Library
Maghanap
Home / YA / TEEN / Fulfilled Duties (Tagalog) / Chapter 17

Share

Chapter 17

Author: disguisedname
last update Huling Na-update: 2020-09-05 11:04:52

DEBORAH’S POV

Hindi na ako lumabas ng aking kuwarto. Hindi ko kasi alam kung paano ako haharap kina Mama at Papa matapos ng inasal ko kanina.

Alam ko namang mabuting tao si Byeongyun, hindi ko nga lamang maiwasan na hindi mag-isip nang hindi maganda gayong isa iyon sa mga pangyayaring ayaw ko nang maulit pa, ang ipahiya at mapahiya na damay ang buong pamilya ko.

Kung tutuusin, mas gugustuhin ko pa na walang pumansin sa akin kaysa ang mapansin para lang kutyain at maliitin.

Natatakot ako na baka isang araw, maulit muli iyon lalo pa ngayon na may mga nagagalit sa akin sa pagiging malapit ko kay Byeongyun.

Hindi ko na nagawa pang basahin ulit ang sanaysay na aking ginawa kanina dahil sa sama ng loob. Nakatulog ako ng may pag-aalala sa mga maaari pang mangyari.

Kinabukasan ay maaga akong pumasok dahil alas otso impunto ay sisimulan ang mga patimpalak na gagawin ngayong selebrasyon ng Buwan ng Wika.

Tahimik kong bina

Locked Chapter
Ituloy basahin ang aklat na ito sa APP
Nakaraang Kabanata Susunod na kabanata

Kaugnay na kabanata

  • Fulfilled Duties (Tagalog)   Chapter 18

    EINON’S POVMabigat ang aking paghinga habang bumababa sa hagdan mula sa library. Simula kasi nang makita ko si Deborah na umiiyak kanina ay bumigat ang aking pakiramdam.“H-hindi ko sinasadya. H-hindi—”“Soobin... h-hindi ko naman sinasadya. Wala akong alam—”“H-hindi ko sinasadya. Hindi ko alam...”Nasabunutan ko ang aking sarili saka napahilamos sa aking mukha.Mariin akong pumikit para malimot ang hitsura ni Deborah ngunit sadya yatang makulit ang aking utak.“Naku! Tara na bro. Kumain muna tayo sa labas. May ilang minuto pa bago magsimula ang klase,” sabi sa akin ni Watt sabay hila sa akin palabas ng classroom.Matapos kasi ang away at sagutan ni Soobin at Deborah ay kinukulit na siya ni Byeongyun ngayon.Mukhang may pinag-awayan sila kaya itong si Watt, agad ako hinila paalis para bigy

    Huling Na-update : 2020-09-05

  • Fulfilled Duties (Tagalog)   Chapter 19

    DEBORAH’S POV“Hai già pianto prima. Per favore resta,” You’ve been crying for awhile now. Please, stop already.Dahan-dahan ay inangat ko ang aking ulo sa kung sinong naglapag ng panyo sa aking mesa kasabay ng pagtigil ko sa aking pagsusulat.Habang pinupunasan ko ang aking pisngi gamit ang aking kamay ay nakita ko ang isang lalaking may katangkaran, maputi at nakasuot ng isang asul na modernong barong tagalog.Nang titigan ko siya’y bigla siyang napakamot sa kaniyang ulo.“Oh, what I mean is, you’ve been crying since you came here. I just want to offer you my handkerchief,” aniya saka muling inabot sa akin iyong panyo na kinuha ko rin naman.“T-thank you,” sambit ko.“I’m Bavi Rossi, Engineering Department’s President,” pagpapakilala niya sa akin.“Oh, um...” nasabi ko na lamang matapos kong punasan ng kaniyang panyo ang aking magkabilang pisngi.Agad ko ring napansin na baka isa siya sa facilitator ng category na sinalihan ko kaya agad akong bumalik sa aking pagsusulat.Hindi ko na

    Huling Na-update : 2020-09-06

  • Fulfilled Duties (Tagalog)   Chapter 20

    BYEONGYUN’S POV“Why don’t we eat first? It’s almost lunch, Byeongyun.”“I have something else to do. I can’t eat with you.”“But why?”“Please. I’ll just drop you off to your house, then I’ll go,” pagtatapos ko sa aming usapan ni Soobin.“I can’t believe why you suddenly wanted to take me home.”Ipinako ko na lamang ang aking tingin sa daan habang nagmamaneho at hindi na siya pinansin pa.I was hurt badly from the accident awhile ago pero kahit na ganoon ay agad kong naisip si Deborah dahil nag-aalala ako sa maraming dahilan.Nang malaman ko pang sinaktan at sinisi siya ni Soobin ay mas lalo akong nagmadali para makita siya at makausap pagkagising na pagkagising ko.Masiyado akong nag-alala.Naging mabigat ang dibdib ko oras na makita kong nakahilig sa balikat ng isang lalaki si Deborah nang magp

    Huling Na-update : 2020-09-06

  • Fulfilled Duties (Tagalog)   Chapter 21

    DEBORAH’S POV“Sandali lang, Deborah! Saan ka pupunta?” tanong sa akin ni Einon matapos ko silang talikuran ni Watt.“Dito lang sa tabi-tabi,” tugon ko saka nagpatuloy sa aking paglalakad.Nakayuko akong naglakad paalis matapos kong marinig sa bibig ni Einon na kasama ni Byeongyun si Soobin.May ilang nakatabig sa akin dahil hindi rin talaga ako nakatingin sa daan.“Aba! Bakit ba ako malungkot? Ano namang pakialam ko kung magkasama sila? Ayos nga iyon para wala ng manggugulo sa akin!” wala sa sariling sigaw ko kaya’t napalingon sa akin iyong mga nakakasalubong ko sa hallway.Pasado alas dose na ng tanghali ngunit hindi pa rin tapos ang mga kaganapan sa loob ng gym. Maingay pa rin doon at puno ng mga estudyante at mga bisita.Nang masipat ng aking mga mata ang isang bakanteng upuan sa may garden malapit sa Engineering’s Department ay naupo ako roon.&ldqu

    Huling Na-update : 2020-09-07

  • Fulfilled Duties (Tagalog)   Chapter 22

    DEBORAH’S POV“E-Einon?” gulat na sambit ko.Makailang beses akong napakurap dahil nakita ko kung gaano kaseryoso ang hitsura ni Einon ngayon habang nakatingin kay Bavi.“Who are you?” nakangiting tanong naman ni Bavi.Nang hindi magsalita si Einon ay sumabat na ako sa kanilang dalawa.“Ah Bavi... si Einon nga pala. Kaklase ko siya saka kaibigan... kaibigan ni Byeongyun,” sabi ko saka tiningan si Bavi.“Oh, nice to meet you,” bati naman ni Bavi.Lumingon ako kay Einon saka ko sinabing, “Siya si Bavi, CPE President.”Matapos ng ginawa ko ay bigla naman akong naguluhan. Bakit ko nga ba sila ipinagkikilala?Nang mapansin ko pang pareho pa rin silang nakahawak sa magkabilang braso ko ay agad ko iyong hinigit mula sa kanila.“Sandali nga! May mga braso naman kayo, iyon na lang ang higitin ninyo!” sabi ko saka binalingan ng ti

    Huling Na-update : 2020-09-11

  • Fulfilled Duties (Tagalog)   Chapter 23

    BYEONGYUN’S POVPagkatapos kong maihatid pauwi si Soobin, na wala naman talaga dapat sa aking plano ay umuwi na ako sa bahay.Wala na rin naman akong ibang gagawin maliban sa mag-impake ng aking mga gamit para sa pagpunta sa bahay ni Ate Jiyun bukas.Pabagsak akong napahiga sa kama matapos kong isara ang isang malaking bag na may lamang mga damit.“Are you leaving?”Lumingon ako sa aking gilid at doon ay nakita ko si Uno habang patay-sindi ang ilaw sa nagsisilbi niyang mga mata. Para siyang kumukurap.Napangisi ako.“Are you trying to look cute in front of me, Uno?”“Can I—”“Yes, I’m leaving tomorrow, but you can’t come with me,” pagputol ko sa kaniyang sasabihin.“Okay,” aniya sabay alis sa aking harapan.Bumangon ako’t naupo sa ibabaw ng aking kama habang pinapanood si Uno. Para kasi siyang batang nagtatampo.“You have to stay in the house for me, Uno. No one’s going to take care of it when I’m away,” sigaw ko saka napangiti.Muli akong nahiga makaraan ang ilang segundo. Bumuntong-h

    Huling Na-update : 2020-09-28

  • Fulfilled Duties (Tagalog)   Chapter 24

    BYEONGYUN’S POVNaupo ako at pumangalumbaba sa mesa sa may kusina habang nakapanood kay Ate Jiyun na halos isang oras at kalahati ng tahimik habang nagluluto ng dumplings.Napagod na ako.Kahit ano’ng gawing suyo ko kasi sa kaniya kanina ay hindi talaga niya ako pinapansin o kinakausap. Dahil doon ay bahagya akong kinabahan lalo pa nang makita ko kung gaano kadaming dumplings ang niluluto niya.“Yoon Jiyun noona, naege malhae! Jebal!” Please talk to me! sabi ko ngunit hindi man lamang niya ako nilingon.“Yes, I’m hungry, but that’s too much! It’s 56 pieces of dumplings already for God’s sake! It’s only the two of us here. Aren’t you done?”Muli akong walang napalang sagot mula sa kaniya. Para siyang bingi. Isa pa, natatakot na ako sa ginagawa niya dahil mukhang may mauulit na namang pangyayari noon.“Until when will you ignore your handsome brother?” sambit ko pa.Sa wakas ay tiningnan niya ako. Ngunit isa iyong matalim na tingin haban

    Huling Na-update : 2020-09-28

  • Fulfilled Duties (Tagalog)   Chapter 25

    DEBORAH’S POVHalos sampung minuto na rin akong naglalakad patungong school. Mainit at sobrang nakakapawis. Mas makakamura kasi ako sa pamasahe kung sa kabayanan lang ako magpapababa at lalakarin na lang hanggang school.Oo, ganito ako katipid ngayon. Tatlumpung piso kasi ang pamasahe mula sa bahay hanggang sa school at kung maglalakad ako pagbaba sa bayan ay makakatipid ako ng sampung piso.Hindi ko alam kung hanggang kailan ko gagawin ito. Kailangan kong maglakad kahit sobrang kainitan. Wala na kasi akong iba pang aasahan maliban sa pagpupursigi ko sa pag-aaral.Tatlong araw na kasi simula nang mabatak ang hinuhulugang tricycle ni Tatay. Noong gabi kasing nagalit ako dahil sa pangungutang ng pera ni Tatay kay Byeongyun ay nalaman kong tatlong buwan na pala iyong hindi nahuhulugan.Hindi siya makapamasada at wala siyang trabaho ngayon. Wala rin namang pinagkukuhanan ng pera si Mama. May apat pa akong kapatid na nag-aaral din at mas naging mahirap ngayo

    Huling Na-update : 2020-09-29

Pinakabagong kabanata

  • Fulfilled Duties (Tagalog)   Chapter 43: Finale

    DEBORAH’S POV Maaga akong nagising kinabukasan. Buhay na buhay ang group chat namin nila Byeongyun, Einon, Watt, and Bavi nang mag-online ako. Yes, kasama si Bavi. A week old pa lang ang group chat namin. “Balita ko umalis na raw si Soobin?” entrada ni Einon. “Hindi man lang nagpaalam sa akin,” tugon ni Watt na may umiiyak na emoji. “Salamat daw sa tula, Watt. Pero sorry, hindi ka raw talaga niya type,” sabi ko. Ang harsh ng dating pero iyon talaga, e. Para maka-move on na rin talaga siya. “Paano mo nalamang binigyan ko siya ng tula?” “Hala, ang corny mo talaga, Watt. Oh ayan ha, hindi ka talaga type,” pang-aasar pa ni Einon. “Pero nice guy ka daw naman, Watt,” sabi ko. Pampalubag-loob sa kaniya. “Did you two talk?” biglang singit ni Byeongyun. “Oo, saglit. Bago siya umalis kahapon. She apologized to everyone,” sagot ko. “Ikaw, kinausap mo pa ba siya?” “Nah.” “If Soobin’s really leaving, mukhang magiging okay na ang mga susunod na araw para sa iyo, Mexico,” Bavi commented.

  • Fulfilled Duties (Tagalog)   Chapter 42

    DEBORAH’S POVTumahimik ang buhay ko for the past few days. Walang nananakit sa akin o nangti-trip. Nakakahinga na ako nang maluwag na hindi iniisip kung may mangyayari na namang masama sa akin.“Pupunta ako sa canteen,” I announced, looking at the three boys. “Sasama ba kayo?”Mabilis pa sa alas kuwatrong tumayo si Byeongyun sa tabi ko. Tumayo na rin sina Einon at Watt habang tumatango.Sampung araw na rin ang nakakalipas matapos kaming ipatawag ng Board of Discipline. The penalty of expulsion of Choi Soobin with prior approval of the Secretary together with the supporting papers were forwarded to the Regional Office. Oo, mae-expel na si Soobin.Pagdating sa canteen ay bumili lang kami ng iced coffee saka naupo sa bakanteng table.“Threathening another with infliction of harm upon his person, destroying property belonging to any member inside the school, participating in brawls or inflicting physical injuries on others inside or outside the campus, physically assaulting any student,

  • Fulfilled Duties (Tagalog)   Chapter 41

    DEBORAH’S POVI was sitting among these men, Einon, Watt, and Byeongyun. Isa-isa ko silang tinititigan habang nag-uusap sila sa harap ko sa isang glass table. In the North was our best choice for lunch after morning class. Treat ni Byeongyun.Napabuntonghininga na lamang ako nang maalala ko ang mga pangyayari nitong mga nakaraang araw. Hindi ko alam kung matutuwa ba ako o hindi ngayong may patunay na laban kay Choi Soobin. Maraming nangyaring hindi ko inaasahan at isa na doon ang ginawa ni Watt.“I won’t judge you for liking Choi Soobin, nagmamahal ka lang naman,” nakaismid na sabi ni Einon kay Watt na tahimik lang na nakasandal sa kaniyang upuan. “Mahal kita pero hindi ako support, bro.”Parang noong isang araw lang ay halos lumuwa ang mata ni Einon nang aminin sa amin ni Watt na gusto niya si Choi Soobin. Si Byeongyun? Hindi ko alam.“Isa pa, hindi ko pa rin matanggap na nagawa mong maglihim sa amin. Ang galing mo doon, hindi ko nahalatang marunong ka palang umibig,” nanunuksong dag

  • Fulfilled Duties (Tagalog)   Chapter 40

    WATT’S POVSabi ko sa sarili ko, I should be in love with a nice person. Kasi kahit hindi ako mahal, mabait pa rin. Kahit hindi ako gusto, she would treat me nicely. Pero hindi ko akalain na magkakagusto ako sa kaniya, kay Choi Soobin. King ina! I had never tried to tell it either to Einon or Byeongyun kasi para saan pa? Itatago ko na lang siguro hanggang sa mawala. Almost everyone in the class despised her. She was once nice to me, not until I confessed to her.I had been trying to look okay everytime I would saw her talking with Byeongyun. Alam ko kung gaano niya kagusto ang kaibigan ko. Alam ko rin kung gaano nasusuya si Byeongyun sa ugali ni Soobin. Nasasaktan ako para kay Soobin, but I hid it anyway. Alam ko sa sarili kong hindi magiging maayos kung ipagpapatuloy ko ang pagkagusto ko sa kaniya, but I couldn’t help it. Gusto ko siya pero sa tingin ko rin ay sumusobra na siya. These past few days had been a chaotic days for us dahil kay Soobin.“Hindi ninyo pa rin ba makontak?” tan

  • Fulfilled Duties (Tagalog)   Chapter 39

    BYEONGYUN’S POV It was just so tiring recently. Lalo pa ngayon na may hindi pa nagpapakilalang nagsasabi na si Soobin ang may kagagawan ng pagkawala ng drafts ni Deborah. “Paano ninyo nagagawang pagbintangan si Choi Soobin kung kasalanan naman talaga ni Deborah kung bakit hindi niya makita iyan? Hindi siya ninakawan. Malinaw na kay Deborah ang sisi kung hindi niya nakita ang draft dahil nasa mga gamit niya pa rin iyan. Puwede ba? Tigilan ninyo ang kasisisi sa kaibigan ko!” “See? It’s really her fault,” may pagmamalaking giit pa ni Soobin sabay punas sa basa niyang pisngi. “Are we done? Ugh! Such as waste of time!” “Hindi ko alam... bakit...” nauutal na sabi ni Deborah na halatang hindi rin makapaniwalang nasa mga gamit lang pala niya ang nawawalang drafts ng essay niya. Matapos ang pangyayaring iyon ay umalis ng classroom si Soobin kasama si Selena. Ang ipinagtaka ko nga lamang ay halos kaladkarin niya si Wyn palabas ng classroom. Agad akong kinutuban saka napailing. “This is a

  • Fulfilled Duties (Tagalog)   Chapter 38

    DEBORAH’S POVHalos mabiyak na ang aking ulo sa kaiisip kung ano’ng nangyayari. Ang gulo. Hindi ko alam kung bakit may nagte-text sa amin na may nagnakaw ng draft ko sa essay gayong nakita rin ito sa mga gamit ko. Ang dami kong tanong ngunit parang ang hirap hanapan ng sagot.“Sino ba kasi iyan? Totoo pa ba iyan o ginugulo na lang tayo?” reklamo ni Watt makaraang malaman nila na may nagpadala rin ng text message sa akin.Nakita ko kung paano gumalaw ang panga ni Byeongyun. Kita sa hitsura niya na napipikon na siya.“Hindi ko talaga alam na narito ang mga papel na pinagsulatan ko. Wala na akong matandaan,” sabi ko saka sinimulang ayusin ang aking mga gamit na nakakalat sa lapag. Agad naman akong tinulungan ni Einon.“Kahit ako ay naguguluhan na rin,” sambit pa ni Einon saka niya iniabot sa akin ang aking bag.“Ayaw ko na talaga ng gulo. Hangga’t maaari, sana huwag na

  • Fulfilled Duties (Tagalog)   Chapter 37

    BYEONGYUN’S POVIlang minuto na naming pinag-iisipan kung kanino maaaring nanggaling ang text ngunit ni isa sa amin ay walang ideya.“Hindi ko alam kung sino iyan pero sa tingin ko, nasa loob lang ng classroom na ito ang nakakita sa nagnakaw ng piece mo,” sambit ko.Panay ang buntong-hininga ni Deborah habang nakatingin sa aking telepono. Hindi ko alam kung ano’ng iniisip niya.“Deborah?” tawag ko sa kaniya.Tumunghay siya ngunit hindi pa rin siya nagsalita matapos niyang makita ang text.“Hey, speak up,” untag ko pa sa kaniya pero nabaling lang ang aking atensyon nang magsalita sa aking likuran si Watt.“Sino naman kaya talaga ang nagnakaw ng draft mo?” tanong niya kay Deborah ngunit isang kibit-balikat ang isinagot nito rito.“Iisa lang naman ang puwedeng gumawa niyan.”Agad kaming napalingon kay Einon na naglakad palapit sa

  • Fulfilled Duties (Tagalog)   Chapter 36

    DEBORAH’S POVPara akong nabunutan ng tinik kaya habang naglalakad ako patungo sa room habang nasa tabi ko si Byeongyun ay hindi ko mapigilang hindi mapangiti.Maayos na sila ni Bavi. Maayos na rin kaming dalawa. Magiging maayos na rin kaya ang takbo ng buhay ko sa paaralang ito?“Bakit mo na naman ako iniisip?”Agad akong napalingon sa katabi kong kapre at halos mapunit na rin ang kaniyang labi sa lapad ng kaniyang ngisi.“Ano’ng sinasabi mo?”“I don’t need to ask kung sino ba ang crush mo kasi for sure, ako iyon. Saka ang mga ganiyang ngiti? Ngiti ng mga iniisip ang kanilang crush. In short, ako ang crush mo, ako ang iniisip mo kaya ganiyan ang ngiti mo.”Napasinghap ako sa kakapalan ng kaniyang mukha.“Hoy!” bulyaw ko sabay duro pa sa kaniya. “Kailan ka pa nagsimulang kumorni nang kumorni, ha? Ang kapal ng mukha mo. Nakangiti ako kasi ok

  • Fulfilled Duties (Tagalog)   Chapter 35

    DEBORAH’S POV“The Korean guy... Byeongyun,” usal ni Bavi. “Okay, look, Byeongyun. It’s... it’s not what you think.”Sa pagitan ng mga hikbi ko’y muli kong tinawag ang pangalan ni Byeongyun.“Byeongyun...”Nang mapalingon siya sa paligid ay mas lalong kumunot ang noo niya. Doon niya lang rin siguro napansin kung ano’ng hitsura ko ngayon.Tumakbo na siya palapit sa akin saka niya hinawakan ang magkabilang balikat ko.“Bakit... bakit ka umiiyak? Bakit ang dumi mo? Ano’ng nangyari? Ha? Answer me, Deborah!” untag niya sa akin ngunit hindi ko nagawang sabihin kung bakit.Dahil doon ay nilingon niya si Bavi. Agad kong hinawakan ang mga braso niya nang maramdaman kong tensyonado na siya ngunit hindi iyon tumalab.“You!

Maaari mong magustuhan

DMCA.com Protection Status