Clarissa. T.T
CLARISSA“Ma’am Clarissa, bagay po sa inyo ang wedding dress niyo,” sabi ni yaya. Tumingin ako sa wedding dress na nasa likuran ko.Hindi ko magawang magsaya.Ilang ulit ko ng naimagine na magsusuot ng wedding dress pero si Clark ang groom but right now, my groom is a different person.“Yaya, may balita po ba kayo kay Rod?”“Ang rinig ko po senyorita, gabi gabi po siya lasing. Nagkakagulo po ang Chavez ngayon dahil ayaw makinig ni Rod.”Nakokonsensya ako. Alam kong gaya ko ay ayaw ni Rod sa kasalang ito.“Yaya, pakikuha po ng bag ko.”“Saan po kayo ma’am?”“Kay Rod po,”“Sige po,”Kinuha ni yaya ang bag ko at agad akong lumabas ng bahay para pumunta sa bahay ni Rod. Alas siete na gabi pero si Rod, nadatnan ko siya sa labas ng bahay niya, nakahiga sa lupa at mukhang lasing.Natutulog siya doon.Nagmamadali akong pumasok para tulungan siya. Kasalanan ko ito lahat. Halata talaga sa mukha niya na ayaw niya sa nangyayari sa buhay niya.“M-March,” binabanggit niya ang pangalan ni March.Nap
CLARISSA “Hindi ba kayo magpapansinan dalawa?” tumingin ako kay Aru na kunot ang noo. Bakit ba lagi niya kaming ipinagkalulo ni Clark? Akala ko ba ayaw niya sa ideyang may relasyon kami? Tumabi si Aru sa akin habang si Clark naman ay tumingin sa gawi namin. Akala ko magagalit siya, pero iba ang nangyari. Tinignan niya lang ako gamit ang malulungkot niyang mga mata. “I will leave the country before you fly to USA,” Nanlaki ang mata ko. “What?” “Hindi ba doon gaganapin ang wedding mo with Rod?” “Anong kinalaman no’n? Bakit ka aalis?” “It’s a long story.. But on the other hand, I don’t think pupunta ako ng USA para lang makita kang ikasal sa lalaking hindi mo naman gusto.” “Saan ka ba pupunta? Bakit biglaan?” “Europe,” simpleng sagot niya. “Hahanapin ko ang pamilya no’ng lalaking pumatay kay mama,” nanlaki ang mata ko. Pinatay? Ang mama niya? “Anong sabi mo?” tumingin siya sa akin at natawa. “Oo nga pala, hindi ko pa nasasabi sa ‘yo. Tiyang Ysabel is not really my aunt. Inal
2 MONTHS of living with Rod is like a hell for me. “Rod, nagluto ako ng pagkain,” “Itapon mo, baka mamaya nilagyan mo ng lason iyan.” Nilagpasan niya ako na para bang hindi ako asawa niya. I know he’s hurt because of me kaya hindi ko siya masisisi kung gaganituhin niya ako. The next day, I was patiently waiting for him to come home but I was surprise to see a blonde woman brought him in our condo. I can’t live this life. With Rod’s look, alam ko saan siya galing. He’s wasted. My husband doesn’t want to respect me. Aru is gone, Clark hates me. Wala akong kakampi. At some point, I was hoping na baka mag work out kami ni Rod pero mali ako. Hindi talaga siguro kasi may mahal kaming iba. Until the day came, Rod was busy packing his things. Uuwi na kami ng Pinas at ayaw kong umuwi. Ayaw kong makita si dad. Ayaw kong maging tuta habangbuhay. “You can stay here as many years as you want. Ipapaasikaso kita sa ibang negosyo ko dito para naman magkasilbi ka. After all, ayaw kong makasama
CLARISSA “Babalik ka na sa US?” Nag-angat ako nang tingin at nakita si Clark, nakahilig sa pintuan ng kwarto ko. “Nasa labas na si Rod, hinihintay ako,” sabi ko sa kaniya. Nagbaba ako nang tingin. “I’m hoping you to wear my ring but I guess it’s too impossible na mangyari,” natigilan ako sandali bago nagpatuloy. I can’t wear his ring. H-Hindi pwede. It’ll give him hopes. “Gusto kitang ihatid sa airport, pwede ba?” He’s so strange. I was expecting him na lalayuan niya na ako dahil kasal ako kay Rod but it looks like hindi iyon ang nangyayari. “Hindi pwede. Magtataka ang asawa ko,” sabi ko. Hindi ako tumingin sa reaction niya dahil natatakot ako. Nang maisarado ko na ang maleta ko, agad ko itong binuhat ngunit hinawakan niya ako sa kamay—sa kamay kung saan nakahawak ako sa maleta. Binawi niya ang maleta at naunang lumabas. Hindi na ako nakipagtalo at sumunod sa kaniya. Sa labas ng bahay, nakita ko si Rod na nakatingin sa akin. Tumingin siya kay Clark at kinuha ang maleta ko pa
CLARISSA BUMALIK ako sa unit ko. Pagkapasok ko pa lang sa loob ng condo, natanggap ko na ang text message ni Ralph. Hindi ko alam paano niya ako napapayag na ibigay ang number ko sa kaniya kanina. Ralph: See you on the next trip, Clarissa. Safe travels. Napailing ako at humilata. Nakakapagod pero kailangan kong tumayo to prepare foods dahil gutom na gutom ako. Ang dami ko pang aasikasuhin dito, lalo na ang business ni Rod. Actually, it’s a flower shop. Hindi inline sa negosyo nila sa Pinas, binili niya lang iyon after the wedding tas ako pinahawak. Naghahanap lang siya ng dahilan para hindi ako makauwi. Anyway, I don’t care though. Wala din naman akong plano magsama kami at baka lagi kaming mag-aaway. I cooked ramen, kumain at naglinis ng katawan saka natulog na. Pagod na pagod talaga ako sa byahe. Early this morning, maaga akong pumasok sa shop at sinalubong ako ni Elma, a Filipino worker na siyang katuwang ko sa flower shop. “Kamusta ang byahe, ma’am Clarissa?” “Naku Elma
CLARISSA “W-Why are you here?” kinakabahan na tanong ko. Tumayo pa ako sa gulat. Nakita kong bumaba ang mata niya sa suot kong manipis na t-shirt kaya kita ang bra. Nayakap ko ang katawan ko. “C-Clark!” I saw the movements of his eyes. Ako ang nahihiya at the same time, sobrang kinakabahan. Unti-unti siyang lumapit sa akin, at nang akmang hahawakan na niya ang pisngi ko, agad kong hinarang ang kamay ko sa harapan niya at nilayo ang mukha niya sa akin. “Anong ginagawa mo?” kunot noong tanong ko. Kinuha niya ang kamay ko at nilapit ang labi sa labi ko saka siniil ito bigla. Nanlaki ang mata ko sa ginawa niya, at mas lalo pa niyang idiinan ang sarili niya sa akin. Naramdaman kong ipinasok niya ang dila niya sa loob ng bibig ko. Sinubukan ko siyang itulak pero itinulak niya ako pabalik sa couch at dinagdanan ako. Unti-unting tumigil ang kamay ko kakatulak sa kaniya. Unti-unti akong nadadala sa mga haIik niya. “I miss you,” aniya matapos niyang tumigil. Isinobsob niya ang mukha niya
CLARISSA (WARNING) “What are you doing? Can you stop staring at me?” we’re on the couch, nasa harapan niya ako at nanonood kami ng palabas. “How about… You quit being beautiful first?” napakurap-kurap ako at humalukipkip sa harapan niya. “How would I do that?” tumataas ang sugar level ko sa lalaking ito. Kanina pa niya ako nilalan-di. It’s not fair. “Hindi mo kaya?” taas kilay na tanong niya. “So you can’t stop me on staring at you,” Napakurap-kurap ulit ako. Kahit anong analyze ko sa sinabi niya, lugi ako. “Stop flirting me, Clark. I’m serious.. I’m married, may asawa na ako.” Nakita kong tumaas ang sulok ng labi niya. At some point, napalunok ako at kinabahan. What the hell! Nakita kong tumayo siya, nasa bulsa niya ang mga kamay at nakatitig pa siya sa akin ng seryoso. Yumuko siya bigla na ikinalaki ng mga mata ko. Isang dangkal nalang ang layo ng mukha niya sa mukha ko. Tumatama na nga sa mukha ko ang hininga niya. Hmm… Ang bango. Parang ang sarap sabunutan ng sarili ko at
CLARISSA We spent our days in US with kissing, playing, and bonding. We made love at night then walk at daytime. My stay in US with Clark was the best thing happened in my life cause we can kiss in the public, we can hold hands. For the meantime, nakalimutan ko na may asawa na pala ako. Nakalimutan ko ang mga diktador kong magulang. Ang inaalala ko lang ay sarili ko at siya. Sobrang saya ko na kasama niya ngayon dito. I lazily stood up to get some glass of water. I didn’t bother to cover myself at all. In the couch, I found Clark scrolling on his phone. Matapos kong uminom ng tubig, dumiretso ako sa kaniya to hug him. Umupo ako sa lap niya at parang sanggol na bumaluktot sa kandungan niya. “I’m sleepy,” sabi ko habang nakayakap sa kaniya. I felt his lips on my head. “You can sleep,” he whispered. Sobrang gaan ng pakiramdam ko na yakap niya ngayon. I never felt this kind of feeling before. It's true that I found something here in US that I couldn't reach in the Philippines. Malap
LAST AUTHOR’S NOTE Hi everyone, this is your Ms. A. I’m no longer putting some special chapters here to avoid any confusion. Nag end na po talaga ang story sa Epilogue. Naglagay lang ako ng SC to prolong the story a bit para may ma e look forward kayo na medyo related kina March at Clarissa. Iyong special chapters, medyo confusing na yata sa ibang readers so ayaw ko naman magkaganoon, that’s why, I’m ending it here. Ganoon pa man, nagpapasalamat ang puso ko sa inyo na sinamahan niyo ako sa journey ko dito. See you sa story ni Aru. Hope nandoon pa rin kayo. Kitakits sa April! This is indeed a long journey noh? September tayo unang nagkilala sa story ni March at nagtatapos sa 2024. Haha. Basta, mahal ko kayong lahat. Thank you po talaga. --Love, bulalakaw. (Ang story ni Aru ay series, remember the friends of Clark na si Hut, Jed, at Fero? Iyong business nila na Ship of Temptation ang gagawin kong series. Si Aru ang mauuna sa kanila (the first member) at isusulat ko siya sa 3rd po
MARCH “Ma, si kuya DJ ayaw akong samahan sa mall,” sumbong ni Farrah. Mainit ang ulo ko dahil kagabi pa hindi umuuwi si Rod. Kasama niya si kuya, Symon, Yu at Kin. Sinabi ko ng umuwi siya ng maaga pero nilasing ng walangho kong kapatid. “DJ?” Tumayo si Daniel at naglalambing na tumabi sa akin. Binata na ang boys ko pero kung umasta, parang bata pa rin. “Ma, huwag ako please.. Ayoko,” “Kuya, bakit ayaw mo kasi?” “Dahil kasama mo for sure ang baliw mong kaibigan,” nakangusong sabi ni Daniel. “Farrah, ang ate Alexa mo nalang ang isama mo,” sabi ko at wala siyang choice kun’di ang pumayag sa sinabi ko. Nang umalis si Farrah sa harapan namin, tumingin ako kay DJ. Nagpeace sign siya agad. “Ma, pupunta ka ba kay lolo ngayon?” “Bakit?” “Can I come?” “At bakit nga?” Lumapit siya sa tenga ko at may ibinulong. “Lolo has a treasure,” Pinagsingkitan ko siya nang mata at saka ko na namalayan na kumpleto na pala ang mga anak ko sa harapan. “Anong ginagawa niyo?” tanong ko. Nakasuot s
MARCH Pagpasok namin sa kwarto kung nasaan ang lolo Renan, napahinto kami nang makita siyang nakaupo sa kama at tinitignan ang sarili sa maliit na salamin. “Gwapo na ba ako?” sabi niya sa assistant niya. Tumingin ako sa tabi ko, nakita kong nalukot ang mukha ng kuya ko habang nakatingin sa lolo namin. “Dapat gwapo ako oras na magkita kami ng isa ko pang apo,” sabi niya. “Bakit hindi naman siya nagpagwapo no’ng ako ang kinita niya?” bulong bulo ni Clark sa tabi ko/ “LO!” Tumingin si lolo Renan sa gawi namin at agad umaliwalas ang mukha niya nang makita niya ako. “Ang apo ko!” Sabi niya at tumayo pero nakaalalay ang mga nurses papunta sa akin. “Hello po,” nahihiya kong sabi. “Apo, sa wakas, nandito ka na,” sabi pa niya. “Lo, apo mo rin ako,” sabi ni Clark pero hindi siya pinansin ni lolo Renan. “Parang isang beses pa niyang nakita ang paborito niyang apo ah,” si Clark na agad kinurot ni Ate Clarissa. “Tumahimik ka nga love,” ate “Bitter ka lang e,” Rod Sinimangutan silang da
MARCH “Let’s go?” sabi ni ate at tumango ako. Hinawakan niya ang kamay ko saka niya pinaandar ang sasakyan niya paalis papunta sa bahay ng lolo ni Clark. Kinakabahan ako. Pero nakita at nakilala ko na naman si lolo Renan sa tagal ng panahon na magkakilala kami ni ate at Clark. At masasabi kong sobrang spoiled talaga ako sa kaniya. Akala ko ay natural lang siyang ganoon pero ngayon, alam ko na bakit kakaiba ang kabaitan niya sa akin at sa mga anak ko. Nagring ang phone ko at nakita kong tumatawag si mama. “Ma?” “Papunta na kayo sa lolo niyo?” “Opo ma at kasama ko si ate,” “Are you okay anak?” Tumingin ako kay ate bago sumagot ng “yes ma, I’m okay,” Narinig ko ang pagbuntong hininga nito sa kabilang linya. “Ma, I’m fine. Huwag na kayong mag-alala sa akin,” “Hindi ko maiwasang mag-alala anak lalo pa’t-" hindi na natuloy ni mama ang sasabihin niya.. Naiintindihan ko kung mahirap sa kaniya na pagkatiwalaan muli si Sr. Renan kahit pa ilang taon na ang lumipas. “Ma, kasama ko n
MARCH “Nina texted me, your boys ordered a 1 case of beer from her.” Nakasimangot na sabi ko. Rod smiled at kissed my forehead. “Hindi ka pa ba nasanay?” “Why are you looking so proud there?” Natawa siya. “I’m not proud ah, what are you talking about?” “Sus, hindi daw!” “Oo nga. By the way, they are here,” sabi niya habang nakatingin sa gate. Nakita namin si ate na nakatayo sa labas at sa likod niya ay naroon si Clark na nagtatago sa akin. It’s been what? More than 10 years nang pinili nilang itikom ang bibig nila para sa akin. “Why are you hiding from ate’s back?” taas kilay na tanong ko. Oo, inabot ako ng ilang taon para tanungin kay mama kung sino ang totoong ama ko. When mama said the name Abeola, I knew that Clark and his grandfather are somewhat connected to me. Noon pa man, nagtataka na ako sa kabaitan ng lolo ni Clark sa akin, pero pinili kong huwag pansinin at piniling mamuhay kasama ni Rod, mga anak namin, ni mama, at ibang malapit sa amin. Hindi ko na inisip pa an
PUNN Lalapit na sana ako kay kuya BJ at Munn nang may kumalabit sa akin sa likuran. Nang tignan ko kung sino, nakita ko si Farrah. She’s smiling from ear to ear and hula ko ay may kailangan siya sa akin. “Kuya Punn, are you busy tomorrow?” Yeah. Tomorrow is Sunday, magsisimba kami. “Magsisimba kami bukas, bakit?” “Kuya, pasama ako bukas after ng samba niyo. Is it fine?” “Saan ka pupunta?” lumapit siya sa akin at may binulong. Nanlaki ang mata ko nang banggitin niya ang pangalan ng taong pupuntahan niya bukas. “Why me? Your brothers wouldn’t mind kung sila ang sasabihan mo,” Nakita kong humaba ang nguso niya. “Papa wouldn’t let me to come alone for sure. And ate AJ has something important to do tomorrow. Sina kuya naman, may training sila bukas sa martial arts.” “Yeah but I’m sure one of them wouldn’t mind to skip that training for you,” Pinagsingkitan niya ako ng mata. “Ayaw mo ba akong samahan kuya?” She’s here again, gaslighting me to get what she wanted. Farrah is a sl
PUNN “Punn, the table is set! Sunduin mo nga mga kuya mo sa labas!” ate AJ said, annoyed cause my cousins are not here yet. “Ate, walang magpapaypay dito!” I am pertaining to the barbeque na ginagawa namin. Ako nakatoka, kanina pa. “Si Farrah na bahala diyan!” I sighed and put down the fan para sunduin ang mga kuya ko na bumili lang naman ng drinks sa labas ng villa. Paglabas ko palang, I saw my cousins hitting on Aleng Nina’s granddaughter. Jujelen is at my age, and I heard kuya Blake kinda like her. I’m wondering, what’s with her, why kuya find her pretty? She’s plain and simple. I just sighed. “Kuya,” tawag ko sa kanila nang makalapit ako sa kanila. Jujelen looked at me, I just stared at her blankly before I look at my cousins. “Hanap kayo ni ate AJ,” sabi ko. I saw how kuya Elias’ eyes widen. “I told you kuya na bumili na tayo ng beer at bumalik. You didn’t listen,” kuya CJ said while busy on his phone. “Aleng Nina-" “Sinabi ng magulang niyo na no beer so walang beer. K
CLARISSA (15 years later) “Clarissa, pakilagay ito sa mesa,” “Mommy, wala pa po ba si kuya?” Napabuntong hininga siya. “Ewan ko ba dito sa kuya mo, sinabi ng agahan nila umuwi pero hanggang ngayon, wala pa rin,” Natawa ako. “Prena, hindi ka pa nasanay sa anak nating iyon,” natatawang sabi ni tiyang Ysabel na kakapasok lang ng kusina kasama ng mga maids sa likuran niya. Lumapit si mommy kay tiyang at isinabit niya ang kamay niya sa kamay ni tiyang. “Alam mo bang ang panyong ginawa mo?” “Talaga ba? Magbenta kayo ako sa mga amega mo?” Natawa nalang ko at napailing sa kanilang dalawa. “Tawagan ko lang si kuya mom, tiyang,” paalam ko pero hindi yata nila ako narinig na. Isang dial palang sinagot na agad ni kuya Aru ang tawag. “Nasaan ka na ba kuya?” “Easy lang little sis. Malapit na kami diyan. Nandiyan ba si tiyang?” “Kanina pa. At lagot ka sa kanila ni mommy pagpunta mo dito. Ang tagal mong dumating e,” “Traffic kasi sa langit kanina e. Hindi makadaan ang airplane na sinasakya
Happy new year, dear readers! Thank you po sa inyong lahat. Sana happy kayo kung nasaan kayo ngayon. :3 Please know na I am happy and grateful for what you've done to me. Sobrang salamat talaga sa inyong lahat kasi naging part kayo ng 2023 ko. Alam kong I'm not here to where I am now kung wala kayo. Kaya your Ms. A is very happy na nameet kayo. This is a sudden message. Haha. Pero gusto ko lang e type ito at sabihin sa inyo na heto, thankful ako. Sana po, hayaan niyo ako maging part ng 2024 niyo at maging part kayo ng 2024 ko. Hoping for a prosperous and bless year this coming 2024 and sana lahat tayo masaya. ------ Love, bulalakaw.