Chapter 3

Humigpit ang hawak ni Lyxus sa kopita. Parang sinasaksak ang puso niya sa mga panahon na yon.

Ang araw na sinubukan ni Lea magpakamatay, tumawag din sa kanya si Eva ng ilang beses dahil masakit ang puson nito dahil sa regla. Sinagot niya ang tawag sa una, pero nagalit siya at pinatay ang tawag.

Hindi naman siguro makikipaghiwalay ang dalaga dahil dito, gagawin ba niya?

Ibinaba na ni Lyxus ang tingin at nakinig kay Leon at Felix's abuse of this scumbag husband. Hindi man lang niya naramdaman ang sigarilyong hawak na nasusunog na sa mga daliri niya.

Hindi makapakali ang binata buong gabi.

Kung dati, kahit hindi siya umuwi ng gantong oras, tumawag na sa kanya si Eva dahil sa pag-aalala.

Ngunit ngayon ay lagpas ala una na ng umaga pero hindi parin siya nakakatanggap ng kahit isang mensahe.

Nagkaroon agad ang binata ng masamang kutob.

Agad na itinapon ang sigarilyo, kinuha ang telepono at umalis. Nang makalabas siya sa bar, nakakita siya ng maliit na batang babae naglalakad papunta sa kanya at may dalang basket ng mga bulaklak.

Ngumiti ang batang babae. "Sir, baka gusto niyo po bumili para po sa nobya niyo?” tanong nito sa kanya.

Napatingin si Lyxus sa makulay na champagne roses na nasa basket, at agad na naalala ang sinabi ni Leon "Suyuin mo lang" sa isip niya.

"Ibalot mo lahat para sakin,” utos siya sa bata.

Masayang masaya ang bata. Agad nitong binalot ng maganda ang mga bulaklak at iniabot ito kay Lyxus, nakangiti at sinabi ang maraming pagpapala.

Ang madilim na itsura ni Lyxus ay sa wakas nabawasan ng kaunti.

Naglabas siya ng ilang libo sa wallet niya at iniabot ito sa bata. Ngunit ng makauwi siya dala ang mga bulaklak, ang unang bumati sa kanya ay hindi ang maliit na katawan, pero ang ginang sa bahay.

"Sir, nakabalik ka na. Gumawa po ako ng lugaw. Gusto niyo po ba?"

Kumunot ang noo ni Lyxusat tumitig sa itaas na palapag. "Tulog ba siya?"

Ang ginang ay nabigla ng ilang segundo, bago ito sumagot. "Umalis po si Miss Eva, at nakiusap po sakin na ibigay ko po ito sa inyo."

Kinuha ni Lyxus ang papel sa ginang. Nang buksan niya ito, nakita niya ang listahan ng damit na inayos ni Eva para sa kanya.

Sa sobrang galit niya ang mga ugat nito sa noo ay namimintig. Nilukot niya ang listahan at itinapon ito sa basurahan.

Nilabas niya ang telepono niya at tinawagan si Eva. Matagal na tumunog ang telepono bago ito sinagot ng nasa kabilang linya 

Medyo paos ang boses ni Eva galing sa receiver.

"Bakit ka napatawag?"

Hawak ni Lyxus ang telepono ng mahigpit aa mga kamay nito. "Sigurado ka na gusto mo nang laro na to?" nagngingitngit ang ngipin na tanong nito.

"Sigurado ako,” kalmadong sagot ni Eva.

"Wag mong pagsisisihan to, Eva.” Matapos sabihin iyon, pinatay niya ang tawag.

Pumunta sa itaas na palapag na may malamig na mukha.

Ang boses ng katulong na nanggaling sa likod. "Sir, yung bulaklak..."

"Itapon na yan!"

Umalis ang binata ng hindi man lang lumilingon at nagsasalita. Nang makapasok siya sa pinto kwarto, nakita niya ang puting Samoyed na may dilaw na kapayapaan at pagpapala sa leeg nito. 

Nakita na niya iyon sa grupo ng kaibigan ni Eva, at sinabi ng dalaga na makukuha lamang iyon sa pagdarasal para sa mahal sa buhay sa bundok.

Kung gayon ay ang asong ito ang paborito niya.

Nangngangalit sa galit si Lyxus. Hinatak niya ang kwintas sa leeg ni Hadeon at nilagay ito sa bulsa niya.

Tumahol sa kanya si Hadeon. At galit naman siyang tumingin siya dito.

"Bakit ka tumatahol? Hindi ka na gusto ng mama mo!" Malapit niyang sabihin iyon, sinara niya ang pinto ng malakas.

**

Kinabukasan, ininat ni Lyxus ang kamay at niyakap ang taong katabi niya. Nang maramdaman niya na walang laman ang bisig, iminulat niya agad ang mata niya.

Tsaka niya lang napagtanto na wala si Eva dun. Nakaramdam siya ng matinding bigat sa puso niya. Kung dati, ang binata at si Eva ay may simpleng agahan tuwing umaga.

Tinitignan niya ang dalaga na masaya sa ilalim niya, meron siya laging hindi maipaliwanag na nararamdaman sa puso niya.

Ang pakiramdam na iyon ay parang lason, unti unting pumapasok sa mga buto niya. Sobrang tindi na hindi niya mapigilan ang sarili na hanapin si Eva. 

Nagalit si Lyxus nang maisip niya na umalis ang dalaga ng walang sinasabing salita.

Gusto nitong hanapin siya? Hindi na!

Nang makarating siya sa ibabang palapag, nakita niya si Cloud na nakatayo sa sala, may hawak itong telepono at nakikipagchat sa kung sino.

Naglakad ang binata at tumingin. "Masyadong busy?"

Agad na itinigil ni Cloud ang ginagawa. "Boss Lyxus, malala ba ang sakit ni Secretary Eva? Gusto mo bang pumunta ng ospital?” tanong nito na may pag-aalala.

Nagtaka naman si Lyxus. "Sinabi niya sayo yon?"

"Opo, nakiusap siya sakin para sa isang linggong leave. Naisip ko po, bakit di niya nalang sabihin sayo ng deretso? Bakit kailangan niya pa dumaan sa normal na proseso sakin?"

Ang maitim na mata ni Lyxus ay dumilim ng bahagya. "Inaprubahan mo?"

"Kakaapruba palang, pakiusap hayaan muna natin magpahinga sa bahay si Secretary Eva. Aayusin ko nalang po ang gawain."

Naniniwala si Cloud na siguradong pupuriin siya ng boss niya sa kanyang pagiging mahusay.

Pero hindi niya inaasahan na marinig ang malamig na boses nito. "Ang quarterly bonus mo ay nabawasan."

**

Masyadong maraming dugo ang nawala kay Eva habang nasa operasyon at kinakailangan niyang magpahinga ng isang linggo bago bumalik sa trabaho. 

Nang makarating ako sa opisina, narinig ko sa mga katrabaho ko na nagkaroon sila ng napakahirap na linggo.

Nagtrabaho ako overtime hanggang sobrang late araw-araw.

Dahil inaprubahan ni assistant Cloud ang isang linggong bakasyon sa dalaga, binawasan ni Lyxus ng ilang libo ang quarterly bonus nito.

Alam ni Eva na ang pera ay para sa kapital ng asawa ni Cloud, at nawala yon dahil sa kanya. Nakipag-usap siya sa mga katrabaho tungkol sa gawain atsaka kumatok sa pinto ng president's office.

Nang makapasok siya sa kwarto, nakita niya si Lyxus na nakaupo sa desk at naka itim na suit.

Ang lalaki ay may malamig at pagod na itsura, ang mga kilay nito ay grapo, at ang mga mata nito ay nagpapakita ng walang pagkagusto.

Ang buong katawan ay may malamig at mala-noble na pag-uugali.

Merong blankong ekspresyon sa mukha nito. Ang mata nito ay nanatili kay Eva ng ilang segundo, atsaka nagpatuloy sa trabaho habang nakayuko.

Nang magkita ulit sila, isang kasinungalingan kung sasabihin ni Eva na hindi masakit ang puso niya.

Pitong taon ang nakalipas, siya ay malamig at gwapong lalaki na nakaakit sa kanya at dahilan ng paglapit nito kahit pa ganon ito. Ang buong katawan ay may malamig at mala-nobleng pag-uugali. Ngunit hindi niya inaasahan ang kanyang pagpapahalaga ng ilang taon ay itinuring lamang ni Lyxus na laro na tanging nakatuon sa katawan niya at hindi sa puso niya.

Sinubukan ni Eva ang makakaya na itago ang nararamdam sa mga mata at naglakad papalapit kay Lyxus ng may pangbusiness na tono.

"Sir, ang Human Resources Department's leave regulations stipulate na ang magrerequest ng leave ay dapat wala pang sampung araw at pwedeng aprubahan ng direct supervisor. May mali po ba sa pag-apruba niya sa leave request ko? Bakit niyo po binawasan bonus niya?”

Itinaas ni Lyxus ang tingin kaunti, at ang maganda nitong peach blossom eyes at tinitigan niya nang walang kurap kurap

Para bang nakikita nito ang iniisip niya.

"Bakit mo naman nasabi yan?"

Tumaas ng bahagya ang boses nito, at may bahid ng inis sa boses nito.

Humigpit ang puso ni Eva. "Dahil ba nagpropose ako ng hiwalayan natin kaya ka galit? Kung may angal ka sakin, pwede mong ideretso sakin, wag mong idamay ang iba."

Tumawa ng mahina si Lyxus ng walang pagsangayon. "Kung ayaw mong idamay ko ang iba dito sa problema, okay lang. Basta umuwi ka sa bahay and I'll let bygones be bygones."

May hindi maipaliwanag na mapait sa mukha nito, iniabot ni Eva kay Lyxus ang resignation report na hinanda niya matagal na.

"Sir, hindi lamang hindi nako babalik dito. Ako ay mag-aapply para sa agarang resignation. Eto po ang resignation report. Sana ay makahanap ka ng taong papalit sakin as soon as possible."

Tinignan ni Lyxus ang resignation report na unabot ni Eva, ang mga daliri nito na may hawak na panulat ay malamig at puti.

Ang mga malalim na mata nito ay tinitigan si Eva ng walang galaw galaw.

"Pano kung di ko aprubahan?"

Ang gilid ng mga labi ni Eva ay umangat sa magandang arko. "Sir, ikaw ang nagsabi dati na maghihiwalay tayo pag napagod tayo maglaro. Kung hindi mo ko bibitawan ng ganito, aakalain kong hindi mo kaya makipaglaro."

Nang marinig ito, agad na tumayo si Lyxus sa upuan at naglakad palapit kay Eva. Pinisil nito ang baba ng dalaga at hinaplos ng mga daliri nito ang maputi at malambot na mukha nito.

Ang boses nito ay may dala ng matinding kalupitan.

"Eva, hindi sa hindi kayang makipaglaro, sadyang hindi pa ako tapos maglaro!”