CHAPTER 242

“BIGYAN mo kong sampong libo, pararamihin ko.” Sabi ni Jaypee habang kumakain ng pata, matagal-tagal ring hindi siya nakakain ng masarap dahil tipid na tioid sila sa natitira nilang pera.  Ngayon lang ulit sila nakakain ng disenteng pagkain.

            “Mabuti sana kung maparami ninyo, pano kung matalo na naman kayo kagaya nung nakaraang humiram kayo sakin ng pera?” Sagot ni Arlyn.

            “Anak ng teteng, bakit ba pinagdadamutan mo ako eh dalawa tayong tumarbaho dyan? Kung tutuusin, dapat hati tayo sa perang ‘yan!” Yamot na sabi niya ditto.

            “Mabuti sana kung marunong kayong humawak ng pera, ang dami nyo ng naubos na pera dahil dyan sa bisyo nyo!”

            &ldqu