Pagkadating sa labas ng kanyang bahay ay ginamit niya ang remote na nasa loob ng sasakyan upang buksan ang malaking gate. Nang sabihin niya sa dalaga kaninang ang bahay niya ang pinakaligtas na lugar para rito ay hindi siya nagsisinungaling.
Maliban sa hindi basta-bastang makakapasok ang sinuman sa gate na nabubuksan lang gamit ang remote at ang eye scanner na bilang ang mga taong may access ay napakataas ng bakod ng kanyang bahay at hindi basta-bastang maaakyat ng sinuman. Napapalibutan din ng mga spy cameras ang property niya. He was always been a security buff since his job wasn't easy. Laging may nakaambang panganib sa kanyang trabaho.
Nang hawakan niya ang dalaga nang makalabas na siya ng sasakyan at gumilid sa gawi nito ay para siyang napaso sa init na inilalabas ng katawan nito. Dahan-dahan niya itong binuhat at dinala sa loob ng kanyang silid, ni hindi man lang ito nagising.
Sinabihan na siya ni Tammy tungkol doon at kung ano ang dapat niyang gawin.
Umupo siya sa ibabaw ng kama habang pinapahiran ng bimpo ang katawan ni Vodka. Tumaas ang kanyang kamay sa mukha nito at malayang hinaplos ang pisngi. She was very lovely.
Pinalis niya ang mga pawis na gumigitaw sa noo nito. Nagsisimula na itong maging balisa, nangungunot ang noo at may mumunting ungol na kumakawala sa bibig.
Eugene stayed by her side and held her hand while she was unconscious and running a high fever.
VODKA yawned and opened her eyes at the same time. Disoriented from her sleep, she sat on top of her bed and rubbed her eyes.
She searched for her slippers when she got off her bed. She was stretching her body as she goes out of her room, that's when she heard that clattering sound of falling objects, the sound from gun fires and the voices of her mamá and hermano calling her name.
Vodka squeak when something hit the wall beside her. She closed her eyes and covered her ears using her palms. She felt something hit her and she fell on the floor.
"Are you okay?" She opened her eyes when she heard Felix's voice. She wailed when she saw her brother protecting her from the flying bullets all over their house.
They remained on the floor while Felix was protecting her, covering her tiny body from the bullets. When the gunfire stopped Felix carried her in his arms and walked towards their mamá. They didn't found her in her room, so Felix started walking down the stairs.
Her arms and legs were wrapped on his body tightly, her face was buried on his neck. Her body trembled when she heard the banging sounds on their door as if someone was trying to break them.
"It's okay," Felix whispered in her ear while running towards the kitchen. "M-Mamá..."
Vodka looked around to see their mamá. She saw her lying on the kitchen floor with blood all over her body together with Yaya Julia.
Ibinaba siya ni Felix at sabay nilang dinaluhan ang kanilang mamá na walang malay na nakahiga sa sahig at may tama sa tiyan at binti.
Niyugyog niya ito baka sakaling magmulat ito ng mga mata. Her cries became louder when their mamá opened her rheumy eyes and spat blood all at once.
"W-we need to get out of here, Mamá..." Felix muttered anxiously. He wiped the tears away from his eyes and was about to carry their mamá in his arms when she stopped him.
"N-No... S-save your sister..."
"M-mama..." Felix and Vodka chorus.
"D-do it for me, anak... s-save y-yourselves..." nahihirapang anito at muling umubo ng dugo.
Walang nagawa si Felix kundi itango ang ulo kahit na labag sa kanyang kalooban. Hinalikan niya ang noo ng ina bago kinuha ang kapatid na ayaw nang bumitaw rito. "Te quiro, Mamá."
"M-mahal na... mahal ko kayong dalawa..."
Sumigaw si Vodka at pinaghahampas ang balikat ni Felix upang pakawalan siya nito at daluhan ang kanilang mama. "M-mamá... mamá..." she cried nonstop.
Lumabas silang dalawa gamit ang backdoor at sandaling tumigil si Felix sa labas. Mula sa mga butas na ginawa ng mga bala ng baril ay nakita nila ang nangyayari sa loob. Pilit na tinatakpan ni Felix ang mga mata ng kapatid ngunit hinahawi nito ang kanyang kamay.
Sa loob ng bahay ay tuluyan nang nakapasok ang mga armadong lalaki at nakita ang kanilang mamá sa kusina.
May sinabi ang mga ito gamit ang salitang italyano, isa lang ang nawawaan ni Vodka. Hinanap ng mga ito ang kanilang papá.
Kasabay ng pagputok ng baril ay ang pagsigaw ni Vodka. "No! Mamá! No..."
Agad na tumakbo si Felix habang karga ang kapatid nang makitang patungo sa kanilang direksiyon ang mga armadong lalaki. Hindi siya tumigil sa pagtakbo habang tumutulo ang luha sa kanyang mga mata kagaya ng kapatid.
"M-mama..."
"Shh... It's okay..."
Naalimpungatan si Vodka nang marinig ang boses na iyon na bumubulong sa kanya. Ramdam niya ang init ng mga palad na humahaplos sa kanyang ulo at ang mainit na bagay na dumadampi roon.
Gusto niyang imulat ang mga mata upang makita kung sino iyon ngunit hinihila siyang muli nang kadiliman. Patuloy ang kanyang mahinang paghikbi habang patuloy sa pagpapayapa sa kanya ang taong iyon. Niyakap niya ito ng mahigpit at umiyak kagaya nang kung paano siya umiyak sa mga bisig ni Felix habang palayo sila sa mga taong gusto silang patayin.
"M-mama..."
ANG PAMILYAR na amoy na iyon ang sumalakay sa kanyang ilong nang magising ang kanyang diwa. Iminulat niya ang mga mata at inilibot ang paningin sa paligid ng silid kung saan siya naroon. Doon niya napagtantong nasa loob siya ng silid sa bahay ni Eugene at ang amoy na iyon na kanyang nalalanghap ay mula sa unan nito. It smelled just like him.
Maingat na umupo siya sa ibabaw ng kama upang hindi kumirot ang kanyang sugat sa balikat. Nakabenda iyon at hindi na ganoong makirot. Nang mapagtantong tanging panloob lang ang kanyang suot sa ilalim ng kumot ay kumunot ang kanyang noo sa pagtataka.
Ilang oras siyang nakatulog? Pakiramdam niya ay mahaba-haba ang kaniyang ipinahinga dahil sa pananakit ng likod. O baka epekto lang iyon ng daplis ng bala sa kanyang balikat?
Iinot-inot na bumangon siya at pumasok sa banyong naroon sa loob ng silid. Hinubad niya ang mga pangloob at pinuno ng tubig ang bathtub, nakaramdaman siya ng ginhawa nang ilubog doon ang katawan. Nilinis niya ang katawan kahit na nahihirapan siyang 'wag mabasa ang kanyang sugat.
Binalot niya ng malaking tuwalya ang kanyang katawan kahit kanda ngiwi siya dahil sa kanyang balikat. Then she drained the water on the tub and sat on the rim. She was in the act of shampooing her hair when the door of the bathroom opened.
"Don't you know how to knock?" she hissed when she saw Eugene entered the bathroom.
"You're still sick, you're not allowed to move," he said while frowning. Nawala lang ang pagkakakunot ng kanyang noo nang mapasadahan ng tingin ang dalaga. Inalis niya ang mga mata sa binti ng dalaga at itinuon sa mukha nito.
"I'm fine. I'm just cleaning myself, not get out of here and let me finish," Vodka said in a mixture of irritation and anxiousness.
Sa halip na tumalima si Eugene ay lumapit ito kay Vodka, hinawakan sa brasong walang pinsala at iginiya sa bathtub.
"What are you doing?"
"Let me help you," Eugene answered in a soft voice.
Biglang napipilan si Vodka at hindi alam kung paano tatanggi kaya nagpagiya nalang siya rito pahiga sa bathtub na wala nang lamang tubig. Ang kanyang ulo ay nasa rim ng tub at sina-shampoo nito. Marahan pa nitong minasahe ang kanyang ulo.
Napatingala siya kay Eugene at nagsalubong ang kanilang mga mata. Ngumiti ito sa kanya na ikinalakas ng tibok ng kanyang puso. Hinayaan niya ang sariling tingnan ito hanggang sa matapos ito sa ginagawa sa kanyang buhok. He even wrapped her hair with another towel after.
"Wait. We're not finished yet," pigil ni Eugene sa dalaga nang mag-akma itong lalabas ng banyo. Hinawakan niya ito sa beywang, iginiya patungo sa bathroom cabinet at binuhat paupo roon.
Nagulat si Vodka sa ginawa ni Eugene ngunit huli na para tumanggi. Inayos nalang niya ang pagkakabuhol ng tuwalya sa ibabaw ng kanyang dibdib habang inilalabas nito ang medicine kit.
Napapitlag ang dalaga nang lumapat ang kamay ni Eugene sa kanyang balikat. Napatingin siya sa mukha ng binata na inaalis ang gasa ng kanyang sugat upang malinis iyon at mapalitan ng bago.
Ang lapit ng mukha nito sa kanya at ramdam niya ang hininga nito sa kanyang balat. Ang mga daliri nitong ingat-ingat sa kanya ay nagpapatayo ng kanyang balahibo sa katawan.
Hindi niya namalayan na ilang sandali na siyang nakatingin sa mukha ni Eugene hanggang sa matapos ito sa ginagawa at salubungin ang kanyang mga mata.
Agad na nag-iwas ng tingin si Vodka ngunit hinawakan ni Eugene ang kanyang mukha. Hindi niya maisalarawan ang kislap na nakikita sa mga mata nito subalit tila hinihigop niyon ang kanyang hininga.
Hindi gumalaw si Vodka nang dahan-dahang bumaba ang mukha ng binata sa kanya habang nakatingin sa kanyang mga labi. Parang may sariling isip ang kanyang mga mata at pumikit, ang kanyang mga labi ay bahagyang umawang.
She sighed dreamily when their lips met. The kisses he gave her were very gentle, soft and sweet.
VODKA was holding the spoon and fork as if she was life dependent on it. Eugene was sitting in front of her at the dining table and the intensity of his gaze was making her weak and breathless. Ilang beses na siyang kamuntikan nang mabilaokan sa kinakain, agad naman itong magbibigay ng tubig sa kanya. Nang hindi na niya matagalan ang tingin ni Eugene ay ibinaba niya ang hawak na kubyertos at matapang na sinalubong ang mga mata nito. "Can you stop that?" She made it sound irritable, she didn't know if it worked though. He was still looking at her, with his chin on his knuckles and the side on his lips twitch amusedly. "Stop what?" Gamit ang mga daliri ay itinulak ni Vodka ang mukha ni Eugene palayo sa kanya. Hindi siya makakain ng maayos dahil dito, pati yata pagsubo niya ay binibilang nito. "Well, Mr. Lorenzo, if you don't know, it is rude to stare
Nanlaki ang mga mata ni Vodka, agad na naitulak si Eugene at tumayo. Kamuntikan na siyang matumba kung hindi siya nahawakan ni Eugene sa beywang. She looked at him in horror and with shaking limbs, she reached for the hook of her brassiere and redo it.Nakakunot ang noong binalingan ni Eugene ang kaibigan na ngayon ay nakaupo na sa sandalan ng sofa, sa bahagi kung nasaan ang malaking TV, at nakatalikod sa kanilang direksiyon habang nakatutok ang mga mata sa pader. Ngayon lang siya nakaramdam ng pagsisisi kung bakit binigyan niya ng access ang kaibigan sa kanyang security system. Sa likurang gate marahil ito dumaan dahil mas malapit iyon sa bahay nito.Kapagkuwan ay binalingan ni Eugene si Vodka na bahagya nang nabawasan ang panlalaki ng mga mata ngunit namumula ang mukha at leeg. Jasper caught them making out on the sofa. Hinila niya ito sa braso kaya muli itong napaupo sa kanyang kandungan."What are you doing?" Vodka h
She was supposed to push him when she felt his length on her back, half aroused. There's that warning sign again, poking her back painfully. But she knew she can't push him away, she asked for this the moment she stopped him from going outside the room. One way or another something will happen between them. He showered light kisses on her neck and shoulder, slowly and carefully, making sure that he won't harm her wound, though it wasn't painful now as to how it was when she woke up. His arm around her body tightened. "You smell sweet," he uttered roughly. "Sweet?" "Like vanilla," he whispered making Vodka shuddered and breathless. Mula sa pagkakadaklot sa unan ay tumungo ang kamay ni Vodka sa buhok ni Eugene upang doon mang-amot ng lakas. His hand went inside the pajama top she was wearing. Every touch and kiss on her skin was burning her little by little. Her rational thoughts and th
An hour after breakfast, Jasper arrived, he and Eugene left home and went to the city. She wanted to ask Eugene what was happening but she couldn't find the timing and it always slipped her mind. She couldn't think of anything but him when he's with her. She had a hunch that Eugene's business had to do with the shooting incident that happened in her shop. Vodka can feel that Eugene knew something, now that she thinks about it, Eugene's not telling her a single detail about the threat in her life. He promised when he brought her to her house that he will take care of anything and that she doesn't need to worry much. Somethings not right with Eugene. He was supposed to be curious and bombard her with questions. With a troubled mind, she went inside Eugene's room and sat on the bed. Namula ang kanyang mukha maging ang kanyang leeg ng makitang iba na ang kulay ng sapin sa kama. Eugene must've changed
Vodka slammed the door, hard, when she entered Eugene's room, then she locked it. Sumampa siya sa kama at marahas na pinahiran ang luhang pumapatak mula sa kanyang mga mata. She doesn't cry without a reason. She was so angry with Eugene, but she hated herself for being hurt because of what he did. Sa simula pa lang ay alam na nito kung sino siya, hindi niya alam kung hanggang saan ang nalalaman nito tungkol sa kanya pero nasisiguro niyang mlalim iyon. Malinaw niyang narinig ang sinabi ng lalaki sa kabilang linya, misyon lang siya ni Eugene. Marahil ay isa itong alagad ng batas at may kinalaman sa pagkakapatay kay Patrick Castillo ang tangi niyang naiisip na dahilan upang lapitan siya nito. Pagkalipas ng ilang sandali ay narinig ni Vodka ang mga katok at ang boses ni Eugene sa kabilang panig ng pinto. Subalit hindi niya ito pinansin at nagtalukbong ng kumot. She doesn't want to see him now, she was mad and in pain.
Napatili si Vodka dahil sa ginawa sa kapatid at nanlalaki ang mga matang napatingin sa gawi ni Eugene. Nakahinga lang siya ng maluwang nang makitang hindi ito tinamaan, tumama ang bala sa pader. "Felix, you're out of the line! You could've killed him, you could've killed him..." she cried in anger and fear. Her body racked with an onslaught of sobs and tears. Marahas na hinawi ni Felix ang kuwelyo ng damit ni Vodka. "Look at yourself!" Hinawi ni Vodka ang kamay ng kapatid at inayos ang kuwelyo ng kanyang damit. Nakita nito ang mga markang dulot ng mga halik ni Eugene habang sila'y nagniniig kagabi. "I hate you. I hate you, Felix!" She ran towards Eugene's room and went inside. She sat on the carpeted floor and cried. Eugene sighed while looking at the door of his room. He then looked at Felix whose anger turned into regret. He understands that he was just doing his role
"Does he make you happy?" "He makes me feel safe." Sandaling tinitigan ni Felix ang mukha ng kapatid na dalaga bago nagpakawala ng malalim na hininga. "Go to him, I'll have to call someone." Vodka nodded. Tumayo siya at lumakad patungo sa loob ng kusina. She leaned on the island counter and watched Eugene cooking. She felt the urge to embrace him and seek comfort from him, but she stopped herself from doing so. He caught her staring but she did not shy away. Instead, she smiled at him faintly. "Are you okay?" asked Eugene. "A little," she answered honestly. "Come here." Bahagyang hininaan ni Eugene ang apoy sa kalan at ipinaloob ang dalaga sa mga bisig nang makalapit ito. Vodka sighed contentedly when she felt the warmth he emitted. She was certain that she really liked Eugene. T
"P-Please... kiss me, Gin. Please," Vodka begged. Hot tears were forming in the corner of her eyes. "Please." Vodka needed distraction, she needed and wanted Eugene. He made her feel safe, his kisses chased all her worries away and his touch made her forget about the things that troubled her. She doesn't care if Felix was outside, she wanted him. Hindi matagalan ni Eugene ang mga mata ni Vodka na punong-puno ng iba't ibang emosyon. Naroon ang takot, kaguluhan, pagod at pagmamakaawa. Tinawid niya ang distansiyang nakapagitan sa kanilang mukha. He initiated the kiss this time, Vodka was still responding like how she kissed him earlier, frantic and rough. But the movements of his lips were softer and comforting, wanting her to feel at ease. Hindi kalaunan ay naging malumanay ang pagtugon ni Vodka sa mga halik ng binata. Isang ungol ang nakulong sa mga labi ni Eugene nang maramdaman ni Vodka ang marahang paghaplos ng m
NAIILING na pinanood ni Vodka ang dalawang lalaki na parehong nakaupo sa sahig malapit sa may salaming dingding at seryosong naglalaro ng chess. Kaninang matapos ang tanghalian ay nandoon na ang mga ito at ngayon ay maghahapunan na nga, madilim na sa labas. Lumapit siya sa dalawa at umupo sa sofa habang nanatiling nakatutok ang mga mata sa mga ito. Parehong nakacast ang mga balikat at pareho ring may natamong injury sa mga binti. Kahapon nang makauwi sila mula sa tatlong araw na pananatili sa loob ng ospital ay siya na ang umasikaso sa dalawang lalaki. Kung hindi lang ipinilit ni Eugene ay hindi pa ito papalabasin ng mga kapatid. "Dinner is ready," untag ni Vodka sa mga ito na tila may sariling mundo. Sa nakikita niya ay mamaya pa matatapos ang mga ito, walang gustong magpatalo alinman sa dalawa. "Fine! Bahala kayo riyan." Vodka, who was a little bit pissed, went to the kitchen all by herself. She was about to eat alone
"I think we lost them. Just keep on driving, we can get out of this cornfield. There's a plain at the back of this field, when we get there we can escape through the narrow road and get to my house." Ngunit iba ang kinahinatnan sa inaasahan ni Eugene. Pagkalabas na pagkalabas nila sa maisan ay agad na sumalubong ang siyam na mga kalalakihan at nakatutok ang baril sa kanilang sasakyan. Mahilo-hilo si Vodka nang tumama ang kanyang ulo sa steering wheel nang bigla niyang apakan ang preno. Pareho silang walang suot na seatbelt ni Eugene, mabuti na lang at nakahawak ito sa gilid ng sasakyan kung 'di ay nasubsob na sa dashboard. "Are you okay?" Eugene checked on Vodka. There's a concussion on her forehead but it wasn't that serious though it made Vodka dizzy. She groaned and touched that throbbing
Sandali siyang natigilan at pinagmasdan ang mukha ni Matthew. Ngayon niya napagtanto ang pagkakaiba nang dalawang lalaki kung ang pisikal na aspekto ang pagbabasehan habang tinititigan niya ito ng mabuti. Matthew was an inch, or maybe two, shorter than Eugene. Their eyes and lips were different though they both had that aristocrat straight nose like those of greeks.Biglang nagsalubong ang mga kilay ni Vodka sa pagtataka nang bigla siyang higitin ni Eugene at itago sa likod nito."We have to go," said Eugene to Matthew, with a little tinge of hostility in his voice.Matthew nodded at the couple before going back to his job.Hinawakan ni Eugene ang dalaga sa bewang at iginiya papasok sa elevator. Vodka was still frowning, she looked at Eugene's face and it was grim.When t
"KAILAN natin sila papasukin, Russo? Naka-standby na ang mga bata, hudyat mo na lang ang kailangan nila." Kalmadong itinapon ni Russo ang hawak na stick ng sigarilyo sa lupa at inapakan. Mariin ang ginawa niyang pag-apak na para bang iyon ang taong target nila. "That house is a fortress. Bago pa tayo makalapit ay alam na nilang parating tayo, it will give them a chance to escape." Tiningnan ni Russo ang tauhan na natahimik dahil sa kanyang sinabi at mabigat ang kamay na tinapik ang balikat nito. Kapagkuwan ay umalis siya mula sa pagkakasandal sa hood ng sasakyan na nakatigil sa gilid ng daan. "Let's go, may kailangan tayong puntahan." Isang hiling sulyap ang ginawa ni Russo sa daan patungo sa bahay ni Eugene Lorenzo. Alam niyang may mga nakatagong kamera sa mga punong nakapaligid sa bahay nito. And the house itself was a state of the art. Sa mataas na pader pa lang na mahirap tibagin, puwera na lang ku
Sumunod ang dalaga sa binata paakyat sa bahay, hanggang sa makalabas sila. Eugene sighed and stopped and looked at Vodka who was following him. He was about to tell her to stay inside the house but she beat him to it. "I'll go with you!" "Stay behind me, you stubborn woman." Kahit na kinakabahan ay hindi maiwasan ni Vodka na napangiti dahil sa tinuran nito. She was stubborn, alright. Sinenyasan siya ni Eugene na manatili sa loob nang buksan nito ang pangtaong gate. Vodka can hear Felix's voice and another voice from a woman outside, it was quite familiar to her ear. Felix's and Eugene talked for a split minute then the men gave the woman with a familiar voice the third degree. Hindi makatiis si Vodka at sumilip kung ano ang nangyayari sa labas. Isang matangkad na babae ang nakapagitan sa pader at sa katawan ni Felix. Pigil pigil ng
"P-Please... kiss me, Gin. Please," Vodka begged. Hot tears were forming in the corner of her eyes. "Please." Vodka needed distraction, she needed and wanted Eugene. He made her feel safe, his kisses chased all her worries away and his touch made her forget about the things that troubled her. She doesn't care if Felix was outside, she wanted him. Hindi matagalan ni Eugene ang mga mata ni Vodka na punong-puno ng iba't ibang emosyon. Naroon ang takot, kaguluhan, pagod at pagmamakaawa. Tinawid niya ang distansiyang nakapagitan sa kanilang mukha. He initiated the kiss this time, Vodka was still responding like how she kissed him earlier, frantic and rough. But the movements of his lips were softer and comforting, wanting her to feel at ease. Hindi kalaunan ay naging malumanay ang pagtugon ni Vodka sa mga halik ng binata. Isang ungol ang nakulong sa mga labi ni Eugene nang maramdaman ni Vodka ang marahang paghaplos ng m
"Does he make you happy?" "He makes me feel safe." Sandaling tinitigan ni Felix ang mukha ng kapatid na dalaga bago nagpakawala ng malalim na hininga. "Go to him, I'll have to call someone." Vodka nodded. Tumayo siya at lumakad patungo sa loob ng kusina. She leaned on the island counter and watched Eugene cooking. She felt the urge to embrace him and seek comfort from him, but she stopped herself from doing so. He caught her staring but she did not shy away. Instead, she smiled at him faintly. "Are you okay?" asked Eugene. "A little," she answered honestly. "Come here." Bahagyang hininaan ni Eugene ang apoy sa kalan at ipinaloob ang dalaga sa mga bisig nang makalapit ito. Vodka sighed contentedly when she felt the warmth he emitted. She was certain that she really liked Eugene. T
Napatili si Vodka dahil sa ginawa sa kapatid at nanlalaki ang mga matang napatingin sa gawi ni Eugene. Nakahinga lang siya ng maluwang nang makitang hindi ito tinamaan, tumama ang bala sa pader. "Felix, you're out of the line! You could've killed him, you could've killed him..." she cried in anger and fear. Her body racked with an onslaught of sobs and tears. Marahas na hinawi ni Felix ang kuwelyo ng damit ni Vodka. "Look at yourself!" Hinawi ni Vodka ang kamay ng kapatid at inayos ang kuwelyo ng kanyang damit. Nakita nito ang mga markang dulot ng mga halik ni Eugene habang sila'y nagniniig kagabi. "I hate you. I hate you, Felix!" She ran towards Eugene's room and went inside. She sat on the carpeted floor and cried. Eugene sighed while looking at the door of his room. He then looked at Felix whose anger turned into regret. He understands that he was just doing his role
Vodka slammed the door, hard, when she entered Eugene's room, then she locked it. Sumampa siya sa kama at marahas na pinahiran ang luhang pumapatak mula sa kanyang mga mata. She doesn't cry without a reason. She was so angry with Eugene, but she hated herself for being hurt because of what he did. Sa simula pa lang ay alam na nito kung sino siya, hindi niya alam kung hanggang saan ang nalalaman nito tungkol sa kanya pero nasisiguro niyang mlalim iyon. Malinaw niyang narinig ang sinabi ng lalaki sa kabilang linya, misyon lang siya ni Eugene. Marahil ay isa itong alagad ng batas at may kinalaman sa pagkakapatay kay Patrick Castillo ang tangi niyang naiisip na dahilan upang lapitan siya nito. Pagkalipas ng ilang sandali ay narinig ni Vodka ang mga katok at ang boses ni Eugene sa kabilang panig ng pinto. Subalit hindi niya ito pinansin at nagtalukbong ng kumot. She doesn't want to see him now, she was mad and in pain.