Home / All / Gin and Vodka / Chapter Thirteen

Share

Chapter Thirteen

last update Last Updated: 2021-07-27 10:05:23

He was already preparing the table when she went out of his room. She was standing near the doorframe of the kitchen while playing with the hem of his shirt she was wearing and there was an uneasy smile on her lips. She had showered and dear lord, he can smell his soap from her body. She didn't know what she was doing to him going out of his room wearing only his shirt and boxer briefs. He had to look away before anything unnecessary happened.

"I bet you're hungry," he muttered. He felt her walking in his direction but he did not bother to look at her.

"Oh, I'm famished beyond words," Vodka answered drily before sitting in front of the dining table.

Hinayaan ito ni Eugene na kumain at tinungo ang cupboard upang magtimpla ng kape. "Coffee?" he asked without looking.

"I'll appreciate it."

Ibinigay niya rito ang isang tasa ng kape bago tumayo sa may island counter kaharap nito at sumandig. He tried not to look at her but it was challenging. His gaze was directed on her when she was making those small groans at every bite of the food she took.

He looked at her lips and throat as she swallowed the food. She was eating with enthusiasm but he wanted to eat her instead of the food she was eating. He bet it'll be sumptuous.

He groaned silently and looked in another direction before she caught him staring.

"What happened? Why did you saved me? How did you know where I was?" basag ni Vodka sa katahimikan pagkatapos ng ilang sandali. Inusog niya ang plato matapos kumain at pinahiran ng table napkin ang bibig. Nakatutok na ngayon sa binata ang mga mata niyang kumikislap sa mga katanungan.

Eugene had no choice but to look at her before answering. "I live in the outskirts of the city and you called me." Nakita niya ang paglarawan ng gulat at pagkapahiya sa mukha ng dalaga. He couldn't help but grin when he witnessed how her cheeks turned red. "I was playing billiards with Jasper when you called."

"I heard my name!"

Sabay na napatingin ang dalawa sa bungad ng kusina nang sumungaw roon ang isang lalaking may malaking ngisi sa mga labi. Eugene raised the mug he was holding to recognize his presence. Whilst Vodka was surprised when she saw the man who entered the kitchen and sat near her. His voice was familiar to her.

"This is Jasper. He was a race car driver, the reason why we caught up on your Lambo. He's a good racer, wonders why he quit," he said, a bit teasing.

"Oh!" it was Vodka.

"You fancy me, my man," Jasper answered, grinning from ear to ear. "I didn't realize that I miss the track after what happened."

"Gracias. I could've been dead."

"You're welcome but I cannot take all the credits," Jasper said lightly. "I'm not the one who made you jump out of your car."

Inilapag ni Eugene ang mug sa sink bago sinalubong ang mga mata ni Vodka na nakatingin na ngayon sa kanya. She looked edgy, gone the fierce woman he had seen the first time he met her.

"Thank you," she said in a low voice. Eugene shrugged his shoulders casually. "I... I don't know what happened to my car. I lost the brake."

Inilagay niya ang mga braso sa ibabaw ng dibdib bago nagsalita. "The brake was cut."

"Intentionally?" she asked confusedly and Eugene nodded in confirmation.

Kanina nang matanggap ang tawag mula sa mga imbestigador na nag-imbestiga sa nangyari sa sasakyan ng dalaga ay nalaman niyang sinadya ang pagputol sa preno ng sasakyan nito.

"Any enemies you have?" Jasper asked.

"Not that I know of," she answered bitterly. "So, someone wants me dead." Vodka was more confused than scared.

"Maybe," it was Eugene. Sandali siyang napatingin sa kaibigan na nagkibit lang ng balikat.

"I'll leave you guys here. I'll be out for a run," Jasper then bade his goodbye.

Marahil ay aayain siya nito na tumakbo. Jasper became his best buddy the moment he started living there. Jasper's house was only meters away from him, he was his closest neighbor.

Muli siyang tumingin sa dalaga nang tuluyang makaalis ang kaibigan. Tumayo ito, dinampot ang pinagkainan sa mesa at dinala sa lababo.

Lumakad siya patungo rito at tumabi rito habang hinuhugasan nito ang mga plato. He felt the urge to lean closer and feast on her neck. Tila siya nahihipnotismo habang nakatingin sa nakatagilid nitong mukha.

Vodka, who felt the intensity of Eugene's gaze, sighed deeply. Nilabanan niya ang pagkailang dahil sa binatang katabi.

"Great! I wonder whose trying to kill me." Ipinagpasalamat ni Vodka na hindi siya nautal at nalangkapan ng sarkasmo ang kanyang tinig.

"You scared?" he asked in an almost whisper.

"I have all the reason to be."

Hindi napigilan ni Eugene ang kamay at tila may sariling isip na umagat iyon pahawi sa buhok ng dalaga na nakatabing sa mukha nito. Vodka flinched and glanced at him in a what are you doing kind of look.

Nabitawan ni Vodka ang plato sa sink nang lalong lumapit si Eugene sa kanya.

Eugene leaned closer to her and met her now confused eyes. Bago pa lumapat ang kanyang palad sa pisngi ng dalaga ay marahan siya nitong itinulak at muling humarap sa lababo.

"I'll appreciate it if you'll leave a space between us," she muttered as cold as possible. She tried so hard to beat her lips from trembling. She can felt the broadness of his chest on her back and her body was reacting vigorously. Her nerves were raging in anxiousness and anticipation.

Eugene lost the will to distance his self to her. And like a pervert, his hands found her waist and was about to hold them firmly when she brushed them off.

"Fine, you wash the dishes!" Pumihit si Vodka at muling nagsalubong ang kanilang mga mata ni Eugene. Pamilyar sa kanya ang kislap sa mga mata nito. Nakita na niya iyon noong gabi ng fashion show ni Joey. Malakas niya itong itinulak kapagkuwan ay malalaki ang hakbang na tinungo ang silid na pinaggalingan at pumasok.

Nakasunod ang tingin ni Eugene sa dalaga at marahas na napaungol. No other women had made him feel such craving. Women came and go, they willingly jump to his bed without complication. Vodka was the first woman who cursed at him when they first met. The only woman who visited him in his dreams.

He wanted to bed her and get over this sexual frustration he felt for her. He will make her happy and she'll satisfy his needs and they will part ways smiling. It was simple but she made it complicated by avoiding him. He knew she wanted him too, he can feel it.

Tinapos ni Eugene ang paghuhugas. Paglabas niya ng kusina ay siya namang pagbukas ng kanyang silid at lumabas ang babaeng gumugulo sa kanyang isipan.

"I want to go home," she said indifferently. Suot na muli nito ang mga damit nito na hinubad mismo ni Eugene noong gabing dinala niya ito sa bahay niya.

"Follow me."

Lumakad siya palabas ng kanyang bahay at isinara ang pinto nang makalabas na ang dalaga. Lumakad siya palapit sa kanyang truck at binuksan ang pinto sa may passenger's seat. Akmang hahawakan niya ito sa beywang upang tulungan sa pag-akyat nang tabigin nito ang kanyang kamay.

"I can manage!" she hissed. Eugene raised his hands on his side in defeat and shook his head. Her feistiness was back again.

Pabagsak na isinarado nito ang pinto ng sasakyan nang hindi siya tinatapunan ng tingin. Pumakabila siya at pumasok sa driver's seat. Nang makitang maayos na itong nakaupo ay pinaandar niya ang sasakyan. Ginamit niya ang remote ng gate upang mabuksan iyon at lumabas.

Habang nasa daan ay patingin-tingin siya sa kasama na nanatiling tahimik at nakatingin sa labas ng sasakyan. Hindi niya makita ang mukha nito dahil nakatabing doon ang alon-alon nitong buhok. Subalit naririnig niya ang mahihina nitong buntung-hininga.

Hinayaan nalang niya itong manahimik at itinuon ang buong pansin sa kalsada hanggang sa makarating sila sa tapat ng condominium building na tinitirahan nito.

Dumukwang siya at tinanggal ang seatbealt na nakapalibot sa katawan nito. Sinadya niyang sagiin, gamit ang mga daliri, ang dibdib nito. Might as well make her suffer too than him alone.

"Stop it! Just stop!"

"What?" he asked, feigning his innocence.

She looked at him with disbelief and chuckled sarcastically. "You're impossible! You... you're deliberately seducing me! That night in Joey's, in your house and right now!"

"Woah!" he muttered amusedly and grinned. Umayos siya ng upo sa driver's seat at humalukipkip. "I'm glad I have that effect on you. Why are you trying so hard to hold your self back? There's something between us that we can't ignore."

She scoffed as if what he said was some kind of a joke. "I don't know what you're talking about. Relieve your lust to someone else!"

Hindi na ito pinigilan ni Eugene nang buksan nito ang pinto at lumabas.

"Pendejo!" anito habang nakatingin sa kanya, umirap bago isinarado ng malakas ang pinto.

Eugene's grin grew wider. Why does hearing her cuss made her sexier even more?

"I will have you, Hermosa."

Related chapters

  • Gin and Vodka   Chapter Fourteen

    NAKAKUNOT pa rin ang kanyang noo hanggang sa makapasok siya sa loob ng kanyang unit. She wanted to punch Eugene for tempting her so bad. She was attracted to the man, yes, there's no point denying that, but she doesn't want to engage with him. Involving a man in her life means complication, she doesn't want that. She wanted to live peacefully, freely. Eugene was nothing but a nuisance. Kung tutuusin ay ito ang dahilan kung bakit siya nadawit sa pagkamatay ni Patrick Castillo. If it wasn't for him, she wouldn't drink herself to oblivion that night when they first met. It all started with Eugene Lorenzo! Ibinagsak niya ang katawan sa ibabaw ng sofa, pagkatapos ay pumikit nang mariin upang alisin sa isipan ang mga pinggagawa ni Eugene sa kanya, ang epekto nito sa kanya na hindi niya mahanapan ng kasagutan kung bakit siya nakakaramdam ng ganoon dito. All right, he's gorgeous. Ngunit hindi lang naman ito ang unang halos perpektong lalaking na

    Last Updated : 2021-10-13
  • Gin and Vodka   Chapter Fifteen

    Hinila niya ang braso ngunit hindi siya nito pinakawalan at pakaladkad na tinungo ang direksiyon ng itim na van. Nagpupumiglas siya nang kuhanin siya ng kasamahan nito at ipasok sa loob ng sasakyan. Sa loob ay may-isa pa uling lalaki na nakaupo sa backseat. She kept on struggling but the man inside the car held her shoulders tightly. "Felix, nos envio." "H-ha?" Natigil sa pagpupumiglas si Vodka nang marinig ang sinabi ng lalaki. Inanggulo nito ang kanyang ulo sa bintana ng sasakyan. "Mirar." Napasinghap siya nang makita ang ginawa ng lalaking nasa labas sa driver ng taxing sinakyan niya. Walang kahirap-hirap nito iyong pinatumba gamit lang ang mga kamay. "Como se si son realmente los hombres de Felix?" tanong niya rito kung paano siya makakasiguro na ipinadala nga ang mga ito ni Felix. Nakahinga lang siya nang maluwag ng ipakita nito ang cufflink sa manggas

    Last Updated : 2021-10-13
  • Gin and Vodka   Chapter Sixteen

    "Don't faint on me, again," Gin slurred. Hindi niya maipaliwanag ang takot na naramdaman niya kanina nang makita ang dalawang lalaking sakay ng motorsiklo na pinapaputukan ang shop. Naisipan ni Gin na puntahan si Vodka nang malaman ang nangyari rito kahapon na muntik nang madukot. Doon niya nakita ang mga sakay ng motorsiklo, pagkaparada niya ng sasakyan ay nakaalis na ang mga iyon. Hindi nagtagal ay umalingawngaw ang tunog mula sa mga mobile car ng pulisya. Marahil ay may tumuwag ng pulis sa mga taong nakakita nang nangyaring pamamaril. May mga tao pa sa labas ngunit walang nagtangkang awatin ang dalawang lalaki sa pamamaril dahil sa takot. "You're bleeding!" bulalas ni Gin nang makita ang mga dugong lumalabas sa balikat ng dalaga. Hinawi niya ang damit nito at tiningnan ang tama, walang bala ang bumaon marahil ay nadaplisan lamang iyon. "I'm okay," si Vodka na sumisinghot. Hindi na siya nagreklamo na

    Last Updated : 2021-10-13
  • Gin and Vodka   Chapter Seventeen

    Pagkadating sa labas ng kanyang bahay ay ginamit niya ang remote na nasa loob ng sasakyan upang buksan ang malaking gate. Nang sabihin niya sa dalaga kaninang ang bahay niya ang pinakaligtas na lugar para rito ay hindi siya nagsisinungaling. Maliban sa hindi basta-bastang makakapasok ang sinuman sa gate na nabubuksan lang gamit ang remote at ang eye scanner na bilang ang mga taong may access ay napakataas ng bakod ng kanyang bahay at hindi basta-bastang maaakyat ng sinuman. Napapalibutan din ng mga spy cameras ang property niya. He was always been a security buff since his job wasn't easy. Laging may nakaambang panganib sa kanyang trabaho. Nang hawakan niya ang dalaga nang makalabas na siya ng sasakyan at gumilid sa gawi nito ay para siyang napaso sa init na inilalabas ng katawan nito. Dahan-dahan niya itong binuhat at dinala sa loob ng kanyang silid, ni hindi man lang ito nagising. Sinabihan na siya ni Tammy tungkol do

    Last Updated : 2021-10-13
  • Gin and Vodka   Chapter Eighteen

    VODKA was holding the spoon and fork as if she was life dependent on it. Eugene was sitting in front of her at the dining table and the intensity of his gaze was making her weak and breathless. Ilang beses na siyang kamuntikan nang mabilaokan sa kinakain, agad naman itong magbibigay ng tubig sa kanya. Nang hindi na niya matagalan ang tingin ni Eugene ay ibinaba niya ang hawak na kubyertos at matapang na sinalubong ang mga mata nito. "Can you stop that?" She made it sound irritable, she didn't know if it worked though. He was still looking at her, with his chin on his knuckles and the side on his lips twitch amusedly. "Stop what?" Gamit ang mga daliri ay itinulak ni Vodka ang mukha ni Eugene palayo sa kanya. Hindi siya makakain ng maayos dahil dito, pati yata pagsubo niya ay binibilang nito. "Well, Mr. Lorenzo, if you don't know, it is rude to stare

    Last Updated : 2021-10-13
  • Gin and Vodka   Chapter Nineteen

    Nanlaki ang mga mata ni Vodka, agad na naitulak si Eugene at tumayo. Kamuntikan na siyang matumba kung hindi siya nahawakan ni Eugene sa beywang. She looked at him in horror and with shaking limbs, she reached for the hook of her brassiere and redo it.Nakakunot ang noong binalingan ni Eugene ang kaibigan na ngayon ay nakaupo na sa sandalan ng sofa, sa bahagi kung nasaan ang malaking TV, at nakatalikod sa kanilang direksiyon habang nakatutok ang mga mata sa pader. Ngayon lang siya nakaramdam ng pagsisisi kung bakit binigyan niya ng access ang kaibigan sa kanyang security system. Sa likurang gate marahil ito dumaan dahil mas malapit iyon sa bahay nito.Kapagkuwan ay binalingan ni Eugene si Vodka na bahagya nang nabawasan ang panlalaki ng mga mata ngunit namumula ang mukha at leeg. Jasper caught them making out on the sofa. Hinila niya ito sa braso kaya muli itong napaupo sa kanyang kandungan."What are you doing?" Vodka h

    Last Updated : 2021-10-13
  • Gin and Vodka   Chapter Twenty

    She was supposed to push him when she felt his length on her back, half aroused. There's that warning sign again, poking her back painfully. But she knew she can't push him away, she asked for this the moment she stopped him from going outside the room. One way or another something will happen between them. He showered light kisses on her neck and shoulder, slowly and carefully, making sure that he won't harm her wound, though it wasn't painful now as to how it was when she woke up. His arm around her body tightened. "You smell sweet," he uttered roughly. "Sweet?" "Like vanilla," he whispered making Vodka shuddered and breathless. Mula sa pagkakadaklot sa unan ay tumungo ang kamay ni Vodka sa buhok ni Eugene upang doon mang-amot ng lakas. His hand went inside the pajama top she was wearing. Every touch and kiss on her skin was burning her little by little. Her rational thoughts and th

    Last Updated : 2021-10-13
  • Gin and Vodka   Chapter Twenty One

    An hour after breakfast, Jasper arrived, he and Eugene left home and went to the city. She wanted to ask Eugene what was happening but she couldn't find the timing and it always slipped her mind. She couldn't think of anything but him when he's with her. She had a hunch that Eugene's business had to do with the shooting incident that happened in her shop. Vodka can feel that Eugene knew something, now that she thinks about it, Eugene's not telling her a single detail about the threat in her life. He promised when he brought her to her house that he will take care of anything and that she doesn't need to worry much. Somethings not right with Eugene. He was supposed to be curious and bombard her with questions. With a troubled mind, she went inside Eugene's room and sat on the bed. Namula ang kanyang mukha maging ang kanyang leeg ng makitang iba na ang kulay ng sapin sa kama. Eugene must've changed

    Last Updated : 2021-10-13

Latest chapter

  • Gin and Vodka   Chapter Thirty

    NAIILING na pinanood ni Vodka ang dalawang lalaki na parehong nakaupo sa sahig malapit sa may salaming dingding at seryosong naglalaro ng chess. Kaninang matapos ang tanghalian ay nandoon na ang mga ito at ngayon ay maghahapunan na nga, madilim na sa labas. Lumapit siya sa dalawa at umupo sa sofa habang nanatiling nakatutok ang mga mata sa mga ito. Parehong nakacast ang mga balikat at pareho ring may natamong injury sa mga binti. Kahapon nang makauwi sila mula sa tatlong araw na pananatili sa loob ng ospital ay siya na ang umasikaso sa dalawang lalaki. Kung hindi lang ipinilit ni Eugene ay hindi pa ito papalabasin ng mga kapatid. "Dinner is ready," untag ni Vodka sa mga ito na tila may sariling mundo. Sa nakikita niya ay mamaya pa matatapos ang mga ito, walang gustong magpatalo alinman sa dalawa. "Fine! Bahala kayo riyan." Vodka, who was a little bit pissed, went to the kitchen all by herself. She was about to eat alone

  • Gin and Vodka   Chapter Twenty Nine

    "I think we lost them. Just keep on driving, we can get out of this cornfield. There's a plain at the back of this field, when we get there we can escape through the narrow road and get to my house." Ngunit iba ang kinahinatnan sa inaasahan ni Eugene. Pagkalabas na pagkalabas nila sa maisan ay agad na sumalubong ang siyam na mga kalalakihan at nakatutok ang baril sa kanilang sasakyan. Mahilo-hilo si Vodka nang tumama ang kanyang ulo sa steering wheel nang bigla niyang apakan ang preno. Pareho silang walang suot na seatbelt ni Eugene, mabuti na lang at nakahawak ito sa gilid ng sasakyan kung 'di ay nasubsob na sa dashboard. "Are you okay?" Eugene checked on Vodka. There's a concussion on her forehead but it wasn't that serious though it made Vodka dizzy. She groaned and touched that throbbing

  • Gin and Vodka   Chapter Twenty Eight

    Sandali siyang natigilan at pinagmasdan ang mukha ni Matthew. Ngayon niya napagtanto ang pagkakaiba nang dalawang lalaki kung ang pisikal na aspekto ang pagbabasehan habang tinititigan niya ito ng mabuti. Matthew was an inch, or maybe two, shorter than Eugene. Their eyes and lips were different though they both had that aristocrat straight nose like those of greeks.Biglang nagsalubong ang mga kilay ni Vodka sa pagtataka nang bigla siyang higitin ni Eugene at itago sa likod nito."We have to go," said Eugene to Matthew, with a little tinge of hostility in his voice.Matthew nodded at the couple before going back to his job.Hinawakan ni Eugene ang dalaga sa bewang at iginiya papasok sa elevator. Vodka was still frowning, she looked at Eugene's face and it was grim.When t

  • Gin and Vodka   Chapter Twenty Seven

    "KAILAN natin sila papasukin, Russo? Naka-standby na ang mga bata, hudyat mo na lang ang kailangan nila." Kalmadong itinapon ni Russo ang hawak na stick ng sigarilyo sa lupa at inapakan. Mariin ang ginawa niyang pag-apak na para bang iyon ang taong target nila. "That house is a fortress. Bago pa tayo makalapit ay alam na nilang parating tayo, it will give them a chance to escape." Tiningnan ni Russo ang tauhan na natahimik dahil sa kanyang sinabi at mabigat ang kamay na tinapik ang balikat nito. Kapagkuwan ay umalis siya mula sa pagkakasandal sa hood ng sasakyan na nakatigil sa gilid ng daan. "Let's go, may kailangan tayong puntahan." Isang hiling sulyap ang ginawa ni Russo sa daan patungo sa bahay ni Eugene Lorenzo. Alam niyang may mga nakatagong kamera sa mga punong nakapaligid sa bahay nito. And the house itself was a state of the art. Sa mataas na pader pa lang na mahirap tibagin, puwera na lang ku

  • Gin and Vodka   Chapter Twenty Six

    Sumunod ang dalaga sa binata paakyat sa bahay, hanggang sa makalabas sila. Eugene sighed and stopped and looked at Vodka who was following him. He was about to tell her to stay inside the house but she beat him to it. "I'll go with you!" "Stay behind me, you stubborn woman." Kahit na kinakabahan ay hindi maiwasan ni Vodka na napangiti dahil sa tinuran nito. She was stubborn, alright. Sinenyasan siya ni Eugene na manatili sa loob nang buksan nito ang pangtaong gate. Vodka can hear Felix's voice and another voice from a woman outside, it was quite familiar to her ear. Felix's and Eugene talked for a split minute then the men gave the woman with a familiar voice the third degree. Hindi makatiis si Vodka at sumilip kung ano ang nangyayari sa labas. Isang matangkad na babae ang nakapagitan sa pader at sa katawan ni Felix. Pigil pigil ng

  • Gin and Vodka   Chapter Twenty Five

    "P-Please... kiss me, Gin. Please," Vodka begged. Hot tears were forming in the corner of her eyes. "Please." Vodka needed distraction, she needed and wanted Eugene. He made her feel safe, his kisses chased all her worries away and his touch made her forget about the things that troubled her. She doesn't care if Felix was outside, she wanted him. Hindi matagalan ni Eugene ang mga mata ni Vodka na punong-puno ng iba't ibang emosyon. Naroon ang takot, kaguluhan, pagod at pagmamakaawa. Tinawid niya ang distansiyang nakapagitan sa kanilang mukha. He initiated the kiss this time, Vodka was still responding like how she kissed him earlier, frantic and rough. But the movements of his lips were softer and comforting, wanting her to feel at ease. Hindi kalaunan ay naging malumanay ang pagtugon ni Vodka sa mga halik ng binata. Isang ungol ang nakulong sa mga labi ni Eugene nang maramdaman ni Vodka ang marahang paghaplos ng m

  • Gin and Vodka   Chapter Twenty Four

    "Does he make you happy?" "He makes me feel safe." Sandaling tinitigan ni Felix ang mukha ng kapatid na dalaga bago nagpakawala ng malalim na hininga. "Go to him, I'll have to call someone." Vodka nodded. Tumayo siya at lumakad patungo sa loob ng kusina. She leaned on the island counter and watched Eugene cooking. She felt the urge to embrace him and seek comfort from him, but she stopped herself from doing so. He caught her staring but she did not shy away. Instead, she smiled at him faintly. "Are you okay?" asked Eugene. "A little," she answered honestly. "Come here." Bahagyang hininaan ni Eugene ang apoy sa kalan at ipinaloob ang dalaga sa mga bisig nang makalapit ito. Vodka sighed contentedly when she felt the warmth he emitted. She was certain that she really liked Eugene. T

  • Gin and Vodka   Chapter Twenty Three

    Napatili si Vodka dahil sa ginawa sa kapatid at nanlalaki ang mga matang napatingin sa gawi ni Eugene. Nakahinga lang siya ng maluwang nang makitang hindi ito tinamaan, tumama ang bala sa pader. "Felix, you're out of the line! You could've killed him, you could've killed him..." she cried in anger and fear. Her body racked with an onslaught of sobs and tears. Marahas na hinawi ni Felix ang kuwelyo ng damit ni Vodka. "Look at yourself!" Hinawi ni Vodka ang kamay ng kapatid at inayos ang kuwelyo ng kanyang damit. Nakita nito ang mga markang dulot ng mga halik ni Eugene habang sila'y nagniniig kagabi. "I hate you. I hate you, Felix!" She ran towards Eugene's room and went inside. She sat on the carpeted floor and cried. Eugene sighed while looking at the door of his room. He then looked at Felix whose anger turned into regret. He understands that he was just doing his role

  • Gin and Vodka   Chapter Twenty Two

    Vodka slammed the door, hard, when she entered Eugene's room, then she locked it. Sumampa siya sa kama at marahas na pinahiran ang luhang pumapatak mula sa kanyang mga mata. She doesn't cry without a reason. She was so angry with Eugene, but she hated herself for being hurt because of what he did. Sa simula pa lang ay alam na nito kung sino siya, hindi niya alam kung hanggang saan ang nalalaman nito tungkol sa kanya pero nasisiguro niyang mlalim iyon. Malinaw niyang narinig ang sinabi ng lalaki sa kabilang linya, misyon lang siya ni Eugene. Marahil ay isa itong alagad ng batas at may kinalaman sa pagkakapatay kay Patrick Castillo ang tangi niyang naiisip na dahilan upang lapitan siya nito. Pagkalipas ng ilang sandali ay narinig ni Vodka ang mga katok at ang boses ni Eugene sa kabilang panig ng pinto. Subalit hindi niya ito pinansin at nagtalukbong ng kumot. She doesn't want to see him now, she was mad and in pain.

Scan code to read on App
DMCA.com Protection Status