Chapter 1

Pagtapos ng matindihang pakikipagtalik, ang katawan ni Eva ay balot ng pawis. Yakap yakap siya ni Lyxus at ang mga kamay nito ay binabakas ang pagmumukha ng dalaga.

Ang deep peach blossom na mga mata nito ay puno ng mas malalim na pagmamahal kumpara sa dati. Bagaman si Eva ay pinahirapan ng husto. Pero sa mga oras na ito, nararamdaman niya ang labis na pagmamahal.

Subalit, bago pa man mapawi ang pagnanasa, tumunog bigla ang telepono ni Lyxus. Nang makita niya ang numero ng paparating na tawag, nanginig ang puso ni Eva.

Humigpit ang kanyang yakap kay Lyxus at tumingala para tignan ito. "Pwede bang di mo sagutin yan?" 

Ang tawag ay galing kay Lea Evangelista, ang First Love ni Lyxus Villanueva. Wala pang isang buwan nang bumalik ito sa Pilipinas, ilang beses na nito sinubukan magpakamatay.

Paanong hindi alam ni Eva na sinasadya ito ni Lea?

Pero walang pake si Lyxus sa nararamdaman niya. Tinulak niya si Eva, nang walang anumang lambing tulad ng ginawa niya kanina lang. Hindi niya mahintay na pindutin at sagutin ito.

Hindi alam ni Eva kung ano ang sinabi nito sa telepono. Ang nakita lamang niya ay ang pagdaloy ng iba't ibang emosyon, madilim pa sa gabi sa labas ng bintana.

Pagtapos patayin ang tawag, agad agad sinuot nito ang mga damit. "Sinubukan ulit magpakamatay ni Lea. Pupunta ako don at titingin,” sabi nito.

Naupo si Eva sa higaan, ang malarosas at maputi nitong balat ay nababalutan ng kiss marks.

Tumingin siya sa lalake na puno ng sakit ang mga mata. "Pero kaarawan ko ngayon, and you promised to spend it with me. Meron din akong sobrang importanteng sasabihin sayo.”

Nakabihis na ng maayos si Lyxus, Tinignan siya nito ng may matalim na kilay at malamig na tingin.

"Kelan ka pa naging ignorante? Nasa panganib ang buhay ni Lea anumang oras"

Bago pa man makapag-react si Eva, naisara na nito ng malakas ang pinto ng kwarto.

Maya-maya, rinig na niya ang tunog ng makina ng kotse sa baba. Inilabas ni Eva ang maliit na kahon sa ilalim ng unan. Tinignan niya ang dalawang wedding ring sa loob nito, nanunubig ang mga mata.

Tatlong taon na ang nakalipas, nang harangan siya ng mga masasamang lalake sa isang eskinita. Nasugatan ang hita ni Lyxus habang sinusubukan siya nitong iligtas.

Nagboluntaryo siyang manatili at alagaan ito. Nagtalik ang dalawa matapos mag-inuman. Tinanong siya ni Lyxus sa mga oras na yon, kung gusto nito makipagdate sa kanya, ngunit ang kinakailangan na kasal ay hindi maibibigay sa kanya.

Sumang-ayon agad si Eva nang hindi nag iisip. Dahil si Lyxus Villanueva ay ang lalaking sekreto niyang minamahal ng apat na taon. 

Simula noon, siya ang maganda at mahusay na sekretarya ni Hadeon sa araw at marahan at masunurin sa kama na kabiyak sa gabi.

Walang muwang niyang pag-aakala na mahal siya ni Lyxus. Ang dahilan bakit hindi siya pinapakasalan ay dahil na rin sa impluwensiya ng orihinal na pamilya.

Isang buong araw ang ginugol niya sa pag aayos para sa proposal, balak niyang magpropose kay Lyxus upang matulungan at matapos ang mga alalahanin nito. Ngunit ang pagtawag ni Lea ay tuluyang gumising sa kanya. Sa malamang ay hindi sa hindi gusto maikasal ni Lyxus, yun nga lang ang taong gusto nitong mapangasawa ay kailanman hindi siya.

Napangiti ng mapait si Eva at itinabi ang singsing. BKinalas niya lahat ng kagamitan sa teresa mag-isa.

Nagmaneho palabas mag-isa. Ngunit pagtapos umandar ng kotse sa maiksing distansya pa lamang, nakaramdam ako ng matinding sakit sa puson.

Sumunod non ay mainit na likido ang dumaloy sa pagitan ng hita. Napatingin si Eva sa baba at nakita ang puting leather seat ay may mantsa ng dugo.

Masama ang kutob nito kaya tiinawagan niya agad si Lyxus.

"Lyxus, ang sakit ng tiyan ko, pwede mo ba ako sunduin?"

Medyo nayayamot si Lyxus. "Eva, you can lose your temper, pero dapat alam mo kung kelan dapat gawin!"

Napatingin si Eva sa dumaraming dugo at napaiyak sa takot. "Lyxus, hindi ako nagsisinungaling sayo, sobrang sakit talaga ng tiyan ko, at ako..." Sobrang daming dugo ang dumaloy

Bago pa man niya matapos ang salita, isang lalaking malamig at malupit na boses ang dumating sa telepono.

"Eva, buhay ni Lea ang nakataya dito, ang lakas ng loob mong gumawa ng eksena!"

Natulala si Eva sa sinabi nito. Umabot muna ng ilang segundo bago nakapag-react.

Napangiti siya ng nanghihina.

"Sa tingin mo wala ako sa katwiran?"

"Hindi ba?"

Nababakas ang lamig sa boses ng lalaking naiinis ang tono, na nagparamdam kay Eva ng kirot sa kanyang puso.

Napakagat labi siya, ang kanyang mga daliri ay mahigpit ang pagkakahawak sa telepono. "Tarantado ka Lyxus!" mura niya rito.

Bumuhos ang malamig na pawis kay Eva sa sobrang sakit. Gusto niyang tumawag para makahingi ng emergency help, ngunit masyadong mahina ang mga daliri niya para magawa iyon.

Sa wakas, nagdilim ang paningin niya at nahimatay siya.

Nang magising ako, nakahiga ako sa isang hospital bed. Nakaupo sa tabi niya ang pinakamatalik niyang kaibigan, Ellie Gonzales.

Nang makita nito na gising siya, tumayo agad si Ellie at bakas ang pagkabalisa sa tingin nito sa kanya. "Eva, kamusta ka na? May masakit ba sayo?"

Blangkong napatingin sa kanya si Eva, "Anong… nangyari sakin?"

Nag-alinlangan si Ellie kung sasabihin ba ang totoo, pero sa huli ay nagsalita pa rin ito. "Buntis ka. The doctor said that your uterine wall is thin to begin with, and coupled with the fierce actions of that bastard Lyxus Villanueva, you had a miscarriage and heavy bleeding."

Hindi makapaniwalang nanlaki ang mata ni Eva. Ang tanging naiisip lang niya ay 'buntis siya, pero wala na ang bata'.

Anak niya yon at ni Lyxus.

Kahit na hindi niya at ni Lyxus alam kung hanggang saan sila, tiyak na iyon na ang una niyang anak.

Hindi mapigilan ni Eva na tupiin ang mga daliri, nangingilid ang mga luha sa gilid ng mga mata. Ang makitang siyang nasasaktan, hindi mapigilan ni Ellie na yakapin ito sa kanyang mga bisig at i-comfort ito ng mahina.

"Kakagaling mo palang sa operasyon, di ka pwedeng umiyak, maging masunurin ka, at pag gumaling ka na, ipapakilala kita sa grupo ng maliit na wolfhounds, at papakagat natin yung hayop na yon hanggang mamatay!"

"Yung lintik na Lyxus na yon muntik ka nang mapatay, at okay lang, pero niloko ka niya harap harapan mo pa. Hindi ba siya natatakot na tanggalan ng bayag?" 

Lalong sumakit ang puso ni Eva daig pa ang natusok ng isang libong palaso. Ang malamig at maliit na kamay ay yumakap kay Ellie ng mahigpit, at ang boses nito ay nasasamid sa hikbi at di siya makapagsalita ng ilang oras.

Iniisip niya ang bata na namatay pagkatapos lamang ipanganak at ang lalaking minahal niya ng pitong taon.

Hindi niya maikalma ang sarili.

Pagkaraan ng ilang oras, nagsalita na sa wakas si Eva.

"Nakita mo siya."

Tumango si Ellie. "Kasama niya si Lea Del Rosario sa ikaapat na palapag. Habang nasa operasyon ka, ginamit ko ang telepono mo para tawagan siya at papuntahin siya para pumirma, pero ang gago na yon hindi man lang sinagot ang tawag."

Napapikit sa sakit si Eva.

"Ellie, dalhin mo ko sa kanya."

"Kakagaling mo palang sa operasyon, hindi ka pwede magalit."

"May mga bagay na hindi ako makakapagdesisyon hangga't hindi nakikita ng mismong mga mata ko."

Hindi siya mahikayat ni Ellie at dinala siya aa ikaapat na palapag.

Nakatayo sa labas ng pinto si Eva at nakita si Lyxus na sinusuyo si Lea para uminom ito ng gamot sa malumanay na boses.

Ang marahan na tingin at ang matamis na boses nito ay nagpasakit sa puso ni Eva

Ngunit nang makita ni Eva ang medyo pagkakahawig ni Lea sa kanya, parang naintindihan na niya ang lahat agad.

Napangiti si Eva ng may kalungkutan

"Pakiusap ibalik mo nako,” aniya at tumalikod na.

**

Dalawang araw ang nakalipas ng makita ulit ni Eva si Lyxus. Nahiga siya sa kama, tahimik na pinagmamasdan ang lalaking minsan na niyang minahal ng lubos.

Nang dumating ang oras para mag desisyon, sobrang sakit parin ng puso niya.

Napansin siguro ni Lyxus na malungkot siya, kaya't nagtanong ito sa malalim na boses. "Dalawang araw na nakalipas, bakit masakit parin?" 

Akala nito ay masakit ang puson niya dahil rereglahin na ito, na kadalasan nawawala sa isang araw lang.

Bahagyang uminit ang mata ni Eva, at sinubukan niya sa abot ng makakaya na itago ang nararamdaman ng puso niya.

Walang sabi-sabi.

Naupo si Lyxus sa gilid ng higaan, malamig ang mga mata nito at gwapo.

Hinawakan nito ang noo niya gamit ang mainit nitong palad at biglang medyo namaos ang boses nito.

"May inutusan ako na bilhin yung bag na gusto mo nung nakaraan. Nasa sofa na sa labas. Bumangon ka na at tignan mo.”

Mahinahong tinignan ni Eva si Lyxus.

"Hindi ko na gusto yun ngayon."

"Kung ganon bibigyan nalang kita ng iba pang kotse, Ferrari ba o Porsche?"

Nang makita nitong hindi sumagot ng matagal si Eva, bahagyang kumunot ang noo ni Lyxus.

"So anong gusto mo?"

Tila sa mga mata nito, walang hindi kayang lutasin ng pera. Humigpit ang kapit ni Eva sa pantulog. Ang pares ng malinaw at maliwanag na mala-phoenix na mata nito ay napatingin kay Lyxus ng tahimik.

Ang maputlang mga labi ay bahagyang bumukas.

"Gusto kong magpakasal sayo!"