[19]
Tristan's POV:
Nagluto ako ng pagkain since hindi pa kumakain si cathalina at isa pa lugaw lang ang kinain niya sa hospital. Nagluto ako ng sopas, may mga kasambahay naman pero gusto ko na ako na ang mag luto since marunong naman ako.
I pitied her so much, ngayon ko lang s'yang nakitang naging mahina sa harap ko. Palagi ko s'yang nakikitang malamig at malakas pero 'yung kanina, pati tuloy ako nasasaktan para sa kalagayan niya. Nakita ko kung paano siya ngumiti kahit punong puno ng emosyon ang mata niya.
Nakita ko kung paano niya nilabanan ang kung anong emosyon sa mata niya. Nakita ko kung papaano naging mahina ang cathalina na kilala kong ubod ng tapang. I saw her broke down in front of me, i never see her cry, ngayon lang.
Nilagay ko sa mini tray ang niluto ko, nagpasalamat ako sa katulong na tumulong sa'kin sa pagluto. Kumuha ako ng gatas at tubig sinama
[20]Cathalina's POV:Masama ang loob ko na umalis sa bahay na 'yun hindi ko alam, basta ang sama talaga ng loob ko ng makita ang niluto ko sa lababo, parang basurang kinalat doon. Pumunta ako sa pool at pinakalma ang sarili ko, ngayon kasi ay magbabantay ako dahil mangangampanya ang ninang ni tristan at kailangan ako doon."I need some men." malamig na saad ko sa isang tauhan ko.[Sure, boss how many do you want?] prenteng saad niya sa kabilang linya."I need to guard the Martinez heir and his family. I'll send the location." malamig na saad ko.[Sure, boss got it.] saad niya at binaba ang tawag.Huminga ako ng malalim at agad na pumasok sa loob ng bahay at makapaghanda na. Magalang ako pumasok at tumango, nakilala pa ako ng isang tao na nandoon kaya ngumiti nalang ako at nag paalam sa kanila. Nakita ko pa s
[21]Tristan's POV:Nakayakap lang ako sa kanya at marahan niyang hinahaplos ang likod ko, ngayon lang ako natakot ng ganito. Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko kapag wala s'ya sa tabi ko kasi hindi naman ako sinanay para dito. Hand to hand combat lang ang alam ko at kapag ganito wala akong alam at hindi ko gamay ang ganito.Inipit ni cathalina ang ulo ko at siniksik sa leeg niya kasabay nun ang pagputok ng baril na hawak niya. Napatalon pa ako doon pero kumalma dahil nakayakap ako sa kanya, nawala lang siya ng itulak s'ya ni Amara."I knew it! Sinasabi ko na nga ba na mapapahamak ka lang kapag s'ya ang kasama mo!" galit na saad niya. "Kung sa'kin ka lang sana sumabay edi sana hindi ka natatakot ngayon! She's useless, wala s'yang magandang ginawa kung hindi ipahamak ka!" saad niya at niyakap ako.Hindi inaasahang napatingin ako kay cathalina, umiwas s'ya ng tingin
[22]Cathalina's POV:Maaga na naman at kailangan ko samahan si tristan sa opisina dahil may trabaho s'ya, binigay niya na kasi ang schedule niya at alam ko ang bawat galaw niya. Hanggang ngayon inaasikaso ko pa rin ang kaso na nangyari doon sa tagaytay, wala pa kaming lead as of now pero gagawan ko nang paraan para mahuli ang taong 'yun.Tungkol naman sa nangyari doon sa lugar kung saan nagpaulan ng bala ay pinaimbestigahan ko na rin sa mga tao ko. Ang sabi nila target daw ang anak ng senator pero ang hindi ko alam bakit sa banda ni tristan nagpapaulan ng bala. Nagimbestiga ako dahil gusto kong maging maayos ang lahat.Wala pa namang lead pero hindi ako titigil hangga't hindi ko nahahanap ang may gawa nun sa kanya. Hindi ko nga alam bakit ba pursugido akong mahanap ang mga taong 'yun. Ewan hindi ko rin maintindihan ang sarili ko.&nb
[23]Tristan's POV:Marahang nakayakap lang ako sa kanya at marahang hinahaplos ang buhok niyang nakalugay. Hindi ko alam bakit ko sinabi 'yun, masyado na ata akong napuno ng emosyon at pati ang nasa isip ko ay nasabi ko sa kanya. Rinig na rinig ko ang tibok ng puso niya para akong hinehele at nakangiti ako habang yakap s'ya."Baliw ka." mahinang saad niya habang ang mga kamay ay naka pirmi sa gilid niya.I chuckled. "Siguro nga, cathalina nababaliw na nga ako." saad ko sa kanya at hinarap s'ya.Nawala ang lamig sa mga mata niya, hindi ko alam masyado lang akong nagagandahan sa kanya at sa mga mata niya. Nakikita ko kasi sa mga mata niya ang future ko kapag s'ya ang kasama ko sa habang buhay. Ang mga abuhin niyang mata ay mas maganda lalo pa at natatapatan ng sinag ng araw.Hinawakan ko ang
[24]Cathalina's POV:Binuhat niya ako, nakita ko ang pagtulo ng luha niya panay ang singhap niya yumakap ako sa leeg niya. Rinig ko ang malakas na kalabog ng puso niya, kaagad akong hiniga sa strecher. Hawak niya ang kamay ko nakatingin ako sa kanya kinakausap s'ya ng mommy niya."She will be okay son, don't panic ako ang bahala sa kanya." saad ni Mrs. Martinez."M-make sure mom!" saad niya at tinignan ako. "Magiging okay ka diba? Hihintayin kita." saad niya at pinatakan ng halik ang noo ko.Suminghap ako, kaagad na akong dinala sa emergency room hindi ko nakita masyado ang mukha ng lalaki. Kanina ko pa kasi nakikita ang lalaking 'yun pagala gala sa buong building at isa pa kaya ko nagawa 'yun nabigla rin ako. Tinulak ko talaga siya at ako ang sumalag sa kutsilyo kita ko kasi ang balak niya, kaya agad kong tinulak si tristan.Hindi naman masyadon
[25]Tristan's POV:Nakangiting nagbibihis ako ng damit ko para sa birthday nang senyor, wala masaya lang walang makakasira sa kasiyahan ko. Nag kiss lang naman kami ng ilang beses ni cathalina, nakakainis at nakakakilig. As of now, wala pang nangyayari samin naguusap pa rin kami minsan nagnanakaw pa ako ng halik.'Ang bait bait mo talaga Lord, na kissan ko na rin ang crush ko! Bwahahahahaha!'Nasa hospital pa rin s'ya hanggang ngayon iniwan ko kasi s'ya doon, ayoko sana pero hindi naman ako makahindi sa kanya ng paalisin niya ako. She wants me to be with my family sasabay kasi ako kila mom mamaya para sa birthday ng senyor.Sigurado akong elegante at hindi lang 'yun, nasisiguro ko na madami ang tao na pupunta sa kaarawan niya. Kilala ang senyor at ang buong Valeria sa buong pilipinas maging sa iba't-ibang bansa, nakilala sila dahil sa husay nilang gumawa ng win
[26]Cathalina's POV:Pagkatapos kong magbigay nang speech ay agad na akong bumaba madaming media ang nandito at isa pa, pumunta ako dito kahit na hindi pa magaling ang sugat ko. Hindi ko kasi kayang palapagsin ang birthday ni dad lalo pa at ito rin ang celebration ng pagunlad ng business namin, napa-oo ko kasi ang isang pinakamalaking kliyente sa bansa."Gusto mo talagang laging kumukuha ng atensyon 'no?" galit na saad ni amara pagdating ko sa upuan."Don't start with me, baka kung ano ang masabi ko sa'yo." saad ko."Bakit? Totoo naman diba? You're attention seeker! Gusto mo palaging na sa'yo ang spotlight at gusto mo laging ikaw ang napapansin." galit na saad niya.I sighed. "Why don't you try to changed your attitude? Malay mo pansinin ka rin katulad ko." saad ko at ngumisi ng malamig.Nakita ko ang pagpula ng mukha n
[27]Tristan's POV:Hindi ako mapakali nandito pa rin kami sa hall, lahat ng tao ay nandito pa rin. Lahat ng tauhan ng valeria ay nandito nakabantay at alerto sa gilid, nakakarinig kami ng putok ng baril kaya ang mga tao ay natataranta."Dad, ano ba ang nangyayari?" saad ko sa kanya, kanina pa ako palinga linga."We don't know, son we have to wait for cathalina." saad niya at seryosong nililibot ang paningin.Nagaalala na ako sa kanya at isa pa kanina pa sila nandoon, kating kati na ang paa ko para tignan ang second floor. Tinignan ko ang senyor seryoso niyang kinakausap ang mga tauhan at si noemie na tahimik lang doon sa gilid. Napatingin ako sa taas at nakita si cathalina na pababa na, agad akong nakahinga ng maluwag ng makitang ayos lang s'ya.Kinausap niya ang dad niya na napunta sa kanya ang atensyon nagusap sila. Tinuro pa niya ang sec
Good afternoon, Sunshine's! Finally, im done with my first novel named Guarding The Mafia Heir (Mafia Series 1) and i am so glad that you read it seriously. Maraming salamat sa lahat ng mambabasa, nagbabasa at magbabasa pa lamang. Sana nagustuhan ninyo ang story ko, marami pa kayong dapat abangan! I have Mafia Series 2. Ip-post ko po after ng ilang days. Maraming salamat po! Mahal ko kayo! Sana palagi ninyo akong suportahan sa lahat ng nobelang gagawin ko! Maraming thank you!!! This is C, ending my Mafia Series 1. I'm really proud to my self! Thank you ulit Sunshine's! See you sa Mafia Series 2!
[Special Chapter]Cathalina's POV:Hay! Finally, it's all done and we can live peacefully. But i'll never forget that night, the night that we lost another family member again. Masakit para sa'kin maski kay Tristan ang nangyari, wala na naman akong nagawa that night. Paano ako makakagalaw at makakakilos kung hawak ako ng limang katao at kinukuryente pa ang katawan ko? Pero ginawa ko ang lahat, naming lahat para lang mailigtas silang dalawa, but then again we lost.As day, months, years goes by we finally accept what happened as my husband did. There are times that we're struggling to the point we can really understand each other. We didn't want to see nor to talk to each other because we deeply hurt, kasabay ng pagkawala ng papa ko ay siyang pagkawala ng mga magulang niya. I understand him, pero may mga pagkakataon na hindi ko na makilala si Tristan. But, not until he reached me, he slowly tightened his grip to my
[Epilogue]Dumaan ang maraming taon at maraming araw, sariwa pa rin sa akin ang nangyari noong gabing 'yun. Hindi ko pa rin maalis sa isip ko ang mukha ng mama at papa ko, kung paano sila mismo namatay sa harapan ko. Hindi ko makakalimutan ang gabing 'yun ang gabing sumira sa buong pag katao ko. Pagkatapos ng gabing 'yun marami pa ang nangyari sa amin, dumating sa puntong hindi ko na makilala ang sarili ko. Ang dating ako, dumating rin kami ni Cathalina sa puntong hindi na kami magkaintindihan na ultimo nag-aaway sa maliit na bagay.Ilang araw rin, nilibing ang mama at papa ko nung araw na 'yun. Masakit pa rin para sa'kin pero anong magagawa ko? Hindi ko kayang bumuhay ng patay, at hindi ko na mababalik pa ang nakaraan. Natanggap ko na rin at hinding hindi ko makalimutan ang huling sinabi ng papa ko ang h'wag sisisihin ang sarili ko, sa kung ano ang nangyari sa'kin at sa pamilya ko. Ganun ang buhay, punong puno ng misteryo at sakit per
[130] [The Finale] Tristan's POV: Whoo! Madami na akong sugat na natatamo dito. Maski nga rin si Dad, madami kasi talaga ang mga tao naman ni dad ay tama at sakto lang. Kada mauubos may pumapalit, may nakikita pa nga akong nagpapalaso sa gilid. Hindi ko naman kilala 'yun, natutumba naman ang mga kalaban namin dito. Napatingin lang talaga ako sa asawa ko na napapikit doon at hawak ang tagiliran. Lalapitan ko sana ng may sumapak sa tiyan ko at mukha ko, kaya ito ako ngayon nakikipagbuno na naman ng hindi ko malapitan ang asawa ko na nandoon. "Dad, hindi ba masyadong marami?!" sigaw ko kay daddy na prente lang doon kahit bugbog na rin. "Argh! Ang dami at napapagod na ako!" reklamo ko pa. "Madaming tauhan si Zeus, ang iba ay sindikato kayo malalaki ang katawan! Kaya kailangan mo mag-ingat, Tristan." paalala niya at napaluhod na dahil hinampas ng kahoy sa binti.
[129] [The Bloody Battle] Cathalina's POV: Hindi ko napaghandaan ang bagay na 'to, wala akong ideya sa nangyayari ngayon. Basta ang alam ko ay tinawagan ko na ang mga tauhan ko, alam kong anong oras man ay nandito na sila. Ang dad ni tristan, hindi ko alam kung saang pinto ba sila nandun pero ang sabi sa'kin ng dad niya, maduming maglaro si Zeus. Iba kung mag-isip, kaya hindi ko na alam ang uunahin ko, nawawala ang buong angkan ng Valeria at si Noemie. Hindi ko alam kung nasaang pinto ba sila, mamaya at patibong lang pala. Isa pa ang mga anak ko, once na maputol ang tali deretso sila sa transparent box na nasa ilalim nilang tatlo. Nakakainis lang na hindi pa nga tapos ang plano ko at ng dad ni Tristan ay eto ngayon, nandito ako. Sana naman lumabas s'ya sa pintuan na 'yan diba? Kanina ko pa nga kinakausap ang sarili ko gamit ang earpiece. Wala pa rin talaga sagot, baka knockout ang
[128] [The Bloody Battle] Tristan's POV: After we talked everything about her plan, naisip ko na ang talino niya para makaisip ng plano at strategies. Wala lang, bumilib lang ako sa asawa ko! Actually, hindi naman talaga plano parang kapag nasa actual case na kami ay handa kami. May mga tao daw na tutulong sa'min so, wala na akong dapat ipagalala kasi i trust my wife. Alam ko naman kasi na magagalit si Zeus, sino ba naman hindi? Pinatay lahat ng mga tao mo at ang kaibigan mo, sinira at sinunog ang mga illegal na ginagawa mo. Wala ng iba pang ginawa ang asawa ko, 'yun lang daw pero hindi ako naniniwala i know mayroon pa. Hinayaan ko nalang rin, baka kasi may plano talaga s'ya. 8:30pm ng umalis kami sa opisina niya, madami kasi s'yang trabaho na inasikaso kanina. At may meeting pa s'ya kaya naman naghintay ako ng dalawang oras para lang makauwi na kami. Sila mom at dad nandoon sa ba
[127] Cathalina's POV: Naayos ko na ang libing ni papa at sila tita na ang bahala doon at sa mga kakailanganin. Sa italy si papa ililibing, nakarating na rin ang balita sa nakatataas at lahat sila ay nagalit. We didn't expect this to happen earlier, si Hades ay doon rin sa Italy. Pinapaayos na rin ang mga papeles nilang dalawa para makapunta na doon sa italy, hindi ko pa kayang pakawalan si papa sa totoo lang, masakit pa rin. Sa mga nakalipas na linggo, tahimik akong umiiyak at tahimik na nagluluksa sa pag kawala ng papa ko. Hindi ko manlang nakausap ang papa ko, parehas kaming busy at doon lang kami nakapag-usap sa eroplano. We talked a lot about our business, we laughed pero unti-unting nabubura ang ngiti at ang tawanan. He did all his best to protect me, to shield himself to me. Wala akong nagawa sa mga oras na 'yun, nung nawala ang mama ko pinangako ko sa sarili ko na hindi na mauulit ang kung ano man ang
[126] [The Vengeance 4] Tristan's POV: I smiled when i woke up, hindi ko kasi makalimutan ang ginawa namin kagabi ng asawa ko. Ang sabi niya bumabawi lang daw s'ya sa'kin, so we make love until midnight. Basta, namiss ko lang talaga ang asawa ko, nilubos ko na talaga kagabi. We enjoyed and we both want it, galing ng pang bawi sa'kin, make love! Hindi ko alam! Basta kinilig lang ako dahil sa nangyari sa amin kagabi na halos hindi kami magsawa sa isa't-isa. Umuwi na kasi s'ya ng past 11pm, then after that we do our thing. Tinignan ko ang asawa ko na kakalabas lang ng banyo at nakaroba, sinandal ko ang ulo ko sa headboard. Nakasuot na ako ng sandong itim at boxer nauna pa kasi s'yang matulog kagabi at napagod ko ata. She walked towards and lean to kiss my lips, i kissed her back. "Good morning.." she murmured and kiss my right cheek. "Good morning, baby.." i sa
[125] [The Vengeance 3] Cathalina's POV: Gigil, Galit, Poot, Lahat na ata ay nararamdaman ko sa mga oras na 'to. Nagmamadali silang umalis kanina, hawak ko pa rin ang baril at nakatingin sa kanila na naglalakad palayo. Sobrang kapal ng mukha nila! Hindi ko alam saan niya ba nahugot ang kakapalan ng mukha! Nasa lahi na ata nila ang ganun! Naiinis na ako sa totoo lang! Huminga ako ng malalim lumapit si Luke sa'kin at inilahad ang kamay niya hinihingi ang baril. "Give me the gun, Princess." mahinahon na saad niya. "Bakit ninyo sila pinayagang makapunta dito?!" i hissed at tinignan s'ya na nakalahad pa rin ang kamay. "I said give me the gun and calm down." mariin na saad niya at mariin rin ang tingin sa'kin. Mahigpit ang kapit ko sa baril pero nagkataon na napatingin ako sa mga anak ko. Inosente sila nakatingin