MAYANang magising ako ay sinilip ko ang orasan. Madaling araw na at kailangan ko nang umalis. Baka malaman pa ni Kiray na dito ako natulog nakakahiya dahil ang alam lang nila amo ko pa rin si Sir Felip. Nilingon ko siya at naka-awang pa ang kanyang labi habang mabigat ang paghinga. Kinuha ko ang kamay niyang nakayakap sa hubad kong katawan at tinangal ito. Pigil ko ang paghinga dahil baka magising siya. Ngunit akmang bababa pa lamang ako nagulat ako nang hilahin niya akong muli kaya napahiga ulit ako sa braso niya.“S-Saan ka pupunta?”Nilingon ko siya at nanatili siyang nakapikit.“Felip, kailangan ko nang magpunta sa kuwarto ko.”Mapungay ang matang dumilat siya.“What? Bakit? Hindi na kailangan. Simula ngayon dito na ang magiging kuwarto mo. Kung inaalala mo sila don’t worry I’ll talk to them. Now let’s sleep.” Sambit niya. Kinabig niya ako paikot at paharap sa kanya at muling niya akong niyakap. Nararamdaman ko ang init ng hubad din niyang katawan sa akin. Napasinghap ako at napa
MAYAPagkasara niya ng banyo ay kaagad niya akong hinubaran. Pero ang isip ko ay naroon pa din sa nakita kong natuyong dugo na nasa attaché case. Pinigilan ko siya nang akmang tatangalin niya ng hook ng aking bra.“Saan ka galing? Hangang ngayon kasi hindi ko pa rin alam kung ano ba talaga ang trabaho mo. Diba dapat alam ko yun?”Imbis na sagutin ay siniil niya ako ng halik sa labi at nagawa niyang tangalin ang bra ko. Tumigil siya sa paghalik at pinagdikit ang ilong naming dalawa.“Isasama kita sa office tomorrow para malaman mo okay?” mahinang sambit niya at muli niya akong hinalikan sa labi. Napa-ungol ako nang bumaba ang kanyang labi sa aking leeg at salitan niyang sinipsip ang aking nipples. Pati ang kanyang kamay ay nasa pagitan na ng aking hita. Hindi na ako nakapag-isip pa dahil tinatalo ng aking isip ang nararamdaman ko kaya buong pagnanasa na rin akong nagpaubaya sa kanyang nais. Hinila niya ako papasok sa shower at sabay kaming naligo. Akala ko hindi na niya ulit itutuloy n
MAYA“What? Paano mo naman nasabi?” seryosong tanong niya sa akin. Inilibot ko ang aking paningin sa kabuohan ng place niya.“Ang lahat ng meron ka, ay imposible para sa akin na isang hamak na caregiver lang.”Lumapit siya sa akin at hinawakan ang mga kamay ko.“Ayokong marinig ang lahat ng yan. Ni minsan hindi bumaba ang pagtingin ko sa’yo. Malaki pa nga ang utang na loob ko sa’yo dahil sa pag-aalaga mo kay Grandma—”“Paano kung nagustuhan mo lang ako dahil nababaitan ka sa akin? Paano kung makita mo ang mga imperfections ko? Paano kung pagsawaan moa ko dahil madali lang para sa’yo na palitan ako?”Napabuntong hininga siya at binatawan ang kamay ko.“Ganyan ba kababaw ang pagtingin mo sa relasyon nating dalawa? Kung alam ko lang sana na ganito ang mararamdaman mo hindi n akita dinala dito. Don’t look down on yourself, Maya. Mahal kita at mahal mo ako diba? Yun lang ang mahalaga para sa akin. Basta manatili ka sa tabi ko. Sapat na yun.”Kinabig niya ako at niyakap. Kahit paano ay naka
MAYATikom ang bibig ko sa aking mga narining mula sa kanya. Ipinaliwanag niya sa akin ang pagbabago ni Mark simula nang mahuli ko silang dalawa. Nakikinig lang ako sa salaysay niya at hindi rin ako makapaniwala na kaya niya yung gawin sa kapatid ko. Dahil naki-usap pa siyang patawarin ko si Mary noon. Mabuting tao si Mark, yun ang pagkakakilala ko sa kanya. Mataas din ang pangarap niya para sa kanyang pamilya kaya nga tinulungan ko siyang makatapos ng pag-aaral ngunit ganito lang ang magiging kapalit ng lahat. Iiwan niya ang kapatid ko dahil lamang sa nawala ang anak nilang dalawa na hindi naman ginusto ng kapatid ko.“K-Kasalanan ko ang lahat…kung hindi ako naging masamang kapatid hindi ko sana mararanasan ang lahat ng ito.” paninisi pa niya sa kanyang sarili habang patuloy ang kanyang paghikbi. Napabuntong hininga ako.“Tama na, malalagpasan mo din ang lahat. Isipin mo na lamang na baka hindi si Mark ang para sayo. Bata ka pa Mary. Marami ka pang kayang maabot sa buhay mo. Baka hin
MAYASa wakas! Nakabalik na rin ako sa Pilipinas! Anim na taon din akong naging caregiver sa Singapore at umuwi ako para matuloy na ang kasal namin ni Mark. Hindi ako nagpasundo sa kanya dahil gusto kong surpresahin siya sa bahay na ipinundar ko para sa aming dalawa. Seven years na kami ni Mark at nanatiling matatag ang relasyon namin kahit long distance pa kami. Kumuha ako ng two years caregiver course pagkatapos kong mag-high school. At nagpasyang mag-ibang bansa para masuportahan ko ang aking kapatid at pati na rin ang pag-aaral ni Mark as engineer. Dahil gaya ko wala ding kakayanan ang kanyang mga magulang na pag-aralin siya. Kahit paano nakaya ko ang magtrabaho sa ibang bansa at malayo sa kanya dahil alam ko na darating ang araw na ito. Na lahat ng pangarap namin noon ay matutupad. At magkasama naming bubuohin ang aming magiging pamilya. Next month ay graduate na siya kaya puwede na kaming magpakasal. At magtatapos na rin si Mary sa kolehiyo. Masaya ako dahil kahit nagtiis ako ng
MAYANapahawak ako sa aking sentido nang magising ako. Inaninag ko ang ang lugar na kinaroroonan ko. At napabalikwas ako ng bangon nang maalala ang mga nangyari kagabi. Nanlaki ang mata ko nang mapagtanto kung nasaan ako ngayon. Nandito kasi ako sa malaki at malinis na kuwarto. Napabangon ako mula sa malambot na kama pababa sa tiles na sahig. Lalong sumakit ang ulo ko.“Mabuti naman gising ka na.” Napalingon ako sa pinto nang may marinig akong nagsalita. “Sino ka?! Bakit ako nandito?! Ikaw ba ang mastermind sa pagdukot sa akin!?” pag-aakusa ko sa kanya. Kumunot ang noo niya at saka ko lamang napansin ang bitbit niyang tray na may pagkain at isang tasa ng kape. “Mastermind? Pagdukot? At bakit naman kita dudukutin?” seryosong sagot niya sa akin. Pumasok siya sa loob at inilapag sa mesa ang tray. “Eh, bakit ako nandito? Huwag mong sabihin na may ginawa ka sa aking masama?” Napayakap ako sa aking sarili. Pero aside sa sakit ng ulo wala na akong ibang nararamdaman sa katawan at isa pa
MAYAPaulit-ulit na umukit sa aking isip ang mga sinabi ni Sir Felip sa akin kanina bago siya magpa-alam sa akin. Nandito na ako sa aking kuwarto upang magpahinga. Nagdesisyon na din akong magpalit ng numero upang hindi na nila ako magambala pa. Masakit pa rin sa akin dahil kinailangan kong talikuran si Mary. Ang nag-iisa kong pamilya. Ngunit labis niya akong nasaktan at sa ngayon hindi ko pa siya kayang patawarin.Makalipas ng isang lingo ay nasanay na rin ako sa routine ko dito sa mansion. Minsan nakakainip kasi kami lang ni madam Lola at ang tatlong kasambahay ang narito kaya kapag nagpapahinga si Madam Lola sila ang ka-kuwentuhan ko.Minsan lang din kami magkita ni Sir Felip. Sabi ni Kiray yung isang kasambahay dito may araw daw talaga na hindi laging nauwi si Sir Felip dito dahil sa negosyo. Minsan naman daw bigla na lamang itong nasulpot. Lalo tuloy akong nahihiwagaan dahil maski sila hindi daw nila alam ang negosyo nito.“Madam Lola, kumain pa po kayo…kaunti lang po ang kinain
MAYAPagpasok namin sa loob ay dumerecho muna kami sa kuwarto upang ayusin ang mga gamit naming dala. Tinulungan din ako ni Sir Felip na bitbitin ang mga maleta namin pa-akyat sa magiging kuwarto ni Lola na katapat lang ng aking kuwarto. Pansamantalang sinamahan ni Lola Ising si Madam Lola sa labas upang makapag-usap ang dalawang matanda. Paglapag ni Sir Felip ng mga bag ay kaagad ko siyang hinarang.“S-sir…maari po ba kayong magpaliwanag kung bakit niyo sinabi na girlfriend niyo ako? Diba girlfriend niyo yung kasama niyo kagabi? Bakit hindi na lang po siya ang sinama niyo?” nagtatakang tanong ko sa kanya. Humarap siya sa akin kaya umisang hakbang ako pa-atras sa kanya.“I’m sorry kung kailangan kong gawin yun. Matagal na kasi akong kinukulit ni Lola Ising na ipakilala ang girlfriend ko. Yung kasama ko kagabi hindi ko yun girlfriend.”Awang ang labi na tinignan ko siya. “Hindi niyo siya girlfriend? P-pero diba—”“She’s not my girlfriend, wala kaming label and she agreed na intimate re