Library
Maghanap
Home / YA / TEEN / Fulfilled Duties (Tagalog) / Chapter 12

Share

Chapter 12

Author: disguisedname
last update Huling Na-update: 2020-08-27 02:54:30

BYEONGYUN’S POV

Pasado alas dyes na ng umaga at tatlumpung minuto na akong huli para sana sa huling meeting ng Department tungkol sa selebrasyon ng Buwan ng Wika bukas.

Ano ba’ng magagawa ko kung sa tingin ko’y mas importante ang bagay na inuna ko kaysa sa meeting na dapat ay naroon ako bilang Presidente ng buong CTELA?

Habang nakatayo sa harap ng aking sasakyan ay namulsa ako’t muling sumulyap sa police station na aking pinanggalingan kanina.

Why are there so many unfair people?

“Soksanghaeyo. Jinjja! Aish!” It’s really upsetting. Tsk!

Napabuntong-hininga ako bago ko napagpasyahang pumasok na sa loob ng sasakyan.

Saktong pag-locked ng aking seatbelt ang pagtunog ng aking telepono mula sa bulsa ng aking polo. Kinuha ko naman agad iyon.

Nang makita kong si Tito Paps ang nag-text sa akin ay agad ko iyong tiningnan at binasa.

“Maraming salama

Locked Chapter
Ituloy basahin ang aklat na ito sa APP
Nakaraang Kabanata Susunod na kabanata

Kaugnay na kabanata

  • Fulfilled Duties (Tagalog)   Chapter 13

    BYEONGYUN’S POV“Ayon sa tala ng United Nations Educational Scientific, and Cultural Organization o UNESCO, 2 268 wika ng daigdig ang maaaring maglaho na sa hinaharap kung hindi magkakaroon ng konkretong pagpaplano at aksiyon sa pagsagip dito,” usal ni Deborah habang hawak ang isang yellow paper na pinagsusulatan niya ng draft ng kaniyang essay para bukas.“Make a supporting sentence with it. How many words do you have already?” tanong ko habang nakatingin sa kaniya.Kanina pa siyang balisa at ayaw paawat sa pagsulat. Bukod sa hindi niya kabisado ang lahat ng kaniyang isinulat sa nawawala niyang papel ay naiinis siya kaya’t ang hirap niyang pakalmahin.“Around two thousand words na,” tugon niya na sa papel pa rin nakatingin.Nasa tabi niya lang ako at nakapanood sa kaniya. Wala na ring klase at tapos na ang meeting ng Department. Kakaunti na lang din ang tao rito sa loob ng classroom.“Byeongyun, Deborah, hindi pa ba kayo uuwi?” tanong ni Einon habang nakaakbay kay Watt.“Hindi pa,” sa

    Huling Na-update : 2020-08-28

  • Fulfilled Duties (Tagalog)   Chapter 14

    DEBORAH’S POV“Sige, Mama,” sabi ko bago ko ibaba ang tawag.Dahil sa pagkabalisa ay naibato ko sa ibabaw ng mesa ang aking telepono. Nalukot pa ng aking mga kamay ang suot kong palda.“Excuse me? May nakakita ba sa papel ko?” pasigaw kong sabi sabay tayo mula sa aking pagkakaupo. “May mga sulat iyon para sa sanaysay.”Nagsilingunan naman ang mga kaklase ko sa aking gawi ngunit wala ni isa sa kanila ang nagsalita.“Ano’ng problema, Deborah?”Nilingon ko si Einon na kapapasok lamang sa loob ng classroom kasama si Watt na kasunod niya lamang sa kaniyang likuran.“Nawawala iyong draft ng aking sanaysay para bukas,” tugon ko.“Ha? Paano?”Umiling ako. “H-hindi ko rin a-alam.”“Aw. Poor you.” Binalingan ko naman ng tingin si Soobin na kapapasok lamang din sa loob ng classroom. “I’m so right na nasa risk ang Department natin if you will be the representative of essay category,” aniya pa. “Ije mwoya?” What now?Mas lalo pa akong na-frustrate dahil sa pagngisi niya.“Ya! Geuman!” Hey! Stop it

    Huling Na-update : 2020-08-30

  • Fulfilled Duties (Tagalog)   Chapter 15

    DEBORAH’S POVSa labinlimang minutong biyahe pauwi sa amin ay pareho kaming tahimik ni Byeongyun sa loob ng sasakyan niya. Diretso lang siyang nakatingin sa daan samantalang ako ay hindi komportable habang kinakain ang kuko ko.“Why did you hit my boy? Aw! Ugh!” nakangibit at dumadaing niyang tanong sa akin.Nagkibit-balikat naman ako.“Baka nga ginawa ko pa iyang scrambled eggs kapag nagkataon!” singhal ko.Pagtalikod ko ay agad rin akong bumalik sa aking upuan upang ayusin ang aking mga gamit.“Aw!” rinig ko pang daing niya. Bahagya ko siyang nilingon at nakita kong tumatayo na siya nang dahan-dahan.“Buti nga sa iyo! Napaka mo kasi!” sabi ko pa saka isinukbit ang aking bag.Nang lingunin ko siya ay seryoso na ang kaniyang hitsura. Bahagya naman akong natakot kaya napakurap ako at napatitig sa kaniy

    Huling Na-update : 2020-09-02

  • Fulfilled Duties (Tagalog)   Chapter 16

    BYEONGYUN’S POV“Do you guys really love chicken?” tanong ko kina Einon at Watt na walang awa doon sa fried chicken.“Bro, parang hindi mo kami kilala. No. Just the meat. They’re awesome!” usal ni Watt habang puno ang bibig.“Right. Salamat ulit sa pa-chicken dinner mo,” tugon naman ni Einon saka muling kumuha ng drumstick sa bucket.Napailing naman ako.I should be at home by now, but I saw these two wandering in front of the restaurant kanina habang pauwi na ako galing kina Deborah kaya agad akong humanap ng space for parking para lapitan itong dalawa.“You two should call me. Hindi iyong para kayong pulubi kanina habang nasa labas ng restaurant,” sabi ko saka sumandal sa aking upuan.“Tsk! We have money for chicken dinner kaso...” usal ni Watt sabay lingon sa katabi niyang si Einon.“Kaso?” Napataas ang kilay ko.&ldqu

    Huling Na-update : 2020-09-05

  • Fulfilled Duties (Tagalog)   Chapter 17

    DEBORAH’S POVHindi na ako lumabas ng aking kuwarto. Hindi ko kasi alam kung paano ako haharap kina Mama at Papa matapos ng inasal ko kanina.Alam ko namang mabuting tao si Byeongyun, hindi ko nga lamang maiwasan na hindi mag-isip nang hindi maganda gayong isa iyon sa mga pangyayaring ayaw ko nang maulit pa, ang ipahiya at mapahiya na damay ang buong pamilya ko.Kung tutuusin, mas gugustuhin ko pa na walang pumansin sa akin kaysa ang mapansin para lang kutyain at maliitin.Natatakot ako na baka isang araw, maulit muli iyon lalo pa ngayon na may mga nagagalit sa akin sa pagiging malapit ko kay Byeongyun.Hindi ko na nagawa pang basahin ulit ang sanaysay na aking ginawa kanina dahil sa sama ng loob. Nakatulog ako ng may pag-aalala sa mga maaari pang mangyari.Kinabukasan ay maaga akong pumasok dahil alas otso impunto ay sisimulan ang mga patimpalak na gagawin ngayong selebrasyon ng Buwan ng Wika.Tahimik kong bina

    Huling Na-update : 2020-09-05

  • Fulfilled Duties (Tagalog)   Chapter 18

    EINON’S POVMabigat ang aking paghinga habang bumababa sa hagdan mula sa library. Simula kasi nang makita ko si Deborah na umiiyak kanina ay bumigat ang aking pakiramdam.“H-hindi ko sinasadya. H-hindi—”“Soobin... h-hindi ko naman sinasadya. Wala akong alam—”“H-hindi ko sinasadya. Hindi ko alam...”Nasabunutan ko ang aking sarili saka napahilamos sa aking mukha.Mariin akong pumikit para malimot ang hitsura ni Deborah ngunit sadya yatang makulit ang aking utak.“Naku! Tara na bro. Kumain muna tayo sa labas. May ilang minuto pa bago magsimula ang klase,” sabi sa akin ni Watt sabay hila sa akin palabas ng classroom.Matapos kasi ang away at sagutan ni Soobin at Deborah ay kinukulit na siya ni Byeongyun ngayon.Mukhang may pinag-awayan sila kaya itong si Watt, agad ako hinila paalis para bigy

    Huling Na-update : 2020-09-05

  • Fulfilled Duties (Tagalog)   Chapter 19

    DEBORAH’S POV“Hai già pianto prima. Per favore resta,” You’ve been crying for awhile now. Please, stop already.Dahan-dahan ay inangat ko ang aking ulo sa kung sinong naglapag ng panyo sa aking mesa kasabay ng pagtigil ko sa aking pagsusulat.Habang pinupunasan ko ang aking pisngi gamit ang aking kamay ay nakita ko ang isang lalaking may katangkaran, maputi at nakasuot ng isang asul na modernong barong tagalog.Nang titigan ko siya’y bigla siyang napakamot sa kaniyang ulo.“Oh, what I mean is, you’ve been crying since you came here. I just want to offer you my handkerchief,” aniya saka muling inabot sa akin iyong panyo na kinuha ko rin naman.“T-thank you,” sambit ko.“I’m Bavi Rossi, Engineering Department’s President,” pagpapakilala niya sa akin.“Oh, um...” nasabi ko na lamang matapos kong punasan ng kaniyang panyo ang aking magkabilang pisngi.Agad ko ring napansin na baka isa siya sa facilitator ng category na sinalihan ko kaya agad akong bumalik sa aking pagsusulat.Hindi ko na

    Huling Na-update : 2020-09-06

  • Fulfilled Duties (Tagalog)   Chapter 20

    BYEONGYUN’S POV“Why don’t we eat first? It’s almost lunch, Byeongyun.”“I have something else to do. I can’t eat with you.”“But why?”“Please. I’ll just drop you off to your house, then I’ll go,” pagtatapos ko sa aming usapan ni Soobin.“I can’t believe why you suddenly wanted to take me home.”Ipinako ko na lamang ang aking tingin sa daan habang nagmamaneho at hindi na siya pinansin pa.I was hurt badly from the accident awhile ago pero kahit na ganoon ay agad kong naisip si Deborah dahil nag-aalala ako sa maraming dahilan.Nang malaman ko pang sinaktan at sinisi siya ni Soobin ay mas lalo akong nagmadali para makita siya at makausap pagkagising na pagkagising ko.Masiyado akong nag-alala.Naging mabigat ang dibdib ko oras na makita kong nakahilig sa balikat ng isang lalaki si Deborah nang magp

    Huling Na-update : 2020-09-06

Pinakabagong kabanata

  • Fulfilled Duties (Tagalog)   Chapter 43: Finale

    DEBORAH’S POV Maaga akong nagising kinabukasan. Buhay na buhay ang group chat namin nila Byeongyun, Einon, Watt, and Bavi nang mag-online ako. Yes, kasama si Bavi. A week old pa lang ang group chat namin. “Balita ko umalis na raw si Soobin?” entrada ni Einon. “Hindi man lang nagpaalam sa akin,” tugon ni Watt na may umiiyak na emoji. “Salamat daw sa tula, Watt. Pero sorry, hindi ka raw talaga niya type,” sabi ko. Ang harsh ng dating pero iyon talaga, e. Para maka-move on na rin talaga siya. “Paano mo nalamang binigyan ko siya ng tula?” “Hala, ang corny mo talaga, Watt. Oh ayan ha, hindi ka talaga type,” pang-aasar pa ni Einon. “Pero nice guy ka daw naman, Watt,” sabi ko. Pampalubag-loob sa kaniya. “Did you two talk?” biglang singit ni Byeongyun. “Oo, saglit. Bago siya umalis kahapon. She apologized to everyone,” sagot ko. “Ikaw, kinausap mo pa ba siya?” “Nah.” “If Soobin’s really leaving, mukhang magiging okay na ang mga susunod na araw para sa iyo, Mexico,” Bavi commented.

  • Fulfilled Duties (Tagalog)   Chapter 42

    DEBORAH’S POVTumahimik ang buhay ko for the past few days. Walang nananakit sa akin o nangti-trip. Nakakahinga na ako nang maluwag na hindi iniisip kung may mangyayari na namang masama sa akin.“Pupunta ako sa canteen,” I announced, looking at the three boys. “Sasama ba kayo?”Mabilis pa sa alas kuwatrong tumayo si Byeongyun sa tabi ko. Tumayo na rin sina Einon at Watt habang tumatango.Sampung araw na rin ang nakakalipas matapos kaming ipatawag ng Board of Discipline. The penalty of expulsion of Choi Soobin with prior approval of the Secretary together with the supporting papers were forwarded to the Regional Office. Oo, mae-expel na si Soobin.Pagdating sa canteen ay bumili lang kami ng iced coffee saka naupo sa bakanteng table.“Threathening another with infliction of harm upon his person, destroying property belonging to any member inside the school, participating in brawls or inflicting physical injuries on others inside or outside the campus, physically assaulting any student,

  • Fulfilled Duties (Tagalog)   Chapter 41

    DEBORAH’S POVI was sitting among these men, Einon, Watt, and Byeongyun. Isa-isa ko silang tinititigan habang nag-uusap sila sa harap ko sa isang glass table. In the North was our best choice for lunch after morning class. Treat ni Byeongyun.Napabuntonghininga na lamang ako nang maalala ko ang mga pangyayari nitong mga nakaraang araw. Hindi ko alam kung matutuwa ba ako o hindi ngayong may patunay na laban kay Choi Soobin. Maraming nangyaring hindi ko inaasahan at isa na doon ang ginawa ni Watt.“I won’t judge you for liking Choi Soobin, nagmamahal ka lang naman,” nakaismid na sabi ni Einon kay Watt na tahimik lang na nakasandal sa kaniyang upuan. “Mahal kita pero hindi ako support, bro.”Parang noong isang araw lang ay halos lumuwa ang mata ni Einon nang aminin sa amin ni Watt na gusto niya si Choi Soobin. Si Byeongyun? Hindi ko alam.“Isa pa, hindi ko pa rin matanggap na nagawa mong maglihim sa amin. Ang galing mo doon, hindi ko nahalatang marunong ka palang umibig,” nanunuksong dag

  • Fulfilled Duties (Tagalog)   Chapter 40

    WATT’S POVSabi ko sa sarili ko, I should be in love with a nice person. Kasi kahit hindi ako mahal, mabait pa rin. Kahit hindi ako gusto, she would treat me nicely. Pero hindi ko akalain na magkakagusto ako sa kaniya, kay Choi Soobin. King ina! I had never tried to tell it either to Einon or Byeongyun kasi para saan pa? Itatago ko na lang siguro hanggang sa mawala. Almost everyone in the class despised her. She was once nice to me, not until I confessed to her.I had been trying to look okay everytime I would saw her talking with Byeongyun. Alam ko kung gaano niya kagusto ang kaibigan ko. Alam ko rin kung gaano nasusuya si Byeongyun sa ugali ni Soobin. Nasasaktan ako para kay Soobin, but I hid it anyway. Alam ko sa sarili kong hindi magiging maayos kung ipagpapatuloy ko ang pagkagusto ko sa kaniya, but I couldn’t help it. Gusto ko siya pero sa tingin ko rin ay sumusobra na siya. These past few days had been a chaotic days for us dahil kay Soobin.“Hindi ninyo pa rin ba makontak?” tan

  • Fulfilled Duties (Tagalog)   Chapter 39

    BYEONGYUN’S POV It was just so tiring recently. Lalo pa ngayon na may hindi pa nagpapakilalang nagsasabi na si Soobin ang may kagagawan ng pagkawala ng drafts ni Deborah. “Paano ninyo nagagawang pagbintangan si Choi Soobin kung kasalanan naman talaga ni Deborah kung bakit hindi niya makita iyan? Hindi siya ninakawan. Malinaw na kay Deborah ang sisi kung hindi niya nakita ang draft dahil nasa mga gamit niya pa rin iyan. Puwede ba? Tigilan ninyo ang kasisisi sa kaibigan ko!” “See? It’s really her fault,” may pagmamalaking giit pa ni Soobin sabay punas sa basa niyang pisngi. “Are we done? Ugh! Such as waste of time!” “Hindi ko alam... bakit...” nauutal na sabi ni Deborah na halatang hindi rin makapaniwalang nasa mga gamit lang pala niya ang nawawalang drafts ng essay niya. Matapos ang pangyayaring iyon ay umalis ng classroom si Soobin kasama si Selena. Ang ipinagtaka ko nga lamang ay halos kaladkarin niya si Wyn palabas ng classroom. Agad akong kinutuban saka napailing. “This is a

  • Fulfilled Duties (Tagalog)   Chapter 38

    DEBORAH’S POVHalos mabiyak na ang aking ulo sa kaiisip kung ano’ng nangyayari. Ang gulo. Hindi ko alam kung bakit may nagte-text sa amin na may nagnakaw ng draft ko sa essay gayong nakita rin ito sa mga gamit ko. Ang dami kong tanong ngunit parang ang hirap hanapan ng sagot.“Sino ba kasi iyan? Totoo pa ba iyan o ginugulo na lang tayo?” reklamo ni Watt makaraang malaman nila na may nagpadala rin ng text message sa akin.Nakita ko kung paano gumalaw ang panga ni Byeongyun. Kita sa hitsura niya na napipikon na siya.“Hindi ko talaga alam na narito ang mga papel na pinagsulatan ko. Wala na akong matandaan,” sabi ko saka sinimulang ayusin ang aking mga gamit na nakakalat sa lapag. Agad naman akong tinulungan ni Einon.“Kahit ako ay naguguluhan na rin,” sambit pa ni Einon saka niya iniabot sa akin ang aking bag.“Ayaw ko na talaga ng gulo. Hangga’t maaari, sana huwag na

  • Fulfilled Duties (Tagalog)   Chapter 37

    BYEONGYUN’S POVIlang minuto na naming pinag-iisipan kung kanino maaaring nanggaling ang text ngunit ni isa sa amin ay walang ideya.“Hindi ko alam kung sino iyan pero sa tingin ko, nasa loob lang ng classroom na ito ang nakakita sa nagnakaw ng piece mo,” sambit ko.Panay ang buntong-hininga ni Deborah habang nakatingin sa aking telepono. Hindi ko alam kung ano’ng iniisip niya.“Deborah?” tawag ko sa kaniya.Tumunghay siya ngunit hindi pa rin siya nagsalita matapos niyang makita ang text.“Hey, speak up,” untag ko pa sa kaniya pero nabaling lang ang aking atensyon nang magsalita sa aking likuran si Watt.“Sino naman kaya talaga ang nagnakaw ng draft mo?” tanong niya kay Deborah ngunit isang kibit-balikat ang isinagot nito rito.“Iisa lang naman ang puwedeng gumawa niyan.”Agad kaming napalingon kay Einon na naglakad palapit sa

  • Fulfilled Duties (Tagalog)   Chapter 36

    DEBORAH’S POVPara akong nabunutan ng tinik kaya habang naglalakad ako patungo sa room habang nasa tabi ko si Byeongyun ay hindi ko mapigilang hindi mapangiti.Maayos na sila ni Bavi. Maayos na rin kaming dalawa. Magiging maayos na rin kaya ang takbo ng buhay ko sa paaralang ito?“Bakit mo na naman ako iniisip?”Agad akong napalingon sa katabi kong kapre at halos mapunit na rin ang kaniyang labi sa lapad ng kaniyang ngisi.“Ano’ng sinasabi mo?”“I don’t need to ask kung sino ba ang crush mo kasi for sure, ako iyon. Saka ang mga ganiyang ngiti? Ngiti ng mga iniisip ang kanilang crush. In short, ako ang crush mo, ako ang iniisip mo kaya ganiyan ang ngiti mo.”Napasinghap ako sa kakapalan ng kaniyang mukha.“Hoy!” bulyaw ko sabay duro pa sa kaniya. “Kailan ka pa nagsimulang kumorni nang kumorni, ha? Ang kapal ng mukha mo. Nakangiti ako kasi ok

  • Fulfilled Duties (Tagalog)   Chapter 35

    DEBORAH’S POV“The Korean guy... Byeongyun,” usal ni Bavi. “Okay, look, Byeongyun. It’s... it’s not what you think.”Sa pagitan ng mga hikbi ko’y muli kong tinawag ang pangalan ni Byeongyun.“Byeongyun...”Nang mapalingon siya sa paligid ay mas lalong kumunot ang noo niya. Doon niya lang rin siguro napansin kung ano’ng hitsura ko ngayon.Tumakbo na siya palapit sa akin saka niya hinawakan ang magkabilang balikat ko.“Bakit... bakit ka umiiyak? Bakit ang dumi mo? Ano’ng nangyari? Ha? Answer me, Deborah!” untag niya sa akin ngunit hindi ko nagawang sabihin kung bakit.Dahil doon ay nilingon niya si Bavi. Agad kong hinawakan ang mga braso niya nang maramdaman kong tensyonado na siya ngunit hindi iyon tumalab.“You!

Maaari mong magustuhan

DMCA.com Protection Status