Irina's heart faltered for a moment.A man as distinguished as Alec would surely have no shortage of admirers. The reason he had married her was likely a gesture to fulfill his dying mother’s wishes, leaving no room for regret. Yet never in her wildest thoughts had Irina expected that Alec's romantic companion might be Zoey.The irony of it all stung bitterly.Ang mga dating nakapagdumi sa kanya ay tila umaangat, namumuhay sa kaligayahan at tagumpay. Samantalang siya ay miserable pa rin at magulo ang buhay. Nabuntis siya ng hindi niya kilalang lalaki at ngayon ay napasok sa isang pekeng kasal.Nakatayo sa harap ng magkasunod na magkasundong mag-asawa, isang perpektong kombinasyon ng karangyaan at kayamanan, naramdaman ni Irina na siya'y parang isang palaboy na nagpe-perform sa isang malupit na dula.Napagtanto niya na ang imbitasyon ni Zoey upang kunin ang larawan ng kanyang ina ay isang pakana lamang—isang pagpapanggap upang ipakita ang kanilang kagalang-galang na kasosyo sa harap ni
Nanatiling nakatayo roon si Irina, tila napako ang kanyang mga paa sa kinatatayuan. Habang pinapakinggan ang matalim na panlalait ni Zoey, ramdam niya ang malakas na pagnanasa na kalmutin ang mukha nito.Ngunit alam niyang hindi siya puwedeng magpadala sa galit.Mabilis na magiging wala sa kontrol ang sitwasyon, at natatakot si Irina para sa kaligtasan ng batang dinadala niya.Ngumiti siya at nagtanong, “Talaga bang interesado ka sa ganitong mga bagay?”Sumimangot si Zoey, nagpakita ng isang palalong ngiti.“Nag-aalala lang ako para sa kalusugan mo. Ayaw mo namang magkaroon ng klase ng karamdaman at magdala ng kahihiyan sa pamilya namin, di ba?”“Kung ganun, bakit mo ako inimbitahan at pinilit na maghapunan dito? Akala ko ikaw mismo ang may interes sa ganitong bagay,” sagot ni Irina, kalmado ang tinig ngunit may matalim na tinig na pumigil sa kanila na magsalita.Walang nakapansin na si Alec, na kanina pa nakatingin kay Irina, ay nagmamasid sa kanya nang may malamig at masusing tingin
"What?" Alec thought he must have misheard her.“Bigyan mo ako ng limampung libong piso, at nangangako akong hindi ko na gagambalain ang pamilya nila,” sabi ni Irina, ang boses ay kalmado ngunit may kaunting tensyon ng desperasyon.Isang maikli at mapait na tawa ang pinakawalan ni Alec. Walang hanggan ang kapal ng muka ng babaeng ito.“Who was it just yesterday who swore she’d never ask me for money again?” he mocked.Ang mga labi ni Irina ay bumangon sa isang malamig at mapanuyang ngiti.“At anong akala mo? Na ang babaeng katulad ko, marumi na at galing pa sa kulungan, may pakialam pa sa integridad?” Natatawang bulalas ni Irina.Agad na natigilan si Alec dahil sa sinabi nito. Sa isang saglit ay tila nawala ang kanyang tapang.A cruel sneer formed on his face. “And do you really believe that if I had the power to get you out of prison, I wouldn’t have the power to send you back?”Nakaramdam ng panginginig si Irina ngunit pinanatili pa rin ang kanyang composure. Alam niyang walang mang
Nang marinig ang balita, isang matinding kalungkutan ang bumalot kay Irina.Mag-asawa sila ni Alec sa pangalan lamang, ngunit ang kanilang relasyon ay higit pa sa pagiging magkasama—mas mailalarawan pa ito bilang dalawang estranghero na nagkatawang magkalapit. At ngayon, ang fiance ni Alec ay walang iba kundi ang kanyang mortal na kaaway.Oo, kaaway.Hanggang ngayon, hindi pa rin niya alam ang tunay na pangyayari sa pagkamatay ng kanyang ina. Tinutok niyang tuklasin ang katotohanan, ngunit wala siyang sapat na pera upang makabalik sa kanilang tahanan—at mas lalala pa ang sitwasyon, siya ay buntis.Wala siyang magagawa sa mga sandaling iyon. Ang tanging magagawa lamang niya ay magtiis.Si Cassandra ay mabilis na sumampa sa hagdan, kinuha ang kamay ni Nicholas at nagsimulang magtanong nang may kasabikan."Hon, seryoso ka ba? Talaga bang magpapagawa ng engagement party si Mr. Beaufort? Hindi ba’t kailangan muna nilang magtagpo ang mga pamilya? Totoo bang aprubado ng lolo at ng ama ni Ale
Irina’s bedroom was a complete mess.Right as he stepped inside, a large, open snakeskin bag caught his eye, resembling a street vendor's display. Clothes were crammed into the bag in disarray, with more strewn haphazardly across the bed. Alec examined them briefly; the garments were either very cheap or so worn that they were nearly rags.Ang magulong kalagayan ng kwarto ay nagdulot ng isang katanungan sa isipan ni Alec—kinuha ba ni Irina ang 50,000 pesos at tumakas?Nanatiling malamig at hindi mababasa ang ekspresyon ni Alec. Walang salitang isinara ang pinto, kinuha ang susi ng sasakyan, at nagmamadaling nagdiretso patungo sa ospital kung saan naroroon ang kanyang ina.Ngunit hindi si Irina ang nandoon.Inilabas ni Alec ang kanyang telepono at tinawagan ang numero ni Irina.Ang linlangin siya ay isang bagay, pero ang magsinungaling sa kanyang ina na may dalawang buwan na lang upang mabuhay ay isang paglabag na hindi kayang patawarin ni Alec. Kung tatahakin ng sinuman ang landas na
Irina was taken aback.She suddenly remembered—it was the engagement party of Alec and Zoey. Dalawang araw na ang nakalipas nang bisitahin ni Irina ang pamilya Jin upang magbayad ng utang, at narinig niyang binanggit ni Cassandra ito. Ngayon, narito siya, nakatayo at nakatingin kay Zoey. Nakasuot ng isang napakagandang gown pangkasal, may kumikislap na kwintas na diyamante, mga hikaw na ka-match at isang malupit na korona ng mga bulaklak, si Zoey ay mukhang isang diwata. Hindi maikakaila, siya ang sentro ng lahat ng pansin sa okasyong ito.Pero paano siya? Anong ginagawa niya rito?Dumako ang mata ni Irina sa suot niyang damit. Ang puting shirt niya ay madungis ng alikabok ng ladrilyo, at ang itim na palda niya ay sira-sira na at magaspang. Para siyang bagong dating mula sa kalsada.Nandito ba siya para magmakaawa ng mga tirang pagkain?Anong iniisip ni Alec? Bakit siya nito inimbitahan dito—ang engagement party nila ni Zoey? Para lang ba ipahiya siya?Tumaas ang galit sa kanyang di
Tumingin si Irina kay Alec ng may di-mapaniniwalaang ekspresyon. "Ikaw... anong sinabi mo?" Kahit na sa kanyang karaniwang kalmado, ang mga salita ni Alec ay tumagos sa kanyang kaluluwa, nagdulot ng matinding pagkabigla. “You’ve wasted enough time,” he snapped. Without another word or explanation, he tightened his grip on her arm and dragged her further into the restaurant. Sa likod nila, nakatayo si Duke Evans na parang napako, ang ekspresyon ay halong pagkabigla at pagsisisi. Inihatid pa niya si Irina mula sa site ng konstruksyon at kumilos pa bilang kanyang kasama—ngayon, ang lahat ay nagiging magulo. Habang humihinga ng malalim, kinuha niya ang kanyang telepono, ang mga daliri ay nanginginig habang dumial ng numero.Mabilis na kumonekta ang tawag.“Zeus,” Duke Evans groaned, “I think I’m going to die.” From the other end, Zeus’s amused voice responded, “What’s going on, Duke? Don’t tell me that the girl you picked up earlier has already turned your life upside down?” “I’m
Ang babae na nakatayo sa harap niya ay inalis ang kanyang lumang one-piece na palda at puting kamiseta, at pinalitan ito ng isang wedding dress at crystal heels. Si Irina, na matangkad at payat na may taas na 1.7 metro, ay mukhang mas matangkad pa sa 10-centimeter na takong. Ang kanyang mahahabang binti ay tila walang kapintasan. Katatapos lang niyang magbihis, at walang kahit anong makeup sa mukha. Ngunit kahit wala ito, sapat na ang kanyang natural na ganda para magpahinto kay Alec sa ilang sandali. May isang tahimik na lamig sa kanya, isang hindi sinasadyang pagkahiwalay, na parang wala siyang pakialam sa mundo at sa mga problema nito. Ang kakaibang paggawa ng wedding dress ay lalo pang nagpatingkad sa kanyang mistikal na aura, at tila hindi niya alam ang matinding impresyon na ibinubunga nito. Ang kanyang mga mata, sabay na inosente at malamig, ay nakatuon sa kanya nang walang sinasabi. Isang kakaibang apoy ang sumiksik sa dibdib ni Alec, hindi inaasahan at bago sa kanya.
“Tandaan mo ‘to!” Bulalas ni Alec sa kanya. “Wala akong pakialam sa bastardong dinadala mo ngayon. Since you have the courage to come here, you have to bear the consequences of coming here! Nais mong ipamalita sa lahat na buntis ka at ako ang ama nang sa ganon ay matanggap ka ng pamilya ko? No fucking way, woman!” Puno ng pagbabantang sinabi ni Alec at mabilis siyang iniwan doon.Sa labis na takot ay tuluyan nang napaluhod si Irina sa lupa at hinayaang kumawala ang kanyang mga luha na kanina pa niya inaalagaan sa kanyang mga mata. Ngunit agad ding naputol ang kanyang pag iyak nang tumunog ang kanyang telepono.Lumangluma na ang kanyang telepono. Ito pa ang modelo na gamit-gamit niya noong nakakulong pa lamang siya. Basag na ang screen nito at kahit litrato ay hindi na makakuha kaya naman nagdesisyon siyang mag renta na lang ng camera.Ngunit hindi na nga niya makita ang camera, nalaman naman ni Alec na buntis siya.Kinalma ni Irina ang kanyang sarili at binuo ang boses nang sagutin an
Dahan-dahang inangat ni Irina ang kanyang tingin kay Alec nang marinig ang sinabi nito. Dumako ang tingin ni Irina sa hawak-hawak ng lalaki. Iyon nga ang pregnancy test report na isinagawa niya noong una. Ang alam niya ay inilagay niya iyon sa kanyang bag, ngunit matapos ang araw ng pagkidnap sa kanya ni Zoey ay nawala na ito sa loob. Ang buong akala niya ay si Zoey ang kumuha nito dahil ang huli rin ang kumuha ng kanyang bag.Ngunit matapos siyang iligtas ni Alec nang gabing iyon ay inakala na lamang niyang nawala iyon. Ni hindi pumasok sa kanyang isip na nasa kamay pala ito ni Alec.“Paano… Paano mo nakuha iyan?” Putol-putol na tanong ni Irina kay Alec.Agad na nag init nang labis ang kanyang pisngi dahil sa kahihiyan. Sa lahat kasi ng ayaw niya ay iyong pinapakialaman ng ibang tao ang pribado niyang mga gamit. Lalo na’t pregnancy test niya ito! Masyado na siyang napapahiya kay Alec sa araw na ito. Kung kanina ay bigla na lamang siyang hinalikan nito nang mariin, ngayon naman ay iwi
Hinila ni Irina ang kanyang kamay palayo, ang boses malamig at walang emosyon. “Nandito lang ako para kumita ng extra.”Napairap ang waitress. “Huwag ka ngang magkunwari.” Kasabay ng mapanuyang ngiti, tinulak niya si Irina, dahilan para ito’y matumba nang bahagya.Nang mabawi ni Irina ang balanse, dahan-dahan niyang itinaas ang kanyang tingin—at natigilan. Sa hindi kalayuan, nakatayo si Alec, nakamasid. Ang kanyang mukha ay walang mabasang emosyon. Walang galak, walang galit. Ngunit ramdam ni Irina ang tensyon.Galit si Alec. Sobrang galit.Pinabagal ni Irina ang kanyang hakbang, hinayaang mauna ang ibang mga waitress. Nang makalayo na ang mga ito, lumapit siya kay Alec, tahimik at nag-aalangan, handang magpaliwanag. Ngunit bago pa man siya makapagsalita, hinawakan ni Alec ang kanyang baba, mahigpit at matigas ang pagkakahawak.Mabilis na dumaloy ang kilabot sa kanyang katawan.Walang salita, idiniin ni Alec ang isang kamay sa kanyang likod, hinila siya papalapit. At bago niya pa maun
“A-Alec… I’m really sorry…” Nanginginig na sambit ni Zoey. Bakas ang labis na pagsusumamo sa kanyang mga mata habang nakatingin kay Alec.Halos kapitan na niya ang lalaki at luhuran ito.“A-alam kong hindi ‘to ang inaasahan mong makikita mo. Alam ko ring nagdadalawang-isip ka nang pakasalan ako. Hayaan mo, hinding hindi na ako magpapakita pa sayo pagkatapos ng gabing ito.”Mas pinagmukha pang kawawa ni Zoey ang kanyang sarili habang nakaharap kay Alec. Inayos niya ang kanyang sumbrerong suot at akmang tatalikuran na si Alec upang umalis, ngunit mabilis siyang hinawakan ni Alec upang pigilan. Sa eskpresyon pa lang ni Alec ay tila ba lalo lang siyang nandidiri sa ginagawang akto ng babaeng ito.Ngunit kahit anong gawin niya, hindi pa rin niya maikakaila na niligtas siya ni Zoey gamit ang katawan nito kaya pinilit na lamang niyang lunukin ang pandidiri at inis na nararamdaman nang mga oras na iyon.“Anong nangyari? Bakit ganyan ang mukha mo?” Kalmadong tanong ni Alec kay Zoey. Tuluyan n
Matapos maghintay nang ilang oras ay tuluyan nang pinaandar ni Duke ang kanyang sasakyan papalapit sa kinatatayuan ni Irina.“Irina! Get in. Pauwi na rin ako. Isasabay na kita,” aniya at binuksan na ang pinto ng passenger seat habang nakasilip sa bintana ng sasakyan.Sa kagustuhang huwag tingnan si Duke ay dumako ang kanyang tingin sa kanyang sarili. Marumi at puno ng alikabok ang kanyang blouse na suot kaya lalo siyang nakaramdam ng hiya.“Ah, hindi na…” sagot niya at tipid na ngumiti, “hihintayin ko na lang ang bus.”“Come on. It’s late. Wala nang dadaan na bus rito nang ganitong oras. Hindi ka na makakahanap ng sasakyan, unless you call a taxi,” pagpupumilit ni Duke, pinipigilan ang kanyang sarili na maging mayabang sa harap ng babae.Agad na naalarma si Irina dahil batid niyang tama ito. Masyado nang late. Kung talagang may dadaan pang bus ay kanina pa dapat. Isa pa, hindi pa siya nakakasahod at wala na siyang pera. Hindi niya kayang magbayad ng taxi.Nang makita ni Duke ang hesit
Nanatiling tahimik ang kabilang linya kaya hindi sigurado si Greg sa kung anong naging reaksyon ng kanyang boss na si Alec. Hindi rin ito nagsalita nang ilang segundo kaya nag alala na siya.“Young Master? Ayos lang po ba kayo?” Maingat niyang tanong. “May problema po b–”“Got it,” malamig na sagot ni Alec kay Greg bago pa man nito maituloy ang kanyang sasabihin.“May iba pa po ba kayong ipag uutos?”“I’ll be away for a few days. Sa makalawa ay sunduin mo si Zoey at hintayin ninyo ako sa labas ng mansyon,” utos ni Alec sa kanyang assistant.Hindi man nais, ngunit wala siyang pagpipilian. Kailangan niya ng panangga dahil sigurado siyang maraming iimbitahin na mga babae ang kanyang lolo sa araw na iyon. Hindi niya nais makihalubilo pa sa kahit na sino. Sa lahat ay ayaw niyang nasasayang ang kanyang oras sa walang kwentang bagay.“Masusunod, Young Master. Ibababa—”“And, Greg…” Muling tawag ni Alec sa huli bago pa nito patayin ang tawag.“Ano po iyon, Young Master?”“Bantayan o sundan mo
"Then slap your daughter in the face," Amalia commanded coldly. "You can stop when I tell you to. If you hesitate or hold back, I’ll have two strong men beat her with shoe soles—100 times each."Nagtulala si Cassandra, ang mga mata ay malapad sa hindi makapaniwalang ekspresyon.“Madam, anong… anong sinabi niyo?”Bagsak sa sahig si Zoey, nanginginig at humahagulgol ng hindi mapigilan. Hindi na inulit ni Amalia ang sinabi niya. Nanatili ang matalim niyang tingin habang tinanong si Cassandra,“Gagawin mo ba o maghahanap ako ng ibang tao para tapusin ito?”“G-gagawin ko po! Gagawin ko po!” umiiyak na sagot ni Cassandra, mabilis na bumangon at lumuhod sa harap ni Zoey, itinaas ang nanginginig na kamay bago mabilis na sinampal ang anak sa pisngi.“Mom…” mahinang daing ni Zoey, ang luha ay dumadaloy sa namamagang pisngi.“Mas mabuti pa nga ito kaysa patamaan ng dalawang lalaki gamit ang talampakan ng sapatos, hindi ba?” madiing pagkagat-labi ni Cassandra at muling sinampal ang anak, mas mala
"Paano niyo nahanap ang lugar na 'to? Lumayas kayo!" Mabilis at matalim ang boses ni Irina sa galit.Hindi na niya inintindi kung paano siya pinagtulungan at ininsulto ni Cassandra at Zoey noon, pero ang pagpasok nila sa kwarto ng matinding may sakit na si Amalia ay labis na nakaka-offend. Walang pag-aalinlangan, hinablot ni Irina ang bag niya at tinamaan si Cassandra. Ngunit isang mahina at kalmadong boses ang tumawag sa kanya."Irina..." Lumingon si Irina kay Amalia. "Ma, huwag kang matakot. Papalayasin ko sila ngayon din." "Irina," sabi ni Amalia nang kalmado, "Ako ang nagpasabi sa kanila na pumunta dito."Nanlaki ang mga mata ni Irina sa gulat. "Ano?"Paglingon niya, napansin niyang pareho silang nakatingin kay Amalia nang may takot sa kanilang mga mata."Ma? Ikaw… ikaw ang nag-imbita sa kanila?" tanong ni Irina, nagtaka. Ang maputlang mukha ni Amalia, bagamat mahina, ay naglalabas ng isang awtoridad na nag-uutos ng respeto."Cassandra. Zoey.""Mrs. Beaufort…" ang nanginginig
“Sa kahit anong paraan, ilibre mo na lang ako…” dumaan ang mata ni Duke sa mga kanto ng mga kainan sa paligid.Karamihan dito ay madilim at puno ng usok, habang ang iba naman ay may mga trabahador na kumakain ng simpleng boxed meal sa labas. Hinawakan niya ang ilong dahil sa hindi pagkasiya, iniisip, “Ibinubuwis ko ang lahat para sa babaeng ito.”“Basta bigyan mo na lang ako ng boxed meal na tigbebente, okay na, di ba?” “Oo,” sagot ni Irina na walang pag-aalinlangan. Nag-order sila ng simpleng pagkain: dalawang gulay at isang may karne. Kumain lamang si Irina ng hotdo bun at isang palamig. Umupo siya sa tapat ni Duke, tahimik na pinapanood siya habang kumakain. Ramdam na ramdam ni Duke ang kaba sa sitwasyon. Mas lalo pa itong naging hindi komportable dahil sa hitsura ni Irina—hindi naisip na may pakialam sa kanya. Habang kinakain ang bland na pagkain, parang gusto niyang abutin ang kamay ni Irina at haplusin ang maliit at malungkot niyang mukha. Siguro mas maganda kung yakapin ko