Chapter 14

DEBORAH’S POV

“Sige, Mama,” sabi ko bago ko ibaba ang tawag.

Dahil sa pagkabalisa ay naibato ko sa ibabaw ng mesa ang aking telepono. Nalukot pa ng aking mga kamay ang suot kong palda.

“Excuse me? May nakakita ba sa papel ko?” pasigaw kong sabi sabay tayo mula sa aking pagkakaupo. “May mga sulat iyon para sa sanaysay.”

Nagsilingunan naman ang mga kaklase ko sa aking gawi ngunit wala ni isa sa kanila ang nagsalita.

“Ano’ng problema, Deborah?”

Nilingon ko si Einon na kapapasok lamang sa loob ng classroom kasama si Watt na kasunod niya lamang sa kaniyang likuran.

“Nawawala iyong draft ng aking sanaysay para bukas,” tugon ko.

“Ha? Paano?”

Umiling ako. “H-hindi ko rin a-alam.”

“Aw. Poor you.” Binalingan ko naman ng tingin si Soobin na kapapasok lamang din sa loob ng classroom.

“I’m so right na nasa risk ang Department natin if you will be the representative of essay category,” aniya pa. “Ije mwoya?” What now?

Mas lalo pa akong na-frustrate dahil sa pagngisi niya.

“Ya! Geuman!” Hey! Stop it