LOGINShare
Chapter Nine
Last Updated:
2021-07-27 09:16:00KINABUKASAN, habang tinatahi ni Vodka ang wedding gown ng bride ay nakatanggap siya ng text mula sa isang unregistered number. Siya ang magtatahi ng gown ng bride habang ang kanyang mga tailor ang gagawa ng ibang gowns at suits ng mga kasali sa entourage.
Sandali niyang itinigil ang ginagawa at binuksan ang mensahe. It was from Eugene. He was asking her if the furniture and mannequins were already delivered. Kaninang umaga pa iyon dumating sa Francheska, balik operasyon na agad sila nang maayos ang shop.
She composed a reply, telling him that they already received them and thanking him. She was hesitant to hit the send button but she still did.
Pagkatapos ay ibinaba niya ang aparato at muling bumalik sa ginagawa. She doesn't know where he got her number, but that the least of her concern right now.
The day passed rapidly and it was pretty usual for Vodka. Not until she reached home and found the two familiar policemen in the lobby and were waiting for her arrival. They've asked her the same question as yesterday and she said the same answer.
She blew out a sigh of exhaustion when she was finally inside her unit. It had been four days but it seems like the authorities still hadn't found the suspect of the murder of Castillo.
She wasn't telling everything she knew to the authorities, and she felt like she was paying for it as the day passed by. She kept having that dream that ended up when the man holding a gun approached her. That dream was twisted, some parts weren't real. Her mind just made it up, or mixed it up?
Bahagi ng kabataan niya ang ala-ala ng lalaking may hawak na baril at pinapaputukan ang isang lalaking nasa sahig. Nahalo ang ala-alang iyon sa ala-ala niya nang nangyari sa loob ng Tipsy Talk.
LUMIPAS ang limang araw at sa mga araw na iyon ay lagi nang nadadatnan ni Vodka ang dalawang pulis sa may lobby ng condominium building kung saan siya nakatira. Hindi lang iyon, ramdam din niyang may mga taong nakasunod sa kanya saan man siya magpunta nitong mga nakaraang araw.
Nasa isang café siya ng araw na iyon at kakatapos lang makipag-usap sa isang kliyente. Nakaalis na ito at mag-isa nalang siyang umuokopa sa pang-dalawahang lamesa at sumisimsim ng cappuccino. Papadilim na at nagbabanta ng unos ang kalangitan.
She was looking outside the glass window of the café and sighed. Her life for the past days was monotonous. She missed going out at night and spending her whole night at her favorite place. She missed Tipsy Talk.
Nitong mga nakaraang araw ay iniiwasan niyang maalala ang nightclub. Hindi pa rin siya nakakamove-on sa nangyari kay Patrick Castillo. She kept on hearing his voice every night, begging her.
Vodka was guilty for not helping him that night and for telling the whole truth to uncover the true reason behind his death. The only consolation she got was that she doesn't really know the whole story of what happened on that early dawn and she was really scared that was why she ran away. Since that day, she still couldn't reach her friend, doesn't know where Isabella was. Maging ang mga pulis ay itinanong narin ito sa kanya.
Natigil ang pag-iisip ni Vodka nang tumunog ang kanyang cellphone. Nagrigodon ang kanyang dibdib nang makita kung kanino iyon galing. Simula nang gabing ihatid siya nito pauwi mula sa fashion show ni Joey ay hindi na niya nakita si Eugene.
Agad niyang binasa ang mensahe nito at nakahinga ng maluwag nang sabihin nito na maayos na ang kanyang sasakyan at puwede ng kuhanin.
Lumabas siya mula sa loob ng café, sumakay ng taxi at nagpahatid sa address na ibinigay ni Eugene. Tumigil siya sa isang gusali na may iba't ibang mamahaling sasakyan ang ginagawa.
Kinausap niya ang namamahala roon upang makuha na si Martini. Nasabihan na pala ang mga ito ni Eugene bago siya magpunta roon. Wala na rin siyang binayaran at agad na nakaalis.
Her car was as good as new. She drove to her home with Martini. Nagpapasalamat siyang hindi na niya kailangang dumaan sa may lobby. Nasa basement ang parking lot ng building at mula roon ay magpapahatid siya sa elevator patungo sa kanyang unit.
Napatalungko si Vodka nang mahulog ang susi ng sasakyan nang hugutin niya iyon. Dinampot niya iyon sa sahig nang mahagip ng kanyang mga mata ang dalawang bagay na nasa ilalim ng driver's seat. Kunot noong kinuha niya ang mga iyon at umayos ng upo.
Nanginig ang kanyang kamay nang makita ang hawak. "No!" She shook her head, she didn't want to believe what she's seeing.
Hawak niya ang isang kuwintas na may mga bahad ng dugo. Pamilyar na pamilyar iyon sa kanya, ang pendant niyon ay kalahating hugis ng puso. May kapares ang kuwintas at suot niya iyon.
Vodka was even confused when aside from the necklace, she also found a phone with a broken screen under her seat. It was not hers and she doesn't kow who owned it!
HINDI niya matukoy kung ilang minuto na siyang nakaupo sa ibabaw ng kanyang kama at nakatingin sa aparatong nakapatong doon. Isang misteryo pa rin sa kanya ang pinaggalingan niyon.
Pagkalipas ng ilang sandaling pakikipag-debate sa isipan kung bubuksan ba iyon ay nagbuga siya ng malalim na hininga. Sinulyapan niya muna ang kuwintas na nasa bedside table at nakapaloob sa isang transparent na zip lock bago dinampot ang cellphone na basag ang salamin.
Diniinan niya ang power button, napasinghap pa siya nang bumukas iyon. Maayos pa rin niyang napipindot ang screen sa kabila nang basag iyon, ngunit hindi siya agad nakapasok dahil naka screen lock. She needed a four pin combination to get through the phone.
Sa nanginginig na mga kamay ay sinubukan niya ang iba't ibang kombinasyon. Ilang minuto na siyang sumusubok ngunit hindi pa rin niya nabubuksan, pinagpapawisan na siya kahit na nakabukas ang aircon ng kanyang silid.
Sa paghuling subok niya ay namilog ang mga mata ni Vodka nang bumukas iyon. The pin wasn't complicated, it's one, two, one, two.
She opened the gallery, that's the fastest way to know who owned the phone. Nang makita ang litratong binuksan ay pabiglang nabitawan niya ang aparato. Nahagod niya ang mga braso gamit ang mga kamay nang maramdaman ang pagtayo ng kanyang mga balahibo dahil sa kilabot na sumalakay sa kanyang katawan.
"W-why do I have it? Why do I have P-Patrick Castillo's phone?" Malinaw na malinaw niyang nakikita ang larawan nito. Malakas ang kanyang kutob na ito ang may-ari ng cellphone. At kung bakit iyon iyon nasa kanya ay hindi niya alam.
Napahawak siya sa ulo ng manakit iyon nang pilit niyang hagilapin ang alaala ng madaling-araw na nangyari ang pagpatay rito.
Mabilis na hinagilap niya ang kanyang cellphone at hinanap ang hotline ng police station. Nabitin ang kanyang daliri sa ire nang akmang pipindutin niya ang call button. Paano kung si Isabella nga ang pumatay kay Patrick Castillo? Ang kaibigan ang may-ari ng boses na iyon na narinig niya sa loob ng nightclub at ito rin ang may-ari ng kuwintas na ibinigay pa niya rito.
She needed to talk to Isabella first before handing the phone to the authorities. She dialed Isabella's number instead, but like in the past days, she got no response from her.
Tumibay ang kaba sa kanyang dibdib. Bakit hindi man lang niya mahagilap ang kaibigan? Maging ang mga pulis ay hindi ito makita. Was she guilty?
Related chapters
Gin and Vodka Chapter Ten
Ipinilig ni Vodka ang ulo at muling dinampot ang cellphone ni Patrick Castillo at pinatay. Kapagkuwan ay itinago niya iyon kasama ang kuwintas at ini-lock ang drawer na pinaglagyan niya. Muli siyang sumampa sa kanyang kama at humiga ngunit hindi siya makatulog. Patuloy na binabagabag ang kanyang isipan. Dahil hindi makatulog ay muli niyang kinuha ang kanyang cellphone at may tinawagan. Kailangan niya ng kausap at isa lang ang sa tingin niya'y magpapagaan sa kanyang dibdib. "Que estas haciendo?" bungad niya nang sagutin ng nasa kabilang linya ang tawag. She was asking him what he was doing. "Sigues despierta? It's almost midnight in the Philippines. Sleep now, Hermana." "I can't sleep, Felix. I need someone to talk to." Mukhang napagtanto ng nasa kabilang linya na may pinagdadaanan siya nang marinig niya ang pagbuntung-hininga nito. "Como estas? Te echo d
Last Updated : 2021-07-27Gin and Vodka Chapter Eleven
"WHAT are you doing here?" kasabay ng tanong na iyon ay ang pagbaha ng ilaw sa paligid. Napapikit si Vodka nang masilaw sa liwanag, nang makahuma ay agad niyang hinanap ang may-ari ng boses. Gulat na sinundan niya ang galaw ng babaeng pababa na ngayon ng hagdan mula sa ikalawang palapag ng Tipsy Talk patungo sa kanyang direksiyon. "Scarlet," wala sa loob niyang bulalas. Nakikilala niya ang babae. Ilang beses na rin niya itong nakita sa loob ng nightclub. Sa pagkakaala niya ang ito ang may-ari ng Tipsy Talk. Kakaiba ito sa lahat dahil may suot itong maskara na natatakpan ang mga mata. Matangkad ito at aral ang mga galaw. Nakasuot ito ng damit na hanggang sakong ang haba at mapula ang walang kangiti-ngiting mga labi. Marami na siyang naririnig tungkol sa misteryosong babae ngunit hindi niya alam kung ano paniniwalaan sa mga iyon. Walang nakakakilala sa totoong katauhan ni Scarlet, magin
Last Updated : 2021-07-27Gin and Vodka Chapter Twelve
HINDI na alam ni Vodka kung ilang minuto na siyang tumatakbo. Tuluyang na siyang nakalabas ng lungsod at naraan na ang lugar na sinabi ni Isabella.Pinagdedesisyunan niya kung ibabangga ba ang kanyang sasakyan sa isang puno upang matigil iyon nang marinig ang sunod-sunod na busina. Napasulyap siya sa rearview mirror at nakita ang isang sasakyan na nakasunod sa kanya.Nang tumapat ang sasakyan sa kaliwa niya ay lalong lumakas ang tibok ng kanyang puso. Nabibingi siya sa lakas niyon at nahihirapang huminga.Isang pamilyar na Lexus na kulay asul ang umaagapay sa kanya sa kaparehong bilis. Nang bumukas ang pinto sa may passenger's seat at makita ang taong sumungaw mula roon ay tuluyang pumatak ang luha mula sa kanyang mga mata."Gin!" Para siyang nabuhayan ng loob nang makita ito. Bahagyang nakasungaw ang ulo nito sa labas ng sasakyan."Break the door of my car!" sigaw ng binata."What?" sigaw pabalik ni Vodka na hi
Last Updated : 2021-07-27Gin and Vodka Chapter Thirteen
He was already preparing the table when she went out of his room. She was standing near the doorframe of the kitchen while playing with the hem of his shirt she was wearing and there was an uneasy smile on her lips. She had showered and dear lord, he can smell his soap from her body. She didn't know what she was doing to him going out of his room wearing only his shirt and boxer briefs. He had to look away before anything unnecessary happened."I bet you're hungry," he muttered. He felt her walking in his direction but he did not bother to look at her."Oh, I'm famished beyond words," Vodka answered drily before sitting in front of the dining table.Hinayaan ito ni Eugene na kumain at tinungo ang cupboard upang magtimpla ng kape. "Coffee?" he asked without looking."I'll appreciate it."Ibinigay niya rito ang isang tasa ng kape bago tumayo sa may island counter kaharap nito at sumandig. He
Last Updated : 2021-07-27Gin and Vodka Chapter Fourteen
NAKAKUNOT pa rin ang kanyang noo hanggang sa makapasok siya sa loob ng kanyang unit. She wanted to punch Eugene for tempting her so bad. She was attracted to the man, yes, there's no point denying that, but she doesn't want to engage with him. Involving a man in her life means complication, she doesn't want that. She wanted to live peacefully, freely. Eugene was nothing but a nuisance. Kung tutuusin ay ito ang dahilan kung bakit siya nadawit sa pagkamatay ni Patrick Castillo. If it wasn't for him, she wouldn't drink herself to oblivion that night when they first met. It all started with Eugene Lorenzo! Ibinagsak niya ang katawan sa ibabaw ng sofa, pagkatapos ay pumikit nang mariin upang alisin sa isipan ang mga pinggagawa ni Eugene sa kanya, ang epekto nito sa kanya na hindi niya mahanapan ng kasagutan kung bakit siya nakakaramdam ng ganoon dito. All right, he's gorgeous. Ngunit hindi lang naman ito ang unang halos perpektong lalaking na
Last Updated : 2021-10-13Gin and Vodka Chapter Fifteen
Hinila niya ang braso ngunit hindi siya nito pinakawalan at pakaladkad na tinungo ang direksiyon ng itim na van. Nagpupumiglas siya nang kuhanin siya ng kasamahan nito at ipasok sa loob ng sasakyan. Sa loob ay may-isa pa uling lalaki na nakaupo sa backseat. She kept on struggling but the man inside the car held her shoulders tightly. "Felix, nos envio." "H-ha?" Natigil sa pagpupumiglas si Vodka nang marinig ang sinabi ng lalaki. Inanggulo nito ang kanyang ulo sa bintana ng sasakyan. "Mirar." Napasinghap siya nang makita ang ginawa ng lalaking nasa labas sa driver ng taxing sinakyan niya. Walang kahirap-hirap nito iyong pinatumba gamit lang ang mga kamay. "Como se si son realmente los hombres de Felix?" tanong niya rito kung paano siya makakasiguro na ipinadala nga ang mga ito ni Felix. Nakahinga lang siya nang maluwag ng ipakita nito ang cufflink sa manggas
Last Updated : 2021-10-13Gin and Vodka Chapter Sixteen
"Don't faint on me, again," Gin slurred. Hindi niya maipaliwanag ang takot na naramdaman niya kanina nang makita ang dalawang lalaking sakay ng motorsiklo na pinapaputukan ang shop. Naisipan ni Gin na puntahan si Vodka nang malaman ang nangyari rito kahapon na muntik nang madukot. Doon niya nakita ang mga sakay ng motorsiklo, pagkaparada niya ng sasakyan ay nakaalis na ang mga iyon. Hindi nagtagal ay umalingawngaw ang tunog mula sa mga mobile car ng pulisya. Marahil ay may tumuwag ng pulis sa mga taong nakakita nang nangyaring pamamaril. May mga tao pa sa labas ngunit walang nagtangkang awatin ang dalawang lalaki sa pamamaril dahil sa takot. "You're bleeding!" bulalas ni Gin nang makita ang mga dugong lumalabas sa balikat ng dalaga. Hinawi niya ang damit nito at tiningnan ang tama, walang bala ang bumaon marahil ay nadaplisan lamang iyon. "I'm okay," si Vodka na sumisinghot. Hindi na siya nagreklamo na
Last Updated : 2021-10-13Gin and Vodka Chapter Seventeen
Pagkadating sa labas ng kanyang bahay ay ginamit niya ang remote na nasa loob ng sasakyan upang buksan ang malaking gate. Nang sabihin niya sa dalaga kaninang ang bahay niya ang pinakaligtas na lugar para rito ay hindi siya nagsisinungaling. Maliban sa hindi basta-bastang makakapasok ang sinuman sa gate na nabubuksan lang gamit ang remote at ang eye scanner na bilang ang mga taong may access ay napakataas ng bakod ng kanyang bahay at hindi basta-bastang maaakyat ng sinuman. Napapalibutan din ng mga spy cameras ang property niya. He was always been a security buff since his job wasn't easy. Laging may nakaambang panganib sa kanyang trabaho. Nang hawakan niya ang dalaga nang makalabas na siya ng sasakyan at gumilid sa gawi nito ay para siyang napaso sa init na inilalabas ng katawan nito. Dahan-dahan niya itong binuhat at dinala sa loob ng kanyang silid, ni hindi man lang ito nagising. Sinabihan na siya ni Tammy tungkol do
Last Updated : 2021-10-13
Latest chapter
Gin and Vodka Chapter Thirty
NAIILING na pinanood ni Vodka ang dalawang lalaki na parehong nakaupo sa sahig malapit sa may salaming dingding at seryosong naglalaro ng chess. Kaninang matapos ang tanghalian ay nandoon na ang mga ito at ngayon ay maghahapunan na nga, madilim na sa labas. Lumapit siya sa dalawa at umupo sa sofa habang nanatiling nakatutok ang mga mata sa mga ito. Parehong nakacast ang mga balikat at pareho ring may natamong injury sa mga binti. Kahapon nang makauwi sila mula sa tatlong araw na pananatili sa loob ng ospital ay siya na ang umasikaso sa dalawang lalaki. Kung hindi lang ipinilit ni Eugene ay hindi pa ito papalabasin ng mga kapatid. "Dinner is ready," untag ni Vodka sa mga ito na tila may sariling mundo. Sa nakikita niya ay mamaya pa matatapos ang mga ito, walang gustong magpatalo alinman sa dalawa. "Fine! Bahala kayo riyan." Vodka, who was a little bit pissed, went to the kitchen all by herself. She was about to eat alone
Gin and Vodka Chapter Twenty Nine
"I think we lost them. Just keep on driving, we can get out of this cornfield. There's a plain at the back of this field, when we get there we can escape through the narrow road and get to my house." Ngunit iba ang kinahinatnan sa inaasahan ni Eugene. Pagkalabas na pagkalabas nila sa maisan ay agad na sumalubong ang siyam na mga kalalakihan at nakatutok ang baril sa kanilang sasakyan. Mahilo-hilo si Vodka nang tumama ang kanyang ulo sa steering wheel nang bigla niyang apakan ang preno. Pareho silang walang suot na seatbelt ni Eugene, mabuti na lang at nakahawak ito sa gilid ng sasakyan kung 'di ay nasubsob na sa dashboard. "Are you okay?" Eugene checked on Vodka. There's a concussion on her forehead but it wasn't that serious though it made Vodka dizzy. She groaned and touched that throbbing
Gin and Vodka Chapter Twenty Eight
Sandali siyang natigilan at pinagmasdan ang mukha ni Matthew. Ngayon niya napagtanto ang pagkakaiba nang dalawang lalaki kung ang pisikal na aspekto ang pagbabasehan habang tinititigan niya ito ng mabuti. Matthew was an inch, or maybe two, shorter than Eugene. Their eyes and lips were different though they both had that aristocrat straight nose like those of greeks.Biglang nagsalubong ang mga kilay ni Vodka sa pagtataka nang bigla siyang higitin ni Eugene at itago sa likod nito."We have to go," said Eugene to Matthew, with a little tinge of hostility in his voice.Matthew nodded at the couple before going back to his job.Hinawakan ni Eugene ang dalaga sa bewang at iginiya papasok sa elevator. Vodka was still frowning, she looked at Eugene's face and it was grim.When t
Gin and Vodka Chapter Twenty Seven
"KAILAN natin sila papasukin, Russo? Naka-standby na ang mga bata, hudyat mo na lang ang kailangan nila." Kalmadong itinapon ni Russo ang hawak na stick ng sigarilyo sa lupa at inapakan. Mariin ang ginawa niyang pag-apak na para bang iyon ang taong target nila. "That house is a fortress. Bago pa tayo makalapit ay alam na nilang parating tayo, it will give them a chance to escape." Tiningnan ni Russo ang tauhan na natahimik dahil sa kanyang sinabi at mabigat ang kamay na tinapik ang balikat nito. Kapagkuwan ay umalis siya mula sa pagkakasandal sa hood ng sasakyan na nakatigil sa gilid ng daan. "Let's go, may kailangan tayong puntahan." Isang hiling sulyap ang ginawa ni Russo sa daan patungo sa bahay ni Eugene Lorenzo. Alam niyang may mga nakatagong kamera sa mga punong nakapaligid sa bahay nito. And the house itself was a state of the art. Sa mataas na pader pa lang na mahirap tibagin, puwera na lang ku
Gin and Vodka Chapter Twenty Six
Sumunod ang dalaga sa binata paakyat sa bahay, hanggang sa makalabas sila. Eugene sighed and stopped and looked at Vodka who was following him. He was about to tell her to stay inside the house but she beat him to it. "I'll go with you!" "Stay behind me, you stubborn woman." Kahit na kinakabahan ay hindi maiwasan ni Vodka na napangiti dahil sa tinuran nito. She was stubborn, alright. Sinenyasan siya ni Eugene na manatili sa loob nang buksan nito ang pangtaong gate. Vodka can hear Felix's voice and another voice from a woman outside, it was quite familiar to her ear. Felix's and Eugene talked for a split minute then the men gave the woman with a familiar voice the third degree. Hindi makatiis si Vodka at sumilip kung ano ang nangyayari sa labas. Isang matangkad na babae ang nakapagitan sa pader at sa katawan ni Felix. Pigil pigil ng
Gin and Vodka Chapter Twenty Five
"P-Please... kiss me, Gin. Please," Vodka begged. Hot tears were forming in the corner of her eyes. "Please." Vodka needed distraction, she needed and wanted Eugene. He made her feel safe, his kisses chased all her worries away and his touch made her forget about the things that troubled her. She doesn't care if Felix was outside, she wanted him. Hindi matagalan ni Eugene ang mga mata ni Vodka na punong-puno ng iba't ibang emosyon. Naroon ang takot, kaguluhan, pagod at pagmamakaawa. Tinawid niya ang distansiyang nakapagitan sa kanilang mukha. He initiated the kiss this time, Vodka was still responding like how she kissed him earlier, frantic and rough. But the movements of his lips were softer and comforting, wanting her to feel at ease. Hindi kalaunan ay naging malumanay ang pagtugon ni Vodka sa mga halik ng binata. Isang ungol ang nakulong sa mga labi ni Eugene nang maramdaman ni Vodka ang marahang paghaplos ng m
Gin and Vodka Chapter Twenty Four
"Does he make you happy?" "He makes me feel safe." Sandaling tinitigan ni Felix ang mukha ng kapatid na dalaga bago nagpakawala ng malalim na hininga. "Go to him, I'll have to call someone." Vodka nodded. Tumayo siya at lumakad patungo sa loob ng kusina. She leaned on the island counter and watched Eugene cooking. She felt the urge to embrace him and seek comfort from him, but she stopped herself from doing so. He caught her staring but she did not shy away. Instead, she smiled at him faintly. "Are you okay?" asked Eugene. "A little," she answered honestly. "Come here." Bahagyang hininaan ni Eugene ang apoy sa kalan at ipinaloob ang dalaga sa mga bisig nang makalapit ito. Vodka sighed contentedly when she felt the warmth he emitted. She was certain that she really liked Eugene. T
Gin and Vodka Chapter Twenty Three
Napatili si Vodka dahil sa ginawa sa kapatid at nanlalaki ang mga matang napatingin sa gawi ni Eugene. Nakahinga lang siya ng maluwang nang makitang hindi ito tinamaan, tumama ang bala sa pader. "Felix, you're out of the line! You could've killed him, you could've killed him..." she cried in anger and fear. Her body racked with an onslaught of sobs and tears. Marahas na hinawi ni Felix ang kuwelyo ng damit ni Vodka. "Look at yourself!" Hinawi ni Vodka ang kamay ng kapatid at inayos ang kuwelyo ng kanyang damit. Nakita nito ang mga markang dulot ng mga halik ni Eugene habang sila'y nagniniig kagabi. "I hate you. I hate you, Felix!" She ran towards Eugene's room and went inside. She sat on the carpeted floor and cried. Eugene sighed while looking at the door of his room. He then looked at Felix whose anger turned into regret. He understands that he was just doing his role
Gin and Vodka Chapter Twenty Two
Vodka slammed the door, hard, when she entered Eugene's room, then she locked it. Sumampa siya sa kama at marahas na pinahiran ang luhang pumapatak mula sa kanyang mga mata. She doesn't cry without a reason. She was so angry with Eugene, but she hated herself for being hurt because of what he did. Sa simula pa lang ay alam na nito kung sino siya, hindi niya alam kung hanggang saan ang nalalaman nito tungkol sa kanya pero nasisiguro niyang mlalim iyon. Malinaw niyang narinig ang sinabi ng lalaki sa kabilang linya, misyon lang siya ni Eugene. Marahil ay isa itong alagad ng batas at may kinalaman sa pagkakapatay kay Patrick Castillo ang tangi niyang naiisip na dahilan upang lapitan siya nito. Pagkalipas ng ilang sandali ay narinig ni Vodka ang mga katok at ang boses ni Eugene sa kabilang panig ng pinto. Subalit hindi niya ito pinansin at nagtalukbong ng kumot. She doesn't want to see him now, she was mad and in pain.
