailangan ko nang magpunta sa kuwarto ko.”Mapungay ang matang dumilat siya.“What? Bakit? Hindi na kailangan. Simula ngayon dito na ang magiging kuwarto mo. Kung inaalala mo sila don’t worry I’ll talk to them. Now let’s sleep.” Sambit niya. Kinabig niya ako paikot at paharap sa kanya at muling niya akong niyakap. Nararamdaman ko ang init ng hubad din niyang katawan sa akin. Napasinghap ako at napa