Home / All / Gin and Vodka / Chapter Eighteen

Share

Chapter Eighteen

last update Last Updated: 2021-10-13 07:29:33

 

VODKA was holding the spoon and fork as if she was life dependent on it. Eugene was sitting in front of her at the dining table and the intensity of his gaze was making her weak and breathless.

Ilang beses na siyang kamuntikan nang mabilaokan sa kinakain, agad naman itong magbibigay ng tubig sa kanya.

Nang hindi na niya matagalan ang tingin ni Eugene ay ibinaba niya ang hawak na kubyertos at matapang na sinalubong ang mga mata nito.

"Can you stop that?" She made it sound irritable, she didn't know if it worked though. He was still looking at her, with his chin on his knuckles and the side on his lips twitch amusedly.

"Stop what?"

Gamit ang mga daliri ay itinulak ni Vodka ang mukha ni Eugene palayo sa kanya. Hindi siya makakain ng maayos dahil dito, pati yata pagsubo niya ay binibilang nito. "Well, Mr. Lorenzo, if you don't know, it is rude to stare at someone who is eating or even if that someone is not eating at all."

Sa halip na maapektuhan si Eugene sa pagsusungit ni Vodka ay lalo lang lumawak ang pagkakangisi nito. Pinasadahan ng tingin ang mukha ng dalaga, kapagkuwan ay dumukwang at pinahiran ang dumi sa gilid ng mga labi.

Ilang sandaling nagtagal ang daliri ni Eugene sa mukha ni Vodka at ngayon ay hinahaplos na ang pang-ibaba niyang labi.

Hindi magawang ilayo ni Vodka ang mukha kay Eugene o hawiin ang kamay nito. She kept on staring at his eyes, mesmerized.

"Continue eating, finish your food," basag ni Eugene sa mahikang bumalot sa kanila. Umayos siya ng upo at hindi pa rin inaalis ang mukha sa kaharap.

Vodka rolled her eyes, she had no choice but to continue eating her food while Eugene was watching her. How creepy could that be?

Binilisan na lang niya ang pagkain upang madaling matapos at makatakas sa mga mata ni Eugene na kung tumitig ay parang hinihigop ang buo niyang pagkatao.

Pagkalunok ng huling subo ay agad siyang tumayo at dinala ang pinagkainan sa lababo.

Eugene nudged Vodka and captured her wrist to stop her from getting the sponge and snatch the plate from her other hand. "I'll do it, you're not fully healed."

Nanindig ang mga balahibo sa batok ni Vodka dahil sa pagkakabulong nito malapit sa kanyang tainga. Hindi na niya tinapunan ng tingin si Eugene at agad na tumalikod upang iwanan ito roon at lumabas ng kusina. Napatigil siya sa bukana at ipinalibot ang mga mata sa kabuuan ng bahay. Eugene's house was a bungalow.

Napatingin si Vodka sa kaliwang bahagi niya pagkatapos ay sa kanan. Parehong may pintuan ang magkabilang bahagi at magkaharap. Ang pinto sa kanan niya ay patungo sa likurang bahagi ng bahay, habang ang nasa kabila ay ang harapang pinto, ang katabi niyong dingding ay gawa sa salamin kaya nakikita niya mula sa loob ang harapan ng bahay.

Maaliwalas at masinop ang pagkakagawa sa sala na nahahati sa dalawang bahagi. Malapit sa salaming dingding ay naroon ang mahahabang sofa na may maraming throw pillows na maayos na nakasalansan. Sa kabilang bahagi ay nakasabit ang forty-eight inches flat screen TV, doon ay mayroon ding mahabang sofa at mga bean bags. Malaking ang espasyo sa gitna nang magkabilang panig ng sala.

Ilang metro ang layo mula sa kanyang kinatatayuan, sa bukana ng kusina, ay ang silid na tinulugan niya. Nasisiguro niyang iyon lang ang nag-iisang silid sa bahay ni Eugene dahil wala na siyang iba pang makitang pinto bukod sa pintuan ng banyo na katabi ng silid.

She sighed wearily and walked towards the direction of the long sofa. Nakaharap iyon sa salaming dingding kaya nakikita niya ang mumunting patak ng ulan.

Wala siyang pagpipilian kung 'di manatili roon ng ilang araw hanggang sa mawala ang panganib na nakaamba sa kanya. Eugene said that his house was the safest place for her right now. And somehow, she trusted him, though he was partly a stranger to her and him to her. Lalo nadagdagan ang tiwala niya kay Eugene dahil sa pag-aalaga nito sa kanya kahapon habang siya'y maysakit. Mahigit isang araw na nagtagal ang kanyang lagnat at ito ang umasikaso sa kanya.

She sat in a lotus position on the sofa and embraced the throw pillow tightly. She can now agree with Eugene fully when he said that it was the safest place for her, now that she had seen the fence. Hindi niya masyadong napagtuunan ng pansin ang paligid noong unang tapak niya roon. Ngayong natitigan niyang mabuti ay hindi niya maiwasang 'di mamangha.

Malawak ang lawn na nalalatagan ng berdeng bermuda grass na pinapatakan ng mga ambon. Mula sa kinauupuan niya ay nakikita niya ang mga naglalakihang German Shepherd at Dobermann na sumisilong sa mga bahay ng mga ito. Sa kabilang bahagi, kaharap ng mga doghouse, ay may isang malaking puno ng Narra na bahagya lang lumampas sa mataas na bakod-kahit ang isang notorious na magnanakaw ay mahihirapang akyatin iyon dahil sa taas.

Vodka never saw as tall as his fence before. It's crazy.

Tapik sa balikat ang kumuha ng pansin ni Vodka. Binalingan niya si Eugene na ngayon ay nakaupo na sa kanyang tabi at kagaya niya ay nakaharap sa salaming dingding.

"You're place is crazy. The fence is so tall and you have a couple of guard dogs!"

Hindi sumagot si Eugene at tanging pagkibit ng balikat lang ang naging tugon. Tinitigan ito ni Vodka at dramatikong napabuntung-hininga ang dalaga habang nakatingin sa aristokrata nitong ilong. Pakiramdam niya ang pango-pango niya habang nakatingin doon.

Iniiwas ni Vodka ang paningin kay Eugene bago pa siya nito mahuling nakatingin at itinuon ang mga mata sa salaming dingding.

"What will happen now?" tanong niya kasabay ng paghugot ng malalim na hininga.

Si Eugene naman ang napatingin sa dalaga nang magkasalubong ang kilay, ngunit nang makita ang kahuluhan sa mata nito ay agad na lumambot ang kanyang ekspresyon. He wanted to hold her and washed those flicker of worriness in her eyes with his kisses.

"I don't know who's desperate to kill me, I... I nearly died. I almost didn't make it when the shooting incident happened shop. My life is a mess."

Hinawakan ni Eugene ang magkabilang balikat ni Vodka at iniharap sa kanya. May namumuong luha sa mga mata ni Vodka ngunit hindi niya iyon hahayaang pumatak.

"Leave everything to the authorities, they will find that person in no time." Sabay hawak sa pisngi ni Vodka. "He won't have his chance again, I won't let him go near you," he said firmly and gently. Who knew that it was possible to be firm and gentle at the same time? Eugene felt like he had no control over his body and mind when it concerned her and when she was near him.

"Why? Why are you doing this, Eugene Lorenzo? You're life's at risk the moment you brought me here."

"Because... Because..." But Eugene cannot find an answer to her question. He sighed. "I don't know."

"Eres un misterio para mi. Haces latir mi Corazon mas rapido," Vodka muttered in Spanish, telling him that he was a mystery to her and he made her heart beat faster.

Eugene couldn't catch up with what she said, he was studying her language for the past days, but his mind was clouded in passion to understand her, if there's only one thing that remains in his head, it's her voice. He couldn't stop himself, he doesn't want to stop himself from claiming her soft lips.

Sandali lang ang pagkagulat ni Vodka at nang malinawan kung ano ang nangyayari ay hindi niya nagawang itulak si Eugene palayo sa kanyang katawan. Sa halip ay ibinuka niya ang kanyang mga labi at pinapasok ang dila nitong naglulumikot.

They were French-kissing on the sofa, a wet and open-mouthed kiss. Nabitawan niya ang throw pillow na hawak nang lalo siyang hilahan ni Eugene, ang mga kamay nito ay nasa kanyang likuran at humahaplos.

Ikinawit ni Vodka ang isang braso sa leeg ni Eugene at lumuhod sa ibabaw ng sofa. Hindi siya ganoong kakomportable kaya umupo siya sa ibabaw ng mga hita ni Eugene.

They moaned in unison when there's no space left between their bodies. She can feel his maleness on her thighs, it was supposed a warning sign for Vodka but she disregarded that sign and pressed her body even more.

Vodka felt his hand went inside her shirt and caress her back, and she let him. Both of her hands were clutching Eugene's hair, but he seemed like he doesn't care. His hands went to the hook of her brassiere and undo it, she then gasped when he mold both of her breasts with his big hands. Her peaks throbbed, begging for attention and Eugene did not disappoint her.

She bit her lips to stop herself from moaning when Eugene moved down to the hollow of her neck and sucked her throat and probably sucked the oxygen in her body as she became breathless with his sweet torture. He sucked and bite her gently while his hands were still on her breasts, palming them.

Vodka was completely drowned with lust, she started to move on top of him. Brushing her mound to his crotch, that organ in her body was throbbing painfully as if it demanded attention.

Eugene's breath became heavy and rough. He was stirred and he ached for her. His kisses moved down to her collarbone and accidentally squeezed her nip when she rubbed herself to him boldly. He wanted her from the moment first he saw her and nothing change now, he wanted her more though.

Vodka let out a whimper and dropped her eyes closed. She felt something weird but pleasurable in her stomach, the tension kept on building as she kept on pouncing.

Binuksan ni Vodka ang mga mata na puno ng pagnanasa. Mula sa gilid na bahagi ng kanyang mga mata ay nakita niya ang pagbukas ng pinto sa may likuran at ang pagpasok doon ng isang pamilyar na lalaki.

"Oops, sorry!" Agad na tumalikod si Jasper nang makita ang ginagawa ng dalawa sa ibabaw ng sofa.

Related chapters

  • Gin and Vodka   Chapter Nineteen

    Nanlaki ang mga mata ni Vodka, agad na naitulak si Eugene at tumayo. Kamuntikan na siyang matumba kung hindi siya nahawakan ni Eugene sa beywang. She looked at him in horror and with shaking limbs, she reached for the hook of her brassiere and redo it.Nakakunot ang noong binalingan ni Eugene ang kaibigan na ngayon ay nakaupo na sa sandalan ng sofa, sa bahagi kung nasaan ang malaking TV, at nakatalikod sa kanilang direksiyon habang nakatutok ang mga mata sa pader. Ngayon lang siya nakaramdam ng pagsisisi kung bakit binigyan niya ng access ang kaibigan sa kanyang security system. Sa likurang gate marahil ito dumaan dahil mas malapit iyon sa bahay nito.Kapagkuwan ay binalingan ni Eugene si Vodka na bahagya nang nabawasan ang panlalaki ng mga mata ngunit namumula ang mukha at leeg. Jasper caught them making out on the sofa. Hinila niya ito sa braso kaya muli itong napaupo sa kanyang kandungan."What are you doing?" Vodka h

    Last Updated : 2021-10-13
  • Gin and Vodka   Chapter Twenty

    She was supposed to push him when she felt his length on her back, half aroused. There's that warning sign again, poking her back painfully. But she knew she can't push him away, she asked for this the moment she stopped him from going outside the room. One way or another something will happen between them. He showered light kisses on her neck and shoulder, slowly and carefully, making sure that he won't harm her wound, though it wasn't painful now as to how it was when she woke up. His arm around her body tightened. "You smell sweet," he uttered roughly. "Sweet?" "Like vanilla," he whispered making Vodka shuddered and breathless. Mula sa pagkakadaklot sa unan ay tumungo ang kamay ni Vodka sa buhok ni Eugene upang doon mang-amot ng lakas. His hand went inside the pajama top she was wearing. Every touch and kiss on her skin was burning her little by little. Her rational thoughts and th

    Last Updated : 2021-10-13
  • Gin and Vodka   Chapter Twenty One

    An hour after breakfast, Jasper arrived, he and Eugene left home and went to the city. She wanted to ask Eugene what was happening but she couldn't find the timing and it always slipped her mind. She couldn't think of anything but him when he's with her. She had a hunch that Eugene's business had to do with the shooting incident that happened in her shop. Vodka can feel that Eugene knew something, now that she thinks about it, Eugene's not telling her a single detail about the threat in her life. He promised when he brought her to her house that he will take care of anything and that she doesn't need to worry much. Somethings not right with Eugene. He was supposed to be curious and bombard her with questions. With a troubled mind, she went inside Eugene's room and sat on the bed. Namula ang kanyang mukha maging ang kanyang leeg ng makitang iba na ang kulay ng sapin sa kama. Eugene must've changed

    Last Updated : 2021-10-13
  • Gin and Vodka   Chapter Twenty Two

    Vodka slammed the door, hard, when she entered Eugene's room, then she locked it. Sumampa siya sa kama at marahas na pinahiran ang luhang pumapatak mula sa kanyang mga mata. She doesn't cry without a reason. She was so angry with Eugene, but she hated herself for being hurt because of what he did. Sa simula pa lang ay alam na nito kung sino siya, hindi niya alam kung hanggang saan ang nalalaman nito tungkol sa kanya pero nasisiguro niyang mlalim iyon. Malinaw niyang narinig ang sinabi ng lalaki sa kabilang linya, misyon lang siya ni Eugene. Marahil ay isa itong alagad ng batas at may kinalaman sa pagkakapatay kay Patrick Castillo ang tangi niyang naiisip na dahilan upang lapitan siya nito. Pagkalipas ng ilang sandali ay narinig ni Vodka ang mga katok at ang boses ni Eugene sa kabilang panig ng pinto. Subalit hindi niya ito pinansin at nagtalukbong ng kumot. She doesn't want to see him now, she was mad and in pain.

    Last Updated : 2021-10-14
  • Gin and Vodka   Chapter Twenty Three

    Napatili si Vodka dahil sa ginawa sa kapatid at nanlalaki ang mga matang napatingin sa gawi ni Eugene. Nakahinga lang siya ng maluwang nang makitang hindi ito tinamaan, tumama ang bala sa pader. "Felix, you're out of the line! You could've killed him, you could've killed him..." she cried in anger and fear. Her body racked with an onslaught of sobs and tears. Marahas na hinawi ni Felix ang kuwelyo ng damit ni Vodka. "Look at yourself!" Hinawi ni Vodka ang kamay ng kapatid at inayos ang kuwelyo ng kanyang damit. Nakita nito ang mga markang dulot ng mga halik ni Eugene habang sila'y nagniniig kagabi. "I hate you. I hate you, Felix!" She ran towards Eugene's room and went inside. She sat on the carpeted floor and cried. Eugene sighed while looking at the door of his room. He then looked at Felix whose anger turned into regret. He understands that he was just doing his role

    Last Updated : 2021-10-14
  • Gin and Vodka   Chapter Twenty Four

    "Does he make you happy?" "He makes me feel safe." Sandaling tinitigan ni Felix ang mukha ng kapatid na dalaga bago nagpakawala ng malalim na hininga. "Go to him, I'll have to call someone." Vodka nodded. Tumayo siya at lumakad patungo sa loob ng kusina. She leaned on the island counter and watched Eugene cooking. She felt the urge to embrace him and seek comfort from him, but she stopped herself from doing so. He caught her staring but she did not shy away. Instead, she smiled at him faintly. "Are you okay?" asked Eugene. "A little," she answered honestly. "Come here." Bahagyang hininaan ni Eugene ang apoy sa kalan at ipinaloob ang dalaga sa mga bisig nang makalapit ito. Vodka sighed contentedly when she felt the warmth he emitted. She was certain that she really liked Eugene. T

    Last Updated : 2021-10-14
  • Gin and Vodka   Chapter Twenty Five

    "P-Please... kiss me, Gin. Please," Vodka begged. Hot tears were forming in the corner of her eyes. "Please." Vodka needed distraction, she needed and wanted Eugene. He made her feel safe, his kisses chased all her worries away and his touch made her forget about the things that troubled her. She doesn't care if Felix was outside, she wanted him. Hindi matagalan ni Eugene ang mga mata ni Vodka na punong-puno ng iba't ibang emosyon. Naroon ang takot, kaguluhan, pagod at pagmamakaawa. Tinawid niya ang distansiyang nakapagitan sa kanilang mukha. He initiated the kiss this time, Vodka was still responding like how she kissed him earlier, frantic and rough. But the movements of his lips were softer and comforting, wanting her to feel at ease. Hindi kalaunan ay naging malumanay ang pagtugon ni Vodka sa mga halik ng binata. Isang ungol ang nakulong sa mga labi ni Eugene nang maramdaman ni Vodka ang marahang paghaplos ng m

    Last Updated : 2021-10-14
  • Gin and Vodka   Chapter Twenty Six

    Sumunod ang dalaga sa binata paakyat sa bahay, hanggang sa makalabas sila. Eugene sighed and stopped and looked at Vodka who was following him. He was about to tell her to stay inside the house but she beat him to it. "I'll go with you!" "Stay behind me, you stubborn woman." Kahit na kinakabahan ay hindi maiwasan ni Vodka na napangiti dahil sa tinuran nito. She was stubborn, alright. Sinenyasan siya ni Eugene na manatili sa loob nang buksan nito ang pangtaong gate. Vodka can hear Felix's voice and another voice from a woman outside, it was quite familiar to her ear. Felix's and Eugene talked for a split minute then the men gave the woman with a familiar voice the third degree. Hindi makatiis si Vodka at sumilip kung ano ang nangyayari sa labas. Isang matangkad na babae ang nakapagitan sa pader at sa katawan ni Felix. Pigil pigil ng

    Last Updated : 2021-10-15

Latest chapter

  • Gin and Vodka   Chapter Thirty

    NAIILING na pinanood ni Vodka ang dalawang lalaki na parehong nakaupo sa sahig malapit sa may salaming dingding at seryosong naglalaro ng chess. Kaninang matapos ang tanghalian ay nandoon na ang mga ito at ngayon ay maghahapunan na nga, madilim na sa labas. Lumapit siya sa dalawa at umupo sa sofa habang nanatiling nakatutok ang mga mata sa mga ito. Parehong nakacast ang mga balikat at pareho ring may natamong injury sa mga binti. Kahapon nang makauwi sila mula sa tatlong araw na pananatili sa loob ng ospital ay siya na ang umasikaso sa dalawang lalaki. Kung hindi lang ipinilit ni Eugene ay hindi pa ito papalabasin ng mga kapatid. "Dinner is ready," untag ni Vodka sa mga ito na tila may sariling mundo. Sa nakikita niya ay mamaya pa matatapos ang mga ito, walang gustong magpatalo alinman sa dalawa. "Fine! Bahala kayo riyan." Vodka, who was a little bit pissed, went to the kitchen all by herself. She was about to eat alone

  • Gin and Vodka   Chapter Twenty Nine

    "I think we lost them. Just keep on driving, we can get out of this cornfield. There's a plain at the back of this field, when we get there we can escape through the narrow road and get to my house." Ngunit iba ang kinahinatnan sa inaasahan ni Eugene. Pagkalabas na pagkalabas nila sa maisan ay agad na sumalubong ang siyam na mga kalalakihan at nakatutok ang baril sa kanilang sasakyan. Mahilo-hilo si Vodka nang tumama ang kanyang ulo sa steering wheel nang bigla niyang apakan ang preno. Pareho silang walang suot na seatbelt ni Eugene, mabuti na lang at nakahawak ito sa gilid ng sasakyan kung 'di ay nasubsob na sa dashboard. "Are you okay?" Eugene checked on Vodka. There's a concussion on her forehead but it wasn't that serious though it made Vodka dizzy. She groaned and touched that throbbing

  • Gin and Vodka   Chapter Twenty Eight

    Sandali siyang natigilan at pinagmasdan ang mukha ni Matthew. Ngayon niya napagtanto ang pagkakaiba nang dalawang lalaki kung ang pisikal na aspekto ang pagbabasehan habang tinititigan niya ito ng mabuti. Matthew was an inch, or maybe two, shorter than Eugene. Their eyes and lips were different though they both had that aristocrat straight nose like those of greeks.Biglang nagsalubong ang mga kilay ni Vodka sa pagtataka nang bigla siyang higitin ni Eugene at itago sa likod nito."We have to go," said Eugene to Matthew, with a little tinge of hostility in his voice.Matthew nodded at the couple before going back to his job.Hinawakan ni Eugene ang dalaga sa bewang at iginiya papasok sa elevator. Vodka was still frowning, she looked at Eugene's face and it was grim.When t

  • Gin and Vodka   Chapter Twenty Seven

    "KAILAN natin sila papasukin, Russo? Naka-standby na ang mga bata, hudyat mo na lang ang kailangan nila." Kalmadong itinapon ni Russo ang hawak na stick ng sigarilyo sa lupa at inapakan. Mariin ang ginawa niyang pag-apak na para bang iyon ang taong target nila. "That house is a fortress. Bago pa tayo makalapit ay alam na nilang parating tayo, it will give them a chance to escape." Tiningnan ni Russo ang tauhan na natahimik dahil sa kanyang sinabi at mabigat ang kamay na tinapik ang balikat nito. Kapagkuwan ay umalis siya mula sa pagkakasandal sa hood ng sasakyan na nakatigil sa gilid ng daan. "Let's go, may kailangan tayong puntahan." Isang hiling sulyap ang ginawa ni Russo sa daan patungo sa bahay ni Eugene Lorenzo. Alam niyang may mga nakatagong kamera sa mga punong nakapaligid sa bahay nito. And the house itself was a state of the art. Sa mataas na pader pa lang na mahirap tibagin, puwera na lang ku

  • Gin and Vodka   Chapter Twenty Six

    Sumunod ang dalaga sa binata paakyat sa bahay, hanggang sa makalabas sila. Eugene sighed and stopped and looked at Vodka who was following him. He was about to tell her to stay inside the house but she beat him to it. "I'll go with you!" "Stay behind me, you stubborn woman." Kahit na kinakabahan ay hindi maiwasan ni Vodka na napangiti dahil sa tinuran nito. She was stubborn, alright. Sinenyasan siya ni Eugene na manatili sa loob nang buksan nito ang pangtaong gate. Vodka can hear Felix's voice and another voice from a woman outside, it was quite familiar to her ear. Felix's and Eugene talked for a split minute then the men gave the woman with a familiar voice the third degree. Hindi makatiis si Vodka at sumilip kung ano ang nangyayari sa labas. Isang matangkad na babae ang nakapagitan sa pader at sa katawan ni Felix. Pigil pigil ng

  • Gin and Vodka   Chapter Twenty Five

    "P-Please... kiss me, Gin. Please," Vodka begged. Hot tears were forming in the corner of her eyes. "Please." Vodka needed distraction, she needed and wanted Eugene. He made her feel safe, his kisses chased all her worries away and his touch made her forget about the things that troubled her. She doesn't care if Felix was outside, she wanted him. Hindi matagalan ni Eugene ang mga mata ni Vodka na punong-puno ng iba't ibang emosyon. Naroon ang takot, kaguluhan, pagod at pagmamakaawa. Tinawid niya ang distansiyang nakapagitan sa kanilang mukha. He initiated the kiss this time, Vodka was still responding like how she kissed him earlier, frantic and rough. But the movements of his lips were softer and comforting, wanting her to feel at ease. Hindi kalaunan ay naging malumanay ang pagtugon ni Vodka sa mga halik ng binata. Isang ungol ang nakulong sa mga labi ni Eugene nang maramdaman ni Vodka ang marahang paghaplos ng m

  • Gin and Vodka   Chapter Twenty Four

    "Does he make you happy?" "He makes me feel safe." Sandaling tinitigan ni Felix ang mukha ng kapatid na dalaga bago nagpakawala ng malalim na hininga. "Go to him, I'll have to call someone." Vodka nodded. Tumayo siya at lumakad patungo sa loob ng kusina. She leaned on the island counter and watched Eugene cooking. She felt the urge to embrace him and seek comfort from him, but she stopped herself from doing so. He caught her staring but she did not shy away. Instead, she smiled at him faintly. "Are you okay?" asked Eugene. "A little," she answered honestly. "Come here." Bahagyang hininaan ni Eugene ang apoy sa kalan at ipinaloob ang dalaga sa mga bisig nang makalapit ito. Vodka sighed contentedly when she felt the warmth he emitted. She was certain that she really liked Eugene. T

  • Gin and Vodka   Chapter Twenty Three

    Napatili si Vodka dahil sa ginawa sa kapatid at nanlalaki ang mga matang napatingin sa gawi ni Eugene. Nakahinga lang siya ng maluwang nang makitang hindi ito tinamaan, tumama ang bala sa pader. "Felix, you're out of the line! You could've killed him, you could've killed him..." she cried in anger and fear. Her body racked with an onslaught of sobs and tears. Marahas na hinawi ni Felix ang kuwelyo ng damit ni Vodka. "Look at yourself!" Hinawi ni Vodka ang kamay ng kapatid at inayos ang kuwelyo ng kanyang damit. Nakita nito ang mga markang dulot ng mga halik ni Eugene habang sila'y nagniniig kagabi. "I hate you. I hate you, Felix!" She ran towards Eugene's room and went inside. She sat on the carpeted floor and cried. Eugene sighed while looking at the door of his room. He then looked at Felix whose anger turned into regret. He understands that he was just doing his role

  • Gin and Vodka   Chapter Twenty Two

    Vodka slammed the door, hard, when she entered Eugene's room, then she locked it. Sumampa siya sa kama at marahas na pinahiran ang luhang pumapatak mula sa kanyang mga mata. She doesn't cry without a reason. She was so angry with Eugene, but she hated herself for being hurt because of what he did. Sa simula pa lang ay alam na nito kung sino siya, hindi niya alam kung hanggang saan ang nalalaman nito tungkol sa kanya pero nasisiguro niyang mlalim iyon. Malinaw niyang narinig ang sinabi ng lalaki sa kabilang linya, misyon lang siya ni Eugene. Marahil ay isa itong alagad ng batas at may kinalaman sa pagkakapatay kay Patrick Castillo ang tangi niyang naiisip na dahilan upang lapitan siya nito. Pagkalipas ng ilang sandali ay narinig ni Vodka ang mga katok at ang boses ni Eugene sa kabilang panig ng pinto. Subalit hindi niya ito pinansin at nagtalukbong ng kumot. She doesn't want to see him now, she was mad and in pain.

Scan code to read on App
DMCA.com Protection Status