Chapter 23

[23]

Tristan's POV:

Marahang nakayakap lang ako sa kanya at marahang hinahaplos ang buhok niyang nakalugay. Hindi ko alam bakit ko sinabi 'yun, masyado na ata akong napuno ng emosyon at pati ang nasa isip ko ay nasabi ko sa kanya. Rinig na rinig ko ang tibok ng puso niya para akong hinehele at nakangiti ako habang yakap s'ya.

"Baliw ka." mahinang saad niya habang ang mga kamay ay naka pirmi sa gilid niya.

I chuckled. "Siguro nga, cathalina nababaliw na nga ako." saad ko sa kanya at hinarap s'ya.

Nawala ang lamig sa mga mata niya, hindi ko alam masyado lang akong nagagandahan sa kanya at sa mga mata niya. Nakikita ko kasi sa mga mata niya ang future ko kapag s'ya ang kasama ko sa habang buhay. Ang mga abuhin niyang mata ay mas maganda lalo pa at natatapatan ng sinag ng araw.

Hinawakan ko ang