Simula

She took a step out of the plane and breathe in the fresh–– no–– polluted air of the country she left years ago to study abroad. Nilibot niya ang paningin at mahinang napailing. Sinuot niya ang dalang sunglasses at bumaba na sa hagdanan. Matapos niyang makuha ang kanyang bagahe ay naglakad na siya patungo sa arrival area. Sabik na siyang makapagpahinga.

To be honest, wala siyang balak na umuwi ngayon. More like, wala na siyang balak bumalik pa ng Pinas. Bukod sa wala rito ang negosyong pinapatakbo niya ay medyo nakakalimot na rin siya sa mga salitang ginagamit ng bansang ito. Who wouldn’t? She left Philippines since she was ten and now she’s turning twenty three next month.

“Bliss!”

Nilingon niya ang tumawag sa kanyang nakakarinding pangalan at nakita ang kanyang ina na may hawak na malaking placard at mayroong pangalan niya. Kumakaway ito at may malawak na ngiti sa labi. Napangiti na lang din siya at nilapitan ito.

“Mommy!” she greeted her mother happily.

“My baby!”

Niyakap siya nito nang mahigpit. She hugged her mother back. Nauna siyang bumitiw at tumingin sa kanyng ina. There is longing in her mother’s eyes as they gaze at her. Ngumiti siya rito.

“Hindi pa rin ako makapaniwalang nandito na. Na hinayaan ka ng Lolo mong umuwi,” saad nito. “Tara na. I’m so excited!”

“Excited for what?” wala sa sarili niyang tanong.

Kumunot ang noo ng kanyang ina. “Ayaw mo bang makilala ang mapapangasawa ko?”

Wala sa sarili siyang napatingin sa kamay nito. And there she saw a very stunning ring with a huge stone. Kusang gumuhit ang ngiti sa kanyang labi at masayang tumango sa kanyang ina. They went to her mother’s white SUV truck and helped her put her luggage inside the trunk.

Nang lulan na sila sa sasakyan ay agad na minaneho ito ng kanyang ina. She looked outside the window, observing the changes of the country from what she can remember.

“The ring looks good on you,” puna niya at ngumiti nang matamis sa kanyang ina.

Tumingin ang kanyang ina na si Marcella sa singsing na suot nito at mahinang natawa. “And I can’t believe I’m still marrying at this age.”

Mahina rin siyang natawa. “What’s wrong? You’re still fifty. You’re not that old. As long as this guy loves you then I’m good.”

“Fifty-one, you mean?” Marcella chuckled. “Sa kakapilit ko sa’yong magpakasal, ako pa ngayon ang mauunang ikasal.”

Bliss shook her head. Tama ang kanyang ina. As far as she can remember, tumatawag lang ang kanyang ina in the middle of the night and ask her to settle down. Kaya nga gabi-gabi rin siyang nagdadasal na sana’y magkaroon na ng sariling love life ang kanyang ina at nang tumigil na ito kakapilit  sa kanya. And this is it.

After knowing her mother’s boyfriend’s proposal ay agad siyang lumipad papunta rito sa Pinas para kumpirmahin at para na rin i-celebrate ang nalalapit na birthday nito. And looking at the huge stone on her mother’s ring, she wanted to meet this man behind her mother’s smile.

Noong una kasi ay akala niya’y pera lamang ang habol ng lalaki sa kanyang ina. Lalo na’t hindi man lang ito nagsabi na mayroon itong boyfriend. She had to beg her grandparents to let her visit the Philippines. Ayaw kasi ng mga ito na magpunta siya ng Pinas dahil ayaw ng mga magulang ng kanyang ama si Marcella, ang kanyang ina. Her father died because of lung cancer and the only ones who raised her abroad are her grandparents.

“I hope hindi mo na ako kukulitin to get married. I’m already good.”

“Anong hindi kukulitin? Kailangan mo ring maikasal, anak. H’wag puro trabaho lang. Mas maganda sa pakiramdam na umuwi sa bahay na mayroong naghihintay,” wika nito.

She grimaced at that. “No thanks. I’m fine with Maxx waiting for me to come home.”

Maxx is her dog. Ang natatanging naghihintay sa kanya sa tuwing umuuwi siya ng condo niya sa New York. Hindi na niya kailangan pa ng lalaki na maghihintay sa kanyang pag-uwi. Sakit lamang ‘yan sa ulo.

Umismid lang ang kanyang ina. “Kapag naikasal na ako, ako na mismo ang hahanap ng mapapangasawa mo.”

“Ilang blind dates pa ba, mom?”

“Hindi na blind dates. Fixed marriage agad. Gusto ko na ng apo.”

Mahina lamang siyang napailing. Ilang saglit pa at nakarating na sila sa bahay ng kanyang mommy. Yes, it was owned by her mother. Hindi niya tuloy mahinuha kung bakit ayaw ng mga magulang ng kanyang daddy ang kanyang mommy gayong mayaman naman ito? But well…

Pagkalabas nila ng sasakyan ay papunta na sana siya sa likod para kunin ng mga bagahe nang bigla siyang hinila ng kanyang ina at agad na kinaladkad papasok sa loob ng bahay.

“Wait, mommy. What about my luggage?” nagtataka niyang tanong dito habang naglalakad papasok ng bahay.

“Someone will get it for us. For now, I would like you to meet my future husband!” Marcella exclaimed in excitement.

Hindi na rin niya mapigilan ang mapangiti sa uri ng ngiting pinapakita ng ina. Mukhang masaya nga ito sa piling ng bagong kasintahan. Bliss just smiled at her mother. Hinayaan niya na lang itong hilahin siya sa kung saan man siya nito balak dalhin.

“Where is Aiden?” tanong ni Marcella sa isang kasambahay na kanilang nakasalubong.

“Na sa study room niya po.”

“Thank you,” pasalamat nito.

Agad niyang hinawakan ang kamay ng ina na nakahawak sa kanyang braso. “I don’t think now is the right time to disturb your fiancé. He’s in the study room.”

“He’s just busy reading magazine. Come!”

Walang naging angal si Bliss nang hilahin siyang muli ng kanyang hina. The happiness in her mother’s eyes makes her happy as well. At this is what she’s been praying for a very long time. Hindi lang ang magkaroon ito ng love life, kundi ang magkaroon din ng masayang buhay ang kanyang ina.

Umakyat sila sa second floor at tinungo ang huling pinto ng hallway. Kumatok muna ang kanyang ina bago nito tinulak pabukas ang pinto.

“Hon?”

Her eyes landed at the back of the black swivel chair. Nanliit ang kanyang mga mata habang nakatingin dito, hinihintay ang pag-ikot nito. She looked at her mother and roamed around the place. Ngunit muli ring nabalik ang kanyang atensyon sa swivel chair nang umikot ito at bumungad sa kanya ang lalaking tila’y nagpakapos ng kanyang hininga.

Is this her mother’s fiancé?

Pinanood niya itong tumayo at lumapit sa kanilang pwesto. Binitiwan siya ng kanyang ina at sinalubong ito ng halik sa pisngi. Hindi makapaniwalang nakatitig si Bliss sa lalaking katabi ng kanyang ina ngayon.

He’s tall, probably a six footer man with lean body. Makapal ang kilay nito at mahaba ang pilik-mata. Moreno rin at hindi maitatanggi ang kagwapuhan nito. How did her mother pull this kind of handsome man?

“Hon, this is my daughter, Bliss,” pakilala ng kanyang ina. “Bliss, this is Aiden, my future husband.”

As he extended his arm to formally greet her, her heart skipped a beat.

“I’m Aiden. Aiden Ivanov.” His dark green eyes stared at her. “It’s nice to meet you, Bliss.”