“Damn…”
Umupo siya sa kanyang kama at inayos ang sarili. Nakatitig lamang siya sa laptop na nakapatong sa ibabaw ng desk. The screen contains the public information about her mother’s fiancé, Aiden Ivanov. She tilted her head and bit her lower lip.
He is a famous businessman; one of the youngest and richest tycoon in Europe and Asia. Marami itong business at sikat din ito sa larangan ng drag racing. Aiden is also a full-blooded Russian man. Kaya’t hindi nakakapagtaka ang physical feature nito na hindi man lang nababahiran ng pagiging pinoy.
But the question is: Paano ito nakilala ng kanyang ina.
Look, she’s not trying to be a villain here. Nang makita niya ang uri ng ngiti ng kanyang ina nang magkwento ito tungkol sa mapapangasawa ay kahit papano’y nagbibigay ginhawa sa kanya dahil sa katotohanang masaya ito sa napiling mapapangasawa. But now that she met this man, she’s having doubts. Lalo pa’t marami ang mga news articles tungkol sa binata na na-li-link sa iba’t ibang babae, especially models and famous actresses. Hindi niya mapigilang mabahala.
Ano kaya ang pakay ng binata sa kanyang ina? Or maybe it’s just her. Maybe this man loves her mother that’s why he decided to propose to her.
“Aish!” kastigo niya sa sarili. “I’m being judgmental again.”
Napagdesisyonan niya na lang na bumaba para makapalanghap ng sariwang hangin. It’s already three in morning. Hindi siya makatulog. Maybe her body is still adjusting to this country. Sana lang ay makapag-adjust siya kaagad dahil sumasakit pa naman ang ulo niya kapag hindi siya nakakatulog nang matino.
It’s her mother’s day and any later now, magiging busy na ang buong bahay para maghanda sa isa kaarawan ng ina. Ngunit heto siya, binabagtas ang daan patungong hardin ng bahay. Na sa first floor lang kasi ang kanyang silid. She personally requested it. Pakiramdam niya kasi ay nakikihati na siya sa bahay kung tatanggapin niya ang silid sa second flood na katabi lamang ng silid ng kanyang mommy at ni Aiden.
It feels awkward to call him Tito. Parang ilang taon lang ang kanilang pagitan. Mas matanda ang mommy niya. And isa iyon sa mga rason kung bakit nababahala siya. Hindi kaya’t may ibang dahilan kung bakit nag-propose ito sa kanyang mommy?
Umupo siya sa isang bench at tumingala sa kalangitan. Sobrang bilis ng mga pangyayari. Next month, she’ll be turning twenty four. Habang ang mommy niya naman ay fifty one ngayon. Magkasunod lamang ang buwan ng kanilang mga kaarawan.
“Why are you still awake?”
Halos mapugto ang kanyang hininga nang marinig ang tinig na ‘yon. She looked at the person who said it. Walang iba kundi ang lalaking laman pa lang ng isipan niya. Mariin niya itong tinitigan bago siya nag-iwas ng tingin dito.
“I can’t sleep,” she replied casually. It was as if she’s not a little intimidated by his aura.
“Do you mind if I sit beside you?” tanong nito.
Nangunot ang kanyang noo ngunit tumango siya. Umusog siya upang mabigyan ng espasyo ang binata. Nang makaupo ito ay agad na nanuot sa kanyang ito ang natural na bango nito. His manly scent made all of the butterflies in her stomach twitch.
Damn, what’s wrong with me?
Saglit silang binalot ng katahimikan bago siya nagdesisyong basagin ito.
“Do you really love my mom?” she asked, her eyes are still gazing at the sky. Hindi niya kayang tignan ito.
“Why do you think I’d ask her to marry me?” Mahaba ang kanyang sinabi ngunit hindi niya ito nahihimigan ng kung ano mang emosyon. He’s cold.
Hindi siya makaimik sa balik-tanong nito. She bit her lower lip. Umihip ang malamig na hangin at napayakap siya sa kanyang sarili. She looked at her wristwatch and noticed the time. Tumikhim muna siya saka siya tumayo.
“I’m heading inside.” Tipid siyang ngumiti rito at nagsimula nang humakbang. Ngunit bago pa man siya tuluyang makalayo sa binata ay tumigil siya saglit. “And please, take good care of my mother. She’s the only one that I have.”
--
“Oh my gosh!”
Wala sa sarili siyang napalingon sa nagsalita at nabungaran ang kanyang mommy. Pumasok ito sa loob ng kanyang silid at pinasadahan siya ng tingin. Bliss frowned at her mother’s reaction.
“What’s wrong?”
“You look so gorgeous!” sambit nito habang nakatingin sa kanya.
Tumingin siyang muli sa harap ng salamin. She’s wearing a red bodycon mini cowl neck dress. Sobrang hapit nito sa kanyang katawan kaya’t kitang-kita ang hugis nito.
Mahina siyang natawa at kumindat. “This is still fifty percent, mom. I don’t want to outshine the birthday girl.”
Natawa rin ito. “How about going out so I can introduce you to my friends?”
Masaya siyang tumango rito. Hinawakan siya ng kanyang mommy sa kamay at sabay silang lumabas. The party has just started. Pinakilala siya ng ina sa mga kaibigan nito at iilang pang mga kasosyo sa negosyo. May iilan pa ngang nakakakilala sa kanya.
“I can’t believe Miss Luna is your daughter. Totoo nga ang sabi nila. Like mother, like daughter. Parehong magaling sa negosyo,” sambit ng isang lalaking kausap nila.
Kung tama ang kanyang pagkakaalala, this man is Mr. Robinson. Hindi niya lang matandaan kung sa aling meeting niya ito nakasama. Pero kahit papano ay natatandaan niya pa naman ang mukha nito.
The night went on. Bawat bisita ng kanyang ina ay kinakausap niya. She entertained them as if they’re also her visitor. Palalim na rin nang palalim ang gabi ngunit hindi niya nakita ang kasintahan ng kanyang ina. Hindi niya rin naman ito hinanap.
Nang makaramdam siya ng pangangalay dahil sa suot niyang five inches YSL pumps ay nagdesisyon siyang maupo muna sa counter para tumagay. Mas maganda kasing uminom na nakaupo lang. Hindi ka masyadong nahihilo.
“Another shot, please.” Ngumiti siya sa bartender.
“Nakailang shots ka na, anak?”
She turned to her mother who approached her and smiled. “Just… enough.”
“Enough to make you drunk?” Ngumiti ito. “How about you get inside and rest now? Marami pa akong bisita.”
“I’m not drunk.” Mahina siyang natawa at umiling. “Nagkakamali ka lang, mommy.”
Hinawakan siya nito sa braso at pinatayo. Doon pa lang napagtanto ni Bliss na medyo naparami na pala siya ng inom. She looked at the bartender and noticed her world is starting to spin. Mariin niyang kinagat ang ibabang labi.
“Yeah,” she mumbled. “I think… I think I need to go.”
Rinig niya ang mahinang pagtawa ng kanyang ina. “Can you make it to bed?”
“Of course,” she replied and looked at her mother. Namumungay na ang kanyang mga mata, tila nakikiusap na pumikit. “I need to rest for now, mommy. Happy birthday! I hope you liked my gift.”
Niyakap niya ang ina nang sobrang higpit na sinagot din naman nito ng mahigpit. “Thank you, sweetie. Just having you here is already a gift.”
Parang may kung anong humaplos sa kanyang dibdib matapos marinig ‘yon sa ina. Matapos niyang magpaalam sa kanyang ina ay agad na siyang pumasok ng bahay. Pasuray-suray siyang naglakad patungo sa kanyang silid. Medyo natatapilok pa siya dahil suot niyang heels. She decided to take it off and walked inside her room barefooted.
Tinapon niya ang kanyang heels sa sulok at sumalampak sa kama. Tumihaya siya at mahinang napadaing dahil sa pagkahilo.
“Fucking whiskey,” she mumbled.
As she was about to sleep, something soft landed on her lips. Nang una ay inakala niyang panaginip lamang ‘yon. Sunod niyang naramdaman ay ang mainit na palad na humaplos sa kanyang tiyan.
Fuck. Is she wet dreaming… again?
Severe headache woke her up the next morning. As much as she doesn’t want to wake up, ramdam niya ang pananakit ng kanyang ulo. The first thing she wanted to do is to throw up everything she ate and drank last night.Ngunit sa kanyang pag-ikot ay nakaramdam siya ng kung anong mabigat na nakapatong sa kanyang tiyan. She can also feel a breathing fanning against her neck. Mariin niyang kinagat ang ibabang labi at dahan-dahang dinilat ang mga mata. Saglit na umikot ang mundo sa kanyang pagdilat. Kinakailangan niya pang kumurap-kurap. Ngunit kahit anong kurap niya ay nakakaramdam pa rin siya ng hilo.Dahan-dahan siyang bumaling sa kanyang tabi para tignan kung saan nanggagaling ang nararamdaman niyang paghinga. Ang inaantok niyang diwa ay tila nagising nang unti-unti niyang makilala ang lalaking kanyang katabi.Aiden Ivanov?!Her heart started pounding so fast and loud, loud enough that she can heart it. Agad niyang nilibot ang tingin upang tingnan kung na sa tamang silid ba siyang pinasu
Tahimik na nagmamasid si Bliss sa labas ng bintana. Sobrang liwanag ng city lights sa baba. For a moment, she felt at peace. O baka sadyang niloloko niya lamang ang sarili? It’s been five years now. Limang taon na ang nagdaan ngunit wala pa rin siyang mukhang ikapapakita sa kanyang ina dahil sa pangyayaring ‘yon. She wanted to tell her mother about what happened.“Mommy!”But how?She turned to the little baby who called her mother and smiled. Binaba niya ang hawak na baso ng champagne at sinalubong ang anak. Agad niya itong kinarga at hinalikan sa pisngi. Isang ngiti ang sumilay sa kanyang labi nang halikan siya ng anak pabalik.“How was your day?” she asked softly.“I had a great day! Look!” Pinakita nito ang braso na punong-puno ng mga stars. “My teacher awarded me with a lot of stars!”“Wow!” she exclaimed, matching the excitement on her daughter’s face. “What a surprise! Very good!”Kanina pa nakauwi ang kanyang anak galing sa school. Mukhang hindi nito tinanggal ang mga stamps n
“Sige ka, magtatampo ako sa ‘yo kapag hindi ka nagpunta sa pinakaimportanteng araw ko,” saad nito mula sa kabilang linya.Mahina siyang natawa sa sinabi ng ina at humugot ng malalim na hininga. She bit her lower lip and stared at the house in front of her. “How about you go out and check if the package I ordered was already delivered?”“Huh?” Ramdam niya ang pagtataka ng kanyang ina. “What do you mean? Did you send me a package?”“I did. A congratulatory gift. Get out and get it.”“Okay, just a moment.”Agad na pinatay ni Bliss ang tawag at hinintay ang kanyang ina na makalabas. And yes, she wanted to surprise her mother. Noong nagdaang gabi pa siya lumipad at sobrang pagod ng kanyang katawan ngayon. She wanted to rest. And she misses her baby.Kamusta na kaya si Miracle ngayon? Mahigpit pa namang bilin nito na tumawag agad kapag nakarating na sa kanyang ‘business meeting’. Yes, she had to lie to her daughter about leaving. Alam niyang pupupugin siya nito ng tanong kung sakaling sabih
“We meet again, Bliss Luna.”Pakiramdam niya’y tumigil sa pag-inog ang kanyang mundo. Wala sa sarili niya itong nilingon at bumungad sa kanya ang binata. He has this displeased look on his face that made her feel like he doesn’t like her here. Wala sa sarili siyang napaiwas ng tingin at napalunok.“Good afternoon, Sir.” Hilaw siyang ngumiti.“Anong Sir?”Napatingin siya sa babaeng kakarating pa lamang ng kusina habang ang binata ay nanatili ang tingin sa kanya. Ramdam ni Bliss ang malapot na pawis sa kanyang sintido na ipinagsawalang bahala niya na lang.“Mom,” she called. “Are you done fixing the bed?”Tumango ang ina at lumapit sa kanya. Hinawakan siya nito sa kamay at nilingon si Aiden. Yes, it was Aiden. Nakakunot ang natural na makapal nitong kilay habang nakatingin sa kanya. She’s intimidated, she must admit that. Habang ang kanyang ina ay parang hindi na ito bago.Well, maybe they knew each other long enough for him to propose her, right?“I know, you guys, didn’t have the time
“Kain ka nang marami, anak.” Nakangiting nagdagdag ng kanin si Marcella sa kanyang pinggan.Saglit siyang tumigil sa pagsubo at tinignan ito. “Mommy, I’m full. I could even barely finish this.”Tumingin din ang kanyang mommy sa kanya at sa ulam na niluto nito para sa kanya. Hilaw siyang ngumiti rito. “Dinamihan ko pa naman kasi gusto kong marami kang kainin.”“I’m already full, mommy.” Hilaw siyang ngumiti rito. “I love the dishes but my tummy’s capacity can’t cater more.”“I know,” sagot ng ina at matamis na ngumiti. “Akala ko ay heavy eater ka na ngayon. I forgot you’re on a diet.”Bliss bit her lower lip. Hindi niya maintindihan ang biglang lungkot na nararamdaman. It was like something came into her and it suddenly made her sad. She looked at her mother in confusion and realized… maybe it was because her mother doesn’t know her much.And the idea itself made her heart skip a beat… painfully. Agad siyang napaiwas ng tingin. Isa ito sa mga rason kung bakit medyo hindi siya komportab
Tahimik na tinatanaw ni Bliss ang buong hardin. Nandito ulit siya, nakatulala sa kawalan. Hindi siya makatulog. Hindi niya matanto kung tama ba ang desisyon niyang pagpayag sa hiling ng kanyang ina. She doesn’t intend to stay here longer. She wanted to leave right away. Hindi lang trabaho niya ang naghihintay sa kanyang pagbabalik doon kundi pati na rin ang kanyang anak.Mariin niyang pinikit ang mga mata at humugot ng malalim na hininga. She have to calm down so she can think properly. Ngunit kahit anong gawin niya, hindi niya pa rin maiarok sa kanyang isipan kung bakit siya pumayag sa gusto ng kanyang ina. Alam niyang sobrang delikado kapag malapit sila ng magiging asawa nitong si Aiden.She opened her eyes and looked at her wristwatch. Humugot siya ng malalim na hininga at nagdesisyong tumayo. Marami pa siyang kailangang gawin at kailangan niyang magpahinga. And besides, kailangan niya ring kausapin ang kanyang lolo’t lola tungkol sa kanyang desisyon.Papasok na sana siya ng kanyan
“Where are we going?” takhang tanong niya sa kanyang ina nang makita niyang abala ito sa ginagawang pag-uutos sa mga tauhan nito para ilabas ang ilang mga bagahe.Bumaling sa kanya ang ina. “Did you pack your stuff?”She tilted her head. “I haven’t even took those ones out. Why?”Pumalakpak ito na mas lalo niyang ipinagtaka. “That’s great! Well, ilabas mo ‘yun at nang makuha na ng mga guards natin.”“Why? Where are we going?” Kung possible ang magkaroon ng question mark sa ulo ay paniguradong kanina pa ito visible sa kanyang noo. “I’m confused. What’s happening?”Tumigil ang kanyang ina sa ginawa nito at ngumiti sa kanya. “I have decided to take a little break. Kasi napagtanto kong kung ikaw nga ay nagpapahinga sa trabaho, then I should too.”Bliss nodded her head. Ngunit nalilito pa rin siya kung ano na ang nangyayari. “And then?”“And then we’re going to a Aiden’s hometown, in Pangasinan. We’re also taking this opportunity para naman ma-explore mo ang lugar na hindi lamang puro syud
“Coffee?”She looked at her mother and smiled. “Yes, please.”Maingat na nilapag ng kanyang ina ang isang tasa ng kape sa ibabaw ng mesang gawa sa babasaging salamin. Kasalukuyan silang na sa terrace ng bahay at tinatanaw ang bukirin at malawak na taniman ng palay sa kanilang harapan.This place is therapeutic indeed. Nakakakalma ang ihip ng hangin. Malayo ang kanyang natatanaw at nakakawala ‘yon ng kung ano mang pressure na kanyang nararamdaman dahil sa kanyang buhay at trabaho.And to be honest, she’s starting to love this place.“I never thought a day would come…” Napalingon siya sa kanyang ina nang magsalita ito. “… that I would sit here and watch the sunset with you, anak.”Tipid siyang ngumiti rito. She heaved a deep breath and nodded her head. “So do I. I thought I’m not going to share this kind of moment with you.”Ngumiti pabalik ang ina. “Day by day, I would always imagine myself that I am with you. Kung alam mo lang kung ilang beses kong pinagdasal sa maykapal na sana… sana
“WHERE have you been?”Yan ang unang tanong na bumungad sa kanya nang makapasok siya sa loob ng kanialng silid. Tulalang nakatitig si Marcella sa wedding gown nito na mukhang handa na para sa kanilang pagrampa.“I was in Dubai.”“Dubai, yet it took you seventeen hours to travel,” anito. “Ilang Dubai ba ang pinuntahan mo, Aiden?”It was this time that Aiden had to put on his mask and conceal his expressions and emotions. Alam niyang nagdududa na si Marcella. And kung tama nga ang kanyang mga kaibigan, nakakatunog na si Marcella.Tumayo ito at bumaling sa kanya. Pansin niya sa mga mata nito na wala itong gana. Nanatili lamang siyang nakatitig dito. He’s doing good at hiding his emotions too well. Ngunit agad siyang natigilan nang marinig ang pangalan ni Bliss.“Why does it feel like you and Bliss are slowly drifting away from me?” mahinang tanong nito habang nakatitig sa kanya. “Why do you keep delaying our wedding?”“Marcella…”“I know.” Napakagat labi ito. “I know it was my fault. I w
“There are times when I'm lying in my bed. How I bellow and cry from this stupid gate. And my eyes are like windshields on a rainy day. Almost rubbed-down, swelling, as I keep on dipping my face in these cold hands of mine. Heaven knows how embittered… I am…” mahinang pagkanta niya kasabay ng kantang pumapainlanlang ngayon sa kanyan stereo.She’s holding the necklace that her mother gave her as she sang the song her and his father used to sing. Umaagos ang luha sa kanyang mga mata ngunit hindi niya alam kung paano ito patigilin. Tila ba’y isa itong sirang gripo na patuloy lamang sa pag-agos.The conversation she had with Aiden’s father kept playing inside her head like a broken disc. Hindi niya alam kung magpapadala ba siya sa mga salita nito. Kung magpapadala ba siy sa mga sulsol nito.But one thing is for sure: She’s hurt. Sobrang nasasaktan siya.“Cause this angel has flown away from me, leaving me with drunken misery. I should have clipped her wings and made her mine for all eterni
AS SOON as the plane landed at the Ninoy Aquino International Airport, Aiden immediately walked out of the aircraft, followed by his secretary. Mabilis ang kanyang bawat hakbang na para bang nagmamadali. Magdadapit hapon na nang sila ay mag-landing. At kung tama ang kanyang hinuha, naghihintay sa labas ng airport si Marcella.“Sir, Mrs. Fu is calling.”Agad siyang tumigil sa paglalakad at nilingon ito. Kumunot ang kanyang noo at agad na tinanggap ang phone na inaabot nito. Dinikit niya ito sa kanyang kanang tenga at muli silang nagpatuloy sa paglalakad.“What is it?” he asked as he made his way between the crowds to pass through.“Sir, I am sorry for calling right now but Ma’am Bliss…” anito.Doon na siya tuluyang tumigil sa paglalakad at halos magkasalubong na ang kanyang kilay dahil sa pagkakunot ng kanyang noo. “What happened?”“Your father came here this morning and took her with him. It’s almost midnight but she’s still not here. Miracle has been crying this morning and I’m afra
THE COFFEE above the table is hot, yet the atmosphere feels so cold. Minsan nga ay parakiramdam niya’y nahihirapan na siyang huminga dahil sa lamig at bigat ng atmosphere. Especially now that she’s sitting across a deadly man.Kung halos makapugto ng hininga si Aiden, itong lalaking na sa kanyang harapan ay talagang malalagutan ka na ng hininga. Ngunit sa kabila ng nakakamatay nitong aura ay hindi niya maiwasang mapatitig sa mga mata nito.And damn… he does have a beautiful pair of green eyes. They’re captivating.“Your coffee will turn cold if you just let it sit there,” anito na siyang bumasag sa kanilang katahimikan.She bit her lower lip and looked at him. “What do you want to talk about?”Binaba nito ang hawak nitong kape. Malaki ang café kung nasaan sila ngayon ngunit silang dalawa lamang ang nandirito. And that just made her want to run away. Iniwan niya si Miracle kay Mrs. Fu at sa yaya nito sa bahay.Nang una ay nagtataka siya sa inaakto ni Mrs. Fu kanina. Ngunit ngayon ay na
NAPATINGIN SIYA sa kanyang anak na ngayon ay nakatitig sa kanya. Confusion is written all over her daughter’s face as her pretty eyes gazed at her. Hindi niya tuloy mapigilan ang sariling kuruting ang pisngi nito.“Ouch!” anito. “Mommy, you’re not answering me. Why is daddy still not calling?”Tipid siyang ngumiti rito. “Daddy is still busy, baby. Don’t worry. I will tell you once he called.”Tinignan siya nito. Mayroong pagdududa sa mga mata nitong. Mabuti na lang ay pinakawalan na lang siya ng bata at muling nanood sa paborito nitong palabas sa cartoon network. Muling nabaling ni Bliss ang tingin sa kanyang hawak na kwintas.It’s the only thing that reminds her of her mother. Nang tumuntong kasi siya ng eighteen years old ay dinayo siya ng kanyang ina sa New York noon para ibigay itong kwintas. Marcella said it’s a tradition of San Juanico family to pass the family heirloom to the first daughter of the family.At sa kasamaang palad, siya lang ang nag-iisang anak ng kanyang ina. Laki
“WHERE ARE you going to sleep tonight?” tanong ng binata sa kanya.“I’ll sleep beside my daughter,” she replied. “Hindi ako sanay matulog na hindi siya katabi kapag magkasama kami.”She bit her lower lip when he nodded his head. His mood was totally off. She can feel it. Ngumingiti lamang ito sa tuwing kaharap nito ang kanilang anak. And right now, Miracle is with her nanny, taking a shower before bed. Kaya’t heto si Aiden, sobrang lamig kung makitungo. Parang nakakatakot tuloy itong kausapin.“Aiden…”“I will handle everything, Bliss. Don’t worry,” anito at hinawakan ang kamay niya. “For tonight, you’ll rest. And if Miracle will be looking for me tomorrow, tell her I have a meeting with some foreign investors.”Napatitig siya sa mga mata nito at hindi na nagsalita. She bit her lower lip and nodded her head. Nang matapos maligo si Miracle ay sa master bedroom silang dalawa natulog. Hindi niya maiwasang makaramdam ng ilang, lalo na’t magkasama sila ni Aiden sa iisang silid.The only di
KANINA pa siya tahimik at hindi mapakali. She tried calling her mother ngunit hindi ito sumasagot sa kanyang tawag. So as Cali. Hindi niya maintindihan ang nararamdamang hindi pagkabahala sa dibdib. It’s like something bad is happening.Or maybe she’s just overthinking things.“Ma’am…”Halos mapaigtad siya nang mayroong nagsalita sa kanyang likuran. Wala sa sarili niya itong nilingon at bumungad sa kanya ang maid ng bahay ni Aiden. Well, hindi naman talaga ganoon kalaki ang bahay ni Aiden. Ngunit para sa busy person na tulad nito, kailangan talagang mayroong maid bawat bahay.And yes, hindi ito ang main na bahay ni Aiden. Isa lamang itong rest house na tinutuluyan nito sa tuwing nandirito ito sa London.“What is it?” she asked.“Mr. Aiden wants you to come down into the kitchen for dinner,” wika nito.Magsasalita pa sana siya nang biglang umugong ang phone na kanyang hawak. Tinignan niya ang caller at nakita ang pangalan ng kanyang ina. She looked at the woman in front of her and said
“MOMMY, daddy was so kind and handsome!” anas ng kanyang anak habang nag-aayos sila ng kanilang gamit.Ngayong araw sila makakalabas ng hospital. Okay na rin naman ang mga vital signs ng kanyang anak. Ngunit mahigpit na pinagbabawal ng mga doktor sa kanila ang paggiging magalaw ng bata. Kaya naman ay pansamantala muna siyang magwo-work from home para pagtuonan ng pansin ang kanyang anak.Lumapit sa kanya si Pia at ngumiti. Binigay nito sa kanya ang isang resibo. “I already paid for the little girl’s bills.”“Thanks, Pia.” Tipid siyang ngumiti rito. “Can you take this to the car, please?”Walang angal namang tinanggap ni Pia ang kanyang binigay ritong bag at lumabas na ng silid. Bumaling siya sa kanyang anak na ngayon ay sobrang behave. Nakaupo na lamang sa kama. Kung wala pa siguro itong sugat, paniguradong nagtatalon na ito sa kama.She caressed her daughter’s face. “Do you like him?”“Yes!” agad nitong sagot at pumalakpak pa. “I think he’s the best daddy. And I can’t wait to see him
“TAMA NGA ang sabi nila,” anito. “Baliw ka na nga.”Sinamaan niya na lang ng tingin ang kanyang kaibigan na ngayon ay nakatingin sa kaibigan na ngayon ay mayroong babaeng nakakandong dito. Tumawa lamang ito nang mapansin ang matalim niyang tingin dito.“Shut the fuck up,” asik niya rito.“What?” Mahina itong natawa. “I’m just telling you what kind of stupid you are right now.”Bumaling ang kaibigan sa tauhan nilang nakatayo lamang sa kanilang likuran at mayroong binulong. Ang mga sumunod na pangyayari ay inasahan na niya. Kinuha ng lalaki ang babaeng nakakandong dito at nilabas sa silid kung nasaan sila ngayon. Muli siyang nagsalin ng alak sa kanyang baso. Masyadong maraming tumatakbo sa kanyang utak ngayon. And he wanted liquor to calm all his nerves down. Hindi niya pa rin maiarok sa kanyang isipan ang katotohanang mayroon siyang anak.“I can’t believe you’re setting aside your first family for the sake of the woman who is the daughter of our mission,” anito. “Nakakabaliw talaga an