Chapter 15

DEBORAH’S POV

Sa labinlimang minutong biyahe pauwi sa amin ay pareho kaming tahimik ni Byeongyun sa loob ng sasakyan niya. Diretso lang siyang nakatingin sa daan samantalang ako ay hindi komportable habang kinakain ang kuko ko.

“Why did you hit my boy? Aw! Ugh!” nakangibit at dumadaing niyang tanong sa akin.

Nagkibit-balikat naman ako.

“Baka nga ginawa ko pa iyang scrambled eggs kapag nagkataon!” singhal ko.

Pagtalikod ko ay agad rin akong bumalik sa aking upuan upang ayusin ang aking mga gamit.

“Aw!” rinig ko pang daing niya. Bahagya ko siyang nilingon at nakita kong tumatayo na siya nang dahan-dahan.

“Buti nga sa iyo! Napaka mo kasi!” sabi ko pa saka isinukbit ang aking bag.

Nang lingunin ko siya ay seryoso na ang kaniyang hitsura. Bahagya naman akong natakot kaya napakurap ako at napatitig sa kaniy