Hays. Nalulungkot ako at hindi napasok si MMD sa top 5 kasi sobrang qualified niya.. Sobrang deserve niya. But still proud ako sa kaniya.. Nakaka proud pa rin siya. Mabuhay Filipinaaaaas.
Clarissa ISANG MALAKAS na sampal ang natanggap ko kay dad. Ilang beses na nga ito? Five? Ten? I lost count. “Talaga bang hanggang doon lang ang kaya mo? Hindi mo kayang mapasunod si Rod sa ‘yo!” Ang bilis ng oras. Kamakailan lang, mabait si dad sa akin ngayon, hindi na. Noon lang, malaya pa akong mahaIin si Clark, ngayon hindi na. “Sir, that’s enough!” Aru tried to defend me, pero inalis ko ang kamay niya. Ayaw kong pag-initan siya ni daddy dahil lang sa pinagtatanggol niya ako. “I’m sorry dad. Susubukan ko po ulit siyang paamuin.” “You better do your job perfectly done this time, Clarissa. Ayaw kong sayangin mo ang chance na ito dahil sa kabubohan mo!” I never expected that dad will insult me like this but sige lang, I can endure it. When he left, doon na bumuhos ang luha sa mga mata ko. Niyakap ako ni Aru ng mahigpit. “Is he like this? Ilang beses ka na niyang sinaktan?” bulong niya. I can feel the bloodlust in his voice. “Wala siyang kwentang ama!” Ang dagdag niya. It’s hi
CLARISSA MAG-ASAWANG SAMPAL na naman ang natanggap ko kay dad matapos naming makauwi ng bahay. “Dad, Aru didn’t do anything wrong. Bakit niyo siya pinakulong?” umiiyak na sambit ko. “He kidnapped you!” “Hindi po, ako po ang sumama sa kaniya,” Sinampal niya ulit ako. “Kung nilalason niya ang utak mo para huwag akong sundin na pakasalan si Rod then he needs to be eliminate.” “Quil,” si mommy na gaya ko ay nag-aalala kay Aru. “Aru is a great kid. I’m sure walang kasalanan ang binatang iyon sa kabobohan ni Clarissa. Kailangan bang humantong sa ganito?” “My answer is final, Prena. Makukulong si Warrius sa ayaw at sa gusto niyo,” “Dad,” humawak ako sa kamay niya. “Anong gagawin ko?” sabi ko, I looked desperate now but ayaw kong makulong si Aru dahil sa akin. Hindi ko kaya. “Anong gagawin ko para lang palayain niyo siya?” “Marry Rod then I’ll release him,” yumuko ako, umiiyak na tumango. “Gagawin ko po ang lahat para lang maikasal kay Rod,” hindi sumagot si dad at umalis na siya
CLARISSA“Ma’am Clarissa, bagay po sa inyo ang wedding dress niyo,” sabi ni yaya. Tumingin ako sa wedding dress na nasa likuran ko.Hindi ko magawang magsaya.Ilang ulit ko ng naimagine na magsusuot ng wedding dress pero si Clark ang groom but right now, my groom is a different person.“Yaya, may balita po ba kayo kay Rod?”“Ang rinig ko po senyorita, gabi gabi po siya lasing. Nagkakagulo po ang Chavez ngayon dahil ayaw makinig ni Rod.”Nakokonsensya ako. Alam kong gaya ko ay ayaw ni Rod sa kasalang ito.“Yaya, pakikuha po ng bag ko.”“Saan po kayo ma’am?”“Kay Rod po,”“Sige po,”Kinuha ni yaya ang bag ko at agad akong lumabas ng bahay para pumunta sa bahay ni Rod. Alas siete na gabi pero si Rod, nadatnan ko siya sa labas ng bahay niya, nakahiga sa lupa at mukhang lasing.Natutulog siya doon.Nagmamadali akong pumasok para tulungan siya. Kasalanan ko ito lahat. Halata talaga sa mukha niya na ayaw niya sa nangyayari sa buhay niya.“M-March,” binabanggit niya ang pangalan ni March.Nap
CLARISSA “Hindi ba kayo magpapansinan dalawa?” tumingin ako kay Aru na kunot ang noo. Bakit ba lagi niya kaming ipinagkalulo ni Clark? Akala ko ba ayaw niya sa ideyang may relasyon kami? Tumabi si Aru sa akin habang si Clark naman ay tumingin sa gawi namin. Akala ko magagalit siya, pero iba ang nangyari. Tinignan niya lang ako gamit ang malulungkot niyang mga mata. “I will leave the country before you fly to USA,” Nanlaki ang mata ko. “What?” “Hindi ba doon gaganapin ang wedding mo with Rod?” “Anong kinalaman no’n? Bakit ka aalis?” “It’s a long story.. But on the other hand, I don’t think pupunta ako ng USA para lang makita kang ikasal sa lalaking hindi mo naman gusto.” “Saan ka ba pupunta? Bakit biglaan?” “Europe,” simpleng sagot niya. “Hahanapin ko ang pamilya no’ng lalaking pumatay kay mama,” nanlaki ang mata ko. Pinatay? Ang mama niya? “Anong sabi mo?” tumingin siya sa akin at natawa. “Oo nga pala, hindi ko pa nasasabi sa ‘yo. Tiyang Ysabel is not really my aunt. Inal
2 MONTHS of living with Rod is like a hell for me. “Rod, nagluto ako ng pagkain,” “Itapon mo, baka mamaya nilagyan mo ng lason iyan.” Nilagpasan niya ako na para bang hindi ako asawa niya. I know he’s hurt because of me kaya hindi ko siya masisisi kung gaganituhin niya ako. The next day, I was patiently waiting for him to come home but I was surprise to see a blonde woman brought him in our condo. I can’t live this life. With Rod’s look, alam ko saan siya galing. He’s wasted. My husband doesn’t want to respect me. Aru is gone, Clark hates me. Wala akong kakampi. At some point, I was hoping na baka mag work out kami ni Rod pero mali ako. Hindi talaga siguro kasi may mahal kaming iba. Until the day came, Rod was busy packing his things. Uuwi na kami ng Pinas at ayaw kong umuwi. Ayaw kong makita si dad. Ayaw kong maging tuta habangbuhay. “You can stay here as many years as you want. Ipapaasikaso kita sa ibang negosyo ko dito para naman magkasilbi ka. After all, ayaw kong makasama
CLARISSA “Babalik ka na sa US?” Nag-angat ako nang tingin at nakita si Clark, nakahilig sa pintuan ng kwarto ko. “Nasa labas na si Rod, hinihintay ako,” sabi ko sa kaniya. Nagbaba ako nang tingin. “I’m hoping you to wear my ring but I guess it’s too impossible na mangyari,” natigilan ako sandali bago nagpatuloy. I can’t wear his ring. H-Hindi pwede. It’ll give him hopes. “Gusto kitang ihatid sa airport, pwede ba?” He’s so strange. I was expecting him na lalayuan niya na ako dahil kasal ako kay Rod but it looks like hindi iyon ang nangyayari. “Hindi pwede. Magtataka ang asawa ko,” sabi ko. Hindi ako tumingin sa reaction niya dahil natatakot ako. Nang maisarado ko na ang maleta ko, agad ko itong binuhat ngunit hinawakan niya ako sa kamay—sa kamay kung saan nakahawak ako sa maleta. Binawi niya ang maleta at naunang lumabas. Hindi na ako nakipagtalo at sumunod sa kaniya. Sa labas ng bahay, nakita ko si Rod na nakatingin sa akin. Tumingin siya kay Clark at kinuha ang maleta ko pa
CLARISSA BUMALIK ako sa unit ko. Pagkapasok ko pa lang sa loob ng condo, natanggap ko na ang text message ni Ralph. Hindi ko alam paano niya ako napapayag na ibigay ang number ko sa kaniya kanina. Ralph: See you on the next trip, Clarissa. Safe travels. Napailing ako at humilata. Nakakapagod pero kailangan kong tumayo to prepare foods dahil gutom na gutom ako. Ang dami ko pang aasikasuhin dito, lalo na ang business ni Rod. Actually, it’s a flower shop. Hindi inline sa negosyo nila sa Pinas, binili niya lang iyon after the wedding tas ako pinahawak. Naghahanap lang siya ng dahilan para hindi ako makauwi. Anyway, I don’t care though. Wala din naman akong plano magsama kami at baka lagi kaming mag-aaway. I cooked ramen, kumain at naglinis ng katawan saka natulog na. Pagod na pagod talaga ako sa byahe. Early this morning, maaga akong pumasok sa shop at sinalubong ako ni Elma, a Filipino worker na siyang katuwang ko sa flower shop. “Kamusta ang byahe, ma’am Clarissa?” “Naku Elma
CLARISSA “W-Why are you here?” kinakabahan na tanong ko. Tumayo pa ako sa gulat. Nakita kong bumaba ang mata niya sa suot kong manipis na t-shirt kaya kita ang bra. Nayakap ko ang katawan ko. “C-Clark!” I saw the movements of his eyes. Ako ang nahihiya at the same time, sobrang kinakabahan. Unti-unti siyang lumapit sa akin, at nang akmang hahawakan na niya ang pisngi ko, agad kong hinarang ang kamay ko sa harapan niya at nilayo ang mukha niya sa akin. “Anong ginagawa mo?” kunot noong tanong ko. Kinuha niya ang kamay ko at nilapit ang labi sa labi ko saka siniil ito bigla. Nanlaki ang mata ko sa ginawa niya, at mas lalo pa niyang idiinan ang sarili niya sa akin. Naramdaman kong ipinasok niya ang dila niya sa loob ng bibig ko. Sinubukan ko siyang itulak pero itinulak niya ako pabalik sa couch at dinagdanan ako. Unti-unting tumigil ang kamay ko kakatulak sa kaniya. Unti-unti akong nadadala sa mga haIik niya. “I miss you,” aniya matapos niyang tumigil. Isinobsob niya ang mukha niya