Chapter 17

[17]

Tristan's POV:

Umaga palang ay handa na ako sa pagpunta sa hospital hindi ko naman kasi alam na allergic s'ya sa ice cream. Kumakain naman kasi s'ya kagabi at aliw na aliw pa nga s'ya sa'kin, hindi ko talaga alam. Nakonsensya tuloy ako at baka magalit s'ya sa'kin. 

Isang linggo ko na s'yang bantay at mas lalo lang lumalala ang pag kagusto ko sa kanya. Yes, she's my fucking crush simula nung magkita kami sa bar until now, walang nagbago. Mas nakita ko lang ang iba't-ibang side niya at ang ugali niya. 

She's cold but her heart is pure and innocent. She's cold but she have a soft spot. 

I like the way she hid her emotion napansin ko kasi na hindi naman siya ganoon. I mean kapag kasi nandiyan si noemie at ang sweet niya. Palagi ko siyang nakikitang nakangiti kapag si noemi ang kausap niya maganda s'ya kapag nakangiti. I want to see her smile everyday and i want it