[31]
Tristan's POV:
Lumabas kami ng suit masaya ako ngayon, nakita ko na kasi ang matagal ko ng hinahanap na babae. Hindi ako makapaniwala na s'ya lang pala ang babaeng nagbigay sa'kin ng panda bear at wala na akong mahihiling pa sa ngayon.
Ngayon na nandito na s'ya sa tabi ko, hindi na ako magdadalawang isip pa at liligawan ko na s'ya. At magiging akin s'ya, hindi na ako makapaghintay na maging akin ang babaeng matagal ko na ring hinahanap.
Bumaba kami nakapirmi ang kamay ko sa bewang niya, ang mga tao ay nasa amin ang tingin. Pero masaya ako ngayon ayoko na masira ang mood ko, we went outside the hotel nandoon rin ang iba pa.
"Saan ba tayo?" pagtatanong niya habang naglalakad kami.
"Sa may restaurant, nandoon kasi silang lahat. Kailangan nandoon tayo para makapagtanghalian na rin." saad ko sa
[32]Cathalina's POV:SpgPagkatapos kong sabihin 'yun ay naghiyawan silang lahat natawa naman ako, si tristan nakaawang pa ang labi. Nakita ko lang naman ang pagpula ng mukha at ang tainga niya."Yuhoo! Binata na ang iyaking tropa natin!" sigaw ni leo tinaas pa ang bote. "Cheers!" sigaw nila.Yumakap sa'kin si tristan natawa ako at hinayaan s'ya, ngayon ko lang naramdaman ang ganitong saya. All my life, magulo ang buhay ko punong puno ng aksyon, daig ko pa superhero. Magulo at hindi basta-basta ang buhay ko but when i with him, it feels like home sakanya ko lang naranasan ang ganito.Lahat ng problema ko ay nawala kapag nandiyan s'ya, siguro kung may hihilingan man ako. Siguro ang makasama nalang s'ya at isa pa ang manatili sa tabi niya. 'Yun lang wala ng iba pa, feeling ko mas maapektuhan s'ya kaysa sa akin pagkatapos ng contract ko balik
[33]Tristan's POV:Nagising ako sa lakas ng hampas sa pintuan ng suit, sumiksik pa ako sa katawan ni cathalina pero ang ingay ng pinto! Dinilat ko ang mata ko at nasilaw pa sa araw na nanggaling sa balkonahe, agad akong napatingin kay cathalina na mahimbing ang tulog.A soft smile crept on my lips and kissed her forehead. Bumangon ako at kaagad na dinampot ang t-shirt ko, sinuot ko sakanya 'yun pati ang underwear niya. Nang maisuot ay kunot noo akong naglakad papunta sa pinto dahil sa hindi matigil na paghampas ng malakas.I opened the door, tumambad sa akin si amara. Galit ang mga mata na nakatingin sa'kin. Kunot noo ko s'yang tinignan."Bakit nasa suit ka ni cathalina?!" sigaw niya pilit pumapasok pero hinarang ko ang katawan ko sa harapan niya. "Bakit kayo mag kasama sa iisang suit!? Natulog pa talaga kayo sa iisang kama ha!" singhal niya. 
[34]Cathalina's POV:Namasyal kami sa kabuaan nang siargao, sobrang saya ko habang kasama ko s'ya halos siguro kada minuto tumatawa ako. Ngayon lang ako nakaramdam ng ganito at hindi ko pinagsisihan na may nangyari sa amin kagabi. Kapag s'ya ang kasama ko lahat pabor sa'kin, walang hadlang.Masakit pa rin ang gitna ng hita ko pero nakakalakad naman ako ng maayos, hindi ko naman alam na ganun s'ya karahas. Hindi ko makalimutan na ako ang una sa kanya kasi imagine, 21 years na at natiis niya 'yun kaya feeling ko proud ako sa sakanya. Hindi gaya ng ibang lalaki nakakailang babae at kung sinu-sino pero s'ya wala pa, ako palang."Baby, hindi ka pa ba nagugutom?" mahinang bulong niya habang nakayakap sa likod ko."Hindi pa, busog pa ako." saad ko sa kanya. "Mamayang gabi aalis ako." imporma ko sa kanya."Hmm.." saad niya at hinalikan ang leeg ko.
[35]Tristan's POV:Nandito ako sa suit naming dalawa ni cathalina, gabi na at wala pa rin s'yang tawag o text man lang. Nagaalala rin ako at isa pa namiss ko agad s'ya, wala akong ganang lumabas dahil sa wala rin naman akong gagawin. Bukas rin kasi ang balik ko dahil may event kaming pupuntahan at icecelebrate namin ang bagong tayong building na ginawa ko.It was a luxurious building at ako ang gumawa nun, gusto ng may-ari na pumunta ako doon. They want me to have a speech about some details and they want me to congratulate. Hindi ako pwedeng manatili ng wala ang bodyguard ko sa tabi ko, okay lang sana kung nandito si cathalina. Ayoko naman na abalahin s'ya baka may importanteng ginagawa at makaistorbo ako sa kanya.Kinukulit ako ni amara na mag bar kami pero ayoko, nandoon kasi ang mga kaibigan niya and i don't like hanging with them. Mas importante pa ang trabaho ko kaysa doon, kaya di
[36]Cathalina's POV:Huminga ako ng malalim at agad na inayos ang damit ko hindi ko alam kung paano ako nakarating sa kwarto ko. Paggising ko nalang nasa kwarto na ako at isa pa maayos na ang lagay ko, hindi ko iniinda ang sakit ng likod ko i let my wounds on my back.Even i can't see tristan, i always know wherebouts and kanina pa ako nakamasid sa kanya. Ako rin ang nagligtas sa eroplanong sinakasayan niya, may mga nakasunod sa kanya sa siargao at tahimik na nakamasid. Hanggang sa makasakay s'ya sa eroplano ay nakasunod pa rin sakanya kaya hindi na ako nagatubili pa nang malaman na hindi maganda ang lagay ng eroplano.Ako rin ang kumausap sa head manager na iurong ang fashion show, ayokong biguin si tristan at ayokong makita na madissapoint s'ya sa'kin. Mabuti nalang agad na pinaburan ang hiling ko, close ko ang head dahil minsan na rin niya akong naging modelo sa isa sa mga fashion sho
[37]Tristan's POV:Niyakap ko s'ya ng mahigpit, ang bilis ng tibok ng puso ko, hindi ko alam kung bakit kailangan pa na madilim. Dalawang araw na hindi kami nagkita, tapos ito at nandito nga s'ya sa tabi ko but hindi ko naman s'ya nakikita. Isa pa miss ko na s'ya, ngayon ko lang s'ya nakita."Baby..." mahinang saad ko habang nakayakap sa kanya. "I miss you so much.." mahinang bulong ko sa kanya.Nakasiksik lang s'ya sa leeg ko at ramdam ko ang mabigat niyang paghinga. Hinapit ko pa s'ya sa akin at hinalikan ang tuktok ng ulo niya."I'm sorry, kung ngayon lang ako nagpakita. Madami kasi akong inaasikaso." mahinang saad niya. "Proud ako sa'yo, alam ko na kaya mo kahit nandito o wala ako sa tabi mo. Gusto kong makita ka pero sa ngayon tiis ka muna ha?" mahinang saad niya at niyakap ang bewang ko."W-why?" mahinang saad ko hindi alintana ang mg
[38]Cathalina's POV:Napahagalpak ako ng tawa nang nakaawang pa rin ang labi niya habang nakayakap ang kamay niya sa bewang ko. Narealize ko na bakit ko pa patatagalin? Gusto ko na ang isang tulad niya, matagal bago ko narealize 'yun at alam ko sa sarili ko na gusto ko na ang tulad niya."Y-you.." hindi na niya natapos at tumawa ako sa kanya. "U-ulitin mo nga!" he demanded, pigil ang ngiti sa labi niya."Hindi ko ugaling ulitin ang sinabi ko." saad ko at dali daling tumayo sa kandungan niya."Baby!" he whinned. "Ulitin mo ang sinabi mo!" saad niya pa at ang lintek nagpacute pa talaga sa harapan ko!"Uh-uh." ngumisi ako at lumabas ng kwarto niya. "Get your ass off on your bed boss, baka malate ka sa trabaho." dagdag ko pa sa kanya.Huminga ako ng malalim para akong nabunutan ng tinik, i sigh at agad na bumaba. Wala dito
[39]Tristan's POV:SPGGusto kong matawa sa kanya na ngayon ay ang putla, pinipigilan ko lang ang sarili ko na hubarin ang saplot niya. Gusto kong makita mismo ng dalawang mata ko ang mga sugat niya, gusto kong itanong kung bakit o saan niya nakuha ang sugat na 'yun sa likod niya."Naiinip na ako.." saad ko sa kanya nakita ko ang paglunok at ang pagatras niya. "Ako na lang ang maghuhubad." saad ko akma tatayo ng pigilan niya ako."A-ako na.." mahinang saad niya kagat ang labi. "Bakit pa kasi kailangang maghubad?" bulong niya pa pero narinig ko naman.Ngumisi ako pero agad ring tinago nang hubarin niya ang coat niya, mariin ang tingin ko sa kanya na dahan dahan pang inaalis ang coat. Nakahalukipkip ako sa kanya nakatingin lang s'ya sa'kin habang tinatanggal ang butones sa polo niyang puti, agad akong napasinghap.N
Good afternoon, Sunshine's! Finally, im done with my first novel named Guarding The Mafia Heir (Mafia Series 1) and i am so glad that you read it seriously. Maraming salamat sa lahat ng mambabasa, nagbabasa at magbabasa pa lamang. Sana nagustuhan ninyo ang story ko, marami pa kayong dapat abangan! I have Mafia Series 2. Ip-post ko po after ng ilang days. Maraming salamat po! Mahal ko kayo! Sana palagi ninyo akong suportahan sa lahat ng nobelang gagawin ko! Maraming thank you!!! This is C, ending my Mafia Series 1. I'm really proud to my self! Thank you ulit Sunshine's! See you sa Mafia Series 2!
[Special Chapter]Cathalina's POV:Hay! Finally, it's all done and we can live peacefully. But i'll never forget that night, the night that we lost another family member again. Masakit para sa'kin maski kay Tristan ang nangyari, wala na naman akong nagawa that night. Paano ako makakagalaw at makakakilos kung hawak ako ng limang katao at kinukuryente pa ang katawan ko? Pero ginawa ko ang lahat, naming lahat para lang mailigtas silang dalawa, but then again we lost.As day, months, years goes by we finally accept what happened as my husband did. There are times that we're struggling to the point we can really understand each other. We didn't want to see nor to talk to each other because we deeply hurt, kasabay ng pagkawala ng papa ko ay siyang pagkawala ng mga magulang niya. I understand him, pero may mga pagkakataon na hindi ko na makilala si Tristan. But, not until he reached me, he slowly tightened his grip to my
[Epilogue]Dumaan ang maraming taon at maraming araw, sariwa pa rin sa akin ang nangyari noong gabing 'yun. Hindi ko pa rin maalis sa isip ko ang mukha ng mama at papa ko, kung paano sila mismo namatay sa harapan ko. Hindi ko makakalimutan ang gabing 'yun ang gabing sumira sa buong pag katao ko. Pagkatapos ng gabing 'yun marami pa ang nangyari sa amin, dumating sa puntong hindi ko na makilala ang sarili ko. Ang dating ako, dumating rin kami ni Cathalina sa puntong hindi na kami magkaintindihan na ultimo nag-aaway sa maliit na bagay.Ilang araw rin, nilibing ang mama at papa ko nung araw na 'yun. Masakit pa rin para sa'kin pero anong magagawa ko? Hindi ko kayang bumuhay ng patay, at hindi ko na mababalik pa ang nakaraan. Natanggap ko na rin at hinding hindi ko makalimutan ang huling sinabi ng papa ko ang h'wag sisisihin ang sarili ko, sa kung ano ang nangyari sa'kin at sa pamilya ko. Ganun ang buhay, punong puno ng misteryo at sakit per
[130] [The Finale] Tristan's POV: Whoo! Madami na akong sugat na natatamo dito. Maski nga rin si Dad, madami kasi talaga ang mga tao naman ni dad ay tama at sakto lang. Kada mauubos may pumapalit, may nakikita pa nga akong nagpapalaso sa gilid. Hindi ko naman kilala 'yun, natutumba naman ang mga kalaban namin dito. Napatingin lang talaga ako sa asawa ko na napapikit doon at hawak ang tagiliran. Lalapitan ko sana ng may sumapak sa tiyan ko at mukha ko, kaya ito ako ngayon nakikipagbuno na naman ng hindi ko malapitan ang asawa ko na nandoon. "Dad, hindi ba masyadong marami?!" sigaw ko kay daddy na prente lang doon kahit bugbog na rin. "Argh! Ang dami at napapagod na ako!" reklamo ko pa. "Madaming tauhan si Zeus, ang iba ay sindikato kayo malalaki ang katawan! Kaya kailangan mo mag-ingat, Tristan." paalala niya at napaluhod na dahil hinampas ng kahoy sa binti.
[129] [The Bloody Battle] Cathalina's POV: Hindi ko napaghandaan ang bagay na 'to, wala akong ideya sa nangyayari ngayon. Basta ang alam ko ay tinawagan ko na ang mga tauhan ko, alam kong anong oras man ay nandito na sila. Ang dad ni tristan, hindi ko alam kung saang pinto ba sila nandun pero ang sabi sa'kin ng dad niya, maduming maglaro si Zeus. Iba kung mag-isip, kaya hindi ko na alam ang uunahin ko, nawawala ang buong angkan ng Valeria at si Noemie. Hindi ko alam kung nasaang pinto ba sila, mamaya at patibong lang pala. Isa pa ang mga anak ko, once na maputol ang tali deretso sila sa transparent box na nasa ilalim nilang tatlo. Nakakainis lang na hindi pa nga tapos ang plano ko at ng dad ni Tristan ay eto ngayon, nandito ako. Sana naman lumabas s'ya sa pintuan na 'yan diba? Kanina ko pa nga kinakausap ang sarili ko gamit ang earpiece. Wala pa rin talaga sagot, baka knockout ang
[128] [The Bloody Battle] Tristan's POV: After we talked everything about her plan, naisip ko na ang talino niya para makaisip ng plano at strategies. Wala lang, bumilib lang ako sa asawa ko! Actually, hindi naman talaga plano parang kapag nasa actual case na kami ay handa kami. May mga tao daw na tutulong sa'min so, wala na akong dapat ipagalala kasi i trust my wife. Alam ko naman kasi na magagalit si Zeus, sino ba naman hindi? Pinatay lahat ng mga tao mo at ang kaibigan mo, sinira at sinunog ang mga illegal na ginagawa mo. Wala ng iba pang ginawa ang asawa ko, 'yun lang daw pero hindi ako naniniwala i know mayroon pa. Hinayaan ko nalang rin, baka kasi may plano talaga s'ya. 8:30pm ng umalis kami sa opisina niya, madami kasi s'yang trabaho na inasikaso kanina. At may meeting pa s'ya kaya naman naghintay ako ng dalawang oras para lang makauwi na kami. Sila mom at dad nandoon sa ba
[127] Cathalina's POV: Naayos ko na ang libing ni papa at sila tita na ang bahala doon at sa mga kakailanganin. Sa italy si papa ililibing, nakarating na rin ang balita sa nakatataas at lahat sila ay nagalit. We didn't expect this to happen earlier, si Hades ay doon rin sa Italy. Pinapaayos na rin ang mga papeles nilang dalawa para makapunta na doon sa italy, hindi ko pa kayang pakawalan si papa sa totoo lang, masakit pa rin. Sa mga nakalipas na linggo, tahimik akong umiiyak at tahimik na nagluluksa sa pag kawala ng papa ko. Hindi ko manlang nakausap ang papa ko, parehas kaming busy at doon lang kami nakapag-usap sa eroplano. We talked a lot about our business, we laughed pero unti-unting nabubura ang ngiti at ang tawanan. He did all his best to protect me, to shield himself to me. Wala akong nagawa sa mga oras na 'yun, nung nawala ang mama ko pinangako ko sa sarili ko na hindi na mauulit ang kung ano man ang
[126] [The Vengeance 4] Tristan's POV: I smiled when i woke up, hindi ko kasi makalimutan ang ginawa namin kagabi ng asawa ko. Ang sabi niya bumabawi lang daw s'ya sa'kin, so we make love until midnight. Basta, namiss ko lang talaga ang asawa ko, nilubos ko na talaga kagabi. We enjoyed and we both want it, galing ng pang bawi sa'kin, make love! Hindi ko alam! Basta kinilig lang ako dahil sa nangyari sa amin kagabi na halos hindi kami magsawa sa isa't-isa. Umuwi na kasi s'ya ng past 11pm, then after that we do our thing. Tinignan ko ang asawa ko na kakalabas lang ng banyo at nakaroba, sinandal ko ang ulo ko sa headboard. Nakasuot na ako ng sandong itim at boxer nauna pa kasi s'yang matulog kagabi at napagod ko ata. She walked towards and lean to kiss my lips, i kissed her back. "Good morning.." she murmured and kiss my right cheek. "Good morning, baby.." i sa
[125] [The Vengeance 3] Cathalina's POV: Gigil, Galit, Poot, Lahat na ata ay nararamdaman ko sa mga oras na 'to. Nagmamadali silang umalis kanina, hawak ko pa rin ang baril at nakatingin sa kanila na naglalakad palayo. Sobrang kapal ng mukha nila! Hindi ko alam saan niya ba nahugot ang kakapalan ng mukha! Nasa lahi na ata nila ang ganun! Naiinis na ako sa totoo lang! Huminga ako ng malalim lumapit si Luke sa'kin at inilahad ang kamay niya hinihingi ang baril. "Give me the gun, Princess." mahinahon na saad niya. "Bakit ninyo sila pinayagang makapunta dito?!" i hissed at tinignan s'ya na nakalahad pa rin ang kamay. "I said give me the gun and calm down." mariin na saad niya at mariin rin ang tingin sa'kin. Mahigpit ang kapit ko sa baril pero nagkataon na napatingin ako sa mga anak ko. Inosente sila nakatingin