Bukas ulit next update. Washing day kasi sa Sunday. Saka may iba rin akong gagawin pa. Thank you for reading
Sa loob ng bahay, nakatingin kami kay Rod at DJ na nagtitigan sa isa’t-isa. Kami nina Junisa ay kumakain sa harapan nila lalo’t nagpahanda si Rod for Juni. “May staring competition ba?” Junisa asked habang nakatingin kay Rod at DJ. Si CJ naman ay nilantakan ang chocolate bun at fish fillet at pinabayaan ang ama at kapatid na parang may sariling mundo. “Ayaw niyong kumain?” I asked them pero ang mukha lang ni Daniel ang lumingon sa akin. “Mama, this uncle is creeping me out.” Ngumiwi ako sa sinabi ni DJ. Si Juni sa tabi ko ay naubo, nabulunan yata. Kawawa talaga si Rod sa mga anak dahil kung hindi mister ang tawag sa kaniya ng anak, uncle naman. “Creeping you out?” tanong ko, nagtataka. “Because he keeps on staring at me, mama,” aniya. Ngumuso ako. Ikaw rin kaya anak, nakikipagtitigan sa papa mo. Tumingin ako kay Rod at natawa ako nang makita siya na nakatingin sa anak naming si DJ at sinusuyo niya ito kahit pa tinawag siyang uncle. Unlike CJ, hindi naman kasi pangit ang nadatn
"Ma, bakit ka nandito?" tanong ni Rod. "Nabalitaan ko ang nangyari kanina. Ipapakulong ni Clarissa, si March?" "I already fixed it ma. Nothing to worry about." Si Rod habang nakatingin sa mama niya. "Hindi pwede iyon, Rod. Paano kung si March lang ang nandito kanina at mga bata, e anong nangyari? Baka may nangyari ng masama sa kanila!" Naitikom ko ang labi ko habang nakikinig kay attorney na galit na galit. "Kapag ako talaga napuno, ilalabas ko lahat ng baho niyang babaeng yan." "Ma," si Rod na pinipigilan ang mama niya at stress na stress na talaga si attorney. Tumingin si attorney sa akin saka sa anak niya. "Ayusin mo 'yang asawa mo, Rod. Oras na hindi kayo na divorce sa loob ng tatlong buwan, ilalayo ko si March sa 'yo." Banta ni attorney bagay na inangalan ni Rod. Kahit ako rin ay nagulat. "Ma naman," "March shouldn't settle for less, Rod. You can be the father of your children but I will never let you make Marcha as your mistress. Kaya divorce your wife and marry March a
Early in the morning, kasama ko si attorney sa paghatid sa mga bata sa skwelahan. Ibabalik ko si DJ sa St. Lauren School. Sinabi niya sa akin kagabi anong sinabi ng tita Junisa niya sa kaniya. Sinabi ni Juni na huwag munang sabihin kay Rod about his siblings at hayaan ako ang magsabi. Since napakamasunurin ni DJ, tumango lang ito at hindi na nagtanong pa. "Mama, why uncle is not with us?" si DJ. Nasa sasakyan kami ni attorney at papuntang skwelahan ngayon. "Your papa has an urgent meeting, DJ but susunduin niya kayo mamaya." Sagot ko. Tumango siya at nakipag usap kay CJ na hindi pa rin maka get over sa mga gamit na meron sila na nasa bahay. Tumingin ako kay attorney na siyang nagmamaneho ngayon. "Alam mo ba bakit umatras si Clarissa kahapon?" ang tanong niya. Umiling ako. Hindi naman sinabi sa akin ni Rod. "Rod and her, mag-asawa lang talaga sa papel at publiko," panimula ni attorney. "Like Rod, may ibang kinikita si Clarissa." Kinikita? Lalaki? Kabit rin? "Really?" gul
"Nakaka-stress talaga ang araw na ito. Alis na tayo, hija?" tanong ni attorney. "Wala po ba kayong kukunin sa principal?" tanong ko kasi parang hindi naman siya nakaabot sa principal's office because of what happened. "Saka na. Wala na ako sa mood dahil sa babaeng iyon," ang sabi niya sa akin. Bumuntong hininga ako at tumango. Umalis kami ni attorney hindi para umuwi. Pumunta lang kami ng Lifestyle para kumain. Kinausap lang niya ako tungkol sa mga bata. Tinanong niya ako kung kailan ang birthday, anong nangyari matapos kong umalis ng Cagayan de Oro at sino ang mga tumulong sa akin. I didn't answer her the truth. Ang iba doon, puro na kasinungalingan. Kung sasabihin ko sa kaniya lahat, malaki ang chance na malaman nini Rod na quintuplets talaga ang isinilang ko. I still look for the possibility na baka e trace ako ni attorney. Matapos naming mag-usap, agad na nagpaalam si attorney na aalis muna siya at kailangan niyang bumalik sa trabaho niya. Hindi na ako nag abala pa na tanung
(BACK TO PAST) “Oh,” tinignan ko ang bigay ni Euclid na isang supot ng prutas. “You need this,” dagdag niya. Ngumiti ako at tinanggap iyon. “Salamat,” sabi ko. “Why are you here? Mainit.” “Sabi kasi ni Eya kailangan kong lumabas kahit minsan at exercise daw. Sasamahan niya ako mamaya sa center para sa prenatal.” Tumango siya. “Eya is busy today. If she didn’t make it, ako nalang ang sasama sa ‘yo,” aniya. Ngumiti ako at tumango. “Salamat,” Sobrang bait nila magpipinsan kahit na hindi naman nila ako kaibigan no’ng una. Ngayon, sila na ang madalas na kasama ko sa pagbubuntis ko. “Samahan na kita maglakad lakad,” aniya. “Naku. Baka may ginagawa ka pa?” nakangiting tugon ko. “Hindi. Wala na,” aniya at naglakad siya palapit sa gawi ko. Tumabi siya sa akin at sabay kaming naglakad sa gilid ng kalsada. Buti hindi gaanong mainit ang araw ngayon. “May gusto ka bang pagkain?” “Pagkain?” nagtatakang tanong ko. “Pagkain. Hindi ba may cravings kapag buntis?” “Ah. Cravings? Wala nama
Tatlong araw na ang nakalipas mula no’ng prenatal, balik ulit ako sa boarding house. No signs of Rod. Hindi ko mapigilang isipin kung nasaan na siya. Gusto ko na siyang makita. Hindi ko alam bakit. Naiiyak tuloy ako dahil miss na miss ko na siya. “Carbonara?” si Euclid na kumatok pa sa kwarto ko para lang bigyan ako ng pagkain. Hindi ko alam bakit pero lagi nalang niya akong binibigyan ng pagkain. Sa labas kami kumain kasi hindi siya pwede sa kwarto ko. Mahigpit iyon pinagbabawal ng landlady. “Salamt Yu,” nakangiting sabi ko. “Kamusta ang baby?” aniya “Maayos naman,” nakangiti ako ngayon. “Pwede ba ako maging ninong nila?” tanong niya. Natawa ako at tumango. Oo naman, bakit hindi? “Oo naman, Yu,” sabi ko at kumain. “Ang sarap. Saan mo nabili ito?” “Niluto ko,” aniya sabay ngiti. Nagulat ako. “Marunong ka pala magluto. Naku pwede ka na mag-asawa,” “May hinihintay ako,” “Sino?” tanong ko sabay subo. “Secret,” sabi niya at ngumiti, tuloy kita ko ang dimple sa pisngi niya. “M
(BACK TO PRESENT) Umuwi ako sa bahay ni Rod, hapon palang pero ang aura ng bahay ay parang na Byernes Santo na. Sumama sa akin si Yu, gusto niya akong ihatid at pumayag na rin ako para maiharap ko siya kay Rod kung kailangan kong mag-explain. Ayaw ko kasing mag-away kami. Pagpasok pa lang namin, nakita na namin si Rod, nasa labas, nakasandal sa pintuan at masamang nakatingin kay Euclid. Naka-krus ang kamay niya at hindi pa nakabihis kasi ang suot niya ngayon ay siyang suot niya kanina pagpunta ng office. “Mga bata?” tanong ko. “Bakit? Kukunin mo? Magtatanan kayo?” ngumuso ako sa sagot niya. “Ah si Yu pala,” sabi ko trying to life the mood. “Pangatlong beses mo na siyang pinakilala sa akin,” Nakagat ko ang pang ibabang labi ko at tumingin kay Yu. “Look, hinatid ko lang dito si March,” “Ahh.. Mabuti alam mo saan siya dapat e uwi.” Alam kong napipikon na si Euclid sa tabi ko dahil sa pangpipilosop ni Rod sa kaniya. “We’re just friends, Rod.” “At may gusto siya sa ‘yo!” Sabi
Hindi ko pa rin pinapansin masiyado si Rod kahit pa sabihin niyang nagawa niya lang niya iyon out of anger and jealousy. “Why are you so quiet? Sorry na,” he said. “Rod, hindi pa rin excuse iyon.” Naiinis talaga ako. Dahil iyon lang? Magpapakamatay na siya? Napabuntong hininga siya at hinawakan ako sa kamay. “Alright. Sorry,” sabi nito. “Kahit na Rod. Next time, ayaw ko ng gawin mong excuse iyon para ilagay sa kapahamakan ang buhay mo. Parang iyon lang?” Kumunot ang noo niya. “Iyon lang…” ulit niya. “Hindi iyon ‘iyon lang’, March. Kung kaya mong makita akong masaya sa piling ng iba, ibahin mo ‘ko,” Napabuntong hininga ako. “I’m sorry pero hindi ko talaga gusto iyon, Rod. Kahit na anong mangyari sa akin, pilitin mong mabuhay. Ano ka ba?!” Kulang nalang umiyak ako sa harapan niya. Bumuntong hininga siya at dinala ako sa dibdib niya at hinaIikan sa ulo. “Fine. Uwi na tayo,” mahinang sabi niya. Tumango ako. Pabalik na kami sa bahay niya at dumidilim na rin. Pero sa labas ng gate