Home / All / Gin and Vodka / Chapter Three

Share

Chapter Three

last update Last Updated: 2021-06-23 22:58:25

When Vodka woke up the next day, it was one in the afternoon. She felt recharged and good as new.

She took a shower and clean herself. Then she went out from her room and search for something to eat in her refrigerator. She was famished beyond words. Though she ate at the police station yesterday, she did not eat well because she had no appetite knowing that she was summoned because of a murder.

Vodka was about to order food online when she saw the message her lawyer send to her. He was telling her not to go outside the house the whole day and do not entertain texts and messages nor having food deliveries. He also told her that her brother will call her tomorrow.

She turned off her phone and had no choice but to cook her own food. She found some pasta on her cupboard and decided to make carbonara.

After eating, Vodka take a notepad and pen and sat on the carpet of her living room. She laid her things on top of the center table and started jotting down.

She was writing the things she remembered that night of the murder, from the moment she arrived at Tipsy Talk to the time where she was running out of the nightclub.

She remembered what happened to her car, she remembered when she went inside the nightclub, when the man who hit Martini approached her and the moment she went inside the restroom. The next things that happened were blurry, she can remember the darkness, the silhouettes, and the rests were unclear. But she can hear that familiar voice in her ear.

"Did she do it?" she muttered then shook her head violently. "No!"

MADILIM, wala siyang makita sa paligid kundi kadiliman. Kumapa-kapa siya at nang maramdaman ang malamig na pader sa kanyang kamay ay nagsimula siyang maglakad, nanatili paring nakalapat ang palad sa pader.

"Hello? Is anybody here?" Ngunit wala siyang tugon na natanggap. Sinubukan niya uling tumawag ngunit walang sumasagot sa kanya.

Ngpatuloy siya sa paglalakad sa kadilim hanggang sa makita niya ang gatuldok na ilaw na iyon. Napabilis ang kanyang paghakbang patungo roon.

Hindi niya alam kung ilang minuto o oras na siyang naglalakad ngunit tila napakalayo parin ng kakarampot na ilaw na kanyang naaaninag.

"Ha?" Napatigil siya sa paglalakad nang biglang sumulpot ang dalawang bulto ng tao malapit sa kanyang kinaroroonan. Hindi niya ganoong makita ang kabuuan ng dalawa subalit nakikita niya ang hulma ng mga ito dahil sa maliit na ilaw.

Mas maliit ang isa na nasisiguro niyang isang babae at matangkad ang isa pa, ayon sa buhok nito ay isa itong lalaki.

"N-no!" Napatakip siya sa kanyang bibig upang mapigilan ang pagsinghap nang makilala niya ang may-ari ng boses.

Gusto niyang ibuka ang kanyang bibig upang pigilan ang babae, nang makita niya ang pagkislap ng patalim sa dilim, subalit walang salitang namutawi mula sa kanyang bibig. Pinanood niya kung paano saksakin ng babae ang lalaki ng maraming beses.

Tila napako ang kanyang paa sa sahig habang walang tigil sa pagtulo ang kanyang luha. Hanggang sa makaalis ang babae ay hindi siya makakilos. Ang lalaki ay bumagsak sa sahig at sumisinghap na tila ba naghahabol ng hininga.

Natauhan lang si Vodka nang maramdaman ang kamay na kumapit sa kanyang binti.

"H-help m-me... Vodka. Vodka... Vodka..."

Dahil sa panggigilalas ay nasipa niya ang may hawak sa kanyang binti, dahilan upang mapabitaw ito. "Stop! Stop! Stop!" Tinakpan niya ang tenga nang patuloy ang taong iyon sa pagbanggit sa kanyang pangalan at nagsusumamo na tulungan niya.

Napatalungko siya habang nanatiling nakatakip sa mga tenga. Hindi siya umalis sa ganoong puwesto hanggang sa unti-unting tumatahimik ang mga boses. Nang imulat niya ang mga mata ay muli niyang nakita ang lalaking nakahandusay sa sahig at hindi na gumagalaw.

Ilang sandali siyang nakatingin dito hanggang sa maagaw ang kanyang pansin ng bagay na kumikislap sa kanyang paanan. Dinampot niya iyon at napahagulgol nang madama at makita mula sa kakarampot na ilaw.

Kuyom ang kamaong tumayo siya at pumihit patalikod upang makaalis sa lugar na iyon nang marinig niya ang putok ng baril na halos bumingi sa kanya. Muli siyang napatakip ng tenga ng manakit iyon at sandali siyang nawalan ng pandinig.

May narinig siyang boses ngunit hindi niya mawawaan ang sinabi nito. Tila siya nasa ilalim ng tubig at hindi malinaw na marinig ang mga ingay.

"Mi princesa." Natanggal niya ang takip sa tenga ng sa pagkakataong iyon ay malinaw na narinig ang boses. Nakakunot noong napalingon siya ngunit muli ring nanlaki ang mga mata at nanginig ang mga labi nang makita ang isa pa uling bulto na nakatayo. Dumako ang kanyang paningin sa baril na hawak nito at nakatutok parin sa lalaking nasa sahig.

Nang humakbang ito patungo sa kanya ay marahas siyang umiling-iling habang umaatras.

"What did you see, my princess?"

Patuloy siya sa pag-iling at hindi pa rin magawang makapagsalita. Sa isang maling hakbang ay tumama ang kanyang binti sa kung saan kaya napasalampak siya ng upo sa sahig, patuloy naman sa paglapit ang taong iyon sa kanya.

Napatingala siya rito nang tumigil ito sa kanyang harapan. Nagsimula nang manginig ang kanyang katawan nang makita ang mga kamay nitong patungo sa kanya.

Biglang naidilat ni Vodka ang mga mata habang naghahabol ng hininga. Ang puting kisame ng kanyang silid ang sumalubong sa kanya. Naririnig niya ang pag-iingay ng kanyang cellphone ngunit hindi niya pinagkaabalahang damputin iyon upang sagutin ang tumatawag hanggang sa manahimik ang aparato. Iyon marahil ang nagpagising sa kanya mula sa isang masamang panaginip.

She tilted her head on her right and closed her eyes when the light from the window blinded her.

Vodka sighed deeply while her eyes were still closed. The pounding of her heart was deafening and the dryness of her throat chokes her. Her hands found her damp cheeks and dried them roughly.

Nanatili siyang nakapikit at sinubukang balikan sa isipan ang napaginipan. May mga eksenang malinaw subalit mayroon ding malabo.

"The necklace!" She opened her eyes when she remembered the necklace she saw that night. She had it when she went outside the Tipsy Talk. But where was it now?

Napabalikwas siya ng bangon at hinawi ang kumot paalis sa kanyang katawan. Tinitingnan niya ang orasan sa beside table nang muling tumunog ang kanyang cellphone. Dinampot niya iyon at napa-buntunghininga nang makita kung sino ang tumatawag.

"What took you so long to answer the phone?" the person on the other line asked in a half snarled.

"Buenas dias, mi hermano," she said in sarcasm.

"It's seven in the evening here in Cartagena, Mocosa... Como estas?"

Vodka snorted when he called her brat. She pulled her hair when she stood up and felt dizzy all of a sudden. She walked towards the direction of the bathroom and washed her face before answering her brother on the other line.

"I'm good, how about you? Why are you in Cartagena? What are you doing there, huh?" Her eyes narrowed in a slit in suspicion, as if her brother can see her.

Their hometown was in Cartagena, Colombia but since their mother died, she and Felix decided to live in Bogóta and decided not to go back to that place. What was he doing there?

"Did I say Cartagena?"

"Don't try to deny it, I heard it clearly. What are you doing there? You promised me..." sumbat niya rito. Hindi niya maiwasang hindi mag-alala dahil sa pagpunta ng kapatid doon.

It was twelve years ago when they flew from that place after that tragedy happened. Their mother died a cruel death in Cartagena and she felt anxious knowing that her brother was there.

Isang tao lang ang sinisisi niya sa pagkamatay ng kanilang mamá. Kung hindi dumating ang taong iyon sa buhay nila ay hindi sana ito mawawala ng maaga. Naikuyom niya ang mga kamay nang muling maalala ang napaginipan. That man with a gun, it was him. The man she loathe the most and the cause of her mother's death.

"I have a business to attend to. Don't worry I'll be fine... I'll fly to Bogóta immediately when I'm through with my appointments." Pukaw nito sa pagbabalik-tanaw ni Vodka.

Nagpakawala siya ng malalim na hininga bago nag-toothbrush. Nanatiling nakakonekta ang tawag na binuksan niya ang loudspeaker.

Related chapters

  • Gin and Vodka   Chapter Four

    "Are you really fine there? No one's harassing you? Does the police keep on coming back? Tell me and I'll take care of them. Or better yet, go back here in Colombia."Vodka rolled her eyes and spat on the sink. "You have your men on my tail. Kailan mo pa ako pinapasundan? Don't tell me that the moment I set foot in this country I have my bodyguards with me?" she muttered in a mixture of sarcasm and annoyance. Deliberately avoiding the last thing he said about her going back to Colombia."You're oceans and mountains away. What do you expect me to do?" "Should I say thank you for helping me out of the prison? And how sure are you that I am not the killer? I'm a criminal's daughter, remember?" she muttered bitterly."Vodka Rodriguez!" Napangiwi si Vodka nang marinig ang pagbabanta sa matigas nitong boses. "Cuida tus palabras y vuelve aqui en Colombia.""No

    Last Updated : 2021-07-27
  • Gin and Vodka   Chapter Five

    NAPATIGIL siya sa akmang pagpasok sa loob ng kanyang work area slash office nang makita ang lalaking prenteng nakaupo sa kanyang mahabang sofa. Tahimik nitong binubuklat ang sa tingin niya'y sketchbook niya. Nakatagilid ito mula sa direksiyon ng pinto kaya malaya niyang natititigan ang lalaki. There's no doubt that the man was attractive, from his chiseled face to his ripped built. His jaw was squared and scruff, a couple of days stubble was intentionally left out, and that made him masculine and sexy at the same time. He had a perfectly straight nose that she bet had narrow nostrils. Did he get a nose job? His eyes were as dark as the ravens paired with dark lashes and bushy eyebrows. Marahas niyang ipinilig ang ulo dahil parang namagneto na ang kanyang mga mata rito. She filled her lungs with air silently and readied her straight face before going inside. Vodka walked towards him and snatched her ske

    Last Updated : 2021-07-27
  • Gin and Vodka   Chapter Six

    Pinakiramdaman niya ang ginagawa ng binata pagkalipas ng ilang minuto. Narinig niya ang mga yabag nito at mukhang patungo sa direksiyon ng pinto. Parang gusto niyang magbunyi dahil sa wakas ay mukhang aalis na ito. Nainip marahil na hindi niya pinapansin. Eugene stopped at the door and looked in Vodka's direction. "I will check downstairs." Bigla ang paglinga ni Vodka kay Eugene nang marinig ang sinabi nito. Nakatigil ang binata sa direksiyon ng pinto habang nakatingin sa kanya at nasa magkabilang bulsa ang mga kamay. "I'll appreciate it if you won't go back here. You see, you're disturbing me..." Nakipagtitigan siya rito ng ilang sandali nang hindi ito sumagot at matamang nakatingin sa kanyang mukha. Her eyes were unfriendly and the look on his eyes was mysterious. There's doubt, then anger to wonderment, or was it just her? "And bring Martini back, or I'll kill you!" she said seriously. Nangunot ang noo ni Eugene na hindi agad mawawaan ang gusto tukuyin ng

    Last Updated : 2021-07-27
  • Gin and Vodka   Chapter Seven

    She braced herself when she saw his hand moved. Vodka almost sighed in relief when it landed on the seatbelt and he fastened it to her body. But to her horror, before he went back to his seat, she felt his knuckles grazed the side of her breast, making her pair peaks tingled painfully. She immediately placed her arms over her chest to hide her embarrassment. Thankfully, Eugene was now busy maneuvering the car. After telling him where they were headed, she remained silent while they were on the road. He tried to make a conversation earlier but she deliberately ignored him, she just heard him sighed and went silent the next moment. Good. She still can't move on with her body's reaction to his touch. With trembling hands, Vodka went through her handbag and took her matte lipstick. She opened the car visor mirror in front of her, applied light make-up and combed her hair with her fingers. Her hair was jet black and it had b

    Last Updated : 2021-07-27
  • Gin and Vodka   Chapter Eight

    VODKA can feel Eugene's desire on her belly. Instead of pushing him away, she leaned closer to his taut body. She met his tongue halfway and suckled on his upper lip. She gasped when he nipped her lip using his mouth. Bahagya siya nitong inangat at tuluyang pinaupo sa ibabaw ng bureau, nakapagitna ito sa kanyang hita. A whimper came out of her lips when she felt his hand on her exposed thighs. She was wearing a skirt and in her position, with legs apart, her underwear was almost peeking. Eugene was caressing her thigh and she felt like all the hair in her body rose up when electrifying sensation seeped through her. The kiss they're sharing became wetter and faster. Vodka accidentally bit his lip when his hand grazed the side of her breast. Her peaks tingled and hardened at once. She threw her head back when Eugene left her lips and kissed the hollow of her neck. He kept on nipping her skin until he found her sweet spot. She was overw

    Last Updated : 2021-07-27
  • Gin and Vodka   Chapter Nine

    KINABUKASAN, habang tinatahi ni Vodka ang wedding gown ng bride ay nakatanggap siya ng text mula sa isang unregistered number. Siya ang magtatahi ng gown ng bride habang ang kanyang mga tailor ang gagawa ng ibang gowns at suits ng mga kasali sa entourage. Sandali niyang itinigil ang ginagawa at binuksan ang mensahe. It was from Eugene. He was asking her if the furniture and mannequins were already delivered. Kaninang umaga pa iyon dumating sa Francheska, balik operasyon na agad sila nang maayos ang shop. She composed a reply, telling him that they already received them and thanking him. She was hesitant to hit the send button but she still did. Pagkatapos ay ibinaba niya ang aparato at muling bumalik sa ginagawa. She doesn't know where he got her number, but that the least of her concern right now. The day passed rapidly and it was pretty usual for Vodka. Not until she reached home and found the two familiar policemen in the lo

    Last Updated : 2021-07-27
  • Gin and Vodka   Chapter Ten

    Ipinilig ni Vodka ang ulo at muling dinampot ang cellphone ni Patrick Castillo at pinatay. Kapagkuwan ay itinago niya iyon kasama ang kuwintas at ini-lock ang drawer na pinaglagyan niya. Muli siyang sumampa sa kanyang kama at humiga ngunit hindi siya makatulog. Patuloy na binabagabag ang kanyang isipan. Dahil hindi makatulog ay muli niyang kinuha ang kanyang cellphone at may tinawagan. Kailangan niya ng kausap at isa lang ang sa tingin niya'y magpapagaan sa kanyang dibdib. "Que estas haciendo?" bungad niya nang sagutin ng nasa kabilang linya ang tawag. She was asking him what he was doing. "Sigues despierta? It's almost midnight in the Philippines. Sleep now, Hermana." "I can't sleep, Felix. I need someone to talk to." Mukhang napagtanto ng nasa kabilang linya na may pinagdadaanan siya nang marinig niya ang pagbuntung-hininga nito. "Como estas? Te echo d

    Last Updated : 2021-07-27
  • Gin and Vodka   Chapter Eleven

    "WHAT are you doing here?" kasabay ng tanong na iyon ay ang pagbaha ng ilaw sa paligid. Napapikit si Vodka nang masilaw sa liwanag, nang makahuma ay agad niyang hinanap ang may-ari ng boses. Gulat na sinundan niya ang galaw ng babaeng pababa na ngayon ng hagdan mula sa ikalawang palapag ng Tipsy Talk patungo sa kanyang direksiyon. "Scarlet," wala sa loob niyang bulalas. Nakikilala niya ang babae. Ilang beses na rin niya itong nakita sa loob ng nightclub. Sa pagkakaala niya ang ito ang may-ari ng Tipsy Talk. Kakaiba ito sa lahat dahil may suot itong maskara na natatakpan ang mga mata. Matangkad ito at aral ang mga galaw. Nakasuot ito ng damit na hanggang sakong ang haba at mapula ang walang kangiti-ngiting mga labi. Marami na siyang naririnig tungkol sa misteryosong babae ngunit hindi niya alam kung ano paniniwalaan sa mga iyon. Walang nakakakilala sa totoong katauhan ni Scarlet, magin

    Last Updated : 2021-07-27

Latest chapter

  • Gin and Vodka   Chapter Thirty

    NAIILING na pinanood ni Vodka ang dalawang lalaki na parehong nakaupo sa sahig malapit sa may salaming dingding at seryosong naglalaro ng chess. Kaninang matapos ang tanghalian ay nandoon na ang mga ito at ngayon ay maghahapunan na nga, madilim na sa labas. Lumapit siya sa dalawa at umupo sa sofa habang nanatiling nakatutok ang mga mata sa mga ito. Parehong nakacast ang mga balikat at pareho ring may natamong injury sa mga binti. Kahapon nang makauwi sila mula sa tatlong araw na pananatili sa loob ng ospital ay siya na ang umasikaso sa dalawang lalaki. Kung hindi lang ipinilit ni Eugene ay hindi pa ito papalabasin ng mga kapatid. "Dinner is ready," untag ni Vodka sa mga ito na tila may sariling mundo. Sa nakikita niya ay mamaya pa matatapos ang mga ito, walang gustong magpatalo alinman sa dalawa. "Fine! Bahala kayo riyan." Vodka, who was a little bit pissed, went to the kitchen all by herself. She was about to eat alone

  • Gin and Vodka   Chapter Twenty Nine

    "I think we lost them. Just keep on driving, we can get out of this cornfield. There's a plain at the back of this field, when we get there we can escape through the narrow road and get to my house." Ngunit iba ang kinahinatnan sa inaasahan ni Eugene. Pagkalabas na pagkalabas nila sa maisan ay agad na sumalubong ang siyam na mga kalalakihan at nakatutok ang baril sa kanilang sasakyan. Mahilo-hilo si Vodka nang tumama ang kanyang ulo sa steering wheel nang bigla niyang apakan ang preno. Pareho silang walang suot na seatbelt ni Eugene, mabuti na lang at nakahawak ito sa gilid ng sasakyan kung 'di ay nasubsob na sa dashboard. "Are you okay?" Eugene checked on Vodka. There's a concussion on her forehead but it wasn't that serious though it made Vodka dizzy. She groaned and touched that throbbing

  • Gin and Vodka   Chapter Twenty Eight

    Sandali siyang natigilan at pinagmasdan ang mukha ni Matthew. Ngayon niya napagtanto ang pagkakaiba nang dalawang lalaki kung ang pisikal na aspekto ang pagbabasehan habang tinititigan niya ito ng mabuti. Matthew was an inch, or maybe two, shorter than Eugene. Their eyes and lips were different though they both had that aristocrat straight nose like those of greeks.Biglang nagsalubong ang mga kilay ni Vodka sa pagtataka nang bigla siyang higitin ni Eugene at itago sa likod nito."We have to go," said Eugene to Matthew, with a little tinge of hostility in his voice.Matthew nodded at the couple before going back to his job.Hinawakan ni Eugene ang dalaga sa bewang at iginiya papasok sa elevator. Vodka was still frowning, she looked at Eugene's face and it was grim.When t

  • Gin and Vodka   Chapter Twenty Seven

    "KAILAN natin sila papasukin, Russo? Naka-standby na ang mga bata, hudyat mo na lang ang kailangan nila." Kalmadong itinapon ni Russo ang hawak na stick ng sigarilyo sa lupa at inapakan. Mariin ang ginawa niyang pag-apak na para bang iyon ang taong target nila. "That house is a fortress. Bago pa tayo makalapit ay alam na nilang parating tayo, it will give them a chance to escape." Tiningnan ni Russo ang tauhan na natahimik dahil sa kanyang sinabi at mabigat ang kamay na tinapik ang balikat nito. Kapagkuwan ay umalis siya mula sa pagkakasandal sa hood ng sasakyan na nakatigil sa gilid ng daan. "Let's go, may kailangan tayong puntahan." Isang hiling sulyap ang ginawa ni Russo sa daan patungo sa bahay ni Eugene Lorenzo. Alam niyang may mga nakatagong kamera sa mga punong nakapaligid sa bahay nito. And the house itself was a state of the art. Sa mataas na pader pa lang na mahirap tibagin, puwera na lang ku

  • Gin and Vodka   Chapter Twenty Six

    Sumunod ang dalaga sa binata paakyat sa bahay, hanggang sa makalabas sila. Eugene sighed and stopped and looked at Vodka who was following him. He was about to tell her to stay inside the house but she beat him to it. "I'll go with you!" "Stay behind me, you stubborn woman." Kahit na kinakabahan ay hindi maiwasan ni Vodka na napangiti dahil sa tinuran nito. She was stubborn, alright. Sinenyasan siya ni Eugene na manatili sa loob nang buksan nito ang pangtaong gate. Vodka can hear Felix's voice and another voice from a woman outside, it was quite familiar to her ear. Felix's and Eugene talked for a split minute then the men gave the woman with a familiar voice the third degree. Hindi makatiis si Vodka at sumilip kung ano ang nangyayari sa labas. Isang matangkad na babae ang nakapagitan sa pader at sa katawan ni Felix. Pigil pigil ng

  • Gin and Vodka   Chapter Twenty Five

    "P-Please... kiss me, Gin. Please," Vodka begged. Hot tears were forming in the corner of her eyes. "Please." Vodka needed distraction, she needed and wanted Eugene. He made her feel safe, his kisses chased all her worries away and his touch made her forget about the things that troubled her. She doesn't care if Felix was outside, she wanted him. Hindi matagalan ni Eugene ang mga mata ni Vodka na punong-puno ng iba't ibang emosyon. Naroon ang takot, kaguluhan, pagod at pagmamakaawa. Tinawid niya ang distansiyang nakapagitan sa kanilang mukha. He initiated the kiss this time, Vodka was still responding like how she kissed him earlier, frantic and rough. But the movements of his lips were softer and comforting, wanting her to feel at ease. Hindi kalaunan ay naging malumanay ang pagtugon ni Vodka sa mga halik ng binata. Isang ungol ang nakulong sa mga labi ni Eugene nang maramdaman ni Vodka ang marahang paghaplos ng m

  • Gin and Vodka   Chapter Twenty Four

    "Does he make you happy?" "He makes me feel safe." Sandaling tinitigan ni Felix ang mukha ng kapatid na dalaga bago nagpakawala ng malalim na hininga. "Go to him, I'll have to call someone." Vodka nodded. Tumayo siya at lumakad patungo sa loob ng kusina. She leaned on the island counter and watched Eugene cooking. She felt the urge to embrace him and seek comfort from him, but she stopped herself from doing so. He caught her staring but she did not shy away. Instead, she smiled at him faintly. "Are you okay?" asked Eugene. "A little," she answered honestly. "Come here." Bahagyang hininaan ni Eugene ang apoy sa kalan at ipinaloob ang dalaga sa mga bisig nang makalapit ito. Vodka sighed contentedly when she felt the warmth he emitted. She was certain that she really liked Eugene. T

  • Gin and Vodka   Chapter Twenty Three

    Napatili si Vodka dahil sa ginawa sa kapatid at nanlalaki ang mga matang napatingin sa gawi ni Eugene. Nakahinga lang siya ng maluwang nang makitang hindi ito tinamaan, tumama ang bala sa pader. "Felix, you're out of the line! You could've killed him, you could've killed him..." she cried in anger and fear. Her body racked with an onslaught of sobs and tears. Marahas na hinawi ni Felix ang kuwelyo ng damit ni Vodka. "Look at yourself!" Hinawi ni Vodka ang kamay ng kapatid at inayos ang kuwelyo ng kanyang damit. Nakita nito ang mga markang dulot ng mga halik ni Eugene habang sila'y nagniniig kagabi. "I hate you. I hate you, Felix!" She ran towards Eugene's room and went inside. She sat on the carpeted floor and cried. Eugene sighed while looking at the door of his room. He then looked at Felix whose anger turned into regret. He understands that he was just doing his role

  • Gin and Vodka   Chapter Twenty Two

    Vodka slammed the door, hard, when she entered Eugene's room, then she locked it. Sumampa siya sa kama at marahas na pinahiran ang luhang pumapatak mula sa kanyang mga mata. She doesn't cry without a reason. She was so angry with Eugene, but she hated herself for being hurt because of what he did. Sa simula pa lang ay alam na nito kung sino siya, hindi niya alam kung hanggang saan ang nalalaman nito tungkol sa kanya pero nasisiguro niyang mlalim iyon. Malinaw niyang narinig ang sinabi ng lalaki sa kabilang linya, misyon lang siya ni Eugene. Marahil ay isa itong alagad ng batas at may kinalaman sa pagkakapatay kay Patrick Castillo ang tangi niyang naiisip na dahilan upang lapitan siya nito. Pagkalipas ng ilang sandali ay narinig ni Vodka ang mga katok at ang boses ni Eugene sa kabilang panig ng pinto. Subalit hindi niya ito pinansin at nagtalukbong ng kumot. She doesn't want to see him now, she was mad and in pain.

Scan code to read on App
DMCA.com Protection Status