Hi po sa inyo. Kamusta?
Nagkulong ako sa kwarto at hindi na lumabas. Hindi ko alam na huling pagkikita na namin iyon ni Rod dahil umalis na siya ng bahay para pag-aralan ang pagpapatakbo ng kumpanya ng papa niya sa city. Successful ang defense namin ni Junisa at Karen. Move na kami sa hard bounding ng research but may suggestions ang panelists that we need to change so may revision pang magaganap. “Bukas na natin ito asikasuhin. Mag celebrate muna tayo.” Ang sabi ni Junisa habang palabas kami ng school building. Symon: I heard successful ang defense. Congrats. Nag reply ako sa text ni Symon at saka tinext si atty na baka matagalan ako ng uwi. Alas singko na kasi ng hapon. “Downtown tayo. Gutom na ako,” reklamo ni Karen. Pumunta kami ng Downtown para doon na kumain sa Pepper Lunch. “Mag videoki tayo mamaya sa KTV Bar!” Karen suggested but umangal si Junisa at sinabing dito nalang din sa Downtown dahil meron naman sa Arcade. Symon: Are you busy? Ako: We have celebrations with Junii and Karen Matapo
“I’m excited!” Malakas na sabi ni Karen. Sa Tagoloan siya nakatira ngayon kaya dinaanan niya ako sa highway dito sa crossing Dayawan. “Halata nga e,” natatawa kong sabi sa kaniya. “Nga pala, nag text ba si Junisa? Hindi nagreply. Sabi niya gustong sumama no’ng pinsan niya e.” Nanlaki ang mata ko sa sinabi niya. “Symon?” “Yeah. Hindi mo alam?” Nabigla ako pero agad na kumalma. Hindi nila alam na naging crush ko si Symon. “Kuya, sa Aplaya muna tayo ah. May dadaanan pa kami.” Sabi ni Karen sa driver niya. Oras malaman ito ni Rod, magagalit yun. RJ: Enjoy the trip. Laguindingan already. Nakagat ko ang pang ibabang labi ko habang nakatingin sa picture na sinend niya. Ang gwapo masiyado sa get up niya. Luluwas siya ng Manila para sa meeting niya with the investors. Kasama niya ang papa niya na hindi ko pa nakikita. Nanlaki ang mata ko nang makita na tumatawag siya. Agad kong sinagot ngunit sinulyapan ko muna si Karen na busy sa cellphone niya. “Hey.. Na istorbo ba kita?” “Hin
Natuloy kami sa Kibanban Stream. Inoff ko rin ang phone ko habang nasa Balingasag kami. Ayaw ko siyang kausapin. Si Rod. Sobra akong nasaktan after finding out na ang kinita pala nila sa Manila ay hindi investors kun’di ang fiancée niya. Pero hindi naman kami mag boyfriend talaga, still masakit pa rin. “You okay?” tanong ni Symon nang hindi ako sumama kina Junisa para magpicture taking. The place is greeny. Ang lakas maka mother nature. Nasa tubig lang ako at tinatanaw sila. “Yes,” ngumiti ako kay Symon. “You don’t look… okay,” ang sabi niya at tinanaw rin sina Junisa sa unahan. “Bakit mo nasabi?” natatawa kong sabi sa kaniya. “Matapos mong makauwi nong pumunta ka sa Salay, para kang namatayan.” He said seriously. Alanganin akong ngumiti. Inoobserbahan niya ba ako? “No’ng nagkita tayo sa Ayala, you were with Rodie James Chavez, right?” Napatingin ako sa kaniya. Kilala niya si Rod? “And before that, iyong sa food court, pinaalis niya kami…” Naitikom ko ang bibig ko. Masiya
I never seen Rod since then. Nabusy na siya sa kumpanya niya at ako naman ay inaasikaso na ang resume for practicum. Mabilis lumipas ang araw at oras. Second sem na kami, konting kibot nalang, graduate na ako. I am with Symon at sinasamahan niya ako papunta sa kumpanya ni Rod. “Sy, ayos lang naman kung hindi ka na sumama pa,” “No. It’s fine. Really..” Aniya at ngumiti sa akin. Kasalanan ito ni Junisa e. Nagpasama kasi ako sa kaniya sa pag-punta dito but hindi ko inaasahan na si Symon pala ang uutusan niyang magsama sa akin sa lakad ko. Tanda ko pa ang sabi niya kanina, “Maaaaarch, sorry.. nagka LBM ako e. Si Symon nalang ang papuntahin ko diyan.” Iyan ang eksaktong sinabi niya. Napabuntong hininga ako habang papasok kami sa building kung saan si Rod ngayon. “Kailan ka pala luluwas ng Cebu?” tanong ko kay Symon. “Maybe next week.” Tumango ako. Lumapit kami sa front desk to ask the assigned employee kung saan ang office ni Rod. “May I know your query with Mr. Chavez ma’am?” “
“Rod, a-alis,” sumimangot ako para malaman niya na hindi na ako natutuwa. Kumibot ang labi niya. “Hindi umepekto?” patukoy niya sa banat niya sa akin kanina. Kung alam lang niya gaano kalakas ang tib0k ng puso ko ngayon dahil sa kaniya. “Bakit ka ba ganiyan?” “Anong ganiyan?” “Iyan…bakit ka ganiyan? Bakit ka nandito sa harapan ko? Hindi ba engaged ka na?” Tinaasan niya ako ng kilay. Umisog siya paharap kaya napasandal ako sa upuan. Itinuko niya ang kamay niya sa magkabilang gilid ko. Na corner ako. Nakatitig ako ngayon sa mga mata niyang nakatitig sa akin. “Hindi ako engage,” aniya at inilapit ang labi sa akin sa isang mabilis na galaw. “Wala akong fiancée,” hinaIikan niya uli ako. “So I don’t know what you’re talking about,” pagtatapos niya. Alam kong dapat akong magalit sa kaniya ngayon but daaamn. Hindi. Alam kong kitang kita niya gaano kapula ang mukha ko. Alam kong alam niya kung gaano kabilis ang paghahabol ko ng hininga ngayon. By now, alam kong alam niya na mabilis
“Anong niluto mo?” tanong ko matapos kong makapagbihis ng damit. Pinahiram niya ako ng damit niya at boxer na hindi pa nasusuot. “Akala ko ba mag date tayo?” tinaasan ko siya ng kilay. “You want to date me?” Ngumuso ako. “Hindi ba pwede?” Pinagsingkitan niya ako ng mata. “Hindi ka natatakot?” Humilig ako sa mesa at tumitig sa kaniya. “May dapat ba akong katakutan?” Tumaas ang sulok ng labi niya at nilagay sa plato ang pasta na niluluto niya. Gustom na ako. Hindi ako nakakain ng maayos kanina. “The last time, you were so afraid dahil ayaw mong malaman ni mama,” Hindi ako sumagot. Pareho pa rin naman ngayon ang stand ko. Ayaw kong malaman ni attorney ang tungkol sa amin ni Rod. “And now, hindi ka makapagsalita?” nanghahamon na aniya, pinipigilan huwag matawa. Lumabi ako nang makita ang kislap sa mga mata niya. “My cloth looks good on you,” aniya at nilapit sa akin ang pasta. Tinaasan ko siya ng kilay. Bakat kaya ang dibdib ko sa damit niya. Umupo siya sa harapan ko at nakan
“Masakit pa ba?” tanong ko habang nakahawak sa pisngi ni Rod. Umiling siya. “Nakita mo kanina?” Tumango ako. “I’m sorry,” paghingi ko ng paumanhin dahil pakiramdam ko kasalanan ko lahat bakit siya nasampal. “Hindi mo naman kasalanan,” ang sabi niya. Hindi ako sumagot. Guilty pa rin ako at alam kong malakas ang sampal na natamo niya kanina sa papa niya. “Let’s not talk about that old hag. So can you tell me about your life? Iyong kayo ng mama niyo?” Tinawag pa talaga niyang old hag ang papa niya. Kakaiba talaga ang talent nitong ni Rod. “Hmm.. Wala namang ganap masyado sa buhay ko maliban sa scholar ako, at hindi ko nakilala ko ang papa ko.” “Really?” tanong niya. Tumango ako. I haven’t meet papa even once. “Mama remarried again na tinatawag kong tito but namatay na siya,” “Why?” Naalala ko noong grade 8 ako. Tanda ko pa kung paano ako iligtas ni tito. “Because he saved me.. a-ano..matulog na tayo,” ang sabi ko cause I’m not really comfortable talking about him. Tito Leon
“Ms. Yana,” nag-angat ako nang tingin kay Miss Tanya. “Can you go to the ground floor? Pakikuha ang pagkaing inorder ko para kay sir Rod and Ms. Clarissa.” Napatingin si Rod sa akin. Alam kong aangal siya kaya tumayo na ako bago pa man siya may masabi. “Rod, can we go out later? I ask your dad about it and pumayag siya.” Hindi ko na hinintay ang sagot ni Rod. Lumabas na ako ng opisina. Sobrang clingy ni Clarissa sa kaniya. Rinig ko ang mga harutan niya kay Rod. Alam kong panay ang tingin ni Rod sa akin kaya iniiwasan kong huwag silang tignan dahil baka mahalata pa ako ni Miss Tanya. Kinuha ko na ang order sa grab driver at bumalik. Wala akong lunch. Pagbalik ko sa opisina niya, nakita ko si Clarissa na pinaglalaruan ang dibdib ni Rod na ngayon ay naiinis dahil hindi siya maka focus sa pagsusulat. “Miss Tanya, heto na po..” Kinuha ni Miss Tanya sa akin ang mga pagkain at pinagkunutan ako ng noo. “Ikaw? May lunch ka ba?” Ramdam ko ang titig ni Rod sa ‘kin and I tried my best n
LAST AUTHOR’S NOTE Hi everyone, this is your Ms. A. I’m no longer putting some special chapters here to avoid any confusion. Nag end na po talaga ang story sa Epilogue. Naglagay lang ako ng SC to prolong the story a bit para may ma e look forward kayo na medyo related kina March at Clarissa. Iyong special chapters, medyo confusing na yata sa ibang readers so ayaw ko naman magkaganoon, that’s why, I’m ending it here. Ganoon pa man, nagpapasalamat ang puso ko sa inyo na sinamahan niyo ako sa journey ko dito. See you sa story ni Aru. Hope nandoon pa rin kayo. Kitakits sa April! This is indeed a long journey noh? September tayo unang nagkilala sa story ni March at nagtatapos sa 2024. Haha. Basta, mahal ko kayong lahat. Thank you po talaga. --Love, bulalakaw. (Ang story ni Aru ay series, remember the friends of Clark na si Hut, Jed, at Fero? Iyong business nila na Ship of Temptation ang gagawin kong series. Si Aru ang mauuna sa kanila (the first member) at isusulat ko siya sa 3rd po
MARCH “Ma, si kuya DJ ayaw akong samahan sa mall,” sumbong ni Farrah. Mainit ang ulo ko dahil kagabi pa hindi umuuwi si Rod. Kasama niya si kuya, Symon, Yu at Kin. Sinabi ko ng umuwi siya ng maaga pero nilasing ng walangho kong kapatid. “DJ?” Tumayo si Daniel at naglalambing na tumabi sa akin. Binata na ang boys ko pero kung umasta, parang bata pa rin. “Ma, huwag ako please.. Ayoko,” “Kuya, bakit ayaw mo kasi?” “Dahil kasama mo for sure ang baliw mong kaibigan,” nakangusong sabi ni Daniel. “Farrah, ang ate Alexa mo nalang ang isama mo,” sabi ko at wala siyang choice kun’di ang pumayag sa sinabi ko. Nang umalis si Farrah sa harapan namin, tumingin ako kay DJ. Nagpeace sign siya agad. “Ma, pupunta ka ba kay lolo ngayon?” “Bakit?” “Can I come?” “At bakit nga?” Lumapit siya sa tenga ko at may ibinulong. “Lolo has a treasure,” Pinagsingkitan ko siya nang mata at saka ko na namalayan na kumpleto na pala ang mga anak ko sa harapan. “Anong ginagawa niyo?” tanong ko. Nakasuot s
MARCH Pagpasok namin sa kwarto kung nasaan ang lolo Renan, napahinto kami nang makita siyang nakaupo sa kama at tinitignan ang sarili sa maliit na salamin. “Gwapo na ba ako?” sabi niya sa assistant niya. Tumingin ako sa tabi ko, nakita kong nalukot ang mukha ng kuya ko habang nakatingin sa lolo namin. “Dapat gwapo ako oras na magkita kami ng isa ko pang apo,” sabi niya. “Bakit hindi naman siya nagpagwapo no’ng ako ang kinita niya?” bulong bulo ni Clark sa tabi ko/ “LO!” Tumingin si lolo Renan sa gawi namin at agad umaliwalas ang mukha niya nang makita niya ako. “Ang apo ko!” Sabi niya at tumayo pero nakaalalay ang mga nurses papunta sa akin. “Hello po,” nahihiya kong sabi. “Apo, sa wakas, nandito ka na,” sabi pa niya. “Lo, apo mo rin ako,” sabi ni Clark pero hindi siya pinansin ni lolo Renan. “Parang isang beses pa niyang nakita ang paborito niyang apo ah,” si Clark na agad kinurot ni Ate Clarissa. “Tumahimik ka nga love,” ate “Bitter ka lang e,” Rod Sinimangutan silang da
MARCH “Let’s go?” sabi ni ate at tumango ako. Hinawakan niya ang kamay ko saka niya pinaandar ang sasakyan niya paalis papunta sa bahay ng lolo ni Clark. Kinakabahan ako. Pero nakita at nakilala ko na naman si lolo Renan sa tagal ng panahon na magkakilala kami ni ate at Clark. At masasabi kong sobrang spoiled talaga ako sa kaniya. Akala ko ay natural lang siyang ganoon pero ngayon, alam ko na bakit kakaiba ang kabaitan niya sa akin at sa mga anak ko. Nagring ang phone ko at nakita kong tumatawag si mama. “Ma?” “Papunta na kayo sa lolo niyo?” “Opo ma at kasama ko si ate,” “Are you okay anak?” Tumingin ako kay ate bago sumagot ng “yes ma, I’m okay,” Narinig ko ang pagbuntong hininga nito sa kabilang linya. “Ma, I’m fine. Huwag na kayong mag-alala sa akin,” “Hindi ko maiwasang mag-alala anak lalo pa’t-" hindi na natuloy ni mama ang sasabihin niya.. Naiintindihan ko kung mahirap sa kaniya na pagkatiwalaan muli si Sr. Renan kahit pa ilang taon na ang lumipas. “Ma, kasama ko n
MARCH “Nina texted me, your boys ordered a 1 case of beer from her.” Nakasimangot na sabi ko. Rod smiled at kissed my forehead. “Hindi ka pa ba nasanay?” “Why are you looking so proud there?” Natawa siya. “I’m not proud ah, what are you talking about?” “Sus, hindi daw!” “Oo nga. By the way, they are here,” sabi niya habang nakatingin sa gate. Nakita namin si ate na nakatayo sa labas at sa likod niya ay naroon si Clark na nagtatago sa akin. It’s been what? More than 10 years nang pinili nilang itikom ang bibig nila para sa akin. “Why are you hiding from ate’s back?” taas kilay na tanong ko. Oo, inabot ako ng ilang taon para tanungin kay mama kung sino ang totoong ama ko. When mama said the name Abeola, I knew that Clark and his grandfather are somewhat connected to me. Noon pa man, nagtataka na ako sa kabaitan ng lolo ni Clark sa akin, pero pinili kong huwag pansinin at piniling mamuhay kasama ni Rod, mga anak namin, ni mama, at ibang malapit sa amin. Hindi ko na inisip pa an
PUNN Lalapit na sana ako kay kuya BJ at Munn nang may kumalabit sa akin sa likuran. Nang tignan ko kung sino, nakita ko si Farrah. She’s smiling from ear to ear and hula ko ay may kailangan siya sa akin. “Kuya Punn, are you busy tomorrow?” Yeah. Tomorrow is Sunday, magsisimba kami. “Magsisimba kami bukas, bakit?” “Kuya, pasama ako bukas after ng samba niyo. Is it fine?” “Saan ka pupunta?” lumapit siya sa akin at may binulong. Nanlaki ang mata ko nang banggitin niya ang pangalan ng taong pupuntahan niya bukas. “Why me? Your brothers wouldn’t mind kung sila ang sasabihan mo,” Nakita kong humaba ang nguso niya. “Papa wouldn’t let me to come alone for sure. And ate AJ has something important to do tomorrow. Sina kuya naman, may training sila bukas sa martial arts.” “Yeah but I’m sure one of them wouldn’t mind to skip that training for you,” Pinagsingkitan niya ako ng mata. “Ayaw mo ba akong samahan kuya?” She’s here again, gaslighting me to get what she wanted. Farrah is a sl
PUNN “Punn, the table is set! Sunduin mo nga mga kuya mo sa labas!” ate AJ said, annoyed cause my cousins are not here yet. “Ate, walang magpapaypay dito!” I am pertaining to the barbeque na ginagawa namin. Ako nakatoka, kanina pa. “Si Farrah na bahala diyan!” I sighed and put down the fan para sunduin ang mga kuya ko na bumili lang naman ng drinks sa labas ng villa. Paglabas ko palang, I saw my cousins hitting on Aleng Nina’s granddaughter. Jujelen is at my age, and I heard kuya Blake kinda like her. I’m wondering, what’s with her, why kuya find her pretty? She’s plain and simple. I just sighed. “Kuya,” tawag ko sa kanila nang makalapit ako sa kanila. Jujelen looked at me, I just stared at her blankly before I look at my cousins. “Hanap kayo ni ate AJ,” sabi ko. I saw how kuya Elias’ eyes widen. “I told you kuya na bumili na tayo ng beer at bumalik. You didn’t listen,” kuya CJ said while busy on his phone. “Aleng Nina-" “Sinabi ng magulang niyo na no beer so walang beer. K
CLARISSA (15 years later) “Clarissa, pakilagay ito sa mesa,” “Mommy, wala pa po ba si kuya?” Napabuntong hininga siya. “Ewan ko ba dito sa kuya mo, sinabi ng agahan nila umuwi pero hanggang ngayon, wala pa rin,” Natawa ako. “Prena, hindi ka pa nasanay sa anak nating iyon,” natatawang sabi ni tiyang Ysabel na kakapasok lang ng kusina kasama ng mga maids sa likuran niya. Lumapit si mommy kay tiyang at isinabit niya ang kamay niya sa kamay ni tiyang. “Alam mo bang ang panyong ginawa mo?” “Talaga ba? Magbenta kayo ako sa mga amega mo?” Natawa nalang ko at napailing sa kanilang dalawa. “Tawagan ko lang si kuya mom, tiyang,” paalam ko pero hindi yata nila ako narinig na. Isang dial palang sinagot na agad ni kuya Aru ang tawag. “Nasaan ka na ba kuya?” “Easy lang little sis. Malapit na kami diyan. Nandiyan ba si tiyang?” “Kanina pa. At lagot ka sa kanila ni mommy pagpunta mo dito. Ang tagal mong dumating e,” “Traffic kasi sa langit kanina e. Hindi makadaan ang airplane na sinasakya
Happy new year, dear readers! Thank you po sa inyong lahat. Sana happy kayo kung nasaan kayo ngayon. :3 Please know na I am happy and grateful for what you've done to me. Sobrang salamat talaga sa inyong lahat kasi naging part kayo ng 2023 ko. Alam kong I'm not here to where I am now kung wala kayo. Kaya your Ms. A is very happy na nameet kayo. This is a sudden message. Haha. Pero gusto ko lang e type ito at sabihin sa inyo na heto, thankful ako. Sana po, hayaan niyo ako maging part ng 2024 niyo at maging part kayo ng 2024 ko. Hoping for a prosperous and bless year this coming 2024 and sana lahat tayo masaya. ------ Love, bulalakaw.