HINDI ALAM ni Samantha kung ano ang isasagot. Nabigla siya sa tanong na iyon ni Edward. Halos isumpa na nila ang isa’t-isa sa tindi ng kanilang naging away kaya hindi niya inaasahang nanaisin pa nitong makipagbalikan sa kanya.
Hindi siya handa.
And yet aminado naman siya na sa kabila ng matinding galit niya rito ay naroroon pa rin naman ang pagmamahal niya para ditto.
“I must admit, nagalit ako ng sobra nang malaman kong h-hindi naman pala sakin ang baby na dinadala mo. I-iyon rin siguro ang dahilan kung bakit nabaling sa iba ang pagtingin ko para saiyo. Escaping mechanism ko lang siguro na ma-obsesses ako kay Olivia pero ang totoo, hindi ko lang matanggap iyong ginawa mo. Si Olivia ang ginawa kong kasangkapan paramakaganti
NAPABALIKWAS SI OLIVIA. Ang sama-sama ng panaginip niya. Bumangon siya at kumuha ng tubig na maiinom. Paglabas niya ng kuwarto ay dinatnan niya sa salas ang Mama ni Gabriel. “Hindi ka rin ba makatulog?” Tanong nito sa kanya. Tumango siya. “Maupo ka. Mag-usap tayo,” sabi nito sa kanya. Bagama’t hindi sila nito gaanong nag-uusap ay hindi rin naman niya ito pinapakitaan ng masama. Ina pa rin ito ni Gabriel at sa kabila ng mga kasalanang ginawa nito sa kanya, nakuha pa rin niya itong patawarin. Naupo siya sa couch.&
HINDI ALAM NI PAMELA kung saan ipapaling ang kanyang tingin. Hindi niya alam kung bakit naco-conscious siya habang tinitingnan siya ni Javier. Mabuti na lang at nakapagdiet siya kaya mas lalo siyang gumanda ngayon. Always ready siyang humarap kay Javier kahit pa nga ilang beses na nitong tinangkang makipagkita sa kanya pero tinikis niya ang sarili na huwag itong kitain. Natatakot kasi siyang baka mabuhay na naman ang kung anumang feelings niya para ditto. Actually, hindi naman iyon namatay. Ang dami nga ng manliligaw niya and yet, ni minsan man ay wala siyang matipuhan dahil palaging si Javier ang laman ng kukute niya. Mabuti na lamang at kahit paano ay nalibang siya sa pag-aaral at sa bisnes na sinisimulan niya ditto kaya kahit paano ay nai
“MASAYA akong nagkalinawan rin kayong dalawa,” Tuwang-tuwang sabi ni Olivia kina Pamela at Javier habang kumakain sila ng dinner. “So, kailan naman ang wedding?” Nakangising tanong ng Mama ni Javier na obviously ay botong-boto kay Pamela. “Ma, huwag nyong takutin si Pam, ngayon pa nga lang kami nagkaayos nito eh,” sabi ni Javier sa ina. “Gusto ko na ring makita kang masaya at may pamilya bago man lang ako mawala.” Anang matanda. “Unahin muna natin ang wedding ni Kuya Gab at Olivia,” sabi ni Javier sa ina. “Sabagay. Gusto ko iyong grand wedding. 
PAKIRAMDAM ni Gabriel ay may mga matang sumusunod sa kanya. Masyado na yata siyang nagiging paranoid ngayon. Ngunit mas mabuti na ang nag-iingat. Dumating ang kanyang mga body guards, alisto ang mga ito habang iginigiya siya papasok sa kotseng naghihintay sa kanya. Inutusan niya ang kanyang driver na dumiretso sa selda na kinaroroonan ng kanyang Ninong Jaypee. Ayaw niyang mag-aksaya ng oras. Ang laki ng inuhulog ng katawan ng Ninong Jaypee niya nang makita niya. Naisip niyang marahil ay sinadya iyon ng kanyang ninong upang hindi kaagad ito makilala. “Gabriel. . .”paanas na sabi nito. Sumama ang kanyang mukha. Hanggang ngayon ay hindi pa rin siya makapaniwalang ang isa sa mga taong pinagkatiwalaan niya at itinuri
“GOOD NEWS! May posibilidad na maibaba natin ang sentensya ng Papa ng dalawang taon!” Masayang balita ni Randell kay Gabriel nang tawagan niya ito, “Matibay ang mga ebedensya na ipinagtanggol lamang ng father mo ang sarili niya laban kay Diego at hindi niya plinano ang pagpatay dito. May nakuha na ang tetestigo para sa kanya.” “Talaga?” Hindi makapaniwalang tanong ni Gabriel. “Oo. Iyong pinsan mismo ni Diego ang nakasaksi. Gusto niyang makipagkita sa ating dalawa mamaya.” “Mabuti.” “Magkita tayo sa dating lugar.” Aniya kay Gabriel. Pagkatapos na pagkatapos niyang makipag-usap dito ay tumunog
“MABUTI naman at unti-unti nang nagkakalinaw ang lahat,” Masayang sabi ni Olivia nang tawagan siya ni Gabriel at iupdate siya sa tungkol sa kaso ng Papa nito, “At masaya rin ako na kumpleto na ang lahat ng mga ebedensya para sa Ninong Jaypee mo. Nga pala, wala pa rin bang balita tungkol kay Arlyn?” “Lahat ng lugar na tinuluyan ni Ninong Jaypee, binabalikan ngayon ng mga pulis at isa-isang tinatanong lahat ng mga kapit bahay.” Sabi ni Gabtiel sa kanya. “Magaling talaga ang babaeng iyon,” aniya dito, “Hindi ako makapaniwalang isang babae lang, hindi pa nila mahanap-hanap. Hindi kaya may kasabwat na pulis ang Arlyn na iyon?” Tanong niya dito. “Wala naman siguro. Nagkataon lang na sinus
HINDI NA MATIIS pa ni Arlyn na hindi man lamang mahawakan ang anak. Nang matiyak na natutulog na ang mga magulang niya at ang maid nito ay dahan-dahan niyang pinasok ang bahay. Kabisado na niya kung papaano bubuksan ang pinto niyon dahil madalas niya iyong ginagawa sa tuwing umuuwi siya ng dis oras ng gabi nuon. Hanggang ngayon ay walang nakakaalam ng sekreto niyang iyon. Dahan-dahan siyang naglakad patungo sa kanyang kuwarto. Nakita niya sa crib ang kanyang anak na mahimbing na natutulog habang ang maid ay nakahiga sa kama niya. Mabuti pa itong maid, ang sarap ng tinutulugan. Air-con at malambot na kama habang ako, nagtitiyaga sa papag, sa maliit at malamok na kwarto. Pumuwesto siya sa tapat ng crib at umiiyak na tin
“GABRIEL, gusto ko talagang magkausap tayo para magkaroon na ng closure lahat ng nangyari nuon. Gusto kong himingi ng sorry saiyo sa mga nagawa ko kay Olivia. Actually, nagawa ko lang iyon sa sobrang galit ko kay Samantha.” Nakikinig lang si Gabriel kay Edward. Gusto niya itong unawain at bigyan ng pagkakataon afterall, matagal na rin ang kanilang pinagsamahan. “Sana maging maayos muli tayo gaya ng dati.” “Hindi pa siguro ngayon pero darating rin tayo dyan,” Sabi niya. Ayaw naman niyang pagsarhan ito ng pinto lalo pa at nakikita niyang sincere naman ito sa paghingi ng sorry sa kanya. “At least, may pag-asang bumalik pa sa
“NIKS. . .” Masayang-masayang niyakap ni Tonet ang kasintahan. Hindi na naman niya mapigilan ang pagpatak ng kanyang mga luha. Akala talaga niya ay hindi na niya ito makikita pa. Nuong huli silang magkasama ay ang hina-hina na nitong tingnan ngunit nagulat siya nang makita niya itong muli, medyo bumalik na sa dati ang porma nito. Kulay rosas na rin ang mga pisngi nito hindi paris nuon na ang putla-putla. “Nung sabihin sakin ni Gabriel na nakapag-book na siya ng ticket para sa inyong lahat, iyak ako ng iyak sa sobrang saya. God, I missed you so much!” Sabi ni Anika sa kanya. “Hmm, mamaya na ang loving-loving. Saan ba me masarap na kainan dito, duon tayo mag-lunch!” Sabat ni Nanay Becca sa dalawa
“SIGURO naman kaya mo na?” Pilyang tanong ni Olivia kay Gabriel habang naka-angkla ang kanyang mga kamay sa leeg nito, may katuwaan sa kanyang mga mata habang nakatitig siya sa guwapong mukha nito. Hinding-hindi niya pagsasawaang titigan ang kanyang si Gabriel. “Hindi ka na ba makapaghintay?” Tanong nito saka hinapit ang kanyang katawan para madama niya ang naghuhumiyaw nitong pagkalalaki. Napangisi siya. Pinisil-pisil ni Gabriel ang puwitan niya, “Namiss koi to,” malambing na sabi nito sa kanya, naghinang ang kanilang mga labi. Dalawang buwan rin ang hinintay nila bago tuluyang gumaling ang mga sugat ni Gabriel. Ngayong nasa maayos na ang lahat
“SIGURADO ka bang kaya ap a?” Makailang ulit na tanong ni Olivia kay Gabriel nang magpilit na itong lumabas ng ospital. Hinapit siya nito, “Mas malakas pa ako sa kalabaw.” Nakangising sagot nito sa kanya. Napanguso siya, “Nakakapagtrabaho ka naman dito habang naka-confine ka, bakit nagmamadali ka naman atang lumabas?” “Alam mo namang hindi ako sanay na nakahilata lang maghapon dito sa hospital bed,” anito, “Besides, I can’t wait to see Arlyn in jail. Kailangan ko nang pairmahan sa kanya ang mga documents.” “Basta, huwag kang masyadong magpapagaod, hindi pa gaanong magaling ang mga sugat mo,” paalala niya dito.
“I LOVE YOU,” paulit ulit na sambit ni Tonet kay Anika nang mag-video call siya. Nagsisikip ang dibdib niya habang nakikita si Anika sa kalagayan nito. Ramdam niyang hirap na hirap na ito at pinipilit lang maging masigla kapag kausap siya. Minsan tuloy ay gusto na niyang sabihin ditto na okay na siya. Na kaya na niyang tanggapin ang kung anumang kahihinatnan nito dahil hindi na niya kayang makita pa itong nahihirapan. Ngunit gusto pa niya itong lumaban. Alam niyang makapangyarihan ang utak ng tao. Mas lalong makapangyarihan ang Diyos kaya ang gusto niya ay lumaban pa ito hangga’t kaya nito. Hindi sa pagiging selfish, ngunit alam niyang kapag ginusto ng utak nito, kakayanin rin ng katawan nito. Kaya hangga’
“ANIKA, mabuti naman at napatawag ka? Kumusta ka na?” “I’m okay. My God, hindi ko alam na muntik ka na palang mapatay ng babaeng iyon!” Sabi ni Anika kay Gabriel nang magvideo call ito sa kanya. “Wala ito, malayo sa bituka!” Sabi niya ditto, “How about you? Kumusta ka na? Babalik kami nina Olivia dyan, may mga documents lang akong aayusin ditto. Susurpresahin namin si Tonet. Saka na naming ipapaalam sa kanya na babalik kaming lahat dyan para masamahan ka namin. . .” “Hindi pa nga gaanong magaling ang sugat mo, magpalakas ka na muna. Saka bakit trabaho kagad ang inaasikaso mo?” “Habang nagpapa
“ANAK, nang dahil sa akin nalagay ka sa ganitong sitwasyon,” Halata ang guilt sa mukha ng Mama ni Gabriel nang tingnan siya, “Hindi ko siguro mapapatawad ang sarili ko kung may nangyaring masama saiyo. Thank God, walang natamaang vital parts sa katawan mo kahit na nga ang daming saksak na tinamo mo,” sabi nitong biglang napatiim bagang, “Baliw talaga ang Arlyn na iyon. I can’t believe ako pa mismo ang nagtulak saiyo na pakasalan ang babaeng iyon!” Kita niya ang pagsisisi sa mga mata nito habang nagsasalita. “Nangyari na ito, Ma. Ang tanging magagawa na lang natin ay magtulungan para masentensyahan sila ni Ninong Jaypee nang habambuhay na pagkabilanggo.” Aniya sa ina. “Salamat at sa
“ANAK. . .” Umiiyak na niyakap ni Arlyn ang kanyang anak saka tumingin sa kanyang ina, “Salamat at pinagbigyan ninyo ang kahilingan ko.” Aniya ditto. “Kung ako lang ang masusunod, ayoko na sanang makita ka pa,” Galit na sabi nito sa kanya, “Pero naisip kong karapatan pa rin naman ng anak mo na makilala ka. H-hindi ko lang alam kapag nagkaisip na siya k-kung ikatutuwa niyang malaman ang dahilan kung bakit ka narito sa bilangguan. Hindi ka na nahiya sa mga kalokohang ginawa mo!” “Kaya nagawa ninyo akong tikisin?” Punong-puno ng hinanakit na tanong niya ditto. Tiningnan siya nito ng masama, “Anong gusto mong gawin namin? Yang katigasan ng ulo moa ng nagdala saiyo sa kapahamakan.
“ANONG GINAGAWA MO DITO?” Walang kaemo-emosyon na tanong ni Arlyn kay Olivia nang dalawin siya nito. “Gusto ko lang makasiguradong nasa bilangguan ka nan gang talaga at hindi na makakatakas pa!” Sagot nito sa kanya. Ngumiti siya, “Who knows, baka bukas makatakas ulit ko?” Nang-aasar na sabi niya rito. “Iyon ang hinding-hindi na mangyayari. I’ll make sure makukulong ka na ng habang buhay dito.” Tiningnan niya ito ng masama, “Kung meron mang dapat mabulok sa bilangguan, ikaw iyon dahil inagaw mo ang asawa ko. Ninakaw moa ng karapatan ng anak ko!” Napa
NAPAKISLOT si Arlyn nang matanawan si Olivia papalabas ng airport kasama ng anak nito at ng Yaya. Sa unahan at sa likuran ng mga ito ay mga body guards. Napaismid siya saka inihanda ang sarili. Susugurin niya si Olivia. Iyon lamang ang tanging paraan para mawala na ito sa buhay niya. Huminga siya ng malalim. Wala ng atrasan ito. Kailangan niya itong mapatay. Susugod na siya nang makita niya si Gabriel na bumaba ng sasakyan at tila sabik na sabik na sinalubong ang mag-ina. Parang biniyak ang dibdib niya nang halikan at yakapin nito nang mahigpit si Olivia. Kitang-kita niya sa anyo ni Gabriel ang excitement at ang katuwaan habang kasama si Olivia. Kaila