May next update pa ulit tayo
CLARISSA "Go and face your dad. Ako na ang bahala sa anak mo." Iyan ang sabi ni Aru matapos niya akong patakasin sa kwarto ni Clark. Clark didn't give a damn sa 4 months na hinihingi ko. Desidido na siyang kunin ako para magsama kami. Right now, gusto ko munang ayusin ang mga problema na ginawa ko sa buhay ni Rod at March. One step at a time para maayos ko lahat ng gusot na ginawa ko. "Kape hija?" napatingin ako kay Tiyang Ysabel na may dalang kape. "Salamat po," "Nag-aalala ka ba kay Punn?" umiling ako. "Aru never fails me, Tiyang Ysabel. Alam kong babantayan niya ang anak ko." “Ganoon nga si Aru. Oras na nagbitaw iyon ng salita, hindi niya iyon babaliin. Paano ang daddy mo?” “Hindi ko po alam tiyang e. Pero hindi ko na muna siya iisipin. Hindi ko naman siya kadugo, kaya mas iintindihin ko nalang ang anak ko ngayon.” Ngumiti siya at ipinatong ang kamay niya sa buhok ko. "Nagulat nga ako na hindi ka totoong Malaque. Kamukha mo pa naman ang daddy mo." Sabi niya. Ngumiti
CLARISSA “What did you say?” this is not true. I’m dreaming right? “Ikaw? Ang ina ko?” no…no.. this is just a dream, and she’s fvck sh!t… Why is she pranking me? Inutusan siya ni dad? Para ano? Para bumalik ako at maging tuta niya ulit? “Lower down your voice Clarissa kung ayaw mong ma-scandal ito,” WOW! Just….WOW “Answer me. Anong sinasabi mong anak ako ni dad?” halos hindi ko malunok ang laway ko habang hinihintay ang sasabihin niya. “May relasyon kami ng dad mo noon,” aniya na nagpalaki ng mata ko. “Kabit ka ni dad? Niloko niyo si mommy?” “And with that, we have you,” Natawa ako… Nagpapatawa ba ito? “WOW! SO DAPAT PALA MAGPASALAMAT AKO SA ‘YO DAHIL MALANDI KA?” “Clarissa, anak ka namin ni Quil. Your dad courted me before at hindi ko alam na may asawa na siya. Galing ka sa amin.. Anak ka namin.” “No.. You’re lying.” “Clarissa, I’m telling the truth.” "YOU'RE A LIAR!" sob…rang… galit na galit na galit ako ngayon… Nanginginig ang buong katawan ko sa galit ko sa kaniya.
ARU “Ayos lang ba si Clarissa?” napatingin ako kay Elma na ilang araw nang tinatanong sa akin ang kalagayan ni Clarissa. “Give me your address at pupuntahan ko siya ngayon din. Bakit ayaw niyang sagutin ang tawag ko?” “Ralph, hindi ganito si Clarissa at alam mo iyan. Hindi mo ba narinig kay Aru? Ayaw daw niya paistorbo kahit kanino.” Si Elma na nag-aalala na “Warrius, ano ba kasi ang nangyari?” sabi ni Ralph na kunot ang noo “I don’t have a fvcking idea,” naiinis na turan ko. “Ayaw niya magsabi. Kahit nga si Clark, nababaliw na, mapuntahan lang siya.” Halos patayin na nga ako no’n dahil hindi ko sinasabi ang address ni Clarissa. “Nasaan ba siya ngayon?” “I rent her an apartment na hindi siya mapupuntahan ni Clark. That’s her request,” “What? Bakit niya hiniling? Inaway ba siya ni Clark?” I glared at Ralph “Look at my face. Susuntukin kaya ako no’ng gago kung siya naman papla ang may kasalanan kaya lumalayo si Clarissa?” Napangiwi pa rin ako habang naalala ang ginawa ni Clark
ARU “When are you coming here?” “I’ll be there soon. But can I ask you a favor?” Kumunot ang noo ko. What does the senior wants me to do?” “What is it?” “I have a theory that this girl is my granddaughter. Can you look after her for me?” What? Nakita na niya ang isa pang apo niya? “Who is she?” “Her name is March Yana and I think she’s the girlfriend of your sister’s husband,” napasinghap ako sa narinig. Is this real? Kung ganoon… possibleng kapatid ni Clark si March? “But I’m not so sure yet. Gusto ko munang makita ang dating babaeng kinahuhumalingan ng anak ko,” aniya. When I found him in Europe not so long ago, doon ko lang napag-alaman na matapos ni mama Cecil may isang babae pa pala ang kinahumalingan ng anak niyang baliw. Nakilala ko si Sr. Renan, he’s ruthless and dangerous but he’s rational unlike to his dead son. That’s why, even I despise his lineage, I kinda like his personality. “Noted senior, and if ever you’re here in the Philippines, please beep me. I have s
ARU “Tiyang, hindi na po ako tutuloy,” “Huh? Bakit?” “Ayaw kong makita ang chairman,” ang sabi ko. Mula ng makabalik ako galing Europe, hindi pa ako kailanman nagpapakita sa kanila. “Umalis ka na Aru at baka kailangan ka ng dalawang kapatid mo doon,” sabi ni Tiyang Ysabel sa akin habang hinahanda ang susuotin ko. “Pero tiyang— “Sige na. Magbihis ka na,” Ayaw ko talaga pero hindi rin ako mapakali kung anong mangyayari oras magkita si Clark at Clarissa. Tumayo ako para magbihis pero naalala ko ulit ang chairman—ang walang kwenta kong ama. Napaupo ako dahil ayaw ko talaga siyang makita. Pero tumayo na naman ako nang maisip si Clark at Clarissa. “Warrius, tatamaan ka sa akin kung tatayo at hihiga ka lang diyan sa sofa,” naiinis na si Tiyang. Napangiwi ako sa sinabi niya. Sa kaniya yata nagmana si Clark. Pareho silang masama ang ugali minsan e. “Anong oras na oh? Sige na… Magbihis ka na,” Napabuntong hininga ako at nagbihis na lang dahil baka hindi na makatiis si tiyang at maka
ARU “Hindi ka pa ba aalis anak? Ilang araw ka ng nagkukulong sa kwarto mo,” nag-aalalang sabi ni tiyang habang nakasilip siya sa akin mula sa pintuan. “Tiyang,” “Alam mo ba na balita ngayon sa TV ang tungkol kay Clark at Clarissa?” Bumangon ako sa kama ko at tinignan si tiyang. “Tiyang ano naman pong gagawin ko? Kita mo naman na maraming militar sa bahay ng mga Malaque,” “Iyon ay dahil nagtatangka si Clark na tumakas.” Natahimik ako. Nagbaba tingin sa mga daliri ko dahil ayaw kong tignan ang nag-aalalang mukha ni tiyang Ysabel. Alam kong nag-aalala siya sa totoong pamangkin niya. Ilang ulit ko siyang nahuling laging nanonood ng balita tungkol sa insidente doon kay Clark. “Tiyang, alam niyo po bang naisip ko no’ng una na ang malas ko at ako ang naging biktima niyo ni mama na ipalit kay Clark?” Natahimik si tiyang at nanlalaki ang mata. “Aru-" “Pero no’ng makasama ko na ang mga Malaque, biglang nabago ang pananaw ko. Sa amin ni Clark, ako pala ang iniligtas ni mama Cecil,” Mat
ARU “Mama?” gulat na sabi ng totoo kong ina sa likuran ko. “Anong pinagsasabi mo?” galit na sabi nang chairman na masamang nakatingin sa akin. Sa mga mata niya, para bang gusto niya na akong patayin. Tumingin ako kay mama at kay Clark, bago ako humarap kay chairman. “Buwan ng Diyembre taong xxxx, sa Sacred Heart Hospital, hindi ba doon nanganak si Prena Malaque, ang asawa mo?” Nakita ko ang gulat sa mga mata ng ama ko. “Sa buwan din na iyon, may babaeng dinala sa sa Sacred Heart Hospital na kasabayan ni Prena sa panganganak.. That’s Cecil Unong, ang totoong ina ni Clark.” Narinig ko ang singhapan nila. “Aru, what are you saying?” mahinang saad ng mama ko sa likuran. “I have here the DNA test result,” ang sabi ko sa mama ko. Hinablot ng chairman ang hawak kong folder at tinignan ang laman no’n. Para siyang tinakasan ng dugo nang makita ang resulta. Galit siyang humarap sa akin at agad akong kwinelyuhan pero hindi ako nagpatinag. “Sinong nagpadala sa ‘yo? Ang mga Chavez ba? An
CLARK I opened my eyes and I saw Aru who’s looking at me with his dreadful stares. “Plano mo bang isang taon matulog gago ka?” Napangiwi ako nang murahin niya ako. “Ilang araw na ba akong tulog?” “Araw? Gago ka! Mahigit isang linggo na. Tang.ina ito, talo mo pa ang comatose ah?!” May natawa sa likuran niya at nang tignan ko ito, nakita ko si mommy na masayang nakatingin sa amin. Right, hindi ako totoong Malaque. Tumingin ako sa kinilala kong ina or can I still call her mom? “How are you feeling?” sabi ni mommy at umupo pa sa kama. Napatitig ko sa mukha niya. Ngayon ko lang siya nakitang ganito. Why is she treating me like this? She’s so warm that I hardly recognize if she’s mad or not. “Why are you looking at me like that?” natatawang tanong niya. “Why are you like this m-mom?” I can’t even utter the word mom. “Bakit parang kinakabahan ka?” Nagbaba tingin ako. “Gago, ayaw kong makitang umiiyak ka,” nag-angat tingin ako kay Aru at pinagsingkitan siya ng mata. Kanina pa niya