LOGINShare
Chapter Four
Last Updated:
2021-07-27 09:15:05"Are you really fine there? No one's harassing you? Does the police keep on coming back? Tell me and I'll take care of them. Or better yet, go back here in Colombia."
Vodka rolled her eyes and spat on the sink. "You have your men on my tail. Kailan mo pa ako pinapasundan? Don't tell me that the moment I set foot in this country I have my bodyguards with me?" she muttered in a mixture of sarcasm and annoyance. Deliberately avoiding the last thing he said about her going back to Colombia.
"You're oceans and mountains away. What do you expect me to do?"
"Should I say thank you for helping me out of the prison? And how sure are you that I am not the killer? I'm a criminal's daughter, remember?" she muttered bitterly.
"Vodka Rodriguez!" Napangiwi si Vodka nang marinig ang pagbabanta sa matigas nitong boses. "Cuida tus palabras y vuelve aqui en Colombia."
"No! I want to stay here in mamá's country." Bahagyang humina ang kanyang boses at may halong pakikiusap. Ayaw niya itong galitin dahil baka ibalik nga siya nito sa Colombia. Anim na taon na siya nitong pinagbibigyan simula nang hilingin niyang tumira sa Pilipinas.
She was eighteen when she told her brother that she wanted to live in her mother's home country. Her mamá was a Filipina, when she was alive, they visit the Philippines from time to time. Nang mamatay ito noong siya'y doce años ay hindi na siya nakakapunta ng Pilipinas. Dise otso años siya nang hilingin niya kay Felix na roon manirahan. Siyempre hindi agad ito pumayag ngunit hindi niya ito tinigilan at nagmakaawang payagan siya. Hanggang sa wala itong magawa kung 'di ang ihatid siya sa bansang iyon.
Narinig niya ang pagbuntung-hininga ng nakatatandang kapatid sa kabilang linya kaya napabuntung-hininga rin siya ng lihim.
"You can trust Eric, he'll handle your case. He's my friend, you can ask him anything."
"Will you be okay? Will you go home?" she asked warily.
"Si. Worry about yourself. I have to hang up now. Adios, mi Hermosa."
"Adios, te quiro. Call me."
Nang ibaba niya ang tawag ay tinapos niya na rin ang pagto-toothbrush at tinitigan ang sarili sa salamin. Isang malungkot na ngiti ang sumilay sa kanyang mga labi nang maalala ang kanyang kapatid.
She missed Felix. For six years, she only sees and talks to him on video calls and overseas calls. But she doesn't want to go back to Colombia. Leaving that country was the best thing she had ever done in her life. She never felt so free, not until she started living here in the Philippines.
Parang nakahinga siya ng maluwag at nakawala sa hawla simula nang manirahan siya dito. She felt bad for Felix, for leaving him. She asked him many times to live with her in their mother's homeland but he refused. He said he had responsibilities in Colombia.
Naghubad siya ng damit at tumuloy sa paliligo. Alas otso na ng umaga at kailangan niyang pumunta sa trabaho. Kahapon ay nanatili siya sa loob ng bahay buong araw gaya ng sabi ni Mr. Fischer. Hindi siya tumanggap ng tawag kahit kanino kaya wala siyang alam kung ano na ang nangyari sa Francheska.
Ang Francheska ay isang clothing line na itinayo pa ng kanyang ina. Noon ay may iba't ibang branches iyon sa bansang Colombia, maging sa mga katabing bansa na Venezuela at Ecuador ngunit naibenta na ang iba simula nang mamayapa ang kanyang Mamá. Ang pinakaunang branch ng Francheska ay nasa Italya.
Noong kabataan ng kanyang ina ay nakipagsapalaran ito sa ibang bansa. Napadpad ito sa Italy at naging mananahi ng isang sikat na designer. Naging kaibigan nito ang designer na iyon at pinag-aral ang kanyang Mamá. Hanggang sa makapagsimula ito ng sariling negosyo. Doon din sa bansang Italya nakilala ng kanyang Mamá ang kanyang ama.
It was only three years ago when she talked to his brother to open a branch of Francheska in the Philippines. She trusted her staff and employees. They can survive without her.
Pagkalabas niya ng banyo ay agad siyang nagbihis upang pumasok sa trabaho. Pagkalabas sa living room ay binuksan niya ang flat screen tv at naghanda ng makakain.
Nagpri-prito siya ng itlog upang ipares sa tinapay at kape nang marinig niya ang balita sa telebisyon. Agad niyang binitawan ang ginagawa at nakinig sa binabalita.
Ang ulat ay tungkol sa nangyaring pagpatay sa isang anak ng congressman sa loob ng isang nightclub. Namatay dahil sa excessive bleeding mula sa mga natamong saksak sa iba't ibang parte ng katawan, partikular na sa may ulo at leeg.
Hindi pa malinaw kung sino ang pumaslang kay Patrick Castillo. Isang babaeng miyembro ng nightclub, ang manager, ang may-ari at janitor na siyang unang nakakita sa bangkay ang nabibilang sa persons of interest na tinututukan ng pulisya.
Vodka was sure that she was that member of Tipsy Talk they were talking about. Great! At least hindi ipinakita ang kanyang mukha. She thought in sarcasm. Naka-blurred ang kanyang mukha sa kuha ng CCTV footage kung saan ay palabas siya ng nightclub.
Nang matapos ang balita ay napapabuntung-hiningang hinagilap niya ang kanyang cellphone sa loob ng kanyang silid at idinial ang numero ng kaibigan. Subalit hindi ito sumasagot, kahapon pa niya ito hindi makontak. She wanted to check on her because she was worried and at the same time she wanted to hear everything from her.
"I will protect you," Vodka muttered with conviction.
Ilalagay na sana niya sa kanyang clutch bag ang aparato nang bigla iyong tumunog. Mabilis na sinagot niya iyon sa pag-aakalang ang kaibigan niya ang tumatawag ngunit isang staff ng Francheska ang nasa kabilang linya.
"What?" she blurted out when she heard what the person on the other line said. Inulit pa nito ang sinabi kanina na siyang nagpapintig sa kanyang ulo. "Wait there. 'Wag mong paaalisin ang kung sinumang pontio pilatong 'yan! And call the police before he ran away."
Ibinaba niya ang tawag at isang huling sulyap ang ginawa sa pagkaing inihanda niya bago lumabas ng kanyang unit. Looks like she'll go to work with an empty stomach.
Nang makababa siya sa basement ay agad siyang sumakay sa kanyang kotse na hindi parin naaayos ang tail light at bumper. Pinaarangkada niya iyon paalis patungo sa kinatatayuan ng Francheska. Ilang minuto rin siyang naipit sa traffic bago nakarating sa destinasyon.
"Holy shit!" She went out of her car immediately and her lips were slightly parted in shock. "What happened here, Wendy?" tanong niya sa isang staff, na may kausap na isang lalaking nakatalikod sa kanya, nang makalapit siya sa mga ito.
Basag ang salaming dingding ng shop at ang mga mannequin, ilang furniture at mga damit nila ay naisara dahil inararo ng isang sasakyan.
"It was an accident, Ma'am. Mr. Lorenzo here, the owner of the car, said he'll shoulder all the damages," paliwanag ng staff niya.
Bumaling siya sa lalaking kausap nito kanina, siya namang pagharap nito sa kanyang direksiyon na ikinalaki ng kanyang mga mata.
"You! What are you doing here?" she asked in surprise and pointed her finger at him. Her surprise turned into annoyance, then anger when he just grinned at her. Ibinaba niya ang daliri na nakaduro rito at wala sa loob na napasulyap sa kulay asul na sasakyan na ang bumper nalang ang nasa labas ng shop.
"Hijo de perra!"
Related chapters
Gin and Vodka Chapter Five
NAPATIGIL siya sa akmang pagpasok sa loob ng kanyang work area slash office nang makita ang lalaking prenteng nakaupo sa kanyang mahabang sofa. Tahimik nitong binubuklat ang sa tingin niya'y sketchbook niya. Nakatagilid ito mula sa direksiyon ng pinto kaya malaya niyang natititigan ang lalaki. There's no doubt that the man was attractive, from his chiseled face to his ripped built. His jaw was squared and scruff, a couple of days stubble was intentionally left out, and that made him masculine and sexy at the same time. He had a perfectly straight nose that she bet had narrow nostrils. Did he get a nose job? His eyes were as dark as the ravens paired with dark lashes and bushy eyebrows. Marahas niyang ipinilig ang ulo dahil parang namagneto na ang kanyang mga mata rito. She filled her lungs with air silently and readied her straight face before going inside. Vodka walked towards him and snatched her ske
Last Updated : 2021-07-27Gin and Vodka Chapter Six
Pinakiramdaman niya ang ginagawa ng binata pagkalipas ng ilang minuto. Narinig niya ang mga yabag nito at mukhang patungo sa direksiyon ng pinto. Parang gusto niyang magbunyi dahil sa wakas ay mukhang aalis na ito. Nainip marahil na hindi niya pinapansin. Eugene stopped at the door and looked in Vodka's direction. "I will check downstairs." Bigla ang paglinga ni Vodka kay Eugene nang marinig ang sinabi nito. Nakatigil ang binata sa direksiyon ng pinto habang nakatingin sa kanya at nasa magkabilang bulsa ang mga kamay. "I'll appreciate it if you won't go back here. You see, you're disturbing me..." Nakipagtitigan siya rito ng ilang sandali nang hindi ito sumagot at matamang nakatingin sa kanyang mukha. Her eyes were unfriendly and the look on his eyes was mysterious. There's doubt, then anger to wonderment, or was it just her? "And bring Martini back, or I'll kill you!" she said seriously. Nangunot ang noo ni Eugene na hindi agad mawawaan ang gusto tukuyin ng
Last Updated : 2021-07-27Gin and Vodka Chapter Seven
She braced herself when she saw his hand moved. Vodka almost sighed in relief when it landed on the seatbelt and he fastened it to her body. But to her horror, before he went back to his seat, she felt his knuckles grazed the side of her breast, making her pair peaks tingled painfully. She immediately placed her arms over her chest to hide her embarrassment. Thankfully, Eugene was now busy maneuvering the car. After telling him where they were headed, she remained silent while they were on the road. He tried to make a conversation earlier but she deliberately ignored him, she just heard him sighed and went silent the next moment. Good. She still can't move on with her body's reaction to his touch. With trembling hands, Vodka went through her handbag and took her matte lipstick. She opened the car visor mirror in front of her, applied light make-up and combed her hair with her fingers. Her hair was jet black and it had b
Last Updated : 2021-07-27Gin and Vodka Chapter Eight
VODKA can feel Eugene's desire on her belly. Instead of pushing him away, she leaned closer to his taut body. She met his tongue halfway and suckled on his upper lip. She gasped when he nipped her lip using his mouth. Bahagya siya nitong inangat at tuluyang pinaupo sa ibabaw ng bureau, nakapagitna ito sa kanyang hita. A whimper came out of her lips when she felt his hand on her exposed thighs. She was wearing a skirt and in her position, with legs apart, her underwear was almost peeking. Eugene was caressing her thigh and she felt like all the hair in her body rose up when electrifying sensation seeped through her. The kiss they're sharing became wetter and faster. Vodka accidentally bit his lip when his hand grazed the side of her breast. Her peaks tingled and hardened at once. She threw her head back when Eugene left her lips and kissed the hollow of her neck. He kept on nipping her skin until he found her sweet spot. She was overw
Last Updated : 2021-07-27Gin and Vodka Chapter Nine
KINABUKASAN, habang tinatahi ni Vodka ang wedding gown ng bride ay nakatanggap siya ng text mula sa isang unregistered number. Siya ang magtatahi ng gown ng bride habang ang kanyang mga tailor ang gagawa ng ibang gowns at suits ng mga kasali sa entourage. Sandali niyang itinigil ang ginagawa at binuksan ang mensahe. It was from Eugene. He was asking her if the furniture and mannequins were already delivered. Kaninang umaga pa iyon dumating sa Francheska, balik operasyon na agad sila nang maayos ang shop. She composed a reply, telling him that they already received them and thanking him. She was hesitant to hit the send button but she still did. Pagkatapos ay ibinaba niya ang aparato at muling bumalik sa ginagawa. She doesn't know where he got her number, but that the least of her concern right now. The day passed rapidly and it was pretty usual for Vodka. Not until she reached home and found the two familiar policemen in the lo
Last Updated : 2021-07-27Gin and Vodka Chapter Ten
Ipinilig ni Vodka ang ulo at muling dinampot ang cellphone ni Patrick Castillo at pinatay. Kapagkuwan ay itinago niya iyon kasama ang kuwintas at ini-lock ang drawer na pinaglagyan niya. Muli siyang sumampa sa kanyang kama at humiga ngunit hindi siya makatulog. Patuloy na binabagabag ang kanyang isipan. Dahil hindi makatulog ay muli niyang kinuha ang kanyang cellphone at may tinawagan. Kailangan niya ng kausap at isa lang ang sa tingin niya'y magpapagaan sa kanyang dibdib. "Que estas haciendo?" bungad niya nang sagutin ng nasa kabilang linya ang tawag. She was asking him what he was doing. "Sigues despierta? It's almost midnight in the Philippines. Sleep now, Hermana." "I can't sleep, Felix. I need someone to talk to." Mukhang napagtanto ng nasa kabilang linya na may pinagdadaanan siya nang marinig niya ang pagbuntung-hininga nito. "Como estas? Te echo d
Last Updated : 2021-07-27Gin and Vodka Chapter Eleven
"WHAT are you doing here?" kasabay ng tanong na iyon ay ang pagbaha ng ilaw sa paligid. Napapikit si Vodka nang masilaw sa liwanag, nang makahuma ay agad niyang hinanap ang may-ari ng boses. Gulat na sinundan niya ang galaw ng babaeng pababa na ngayon ng hagdan mula sa ikalawang palapag ng Tipsy Talk patungo sa kanyang direksiyon. "Scarlet," wala sa loob niyang bulalas. Nakikilala niya ang babae. Ilang beses na rin niya itong nakita sa loob ng nightclub. Sa pagkakaala niya ang ito ang may-ari ng Tipsy Talk. Kakaiba ito sa lahat dahil may suot itong maskara na natatakpan ang mga mata. Matangkad ito at aral ang mga galaw. Nakasuot ito ng damit na hanggang sakong ang haba at mapula ang walang kangiti-ngiting mga labi. Marami na siyang naririnig tungkol sa misteryosong babae ngunit hindi niya alam kung ano paniniwalaan sa mga iyon. Walang nakakakilala sa totoong katauhan ni Scarlet, magin
Last Updated : 2021-07-27Gin and Vodka Chapter Twelve
HINDI na alam ni Vodka kung ilang minuto na siyang tumatakbo. Tuluyang na siyang nakalabas ng lungsod at naraan na ang lugar na sinabi ni Isabella.Pinagdedesisyunan niya kung ibabangga ba ang kanyang sasakyan sa isang puno upang matigil iyon nang marinig ang sunod-sunod na busina. Napasulyap siya sa rearview mirror at nakita ang isang sasakyan na nakasunod sa kanya.Nang tumapat ang sasakyan sa kaliwa niya ay lalong lumakas ang tibok ng kanyang puso. Nabibingi siya sa lakas niyon at nahihirapang huminga.Isang pamilyar na Lexus na kulay asul ang umaagapay sa kanya sa kaparehong bilis. Nang bumukas ang pinto sa may passenger's seat at makita ang taong sumungaw mula roon ay tuluyang pumatak ang luha mula sa kanyang mga mata."Gin!" Para siyang nabuhayan ng loob nang makita ito. Bahagyang nakasungaw ang ulo nito sa labas ng sasakyan."Break the door of my car!" sigaw ng binata."What?" sigaw pabalik ni Vodka na hi
Last Updated : 2021-07-27
Latest chapter
Gin and Vodka Chapter Thirty
NAIILING na pinanood ni Vodka ang dalawang lalaki na parehong nakaupo sa sahig malapit sa may salaming dingding at seryosong naglalaro ng chess. Kaninang matapos ang tanghalian ay nandoon na ang mga ito at ngayon ay maghahapunan na nga, madilim na sa labas. Lumapit siya sa dalawa at umupo sa sofa habang nanatiling nakatutok ang mga mata sa mga ito. Parehong nakacast ang mga balikat at pareho ring may natamong injury sa mga binti. Kahapon nang makauwi sila mula sa tatlong araw na pananatili sa loob ng ospital ay siya na ang umasikaso sa dalawang lalaki. Kung hindi lang ipinilit ni Eugene ay hindi pa ito papalabasin ng mga kapatid. "Dinner is ready," untag ni Vodka sa mga ito na tila may sariling mundo. Sa nakikita niya ay mamaya pa matatapos ang mga ito, walang gustong magpatalo alinman sa dalawa. "Fine! Bahala kayo riyan." Vodka, who was a little bit pissed, went to the kitchen all by herself. She was about to eat alone
Gin and Vodka Chapter Twenty Nine
"I think we lost them. Just keep on driving, we can get out of this cornfield. There's a plain at the back of this field, when we get there we can escape through the narrow road and get to my house." Ngunit iba ang kinahinatnan sa inaasahan ni Eugene. Pagkalabas na pagkalabas nila sa maisan ay agad na sumalubong ang siyam na mga kalalakihan at nakatutok ang baril sa kanilang sasakyan. Mahilo-hilo si Vodka nang tumama ang kanyang ulo sa steering wheel nang bigla niyang apakan ang preno. Pareho silang walang suot na seatbelt ni Eugene, mabuti na lang at nakahawak ito sa gilid ng sasakyan kung 'di ay nasubsob na sa dashboard. "Are you okay?" Eugene checked on Vodka. There's a concussion on her forehead but it wasn't that serious though it made Vodka dizzy. She groaned and touched that throbbing
Gin and Vodka Chapter Twenty Eight
Sandali siyang natigilan at pinagmasdan ang mukha ni Matthew. Ngayon niya napagtanto ang pagkakaiba nang dalawang lalaki kung ang pisikal na aspekto ang pagbabasehan habang tinititigan niya ito ng mabuti. Matthew was an inch, or maybe two, shorter than Eugene. Their eyes and lips were different though they both had that aristocrat straight nose like those of greeks.Biglang nagsalubong ang mga kilay ni Vodka sa pagtataka nang bigla siyang higitin ni Eugene at itago sa likod nito."We have to go," said Eugene to Matthew, with a little tinge of hostility in his voice.Matthew nodded at the couple before going back to his job.Hinawakan ni Eugene ang dalaga sa bewang at iginiya papasok sa elevator. Vodka was still frowning, she looked at Eugene's face and it was grim.When t
Gin and Vodka Chapter Twenty Seven
"KAILAN natin sila papasukin, Russo? Naka-standby na ang mga bata, hudyat mo na lang ang kailangan nila." Kalmadong itinapon ni Russo ang hawak na stick ng sigarilyo sa lupa at inapakan. Mariin ang ginawa niyang pag-apak na para bang iyon ang taong target nila. "That house is a fortress. Bago pa tayo makalapit ay alam na nilang parating tayo, it will give them a chance to escape." Tiningnan ni Russo ang tauhan na natahimik dahil sa kanyang sinabi at mabigat ang kamay na tinapik ang balikat nito. Kapagkuwan ay umalis siya mula sa pagkakasandal sa hood ng sasakyan na nakatigil sa gilid ng daan. "Let's go, may kailangan tayong puntahan." Isang hiling sulyap ang ginawa ni Russo sa daan patungo sa bahay ni Eugene Lorenzo. Alam niyang may mga nakatagong kamera sa mga punong nakapaligid sa bahay nito. And the house itself was a state of the art. Sa mataas na pader pa lang na mahirap tibagin, puwera na lang ku
Gin and Vodka Chapter Twenty Six
Sumunod ang dalaga sa binata paakyat sa bahay, hanggang sa makalabas sila. Eugene sighed and stopped and looked at Vodka who was following him. He was about to tell her to stay inside the house but she beat him to it. "I'll go with you!" "Stay behind me, you stubborn woman." Kahit na kinakabahan ay hindi maiwasan ni Vodka na napangiti dahil sa tinuran nito. She was stubborn, alright. Sinenyasan siya ni Eugene na manatili sa loob nang buksan nito ang pangtaong gate. Vodka can hear Felix's voice and another voice from a woman outside, it was quite familiar to her ear. Felix's and Eugene talked for a split minute then the men gave the woman with a familiar voice the third degree. Hindi makatiis si Vodka at sumilip kung ano ang nangyayari sa labas. Isang matangkad na babae ang nakapagitan sa pader at sa katawan ni Felix. Pigil pigil ng
Gin and Vodka Chapter Twenty Five
"P-Please... kiss me, Gin. Please," Vodka begged. Hot tears were forming in the corner of her eyes. "Please." Vodka needed distraction, she needed and wanted Eugene. He made her feel safe, his kisses chased all her worries away and his touch made her forget about the things that troubled her. She doesn't care if Felix was outside, she wanted him. Hindi matagalan ni Eugene ang mga mata ni Vodka na punong-puno ng iba't ibang emosyon. Naroon ang takot, kaguluhan, pagod at pagmamakaawa. Tinawid niya ang distansiyang nakapagitan sa kanilang mukha. He initiated the kiss this time, Vodka was still responding like how she kissed him earlier, frantic and rough. But the movements of his lips were softer and comforting, wanting her to feel at ease. Hindi kalaunan ay naging malumanay ang pagtugon ni Vodka sa mga halik ng binata. Isang ungol ang nakulong sa mga labi ni Eugene nang maramdaman ni Vodka ang marahang paghaplos ng m
Gin and Vodka Chapter Twenty Four
"Does he make you happy?" "He makes me feel safe." Sandaling tinitigan ni Felix ang mukha ng kapatid na dalaga bago nagpakawala ng malalim na hininga. "Go to him, I'll have to call someone." Vodka nodded. Tumayo siya at lumakad patungo sa loob ng kusina. She leaned on the island counter and watched Eugene cooking. She felt the urge to embrace him and seek comfort from him, but she stopped herself from doing so. He caught her staring but she did not shy away. Instead, she smiled at him faintly. "Are you okay?" asked Eugene. "A little," she answered honestly. "Come here." Bahagyang hininaan ni Eugene ang apoy sa kalan at ipinaloob ang dalaga sa mga bisig nang makalapit ito. Vodka sighed contentedly when she felt the warmth he emitted. She was certain that she really liked Eugene. T
Gin and Vodka Chapter Twenty Three
Napatili si Vodka dahil sa ginawa sa kapatid at nanlalaki ang mga matang napatingin sa gawi ni Eugene. Nakahinga lang siya ng maluwang nang makitang hindi ito tinamaan, tumama ang bala sa pader. "Felix, you're out of the line! You could've killed him, you could've killed him..." she cried in anger and fear. Her body racked with an onslaught of sobs and tears. Marahas na hinawi ni Felix ang kuwelyo ng damit ni Vodka. "Look at yourself!" Hinawi ni Vodka ang kamay ng kapatid at inayos ang kuwelyo ng kanyang damit. Nakita nito ang mga markang dulot ng mga halik ni Eugene habang sila'y nagniniig kagabi. "I hate you. I hate you, Felix!" She ran towards Eugene's room and went inside. She sat on the carpeted floor and cried. Eugene sighed while looking at the door of his room. He then looked at Felix whose anger turned into regret. He understands that he was just doing his role
Gin and Vodka Chapter Twenty Two
Vodka slammed the door, hard, when she entered Eugene's room, then she locked it. Sumampa siya sa kama at marahas na pinahiran ang luhang pumapatak mula sa kanyang mga mata. She doesn't cry without a reason. She was so angry with Eugene, but she hated herself for being hurt because of what he did. Sa simula pa lang ay alam na nito kung sino siya, hindi niya alam kung hanggang saan ang nalalaman nito tungkol sa kanya pero nasisiguro niyang mlalim iyon. Malinaw niyang narinig ang sinabi ng lalaki sa kabilang linya, misyon lang siya ni Eugene. Marahil ay isa itong alagad ng batas at may kinalaman sa pagkakapatay kay Patrick Castillo ang tangi niyang naiisip na dahilan upang lapitan siya nito. Pagkalipas ng ilang sandali ay narinig ni Vodka ang mga katok at ang boses ni Eugene sa kabilang panig ng pinto. Subalit hindi niya ito pinansin at nagtalukbong ng kumot. She doesn't want to see him now, she was mad and in pain.
