Home / All / Gin and Vodka / Chapter Twenty Four

Share

Chapter Twenty Four

last update Last Updated: 2021-10-14 16:49:34

"Does he make you happy?"

"He makes me feel safe."

Sandaling tinitigan ni Felix ang mukha ng kapatid na dalaga bago nagpakawala ng malalim na hininga. "Go to him, I'll have to call someone."

Vodka nodded. Tumayo siya at lumakad patungo sa loob ng kusina. She leaned on the island counter and watched Eugene cooking. She felt the urge to embrace him and seek comfort from him, but she stopped herself from doing so.

He caught her staring but she did not shy away. Instead, she smiled at him faintly.

"Are you okay?" asked Eugene.

"A little," she answered honestly.

"Come here." Bahagyang hininaan ni Eugene ang apoy sa kalan at ipinaloob ang dalaga sa mga bisig nang makalapit ito.

Vodka sighed contentedly when she felt the warmth he emitted. She was certain that she really liked Eugene.

THE three of them had lunch together. Vodka was thankful that it seemed like the two men already hit it off. Felix wasn't indignant to Eugene anymore, the conversation was calmer and casual.

After lunch, they went to the underground. Eugene said that he had always been a security buff that's why he built it. It was serving its purpose now.

There were CCTVs around his property and inside his house. Vodka can understand why he had to put heavy surveillance around him, with his job, it was possible to have an enemy.

Inalis ni Eugene ang nakatakip na puting tela sa isang tila investigation board na may nakalagay na mga litrato ng iba't ibang tao, ang iba ay kilala niya.

"I had been investigating for days, since the Castillo's murder. Patrick Castillo's father is a good friend of our director, he secretly asked for his help to find his son's killer. Then the director leaves the assignment to me, I was reluctant but when I saw the pictures of the persons of interest, I decided to take it." Eugene looked at Vodka in the eye for a moment before continue speaking. "The night after your car incident happened, I received a call from the director informing me that the killer surrendered. Isabella Meyer surrendered."

Pinuno ni Vodka ng hangin ang kanyang baga bago tiningnan ang dalawang lalaking kasama niya roon sa naguguluhang mga mata. Kay Eugene na nakatayo sa gilid ng investigation board at kay Felix na nakasandig sa ibabaw ng lamesa kung nasaan ang mga naglalakihang monitor.

"I... I don't believe that she killed Patrick. She's my friend, I lived with her, I know her and I know that she's not capable of killing someone," she said almost in frantic. "Fine, I... I heard her voice that dawn. She was there at the nightclub when Patrick died, but she couldn't have do it, she... she didn't do it."

"If she did not then she'll have to prove it, the truth will prevails," saad ni Eugene ngunit ito man ay naroon ang alinlangan sa boses at mga mata.

"Let's talk about the person behind my sister's incidents!" sabat ni Felix na tila nauubusan na ng pasensiya. "No matter how hard I think about it, I know that a big group is behind it. The men I sent to protect her couldn't handle them." Seryosong sinalubong ni Felix ang mga mata ni Eugene na puno na ngayon ng determinasyon. Kapagkuwan ay tinitigan ang mga mata ng kapatid na kahit anong pilit na itago ang takot sa mga mata ay nakikita pa rin ni Felix. "Those men died, Hermana."

Vodka gasped, horrified. Then she clasped her hands together to stop them from trembling. The situation she was in was very serious, considering everything that happened. She's starting to get really worried, scared. Scared for her life and the people around her.

She looked at the two men. What if they'll die for her sake? She shook her head in agitation. "No!" wala sa loob na bulalas niya.

"Yes, Hermana! Damn it! Those men who were guarding you, they all died! Even the ones who saved you that night when you are being abducted." Felix was torn between anger, frustration and worriedness. "That's why I'm telling you to come home with me, you're safer home."

She shook her head again and looked at Felix with determination in her eyes, pushing all the negativities away. She needed to be calm and smart. "I will never be safer anywhere knowing that someone is desperate to kill me. And for what reason? I don't know!"

And she can't seemed agree to the idea of leaving Eugene. They've just met and she wanted to deepen what they have now. She'll gamble with the physical attraction he had for her.

And Eugene said he likes her and she won't refute that she likes him too. Very.

Eugene walked towards one of the monitors and did something with them. Then the next, footages appeared on the monitor.

Vodka was shocked by the things that Eugene confessed. Though she already knew what his job was, she still couldn't help herself but be astonished. He had been following her since she became part of his mission. He was monitoring her movements.

Ang unang kuha ng CCTV na ipinakita nito ay mula sa isang restaurant katapat ng Tipsy Talk. Kuha iyon noong gabing may sumira ng brake ng kanyang sasakyan. Ilang sandali paglabas niya ng sasakyan at nang makatawad sa kabilang kalye ay may lumapit sa kanyang sasakyan. That man did something to her car and manipulate the brake.

Ang isa pang footage ay alam niyang kuha mula sa CCTV cameras ng shop niya dahil sa anggulo niyon. Doon ay kitang-kita ang dalawang lalaking nakasakay ng motor na huminto sa tapat ng shop at ang ginawang pagpapaputok at ang pagtakbuhan ng mga taong dumaraan.

Ang panghuli ay kuha sa condominium building na tinitirhan niya, sa hallway ng kanyang unit. Tatlong lalaki ang puwersahang pumasok sa loob at ilang sandali ay muling lumabas.

Lahat ng mga lalaki ay hindi makilala dahil pawang nakatakip ang mga mukha. Eugene showed them those footages to point out something.

"Those men had the same tattoo! A very familiar one!" Felix blurted, frowning in confusion.

"I'm sure you heard about them..." May inilabas si Eugene na isang envelope at mula roon ay inilabas ang ilang mga larawan.

Tiningnan ni Vodka ang larawang nasa mga kamay. It was a scorpion, like the tattoos the men had.

"What has my sister got to do with them? Is all of this got to do with Piero?" wala sa loob na tanong ni Felix nang makita ang larawan. Hindi siya maaaring magkamali, kilala niya ang simbolong iyon, ang simbolo ng tattoo.

"I still don't know, I still couldn't find answers."

Marahas na napatingin si Felix sa gawi ni Eugene. "How much did you know about her?!"

"I gather information and intelligence for a living, though it was hard digging about her, I still managed to. I know a lot of things about her," Eugene answered honestly.

"I could kill you right now," si Felix bagaman ay nabawasan na ang bagsik sa boses ay matatalim pa rin ang mga matang nakatingin sa binata.

"What's happening? Am I the only one who doesn't have an idea what's happening? Care to tell me what you're talking about? This is about me, I need to know everything!" she half scream.

"Based on the tattoo, they are part of a mafia organization, a big organization that has members in different parts of the world. Different governments from different countries had attempted to catch them, some almost got them but failed in the end. They are called Guerriero Scorpione," Felix supplied.

"Guerriero Scorpione, scorpion warrior, t-that's Italian! You mean they are from an Italian mafia? P-Papá's enemies?" nanlalaki ang mga matang tanong ni Vodka.

"The organization was founded in the 1980s by a certain Italian conglomerate, in secret. At first, they only operated inside Italy but as the organization grew larger, they expanded their operation in their neighboring countries, then later dominated the illegal operations in the different parts of the globe. They became famous for their drug cartels and numerous trafficking. I still couldn't link the incidences that happened to you to your father's... job. I couldn't find a clear motive," Eugene supplied.

Nanghina si Vodka sa narinig mula kay Eugene. Her mind was exhausted of everything that was happening to her, her life turned three sixty degrees overnight. She doesn't know what to think or feel.

Things were becoming more complicated.

HINDI na mabilang ni Vodka kung pang-ilang buntung-hinanga na iyong pinakawalan niya. She wanted to sleep to give herself a breather, but she can't.

Bahagya pa siyang napapitlag nang maramdaman ang brasong biglang pumalibot sa kanyang katawan. Ni hindi niya naramdaman ang pagpasok ni Eugene sa loob ng silid at pagsampa sa kama.

Kanina, pagkatapos nilang maghapunan ay agad siyang pumasok sa loob ng silid ni Eugene. Ang dalawang lalaki naman ay nag-usap nang makaalis siya, hindi nga lang niya alam kung ano ang pinag-usapan ng mga ito.

She sighed, again, when she felt his lips on her shoulder. Then he caressed the wound that was still covered with gauze, it was almost healed.

"Are you okay?" he asked softly.

"You know a lot of things about me," Vodka said in almost a whisper. "You know my papá."

Ilang sandaling natahimik si Eugene bago sumagot, "You mad at me?"

Vodka shook her head. Tumihaya siya ng higa at sinalubong ang mga mata ni Eugene. Nakatagilid itong nakahiga sa kanyang tabi, ang isang siko ay nakatukod sa unan at ang ulo ay nakapatong sa ibabaw ng kamay. Umangat ang isang kamay ng dalaga at marahang isinuklay ang mga daliri sa makapal nitong buhok.

"You're not... disgusted at me?"

"Why?" Eugene asked, frowning.

"I'm my father's daughter, Gin."

"I like you, it doesn't matter whose daughter you are. You're different from him, you're you."

Lihim na nakahinga ng maluwag si Vodka dahil sa sinabi nito. Hindi pinigilan ni Vodka ang sarili sa gustong gawin habang nakatingin dito. Hinila niya ang buhok ni Eugene upang mapalapit ito sa kanya at agad na sinakop ang mga labi nito. He groaned and answered her almost frantic kisses. Vodka was kissing him aggressively, her other hand went to his chest and explored his body in a rough way.

Gumawa ng landas ang kamay ni Vodka patungo sa kaselanan ni Eugene ngunit bago pa iyon makarating sa pinatutunguhan ay hinuli iyon ng binata. Bahagyang inilayo ni Eugene ang mukha ngunit mariin siyang hinila ni Vodka at muling pinaglapat ang kanilang mga labi.

"Hey, hey." Hinawakan ni Eugene sa balikat ang dalaga upang bahagyang mailayo sa kanya. Nagsalubong ang kanilang mga mata, nawala ang pagkakasalubong ng mga kilay ni Eugene nang makita ang pagkikislapan ng mga sulok ng mga mata ni Vodka.

Related chapters

  • Gin and Vodka   Chapter Twenty Five

    "P-Please... kiss me, Gin. Please," Vodka begged. Hot tears were forming in the corner of her eyes. "Please." Vodka needed distraction, she needed and wanted Eugene. He made her feel safe, his kisses chased all her worries away and his touch made her forget about the things that troubled her. She doesn't care if Felix was outside, she wanted him. Hindi matagalan ni Eugene ang mga mata ni Vodka na punong-puno ng iba't ibang emosyon. Naroon ang takot, kaguluhan, pagod at pagmamakaawa. Tinawid niya ang distansiyang nakapagitan sa kanilang mukha. He initiated the kiss this time, Vodka was still responding like how she kissed him earlier, frantic and rough. But the movements of his lips were softer and comforting, wanting her to feel at ease. Hindi kalaunan ay naging malumanay ang pagtugon ni Vodka sa mga halik ng binata. Isang ungol ang nakulong sa mga labi ni Eugene nang maramdaman ni Vodka ang marahang paghaplos ng m

    Last Updated : 2021-10-14
  • Gin and Vodka   Chapter Twenty Six

    Sumunod ang dalaga sa binata paakyat sa bahay, hanggang sa makalabas sila. Eugene sighed and stopped and looked at Vodka who was following him. He was about to tell her to stay inside the house but she beat him to it. "I'll go with you!" "Stay behind me, you stubborn woman." Kahit na kinakabahan ay hindi maiwasan ni Vodka na napangiti dahil sa tinuran nito. She was stubborn, alright. Sinenyasan siya ni Eugene na manatili sa loob nang buksan nito ang pangtaong gate. Vodka can hear Felix's voice and another voice from a woman outside, it was quite familiar to her ear. Felix's and Eugene talked for a split minute then the men gave the woman with a familiar voice the third degree. Hindi makatiis si Vodka at sumilip kung ano ang nangyayari sa labas. Isang matangkad na babae ang nakapagitan sa pader at sa katawan ni Felix. Pigil pigil ng

    Last Updated : 2021-10-15
  • Gin and Vodka   Chapter Twenty Seven

    "KAILAN natin sila papasukin, Russo? Naka-standby na ang mga bata, hudyat mo na lang ang kailangan nila." Kalmadong itinapon ni Russo ang hawak na stick ng sigarilyo sa lupa at inapakan. Mariin ang ginawa niyang pag-apak na para bang iyon ang taong target nila. "That house is a fortress. Bago pa tayo makalapit ay alam na nilang parating tayo, it will give them a chance to escape." Tiningnan ni Russo ang tauhan na natahimik dahil sa kanyang sinabi at mabigat ang kamay na tinapik ang balikat nito. Kapagkuwan ay umalis siya mula sa pagkakasandal sa hood ng sasakyan na nakatigil sa gilid ng daan. "Let's go, may kailangan tayong puntahan." Isang hiling sulyap ang ginawa ni Russo sa daan patungo sa bahay ni Eugene Lorenzo. Alam niyang may mga nakatagong kamera sa mga punong nakapaligid sa bahay nito. And the house itself was a state of the art. Sa mataas na pader pa lang na mahirap tibagin, puwera na lang ku

    Last Updated : 2021-10-15
  • Gin and Vodka   Chapter Twenty Eight

    Sandali siyang natigilan at pinagmasdan ang mukha ni Matthew. Ngayon niya napagtanto ang pagkakaiba nang dalawang lalaki kung ang pisikal na aspekto ang pagbabasehan habang tinititigan niya ito ng mabuti. Matthew was an inch, or maybe two, shorter than Eugene. Their eyes and lips were different though they both had that aristocrat straight nose like those of greeks.Biglang nagsalubong ang mga kilay ni Vodka sa pagtataka nang bigla siyang higitin ni Eugene at itago sa likod nito."We have to go," said Eugene to Matthew, with a little tinge of hostility in his voice.Matthew nodded at the couple before going back to his job.Hinawakan ni Eugene ang dalaga sa bewang at iginiya papasok sa elevator. Vodka was still frowning, she looked at Eugene's face and it was grim.When t

    Last Updated : 2021-10-15
  • Gin and Vodka   Chapter Twenty Nine

    "I think we lost them. Just keep on driving, we can get out of this cornfield. There's a plain at the back of this field, when we get there we can escape through the narrow road and get to my house." Ngunit iba ang kinahinatnan sa inaasahan ni Eugene. Pagkalabas na pagkalabas nila sa maisan ay agad na sumalubong ang siyam na mga kalalakihan at nakatutok ang baril sa kanilang sasakyan. Mahilo-hilo si Vodka nang tumama ang kanyang ulo sa steering wheel nang bigla niyang apakan ang preno. Pareho silang walang suot na seatbelt ni Eugene, mabuti na lang at nakahawak ito sa gilid ng sasakyan kung 'di ay nasubsob na sa dashboard. "Are you okay?" Eugene checked on Vodka. There's a concussion on her forehead but it wasn't that serious though it made Vodka dizzy. She groaned and touched that throbbing

    Last Updated : 2021-10-15
  • Gin and Vodka   Chapter Thirty

    NAIILING na pinanood ni Vodka ang dalawang lalaki na parehong nakaupo sa sahig malapit sa may salaming dingding at seryosong naglalaro ng chess. Kaninang matapos ang tanghalian ay nandoon na ang mga ito at ngayon ay maghahapunan na nga, madilim na sa labas. Lumapit siya sa dalawa at umupo sa sofa habang nanatiling nakatutok ang mga mata sa mga ito. Parehong nakacast ang mga balikat at pareho ring may natamong injury sa mga binti. Kahapon nang makauwi sila mula sa tatlong araw na pananatili sa loob ng ospital ay siya na ang umasikaso sa dalawang lalaki. Kung hindi lang ipinilit ni Eugene ay hindi pa ito papalabasin ng mga kapatid. "Dinner is ready," untag ni Vodka sa mga ito na tila may sariling mundo. Sa nakikita niya ay mamaya pa matatapos ang mga ito, walang gustong magpatalo alinman sa dalawa. "Fine! Bahala kayo riyan." Vodka, who was a little bit pissed, went to the kitchen all by herself. She was about to eat alone

    Last Updated : 2021-10-15
  • Gin and Vodka   Chapter One

    SHE squeaked when she felt something hit the back of her car, she was about to unfasten her seatbelt when that impact almost split her skull in two as her head hit the steering wheel. She touched the upper part of her forehead gingerly when she felt the swelling on that part of her body. Lucky her, the hit wasn't that bad because of the seatbelt, it saved her life.Kinapa niya ang ibang bahagi ng katawan ngunit wala na siyang ibang makitang pinsala maliban sa bukol niya sa ibabaw na bahagi ng kanyang noo. Hindi lang yata ang sasakyan niya ang nauga dahil sa pagkakabangga, maging ang kanyang utak."Mierda! Mierda!" she cursed using her mother tongue. "Te voy a matar, bastardo!" she muttered how she wanted to kill the bastard who was behind the wheel of the car that hit her car's bumper.She kep

    Last Updated : 2021-06-23
  • Gin and Vodka   Chapter Two

    SHE groaned when she felt the soreness of her back and neck. She slowly opened her eyes and blinked disorientingly and tried to figure where she was.Napasapo siya ng ulo at muling napaungol nang sa wakas ay mapagtantong nasa loob siya ng CR. Her eyes squinted as she took a gaze at her wristwatch. It was almost three in the morning and she couldn't recall why she was in that place.Iinot-inot na tumayo siya mula sa pagkakaupo sa nakasarang toilet bowl at lumabas. Nagmumog siya at sandaling tiningnan ang sarili sa malaking salamin na naroon. Nakakunot ang kanyang noo sa pagtataka. After a few seconds, she shrugged at herself in the mirror and went outside the bathroom.Madilim na at halos wala siyang maaninag. Marahil ay nasarado na ang nightclub at walang nakapansin sa kanya na nakatulog sa loob ng banyo."Did I sleep that long?" she murmured and groaned in frustration. She sobered up a little but her head

    Last Updated : 2021-06-23

Latest chapter

  • Gin and Vodka   Chapter Thirty

    NAIILING na pinanood ni Vodka ang dalawang lalaki na parehong nakaupo sa sahig malapit sa may salaming dingding at seryosong naglalaro ng chess. Kaninang matapos ang tanghalian ay nandoon na ang mga ito at ngayon ay maghahapunan na nga, madilim na sa labas. Lumapit siya sa dalawa at umupo sa sofa habang nanatiling nakatutok ang mga mata sa mga ito. Parehong nakacast ang mga balikat at pareho ring may natamong injury sa mga binti. Kahapon nang makauwi sila mula sa tatlong araw na pananatili sa loob ng ospital ay siya na ang umasikaso sa dalawang lalaki. Kung hindi lang ipinilit ni Eugene ay hindi pa ito papalabasin ng mga kapatid. "Dinner is ready," untag ni Vodka sa mga ito na tila may sariling mundo. Sa nakikita niya ay mamaya pa matatapos ang mga ito, walang gustong magpatalo alinman sa dalawa. "Fine! Bahala kayo riyan." Vodka, who was a little bit pissed, went to the kitchen all by herself. She was about to eat alone

  • Gin and Vodka   Chapter Twenty Nine

    "I think we lost them. Just keep on driving, we can get out of this cornfield. There's a plain at the back of this field, when we get there we can escape through the narrow road and get to my house." Ngunit iba ang kinahinatnan sa inaasahan ni Eugene. Pagkalabas na pagkalabas nila sa maisan ay agad na sumalubong ang siyam na mga kalalakihan at nakatutok ang baril sa kanilang sasakyan. Mahilo-hilo si Vodka nang tumama ang kanyang ulo sa steering wheel nang bigla niyang apakan ang preno. Pareho silang walang suot na seatbelt ni Eugene, mabuti na lang at nakahawak ito sa gilid ng sasakyan kung 'di ay nasubsob na sa dashboard. "Are you okay?" Eugene checked on Vodka. There's a concussion on her forehead but it wasn't that serious though it made Vodka dizzy. She groaned and touched that throbbing

  • Gin and Vodka   Chapter Twenty Eight

    Sandali siyang natigilan at pinagmasdan ang mukha ni Matthew. Ngayon niya napagtanto ang pagkakaiba nang dalawang lalaki kung ang pisikal na aspekto ang pagbabasehan habang tinititigan niya ito ng mabuti. Matthew was an inch, or maybe two, shorter than Eugene. Their eyes and lips were different though they both had that aristocrat straight nose like those of greeks.Biglang nagsalubong ang mga kilay ni Vodka sa pagtataka nang bigla siyang higitin ni Eugene at itago sa likod nito."We have to go," said Eugene to Matthew, with a little tinge of hostility in his voice.Matthew nodded at the couple before going back to his job.Hinawakan ni Eugene ang dalaga sa bewang at iginiya papasok sa elevator. Vodka was still frowning, she looked at Eugene's face and it was grim.When t

  • Gin and Vodka   Chapter Twenty Seven

    "KAILAN natin sila papasukin, Russo? Naka-standby na ang mga bata, hudyat mo na lang ang kailangan nila." Kalmadong itinapon ni Russo ang hawak na stick ng sigarilyo sa lupa at inapakan. Mariin ang ginawa niyang pag-apak na para bang iyon ang taong target nila. "That house is a fortress. Bago pa tayo makalapit ay alam na nilang parating tayo, it will give them a chance to escape." Tiningnan ni Russo ang tauhan na natahimik dahil sa kanyang sinabi at mabigat ang kamay na tinapik ang balikat nito. Kapagkuwan ay umalis siya mula sa pagkakasandal sa hood ng sasakyan na nakatigil sa gilid ng daan. "Let's go, may kailangan tayong puntahan." Isang hiling sulyap ang ginawa ni Russo sa daan patungo sa bahay ni Eugene Lorenzo. Alam niyang may mga nakatagong kamera sa mga punong nakapaligid sa bahay nito. And the house itself was a state of the art. Sa mataas na pader pa lang na mahirap tibagin, puwera na lang ku

  • Gin and Vodka   Chapter Twenty Six

    Sumunod ang dalaga sa binata paakyat sa bahay, hanggang sa makalabas sila. Eugene sighed and stopped and looked at Vodka who was following him. He was about to tell her to stay inside the house but she beat him to it. "I'll go with you!" "Stay behind me, you stubborn woman." Kahit na kinakabahan ay hindi maiwasan ni Vodka na napangiti dahil sa tinuran nito. She was stubborn, alright. Sinenyasan siya ni Eugene na manatili sa loob nang buksan nito ang pangtaong gate. Vodka can hear Felix's voice and another voice from a woman outside, it was quite familiar to her ear. Felix's and Eugene talked for a split minute then the men gave the woman with a familiar voice the third degree. Hindi makatiis si Vodka at sumilip kung ano ang nangyayari sa labas. Isang matangkad na babae ang nakapagitan sa pader at sa katawan ni Felix. Pigil pigil ng

  • Gin and Vodka   Chapter Twenty Five

    "P-Please... kiss me, Gin. Please," Vodka begged. Hot tears were forming in the corner of her eyes. "Please." Vodka needed distraction, she needed and wanted Eugene. He made her feel safe, his kisses chased all her worries away and his touch made her forget about the things that troubled her. She doesn't care if Felix was outside, she wanted him. Hindi matagalan ni Eugene ang mga mata ni Vodka na punong-puno ng iba't ibang emosyon. Naroon ang takot, kaguluhan, pagod at pagmamakaawa. Tinawid niya ang distansiyang nakapagitan sa kanilang mukha. He initiated the kiss this time, Vodka was still responding like how she kissed him earlier, frantic and rough. But the movements of his lips were softer and comforting, wanting her to feel at ease. Hindi kalaunan ay naging malumanay ang pagtugon ni Vodka sa mga halik ng binata. Isang ungol ang nakulong sa mga labi ni Eugene nang maramdaman ni Vodka ang marahang paghaplos ng m

  • Gin and Vodka   Chapter Twenty Four

    "Does he make you happy?" "He makes me feel safe." Sandaling tinitigan ni Felix ang mukha ng kapatid na dalaga bago nagpakawala ng malalim na hininga. "Go to him, I'll have to call someone." Vodka nodded. Tumayo siya at lumakad patungo sa loob ng kusina. She leaned on the island counter and watched Eugene cooking. She felt the urge to embrace him and seek comfort from him, but she stopped herself from doing so. He caught her staring but she did not shy away. Instead, she smiled at him faintly. "Are you okay?" asked Eugene. "A little," she answered honestly. "Come here." Bahagyang hininaan ni Eugene ang apoy sa kalan at ipinaloob ang dalaga sa mga bisig nang makalapit ito. Vodka sighed contentedly when she felt the warmth he emitted. She was certain that she really liked Eugene. T

  • Gin and Vodka   Chapter Twenty Three

    Napatili si Vodka dahil sa ginawa sa kapatid at nanlalaki ang mga matang napatingin sa gawi ni Eugene. Nakahinga lang siya ng maluwang nang makitang hindi ito tinamaan, tumama ang bala sa pader. "Felix, you're out of the line! You could've killed him, you could've killed him..." she cried in anger and fear. Her body racked with an onslaught of sobs and tears. Marahas na hinawi ni Felix ang kuwelyo ng damit ni Vodka. "Look at yourself!" Hinawi ni Vodka ang kamay ng kapatid at inayos ang kuwelyo ng kanyang damit. Nakita nito ang mga markang dulot ng mga halik ni Eugene habang sila'y nagniniig kagabi. "I hate you. I hate you, Felix!" She ran towards Eugene's room and went inside. She sat on the carpeted floor and cried. Eugene sighed while looking at the door of his room. He then looked at Felix whose anger turned into regret. He understands that he was just doing his role

  • Gin and Vodka   Chapter Twenty Two

    Vodka slammed the door, hard, when she entered Eugene's room, then she locked it. Sumampa siya sa kama at marahas na pinahiran ang luhang pumapatak mula sa kanyang mga mata. She doesn't cry without a reason. She was so angry with Eugene, but she hated herself for being hurt because of what he did. Sa simula pa lang ay alam na nito kung sino siya, hindi niya alam kung hanggang saan ang nalalaman nito tungkol sa kanya pero nasisiguro niyang mlalim iyon. Malinaw niyang narinig ang sinabi ng lalaki sa kabilang linya, misyon lang siya ni Eugene. Marahil ay isa itong alagad ng batas at may kinalaman sa pagkakapatay kay Patrick Castillo ang tangi niyang naiisip na dahilan upang lapitan siya nito. Pagkalipas ng ilang sandali ay narinig ni Vodka ang mga katok at ang boses ni Eugene sa kabilang panig ng pinto. Subalit hindi niya ito pinansin at nagtalukbong ng kumot. She doesn't want to see him now, she was mad and in pain.

Scan code to read on App
DMCA.com Protection Status