Home / All / Gin and Vodka / Chapter One

Share

Gin and Vodka
Gin and Vodka
Author: Summer_Morrison

Chapter One

last update Last Updated: 2021-06-23 22:49:07

SHE squeaked when she felt something hit the back of her car, she was about to unfasten her seatbelt when that impact almost split her skull in two as her head hit the steering wheel. She touched the upper part of her forehead gingerly when she felt the swelling on that part of her body. Lucky her, the hit wasn't that bad because of the seatbelt, it saved her life. 

Kinapa niya ang ibang bahagi ng katawan ngunit wala na siyang ibang makitang pinsala maliban sa bukol niya sa ibabaw na bahagi ng kanyang noo. Hindi lang yata ang sasakyan niya ang nauga dahil sa pagkakabangga, maging ang kanyang utak.

"M****a! M****a!" she cursed using her mother tongue. "Te voy a matar, bastardo!" she muttered how she wanted to kill the bastard who was behind the wheel of the car that hit her car's bumper.

She kept on muttering series of unprintable oaths while unfastening her seatbelt and opening the door of her Lamborghini. She walked through the direction of the blue Lexus that crushed her car's left tail light. She'll give whoever that bastard behind the wheel a piece of her mind.

"Sal del coche, idiota!" Her eyes squinted as she knocked on the window of the car on the side of the driver's seat. "Get out of the car, you idiot!" katok niyang muli. Hindi niya makita ang nasa loob niyon dahil heavily tinted ang salamin ng sasakyan.

Bahagya siyang napaatras nang bumukas ang pinto ng Lexus. She gritted her teeth in annoyance and was about to open her mouth when the driver stepped out of his car.

Her voice got stuck on her throat when she came face to face with a tall and muscular man, with broad shoulders, disheveled hair and an irritated face.

She had seen and met a few handsome men in her life, all of them did not make her astound. This man was different, the anger in his eyes made her confuse and lost of words for a moment. Ito pa ang may ganang magalit gayong ito ang nakabangga sa kanyang sasakyan?

Bahagyang nabawasan ang pangungunot ng noo at ang apoy sa mga mata ng lalaki nang matitigan ang babaeng kaharap. Magkasalubong ang mga kilay, bahagyang nakaawang ang pulang mga labi at nakakunot ang noo na tila ba inaanalisa kung ano ang susunod na gagawing hakbang.

Napatingin siya sa sasakyan nito at marahas na napaungol nang makita ang nabasag na tail light at nayuping bumper. The woman in the car he's with suddenly pulled him by the collar and he accidentally stepped on the gas. He felt like wringing the woman's neck for being greedy. Hindi man lang ito makapaghintay na makarating sila sa pinakamalapit na hotel.

He was at fault and he can't blame the woman in front of him for knocking on his car's window as if she's going to break it. Who wouldn't be mad if her expensive car got tainted?

"I'll pay for the repair," he suggested and met her now annoyed eyes.

"Don't bother!" Vodka, who managed to pull herself back, snarled at him. Napatingin siya sa kabilang bahagi ng sasakyan ng lalaki nang bumukas ang pinto sa may passenger's seat. Napataas ang isang perpektong kilay nang masilayan ang isang pamilyar na babae.

"Honey, matagal pa ba?" usal nito na may pagka-irita ang tono.

Tila sumiklab lalo ang inis ni Vodka nang marinig ang boses nito at makita ang ayos ng modelo na kasama ng lalaking nakabangga sa kanya. Her hair's disheveled just like him, one strap of his party dress was hanging on her shoulder, her breasts were almost in full show. Parang nahuhulaan na niya kung ano ang ginagawa ng dalawa sa loob ng sasakyan kaya nasuro niyon ang kotse niya.

She rolled her eyes in annoyance and glanced back at the man in front of her whom she caught surveying her body. Did she just saw admiration in his eyes?

"Bastardo!" She gave him a sharp glare before turning her back and walked towards the club's entrance. But the bastard stopped her by tugging her arm firmly.

"What did you say?"

Ipiniksi ni Vodka ang braso dahilan upang mabitawan siya nito. "Forget it and leave me the fuck alone!"

"Your car—"

"I'll take care of my own car, que te den!"

She stormed into the club's entrance and didn't even bother to glance back at the man who kept on calling her.

Nang tuluyang makapasok sa loob ng nightclub ay bahagyang nabawasan ang inis niya at pasalampak na umupo sa sofa. She blew a rough sigh before roaming her eyes around. She can feel the stares of the men near her table and their laughs after murmuring something with each other.

She ignored them and smiled when satisfaction seeped into her as she watched the beautiful neon lights illuminate the whole place. A mixture of violet, pink and blue.

Tipsy talk was one of her favorite places, she loved that it was not too crowded and it screamed elegance. From the crystal chandelier that emits neon lights to the well-polished marbled floor.

There are few people in the middle of the dance floor. Hindi masyadong marami ang tao ngayon sa loob ng nighclub. Marami na siyang nakilala roon na maituturing na nakakaangat sa lipunan at may mga reputasyong pinaghahawakan. Some were businessmen, TV personalities, athletes, spoiled brats, wealthy assholes. Those rich folks were comfortable with the nightclub knowing that it's private and no paparazzi can enter.

Hindi rin naging madali para sa kanya ang makakuha ng membership sa nightclub na iyon. Bukod sa malaki ang babayaran para makapasok ay mayroong ginagawang screening para sa mga applicant. Ang sabi ng kanyang kaibigang nagtatrabaho roon ay hindi nakakapasok sa lugar na iyon ang kung sino mang may criminal record.

"Vodka." Napaangat siya ng tingin nang marinig ang pamilyar na boses na iyon na tinawag ang kanyang pangalan.

"No, I want whiskey," she joked and grinned at her friend. She saw her rolled her eyes and walked back to the bar counter.

Sumandal siya sa sofa kapagkuwan ay ikinawit ang kaliwang braso sa ibabaw no'n, ipinatong ang isang paa sa kabila habang sinusundan ng tingin ang kaibigan. Pagbalik nito ay may dala ng isang bote ng whiskey, shotglass at ice bucket.

"Wala ka na namang kasama?"

"I have you," sagot niya at ngumiti rito na nakatayo sa kanyang harapan at nakahalukipkip. Nilagyan niya ng alak ang baso at sinalinan ng kaunting yelo.

"May trabaho po ako, no! Find someone to play with nang hindi naman ako ang ini-istorbo mo." Umirap pa ito bago tumalikod upang bumalik sa pagtatrabaho bilang bartender.

Napailing nalang si Vodka at dinala ang alak sa kanyang bibig. Napapikit siya nang sumayad iyon sa kanyang lalamunan.

"Can I join you?" rinig niyang tanong ng isang lalaki.

"Sure!" aniya sabay bukas ng mga mata na siya niyang pinagsisihan.

Napalis ang kanyang ngiti nang makita ang isang pamilyar na lalaki. Simpatiko itong nakangiti habang pinag-aaralan ang kanyang mukha.

Babawiin na sana niya ang kanyang sinabi at itataboy ito nang bigla itong umupo sa kanyang tabi kasabay nang pagkuha sa hawak niyang shotglass. Nakatingin parin ito sa kanya habang dahan-dahang sumisimsim, naglalaro ang kaaliwan sa mga mata.

Nagsalubong ang kanyang mga kilay at muling bumalik ang inis niya para sa lalaki. He was absolutely starting to flirt with her. Hindi na iyon bago sa kanya sa dami ng clubs at bars na napasok niya simula nang tumuntong siya sa edad na dise-otso.

She entertained those men who tried to flirt with her, but it's just flirting and nothing more. And this man was different from those men, she doesn't like the air of arrogance around him. And knowing how they meet a while ago, no wonder that he doesn't appeal to her. Though handsome and manly, her first impression lasts, she saw him as the man who hurt her baby.

She treasured her car, it was her most important possession. Her brother gave him to her and she fell in love the first time she saw Martini—her car.

"Puta madre!" Mura niya rito sa mahinang tinig. Inirapan niya ito at bahagyang umusog ng upo kapagkuwan ay tumawag siya ng waitress upang manghingi ng panibagong shotglass dahil mukhang wala itong balak na ibalik sa kanya ang kanyang baso.

Hindi nalang niya ito papansinin at subukang paalisin dahil mukhang wala itong balak magpataboy.

Muli siyang nagsalin ng alak at uminom. Ipinalibot niya ang paningin sa kanyang paligid upang libangin ang sarili at huwag makunsumi sa katabi. Umalis siya sa pagkakasandal sa sofa dahil sa mga braso nitong nakasandal doon.

Nang makita ang grupo nang kalalakihan na malapit sa kanyang kinauupuan ay itinaas niya ng bahagya ang baso ng alak at ngumiti sa mga ito, ganoon din ang ginawa ng mga lalaki. Mukhang may balak ang mga itong lapitan siya simula nang dumating siya roon, nag-aalangan nga lang ngayon dahil sa estrangherong lalaking biglang tumabi sa kanya.

Kilala niya ang grupo, dati narin niyang nakainuman ang mga ito. Sa halos gabi-gabi niyang pagpunta sa lugar na iyon ay halos kilala na niyang lahat ng miyembro roon.

Ngayon lang niya nakita ang lalaking katabi, bago marahil ito roon. At ano kaya ang ginawa nito sa kasamang modelo kanina. Did he ditch her off?

"Mind telling me your name?"

Umikot pataas ang mga mata ni Vodka nang marinig ang tanong na iyon ng kasama. Ramdam niya ang bahagyang paglapit nito ng bibig sa kanyang tenga.

Luminga siya rito at muntik nang magkabangga ang kanilang mukha. Kaunting usog pa ay magtatama na ang kanilang mga labi, ang tungki ng kanyang ilong ay bahagyang nakasayad dito.

Hindi siya umatras at nakataas ang kilay na sinalubong ang mga mata nito. Nang mapatingin ito sa kanyang mga labi ay wala sa loob na pinaraanan niya ng dila ang pang-ibabang labi.

"Vete al infierno!" she hissed, telling him to go to hell.

The corner of his lips quirk up in an amused grin and asked, "Is that a way of telling me to back off?"

Vodka shrugged nonchalantly and settled her eyes in another direction but him. Lihim niyang kinastigo ang sarili dahil unti-unting bumukal ang kanyang interes para rito at may nag-uudyok sa kanya na kalimutan nalang ang ginawa nito sa kanyang sasakyan.

"Call me when you needed help with your car," bulong nitong muli malapit sa kanyang tenga sabay lapag ng isang business card sa ibabaw ng lamesa. Hindi pa rin niya ito pinansin at dinampot ang bote ng alak at sinalinan ang kanyang baso na mabilis niyang tinungga. "Woah, easy, lady."

Nagpasalamat siyang nanahimik na ang lalaki pagkalipas ng ilang sandali. Tahimik itong umiinom sa kanyang tabi subalit ramdam niya ang mga mata nitong nakatutok sa kanya. Hindi man niya aminin ay bahagya siyang naaapektuhan sa presensiya nito, kaya napagbuntungan niya ang alak.

Naparami ang kanyang inom kaysa sa pangkaraniwan tuwing siya'y nandoon. Nakaramdam siya ng pagkahilo at pagsama ng sikmura, hindi nakakatulong ang amoy ng kasama na lalong nagpapalala ng kanyang pakiramdam, nagpapalasing sa kanya. 

She felt like leaning on his broad chest and close her eyes. Bago pa niya magawa ang mga kalokohang naisip ay mabilis siyang tumayo. Muntik na siyang matumba kung hindi siya nito nahawakan sa beywang.

Yumuko siya upang makita ang mukha ng lalaki ngunit hindi na maayos ang kanyang paningin. Hinawi niya ang braso nito at nanulak.

She was dizzy and her vision blurred but she managed to walk in the direction of the restroom. She giggled when she saw a couple getting dirty in the hallway, they were close to having sex. Tila walang pakialam ang mga ito na nagpatuloy kahit na may nakakakita.

When she finally find the restroom, she walked directly towards one of the cubicles and emptied her stomach in the toilet bowl. Sa halip na pagaanin ang pakiramdam dahil sa paglalabas ng mga naimon sa pamamagitan ng pagsuka ay lalo lang niyong pinasama ang kanyang pakiramdam.

Nang wala nang mailabas ay ibinaba niya ang takip ng inidoro at umupo roon.

Isinandig ni Vodka ang ulo sa pader at ipinikit ang mga mata. Dahil sa kanyang ginawa ay hindi niya namalayang tuluyan siyang nakatulog.

Related chapters

  • Gin and Vodka   Chapter Two

    SHE groaned when she felt the soreness of her back and neck. She slowly opened her eyes and blinked disorientingly and tried to figure where she was.Napasapo siya ng ulo at muling napaungol nang sa wakas ay mapagtantong nasa loob siya ng CR. Her eyes squinted as she took a gaze at her wristwatch. It was almost three in the morning and she couldn't recall why she was in that place.Iinot-inot na tumayo siya mula sa pagkakaupo sa nakasarang toilet bowl at lumabas. Nagmumog siya at sandaling tiningnan ang sarili sa malaking salamin na naroon. Nakakunot ang kanyang noo sa pagtataka. After a few seconds, she shrugged at herself in the mirror and went outside the bathroom.Madilim na at halos wala siyang maaninag. Marahil ay nasarado na ang nightclub at walang nakapansin sa kanya na nakatulog sa loob ng banyo."Did I sleep that long?" she murmured and groaned in frustration. She sobered up a little but her head

    Last Updated : 2021-06-23
  • Gin and Vodka   Chapter Three

    When Vodka woke up the next day, it was one in the afternoon. She felt recharged and good as new.She took a shower and clean herself. Then she went out from her room and search for something to eat in her refrigerator. She was famished beyond words. Though she ate at the police station yesterday, she did not eat well because she had no appetite knowing that she was summoned because of a murder.Vodka was about to order food online when she saw the message her lawyer send to her. He was telling her not to go outside the house the whole day and do not entertain texts and messages nor having food deliveries. He also told her that her brother will call her tomorrow.She turned off her phone and had no choice but to cook her own food. She found some pasta on her cupboard and decided to make carbonara.After eating, Vodka take a notepad and pen and sat on the carpet of her living room. She laid her things on to

    Last Updated : 2021-06-23
  • Gin and Vodka   Chapter Four

    "Are you really fine there? No one's harassing you? Does the police keep on coming back? Tell me and I'll take care of them. Or better yet, go back here in Colombia."Vodka rolled her eyes and spat on the sink. "You have your men on my tail. Kailan mo pa ako pinapasundan? Don't tell me that the moment I set foot in this country I have my bodyguards with me?" she muttered in a mixture of sarcasm and annoyance. Deliberately avoiding the last thing he said about her going back to Colombia."You're oceans and mountains away. What do you expect me to do?" "Should I say thank you for helping me out of the prison? And how sure are you that I am not the killer? I'm a criminal's daughter, remember?" she muttered bitterly."Vodka Rodriguez!" Napangiwi si Vodka nang marinig ang pagbabanta sa matigas nitong boses. "Cuida tus palabras y vuelve aqui en Colombia.""No

    Last Updated : 2021-07-27
  • Gin and Vodka   Chapter Five

    NAPATIGIL siya sa akmang pagpasok sa loob ng kanyang work area slash office nang makita ang lalaking prenteng nakaupo sa kanyang mahabang sofa. Tahimik nitong binubuklat ang sa tingin niya'y sketchbook niya. Nakatagilid ito mula sa direksiyon ng pinto kaya malaya niyang natititigan ang lalaki. There's no doubt that the man was attractive, from his chiseled face to his ripped built. His jaw was squared and scruff, a couple of days stubble was intentionally left out, and that made him masculine and sexy at the same time. He had a perfectly straight nose that she bet had narrow nostrils. Did he get a nose job? His eyes were as dark as the ravens paired with dark lashes and bushy eyebrows. Marahas niyang ipinilig ang ulo dahil parang namagneto na ang kanyang mga mata rito. She filled her lungs with air silently and readied her straight face before going inside. Vodka walked towards him and snatched her ske

    Last Updated : 2021-07-27
  • Gin and Vodka   Chapter Six

    Pinakiramdaman niya ang ginagawa ng binata pagkalipas ng ilang minuto. Narinig niya ang mga yabag nito at mukhang patungo sa direksiyon ng pinto. Parang gusto niyang magbunyi dahil sa wakas ay mukhang aalis na ito. Nainip marahil na hindi niya pinapansin. Eugene stopped at the door and looked in Vodka's direction. "I will check downstairs." Bigla ang paglinga ni Vodka kay Eugene nang marinig ang sinabi nito. Nakatigil ang binata sa direksiyon ng pinto habang nakatingin sa kanya at nasa magkabilang bulsa ang mga kamay. "I'll appreciate it if you won't go back here. You see, you're disturbing me..." Nakipagtitigan siya rito ng ilang sandali nang hindi ito sumagot at matamang nakatingin sa kanyang mukha. Her eyes were unfriendly and the look on his eyes was mysterious. There's doubt, then anger to wonderment, or was it just her? "And bring Martini back, or I'll kill you!" she said seriously. Nangunot ang noo ni Eugene na hindi agad mawawaan ang gusto tukuyin ng

    Last Updated : 2021-07-27
  • Gin and Vodka   Chapter Seven

    She braced herself when she saw his hand moved. Vodka almost sighed in relief when it landed on the seatbelt and he fastened it to her body. But to her horror, before he went back to his seat, she felt his knuckles grazed the side of her breast, making her pair peaks tingled painfully. She immediately placed her arms over her chest to hide her embarrassment. Thankfully, Eugene was now busy maneuvering the car. After telling him where they were headed, she remained silent while they were on the road. He tried to make a conversation earlier but she deliberately ignored him, she just heard him sighed and went silent the next moment. Good. She still can't move on with her body's reaction to his touch. With trembling hands, Vodka went through her handbag and took her matte lipstick. She opened the car visor mirror in front of her, applied light make-up and combed her hair with her fingers. Her hair was jet black and it had b

    Last Updated : 2021-07-27
  • Gin and Vodka   Chapter Eight

    VODKA can feel Eugene's desire on her belly. Instead of pushing him away, she leaned closer to his taut body. She met his tongue halfway and suckled on his upper lip. She gasped when he nipped her lip using his mouth. Bahagya siya nitong inangat at tuluyang pinaupo sa ibabaw ng bureau, nakapagitna ito sa kanyang hita. A whimper came out of her lips when she felt his hand on her exposed thighs. She was wearing a skirt and in her position, with legs apart, her underwear was almost peeking. Eugene was caressing her thigh and she felt like all the hair in her body rose up when electrifying sensation seeped through her. The kiss they're sharing became wetter and faster. Vodka accidentally bit his lip when his hand grazed the side of her breast. Her peaks tingled and hardened at once. She threw her head back when Eugene left her lips and kissed the hollow of her neck. He kept on nipping her skin until he found her sweet spot. She was overw

    Last Updated : 2021-07-27
  • Gin and Vodka   Chapter Nine

    KINABUKASAN, habang tinatahi ni Vodka ang wedding gown ng bride ay nakatanggap siya ng text mula sa isang unregistered number. Siya ang magtatahi ng gown ng bride habang ang kanyang mga tailor ang gagawa ng ibang gowns at suits ng mga kasali sa entourage. Sandali niyang itinigil ang ginagawa at binuksan ang mensahe. It was from Eugene. He was asking her if the furniture and mannequins were already delivered. Kaninang umaga pa iyon dumating sa Francheska, balik operasyon na agad sila nang maayos ang shop. She composed a reply, telling him that they already received them and thanking him. She was hesitant to hit the send button but she still did. Pagkatapos ay ibinaba niya ang aparato at muling bumalik sa ginagawa. She doesn't know where he got her number, but that the least of her concern right now. The day passed rapidly and it was pretty usual for Vodka. Not until she reached home and found the two familiar policemen in the lo

    Last Updated : 2021-07-27

Latest chapter

  • Gin and Vodka   Chapter Thirty

    NAIILING na pinanood ni Vodka ang dalawang lalaki na parehong nakaupo sa sahig malapit sa may salaming dingding at seryosong naglalaro ng chess. Kaninang matapos ang tanghalian ay nandoon na ang mga ito at ngayon ay maghahapunan na nga, madilim na sa labas. Lumapit siya sa dalawa at umupo sa sofa habang nanatiling nakatutok ang mga mata sa mga ito. Parehong nakacast ang mga balikat at pareho ring may natamong injury sa mga binti. Kahapon nang makauwi sila mula sa tatlong araw na pananatili sa loob ng ospital ay siya na ang umasikaso sa dalawang lalaki. Kung hindi lang ipinilit ni Eugene ay hindi pa ito papalabasin ng mga kapatid. "Dinner is ready," untag ni Vodka sa mga ito na tila may sariling mundo. Sa nakikita niya ay mamaya pa matatapos ang mga ito, walang gustong magpatalo alinman sa dalawa. "Fine! Bahala kayo riyan." Vodka, who was a little bit pissed, went to the kitchen all by herself. She was about to eat alone

  • Gin and Vodka   Chapter Twenty Nine

    "I think we lost them. Just keep on driving, we can get out of this cornfield. There's a plain at the back of this field, when we get there we can escape through the narrow road and get to my house." Ngunit iba ang kinahinatnan sa inaasahan ni Eugene. Pagkalabas na pagkalabas nila sa maisan ay agad na sumalubong ang siyam na mga kalalakihan at nakatutok ang baril sa kanilang sasakyan. Mahilo-hilo si Vodka nang tumama ang kanyang ulo sa steering wheel nang bigla niyang apakan ang preno. Pareho silang walang suot na seatbelt ni Eugene, mabuti na lang at nakahawak ito sa gilid ng sasakyan kung 'di ay nasubsob na sa dashboard. "Are you okay?" Eugene checked on Vodka. There's a concussion on her forehead but it wasn't that serious though it made Vodka dizzy. She groaned and touched that throbbing

  • Gin and Vodka   Chapter Twenty Eight

    Sandali siyang natigilan at pinagmasdan ang mukha ni Matthew. Ngayon niya napagtanto ang pagkakaiba nang dalawang lalaki kung ang pisikal na aspekto ang pagbabasehan habang tinititigan niya ito ng mabuti. Matthew was an inch, or maybe two, shorter than Eugene. Their eyes and lips were different though they both had that aristocrat straight nose like those of greeks.Biglang nagsalubong ang mga kilay ni Vodka sa pagtataka nang bigla siyang higitin ni Eugene at itago sa likod nito."We have to go," said Eugene to Matthew, with a little tinge of hostility in his voice.Matthew nodded at the couple before going back to his job.Hinawakan ni Eugene ang dalaga sa bewang at iginiya papasok sa elevator. Vodka was still frowning, she looked at Eugene's face and it was grim.When t

  • Gin and Vodka   Chapter Twenty Seven

    "KAILAN natin sila papasukin, Russo? Naka-standby na ang mga bata, hudyat mo na lang ang kailangan nila." Kalmadong itinapon ni Russo ang hawak na stick ng sigarilyo sa lupa at inapakan. Mariin ang ginawa niyang pag-apak na para bang iyon ang taong target nila. "That house is a fortress. Bago pa tayo makalapit ay alam na nilang parating tayo, it will give them a chance to escape." Tiningnan ni Russo ang tauhan na natahimik dahil sa kanyang sinabi at mabigat ang kamay na tinapik ang balikat nito. Kapagkuwan ay umalis siya mula sa pagkakasandal sa hood ng sasakyan na nakatigil sa gilid ng daan. "Let's go, may kailangan tayong puntahan." Isang hiling sulyap ang ginawa ni Russo sa daan patungo sa bahay ni Eugene Lorenzo. Alam niyang may mga nakatagong kamera sa mga punong nakapaligid sa bahay nito. And the house itself was a state of the art. Sa mataas na pader pa lang na mahirap tibagin, puwera na lang ku

  • Gin and Vodka   Chapter Twenty Six

    Sumunod ang dalaga sa binata paakyat sa bahay, hanggang sa makalabas sila. Eugene sighed and stopped and looked at Vodka who was following him. He was about to tell her to stay inside the house but she beat him to it. "I'll go with you!" "Stay behind me, you stubborn woman." Kahit na kinakabahan ay hindi maiwasan ni Vodka na napangiti dahil sa tinuran nito. She was stubborn, alright. Sinenyasan siya ni Eugene na manatili sa loob nang buksan nito ang pangtaong gate. Vodka can hear Felix's voice and another voice from a woman outside, it was quite familiar to her ear. Felix's and Eugene talked for a split minute then the men gave the woman with a familiar voice the third degree. Hindi makatiis si Vodka at sumilip kung ano ang nangyayari sa labas. Isang matangkad na babae ang nakapagitan sa pader at sa katawan ni Felix. Pigil pigil ng

  • Gin and Vodka   Chapter Twenty Five

    "P-Please... kiss me, Gin. Please," Vodka begged. Hot tears were forming in the corner of her eyes. "Please." Vodka needed distraction, she needed and wanted Eugene. He made her feel safe, his kisses chased all her worries away and his touch made her forget about the things that troubled her. She doesn't care if Felix was outside, she wanted him. Hindi matagalan ni Eugene ang mga mata ni Vodka na punong-puno ng iba't ibang emosyon. Naroon ang takot, kaguluhan, pagod at pagmamakaawa. Tinawid niya ang distansiyang nakapagitan sa kanilang mukha. He initiated the kiss this time, Vodka was still responding like how she kissed him earlier, frantic and rough. But the movements of his lips were softer and comforting, wanting her to feel at ease. Hindi kalaunan ay naging malumanay ang pagtugon ni Vodka sa mga halik ng binata. Isang ungol ang nakulong sa mga labi ni Eugene nang maramdaman ni Vodka ang marahang paghaplos ng m

  • Gin and Vodka   Chapter Twenty Four

    "Does he make you happy?" "He makes me feel safe." Sandaling tinitigan ni Felix ang mukha ng kapatid na dalaga bago nagpakawala ng malalim na hininga. "Go to him, I'll have to call someone." Vodka nodded. Tumayo siya at lumakad patungo sa loob ng kusina. She leaned on the island counter and watched Eugene cooking. She felt the urge to embrace him and seek comfort from him, but she stopped herself from doing so. He caught her staring but she did not shy away. Instead, she smiled at him faintly. "Are you okay?" asked Eugene. "A little," she answered honestly. "Come here." Bahagyang hininaan ni Eugene ang apoy sa kalan at ipinaloob ang dalaga sa mga bisig nang makalapit ito. Vodka sighed contentedly when she felt the warmth he emitted. She was certain that she really liked Eugene. T

  • Gin and Vodka   Chapter Twenty Three

    Napatili si Vodka dahil sa ginawa sa kapatid at nanlalaki ang mga matang napatingin sa gawi ni Eugene. Nakahinga lang siya ng maluwang nang makitang hindi ito tinamaan, tumama ang bala sa pader. "Felix, you're out of the line! You could've killed him, you could've killed him..." she cried in anger and fear. Her body racked with an onslaught of sobs and tears. Marahas na hinawi ni Felix ang kuwelyo ng damit ni Vodka. "Look at yourself!" Hinawi ni Vodka ang kamay ng kapatid at inayos ang kuwelyo ng kanyang damit. Nakita nito ang mga markang dulot ng mga halik ni Eugene habang sila'y nagniniig kagabi. "I hate you. I hate you, Felix!" She ran towards Eugene's room and went inside. She sat on the carpeted floor and cried. Eugene sighed while looking at the door of his room. He then looked at Felix whose anger turned into regret. He understands that he was just doing his role

  • Gin and Vodka   Chapter Twenty Two

    Vodka slammed the door, hard, when she entered Eugene's room, then she locked it. Sumampa siya sa kama at marahas na pinahiran ang luhang pumapatak mula sa kanyang mga mata. She doesn't cry without a reason. She was so angry with Eugene, but she hated herself for being hurt because of what he did. Sa simula pa lang ay alam na nito kung sino siya, hindi niya alam kung hanggang saan ang nalalaman nito tungkol sa kanya pero nasisiguro niyang mlalim iyon. Malinaw niyang narinig ang sinabi ng lalaki sa kabilang linya, misyon lang siya ni Eugene. Marahil ay isa itong alagad ng batas at may kinalaman sa pagkakapatay kay Patrick Castillo ang tangi niyang naiisip na dahilan upang lapitan siya nito. Pagkalipas ng ilang sandali ay narinig ni Vodka ang mga katok at ang boses ni Eugene sa kabilang panig ng pinto. Subalit hindi niya ito pinansin at nagtalukbong ng kumot. She doesn't want to see him now, she was mad and in pain.

Scan code to read on App
DMCA.com Protection Status