CHAPTER 2

Nagulat na lang si Grace nang makita na may katabi siya sa kama paggising niya. Mas lalong nanlaki ang mga mata niya nang ma-realize na si Wilfred pala iyon.

"Shit! Shit! Oh my god, bakit siya ang katabi ko? Anong ginawa ko kagabi? Hala, ang bobo ko naman!" inis na sabi niya sa kanyang sarili.

Dahil sa sobrang inis niya ay si Wilfred ang pinagbalingan niya ng kanyang galit. Agad niya itong sinampal kahit alam niyang tulog pa ito. Agad namang nagising si Wilfred noon at nagreklamo.

"Aray! Ano ba?! Natutulog 'yong tao eh!"

Agad na umupo si Grace sa kama at napapikit siya sa galit nang makita na wala siyang saplot sa itaas at sa ibaba. Dahil nakatulog ulit si Wilfred ay ginising niya ulit ito ng isang sampal. Magagalit sana si Wilfred sa kanya pero nagulat din siya nang makita na si Grace pala ang taong nasa harapan niya.

"Ha? Anong ginagawa mo rito? At saka, bakit wala kang saplot? Ibig sabihin ba noon ay-" hindi na natapos ni Wilfred ang kanyang sasabihin dahil sumagot agad si Grace sa kanya.

"Obvious ba?! Oo! May nangyari sa atin! Nakakainis ka! Paano mo nagawa sa akin 'to?! Hindi ka man lang nag-control?!" pagkasabi noon ay agad na nagbihis na si Grace dahil nandidiri siya sa kanyang sarili. Iyon din naman ang ginawa noong lalaki dahil siya ay nahihiya rin kay Grace.

Pagkatapos niyang magbihis ay hinarap niya na ang lalaki. Hindi niya palalagpasin ang araw na ito hangga't hindi niya ito nakakausap.

"Sige, ngayong bihis na tayo parehas ay kausapin mo ako. Sabihin mo sa akin kung anong nasa isip mo at ginawa mo sa akin iyon. Naku, gigil pa rin ako sa iyo!" sabi ni Grace.

"Sorry, miss. Hindi ko na alam kung anong ginawa natin kagabi. Buti nga ay nakauwi pa tayo. Hindi ko na nga rin alam paano pa tayo nakauwi eh."

Dahil sa sinagot sa kanya ni Wilfred ay lalo pa siyang nainis. Napaupo na lang siya sa kama noon bago magsalita.

"Sorry? Iyon lang ang kaya mong sabihin sa akin? Pagkatapos ng nangyari, sorry lang? E, kung tumawag kaya ako ng pulis ngayon? Sasabihin ko na ni-rape mo ako!" sigaw ni Grace kaya tinakpan agad ng lalaki ang kanyang bibig.

"Miss, I'm sorry. Huwag naman sana tayong ganoon. Kung gusto mo, dito ka muna tumira sa bahay namin. Ipapa-check up kita. Aalagaan. Mamahalin. Basta, huwag mo lang akong ipakulong, okay?" sagot naman noong lalaki.

Tumaas ang kilay ni Grace dahil ang lakas ng loob noong lalaki na magsabi sa kanya ng mga kondisyon niya. E, hindi pa nga nila alam ang pangalan ng isa't isa.

"Seryoso ka ba dyan? Ni hindi ko pa nga alam ang pangalan mo. Tapos, mamahalin kita? Huy! Mahiya ka naman. Alam mo, aalis na lang ako. Sana, huwag na tayong magkita kasi sinisira mo lang ang buhay ko, e!" inis na sagot ni Grace.

"Ah, Wilfred. Wilfred Salcedo ang pangalan ko. Ikaw?" sabi naman noong lalaki.

Tiningnan lang ni Grace mula ulo hanggang paa si Wilfred pagkatapos ay lumabas na sa kwarto. Buti na lang at walang nakakita sa kanya sa bahay ni Wilfred. Mas lalo kasi siyang mahihiya kung may makakita sa kanya.

Pagkalipas ng ilang araw ay nagkita sina Belle at Grace. Doon na kwinento ng dalaga kung ano ang nangyari sa kanya. Nagalit pa nga siya sa kanyang kaibigan dahil pakiramdam niya ay iniwanan siya nito sa ere.

"Ay, nakakainis talaga! Ikaw naman kasi, basta mo na lang akong binigay sa lalaking iyon. Ano ako, pusa? Belle naman! Sa susunod talaga ay hindi na ako magpapatalo sa alak! Kung saan-saan na ako dinadala eh!"

"Naku, sorry talaga, ha? Sabi kasi niya ay ihahatid ka niya. Binigay ko pa nga ang address mo para-" hindi na natuloy ni Belle ang kanyang sasabihin dahil sumagot agad si Grace sa kanya. Galit na galit ito.

"Ano? Binigay mo ang address ng bahay ko sa kanya? Dyusko, Belle! Ano ba ang nasa isip mo, ha? Talaga bang ipapahamak mo ako? Ang sabi ko pa naman ay ayaw ko na siyang makita pero dahil sa ginawa mo ay baka biglang pumunta iyon dito sa bahay namin!"

Napakagat naman si Belle sa kanyang kuko dahil nahihiya siya kay Belle dahil puro problema na ang binigay niya rito.

"Sorry, Grace. Binigay ko lang naman iyon kasi nga ang alam ko ay ihahatid ka niya rito sa bahay niyo. Hindi ko naman alam na iba pala ang gagawin niya," sagot ni Belle, sising-sisi sa kanyang ginawa.

"Kung ako sa iyo, Belle? Umalis ka na muna rito sa harapan ko. Baka kung ano pa ang masabi at magawa ko sa iyo eh. Baka mamaya ay kalimutan ko pang kaibigan kita," galit na galit talaga si Grace nang sabihin niya iyon.

Agad namang tumayo si Belle sa kanyang kinauupuan dahil ayaw niyang mawala si Grace sa buhay niya. Ayaw man niyang iwanan ang kaibigan ay ginawa pa rin niya dahil alam niya na kung minsan ay nakagagawa ng biglaang desisyon ang kanyang kaibigan.

"Ingat ka Grace, ha? Sorry ulit," sabi nito bago tuluyang umalis.

Hindi nga nagkamali si Grace, simula noon ay nagpapadala na si Wilfred ng kung anu-ano sa bahay niya. Flowers, chocolates at kung anu-ano pa. Inis na inis si Grace dahil nagtataka na ang kanyang mga magulang kung kanino galing ang mga iyon pero wala siyang masagot.

Kaya sinumpa niya sa kanyang sarili na oras na magkita sila ay kakausapin niya ito at pagsasabihan.